DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Qefaatd op
óaciaaC temein
Ma&kau taant zijn wxvie yeCaat.
De geheimzinnige sluier valt.
Momentje
v
Nieuwe bonnen
VRIJDAG 18 JULI 1941
32ste Jaargang No. 10002
S)e CcidóclveSoii/taAit
Telefoon: Redactie 20015. Administratie 20935.
Giro 103003. Postbus 11.
Bureaux Papengracht 32.
V Deze tijd.
Er is zoo heel veel leerrijks in dezen tijd.
En 't zou zéér te betreuren zijn, wij zouden
onszelf zéér benadeelen, indien wij dat
goede van dezen tijd langs ons heen zou
den laten gaan.
Er is heel veel leerrijks in dezen tijd.
Wij denken er hier b.v. aan, hoe men in
dezen tijd kan leeren kennen en waardee-
ren het gezond oordeel van velen, den
nuchteren zin van velen, welke in het be-
oordeelen der dingen van den dag vaak in
eens verrassend-klaar voor ons staat. Daar-
entegenover kan men in dezen tijd óók
beter dan ooit constateeren de oppervlak
kigheid, waarmede anderen oordeelen, en.
veroordeelen; anderen, bij wie men vaak
tot nu toe eenige intellectualiteit had ver
ondersteld. Kort saamgevat: Men kan in
dezen tijd de menschen beter leeren ken
nen! En dat is een mooi, een héél mooi
ding. In den nood leert men zijn vrienden
kennen, zegt een zeer waar spreekwoord.
Wij zouden óók kunnen zeggen: in een
moeilijken tijd leert men kennen, welke
menschen verstandelijk evenwichtig zijn,
welke menschen een juist en billijk oor
deel kunnen vormen. En dat is zoo ver
blijdend! de categorie van laatstbedoel
de menschen blijkt in dezen tijd onder ons
volk héél groot te zijn. Deze zeer verheu
gende ervaring stemt ons, journalisten, her
haaldelijk zeer optimistisch en schenkt ons
moed en vertrouwen, als wij staan tegen
over critiek van een gelukkig betrek
kelijk kleine categorie van lieden, die
blijkbaar niet tot een juist en billijk oor
deel in staat zijn en desondanks of beter:
juist daèrom maar raak oordeelen en...
veroordeelen.
Er is zoo heel veel leerrijks in dezen tijd.
Men moet dat kunnen zien en weten te
smaken.
Zoo is om een ander voorbeeld te noe
men deze tijd wel bijzonder geschikt, om
ons te doen leeren het onderscheid tusschen
een beginsel en de toepassing van een be
ginsel. Een beginsel verandert niet, de toe
passing van een beginsel kan wijzigen met
den tijd, met de omstandigheden. Natuur
lijk moet er voor een wijziging in de toepas
sing van een beginsel ernstige reden be
staan maar met zulk een wijziging kan een
ongerepte handhaving van het beginsel
samengaan.
Dit is een tijd van bezinning; zooals wij
het al herhaaldelijk hebben uitgedrukt. Wij
leeren in dezen tijd ons bezinnen op veel,
wat in het verleden vaak maar al te vlug
en vluchtig langs en over en door ons heen
ging; ons aanraakte, maar niet beroerde.
Er is nu meer dan ooit aanleiding, om
ons te bezinnen op de eigenlijke waarde
van het leven, m.a.w. op dat wat het leven
tenslotte geeft zijn waarde, zijn blijvende
waarde.
Het is een verschrikkelijke en vreeselijke
tijd, dien wij beleven. Maar er is ook zoo
veel moois, zoo veel goeds, zoo veel nut
tigs in dezen tijd. Mogen wij dat practisch
weten te waardeeren!
HET GAAT OM EUROPA'S
BESCHAVING.
Nederlanders, neemt deel aan den kruis
tocht tegen de Sovjet-Unie en meldt u aan
bij het Vrijwilligerslegioen Nederland.
