De ontdekking van de
wereld
Voor do Kinderen
ZATERDAG 31 MEI 1941
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 10
COLUMBUS TIKT EEN EITJE HET NIEUWE LAND WENKT
KONINGIN ISABELLA 'GEEFT HAAR JUWEELEN AAN ..OOME JAN"
EEN TOCHT ZONDER EINDE —COLUMBUS ONTDEKTE, WAT HIJ
NIET ONTDEKKEN WILDE.
Zou er wel één Nederlander zijn, die
nooit van Columbus gehoord had?
Er la geen uitje zoo zouteloos als het
uitje over Columbus en het ei, en toch mag
dit elen-uitje zich op een standvastige en
wljd-verspreide roem verheugen.
Columbus is de ontdekker van Amerika,
en het jaartal, waarin 'deze gebeurtenis
plaats greep, is een van de weinige, die,
met dat van de slag van Nieifwpoort en de
kroning van Karei V, onuitwischbaar in
ieders geheugen blijven kleven.
Wanneer Columbus vandaag-aan-den-
dag in het aardsche leven terugkeerde, zou
hij over de ontdekking van een nieuw we
relddeel hoogelijk verbaasd zijn ja,
misschien zou hij leelijk uit zijn humeur
raken. Want Columbus wenschte heele-
maal geen nieuw werelddeel te ontdekken,
en ofschoon hij het inderdaad ontdekt
heeft was hij er vast van overtuigd het
niet ontdekt te hebben.
In deze overtuiging is Columbus, na drie
geslaagde overtochten naar de Nieuwe We
reld, vredig en kalm ontslapen.
Columbus meende in Azië beland te zijn,
en aangezien dat de opdracht was, waar
mede hij onder zeil ging. voelde hij zich
volkomen tevreden gesteld niet het
flauwste vermoeden hebbend, dat hij een
nieuw werelddeel ontdekt had.
Columbus was een geniale kerel.
-Hij leefde in een tijd, einde van de 15e
eeuw, toen in de meest verlichte, geesten
de veronderstelling gloorde, dat de Aarde
niet een platte pamtekoek, maar een ron
de bol is een veronderstelling, die wel
dra door bewijzen zou worden gestaafd.
Nu was er in die dagen alles aan gele
gen om de handelsweg naar Indië vrij te
krijgen.
Deze liep sinds overoude tijden over Azië
en was na de verovering van het Na
bije Oosten door dé Islam uitsluitend
in handen van het rijke en weelderige Ve
netië.
Doch twee ondernemende koninkrijken
Spanje en Portugal wenschten
eveneens een aandeel in de buit.
Portugal zocht, en vond, een zeeweg
naar Indië via de zuidpunt van Afrika
(Kaap De Goede Hoop).
Spanje, voorgelicht door Columbus,
meende een korter en beter route te kun
nen vinden door de aardbol-om te zeilen.
Een voor die dagen buitengewoon verme
tel ondernemen.
Columbus een Italiaan van geboorte
wist de Koning en Koningin van Span
je voor zijn waagstuk te interesseeren,
zoo zeer zelfs, dat het koningspaar dat
niet bizonder goed bij kas was! zijn
juweelen op de lommerd zette om de uit
zending van drie scheepjes te kunnen be
kostigen.
Op Vrijdag den derden Augustus van het
jaar 1492, vertrokken drie kleine vaar
tuigen uit Spanje en zetten koers naar het
Westen.
Slechts met beloften en dreigementen
was het gelukt scheepsvolk aan te werven,
want in de volksmeening was de aarde
plat en eindigde op een of ander onzalig
oord in een peillooze afgrond. Niemand had
lust zijn hachje op zulk een gevaarlijke
tocht naar het uiteinde der aarde te ^ra
gen. Het scheepsvolk, waarmede Columbus
letterlijk zat opgescheept, bestond uit ge
vangenisklanten, losbollen en boeven.
De drie schepen, benaamd Santa Ma
ria, Nina en P i n t a, waren "kleine zeil-
booten; de grootste was niet meer dan 100
ton en de kleinste, de Pinta, was niet veel
meer dan een groote gondel met een zeil
erop.
