DUITSCHLAND
tMomentje
DINSDAG 12 MEI 1942 33ste Jaargang No. 10249
^eCclcbcfieSoti^cmt
Telefoon: Redactie 20015 Administratie 20935. DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Giro 103003. Postbus 11.
Het a.s. Bisschopsjubileum
van Z.H. Paus Pius XII
Herderlijk schrijven van het
Nederlandsche Episcopaat
DE AARTSBISSCHOP EN DE
BISSCHOPPEN VAN NEDERLAND.
Aan de hun toevertrouwde geestelijkheid
e~ geloovigen.
ZALIGHEID IN DEN HEER.
Beminde geloovigen!
Den 13den Mei zal het 25 jaar geleden
zijn, dat onze H. Vader Paus Pius XII de
Bisschoppelijke wijding ontving uit de han
den van Paus Benedictus XV zelf, die hem
kort te voren - benoemd had tot Nuntius te
Mündhen en tot Titulair-Aartsbissobop van
Sardies.
Welk een vreugde zou er in andere om
standigheden géheer&dht hebben in geheel
d*e katholieke wereld en met welk een
geestdrift zouden de geloovigen zich heb
ben opgemaakt om hun eerbiedige hulde te
brengen aan hun grooten en beminden
Opperherder op dit zilveren jubilé. Allen
immers kennen zij de onvermoeide, wereld
omvattende werkzaamheid, die hij reeds
vóór zijn verheffing tot het Pausschap
heeft ontwikkeld in de allerbelangrijkste
functies van het bestuur der Kerk, als
Nuntius in Duitschland en als Staatssecre
taris van zijn roemrijken voorganger Paus
Pius XI. Velen van ons hebben zijn asce
tische. vergeestelijkte verschijning gezien
op Eucharistische Congressen te Buenos-
Aires, Lisieux, Budapest, of te Lourdes en
hebben daar of door de radio zijn aangrij
pend en welsprekend woord gehoord. Met
welk een diepte en heldere beslistheid
heeft hij in zijn eerste Encycliek en in ver
schillende latere toespraken uiteengezet,
dat alleen op de onwrikbare grondslagen
van het Christendom de vrede hersteld en
in de toekomst bewaard kan worden. En
hoe dringend smeekt hij daarin de regeer
ders het -Christelijk geloof niet te onder
drukken, doch uit alle kracht te steunen
als eenig heil, en smeekt hij de völkeren
om terug te keeren tot een daadwerkelijke
beleving van den christelijken geest.
Doch niet alleen de groote problemen,
ook de zielzorg en het zielenheil der geloo
vigen hebben zijn volle belangstelling. In
de voetstappen van zijn voorganger wekt
hij de geloovigen op de priesters in de ziel
zorg bij te staan door zich aan te sluiten
bij de Katholieke Actie.
Treffend spreekt zijn liefde en zorg voor
het christelijk gezin en de christelijke op
voeding uit zijn Huwelijfcstoespraken, on
langs ook in een Nederlandsche vertaling
verschenen.
Doch helaas, de tijden leenen zich niet
tot feestvreugde en uiterlijk huldebetoon,
nu de wereld geteisterd wordt door den
versohrikkelijflesten oorlog die zij ooit ge
kend heeft, waarin ook de zonen van dien
H. Vader als doodsvijanden tegenover el
kander staan. Daarom heeft de Paus den
uitdrukkelijfcen wensch uitgesproken, dat
de vierinig van zijn zilveren jubilé een zui
ver godsdienstig -karakter zou dragen,
„het karakter van vurige godsvrucht".
Volgens dezen wensch vraagt dan ook de
Pauselijke Staatssecretaris, dat over geheel
de wereld „een Pauselijke dag" zal gevierd
worden, waarop al de priesters de H. Mis
zullen opdragen en de geloovigen ter H.
Tafel naderen voor de intenties van den
H. Vader.
Wij stellen voor Onze Kerkprovincie dien
dag vast op het feest van 's Heeren Hemel
vaart, waarop wij in Onze Kathedrale
Kerk een Pontificale Hoogmis zullen op
dragen.