De strijd tusschen twee werelden is in
alle felheid ontbrand. Eindelijk heeft het
nationaal-socialisme het communisme aan
gegrepen en het jonge, krachtige Duitsch-
land heeft zich opgeworpen om den belager
der christelijke menschheid een krachtig
halt toé te roepen op het moment, dat het
Sovjet-monster gereed lag zijn prooi te be
springen.
Die prooi is Europa, die prooi is ook ons
land.
Maar al te graag had de Sovjet-Unie ge
bruik gemaakt van een door strijd ver
zwakt Europa, maar al te graag had zij de
roode vlag met sikkel en hamer in het Wes
ten willen planten, had hij ook hier kerk
en kruis willen vermorzelen onder haar
logge voeten.
Reeds had de Sovjet-Unie haar millioe-
nen legers aan de Oostgrens van Europa
saamgetrokken
Het Duitsche leger heeft weer op het
juiste moment toegeslagen en heeft in zege
vierenden aanval bres op bres geslagen in
de Sovjet-legerscharen. De Duitsche weer
macht heeft daarbij het spits afgebeten
voor Europa
Ook voor ons land heeft zij zich ingezet,
ook voor onze cultuur en beschaving heeft
zij dezen titanenkamp aangebonden.
Wij Nederlanders mogen niet werkeloos
blijven toezien. Gelukkig leeft in ons volk
nog' een strijdbare geest. Wij zijn niet ge
wend anderen de kastanjes uit het vuur te
laten halen. Europa's eer is ook onze eer.
Wanneer onze zonen later zullen vragen:
„vader, waar stond gij, toen Europ optrok
om zijn heiligste goederen te verdedigen",
dan moeten wij kunnen antwoorden:
„schouder aan schouder met de andere cul
tuur-volkeren, daar waar de klappen vie
len".
Nederland let op u saeck. Nederlanders
meldt u aan bij het vrijwilligerslegioen Ne
derland,
Koninginnegracht 2 2,
's-G ravenhage
OP velerlei terrein heeft het Bolsjewis
me gefaald. Het heeft geen orde kun
nen scheppen in eigen land; het heeft
zich niet kunnen vestigen in de harten van
zijn aanhangers en zich slechts met terreur
en met „zuiveringsacties", kunnen handha
ven. Op economisch gebied is het een mis
lukking geworden, want er heerscht geen
welvaart ondanks alle communistische ex
perimenten.
Hebben de bolsjewisten dan wellicht iets
tot stand gebracht op sociaal gebied? Is de
sociale wetgeving in de Sovjet-Unie soms
van dien aard, dat zij aan andere landen
ten oorbeeld kan worden gesteld?
Het lijkt er niet op.
Juist zooals het bolsjewisme in organi
satie en techniek, in handel en bedrijf, in
het verkeer en ook in de opvoeding tever
geefs getracht heeft ook maar bij benade
ring de prestaties weer te behalen, die het
tsjaristische Rusland kon toonen, heeft het
ook gefaald op zijn meest eigene gebied, n.l.
in de oplosing van de groote sociaal-poli
tieke problemen.
De Sovjet-Russische sociale wetgeving is
2 jaar geleden opnieuw geregeld door een
verordening, die een revolutie was en die
is onderteekend door Stalin, Molotov en
den vakvereenigingsleider Sjwernik. Deze
nieuwe aibeidswetten zijn gepubliceerd na
een langdurige systematische campagne in
de pers, waarbij talrijke misstanden op
het gebied van den arbeid aan de kaak
werden gesteld. Deze campagne richtte zich
tegen „luilakken en leegloopers", tegen
niet op tijd komen in de fabrieken, tegen
de groote verwisseling van werkplaatsen
en in verbant daarmee teeen misbruik
van de vacantiebepalingen. Het resultaat
van de nieuwe sociale wetten was over het
geheel een belangrijke verslechtering van
de sociale positie van den arbeider en een
rigoureuze verscherping van de discipli
naire bepalingen.
