t
VRIJDAG 12 DECEMBER 1941
DE LEIDSCHE COUR AF?!
EERSTE BLAD - PAG. 2
Hoofdredacteur: Fh. Wllmer, Lelden.
Red. Buitenland: Mr. H. Gelse, Lelden.
Red. Stad en Sport M. Zonderop, Leidem
Red. Omgeving: L. Roozen. melden.
Red. Letteren en Kunst Fr. Schneiders. Lelden.
WEERBERICHT
ZONS OP- en ONDERGANG.
Zon onder 5.27 -uur Vrijdagavond.
Zon op 9.41 uur Zaterdagochtend.
Tusschen deze tijden moet worden ver
duisterd.
MAANSTANDEN.
12 December: -De maan komt Vrijdag
nacht om 1.32 uur op en gaat Vrijdagmid
dag om 2.22 uur onder.
13 December: De maan komt Zaterdag
nacht om 2.47 uur op en gaat Zaterdagmid
dag om 2,48 uur onder.
'14 December: De maan komt Zondagnacht
om 4.04 uur op en gaat Zondagmiddag om
8.17 uur onder.
15 December: De maan komt Maandag-
dagmorgen om 5.23 uur op gaat Maandag
middag om 3.47 uur onder.
17 December: De maan komt Woensdag
morgen* om 8.01 uur op en gaat Woensdag
avond om 5.11 uur onder.
Als een zoo onbelangrijk^ staat als Po
len het kon wagen dergeliffce voorstellen
eenvoudig te negeeren, dan heeft inzage
in de documenten van het ministerie van
buitenlandsche zaken te WarSchau de ver
rassende verklaring daarvoor gegeven. Eén
man was er, aldus Hitler,^die met duivel-
sche gewetenloosheid geheel zijn invloed,,
in het geding bracht om Polen in'zijn ver
zet te stijVen en iedere kans op verzoening
uit te schakelen.
De rapporten, die de toenmalige Pool
sche gezant te Washington, graaf Potiocki
aan zijn regeering te Warschau zoniet, zijn
documenten, waaruit angstwekkend dui
delijk blijkt, in welke mate een enkele
iman en de krachten, die hem voortdreven,
beladen zijn tnet de verantwoordelijkheid
van den tweeden wereldoorlog.
In de eerste plaats rijst de vraag, om
welke redenen, deze man tot zoo fanatie
ke vijandschap kon geraken tegenover eeq
land, dat tot dusver in zijn geheele ge
schiedenis noch aan Amerika noch aan
hemzelf eenig leed had berokkend. Voor
zoover het om de houding van Duitsch-
land jegens Amerika gaat, valt het vól
gende te zeggen:
1) Duitschlarud is wellicht de eenige
groot» mogendheid, die noch in Noord-,
noch in Zuid-Amerika ooit een kolonie
heeft bezeten of politieke activiteit heeft
ontplooid, tenzij dan door de emigratie
van vele millipenen Duitsobers en him me
dewerking, waariflt het Amerikaansche
continent en vooral de Vereenigde Staten
slechts voordeel hebben getrokken.
2) Het Duitscbe Rijk heeft in de gehee
le geschiedenis van het ontstaan en be
staan der Vereenigde Staten nooit een po
litiek afwijzende of zelfs vijandige hou
ding aangenomen, maar wel met het bloed
van vele zijner zonen medegeholpen aan
de verdediging van de Vereenigde Staten.
3) Het Duitsche Rijk heeft aan geen
enkelen oorlog tegen de Vereenigde Sta
ten zelve deelgenomen, maar wel werd het
in 1917 door de Vereenigde Staten den
oorlog aangedaan.
4) Ook overigens bestaan er geen te
genstellingen tusschen het Amerikaansche
en het Duitsche volk. De verscheidenheid
van staatsvorm was altijd al aanwezig. Zij
kan echter in het geheel niet als reden
voor vijandelijkheden in het* leven der
volken worden genoemd; zoolang niet een,
staatsvorm er naar streeft buiten het hem
van nature aangewezen gebied in te grij
pen in andere gewesten. Tusschen beide
staten lifet een oceaan. De divergenties
tusschen het kapitalistische Amerika en
het bolsjewistische Rusland zouden, indien
althans deze begrippen iets waars bevat
ten, aanzienlijk grooter moeten zijn, dan
tusschen het door een president geleide
Amerika en het door den Führer geleide
Duitschlarud.