Om de zeelui niet te beangstigen door
den verren afstand, hield Columbus twee
scheeps-journalen, één voor zichzelf en
één voor de bemanning. In het laatste
werd de dagelij ksch ^gelegde afstand
minder opgegeven dan in waarheid had
plaats gehad, zoodat de opvarenden meen
den dichter bij honk te blijven dan in wer
kelijkheid het geval was.
Het vlootje van' drie trof het met het
weer; de reis ging voorspoedig.
Verschillende malen zag men vogels
vliegen; dan vonkte de hoop in de beman
ning op, dat het land nu weldra in zicht
zou komen.
Doch de zee bleek eindeloos. lederen
dag opnieuw tuurde men naar de horizon
en iederen avond ging de zon onder zon
der dat land was bespeurd.
Na zeven weken varen en verwachten,
op 25 September, gaf een zeerob signaal,
dat hij land had gezien. De geheele be
manning viel op de knieën, en zong het
„Gloria in excelsis Deo".
Wat „land" heette, loste zich op in een
wolkenbank.
De teleurstelling was groot en al Co
lumbus' leiderstalent en overredingskracht
was vereischt om te voorkomen, dat de
verontruste bemanning aan het muiten
zou slaan en de steven huis-toe wendyi,
Op Zondag, den 7den October, werd
vanaf de „Nina" een kanonschot gelost ten
teeken, dat land in aantocht was, doch
ook dit bleek loos alarm.
's Woensdags, 10 October, smeekte de
bemanning Columbus om terug te kee-
ren. Columbus, die zijn Pappenheimers
kende, bezwoer hen vol te houden, hun
een rijke buit en zakken vol goud voor
spiegelend.
De bemanning bezweek voor deze beko
ring en stond een uitstel van twee dagen
toe.
En toen kwam de 11de October de
dag, welk een van de gewichtigste is in de
geschiedenis van de menschheid.
Tegen 10 uur 's avonds zag Columbus,
op het achterdek staande, aan den horizon
een licht, dat zich bewoog, alsof iemand
met een bi'andende kaars op en neer wan
delde.
Dien nacht deed de bemanning van de
drie scheepjes geen oog dicht, want de
Koning had een groote som gelds uitge
loofd aan dengene, die het eerst het nieu
we land zou zien en Columbus was zoo
edelmoedig geweest deze premie te ver-
hoogen met het uitloven van een zijden
wambuis!
Om twee uur in den morgen van den
12den October ontdekte een zekere Rode-
rigo de Triana land. Hij schreeuwde het
uit van begeestering en opluchting: Land!
land! land!
Het land was in den grauwen morgen
stond nog slechts flauwtjes te onderschei
den.
Toen de dag klaarde, ontwaarden de
schepelingen een laag strand, waarop
groepjes menschen stonden, spiernaakt,
van een donkere huidskleur.
Columbus trok zijn beste plunje aan, en
stapte, met in zijn hand de koninklijke
standaard van Aragon en Castilië, aan wal.
Hij knielde biddend neer en nam, als ver
tegenwoordiger van Spanje, bezit van het
nieuwe land, dat hij aan San Salvador, dat
wil zeggen, aan den Allerheiligsten Ver
losser toewijdde.
Zelfs de grootste boeven knielden neer
op het vreemde land, om, na deze reis van
zeventig dagen% God te bedanken.
De wilden stonden dit tafreeltje met
stijgende verbazing gade te slaan. Deze
witte mannen, die zoo vroeg in def* mor
gen uit de zee kwamen opzetten, be
schouwden zij als een soort engelen, die
uit den hemel waren neergedaald.
De kennismaking was zeer vriendschap
pelijk.
Dit eerste officieele contact tusschen de
Oude en Nieuwe wereld was het schoone
begin van een buitengewone slechte ge
schiedenis. Als de inlanders, die Columbus
zoo minzaam begroetten, voorzien hadden,
dat de opvolgers van Columbus een waar
schrikbewind onder de inheemschen ves
tigden, zouden zij hem en zijn gezellen
onmiddellijk in de pan hebben gehakt.
Eenige maanden bleef Columbus met
zijn scheepjes rondvaren in de buurt van
San Salvador en de omliggende eilanden.