De bedrijfsleidingen en autoriteiten zijn
volgens het geidende sociale recht bevoegd
vérstrekkende straffen toe te dienen.
Bij vermiDen tegen het nakomen van
den arbeidstijd wordt eerst een berisping
gegeven. Bij herhaling krijgt de schuldige
slechter betaald werk voor een tijd tot
drie maanden toe. Hij kan echter ook voor
langeren tijd bij wijze van straf tot een la
gere post gedegradeerd worden. Wie in 1
maand tijd 3 maal te laat komt wordt ge
straft met onmiddellijk ontslag. In dit ge
val gaan de aanspraken op de sociale ver
zekering verloren.
De nieuwe arbeidswetten hebben door
haar hardheid tot uitgebreide opstanden
der arbeiders en kantoorbedienden geleid.
Zij vormen echter slechts het kader voor
een offigieele sociale politiek, die op haar
belangrijkste punt, n.l. het loonpeil, een
schrikwekkend laag niveau heeft bereikt.
De laatste jaren is de roebel nogmaals ge
devalueerd, zonder dat er vereffening be
reikt werd in de prijzen van levensmidde
len en verbruiksgoederen. De arbeider ver
dient thans in het arbeidersparadijs der
Sovjet veel minder dan de arbeider van
welke cultuurnatie ook. Wat echter voor
al van belang is, hij verdient nog slechts
een deel van hetgeen betaald werd onder
het tsaristische „kapitalisme".
Twintig jaar heeft het bolsjewisme tijd
gehad om dragelijke sociale toestanden
voor een groot volk in het leven te roe
pen. Het is niet gelukt. Integendeel: de el
lende van het proletariaat heeft onder het
bolsjewisme steeds grootere vorderingen
gemaakt.
FILMJOURNAAL OVER DE VELDTOCHT
IN DE SOVJET-UNIE.
Het filmjournaal, dat vanaf heden in
die voornaamste bioscopen vertoond wordt,
bevat interessante opnamen van den op
mars oh in de So vet Unie, verduidelijkt
door een kaart, welke de vorderingen aan
geeft. Bovendien een uitgebreide, aangrij
pende reportage van de gruwelijke gebeur
tenissen in Lemberg, welke een schril licht
werpen op de toestand in de Sovjet Unie
en waardoor men zich een beeld kan vor
men van de behandeling, drie de Oekrainers
van hun bolsjewistische „bevrijders" moes
ten ondervinden.
DAGORDER VAN DEN COMMANDANT
VAN DEN NEDERLANDSCHEN
ARBEIDSDIENST.
Oproep om te offeren voor het zenden van
een Roode Kruis-ambulance naar het
Oostelijk front.
De commandant van den Nederlandschen
Arbeidsdienst, majoor Breunese, heeft een
dagorder aan zijn mannen uitgevaardigd,
waarin zij worden aangespoord giften te
schenken aan het Nederlandsche Roode
Kruis, welke bestemd zijn een Roode Kruis
ambulance voor het Oostelijk front te vor
men. Majoor Breunese doet in zijn dagorder
een beroep op de offerzin, welke Nederland
steeds heeft getoond, wanneer het er om
ging het Roode Kruis in staat te stellen,
zijn algemeen-menschelijke opdrachten te
vervullen. Hij herinnert hierbij aan het
zenden van een Nederlandsche ambulance
naar Helsinki tijdens den jongsten bolsje-
wistischen overval op Finland. Ook nu is
het de iJlicht van ieder Nederlander, door
zijn gaven het Roode Kruis in de gelegen
heid te stellen zijn taak te vervullen in het
bewustzijn van zijn verantwoording jegens
Europa.
UIT DE BEVRIJDE GEBIEDEN.
