RECHTZAKEN
Hetduieaen
WOENSDAG 11 JUNI 1941
Dultsche Landgerecht
VALSCH BILJET VAN VIJF MARK.
Orider voorzitterschap van dr. Joppich
is gisteren te Leeuwarden een zitting ge
houden van het Duitsche landgerecht.
Ais eerste verdachte had zich te verant
woorden de arbeider V. uit Leeuwarden,
die getracht had een valsch bankbiljet van
vijf mark als echt uit te geven.
De Staatsanwalt, dr. Oegg, zeide, dat het
Duitsche gerecht in Nederland niet alleen
heeft ap te treden in gevallen waarin mis
drijven zijn gepleegd tegen de Duitsche
weermacht, moar ook heeft toe te zien, dat
de Dpitsche naam niet door daden, zooals
deze verdachte heeft gepleegd, in discre
dit wordt gebracht.
Eisoh: zes maanden gevangenisstraf.
Ook rechter Joppich wees er op, dat het
de taak van het Duitsche landgerecht be
hoort, er tegen te waken, dat het Neder-
landsche volk op deze manier bedrogen
wordt Hij veroordeelde V. tot v ij f
maanden gevangenisstraf en
'betaling van de kosten van het proces.
ANTI-DUITSCHE PROPAGANDA.
Vervolgens stonden acht verdachten uit
Groningen en Assen terecht wegens het
verspreiden van foto's van het Oranjehuis,
waaronder kaarten met voor Duitschland
Ibeleedigende gedichten.
Hoofdverdachte was de fotograaf de L.
uit Groningen, die van hem gebrachte fo
to's negatieven en later afdrukken had ge
maakt in totaal ongeveer zesduizend stuks.
Volgens zijn verklaring had hij dit gedaan
om zijn te kleine verdiensten te verhoogen
en had hij er niet aan gedacht, dat hij door
zijn handelingen blijk gaf van anti-Duit-
sche gezindheid.
De andere verdachten, een laboratorium-
bediende, een concierge, een bankbediende,
twee reizigers, een friseuze, allen uit Gro
ningen, en een onderwijzer uit Assen, had
den of aan de L. opdracht gegeven afdruk
ken van de foto's te maken of afdrukken
van hem gekocht om ze weer te verkoopen
aan familie en benkenden.
Zekere W. B. en diens broer E. B. had
den ieder eenige duizenden kaarten van
de L. gekocht, naar zij verklaarden om met
den verkoop van de foto's iets extra's te
verdienen.
De Staatsanwalt merkte op, dat propa
ganda voor het Oranjehuis moet worden
beschouwd als een anti-Duitsche daad, aan
gezien de leden van dit Huis op~het oogen-
blik nog, zooals ze zelf hebben verklaard,
oorlog tegen Duitschland voeren. Spr.
eischte tegen de L. 6 maanden gevange
nisstraf en 300 boete of 3 maanden hech
tenis; tegen den laboratoriumbediende 2
maanden en 45 of 1 maand; tegen den
ooncierge 2 maanden en 45 of 1 maand;
tegen den onderwijzer 3 maanden en 60
of 2 maanden; tegen W. B. 3 maanden en
120 of 2 maanden; tegen E. B. zes weken
en 30 of 15 dagen; tegen den reiziger 2
weken en tegen de friseuze 10 boete.
Mr. Boeles uit Groningen, pleitend voor
W. en E. B., zeide van meening te zijn, dat
niet is komen vast te staan, dat de verdach
ten anti-Duitsche daden hebben gepleegd.
Hij beriep zich er op, dat de foto's in het
openbaar in winkels werden verkocht tot
December van het vorige jaar. Van een
verbod is geen publicatie gedaan in het
Verordeningenblad of in de Nederland-
sohe Staatscourant. Pleiter vroeg vrij
spraak subsidair toeval bij zijn cliënten in
de clementie van het gerecht aan.
