DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN ZATERDAG 8 MAART 1941 32ste Jaargang No. 9892 Bureaux Papengracht 32. Telefoon: Redactie 20015. Administratie 20935. Giro 103003. Postbus 1L 7 Volksinvloed 't Is herhaaldelijk dezerzijds verklaard, dat de volksinvloed onder het democra tisch regiem niet gezond meer was. Dat is heusch geen ontdekking, die wij na den lOden Mei hebben gedaan. Dat de volksinvloed niet gezond meer was, bleek allerduidelijkst uit verschei dene onmiskenbare teekenen. De volksinvloed bracht verdeeldheid en splitsing onder het volk, waar er eenheid kon en moest zijn; sneed het volk in los- van-elkaar hangende stukken, terwijl de verschillende volksdeelen konden en moes ten samenwerken. De volksinvloed erkende in zijn streven niet de groote waarde van een persoon- lijke verantwoord el ijkheid, ver blindde door zijn propaganda zéér velen voor den socialen zegen van een sterk gezag. De volksinvloed wilde zich indringen op terreinen, welke gesloten moeten zijn voor dien invloed, omdat daar de rechten en de plichten zijn vastgelegd door de door God gewilde hoogere machten, door de door God geschapen natuur, door de door Christus gestichte Kerk. De volksinvloed was afgezakt van de redelijke beïnvloeding door redeneeren en overtuigen naar de door massa-propaganda verworven domme macht van de helft plus één. De volksinvloed er kan nog veel meer kwaad worden gezegd van de exces sen, waarin hij was vastgeraakt en vastge roest. Maar nü is het de tijd, waarin dis volks invloed kan worden losgerukt uit die ex cessen. Dat kan en dat moet. Wij willen en kunnen volksinvloed d.w.z. gezonden volksinvloed in ons staatsbestel, op het terrein van het open bare leven niet missen. Een, zoo al niet theoretisch, dan toch practisch zoo goed als geheel uitschakelen van deti volksinvloed is zèkër in strijd met het karakter van het Nederlandsche volk. In het laatst verschenen nummer van haar weekblad keert de Nederlandsche Unie zich in een artikel tegen haar „zede- meesters", die er zich in sommige dag bladen en als briefschrijvers „bezorgd" over maken of de verdediging van onzen volksaard bij de Unie wel in goede han den is en of deze wel trouw genoeg is aan het geestesmerk van ons Nederlandsche volk. In dat artikel lezen wij ojn.: „Als ge het dan nóg een^ ten over vloede hooren wilt, dan zijn wij ook hier bereid om te verklaren, dat wij natuurlijk, als Nederlanders, niet bui ten de geestelijke vrijheid kunnen en dat de aloude souvereiniteit in eigen kring voor de toekomst even noodzake lijk blijft als een gezonde, goed-ge- organiseerde volksinvloed. Dat was, dat is en dat blijft onze overtuiging. Wij zouden niet anders kunnen". Deze woorden móeten'iederen Nederlan der hij moge vurig pro- of overtuigd antir„Unie" zijn uit het hart zijn ge grepen. Het is waar en waardig Nederlandsch! Jdaaden Ca&ten Lapmiddelen zijn niet geschikt om een ernstig probleem op te lossen. Dat wisten we vroeger ook wel en toch hebben wij vaak een schrijnende won- deplek in onze samenleving ongenezen la ten voortbestaan met niets anders dan een doekje voor het bloeden er om heen. Onwil was dat niet altijd, maar veeleer onmacht om bij de bestaande toestanden te bereiken wat men zoo graag zou willen be reiken. Zoo heeft men in het land- en tuinbouw bedrijf de laatste jaren het vraagstuk der z.g. vaste lasten ondervonden als een der zwaarste belemmeringen voor een gezonde wederopbloei. De boeren en de tuinders konden werken zoo hard zij wilden, zich bekrimpen en versoberen, men mocht steu nen zooveel men kon, het waren steeds de hooge lasten, die loodzwaar op den land en tuinbouw drukten en elke verbetering deden verdampen