HOE DE BEVOLKING GEKNECHT
WERD
De gruwzame bijzonderheden over het
vermoorden van de vrijheidslievende bevol
king in de door de Sovjets ontruimde ge
bieden hebben in de wereldpers ten zeerste
de aandacht getrokken. Overal ziet men
thans in, dat het bolsjewisme zijn waren
aard tot dusverre handig heeft weten te ca-
moufleeren, maar dat er tegenover deze
schokkende taal der feiten niets meer te
verbergen valt.
De speciale correspondent van „Stock-
holms Tidningen" in Lemberg, Bertil
Svahnstroem, geeft een beschrijving van
de toestanden na de bezetting van het vroe
gere Poolsche deel der Oekraïne. Er is geen
twijfel aan, zoo wordt in zijn verslag o.m.
gezegd, dat de Oekraïnsche bevolking de
Duitschers als bevrijders beschouwt. Over
al ziet men hakenkruisvlaggen.
Bijna twee jaar lang heeft de Sovjet over
Lemberg geheerscht. Er is geen twijfel aan,
dat de bolsjewistische fase beschouwd moet
worden als de donkerste in de geschiedenis
van de stad. In 20 maanden tijds hebben de
Sovjets zich gehaat-en gevreesd gemaakt.
Niemand werkte serieus. De prijzen stegen
duizelingwekkend hoog. Een arbeider, die
150 roebel per maand verdiende, kon zelfs
geen paar schoenen koopen, want die kost
ten 300 roebel. Een costuum kostte zelfs
1000 roebel of nog meer. Het particuliere
zakenleven was weliswaar niet verboden,
maar zoo buitengewoon zwaar belast, dat
het niet de moeite loonde particuliere za
ken te drijven.
De meeste winkels hadden dan ook hun
deuren moeten sluiten.
De „New York Enquirer" publiceert een
verslag van den United Press correspondent
Jack Fleischer uit Lemberg. Fleischer
schrijft, dat de Sovjets voor hun vertrek
een vreeselijk bloedbad hebben aangericht
onder de politieke gevangenen.
Verwijzende naar het vinden van hon
derden slachtoffers van dezen massamoord
in de militaire en staatsgevangenis van
Lemberg, schrijft li j. dat hij persoonlijk
verscheidene plaatsen gezien heeft, waar
telkens 20 tot 30 lijken in den grond ge
stopt waren. Een nog grootei aantal li^t be
graven in een kelder van de gevangenis. Op
een kerkhof in Lemberg kan men honderd
nieuwe graven zien, waar de lijken liggen
van de Oekraïners en Polen, die door de
wegtrekkende bolsjewisten afgemaakt
waren.
Onder het opschrift „Wat achter het mys
terie schuilt", schrijft het Spaansche blad
A. B. C.: Sedert hun triomf in die roode
Octobermaand hebben de bolsjewisten Rus
land van de geheele buitenwereld afgesne
den. De volken, die aan de Sovjet-Unie
grenzen, wisten niet, wat in dit ontzagge
lijke land gebeurde. Wie zich binnen den
Sovjet-staat verzette tegen despotisme en de
lijn wilde bereiken, die ons scheidt van de
„andere" wereld, liet zijn leven onder de
kogels van de Gepeoe. Een geheimzinnige
sluier werd gelegd over de reusachtiee ge
bieden. Nu en dan lieten Lenin of Stalin
weliswaar een „democratische" commissie
het land binnen, maar deze moest zich langs
voorgeschreven wegen bewegen en kreeg
alleen datgene te zien, wat op het program
ma van het tooneel stond.
Thans, onder vuur en zwaard, valt de
mysterieuze sluier af. Uitgemergelde plaat
sen komen aan het licht, \uil en kwali'jk-
riekend, zonder licht en water en onder een
ontzettende terreur gedoemd tot een dier
lijk bestaan onder den geesel der beulen.