ROOSEVELT'S VERANTWOORDELIJK
HEID VOOR DEN OORLOG
Het is evenwel is sen feit, dat de beide
historische conflicten tusschen Duitschland
en de Vereenigde Staten, zij het ook ge
ïnspireerd door dezelfde kracht, uitslui
tend ontketend werden door twee mannen
uit de Vereenigde Staten, namelijk presi
dent Wilson en Franklin Roosevelt. De ge
schiedenis zelf heeft vonnis geveld over
Wilson. Zijn naam blijft verbonden aan een
der gemeenste woordbreuken van alle tij
den. De gevolgen van zijn woordbreuk wa
ren ontbinding van het leyen der volken,
niet slechts bij de z.g. overwonnenen, doch
ook bij de overwinnaars zelf. Wij weten
thans, dat achter Wilson een gezelschap be
langhebbende financiers stond, die zich be
dienden van dezen professor, die aan val
lende ziekte leed, om Amerika in den oor
log te storten, waarvan zij uitbreiding van
zaken hoopten.
Wat is nu de reden, dat er na zulke bit
tere ervaringen een president der Vereenig
de Staten te vinden is, die het/ opnieuw zijn
eenige taak acht oorlogen te laten ontstaan
en vooral de vijandschap tegen Duitsch
land tot aan het uitbreken van een oorlog
op te voeren?
Om te beginnen, de persoonlijke kant:
ik begrijp maar al te goed, dat tusschen
levensopvatting en -houding van president
Roosevelt en mijzelf een eindeloos groote
afstand bestaat. Toen de wereldoorlog
kwam, had Roosevelt op een post in de
schaduw van Wilson dezen oorlog meebe
leefd in het kamp der verdieners. Als ge
woon soldaat heb ik mijn best gedaan om
in deze vier jaar tegenover den vijand myn
plicht te doen en ik keerde natuurlijk even
arm uit den oorlog terug, als ik hem in
den'herfst van 1914 ingegaan was.
Toen de heer Roosevelt de loopbaan koos
van een politicus met normale Ervaring in
zaken, een oecopomische basis en protectie
dank zij afkomst, streed ik als naamlooze
onbekende voor de wsdergeboorte van een
volk, dat het zwaarste ortrecht in zijn ge
heele geschiedenis had ondergaan. De
krachten, die den heer Roosevelt droegen,
waren de krachten, die ik op grond van het
lot van mijn volk en van mijn heiligste, in
nerlijke overtuiging bestreed.
En toch hadden wij beiden iets gemeen:
de Vereenigde otatep hadden 13 millioen
werkloozen, Duitschland zeven millioen en
overigens nog zeven millioen arbeiders, die
geen vollen werktijd hadden. In beide sta
ten waren de openbare geldmiddelen ln
verwarring en de achteruitgang van het al-
gemeene oeconomische leven, kon nauwe
lijks tegengehouden worden naar het
scheen.
Hoewel evenwel thans in het Duitsche
Rijk onder nationaal-socialistische leiding
binnen Weinige jaren een ontzaglijke voor
uitgang in leven, bedrijf, cultuur, kunst,
enz. begon, zag president Roosevelt geen
kans in zijn eigen land ook slechts de ge
ringste verbeteringen tot^tand te brengen.
In nauwelijks vijf, jaren waren in
Duitschland de oeconomische problemen
opgelost en de werkloosheid opgeheven. In
dezelfde periode heeft president Roosevelt
de staatsschulden van zijn land op de ont-
zaglijkste wijze verhoogd, den dollar gede
valueerd, het bedrijfsleven nog meer on
dermijnd en het aantal werkloozen op peil
gehouden.
Dit valt echter niet te verwonderen, als
men bedenkt, dat de geesten, die deze man
heeft opgeroepen tot zijn ondersteuning of
juister, die hem ha'dden geroepen, behoo-,.
ren tot de elementen, die als Joden slechts
belang kunnen hebben bij ondermijning ep
nooit bij orde. De wetgeving van dén man
van de New Deal was verkeerd. In een
Europeeschen staat zou ttij stellig geëindigd
zijn voor een politiek gerechtshof wegens
opzettelijke verkwisting van het nationale
vermogen, voor een burgerlijke rechtbank
echter de gevangenis ivet zijn ontgaan we
gens fraude.