Rechter Joppich sprak hierna de vol
gende vonnissen uit: de L. werd ver
oordeeld tot 3 maanden gevangenis
straf en 120 baete, de laboratorium -
bexiiende tot 6 weken en 30, de con
cierge tot 1 maand en 45, de onder
wijzer tot 3 maanden, W. B. tot 2 maan
den en 100, E. B. tot 1 maand en 30,
de reiziger tot 2 weken en de friseuse
tot 10 of 4 dagen.
jDe fotograaf I. uit Dokkum had by
zijn kostbaas een strooibiljet gelezen van
het zoogenaamde comité Vrij Nederland, in
welk pamflet stond aangegeven, hoe men
de Duitsche weermacht moest behandelen.
Voorts had deze. verdachte een biljet ge
kregen, waarop beleedigingen stonden aan
het adres van dr. Seyss-Inquart. Verdachte
had deze vlugschriften bij den schilder K.
te Garijp gebracht, die ook de beschikking
had over een cyclostyle. I. had hem op
dracht gegeven, 100 afdrukken te maken
van de genoemde pamfletten. K. had de af
drukken afgeleverd en I. had deze toen
aan kennissen en familieleden gezonden.
Zomer- \£rkoudheid
V O VWlïtiritiaKtGe*
jagen de ko^erjiit. Doos 10 en 50ct.
Voorts was verdachte I. ten laste gelegd,
dat hij duizenden foto's van leden van het
Huis van Oranje had gemaakt. In zijn zaak
had verdachte ongeveer 400 van deze fo
to's verkocht
Dr. Oegg vorderde tegen den fotograaf
een gevangenisstraf van drie jaar en een
geldboete van f 1500 of 5 maanden hechte
nis. Bij het bepalen van de strafmaat tegen
K. wilde spr. er rekening mee houden, cat
deze meer uit financieele dan uit anti-Duit
sche overwegingen tot de vermeerdering
van de vlugschriften was overgegaan. De
eisch te,gen den schilder luidde 10 maan
den gevangenisstraf.
Rechter Joppich veroordeelde I. tot
twee jaaren zes maanden ge
vangenisstraf en 500 boe
te en K. tot acht maanden ge
vangenisstraf, beiden onder af
trek van de voorloopige hechtenis. Hij
waarschuwde het zoogenaamde comité Vrij
Nederland, dat, wanneer iemand der be
drijvers wordt gearresteerd, jarenlange
tuchthuisstraffen zullen worden opgelegd.
Wanneer de verspreiding van deze pam
fletten niet ophoudt, zal nog strenger wor
den opgetreden, dan nu reeds geschiedt.
BELEED1GENDE UITLATING VAN DE
DUITSCHE VLAG.
Het Duitsche landgerecht in het bezette
Nederlandsche gebied heeft gistermiddag
zitting gehouden in het gebouw der recht
bank te Zwolle.
Terecht stond A. E. S. echtgenoote van
W. te Enschede, die zich op 16 Juni 1940
•beleeddgend over de Duitsche vlag zou heb
ben uitgelaten.
De Staatsanwalt eischte twee weken ge
vangenisstraf. De landrechter, dr. Joppich,
wees vonnis conform dezen eisch.
NAAR DEN ENGELSCHEN ZENDER
GELUISTERD.
Drie maanden geëischt.
Voor de Amsterdamsche rechtbank, heeft
een Amsterdamsche musicus en refrein-
zanger terechtgestaan, omdat hij naar den
Engelschen zender zou hebben geluisterd.
De man, die tijdelijk te Hilversum had
gewoond, gaf toe nu en dan te hebben ge
luisterd naar de radio uitzendingen van den
Engelsohen zender in de Nederlandsche
taal
Bij de behandeling voor de rechtbank
werden als getuigen gehoord de hospes
van den verdachte, alsmede de hospita en
'haar dochter.
De officier van justitie, mr. J. W. Bosch,
achtte het ten laste gelegde bewezen op
grond van de verklaringen van de getuigen
en van de bekentenis van den verdachte.
Hij eischte een gevangenisstraf voor den
tijd van drie maanden.
De verdediger, mr. H. D. H. Smit, vroeg
een lichtere straf op te leggen en rekening
te houden mett de drie maanden, welke de
musicus reeds in voorloopige hechtenis
heeft doorgebracht Tevens verzocht hij de
rechtbank uitspraak te willen doen op kor
ten termijn.