Toen werd de terugtocht aanvaard.
Na een door zware stormen geteisterde
overtocht kwam Columbus in het voorjaar
1493 in Spanje weêrom.
Vóór zijn reis bespot en belachelijk ge
maakt, werd hij, na zijn ondernemen dat
met welslagen was bekroond, onder groot
gejuich en eerbetoon ontvangen.
Dat ook geniale menschen krenterig
kunnen zijn, blijkt uit de geschiedenis van
de uitgeloofde premie. Roderigo de Triana
kreeg wel het zijden wambuisje, maar niet
de geldsom. Die behield Columbus voor
zich, want, zeide hij, ik heb het eerst het
lichtje gezien
Heel Spanje verkeerde in de veronder
stelling, dat een nieuwe zeeweg naar Indië
was ontdekt.
Het zou nog tientallen jaren duren, vóór
men er achter kwam een gloed-nieuw we
relddeel opgeduikeld te hebben.
Tot op den huidigen dag is die merk
waardige vergissing merkbaar.
De oorspronkelijke bewoners van Ame
rika noemen we nog steeds Indianen
en onze koloniën in de Nieuwe Wereld
betitelen wij onverdroten als W e s t-I n-
dië.
Eere wien eere toekomt!
Columbus was niet de eerste Europeaan,
die in Amerika landde.
In de vroege Middeleeuwen is het een
Noor, genaamd Leif, zoon van Erik de
Roode, gelukt in Noord-Amerika te lan
den.
Deze Leif was óf een priester óf een lee-
ken apostel, want hij was van Noorwegen
naar Groenland getogen om aan de Es
kimo's de Blijde Boodschap te brengen.
Aangelokt door verhalen en overlevin
gen zeilde hij met dertig kameraden in een
open draken-schip naar het Westen en ver
kende de kusten van Canada en de Ver-
eenigde Staten, waar hij ook aan land
ging. Behouden keerde hij in Groenland
terug.
Deze reis heeft echter geen verdere ge
volgen gehad. De reis van Columbus
daarentegen werd oorzaak, dat voor het
handels-verkeer grootsche perspectieven
werden geopend.
GLOBE-TROTTER.
ECONOMISCHE RECHTER
SLUIK- EN KETTINGHANDEL EN
FRAUDULEUS SLACHTEN
Voor den economischen rechter te 's Gra-
venhage hebben gisteren verscheidene per
sonen terechtgestaan, die op een of andere
wijze sluik- of kettinghandel hadden gedre
ven, dan wel -daaraan medeplichtig waren
geweest.
Er zijn, zooals mr. C. J. de Vries, de eco
nomische rechter, bij zijn taakaanvaarding
opmerkte, voor de eerlijke verdeeling van
verbruiksgoederen ten behoeve van ons
heele volk allernoodzakelijkste voorschrif
ten uitgevaardigd, en er zijn saboteurs van
die voorschriften. Het eenige middel om het
groote gevaar te keeren, dat deze men
schen bedrijven, is de straf, zoo zeide mr.
de Vries1, en hij voegde eraan toe, dat hij
er niet voor terug zou schrikken om, in
dien aanvankelijk betrekkelijk lichte straf
fen niet helpen, deze stevig te verzwaren.
Gisteren werden een incasseerder en een
winkelier, beiden te 's Gravenhage. die
„als hyena's van het achterland" waren
opgetreden, namelijk in den kettinghandel
op groote schaal, in deze gevallen van kof
fie en eieren, veroordeeld tot straffen van
zes maanden gevangenisstraf, plus 1000
boete, overeenkomstig den eisch van mr.
Zaayer, den officier van Justitie.
Een bloemist, die aflevering van een par
tij koffie zonder bon had bewerkt,
werd tot 500 boete veroordeeld.
Voorts werden in verband met deze zaak
enkele personen veroordeeld tot boeten van
25 100.
Twee molenaars in het Westland hadden
zonder bon tarwemeel verkocht. De eene
zal er drie maanden zijn vrijheid voor moe
ten offeren, de andere komt er met 100
boete af, evenals een bakkersknecht, die
drie balen tarwemeel zonder bon had ge
kocht.