Een dreigende oppositie vormde zich bo
ven het»hoofd van dezen man. Interessant
zijn in dit verband de rapporten van den
Poolschen gezant Potocki uit Washington,
die er steeds weer op wijst, dat Roosevelt
het gevaar voor ineenstorting van xijn ge
heele oeconomische kaartenhuis volkomen
beseft, en derhalve in ieder geval behoefte
heeft aan afleiding op het gebied der bui-
tenlandsche politiek. Hij werd daarin ver
sterkt door den kring van Joden uit zijn
omgeving.
Zoo begint dan de invloed van den Ame-
rikaansehen president 4n toenemende mate
de strekking te krijgen tot het teweeg
brengen van conflicten of versterking van
bestaande geschillen. In ieder geval poogt
hij te beletten, dat conflicten een vreed
zame oplossing vinden. Jarenlang koestert
deze man slechts den wensch, dat ergens
ter wereld strijd uitbreekt, het liefst in
Europa, waardoor hij gelegenheid krijgt
door het Amerikaansche bedrijfsleven met
een der strijdende partijen te verbinden
een politieke ineenstrengeling van belan
gen tot stand te brengen en daardoor de
aandacht van zijn kreupele, oeconomische
politiek in het binnenland af te leiden naar
het buitenland.
UITDAGEND OPTREDEN
Bijzonder uitdagend wordt zijn optre
den in dezen zin tegen het Duitsche rijk.
Van 1937 af kwam er een aantal redevoe
ringen, waarin deze man stelselmatig be
gint het Amerikaansche publiek tegen
Duitschland op te hitsen. Hij 'dreigt met
invoering van een' soort quarantaine tegen
de z.g. autoritaire staten. Bij de uitvoering
van deze politiek van haat en ophitsing,
die president Roosevelt nu voortdurend
versterkt, roept hij den Amerikaanschen
ambassadeur uit Berlijn naar Washington
om rapport uit te brengen. Sindsdien zijn
de beide staten nog slechts door zaakge
lastigden vertegenwoordigd. In November
1938 begint hij stelselmatig en opzettelijk
iedere kans op een politiek van verzoening
in Europa te saboteeren. Hij dreigt eiken
staat, die bereid is een politiek van vreed
zaam overleg te voeren, met blokkeering
van de mogelijkheid tot het sluiten van
lelhingen, oeconomische vergeldingsmaat
regelen, opzegging van leeningen enz. Hier
verschaffen de rapporten der Poolsche am
bassadeurs te Washington, Londen, Parijs
en Brussel een ontstellend inzicht.
In Januari 1939 dreigt deze man voor
het Congres met alle maatregelen, met uit
zondering van oorlog, tegen de autoritaire
staten op te treden. In Maart 1939 begint
hij mee te praten over de interne Europee-
sche aangelegenheden, die den president
der Vereenigde Staten in het geheel niet
raken. Ja, de heer Roosevelt gaat nog ver
der. In strijd met alle bepalingen van het
volkenrecht, verklaart hij regeeringen, die
hem niet bevallen, niet te erkennen. Ja, ein
delijk gaat hij zoover, dat hij onrechtmatig
verdragen sluit, die hem dan zelfs het
recht geven vreemde gebieden eenvoudig
te bezetten.
Op de plaat' van Roosevelt zat mevrouw
de e.chtgenoote. Zij weigerde te leven in
een wereld, zooals wij die bezitten. Dat is
tenminste begrijpelijk. Want dit is een we
reld van den arbeid, niet een van bedrog
en oplichterij. Na een korte onderbreking
echter zet de man van deze dame daar
tegenover op 4 November 1939 de wijziging
van de neutraliteitswet door op e'en wijze,
waardoor het verbod tot uitvoer van wape
nen wordt opgeheven en wel ten gunste
van een eenzijdige leverantie, aan de te
genstanders van Duitschland. Reeds de
zelfde maand erkent hij een troep Poolsche
emigranten als z.g. uitgeweken regeering,
ofschoon hun eenige politieke basis een
paar millioen uit Warschau meegenomen
Poolsche goudstukken was.