De rechtbank achtte daartoe eohter geen
termen aanwezig en bepaalde de uitspraak
op Dinsdag 24 Juni.
DRAMA TE DURGERDAM.
Ex-kapitein van de Mariniers,
De militaire Kamer van de Haagsche
rechtbank heeft uitspraak gedaan in de
zaak tegen den ex-kapitein der mariniers
P. J. van der E., die op 27 Mei j.l. terecht
stond wegens het drama te Durgerdam op
Tweeden Pinksterdag va nhet vorig jaar,
toen hy met revolverschoten twee burgers
doodde, twee anderen licht verwondde en
zijn chef, kolonel N. A. Rost van Tonnin
gen (die inmiddels geheel is hersteld)
ernstig aan het hoofd kwetste.
Een gevangenisstraf van tien jaren was
tegen den verdachte geëischt.
Thans heeft de rechtbank hem van
rechtsvervolging ontslagen op de overwe
ging, dat volgens de rapporten van de
psychiaters prof. dr. Carp en dr. van den
Esch, de gepleegde feiten den verdachte
wegens ziekelijke storing van zijn geest
vermogens niet konden worden aangere
kend.
OE LEJDSCHE COURANT
Haagsche Politierechter
Zes weken gevangenisstraf voor
een mishandeling.
De los werkman D. v. d. H. te H a z e r s-
woude had ruzie gekregen met zijn
plaats- en buurtgenoote, de ruim 50-jarige
Pietje van P. Op 5 Mei was deze ruzie tot
een uitbarsting gekomen, want toen was
v. d. H. het erf van Pietje van P. opge
wandeld om haar, volgens zijn zeggen, te
gaan vragen of zij haar grooten mond wil
de houden en niet zooveel over hem en zijn
familie wilde poekelen. Volgens v. d. H.
was Pietje van P., die bezig was de wasch
op te hangen, naar hem toegekomen om
hem eenige meppen cadeau te doen, het
geen Pietje van P. pertinent ontkende. Wel
was het een feit, dat v. d. H. Pietje van P.
dadelijk een vuistslag in het gelaat had
gegeven, waardoor een lip was gaan bloe
den.
Politierechter tot Pietje van P.: „Hebt
u niet eerst, toen v. d. H. aankwam, een
versje gezongen van blauwe oogen."
Dat ontkende Pietje van P. pertinent en
zij vertelde, dat v. d. H. haar, na de vuist
slagen, tegen den grond had geworpen en
haar had getrapt. Het slot van deze „vi
site" was geweest, dat v. d. H. Pietje met
een ledigen emmer had bewerkt.
Verdachte ontkende een en ander grif.
maar de onpartijdige getuige W. M. v. d.
M. uit Hazerswoude kwam vertellen, dat
hij was gearriveerd, toen de strijd reeds in
vollen gang was. Hij was daartoe geko
men na gegil en geschreeuw van Pietje
van P. Het gezwaai met den emmer had
hij goed gezien, alsmede het uitruken van
de haren van Pietje's hoofd.
De verdachte begon daarna bij te draaien
en begon zooiets te mompelen van het
hebben van zenuwen, wist niet meer wat
hij deed en tot slot haalde hij er nog wet
tige zelfverdediging bij. De Officier nam
al deze dingen niet aan en vond hetgeen
verdachte gedaan had hoogst ernstig.
Hij is al eens eerder wegens mishande
ling tot een maand gevangenisstraf ver
oordeeld en nu moet hij maar eens begrij
pen, dat het uit moet zijn. Spr. eischte
dan ook zes weken gevangenisstraf.
De Politierechter was het hiervolko
men mee eens en veroordeelde verdachte
tot zes weken gevangenisstraf.
y,Ik ben een zenuwpatiënt", zei ver
dachte tot slot „en ik vraag hechtenis."
Vet en slaolie weggenomen.