Overtuigd van Uwe liefde voor het Op
perhoofd der Kerk, behoeven Wij u niet
op bijzondere wijze aan te sporen, aan de
zen wensch van den H. Vader gehoor te
geven. Wil iemand ook een stoffelijk be
wijs van zijn liefde geven, dan zullen deze
bijdragen besteed worden voor den bouw
eener kerk te Rome ter eere van den H.
Eugenius, den Patroonheilige des Pausen.
Daarom zal op Hemelvaartsdag onder alle
vastgestelde H.H. Missen een collecte voor
dat doel worden gehouden. De Pauselijke
Staatssecretaris heeft echter uitdrukkelijk
verklaard, dat deze bedragen geheel vrij
moeten zijn.
Welke de intenties zijn van den H. Vader
waarvoor bij onze H.H. Missen en HH.
Communiën verzoekt, wordt niet medege
deeld. Doch "ij mogen gerust veronder
stellen, dat het de intenties zijn, waarvoor
hij zoo dikwijls ons gebed gevraagd heeft,
waarvoor ook geheel de wereld, voorzoo
ver zij in God gelooft, haar gebeden stort
en die ook de intenties zijn van ieder van
ons allen: dat God ons spoedig een recht
vaardige vrede moge schenken. Een vrede,
die om rechtvaardig en duurzaam te zijn,
gegrondvest moet wezen op den lapis an-
ggularis, den hoeksteen Jesus, zonder Wien
niets, noch de burgerlijke maatschappij,
noch de afzonderlijke mensoh vast kan
blijven staan. Een vrede dus vain Christus
in het rijk van Christus, nax Christi in reg
no Ohristi.
Smeeken wij dan, beminde geloovigen,
op den a.s. Hemelvaartsdag, dat alle men-
sohen mogen terugkeeren tot den schaap
stal van Christus en zijn leer mogen belij
den en beleven, waarvan de Cathedra Pe
tri, de Stoel van Petrus, custos est atque
magistra, de bewaker en de leermeester
is. En bidden wij met de Kerk voor hem,
die heden zetelt op den Stoel van Petrus:
„God, herder en leider van alle geloovigen,
zie genadig neder op Uwen dienaar Pius
XII, die Gij tot hoofd der Kerk hebt wil
len aanstellen. Geef hem, smeeken wij, dat
hij door woord en voorbeeld tot heil zij
voor hen, over wien hij gesteld is, opdat
hij tegelijk met de hem toevertrouwde
kudde, moge komen tot het eeuwige leven.
Amen.
En zal dit Ons gezamenlijk herdrelijk
schrijven op Zondag 10 Mei a.s. in allé tot
BEKENDMAKING
Het bureau van den bevelhebber
der weermacht in Nederland deelt
mede:
Het in de bekendmaking van 4 Mei
1942 vermelde proces tegen de leiders
van een geheime organisatie is geëin
digd. Bewezen is, dat zich opnieuw 27
Nederlanders hebben schuldig ge
maakt aan spionnage, begunstiging
van den vijand en verboden wapenbe
zit. Vijf en twintig hunner zijn ter
dood veroordeeld, twee tot levens
lange tuchthuisstraf. Een der dood
vonnissen is door gratie gewijzigd in
levenslange tuchthuisstraf. De andere
24 doodvonnissen zijn door fusilleering
voltrokken.
V De katholiek en de
gemeenschap
Nooit zullen menschen, die in kleine
zelfzucht zichzelf zoeken, goede en groote
dingen voor de gemeenschap tot stand bren
gen. Zij zullen wel wat weten te bereiken,
doch het blijft, goed beschouwd, ver bene
den de middenmaat. Zij helpen geenszins
de geschiedenis vormen, kunnen alleen'
meeloopen met anderen.
Dat is altijd waar.
Maar dat is vooral waar in een gewel
digen tijd, als dien wij nu beleven.
„Alleen groote zielen zijn in staat, de
vele nooden van hun tijd te ontdekken en
zich daarvoor op te offeren" aldus La-
cardaire.
In dit woord van Lacardaire moge een
duidelijke vermaning liggen voor hen, die
zich niet weten óp te heffen uit de klein
heid van hun egocentrisch en egoistisch
denken, en die daarom niet in staat zijn,
„de vele nooden" van dezen tijd „te ontdek
ken en zich daarvoor op te offeren."