Reeds 9 April gaat hij, verder en kondigt
nu de blokkeering'van de Noorsche en
Deensche saldi af, ofschoon hij precies
weet, dat b.v. de Deensche regeering in haar
finan'cieele beheer in het geheel niet gade
geslagen, laat staan dan gecontroleerd
wordt door Duitschland. Naast de verschil
lende uitgeweken regeeringen erkent hy
nu ook nog een Noorsche, een Nederland-
sche en een Belgische.
MSar de ware gezindheid van dezen man
treedt pas aan den dag m een telegram
van 15 Juli 1940 aan den Franschen pre
mier Reynaud. Hij deelt hem mee. dat de
Amerikaansche regeering de hulpverlee
ning aan Frankrijk zal verdubbelen, op
voorwaarde, dat Frankrijk den strijd te
gen Duitschland voortzet. Want nu over
valt hem de angst, dat zijn wapening,
waarmee milliarden zijn verkwist, binnen
kort als puur bedrog wordt doorzien, voor
het geval in Europa de vrede tot stand
komt, aangezien niemand Amerika aanvalt,
als dit het zelf niet uitlokt.
Na Juli 1940 nemen de maatregelen van
Roosevelt om zelf den weg tot den oorlog
te vinden steeds meer toe. Reeds in Augus
tus 1940 wordt een gemeenschappelijk mi
litair program voor de Vereenigde Staten en
Canada opgesteld. In September 1940 na
dert hij den oorlog nog meer. Hij staat aan
de Engelsche vloot 50 torpedojagers van de
Amerikaansche vloot af, waarvoor hij ove
rigens militaire steunpunten op de Brit-
sche bezittingen in Noord- en midden-
Amerika overneemt. Algemeen gesproken,
zal eerst het nageslacht een punt ophelde
ren, te weten in hoeverre bij al dezen haat
DE DUITSCHE NOTA AAN
DE VER. STATEN
PE VOLLEDIGE INHOUD.
De nota, die de Duitsche minister van
buitenlandsche zaken gistermiddag aan den
zaakgelastigde van de Vereenigde Staten
heeft overhandigd, heeft den volgenden in
houd:
Nadat de regeering van de Vereenigde
Staten van Amerika sedert het uitbreken
van den door de Engelsche oorlogsverkla
ring, aan Duitschland op den 3en Septem
ber 1939 opgedrongen Europeeschen oorlog
alle regelen der neutraliteit in steeds stij
gende mate ten gunste van de tegenstan
ders van Duitschland op de meest flagran
te wijze heeft geschonden, zich voortdurend
aan de zwaarste provocaties tegenover
Duitschland heeft schuldig gemaakt, is -zij
tenslotte tot openlijke militaire aanvalshan-
delingen overgegaan.
Den llen September heeft de president
van de Vereenigde Staten van Amerika
openlijk verklaard, dat hij de Amerikaan
sche vloot en luchtmacht bevel heeft gege
ven op elk Duitsch oorlogsvaartuig zonder
meer te schieten. In zijn rede van den 27en
October van dit jaar heeft hij nogmaals uit-
.drukkelijk bevestigd, dat dit bevel van
kracht was. Overeenkomstig dit bevel heb
ben sedert begin September van dit jaar
Amerikaansche oorlogsvaartuigen Duitsche
zeestrijdkrachten systematisch aangevallen.
Zoo hebben Amerikaansche torpedojagers,
bijv. de Greer, de-Kearny en de Ruben Ja
mes stelselmatig het vuur op Duitsche duik-
booten geopend. De Amerikaansche minister
van marine, Knox, heeft zelfs bevestigd,
dat Amerikaansche torpedojagers Duitsche
duikbooten hebben aangevallen. Verder
hebben de zeestrijdkrachten van de Ver
eenigde Staten van Amerika op bevel van
haar regeering Duitsche koopvaardijsche
pen op open zee in strijd met het volken
recht als vijandelijke schepen behandeld en
gekaapt.