L. G. v. d. H. te Nootdorp had in
den nacht van 2 op 3 Mei ingebroken in
plaatse, die tevens een overbuur van hem
den kelder van een landbouwer daar ter
is. Uit den kelder had hij zeven K.G. vet
en een flesch slaolie meegenomen.
Hij bekende het ten laste gelegde, waar
na de Officier mededeelde, dat verdachte
gunstig bekend staat. Daartegenover staat,
dat deze diefstal door middel van inklim
ming zeer ernstig genoemd moet worden.
De eisch werd dan ook een maand ge
vangenisstraf.
De Politierechter uitspraak doende ver
oordeelde verdachte tot een maand gevan
genisstraf, maar met bevel tot voorloo
pige opschorting van het vonnis totdat be
slist zal zijn over het binnen acht dagen
in te dienen gratie-verzoek.
De lekkende schuit.
Pe schipper R. te Leiden had van A.
Versloot te Bodegraven een schuit ge
huurd waarmede hij was gaan varen. Na
verloop van vijf weken was de schuit bij
een slooper te Leiden gevonden.
Verdachte voerde aan, dat de schuit lek
was geweest en dat hij het lekkende ding
te Leidschendam had achtergelaten. Van
uit Leidschendam had hij echter Versloot
opgebeld en hem verteld, dat zijn schuit
lek in Leidschendam lag, hetgeen door
schipper van R. uit A1 p h e n a. d. R ij n
bevestigd werd, want hij was by het tele-
foneeren geweest.
Wat er verder met de schuit gebeurd
was wist verdachte niet.
De Officier vond geen bewijs, dat de R.
de schuit gestolen had en vorderde vrij
spraak.
De Politierechter sprak verdachte daar
op vrij.
HAAGSCHE RECHTBANK
Winkeldiefstallen.
Mej. V. afkomstig uit Bodegraven
had zich te Leiden schuldig gemaakt aan
winkeldiefstallen in de Hema. Zij beken
de het feit, waarna de Officier naar vo
ren bracht, dat verdachte al eens meer
veroordeeld is geweest, reden om thans
ZONDERLING VOOR HET HOF.
Drie maal poging tot doodslag.
Een thans 30-jarige landarbeider was op
zijn 20ste jaar verliefd geworden. Maar
het was „die alte Geschichte"; zij trouwde
al spoedig met een ander, doch, inplaats
van zich van zijn onbeantwoorde liefde af
te wenden, droomde hij dag en nacht van
haar. Omdat hij zich versmaad gevoelde,
pleegde hij tot drie keer toe een poging
tot doodslag op haar. Den laatsten keer
drong hij de keuken van de vrouw te
Zaandam binnen en stak naar haar met
een mes in de richting van de hartstreek.
Gelukkig wist zij hem af te weren, zoo
dat het mes niet in het lichaam drong.
Voor dit feit legde de Haarlemsche recht
bank tien jaar gevangenisstraf op. Van
deze zware straf de maximum straf
voor poging tot doodslag ging de land
arbeider in hooger beroep. De procureur-
generaal bij het Amsterdamshce Hof re-
quireerde bevestiging van het vonnis der
rechtbank. Op verzoek van den verdedi
ger besloot het Hof echter nog een psy
chiatrisch onderzoek in te laten stellen.
Gisterechtend heeft tor. S. Tommenoms
Bakker als deskundige zijn psychiatrisch
rapport aan het Hof toegelicht. De des
kundige zeide, dat men hier met een
merkwaardige persoonlijkheid te doen
heeft: eenerzijds begaafdheden, anderzijds
beperkingen. Hij mag' niet gerekend wor
den tot de debielen.
Ondanks de geringe ontwikkeling, die
hij in zijn jeugd genoot is deze landarbei
der „voorlijk", al is hij geen wonder. Hij
kon den psychiater vertellen, dat Colum
bus in 1492 Amerika ontdekte, maar hij
gaf er óók den datum bij: 12 October! Hij
heeft een sterk geheugen, doch dit is een
functie die geheel apart van de verstan
delijke ontwikkeling staat en die men
meer by ongecultiveerden aantreft. Met de
logarithmentafel kan hij goed overweg.