Misschien ontdekken zij wel,geheel of
althans gedeeltelijk, de nooden van den tijd,
maar zéker zijn ze niet in staat, zich daar
voor op te offeren.
En wie werkelijk nooden wil lenigen, moet
offers weten te brengen. Met woorden al
léén heft men nooden niet op! Maar met
daden, daden van persoonlijk streven en
werken met de pure intentie, met de zuivere
bedoeling, de gemeenschap, zijn medemen-
schen te dienen, anderen goed te doen.
Menschen, wier „sociale" neigingen begin
nen en eindigen met hun eigen maag en
hun eigen portemonnaie of brandkast, doen
misschien meer kwaad en geven zeker
meer ergernis dan brute egoisten.
Niet allen zijn geroepen, zulke daden te
stellen direct voor een groote gemeen
schap; wel zijn allen geroepen, dit te doen
voor een kleinere gemeenschap!
„Aan uw liefde zal men erkennen, dat
gij Mijne navolgers zijt", heeft Christus ge
zegd. De liefde kan zich uiten op vele wij
zen, móet zich uiten in den waren gemeen
schapszin, het ware gemeenschapsleven,
zooals wij dat hier bedoelen.
Zeer positief moet daarop het streven
van iedereen zijn gericht. Zeer positief moet
iedere katholiek dat streven beschouwen
en practiseeren als een eersten plicht!
Een lichtzijde van dezen tijd is onge
twijfeld de méér gevoelde behoefte aan
en de méér gevoerde propaganda voor ge
meenschapszin en gemeenschapsleven.
De katholiek vindt in zijn beginselen en
in zijn Kerk gemeenschaps gedachten
en gemeenschaps p r a c t ij k e n, waar
van de beleving en de beoefening de
meest volmaakte gemeenschap schenkt.
Die gedachten en practijken culmineeren
in de ontzaglijk-schoone en onuitsprekelijk-
troostrijke leer van de „gemeenschap der
heiligen"!
Ja wij mogen met fierheid getui
gen, dat het katholicisme de meest vol
maakte gemeenschap leert en verlangt.
Maar wij moeten óók met beschaming ver
klagen, dat wij vaak zoo ver, zoo heel ver
in ons denken en doen blijven beneden de
eischen van onze katholieke princiepen.
Onze Kerkprovincie behoorende kerken
en in alle kapellen, waarover een Rector
is aangesteld, onder alle vastgestelde HH.
Missen op de gebruikelijke wijze worden
voorgelezen.
Gegeven te Utrecht den lsten Mei van
het jaar O.H. 1942.
t Dr. J. DE JONG,
Aartsbisschop van Utredht.
f P. A. W. HOPMANS,
Bisschop van Breda,
t Dr. J. H. G. LEMMENS,
Bisschop van Roermond,
t J. P. HUIBERS,
Bisschop van Haarlem.
F. N. J. HENDRIKX,
Vicaris-Generaal van dien
Bisschop van 's Hertogen-
bosoh.
STRIJDT VOOR EUROPA
Zware bolsjewistische
verliezen bij luchtgevechten
Het Duitsche weermachtsbericht van
gisternamiddag luidt als volgt:
,,Aan het Oostelijke front zijn plaatse
lijke aanvallen van den vijand in soms
zware gevechten afgeslagen. Duitsche te
genaanvallen brachten succes. In Lapland
mislukten wederom vijandelijke aanvallen.
Vliegtuigen, die een gewapende verkenning
boven de Zwarte Zee ondernamen, heb
ben in de Straat van Kertsj een koopvaar
dijschip van 1300 ton tot zinken gebracht.
Aan het front in het hooge Noorden leed de
vijand gisteren bij luchtgevechten zuiten-
gewoon zware verliezen. Duitsche jagers
schoten 27 vliegtuigen, waaronder 22 Hur
ricanes, neer en verloren zelf slechts één
toestel. Af deelingen gevechtsvliegtuigen en
duikbommenwerpers beschadigden in de
Lizzabaai een groot koopvaardijschip door
bommen en bombardeerden met succes
de haven Moermansk en spoorweginstalla
ties op de Moermanlijn.