De Duitsche regeering stelt derhalve vast:
Ofschoon zich Duitschland zijnerzijds te
genover de Vereenigde Staten van Ameri
ka gedurendt den geheelen duur van dezen
oorlog streng heeft gehouden aan de rege
len van het volkenrecht, is de regeering
der Vereenigde Staten van Amerika van
aanvankelyke schendingen der neutraliteit
fit openlijke oorlogshandelingen tegen
Duitschland overgegaan. Zij heeft daarme
de practisoh den oorlogstoestand geschapen.
De Duitsche regeering verbreekt
daarom de diplomatieke betrekkingen
met de Vereenigde Staten van Amerika
en verklaart, dat, onder deze door pre
sident Roosevelt veroorzaakte omstan-
digheden, ook Duitschland van heden
af zich als in staat van oorlog met de
Vereenigde Staten van Amerika be
schouwt.
tegen het sociale Duitschland ook nog de
bedoeling een rol speelt het Britsche rijk in
het uur van verval zoo veilig en ongevaar
lijk mogelijk te kunnen overnemen.
Als nu Engeland niet me^er in staat is
de Amerikaansche leveranties contant te
betalen, dringt hij het Amerikaansche volk
de leen- en pachtwet op. In Maart 1941
gaat deze man weer een stap vérder, daar
Duitschland in geen geval te bewegen is tot
reactie op zijn voortdurende onbeschoft
heden.
Rpeds 19 December 1939 hebben Ame
rikaansche kruisers binnen de veiligheids
zone de Columbus aan Britsche oorlogs
schepen in handen gespeeld. Hij moest tot
zinken worden gebracht. Denzelfden dag
werkten Amerikaansche strijdkrachten
mee, bij de poging om het Duitsche schip
Arauca op te brengen. Op 27 Januari- 1940
lichtte de Amerikaansche kruiser Trenton,
weer in het strijd met het volkenrecht, de
vijandelijke strijdkrachten ter zee in Om
trent bewegingen van de Duitsche koop
vaarders, Arauca, La Plata en Wangoni.
Volkomen- in strijd met het volkenrecht
vaardigde hij 27 Juni 1940 een beperking
in de vrijheid van beweging voor buiten
landsche koopvaardijschepen in Ameri
kaansche havens uit.
In November 1940 liet hij de Duitsche
schepen Phrygia, Idarwald en Rhein zoo
lang achtervolgen door Amerikaansche oor
logsschepen, tot deze booten zichzelf tot
zinken moesten brengen om den vijand niet
in hayden te vallen.
Op 13 April 1941 volgde de bepaling,
waarbij de vaart door de Roode Zee aan
Amerikaansche schepen werd geoorloofd
om de Britsche legers In het Naburige Oos
ten te ravitailleeren.
In Maart waren intusschen reeds alle
Duitsche schepen door de Amerikaansche
autoriteiten in beslag genomen.
Dezelfde president verwelkomt op 27
Maart de „putschisten-oorlog" van Simo-
witsj en consorten, die door aggressie te
Belgrado aan bet roer is gekomen, nadat
de wettige regeer ing ten val was gebracht.
President Roosevelt had reeds maanden te
voren kolonel Donovan naar den Balkan
gezonden met de opdracht daar te probee-
ren te Sofia en Belgrado een opstand te
gen Duitschland en Italië tot stand te bren
gen.
Van half April af, wordt bovendien het
Westelijke deel van dén Atlantischen
Oceaan nog sterker bewaakt door Ameri
kaansche patrouilles die berichten aan En-
gelschen geven.
Roosevelt levert 26 April 20 snelbooten
aan Engeland én tevens worden voortdu
rend Britsche oorlogsschepen in Ameri
kaansche havens heYsteld.
Op 4 Juni komen'Amerikaansche troe
pentransporten op Groenland aan. En o
9 Juni komt het eerste Engelsche berich
dat een Amerikaansch oorlogsschip op be
vel van president Roosevelt een Duitsche
duikboot bij Groenland met dieptebommen
heeft bestreden.
Wederom in strijd met het volkenrecht
worden de Duitsche saldi in de- Vereenig
de Staten 14 Juni geblokkeerd.