als. een druppel op een gloeiende plaat. Als een spookbeeld waarde de hypotheek over de lachende Nederlandsche landouwen en rondom zoo menige boerenhoeve, waar de boer het raadsel probeerde op te lossen, hoe hij aan zijn verplichtingen kon voldoen en toch wat overhouden om in het leven te blijven. Het was als de Sphinx uit de Grieksche oudheid; wie het raadsel niet kon oplossen, werd verslonden. Er moest iets gedaan worden en er werd ook iets gedaan. In 1935 kwam het z.g. Hy potheekcommissiebesluit, waarin aan den hypothecairen schuldenaar, wiens landelijk i eigendom door een schuldeischer met exe cutie werd bedreigd, de bevoegdheid gege ven werd, zich tot den Minister te wenden, met het verzoek te willen beslissen dat de toekomstige gebruikers van dat landelijk eigendom als georganiseerden tot de be kende landbouwcrisisorganisaties niet zou den worden toegelaten of hun toelating zou worden ingetrokken. M.a.w. als voorbehoedmiddel tegen het ongemotiveerd of te hardvochtig executee- ren van een hypotheek kon het betreffende land practisch onverkoopbaar worden ge maakt. Een maatregel, welke een vrij groote macht in handen legde van de hypotheek commissie. Op dit besluit is weldra (in 1936) de Cri- Sis-hypotheekaflossingswet gevolgd, welke den hypothecairen schuldenaar, wiens lan delijk eigendom met executie wordt be dreigd, verlof verleent, zich met een ver zoekschrift te wenden tot den kantonrech ter, ten einde uitstel van zijn verplichting tot betaling van de hoofdsom of wijziging van zijn tusschentijdsche aflossing te ver krijgen. Hoe hebben deze beide wettelijke maat regelen zich in de practijk gedragen? Wij vinden hieromtrent eenige cijfers in de mededeelingen van het Centraal Bureau voor de Statistiek, waaruit wel duidelijk blijkt, hoezeer deze beide als serieus aan geprezen geneesmiddelen hun karakter van lapmiddel hebben gedemonstreerd. In de jaren 1937, 1938, 1939 en 1940 wer den volgens het Hypotheekcommissiebesluit resp. 64, 52, 44 en 25 verzoekschriften ter voorkoming van executie ingediend. In ge heel Nederland! Men ziet: een reeds in den aanvang niet breede en daarna nog snel inkrimpende stroom. De meeste van al die verzoekschrifteil werden weer ingetrokken, waarbij kan worden aangenomen, dat in deze gevallen in overleg met de commissie een minnelijke regeling tot stand was ge komen. Verleden jaar (1940) werden 25 verzoekschriften behandeld, waarvan er 11 weer werden ingetrokken, 2 bij ministe rieel schrijven werden afgedaan, 2 niet- ontvankelijk werden verklaard, 6 werden afgewezen en slechts 1 ingewilligd. Dat is wel een poover resultaat! Een der gelijk ingrijpen in zulk een ontzaglijk pro bleem staat gelijk met een trap tegen den Eifeltoren. De cijfers van de Crisishypotheekaflos- singswet zijn iets hooger, maar toch nog uitermate gering. In de jaren 1937, 1938, 1939 en 1940 wer den resp. 147, 82, 88 en 107 verzoekschrif ten ingediend. Ook hier weer zijn de cij fers van geheel Nederland bij elkaar geteld. Van deze verzoekschriften werden er in die jaren resp. 66, 37, 39 en 58 ingewilligd. Deze gelukkigen kregen dus.uitstel van executie, en laten wij hopen, dat in vele gevallen uitstel geleid heeft tot afstel. Uit deze cijfers blijkt zonneklaar, hoe weinig er tot nu toe bereikt is om den druk der vaste lasten van de boeren en tuinders af te wentelen. Wel zijn er den laatsten tijd nog Verordeningen verschenen, die er voor zorgen, dat er op het oogenblik geen renten verhoogd worden en dat degenen, die door den oorlog in den knoei zijn ge komen, niet direct worden aangepakt, maar wij hopen, dat weldra dit probleem eens terdege onder het oog gezien zal wor den en radicaal zal worden opgelost. Wij