DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Het Kriegsgericht Momentje DONDERDAG 6 MAART 1941 32ste Jaargang No. 9890 3)e Gcid)6ch^(2ou^atit Bureaux Papengracht 32. Telefoon: Redactie 20015. Administratie 20935. Giro 103003. Postbus 11. V Vreemde voorlichting „Wy zijn totalitair, zij zijn halfslachtig''. Met „wij"' is bedoeld Nationaal Front en met „zij'' de Nederlandche Unie. Aldus in een artikel in het Nederlandsch Dagblad van G. Quispel. 't Is niet onze bedoeling, vandaag te schrijven pro of contra Nationaal Front of Nederlandsche Unie. Wü willen alleen wijzen op een paar uit latingen in bedoeld artikel in het Neder landsch Dagblad, die heel erg vreemd zijn (opzettelijk kiezen wij deze „neutrale" kwalificatie). De Unie propageert een soort twee-kamer stelsel: een corporatieve Raad en een poli tieke Raad. Dat idee is al heel oud zegt de heer Quispel. En hij heeft gelijk. Wij hebben al meer geschreven, dat datzelfde denkbeeld ons al is geleerd op de school banken. Wat niet wil zeggen, dat het heel oud is, maar wat toch wel beteekent, dat het niet in de laatste paar jaar is uit gevonden. Doch zegt dat nu per se, dat zulk een denkbeeld geen aandacht verdient? Kan wat reeds vroeger is geleerd, maar niet is doorgevoerd, nu niet heel actueel zijn ge worden en opportuun voor verwerkelij king? De heer Quispel spot met die ver langens van de Unie, omdat ze oud zijn: „Men speelt in den tegenwoordigen tijd met de nieuwheid van allerlei din gen een onverantwoordelijk spel. Dat geldt met name van de Nederlandsche Unie. Het schijnt wel, of het toover- woord „nieuw" alle halfheden, druk fouten en phrases moet vergoeden. Des te meer valt dit op, nu blijkt, dat de politiek^ scholing, die de leden van de Nederlandsche Unie moeten doormaken, een bijbrengen van oer oude denkbeelden is". Oeroude denkbeelden. Kunnen die niet óók nieuw zijn en voortreffelijk voor het heden? De schrijver wijst er de Nederlandsche Unie op, dat reeds Aristoteles zei: „één moet leider zijn". Het denkbeeld van den autoritairen staat is dus al héél oud. Maar daarom verwerpelijk?! De heer Quispel verwijt verder de Ne derlandsche Unie, dat zij het politiek-par- tijenstelsel, zij 't dan ook radicaal her vormd, niet teneenenmale wil vernietigen. Dat de heer Quispel alle politieke partijen radicaal wil uitroeien, begrijpen wij. Maar daarom behoeft hij die politieke partijen niet een trap achterna te geven, en allerminst op zoo'n leelijke wijze, als hij dat de R.K. Staatspartij doet. Hij schrijft nl.: De Katholieke Partij wilde de in vloed der bisschoppen, ja van het hoofd van een vreemde mogendheid, op de politiek versterken. Die mijnheer Quispel met al zijn nieuwig heid. sleept een, van ouwebakken ouder dom kwalijk-riekend, anti-papisme met zich mee. De R.K. Staatspartij wilde een versterkten invloed der bisschopen op de politiek nóg erger, véél erger: „ja van het hoofd van een vreemde mogendheid". Die vreemde mogendheid is natuurlijk: de Paus. R.K. Staatspartij ultra-montaansch! R.K. Staatspartij spande zich in, om op de politiek .van Nederland te versterken den invloed van een heerscher, die zetelt „ultra montes", „aan de overzijde van de ber gen"! Dwaas anti-papisme. Wij willen er niet verder op ingaan. Wij signaleeren slechts; ook om den wensch er aan te voe gen, dat de schrijver van bedoeld artikel voortaan beter nadenke, voordat hij de zoo verantwoordelijke taak van voorlichter der politieke opinie op zich neemt in het Ne derlandsch Dagblad van Nationaal Front VASTE PRIJZEN VOOR VISCH TE WACHTEN Naar de „Tijd" verneemt, kan thans spoedig de reeds door ons aangekondigde regeling van de detailprijzen voor zee- en zoetwatervisch worden verwacht. De prijzen zullen, naar men in bevoegde kringen meende te weten belangrijk bene den het huidige prijs-peil liggen. Vermoedelijk zal deze regeling 'zich niet alleen uitstrekken tot versch gevangen visch, maar ook tot die welke nog in koel huizen wordt bewaard of op andere wijze in voorraad wordt gehouden. 