Amerikaansche strijdkrachten bezetten
vah 6 op 7 Juli IJsland, gelegen in het
Duitsche gevechtsgebied. Roosevelt hoopt
daardoor beslist:
1. Duitschland eindelijk tot den oorlog
te dwingen en
2. Zuiders den Duitschen duikbootoor
log waardeloos te maken, evenals in 1915
—1916. Op hetzelfde tijdstip zendt hij aan
de Sovjet-Unie een belofte onftrent Ame
rikaansche hulp.
Plotseling maakt de minister van marine,
Knox, op 10 Juli bekend, dat de Vereenig
de Staten bevel hebben gegeven om op de
oorlogsschepen van de spil te schieten. Op
4 September opereert de Amerikaansche
torpedojager Greer op den Atfantschen
Oceaan met Engelsche vliegtuigen tegen
Duitsche duikbooten. Vijf dagen later
merkt eeij Duitsche duikboot Amerikaan
sche torpedojagers op alsv escortevaartul-
gen voor een Engelsch convooi.
Ten slotte houdt Roosevelt op 11 Sep
tember de rede, waarin hij zelf het bevel
tot schieten op alle. schepen van de spil
bevest'gt en 'opnieuw uitvaardigt.
Amerikaansche bewakingsvaartuigen val
len op 29 September een Duitsche duilfc-
boot ten Oosten van Groenland met diep
tebommen aan.
Op 27 October bevecht de Amerikaan
sche iurpedojager Kearney, die als escorte
voor Engeland vaart, waer een Duitsche
duikboot met dieptebommen en eindelijk
kapen Amerikaansche strijdkrachten op 6
November in strijd met het volkenrecht
het. Duitsche schip Odenwald.
De beleedigende aanvallen op en onbe
schoftheden jegens mij persoonlijk van de
zen z.g. president wil ik hierbij als zonder
beteekenis over het hoofd zien. Bovendien
kan ik in het geheel niet beleedigd wor
den door den heer Roosevlt, want ik acht
hem geestesziek, evenals destijds Woodrow
Wilson
Dat deze man met zijn Joodschen aan
hang sedert jaren met dezelfde middelen
tegen Japan strijdt is ons bekend. Ook hier
zijn "dezelfde methoden toegepast. Ik ge
loof, dat gij allen het als een bevrijding
hebt gevoeld, dat thans eindelijk een staat
het eerst is, overgegaan tot een protest te
gen deze onbeschaamde mishandeling van
waarheid en recht, die uniek is in de ge
schiedenis, en wel tot een protest, dat deze
man immer heeft gewenscht en waarover
hij zich derhalve thans niet mag verba-
zon.
Dat de Japansche regeering er na jaren
lange onderhandelingen met dezen verval-
scher eindelijk genoeg van had zich nog
langer op zoo onwaardige wijze te laten
hoonen, vervult ons allen, het Duitsche
fik en ik geloof ook de overige fatsoen-
_ke menschen op de geheele wereld, met
diepe voldoening.
Wij weten welke kracht er achter Roo-
seveli staat. Dat is de eeuwige Jood. die
zijn tijd gekomen acht om ook aan ons te
voltrekken, wat wij in Sovjet-Rusland vol
huivering moesten zien en beleyen. Ook
als wij geen bondgenootschap met Japan
hadden, zou het ons duidelijk zijn, dat het
de bedoeling van de Jo<ipn en hun Frank
lin Roosevelt is den e<yien staat na den
anderen afzonderlijk te vernietigen. Het is
ons duidelijk wat deze andere wereld met
ons voor heeft. Zij hebben het democra
tische Duitschland van weleer doen ver
hongeren, zij zouden het nationaal-socia
listische Duitschland van thans willen uit
roeien.
Als Roosevelt of Churchill verklaren, dat
zij dan naderhand een nieuwe maatschap
pelijke orde willen opbouwen, dan is dat
vrijwel zoo, alsof een kaalhoofdige kapper
een onfeilbaar haargroeimiddel aanbe
veelt.
Wat het Duitsche volk betreft,dat
heeft geen behoefte aan aalmoezen van
een Churchill, een Roosevelt of een JSden,
doch het wil slechts zijn recht. En dit recht
om te leven zal het zich waarborgen, ook
als duizend Churchills of Roosevelts daar
tegen wilden complotteeren. Het Duitsche
volK heeft wellicht nog nimmer zulk een
helder inzicht en zooveel eerbewustzijn ge
had als thans.