De president, mr. Joh. M. Jolles: Ver
dachte leest Dostojewski; verwerkt hij dat
nu ook?
Deskundige: Hij neemt die lectuur wel
op. Zijn kennis is echter sterk encyclopae-
disch. Hij bezit thuis een encyclopaedie.
De voorstelling van zaken die verdachte
van sommige dingen geeft is soms wel
eens wat romantischer dan de werkelijk
heid. Hij is, besloot dr. .Tammanoms Bak
ker, „een zonderling met begaafdheden".
President: Is vrees voor herhaling van
de daad mogelijk?
Deskundige: De affectie is wel zeer
sterk. Toph is dat feit niet pathologisch.
Het is geen monomanie, maar de geladen
heid tegenover de affectie is nog even
groot als voorheen.
President: U is dus bang?
Deskundige: Ja.
President: We zullen het heïfi zelf eens
vragen.
Maar hier kwam de oude Adam ook in
dezen zonderling voor den dag, want op
de vraag of hij, vrijgekomen, de vrouw
weer naar het leven zou staan, antwoord
de de verdachte: „Ze wordt me te oud en
te leelijk!"
„Jij wordt ook wat ouder!"
„Ja, dat is zoo".
De deskundige merkte nog op, dat ver
oordeeling tot een verblijf in een gewone
strafgevangenis beter zou zijn, dan ver
oordeeling tot verblijf in de bijzondere
strafgevangenis, omdat in het laatste ceval
overplaatsing naar de cel niet mogelijk is.
In de gemeenschap wordt de man erg ge
plaagd.
Verdediger, mr. F. W. D. C. A. van Hat-
tum: Is u niet bang. dat het een obsessie
wordt? Alleen met zijn gedachten tusschen
vier muren?
Deskundige: Hij behoort niet tot het
type, dat zwaar „tucht". Hij heeft geen
sterke sociale neigingen, hij is een een
ling.
De procureur-generaal, mr. A. A. L. F.
van Dullemen, wees op de ontzettende
vasthoudendheid in wraak bij dezen ver
dachte. De drie psychiaters, die hem on
derzocht hebben, komen tot dezelfde con
clusie: hij heeft geen geestelijke afwijkin
gen, hij is niet verminderd toerekenings
vatbaar. Wel is hij een buitengewoon type.
Zóó buitengewoon, dat hij met het mes op
Maart gehouden (bevestiginrr).
De verdediger, mr. Van Hattum, zeide
vier maanden gevangenisstraf te eischen.
Uitspraak over 14 dagen.
Heling.
Ja J. H. Z. afkomstig uit Leiden had
van iemand een aantal kleed in gstukken
en zilveren voorwerpen gekocht, terwijl
hij wist of kon vermoeden, dat deze van
diefstal afkomstig waren.
Terzake heling eischte de Officier van
maanden gevangenisstraf.
Uitspraak over 14 dagen.
TWEEDE BLAD - PAG. 6
Radio-programma
DONDERDAG 12 JÜNI 1911.
HILVERSUM I, 415,5 M. 6.45 Gramo-
foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek
7.00 Gramofonmuzick 7.45 Ochtendgym
nastiek 8.00 BNO.: Nieuwsberichten
8.15 Dagopening (voorbereid door het
Vrijz. Prot. Kerkcomité) 8.25 Gramo-
foonmuziek (9.159.25 Voor de huis
vrouw)) 10.00 Gramofonmuzick (11.00
11.20 Voor de huisvrouw) 12.00 Frans
Wouters en zijn orkest 12.40 Almanak
12.45 BNO: Nieuws- en economische be
richten 1.00 Het musette-orkest „Les
Gars de Paris" en gramofonmuzick 1.30
Ensemble Bandi Balogh 2.00 De Arh-
hemsche orkestvereeniging 3.00 Voor de
vrouw 3.20 Zang met pianobegeleiding
en gramofoonmuzick 4.0Ö Gramofoonmu
ziek 4.30 „De Goldberg-variaties van
Joh. Seb. Bach", causerie met gramofon-
platen 5.15 BNO: Nieuws-, economische
en beursberichten 5.30 Het ensemble
Erica Helen 6.00 Gramofonmuziek
6.15 ..Het platteland en de jeugd van van
daag", dialoog 6.30 Het orkest Eloward
7.00 BNO: Vragen van den dag 7.15
Gramofoonmuziek 7.45 Cyclus ..Sport en
lichamelijke opvoeding" 8.00 BNO:
Nieuwsberichten 8.15 Het Omroepsym-
phonie-orkest en soliste (ea. 8.50 Interview
over Hans Pfitzner) 9.30 Berichten (En-
gelsch) 9.45 Gramofoor.muziek 10.00-
10.15 BNO: Engelsche uitzending: „Natio
nal features of the Netherlands".