Wegens het clandestien slachten van een
varken werden twee tuinders in het West-
land elk tot' een maand gevangenisstraf
veroordeeld.
Een andere Westlandsche tuinder werd
met vier maanden gevangenisstraf gevon
nist wegens het koopen zonder bon van en
kele balen tarwemeel en groene erwten.
DISTRIBUTIE- EN SLACHTOVER-
TRED ERS STAAN TERECHT
De Economische rechter in het ressort
der Arnhemsche rechtbank, mr. H. Hanne-
ma, heeft eveneens gisteren zijn eerste
zitting gehouden.
Als eerste verdachte stond terecht de 34-
jarige winkelier R. B. uit Deventer, die
te Nijmegen een aantal blikjes vleesch-
waren zonder bon had verkocht, een feit,
dat hij bekende.
De waarnemend officier ran Justitie, mr.
W. de Vries, wees in zijn requisitoir op de
groote beteekenis der economische recht
spraak. Het Nederlandsche volk moet in
bescherming worden genomen tegen hen,
die de distributie- en andere maatregelen
overtreden en daardoor voedselvoorziening
in gevaar brengen.
In het Arnhemsche ressort zijn de laat
ste dagen niet minder dan 17 processen-
verbaal opgemaakt betreffende fraudu
leuze slachtingen, waarbij zestig varkens,
koeien en schapen clandestien het leven
lieten. Tegen dit euvel zal streng worden
opgetreden. In de onderhavige zaak elschte
mr. de Vries f 100.boete subs 30 dagen
hechtenis.
Conform den eisch werd de verd. ver
oordeeld met verbeurdverklaring van de
in beslag genomen vleeschwaren.
Een,lange reeks verdachten verscheen
hierna voor het hekje. Het betrof meeren-
deels zaken van verkoop van zeep, brood,
eieren, schoenen enz. zonder bon. De ver
dachten werden tot geldboeten veroor
deeld, welke varieerden van 20.tot
35.—.
De belangrijkste zaak van den dag was
evenwel die tegen den bejaarden land
bouwer van V. en zijn zoon, beiden uit
Arnhem, die in een onbewoonbaar ver
klaarde woning in een der Arnhemsche
buitenwijken varkens clandestien hadden
geslacht. In het huis was zelfs een alarm
inrichting .aangebracht om de komst van
„onraad" tijdig aan te kondigen. De hygië
nische toestanden in deze geheime slach
terij lie^n heel wat te wenschen over. Vei
werd in een vuilnisemmer aangetroffen.
Vleesch was onder hooi verborgen. Een
groot gedeelte van het vleesch moest dan
ook worden afgekeurd. De beide ver
dachten werden veroordeeld tot acht
maanden gevangenisstraf met bevel tot
onmiddellijke gevangenneming van den
oudsten verdachte, die reeds eerder wegens
frauduleuze slachting veroordeeld was,
doch die zijn straf nog niet had uitgezeten.
THEETRANS ACTIE VOOR 53 MILLE.
Gelukkig nog „maar" vijftien betafld.
Door de oplettendheid van den Amster-
damschen rechercheur van politie H. Blonk
is einde van het vorige jaar een belangrij
ke poging ontdekt, om een groote partij
thee, n.l. 185 kisten, in den kettinghandel
te brengen. Vermoedelijk door het snelle
ingrijpen is slechts een deel van de finan-
cieele transactie tot stand gekomen en de
theelevering ging niet door.
Niettemin had zich voor de Haarlemsche
rechtbank te verantwoorden een der
tigjarige makelaar in onroerende goe
deren, zekere O. te Haarlem, die verdacht
werd van oplichting voor een bedrag van
vijftien duizend gulden, ten nadeele van
twee kettinghandelaren. Tegen hem is een
gevangenisstraf gèëischt van twee en een
half jaar.
De voorgeschiedenis vermeldt, dat op een
zekeren dag in November 1940 twee Am
sterdammers. K. en B., zich vervoegden bij
den chauffeur C. B. met de mededeeling:
„Wij gaan in thee handelen, kan je ons
helpen?" Van een dergelijk gesprek wist
ook de rechercheur af. Genoemde chauf
feur zou zijn best doen en dat deed hij ook.