In Noord-Afrika verkenningsbedrijvig
heid aan weerskanten. Een oorlogsschip, dat
in het dok te La Valetta op Malta lag, werd
met zware bommen bestookt. Begeleidende
Italiaansche jachtvliegtuigen schoten hier
bij 8 vijandelijke vliegtuigen neer. Duitsche
jagers schoten bij verbitterde luchtgevech
ten boven het eiland 9 vijandelijke vlieg
tuigen neer. Verder werden in Noord-Afri
ka 2 vijandelijke vliegtuigen neergehaald,
zoodat in het Middellandsche Zeegebied gis
teren 19 Britsche vliegtuigen vernield zijn.
Ten Noorden van Alexandrië heeft een
gevechtsvliegtuig op een koopvaarder van
5000 ton brand veroorzaakt. Men kan aan
nemen, dat dit schip vernietigd is.
In den strijd tegen Engeland heeft de
luchtmacht overdag bomtreffers geplaatst
op een fabriek bij Folkestone en op eer
troepenkamp aan de Zuid-kust van het
eiland. Bij de Faroer is een koopvaardij
schip van middelbare tonnage door bom
men beschadigd.
Zooals reeds in een extrabericht is ge
meld, hebben duikboóten in de Amerikaan-
sche wateren, in de Caribische Zee en in de
Golf van Mexico 21 vijandelijke koop
vaardijschepen met een gezamenlijken in
houd van 118.000 ton tot zinken gebracht..
Bij deze successen heeft zich de duikboot
onder bevel van „kapitaen-leutnant" Cre-
mer, welke in weerwil van het feit, dat zij
zware schade opliep, 4 groote schepen met
een gezamenlijken inhoud van 35.000 ton
tot zinken bracht, bijzonder onderschei
den".
De strijd in Oost-Azië
NA DEN ZEESLAG IN DE KORAALZEI!
Bevoegde Japansche waarnemers ver
klaren, dat de overwinning van de Japan
sche vloot in de Koraalzee met één slag de
gecombineerde EngelschAmerikaansche
vloot heeft vernietigd, die het Zuidelijke
deel van den Stillen Oceaan als basis voor
een poging tot een tegenoffensief tegen de
Japansche vloot wilde gebruiken. De vij
andelijke strijdkrachten hebben niet alleen
de kans verloren om de thans door de Ja
panners bezette steunpunten te heroveren,
doch zij hebben thans zelfs den moed ver
loren om verder in de wateren van het
Groot-Oostaziatische gebied door te drin
gen. Het eenige „wapen" waarover de vij
and thans nog beschikt, is de „leugenach
tige agitatie".
De moeilijkheden bij het vaststellen van
de resultaten van de zeeslag op de Koraal
zee worden door den militairen correspon
dent van Exchange Telegraph in het licht
gesteld. In een bericht uit het hoofdkwar
tier van het Z.W. deel van den Stillen
Oceaan schrijft Exchange Telegraph o.a.,
dat bij den zeeslag aan beide zijden een
uitgebreid gebruik werd gemaakt van „ne-
velbommen". Voor de aanvallende vliegtui
gen was het daardoor uiterst moeilijk, in
de duikvlucht hun aanvalsdoel precies in
het vizier te houden.
Nog moeilijker is het, zoo vervolgt het
bericht, na de aanvallen verkenningen uit
te voeren boven een zeegebied, dat in
kruitdamp en kunstmatige nevelschermen
schuil gaat. Zoolang daarom beslist be
trouwbare inlichtingen uitblijven, kan men
ook niet van een beslissende overwinning
spreken.
AMERIKANEN OP MINDANAO GEVEN
ZICH OVER
Frontberiohten uit Mindanao melden, dat
Amerikaansche strijdkrachten in het Noor
den van Mindanao (Philippijnen) zich Za
terdag aan de Japanners hebben overge
geven.
DE JAPANNERS IN BIRMA
Van het front in Birma wordt gemeld,
iiimiiiiiiiiiiimiiiiiitiiiiimiiiiim;
DE SLAG IN DE KORAALZEE.