HILVERSUM II, 301,5 M. 6.45 Gramo
foonmuziek 6.50 Ochtendgymnastiek
7.00 Gramofonmuziek 7.45 Ochtendgym
nastiek 8.00 BNO: Nieuwsberichten
8.15 Gramofoonmuziek 10.00 Morgen
dienst (voorbereid dor de Christ. Radio
Stichting) 10.20 Pianovoordracht
10.40 Declamatie 11.00 Ensemble Jack
der Kinderen, solist en gramofonmuziek
12.00 Berichten 12.15 Mundi-ensemble
12.45 BNO: Nieuws- en economische be
richten 1.00 De Ramblers 1.30 Gra
mofoonmuziek 2.00 Celesta-ensemble en
gramofoonmuziek 3.00 Gramofoonmu
ziek 3.10 Schrammelkwaret en soliste
3.30 Vreugdestonden aan ziekensoonden
4.00 Orgelspel en zang 4.30 Voor de
jeugd 5.00 Christ, lectuur (voorbereid
door de Christ. Radio-Stichting) 5.15
BNO: Nieuws-, economische en beursbe
richten 5.30 Gramofoonmuziek (In de
pauze: Bookbesoreking) 6.45 Reportage
7.00 BNO: Persoverzicht voor binnen
in buito^land 7.15 Gramofoonmuziek
7.307.45 Ik was er zelf bij", causerie
8.00 PNO: Nieuwsberichten 8.15 Spiegel
van den dag 8.30 Concert voor loden
van de Duitsche Weermacht 9.40 Voor
den boer 9.55 Gramofoonmuziek 10.00
BNO: Nieuwsberichten: sluiting.
GEM. RADIO DISTRIBUTIEBEDRIJF.
Ie Programma: 6.4522.15 Hollandsch
programma 22.1524,00 Duitsch pro
gramma.
2e Programme6.45—22 00 Hollandsch
programma 22.0023.00 Hollandsch pro-
"cprnma alleen voor Radio Centrales)
2? 0024 00 Duitsch programma.
3e en 4e Programma: 7.0024.00 Duitsch
programma.
een telefoonpaal oefende, alvorens hij den
aanslag pleegde.... De procureur-gene
raal nersisteerde bii zijn requisitoir op 27
in zi'in pleidooi, dat nu drie deskundigen
tot do conclusie zijn gekomen dat verdach
te wèl een vreemdsoortig maar niet ab
normaal type is. het alleen nog maar over
de strafmaat gaat. Met tien jaar is deze
zeer hoog.
Mr. Van Hattum nleitte clementie.
Arrest on 24 Juni a.s.
„Handelsblad".
DIRECTEUR EN BEDIENDE VAN
SPEC7TTATTEBANK GEARRESTEERD.
De recherche te 's-Gravenhage heeft aan
gehouden den 52-jarigen directeur van een
speculatiebank verdacht van verdu:stering
c.q. valschheid in geschriften en gepaard
gaande met oplichting.
Eveneens is aangehouden zijn 52-jarige
kantoorbediende ter zake van medeplich
tigheid aan bovengenoemde feiten.-
Wi" °i
bij 't oversteken
naar links en dan naar rechts
gekeken.