Via den kruidenier De G. te Amsterdam
kwam hij in relatie met den makelaar O.
te Haarlem. Tezamen met zijn broer, een
van de twee Amsterdammers, had hij met
den makelaar gesproken en deze zou, vol
gens de getuigenverklaringen althans, van
C. B., gezegd hebben: „Ik ken een million-
nair in Bloemendaal en die heeft een mas
sa thee. Ik kan best tachtig kisten leveren
en daarna nog twee partijen van honderd
en vijf en tachtig lusten, te zamen voor
53^000". Er werd een koopcontract samen
gesteld, waarbij O. zich verplichtte thee te
leveren. De eerste tachtig kisten zoo spoe
dig mogelijk en de tweede partij dertig da
gen na de eerste levering.
Volgens denzelfden getuige had O. daar
na voorgesteld de thee te gaan bekijken.
Op een avond gingen zij samen per taxi
naar Amsterdam. Ten gevolge van de duis
ternis wikt getuige C. B. niet precies, waar
hij ten slotte was beland, doch vermoede
lijk ergens in het Oosterparkkwartier,
waar zij een pakhuis binnen gingen. De
makelaar had daarvan den sleutel en in
het pakhuis stonden inderdaad vele kisten
en daarin zou thee hebben gezeten. Toen
dit bezoek bevredigend was verloopen,
had C. B. namens zijn opdrachtgevers, de
beide Amsterdammers, vijftien duizend
fulden aan den makelaar betaald. Maar op
e thee had hij sindsdien tevergeefs ge
wacht.
Verdachte voerde ter verdediging aan
dat hij geen datum had genoemd, waarop
hij de thee zou leveren. Hij had alleen
gezegd: als binnenkort de schepen weer
gaan varen, danhij had immers rela
ties met exporteurs en het hooge bedrag
was gevraagd met het oog op de onzekere
waardé van het geld in de toekomst, aldus
verdachte.
Hij had nooit verklaard, de beschikking
te hebben over thee, in een taxi had hij
niet gezeten, in het pakhuis waren zij sa
men niet geweest. Kortom, het geheele ver
haal van den getuige C. B. zop zijn gelo
gen. Eén ding niet, vijftien duizend gulden
had' hij wel ontvangen voor theelevering
op onbepaalden termijn.
Ook de opdrachtgevers K. en B. werden
als getuige gehoord. Het bleek, dat als er
over de thee gecorrespondeerd werd, men
dit gevaarlijke woord veranderde in hui
zen. Deze brieven zijn evenwel niet meer
teruggevonden.
De officier van Justitie bracht hulde aan
het opsporingswerk van rechercheur Blonk.
Hij achtte het bewijs door de getuigenver
klaring bewezen en vroeg wegens oplich
ting twee én een half jaar gevangenisstraf
voor den makelaar O.
Op het verzoek van^ den vérdediger, mr.
Stomps, om verdachte onmiddellijk in vrij
heid te stellen, heeft de rechtbank na in
raadkamer te zijn geweest, afwijzend be
schikt. De uitspraak volgt over veertien
dagen. „Telegraaf".
CORRESPONDENTIE
Grethaen Agnesv. d. Meer.Hoo g-
m a d e. Aan jullie verzoek is voldaan.
De namen zijn ingeboekt, ook voor de vol
gende Jaren. Den 1ste Juni en 1 Aug. ben
ik in den geest bij jullie en vier mee het
groote feest in Hoogmade. Dan zal op B 209
zeker de vlag wapperen. Dag jongens!
Groeten aan Vader en Moeder!
Joop en Willy GoddiJn. Leiden.
Ook aan Jullie verzoek is voldaan, voor
't volgend jaar. De brief kwam te laat in
mijn bezit. Het is jammer! Anr.y is van de
lijst afgevoerd. En wat zijn nu je groote
plannen Anny, voor de toekomst? Hoor ik
dat, eens! Dag Joop, Willy, Anny! Groet
je ouders Van me!
,Annie Kluiters, Z'woude.