„Bolsjewisme in de laatste stuiptrekkin
gen", zoo schrijft het Braziliaansche blad
„Noute" boven een hoofdartikel. „Een over
winning van Moskou, zooals Engeland die
begunstigt, zou angst en schrik in de we
reld moeten wekken. Met de nederlaag der
Sovjet-Unie ecl ter wordt de menschheid
definitief bevrijd van de Moskousche beu
len en hun handlangers. In het tegenoverge
stelde geval zou de Sovjet-Unie het bolsje
wisme te vuur en te zwaard over Europa
verbreiden. De laatste 25 jaar heeft het
bolsjewisme zich alleen niet over Europa
verbreid, omdat Duitschland een onover
winnelijke hinderpaal daartegen opwierp.
Wanneer de Duitsche weerstand niet had
bestaan, zouden vrijheid en christendom,
dank zij Stalin, naar de haaien zijn ge
weest".
Men beschikt te Berlijn thans over de
getuigenverklaringen, die de berichten over
mishandeling van Duitsche gevangenen door
de Sovjet troepen documenteeren.
Zoo heeft men na de inneming van de
vesting Skomorochy talrijke afschuwelijk
verminkte lijken van Duitsche soldaten ge
vonden. Sommigen dezer menschen waren
gevangen genomen, anderen waren gewond
in handen der bolsjewistep gevallen. Uit
een nauwkeurig onderzoek bleek, dat zij op
de gruwelijkste wijze mishandeld waren.
De commandant van een afdeeling ge
schut en cavalerie heeft mededeelingen ge
daan over de gebeurtenissen in de nabijheid
van Loeck, waar zijn afdeeling, nadat de
munitie verschoten was, gevangen was ge
nomen. Met uitzondering van hemzelf wer
den alle gevangenen van achteren neerge
schoten. Zijn oppasser had men tevoren
beide oogen uitgestoken. Hijzelf kreeg
slechts een schampschot aan de heup. De
bolsjewisten, die meenden, dat hij dood
was, trapten herhaaldelijk op zijn lichaam.
In het gebouw van de Gpoe te Loeck
heeft men de lijken opgegraven van een
eersten luitenant, een tweeden luitenant en
twee Duitsche vliegers, die aan de hand
van hun persoonsbewijzen geïdentificeerd
konden worden. De lijken dezer menschen
waren zeer verminkt.
Den korporaal K., die op 6 Juli zwaar ge
wond was, hebben de bolsjewisten volgens
zijn verklaringen beide polsslagaders en de
elleboogpezen met messen doorgesneden.
Hij had zeer veel bloed verloren, toen hij in
een lazaret gebracht was.
Uit de verklaringen van een Duitschen of
ficier, die eenigen tijd in bolsjewistische ge
vangenschap is geweest, bleek, dat hij en
zijn adjudant, nadat zij gevangen waren ge
nomen, waren gebonden en geplunderd.
Daarop joegen de bolsjewisten hen met
kolfslagen en bajonetsteken voor zich uit.
De officier slaagde er in te ontvluchten;
toen hij later naar zijn adjudant zocht,
vond hij een man met ernstige verminkin
gen en ingeslagen schedel.
„HET EERSTE, HET GROOTSTE EN HET
MEEST ALGEMEENE GEVAAR."
Al is het, kwaadwillig, wel eens voorge
steld alsof de katholieken het communis
me van Moskou hebben gesteund, geen eer
lijk mensch zal ook maar een oogenblik be
twijfelen, dat het katholicisme en het chris
tendom in het algemeen de meest scher
pe tegenstelling voor het bolsjewisme is,
aldus Henri Hermans in de „Volks
krant" en hij vervolgt dan:
„Dit is eenvoudig de tegenstelling
aanvaard in den beruchten godloozenbond
van geloof en ongeloof.
En waar het standpunt tegenover het
bolsjewisme tijdelijk of in beginsel ook
moge gewijzigd zijn men denke b.v. aan
de idealisten, die zich „vrienden van Mos
kou" noemden en aan de houding van vele
bladen tegenover den burgeroorlog in Span
je onveranderd bleef de scherpe ver
oordeeling van dit duivelsche systeem door
de Kerk.