verhelen ons de moeilijkheden niet Want aan welke zijde moet het vraag stuk het eerst worden aangetast? Moet men beginnen met de hypotheekhouders af te koopen, of te onteigenen? O f moet men door een betere prijsregeling den boeren en tuinders de middelen rscbaffen om zich successievelijk van de lasten te ontdoen? Deze laatste methode ligt vopr de hard als de meest aanbevelenswaardige. De natuur lijke prijsstijging zal trouwens de waarde der vaste hypotheeksommen al vanzelf hebben teruggezet. Maar wil men een ge zonde prijsregeling, dan zal de productie- stroom eerst gezond gemaakt moeten worden en zal de opbouw van het prijzen systeem zeker niet gebaseerd moeten zijn op te hooge productiekosten in de land en tuinbouwbedrijven. Het probleem is dus niet gemakkelijk, maar een forsche poging tot oplossing dub bel waard. Mr. H. G. WAT ANDERE BLADEN SCHRIJVEN NEDERLANDER LIEVER DAN HOLLANDER. Een agent van politie, die met gevaar voor eigen leven een op hol geslagen paard tot staan had gebracht, is voor het front van de troep door zijn hoogsten chef on derscheiden, die hem zei: ,,Je hebt ge toond een echte Hollander te zijn". We weten niet, of de agent in kwestie een „Hollander" in den beperkten zin van het woord is. In ieder geval is hij een ech te „Nederlander". Wémneer, vraagt de V ol k s k r a n t, zal men eindelijk breken met de slechte ge woonte, van Holland en Holanders te spre kend waar men Nederl. en Nederlandder be doelt? Wij zelf zijn schuld dat men in den vreemde ons land veelal verkeerd aanduidt en dit zal niet veranderen voordat wij de hebbelijkheid hebben afgelegd, in het ver keerde voor te gaan. Holland is slechts een deel, Nederland is het geheel. Zoo spreken wij van Nederl.- Indië, niet HollandsCh-Indië, van Neder- landsch-Guyana (voor Suriname) niet Hol- landsoh Guyana. Nu wij op volksgemeenschap en volks verbondenheid zooveel nadruk leggen, is er meer dan ooit reden de woorden Nederland en Nederlanders de voorkeur te geven bo ven Holland en Hollanders. Bonaanwijzingen BROOD EN GEBAK. Gedurende het tijdvak van Maandag 10 Maart tot en met Zondag 16 Maart a.s. geeft elk der met „07" genummerde bonnen van de broodkaart recht op het koopen van ongeveer 100 gram brood. Voorts geeft elk der met „07" genummer de broodbonnen recht op het koopen van een rantsoen gebak. De op 16 Maart nog niet gebruikte bon nen blijven voorts nog geldig gedurende de week van 17 Maart tot en met 23 Maart a.s. met dien verstande, dat zij gedurende laatstgenoemde week niet mogen worden gebruikt in hotels, restaurants, e.d. VLEESCH EN VLEESCH- WAREN. Gedurende het tijdvak van Maandag 10 Maart tot en met Woensdag 19 Maart a.s. geeft elk der vier met „07 vleesch" gemerkte bonnen van de laatst uitgereikte vleeeschkaart recht op het koopen van 100 gram vleesch, been inbegrepen, of een rantsoen vleeschwaren. De met "07 worst, vleeschwaren" gemerkte bon geeft uit sluitend recht op het koopen van een rantsoen vleeschwaren. De bonnen, welke op 19 Maart a.s. nog niet gebruikt zijn, blijven nog geldig tot en met Zondag 23 Maart a.s. Het rantsoen vleeschwaren, dat per bon kan worden gekocht, bedraagt 75 gram voor gekookt varkens-, rund-, of kalfsvleesch en voor gerookte worstsoorten, 100 gram voor gekookte worstsoorten, rolpens en knak worst, 125 gram voor leverartikelen, ton genworst en nierbrood en 150 gram voor bloedworst. De met „06" genummerde bon van de vleeschkaart zal niet worden aangewezen en kan dus worden vernietigd. BOTER EN VETTEN. Gedurende het tijdvak van Maandag 10 Maart tot en met Zondag 16 Maart a.s. geeft de met „07" genummerde bon van de laatste uitgereikte boter- en vetkaart recht op het koopen van 250 gram