Het kaartje,' geeft met dikke
zwarte lijn de Japansche zee
operaties weer in de Bismarck-
Arohipel en de Koraal Zee.
De groote zeeslag in de Koraal
zee vondt plaats tusschen Nieuw -
Guinea en de Salomons eilanden.
Volgens de jongste berichten
hebben de Japanners de stad
Loroengau op het eiland Ma-
noes (behoorende tot de Admi-
raliteits-eilanden) bezet.
lIllllllliilllIUIIIIIIlIIlllllHIIIIIIIIII)
Von Papen over Turkije
De Duitsche ambassadeur te Ankara,
von Papen, heeft aan het Duitsche soldaten-
blad „Wacht im Suedosten" een bijdrage
beschikbaar gesteld over de opvattingen van
het huidige Turkije.
In dit artikel schrijft hij o.a.: Van de zijde
der vijandelijke mogendheden geeft men
zich juist de laatste weken de grootste
moeite te beweren, dat de Asmogendheden
bij het verwachte groote offensief ook voor
nemens zijn een overval op Turkije te on
dernemen.
In dit verband wordt gesproken van
groote troepenconcentraties in Roemenië en
in Bulgarije en men probeert het zóó voor
te stellen, alsof den Asmogendheden niets
anders overblijft dan door Turkije te trek
ken, als zij Engeland definitief willen ver
slaan.
Mocht deze methode een jaar geleden
misschien nog eenig resultaat hebben ge
had, thans is in Turkije niemand meer,
die zich hierdoor laat misleiden. De En
gelschAmerikaansche propaganda heeft
dit nog niet ontdekt. Het is haar steeds
buitengewoon moeilijk gevallen stemming
en standpunt van Turkije te begrijpen.
Zeker, het bondgenootschap, dat de ge
allieerden met Turkije hebben gesloten,
rechtvaardigde groote verwachtingen, maar
intusschen moeten zelfs de domste propa
gandisten hebben ingezien, dat Turkije hier
mee nooit iets anders heeft beoogd dan zijn
eigen veiligheid en onschendbaar te waar
borgen".
Voorts schrijft von Papen:
„In Engeland is men de overtuiging toe
gedaan. dat slechts een overwinning van
Sovjet-Rusland het Empire kan redden.
Deze overwinning, d.w.z. de verplettering
van het Duitsche Rijk en zijn bondgenoo-
ten, is de eenige en laatste troef der dwa
zen van Downingstreet.
Deze geheele gang van zaken staat lijn
recht tegenover de Turksche belangen, die
besef hebben van de verplichting tot hand
having van de Turksche machtssfeer op
het vasteland van Europa als deelnemer
aan een nieuw Europa.
Wij kunnen daaruit de conclusie trek
ken, dat het Ëngelsch-bolsjewistische bond
genootschap een totaal ander karakter moet
geven aan de TurkschEngelsche betrek
kingen met het oog op zijn gevolgen en
oogmerken.
Wie zou in dezen totalen oorlog, die de
geheele wereld uiteenrijt, niet wenschen
dat er landen en eilanden blijven, die van
de oorlogsfurie verschoond blijven? Maar
de vraag, of dit mogelijk is, hangt waar
schijnlijk minder af van den oprechten wil
tot den vrede bij deze volken zelf als wel
van den gang der revolutionnaire gebeur
tenissen, die van den eenen dag op den an
deren een nieuw voorkomen aan de we
reld verleen en.
Europa heeft als nieuwe geestelijke en
politieke eenheid zijn onvoorwaardelijken
levenswil geuit op de slagvelden van het
Oosten. Dit proces gaat zijn voltooiing on
weerstaanbaar tegemoet. De wet van de
geestelijke aaneensluiting van dit nieuwe
Europa zal ten slotte ook hen met ijzeren
consequentie in zijn ban trekken, die be
seffen tot zijn familie te behooren en die
in dit nieuwe Europa de zekerheid van
hun eigen onafhankelijk nationaal bestaan
zullen vinden".
dat de Japanners 4 Mei Boedalin hebben
ingenomen, 40 km. ten Noorden van Monai-
wa. Andere Japansche troepen bezetten 5
dezer Tabajin, 70 km. ten Noorden van Mo-
naiwa.