Geen wonder dan ook, dat de bolsjewie
ken altijd en overal hun fel-te strijd heb
ben gevoerd tegen elke godsdienst, maar
tegen het katholicisme in het bijzonder.
Overal, waar zij eenigen invloed konden
krijgen, begonnen zij hun haat te koelen
aan priesters en kloosterlingen, aan de ka
tholieken en hun instellingen, en het wa
ren niet de bank-, maar de kerkgebouwen,
die zij het eerst in brand staken.
Dit is geen afwijking van de haat. maar
natuurlijk gevolg van die tegenstelling
even diep geworteld in de leer der Kerk
als in die van Lenin.
Boven dit artikel staat een uitspraak van
Paus Pius XI Deze werd gedaan in 1936,
Lij gelegenheid der wereldtentoonstelling
van de katholieke pers.
Het bolsjewisme, zei die Paus, is „het
eerste, het grootste en het meest algemeene
gevaar. Alles wordt hierdoor bedreigd,
openlijk vertreden of heimelijk belaagd: de
waardigheid van het individu, de heiligheid
van het gezin, de orde en veiligheid van
de burgerlijke maatschappij en bovenal de
godsdienst. Zelfs waagt men zich aan een
openlijke en georganiseerde verloochening
en bestrijding van God en meer in het bij
zonder van de katholieke godsdienst en de
katholieke Kerk"
In de nieuwe strijd, die nu tegen het
bolsjewisme L ontbrand, wordt het feit
van dat beslist anti-godsdienstig karakter
dezer verderfelijke dwaling algemeen er
kend en op de voorbond gesteld. Hoezeer
de wereld helaas! ook van het geloof moge
zijn afgedwaald, iedereen voelt nog aan,
dat de godsdienst de edelste gevoe^ns der
menschen raakt en het eenige steunnunt
van zedelijke normen is. dat weerstand bie
den kan en bieden moet tegen zoo ontzet
tende gevaren voor onze beschaving als ons
ir het bolsjewisme bedreigen.
Opnieuw worden in de pers verhalen op
genomen van de ijselijke gruwelen, waar
aan de bolsjewieken nu weer in Polen'te
genover de katholieken, vooral de ories-
ters, en tegenover d° Duitsche soldaten
zich schuldig maken. Geheel de wereld is
er weer getuige van. hoe de mensch. ver
vreemd van de godsdienst en z'in bescha
ving, in letterlijke zin verdierlijkt."
PARIJS, 18 Juli, (D.N.B.) Binnen het
bestek van die uitschakeling van alle on
betrouwbare elementen in het openbare
bestuur, die zich verzetten tegen een reor
ganisatie van de Fransche politiek, heeft
admiraal Darlan, naar de pers meldt, den
vroegeren minister van binr.enlandsche
zaken, Dormoy, die thans conseiller general
van Montlucon was, afgezet. Bij de uit
voering van deze maatregelen zal, naar na
der wordt bekend gemaakt, de prefect van
het departement van de Seine, alle ambte
naren ontslaan, die communistisch of Gaul
listisch gezind zijn. In een circulaire heeft
de prefect verder den burgemeesters in de
verschillende gemeenten opdracht gege
ven aan de onder hen ressorteeren de in
stanties mede te deelen, dat zij gediscipli
neerd in dienst van het openbare bestuur
moeten staan.
WAARHEID OF FICTIE
Iemand heeft mij gevraagd of de
huiselijke gebeurtenissen en voorval
len, die ik hier zoo nu en dan vertel,
op waarheid berusten of ontspruiten
aan mijn fantasie. Dat is een vraag
tamelijk charmant en toch op den man
af gesteld. Men had mij ook kunnen
vragen: spreekt u de waarheid in uw
hoekje of liegt u? Ik kan daar geen
antwoord op geven zonder een definitie
van een leugen. Iets vertellen wat niet
gebeurd is, is niet altijd een leugen.