boter of margarine of 200 gram spijsvet De met „07" genummerde bonnen, die op 16 Maart nog niet gebruikt zijn, blijven voorts nog geldig tot en met Zondag 23 Maart a.s. EIEREN. Gedurende het tijdvak van Maandag 10 Maart tot en met Zondag 16 Maart a,s. geeft de met „91" genummerde bon van de „bonkaart algemeen" recht op het koopen van een ei. De bonnen, welke op 16 Maart nog niet gebruikt zijn, blijven geldig tot en met Zendag 23 Maart as., met dien verstande, dat zij gedurende de week van 17 Maart tot en met 23 Maart niet gebruikt mogen worden in hotels, restaurants e.d. KAAS. Gedurende het tijdvak van Maandag 10 Maart tot en met Zondag 23 Maart a.s. geven de met „61" en „71" genum merde bonnen van de „Bonkaart alge meen" elk recht op het koopen van 100 gram kaas. De bonnen, welke op 23 Maart nog niet gebruikt zijn, blijven voorts nog geldig tot en met Zendag 6 April a.s. MEDEDEELING VAN DEN KRO-VOORZITTER De KRO-gids van deze week bevat de volgende medeeling van den voorzitter van den KRO, pater J. Dito O.P.: Nu verschillende lezers en luisteraars ons hebben gevraagd wat er met den KRO. in de toekomst te gebeuren staat, lijkt het ons dienstig het volgende onder de aandacht der belangstellenden te brengen: Wat den KRO. betreft, weet men, dat deze is opgenomen in het plan van concen tratie van de Nederlandsche Omroeporga nisaties, een plan, waarvan de uitvoering is opgedragen aan den Gevolmachtigde ir. A. Dubois. Zonder vooruit te loopen op of- ficieele mededeelingen dienaangaande, staat het vast, dat de KRO. als zelfstandige uit zendorganisatie zal ophouden te bestaan. In een desbetreffende verordening zal dit te zijner tijd geregeld worden. Intusschen zal met ingang van Zon dag 9 Maart a.s. het programma, dat over de Nederlandsche zenders wordt uitgezonden, al geheel het karakter van een geconcentreerd programma dra gen en derhalve niet staan onder ver antwoordelijkheid der respectieve om- roep-organisaties, dus ook niet van den KRO., zooals tot dan toe het geval was. PRIJZEN VAN DE AKKERBOUW PRODUCTEN VOOR DEN KOMENDEN OOGST. Voortbrenging van de noodzakelijkste producten aangemoedigd. GEEN TEELTDWANG Het Rijksbureau voor de Voedselvoorzie ning in oorlogstijd deelt mede, dat de prij zen, welke de boeren zullen ontvangen voor door hen in het oogstjaar 1941 geteelde akkerbouwproducten, zijn vastgesteld. Bij de prijsverhouding tusschen de ver schillende producten is er van uitgegaan, dat de teelt van die gewassen, welke voor de voelselvoorziening van het Nederland sche volk onder de huidige omstandigheden van het grootste belang zijn, het best. wordt beloond. Aldus wordt de voortbrenging van de noodzakelijkste producten gestimuleerd, zonder dat een teeltdwang bestaat. Hier door kunnen dus de telers binnen de zeer groote ruimte, welke de verbods- en be perkingsbepalingen ten aanzien van de teelt van enkele gewassen hun gelaten heb ben, hun teeltplan vaststellen naar eigen inzicht. Zij zullen dus, behalve met de prijsverhoudingen en met de wenschelyk- heid om datgene te produceeren, wat voor de voedselvoorziening van het meeste be lang is, tevens rekening kunnen houden met de bodemgesteldheid en andere spe ciale omstandigheden vanhun eigen be drijf. De vastgestelde prijzen worden in een afzonderlijke publicatie bekend gemaakt. DE BOMAANVAL OP DEN HAAG Winterhulp steunt de getroffenen De directeur-generaal van de Winter hulp Nederland heeft voor de getroffenen en nabestaanden van de slachtoffers van den luchtaanval op de binnenstad in Den Haag in den nacht van Zondag op Maan dag j.l. een bedrag van 5000 ter beschik king gesteld. Met de uitvoering van de ondersteunin gen is reeds begonnen. Slachtoffers