FEUILLETON
naar het Engelsch
bewerkt door
A. J. HUISMAN.
26)
ZEVEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Een grimmige glimlach trilde onder de
grijze snor van hoofdinspecteur Green, toen
Foyle weer de kamer instapte en de deur
sloot. Ike keek recht in de koele blauwe
oogen van den chef der recherche.
U hebt dezen keer de bovenhand, m'n-
heer, erkende hij volmondig. Ik geef toe.
Ik zal u alles vertellen wat ik weet of
schoon dat niet veel is.
Green had een vulpenhouder uit zijn
zak gehaald en een paar bladen foliopapier
voor zich neergelegd. Foyle bleef staan.
Laten wij elkaar niet verkeerd be
grijpen, zei hij. Wij beloven niets dan dat
de rechtbank zal weten, dat je ons in een
andere zaak hebt geholpen. Als je verkiest
te zwijgen, kunnen wij er niets aan doen.
Daar weet ik alles van, zei Ike, zijn
schouders ophalend. U weet, dat ik in een
gewoon geval niet zou piepen. Ik ben geen
Dutch Freddy, die zijn kameraden ver
raadt. Ik ben dien kerel, die me dit baantje
heeft opgedragen niets verschuldigd. Wat
wilt u het eerst weten?
Vertel ons alles op je eigen manier.
Waar heb je de sleutels van het huis ge
kregen?
Van den knul, die jelui tegelijk met
mij hebt ingerekend. Ik zat een spelletje
faro te spelen, ongeveer een week gele
den in een kroeg in de Commercial Road,
toen de kerel me wenkte en me zijn voor
stel deed. Ik had er geen zin in, maar de
Chinees, die de kroeg houdt, zei me, dat hij
te vertrouwen was en hij bood me de helft.
Je vertelde Freddy dat je maar een
derde kreeg, viel Green hem in de rede.
Zoo? grinnikte Ike sluw. Dat moet een
vergissing van mij geweest zijn. Hoe het
ook zij, dat ik de helft moest hebben of
niets. Hij kletste nog een beetje, maar ten
slotte gaf hij toe. Het grappigste van de
zaak was dat hij geen waker wilde zijn op
den dag dat we het grapje uithaalden. Zei,
dat Foyle een tijd lang raadselachtig was
En toch komt hij levensgroot voor den
dag.
De gevangene had een punt aangeraakt,
dat Foyle een tend lang raadselachtig was
toegeschenen, maar het was hem reeds dui
delijk geworden. In den gewonen loop der
dingen zou een inbraak in Grosvenor Gar
dens door twee bekende misdadigers niet
noodzakelijk in verband gebracht behoeven
te worden met den moord. De derde man
wilde niet als een medeplichtige herkend
worden.
In elk geval, ik nam het baantje op
me en hij gaf me de sleutels en het plan
van het huis. Hij vertelde mij niet, wie er
achter zat. En ik vroeg niet te veel. Hy
noemde zich Mr. Smith en wij ontmoetten
elkaar tweemaal in de....
Hij noemde een kroeg in de Leman
Street, Whitechapel.
Daar zou ik vanavond met de buit bij
hem zijn gekomen. Nou weet u alles wat
ik weet.
Niet geheel, zei Foyle kalm. Wat is
het adres van het speelhol, waar je hem
het eerst hebt ontmoet?
Ike schudde het hoofd.
Och, wees nou een man, m'neer. Je
laat den boel nou toch niet uit elkaar ja
gen na wat ik voor u heb gedaan?
Wy zullen zien, zei Foyle ontwy-
feld. Waar is het?
Onwillig gaf Ike het adres. Green stak
hem de pen toe en wees hem op het onder
einde van het vel papier.
Lees dat door en teeken het als het
in orde is.
De man zette een krullige handteekening
en werd na een opgeruimd: „Goeden nacht,
Mr. Foyle", door een rechercheur naar het
arrestantenlokaal gebracht.
Heidon Foyle leunde met zyn ellebogen
op tafel en bleef in diep gepeins verzon
ken, onbewegelijk als een standbeeld. Met
een schok sprong hy op toen Green terug
kwam.