Zoo Annie, lees jij zoo graag alle mooie
verhaaltjes en versjes uit onze krant? Dat
vind ik fijn en als je nog wat grooter bent,
dan moet je zelf ook eens probeeren om
zoo iets te maken. Dan laat ik het ook in
ons „Hoekje" plaatsen en dan zal Je het ze
ker net zoo leuk vinden, als op 5 Juni Je
verjaardag te zien staan. In den geest ben
ik dan bij je en vier dan het feest mee. Dag
Annie! Groet ook Moedertje en Vader!
M i e p Onderwater, Z'woude.
Natuurlijk heb ik aan je vriendelijk ver
zoek voldaan. Ik zou jou niet graag iets
weigeren. En hoe gaat het jou? Je bent toch
nog op school bij Zuster Dionysia, is wel?
Of ben je al bij moeder thuis en haar rech
terhand. Schrijf mij eens zoo het een en
ander! Dag Miep! Veel groeten aan Leen,
Jaap en Dirk en Corrie, Kees en Gerard en
bijzonder aan je ouders. Voor jou de hand!
Ria Paalvast. Leiden. Of ik
aan jou dacht op 25 Mei! Dat heb je wel
gezien, hé! Lenie zal op 5 Juni niet verge
ten worden, let maar eens op! Of ik het
koud vind? Het ls gewoon afschuwelijk
weer. Onze mooie versjes over „De Mei"
zijn dit jaar wel wat erg overdreven, maar,
wie zou dat ook gedacht hebbei), in Mei te
leven met November weer. Laten we hopen
op beter! Dag Rle! Groet ook Vader, Moe
der, Wim, Ton, Leny en ontvang jij speciaal
de vijf!
Annie Smit, Leiden. Zoo Annie,
wil jij ook zoo graag in de verjaringslljst
staan? Wel, dan zal ik het doen ook, te
meer omdat Jij dit zoo vriendelijk vraagt.
Ja, de vriendinnetjes staan er ook in, en
daar hoor jij toch zeker ook bij te zijn, is
niet zoo? Dag Annie! Groet ook alle huls-
genooten yan me!
Nellie Louw er s, H'woude.
Heb jij je naam in de lijst gezien Nellie?
En toen zeker goed feest gevierd? Hoor ik
nog eens wat van je? Dag Nellie! Veel
groeten thuis!
Adri en Theo Nederhoff, Boa-
koop. Wat vind ik dat vleiend voor
me, dat ook moeder zoo graag ons krantje
leest. Ja jongens, ons krantje is niet alleen
voor de kleinen, ook de grooten vinden er
wel iets in, dat ze misschien nog niet weten.
Denk maar aan: „U vraagt wij antwoor
den." En Moeder heeft groot gelijk, als ze
zegt: „dat jullie dan weer een poosje zoet
zijn." En hoe is het feest den 18en afge-
loopen? Of ik er graag bij had willen zijn!
Maar dat ging nu eenmaal niet. Dag
jongens! Groeten aan vader en moeder,
alle broertjes en zusjes!
Riekiev. Bern mei en, Wasse
naar. Tonnie os voor den l7en het
volgend jaar ingeboekt. De briefkaart
kwam te laat in mijn bezit. Ik vond het
echt jammer. Ik had jou zoo graag dat ple
zier gedaan, RIekie! Maai', daarom niet
getreurd. Het volgend jaar prijkt Tonny
zijn naam in de krant. En dan zal er feest
zijn op Bothaplein 11 en dan kom lk ook,
als ik tijd heb. Dag Riekie! De hand en
groet voor u allen!
Keesj en Marietje O v e r d e-
vest,Z'woude. Aan Jullie vrien
delijk verzoek is ook voldaan, zooals Kees
je nu gezien heeft en zooals Marietje het
zien zal op 8 September. Dag Jongens! Veel
groeten aan alle huisgenooten.
Hierbij zullen we voor vandaag zeggen,
dat het welletjes is.
Tot de svolgende week!
Wie een brief schrijft, krijgt een ant-
woord terug.
Oom Wim.
Wie zijn Jarig?
Van 1 Juni tot en met 7 Juni.
Op 1 Juni:
Dina Feitsma, Piasmolen 3.
Betsie den Boer, V. Assend.str. 24, O'geest.
Gretha v. d. Meer, D 209, Hoogmade.