van dergelijke oorlogshan delingen bevinden zich plotseling in een zoodanig noodlottigen toestand, dat zij de hulp van de volksgemeenschap niet kun nen ontberen. De Winterhulp Nederland, werkende „voor het volk, door het volk", acht het haar plicht onmiddellijk alles te doen wat in haar bereik ligt om deze landgenooten ter zijde te staan. Maniertje KETTINGBRIEF. Er verschijnen zoo nu en dan nog wel eens kettingbrieven. Vooral in tijden van oorlog en druk. Maar het is nogal goedkoop om in tijden, dat iedereen naar wat geluk verlangt of naar wat hij er dan onder verstaat op zulke gemakkelijke wijze geluk te willen verschaffen. Reeds dèt moest alle ontvangers van kettingbrieven wantrouwend maken. Het zou wel de methode zijn om in kortefi tyd een heel volk gelukkig te maken, immers, indien ieder de sneeuwbal een duwtje geeft en vijfmaal den brief over schrijft, is hij gauw het heele land rond. Toch geloof ik, dat de menschen, die zich na het ontvangen van den brief aan den opgedragen taak zetten, dit meer doen uit angst voor ongeluk, zoo zij het niet-doen dan uit hoop op ge luk, indien zij het wel doen. Een ne gatief bijgeloof dus. Maar een snaak, die reeds vele jaren geleden op het snaaksche idee kwam om zulk een „rondzendbrief" de wereld in te zenden en de menschen te testen op hun bij geloof, heeft wel succes gehad. Want het ding schijnt nog altijd in circulatie en duikt nu hier dan daar weer op. Maar dengene, die mij vroeg wat hij hiervan moest denken, antwoord ik: bijgeloof aan den loopenden band. Be roerder dan het nu al is, zal die ket tingbrief het niet maken. Laat dat ding verdwijnen of latere geslachten zullen ons uitlachen. En terecht! Gironummer van de W. H N. Stort op 5553 of 877. Kasvereeniging N.V., A'dam. Postgironummer 877. De Bank van de W. H. N. is 5553 DE LIJSTENCOLLECTE VAN WINTERHULP. Het A.N.P. bericht: Maandag over een week, 17 Maart is, zooals bekend, de aanvangsdatum van de lijstencollecte van Winterhulp Nederland, welke duurt tot Zaterdag 23 Maart In dien tijd zullen de reeds bekende figuren met de roode bus en de lijst weer over het ge- heele land in het straatbeeld verschijnen, maar hoeveel er dit ook zullen zijn, te veel kunnen er nimmer aan den oproep voor collectanten gehoor geven. De behoefte aan colllctanten is daarvoor te groot. Om een denkbeeld te geven van het aantal mede werkers is,het volgende voorbeeld van nut: Een stad als Amsterdam heeft minimaal 6000 collectanten noodig. Daarom doet Winterhulp nogmaals een dringend beroep op die landgenooten, die daarvoor in aan merking komen, om zich aan te melden als collectant. Een actie zooals beoogd, voor het volk door het volk, kan niet slagen, zonder medewerking op dit gebied, en hoe wel men niet te klagen heeft hierover, kan, zooals gezegd, het aanbod nimmer te groot worden. Het groote aantal dat noodig is behoeft geen verwondering te wekken, daar alle huizen moeten worden bezocht, niet alleen, in de meer gegoede wijken, doch ook in de arbeiderswijken. De ervaring heeft trou wens uitgewezen, dat vooral in de arbei derswijken de medewerking groot is, zoo goed als huis aan huis worden hier de gif ten ontvangen. De voorbereiding van de lijstencollectie is gereed, thans is het woord aan het pu bliek om deze te doen slagen, zoowel door zich aan te melden als collectant, hetgeen iederen dag kan gebeden, als door het ge reedhouden van de bijdrage, om opont houd voor de collectanten te voorkomen. In hout gesneden middeleeuwsche rozetten in het gewelf van de Pieterskerk te Leiden, voorstellende St. Petrus en St. Paulua (zie „Toerisme bij Honk", p. 2). Foto L. Crt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1941 | | pagina 1