Beiden opgesloten, zei de ander lako-
niek. De andere kerel weigert iets omtrent
zich te vertellen. Weigert zelfs een naam
op te geven. Schijnt een Yankee te zijn. Ik
heb zijn vingerafdrukken laten nemén. Hy
had niets bij zich waarop wij hem konden
identificeeren.
Yankee? Zoo!, herhaalde Foyle. Dat
is Grell ook. Op dezen tijd van den avond
zal er wel niemand in de vingerafdruk-af-
aeeling zijn. We zullen dus zelf eens op on
derzoek moeten uitgaan. Als wij hem hier
niet hebben, is Pinkerton van de Ameri-
kaansche recherche in Hotel Cecil gelo
geerd. Wij zullen hem onzen man laten
zien om te weten of hij hem herkent.
Best, mijnheer. En dan is er nog iets.
Toen ik den man fouilleerde, vond ik dit.
Ik weet niet of u er iets uit kunt opmaken.
Ik kan het niet.
Hij stak hem een envelop toe, die reeds
was opengescheurd, geadresseerd aan „De
Advertentie-afdeeling van de .Daily Wire".
Er in was geschreven: „Waarde heer, wees
zoo goed ingesloten advertenties te plaat
sen in uw volgend blad". Op het andere
stonden twee advertenties:
„R. F. U. wordt streng bewaakt. Ver
geet niet 2315. Vergeet niet 2315". G.
„E 27.14.5. Morgen. B."
Zeer vreemd, zei Foyle, Schrijf ze
zorgvuldig over en laat ze naar de krant
brengen. Ze kunnen geen kwaad doen. La
ten wij nu heengaan.
De mist hing zwaar over een sombere
wereld, terwijl zij Victoria Street doorlie
pen. Green, wiens geest een weinig minder
vlug was dan die van zijn chef, waar het
verbeedingskracht betrof, deed een vraag.
Foyle antwoordde afgetrokken. De geheim
zinnige advertenties waren voor hem vol
strekt niet geheimzinnig. Hij herinnerde
zich het cijferschrift, dat in Grave Street
was gevonden en vond dat in die richting
wel eenige hoop lag. Bovendien was er nu
ten minste een man in verzekerde bewa
ring; die iets van het geheim wist en zelfs
al hield die ook zijn lippen tot het einde
toe gesloten, was er een kleine kans van
een nieuwe richting van het onderzoek
Wanneer vingerafdrukken en Pinkerton dat
niet konden oplossen, kon men nog zijn
toevlucht nemen tot de kranten. Met een
portret, overal verspreid, zou -er allicht
iemand zijn, die den man herkende.
Terwijl Foyle het licht opdraaide in de
vingerafdrukkenafdeeling, ging Green aan
tafel zitten en bekeek met een vergroot
glas zorgvuldig dé afdrukken, die hij op
een vel papier bij zich had.
Green ging dadelijk naar het veertiende
loket, in een rij van de loketkast, genum
merd 21. Zoo ergens, dan zou hij het regis
ter dat hij zocht, daar vinden. Een poosje
keek hij zorgvuldig de verzameling door.
Hier is het, zei hij ten laatste A\ las:
„Charles J. Conit. Amerikaan. Jtfo. 9781.
Gewoon misdadigersregister." -
Leg weer weg, zei Foyle. Wij zullen
zijn record in de Registratie vinden.
De twee rechercheurs vonden eindelijk
het portret, geplakt in den linkerbovenhoek
met de weinige details er onder.
Dat is zeer zeker onze man, zei hij.
Amerikaansche vingerafdrukken en por
tret geleverd door de lui in New-York,
toen hij vijf jaar geleden een uitstapje
maakte naar dit land. Hier nooit veroor
deeld. Het zegt zeer weinig omtrent hem.
Wij zullen er heen moeten telegrafeereh
om te vernemen wat zij weten.
Dat geeft ons een kans op uitstel,
merkte Green op.
Precies. En intusschen kan hij ons
misschien iets vertellen. Een gevangene
krijgt heel wat tijd om na te denken, wan
neer zijn onderzoek wordt uitgesteld.
(Wordt vervolgd).