Tilly Winkelmolen, Stadh.laan 30.
Nellie Ubink, Janvossensteeg 59.
Jan Amtherlaan, Weip. B 49. Z'woude.
Nellie Molenkamp, Kerkl. 39, Oegstgeest.
Op S Juni:
Jan v. d. Veer, Atjehstraat 5a.
Jan van Heugten, Loremtzkade 22.
Gré Juffermans. Dorpsstr. 145 B, W'mond.
Jan Voordouw, H. Rijnd. F 117 Z'woude.
Anny Romijn, Kanaalstraat 35a,
Adriaan de Lange, Wilh.str. 34a, Noordwijk
Binnen.
Woutje v. d. Meer, B 142 R'veen,
Op 3 Juni:-
Willie Hoogenboom, B 184 R'veen
Joop Karreman, Tomatenstraat 40.
Hub. Turk, B 177 R'veen.
Coba Kortman, Kortstweg 45, Alphen.
Lya Vorst, Hugo de Vriesstraat 60.
Judith Siebert, Celebesstraat 37.
Corrie v. d. Meer, B 77 R'veen.
Treesje van der Meer, Marcellisstraat 21,
Noordwijk Binnen.
Agie Overdevest, W. E. C 104 Z'woude.
Jan v. d. Werf, Haagweg 51.
Marietje Bakker, Groend. 55, H'woude.
Irma v. Abswoude, Ruiterstr. 75, Noord
wijk aan Zee.
Wat uu£t U loeten omUent
de diiiüèutie?
Vraag: welke bonnen moet een dienst
bode meenemen, die van 86 uur werk
zaam is en daarbij alle drie maaltijden
(ontbijt, middageten, avondboterham) ge
bruikt. Zondags is het meisje vrij.
Antwoord: Dit zijn kwesties, die bij
onderlinge overeenstemming moeten wor
den geregeld. Maar het is duidelijk, dat het
meisje voor hetgeen zij bij haar mevrouw
gebruikt, ook bonnen behoort af te geven.
Dat wil dus zeggen, dat ze boter- en vet-
bonnen, aardappelbonnen en ev. rijetbon»
nen enz. indien zij dat aan den maaltijd
krijgt aan haar mevrouw moet geven.
Zij moet evenwel een regeling treffen
voor hetgeen zij 's Zondags elders ge
bruikt. Haar werkgeefster moet haar bij
voorbeeld wat boter meegeven of een bo
terbon voor 1 of 2 weken, wat aardappe
len enz Dit kan nu eenmaal niet anders
dan bij onderlinge regeling.
Op 4 Juni:
Jantje v. Stijn, Hoofdstr. Voorhout.
Leo Klein M 123 R'veen.
Herman Timmerman, Tomatenstraat 6.
Mieke Brunt, Oude Rijn 11a.
Stina v. d. Hoorn, A 57, Langeraar.
Gerard Staats, Hoogl. Kerkgr. 3.
Jopie Molenkamp, Rijng. str.weg 83 te
Oegstgeest.
Johan van Dijk, St. Jorissteeg 1(1
Op 5 Juni:
Slentje van Brédht, Erasmusrtr. 11, Voor
schoten.
Annie de Boer, Oranjestraat 29.
Adri Krol, Haarl.str. 46.
Alie Nieuwenhoven, Janvosaenst. 20.
Grada Visser, Heerenw. 27, Alphen.
Stina de Romijn, Wilhelminastraat 21.
Henri Speel, Leliestraat 112.
Leny Paalvast, v. Limburg Stirumstr. 7.
Annie Kluiters, H. Rijndijk F 119, Zoeter-
woude.
Op 6 JunJ:
Jan Hilgersom, Dr. v. Noortstr. 49, N'wijk.
Annie Pijnacker, Oude Singel 108.
Harry Padderuberg, Kaptelnstraat 37.
IJsbrand Sassen, Molenstraat 24.
Johannes de Roo, Schoolstraat 6.
Daan v. d. Steen, Rijndijk 70
Herman Daemen, Valdezstraat X
Beppie Baart, Langestraat 6 B.
Piet Warmerdam, Jac. v. Belerenw. 144,
Voorhout.