ZIJN PAS OVERHANDIGD.
Ik heb derhalve vandaag den Amerikaan
schen zaakgelastigde zijn pas doen over
handigen en hem het voegende laten mee-
deelen:
Als uitvloeisel van de steeds verdere uit
breiding van een politiek van president
Roosevelt, gericht op onbegrensde wereld
dictatuur, zijn de Vereenigde Staten van
Amerika in vereeniging met Engeland voor
geen enkel middel teruggedeinsd om het
Duitsche, Italiaansche en ook het Japan
sche volk de voorwaarden voor de natuur
lijke instandhouding van hun leven te ont
zeggen. De regeering van Engeland en dié
van de Vereenigde Staten van Amerika
hebben zich op dezen grond verzet tegen
elke gerechtvaardigde herziening, waar
door een betere reorganisatie van de we
reld tot stand gebracht zou kunnen wor
den.
Sedert het begin Van den oorlog heeft de
Amerikaaysche president Roosevelt zijn
geweten bezwaard met een reeks van de
zwaarste misdrijven in .strijd met het vol
kenrecht. Bandelooze vergrijpen aan sche
pen en andere eigendom van Duitsche en
Italiaansche staatsburgers werden gecom
bineerd met bedreiging van de persoonlij
ke vrijheid der betrokkenen, die daarvan
soms zelfs ook door interneering enz. op
willekeurige wijze werden beroofd.
De aanvallen van den president der Ver
eenigde Staten, RÓosevelt. die ook anders-
zins een feller karakter kregen, gingen ten
slotte zoover, dat hij de Amerikaansche
marine beval in tegenstelling tot alle be
palingen van het volkenrecht, schepen van
Duitsche en Italiaansche nationaliteit ter
stond overal aan te vallen, te beschieten
en tot zinken te brengen.
Amerikaansche ministers beroemden zich
er ook op, dat zij op deze misdadige wijze
Duitsche duikbooten hadden vernietigd.
Duitsche en Italiaansche koopvaarders,
werden overvallen en gekaapt door Ame
rikaansche kruisers, en hun vreedzame be
manning werd overgebracht naar gevange
nissen.
Daarenboven werd evenwel in Amerika,
zonder dat de Amerikaansche regeerjng
eenige poging tot officièele weerlegging
deed, het plan van president Roosevelt ge
publiceerd, om uiterlijk in 1943 Duitsch
land en Italië met militaire machtsmidde
len in Europa zelf aan te vallen.
Daardoor is het oprechte streven van
Duitschland en Italië, dat getuigt van weer-
galooze lankmoedigheid, om ondanks de
ondraaglijke provocaties van president
Roosevelt, die reeds jaren lang aanhouden,
uitbreiding van den oorlog te verhoeden
en de betrekkingen met de Vereenigde
Staten te handhaven, tot mislukking ge
bracht.
Duitschland en Italië hebben zich met
het oog hierop thans eindelijk gedwongen
gezien, overeenkomstig de bepalingen van
het driemogendheden-pact van 27 Septem
ber 1940 schouder aan schouder met Japan
den strijd ter verdediging en daarmee
handhaving van de vrijheid en onafhanke
lijkheid hunner volken en rijken tegen de
Vereenigde Staten en Engeland gemeen
schappelijk te voeren.
DF EEN HFEFT VFEL
DE ANDER NIETS
GEEFT WINTERHULP
VAN HET VELE
IETS
GIRO «S3
3
Nieuwe overeenkomst van
drie
GEEN AFZONDERLIJKE VREDE.
Deze drie mogendheden hebben derhal
ve de volgende overeenkomst gesloten en
op dcji dag van heden te Berlijn ondertee
kend :J
In het onwrikbaar besluit de wapens niet
neer te leggen, alvorens de gemeenschappe
lijke oorlog tegen de Vereenigde Staten
van Amerika en Engeland -tot een succes
rijk einde is gebracht, zijn de Duitsche re
geering en de Italiaansche regeering en de
Japansche regecring het eens geworden
over de volgende bepalingen:
Art. 1. Duitschland, Italië en Japan zul
len den him door de Vereenigde Staten
van Amerika en Engeland opgedrongen
oorlog met alle machtsmiddelen te hunner
beschikking gemeenschappelijk tot het vic
torieuze einde voeren.