DE STRIJD OP MADAGASCAR.
Volgens de laatste berichten uit Tanana
rive zijn door de gevechtshandelingen op
Madagascar de benzinedepots der Fran-
sche luchtstrijdkrachten door brand verlo
ren gegaan.
De opmarsoh der Engelsoben ten Zuiden
vain Diego Suarez maakt zeer geringe vor
deringen.
De verjaardag van Ir. Mussert
Radiorede van den leider der
N.S.B.
Gisteravond heeft de leider van de N.S.
B. de volgende rede door de radio gehou
den.
Mijne volksgenooten,
Het is niet mijne bedoeling op dezen dag
te spreken tot al mijn volksgenooten, die
bereid zijn mij aan te hooren, maar alleen
tot diegenen, die behalve volksgenooten,
ook mijn kameraden zijn, tot hen dus, die
mij actief steunen in mijn strijd tot herstel
van ons volk.
Mijne kameraden, nu ik hier in den kring
Steenderen ben, te midden van enkele
hónderden, die deel uitmaken van dezen
kleinen kring, zoo zou ik willen zijn te mid
den van u allen. Dit is een onmogelijk te
vervullen wensch, maar dank zij de radio,
kan ik u tenminste op deze wijze nu berei
ken.
Het is mij een plicht en een voorrecht,
u te danken voor al hetgeen gij in een jaar
tijd voor de Beweging hebt verricht en
voor hetgeen zoovelen op dezen dag voor
mij hebben gedaan.
Ik behoor tot die gelukkigen of ongeluk-
kigen, hoe gij het noemen wilt, die, als men
hen naar hun verjaardagswenschen vraagt,
tot u zeggen: ik kan u geen persoonlijke
wenschen noemen. Dat is gemakkelijk,
maar tegelijkertijd moeilijk. De moeilijk
heid is eenvoudig opgelost, nl. door geld
inzameling ten behoeve van gezins- en
jeugdzorg en ten behoeve van de kinderen
van aan het Oostfront gevallenen. Wij na-
tionaal-socialisten kunnen ons geld niet be
ter besteden dan daaraan. Spontaan is door
duizenden gegeven. Konden wij het vorig
VACANTIESPREIDING.
Juist als ik peins over de vacantie-
spreiding, betrekt de hemel en begint
het zacht te regenen. Dat verontrust
mij niet. De regen kan een grooter
weldaad zijn dan de prettigste vacan-
tie, maar die genoten wordt op een
grond, die naar water smacht. Maar
juist als het regenwater, moeten de
vacantiegangers zich verspreiden. Dat
deden zij vroeger, toen de een naar
Beieren trok, de ander naar de Schot-
sche Hooglanden, de derde een kruis
tocht maakte door de Middellandsche
Zee of blijmoedig naar de pyramiden
van Gizeh toog. Maar nu blijven alle
menschen gedwongen thuis en gaan op
vacantie in hun eigen land. En als zij
nu allemaal naar Bergen gaan of alle
maal op de Veluwe gaan zitten of in
een natuurbad in Twenthe, zou men
tenslotte alleen maar menschen zien in
plaats van bosch, hei of water.
Wel, ik zou zoo zeggen, laten wij
in onze laan onze vacantie allemaal
doorbrengen in onze voortuintjes. Dat
biedt vele voordeelen. Het is gezellig.
Als het regent, ga je naar binnen en
ben je thuis. Er is geen gemeier noch
met bonnen, noch met treinen, noch
met koffers, noch met koffie. Het zou
alleen voor moeder prettig zijn, als nu
een ander eens voor haar zou koken,
maar de hemel zal weten, wat je dan
te eten krijgt.
Wij blijven dus in onze voortuintjes.
Gezellig bij elkaar. En dan hangen wij
in onze laan een bordje: Vol.