Op 7 Juni:
Janny v, Went, Houtmarkt
Ansje v. Hevelingen, Badh. weg 15, te
Boskoop.
Agnes Bax, Molenstraat 12, Sassenheim.
Bertus v. Leeuwen, Doesp. B 212, H'made.
Egbert v. Bennekom, Rijnd. 364, H'woude.
Gré Kuyf C 26 Z.B., Z'woude.
Anna Verlaan, Langeraar.
Anny van Dijk, Juli an astraat 100, Llsse.
Catharlna Otto, A 154, Langeraar.
Gerda ter Beek, Kanaalstraat 51.
Theo v. d. Oord, Geversstr. 19, O'geest.
Daantje van Fulpen, Tuinstr, 79, Boskoop.
Eef Vermeulen, B 212 R'veen.
Keesje v. d. Meer, B 34 R'veen.
Truusje Lith, Nlc. Beetsstraat 48.
Ik feliciteer de jarigen.
Wie zijn of haar naam van schoolgaande
kinderen ln deze lijst wil opgenomen zien,
schrijve me minstens 14 dagen vóór den
verjaardag. Zoo ook wie de school verlaat
en van de lijst wenscht afgevoerd te wor
den. (Met opgave van den verjaardag!).
En eVenzoo, wie verandert van plaats,
straat- of huisnummer, of wie in de lijst
een fout ontdekt.
Oom Wim.
IN HET ZIEKENHUIS
door Jo Hooge veen.
Schel klonk de bel door de stilte van het
ziekenhuis. Na eenig wachten, hoorden we
een zuster komen, rammelend met haar
sleutelbos en een minuut later werd de
deur geopend. Nu konden we naar binnen
gaan.
Mijn moeder en ik liepen door de lange
gang. Door 't venster scheen de zon, waar
van de stralen in de helder glimmende te-
geitjes weerkaatsten. Wat was 't hier rus
tig! Wat een verschil tusschen de drukke
straat en de, ik zou haast zeggen, beklem
mende stilte hier! Vanachter een deur klonk
gerinkel van bordjes.
„Zeker de keuken" ,daóht ik. Ondertus-
schen hadden we de wachtkamer bereikt.
Even een groet heen en weer, dan was 't
weer stil. Ik keek eens rond. Door twee
deuren kon je ln den tuin zien. Keurig on
derhouden was ie. Tusschen 't groen der
boomen door, lichtte de heldere friasche
kleuren der bloemen vroolijk op. Kijk,
daar liep een zuster, eenzaam in den tuin,
waar alleen 't vroolijk gekweel der vogels
de stilte verbrak. Dan viel m'n blik op één
van de drie patiënten, die voor ons waren,
't Was een man van zoo ongeveer dertig
jaar. Zijn arm zat in verband en hij had op
zijn linkerwang een pleister. Aan de an
dere patiënten was oppervlakkig niets te
zien. Daar kwam de dokter, om een zieke
te halen. De dokter had een vroolijk ge
zicht. Nadat ook de twee andere patiënten
geholpen waren, was 't onze beurt. We
gingen met den dotker mee naar de spreek
kamer.
Nadat we geholpen waren, gingen we
naar een tante, die pasge öpereerd was. Af
en toe kwamen we een zuster tegen, die
vriendelijk groetend verder ging. Nu kwa
men we voorbij de barakken. Er waren
zeker geen ernstige zieken daar en degenen
die er lagen, waren vast niet erg ziek meer,
want je kon ze vanuit de gang over hun
bedden zien loopen. Een meisje was bezig
een kleintje de strik in de haren te doen.
In de de omgeving van de operatiezaal hing
een zware chloroform-lucht.
Nu moesten we -de trap op. Er stond op
't bordesje een prachtig Maria-beeld, waar
mooie chrysanten voorstonden.
„Zeg, gaat u ook iaar tante Rie?"' hoor
den we opeens een stem achter ons. We
keken om en herkenden oom Jan. „Ja, oom.
U ook, dat is toevallig", antwoordde ik. „Nu,
weet je wat" lachte oom Jan, „dan gaan we
samen". En met z'n drieën liepen we verder
naar kamer 69.