Indien dit wel zoo ware, zou er nog on
eindig meer gelogen worden dan er
reeds wordt, en zou er een apart vage
vuur of hel (wie zal het zeggen?) moe
ten komen voor romanschrijvers. L^ten
wij het voor een heel klein deel waar
heid en een zeer groot deel fictie noe
men. En dan moet men de waarheid
nog tusschen de regels zoeken.
Maar ik besef zeer wel, dat fictie,
hoe schoon ook, toch altijd maar een
surrogaat is bij gebrek aan waarheid.
Als ik nou heelemaal niets meer weet,
steek in mijn duim in mijn mond en ga
ik liegen. Zooals nu. Dan weet ik niks
en maak ik mij zelf wijs, dat ik toch
wat weet.
Jacob Wasserman vertelt ergens van
een meneer, die slechte oogen had en
een bril droeg zonder glazen. Als de
menschen hem zeiden, dat zulk een bril
ook niet veel hielp, beweerde hij, dat
het toch altijd beter was dan zoo heele
maal niets.
Daar valt iets voor te zeggen. Maar
toch is de waarheid altijd van fijner
kwaliteit dan fictie.
En wie die niet krijgen kan moet
met een poging daartoe genoegen ne
men. Die poging heeft fictie.
AARDAPPELEN.
Bon „27 reserve": 20 Juli t/m 26 Juli:
3 kg. aardappelen per bon.
BROOD EN GEBAK:
Bon „27" van de broodkaart: 20 Juni
tot en met 26 Juli:
100 gram brood of één rantsoen gebak
per bon.
Bon „274 rantsoenen" van de brood
kaart: 20 Juli tot en met 26 Juli:
400 gram brood of 4 rantsoenen gebak
per bon.
Een rantsoen gebak is:
beschuit, wafels, biscuits of andere koek
jes 75 gram;
speculaas 140 gram;
koek 140 gram;
cake 300 gram;
gevuld klein korstgebak (bijv. amandel
broodjes) 400 gram;
gevuld groot korstgebak (bijv. boterlet
ter) 500 gram;
taart en gebakjes 600 gram.
Voor geheel of ten deele uit meel of
bloem gebakken producten, welke hierbo
ven niet genoemd zijn, geldt dat een rant
soen een hoeveelheid omvat waarin 70
gram meel of bloem is verwerkt.
MELK.
Bon „27" van de melkkaart: 20 Juli
t/m. 26 Juli,
1 3/4 liter per bon.
bon „27 eieren": 20 Juli t/m. 26 Juli,
Eén ei per bon.
KOFFIESURROGAAT EN THEE.
De secretaris-generaal van het departe
ment van landbouw en visschery maakt
het volgende bekend:
Zooals reeds werd medegedeeld, zal er
in den vervolge geen thee meer op de bon
nen beschikbaar worden gesteld. Het is
echter toegestaan de eventueel nog bij de
detaillisten aanwezige voorraden thee, op
den nieuwen bon voor koffiesurrogaat uit
te verkoopen.
Uiteraard zullen deze nog aanwezige
voorraden niet groot zijn, zoodat men er
rekening mee dient te houden, dat in vele
gevallen door de winkeliers uitsluitend
koffiesurrogaat verkocht zal kunnen wor
den.
Bon „104" van de bonkaart algemeen:
20 Juli t/m. 16 Aug., 250 gram kof
fiesurrogaat of 40 gram thee (voorzoo
ver voorradig) per bon.
Op den bon mag reeds Zaterdag 19 Juli
worden gekocht.
BONNEN
HEDEN EN MORGEN NOG
GELDIG.
Bon 26 broodkaart
Bon 26 reserve aardappelen
Bon 26 melk melkkaart
Bon 4b thee, koffiesurrogaat Bon
kaart algemeen.
Bon 26 eieren.