Aart. 2. Duitschland. Italië en Japan ver
plichten zich zonder volledige wederzijd-
sche toestemming noch met de Vereenigde
Staten van Amerika, noch met Engeland
een wapenstilstand of vrede te sluiten.
Art. 3. Duitschland, Italië en Japan zul
len ook na victorieuze beëindiging van den
oorlog ten nauwste samenwerken met het
doel een rechtvaardige reorganisatie tot
stand te brengen in den zin van het drie-
mogendheden-verdrag, door hen op 27 Sep
tember 1940 gesloten.-
Art. 4. Deze overeenkomst treedt ter
stond bij haar onderteekening in werking
en blijft even lang van kracht als het drie-
mogendhedep-pact van 27 September 1940.
De hooge contracteerende partijen zullen
tijdig voor afloop van dezen geldigheids
duur overleg plegen over een nadere uit
werking van de in art. 3 voorziene samen
werking.
liet Duitsche volk, aldus vervolgde de
Führer, beseft dit beslissende uur van zijn
bestaan. De Amerikaansche president en
zijn plutocratische clique hebben ons ge
doopt als de volken der haveloozen. Dat is
juist. Maar de haveloozen willen leven en
zij zullen in ieder geval bereiken, dat het
weinige, hetgeen zij hebben om van te le
ven, hun niet ook nog wordt ontroofd door
de bezittenden.
Ik heb U in mijn eerste rede van 1 Sep
tember 1939 verzekerd, dat in dezen oor
log noch wapengeweld noch tijd Duitsch
land zullen overweldigen. Ik wil mijn te
genstanders ook verzekeren, dat niet al
leen geen wapengeweld of tijd ons zullen
overweldigen, doch dat ook geen Innerlij
ke twijfel ons kan doen wankelen bij onze
plichtsvervulling.
Onze tegenstanders moeten $ich niet ver-
gissen. In de tweeduizend jaar van de ons
bekende Duitsche geschiedenis is ons volk
nooit meer aaneengesloten en eensgezind
geweest dan thans. De Heer der wereld
heeft de laatste jaren zooveel groots aan
ons gewrocht, dat wij ons dankbaar huigen
voor een Voorzienigheid, die ons bedacht
heeft met de eer leden van een zoo groot
volk te mogen zijn.
DE OORLOGSVERKLARING VAN
AMERIKA AAN DUITSCHLAND.
De Engelsche nieuwsdienst meldt, dat de
Amerikaansche Senaat de oorlogsverkla
ring aan Duitschland heeft goedgekeurd.
Tevens nam de Senaat een wet aan. vol
gens welke Amerikaansche expeditiecorp
sen naar elk deel der wereld kunnen wor
den gestuurd.
President Roosevelt heeft Donderdag
middag zijn handteekening geplaatst onder
deoorlogsverklaringen aan Duitschland en
Italië.
Het Amerikaansche Huis van Afgevaar
digden heeft het wetsontwerp, waarbij toe
stemming gegeven wordt tot het uitzenden
van Amerikaansche expeditiecorpsen naar
welk deel der wereld ook, met handopste
ken goedgekeurd en het naar het Witte
Huis doorgezonden om door den president
te worden onderteekend. Het wetsontwerp
verlengt den diensttijd van alle opgeroepen
mannen en uitgekozen recruten voor xïen
tijd van den oorlog.
DE OORLOG IN HET
VERRE OOSTEN
DE LEXINGTON TOT ZrNKEN
GEBRACHT.
De marine-sectie van het Japansche
hoofdkwartier d'eelt mede, dat het Ame
rikaansche. vliegkampschip, dat, zooals ge-,
meld, reeds op den eersten dag van den
oorlog door Japansche duikbooten bij Ho-
noloeloe tot zinken werd gebracht, de
33.000 ton metende Lexington was.
DE ENGELSCHEN ONTRUIMEN
KOTA BAHROE.
Naar Domei uit Saigon meldt wordt te
Singapore officieel bekend geamakt. dat de
Britten Kota Bahroe hebben ontruimd en
hun strijdkrachten ten Zuiden van deze
stad hebben samengetrokken.