VJ
jaar slechts 50 kinderen tegelijkertijd ver
zorgen, van nu af aan kunnen wij 150 kin
deren tegelijkertijd gedurende 5 weken
achtereen in gezondheid en levensvreugde
versterken, alzoo in het a.s. jaar toch ten
minste 1500 in totaal. Dat begint al wat te
worden. Het gaat er niet om, om den ouders
de zorg voor de kinderen af te nemen, dat
willen wij als nationaal-socialisten niet,
maar wel willen wij ouders, die dit noodig
hebben, bijstaan om hunne kinderen zoo
gezond mogelijk door deze zware tijden
heen te helpen. Daarvoor willen wjj klaar
staan, omdat wij socialisten willen zijn in
den besten zin van het woord, d.w.z., dat
wij gemeenschapszin bezitten en offervaar
digheid ten behoeve van het gansche volk,
de natie. Ik dank hierbij allen van ganscher
harte die zich moeite gegeven hebben, die
geofferd hebben voor dit goede doel en
geef hun de verzekering, dat de dienst van
gezins- en jeugdzorg zal zorgdragen, dat
het geld goed besteed zal worden.
Op dezen dag van groote samenhoo-
righeid gaan ons aller gedachten naar
onze kameraden, die ver van ons zijn.
In de eerste plaats onze jongens in de
Waffen-SS, het legioen, de N.S.K.K.,
de Nachrichtentruppen en de ambulan
ce. Deze duizenden zullen ongetwij
feld, hoe ver van het vaderland ook
verwijderd, met hunne gedachten bij
ons zijn. Eens zal het geheele Neder
landsche volk erkennen hun onvergan
kelijke verdiensten voor de herrijzenis
van ons volk uit de diepte, waarin het
werd neergestort. Onverbrekelijk met
hen verbonden blijven wij allen, dig
hun jonge leven geofferd hebben. Spon
taan zijn zij gegaan, gedreven door
overstaanbaren innerlijken drang, ge
vallen zijn zij in voorbeeldige plichts
betrachting op moeilijken post. Ouders
hebben hun dierbaar bezit verloren:
weduwen van 21 jaar tellen wij in de
Beweging door hun dood. Deze tijden
van de hergeboorte van Europa zijn
hard voor den één, bitter smartelijk
voor den ander.
Ook onze kameraden, die nu twee ja
ren reeds in tropische concentratiekam
pen vertoeven, eerst in Nederïandsch-
Indië, nu waarschijnlijk ergens in
Britsch-Indië, zij zijn zeker op dezen
dag met hun gedachten bij ons, zooals
wij bü hen. Wij weten, dat de wereld
door wraakgierigheid geen stap nader
komt. Maar dat beteekent niet, dat het
geen hier is en wordt aangedaan, onge
straft zal moeten blijven.
Ik hoop, dat men dit vermaan zal ver
staan, daar, waar men ooren heeft om te
hooren. Onze verwanten zijn daar in hun
macht, hun verwanten zullen wij, zoo noo
dig, hier kunnen vinden. Hopen wij, dat de
te vereffenen rekening zoo klein mogelijk
zal zijn, want niets is erger dan strijd van
volksgenoot tegen volksgenoot.
Mijn kameraden, ik heb de zekerheid,
dat ons volk f°n eervolle plaats zal kun
nen innemen in het nieuwe Europa, dat
dat het opgeroepen zal wordien tot deelne
ming aan den opbouw daarvan, als het be
zield zal zijn door den geest van het na
tionaal socialisme, hetwelk ons reeds ja
renlang heeft bezield.
Ik ben er volkomen van op de hoogte,
dat er onder ons zijn, 'die wel het etiket
nationaal-socialist dragen, doch in de prak
tijk geenszins daarnaar handelen. Zeker,
zij doen afbreuk aan het ideaal, afbreuk
aan het aanzien der beweging. Het eenige
middel dat ik daartegen ken is, er niet
over spreken en zelf een beter voorbeeld
geven.
Het is bijna 33 jaar geleden dat Bleriot
er in slaagde om als eerste met een vlieg
tuig het kanaal over te steken. Dat was
een wonder van techniek, van durf en be
kwaamheid. Wanneer men echter naast het
door hem geconstrueerde samenstel van
draden en latten en doeken, het moderne
vliegtuig plaatst, schudt men het hoofd en
vraagt men zich af, hoe het mogelijk is,
dat iemand zijn leven aan zulk een toe
stel heeft toevertrouwd. Wij verkeerer