18 Doodstraffen In het Haagsche terreur- en sabotageproces Het A.N.P. bericht: In de laatste dagen heeft, zooals reeds gemeld, in het gebouw van den Hoogen Raad aan het Plein te 's Gravenhage, een proces plaats gehad tegen leidende functio narissen van en medewerkers aan een ge heime organisatie, welke ten doel had sa botage en terreurdaden tegen leden der Duitsche Weermacht en daartoe behoorende inrichtingen te begaan en ook om inlichtin gen aan Engeland te verstrekken met het oog op luchtaanvallen. Het aantal verdachten bedroeg 43, die werden verdedigd door negen advocaten. Het is geen gewoonte, dat deze soort pro cessen in het openbaar gehouden wordt. In dit geval echter hadden de militaire autoriteiten persvertegenwoordigers toege laten, waarbij zij zich lieten leiden door de volgende overwegingen: het publiek zou uit dit proces weder kunnen zien, hoe grondig de Duitsche justitie zulk een zaak behandelt en tevens, dat hier werkelijk recht gesproken wordt. Ook zou de Ne derlandsche courantenlezer ervaren met wat voor elementen men hier te doen heeft. Slechts twee getuigen waren in deze zaak gedagvaard. De 43 verdachten oefenden de meest verschillende beroepen uit. Ook hadden zij behoord tot verschillende politieke- partijen. Nadat de aanklager ten aanzien van ieder -der verdachten de beschuldigingen van spionnage, sabotage, verboden wapenbezit en franctireurschap e.d. voorgelezen had en iedere verdachte uitvoerig verhoord was omtrent zijn afkomst enz. begon het eigen lijke proces met het verhoor van den hoofd verdachte een 43-jarigen Haarlemmer. Deze gaf toe, af te weten van deze gehei me organisatie waarvan het doel was met alle beschikbare middelen hier het leven van de Duitsche bezetting onmogelijk te maken. Er was ook een orgaan, waarin tot sabotagedaden werd aangespoord. De ver dachte ontkende echter in die organisatie een rol van beteekenis te hebben gespeeld. Hij ontkende haar leider te zijn, maar be weerde iemand boven zich te hebben gehad, die nu onvindbaar was. Hij zeide ook, dat het hier eigenlijk geen terreurorganisatie betrof, maar dat het de bedoeling was sa men te werken met de Engelschen wanneer deze hier^zouden landen. Uit het verdere verhoor bleek, dat de organisatie ook beschikte over ontplofbare stoffen en andere wapenen, en dat zij ge heel op militairen voet geschoeid was. De genen die de „militaire rangen" bekleed den tooiden zich met schuilnamen. De hoofdverdachte die in de organiastie den rang van kolonel bekleedde, heette „kolonel van Verdun", terwijl in Vlaardingen ook nog een „majoor" rondliep die zich „wolf" noemde. Hij stond aan het hoofd van een wandelclub in Vlaardingen, die op een ge schikte wijze kon worden ingeschakeld. Er was voorts een militair adviseur en men werkte volgens schriftelijke aanwijzingen betreffende de wijze, waarop op bepaalde plaatsen sabotage zou kunnen worden ge- pleged. Ook werden besprekingen gevoerd over vergiften, waarmede op uitgebreide schaal zou worden gewerkt. De groep Maassluis had een spciale taak, namelijk de vernieling van bruggen. De organisatie maakte gebruik van telkens, wisselende wachtwoorden, waaraan de leden elkaar als zoodanig konden herkennen. De leden kende de eigenlijke leiders niet, maar had den alleen contact met hen door middel van verbindingsofficieren. Voorts bleek uit het verhoor van de ver dere verdachten, dat op.velen van hen ge gevens gevonden waren omtrent installa ties van de Duitsche Wearmacht. Verklaard werd dat deze gegevens, welke in opdracht gemaakt werden, bestemd waren voor En geland. Vele verdachten betoogden niet te we ten, dat de actie der organisatie gericht was tegen de Duitsche Weermacht. Zij ver klaarden gedacht te hebben, dat deze actie voornamelijk gericht was tegen de N.S.B. en dat voorts de vervaardigde stilkken wel eens te pas zouden kunnen komen als de oorlog hier hervat zou worden. Gedurende het verhoor der verdachten moest de president van het Kriegsgericht herhaaldelijk wijzen op de onbeschaamd heid en de plompe wijzg waarop bepaalde verdachten stonden te liegen. Hierna werd voortgegaan met het ver hoor der verdachten. Als een staaltje van de domheid, waarmede te werk werd ge gaan gelde, dat een der hoofdfunctionaris sen een verdachte, die naar Engeland wilde, adviseerde zich te wenden tot den heer Colijn, die Amerikaansch staatsburger zou zijn geworden. Prompt ging de verdachte naar hij vertelde, naar de woning van den heer Colijn, dien hij niet thuis trof. Hij werd echter ontvangen door een heer, van wien de verdachte wel vermoedde dat hij ook tot de „Geuzen" behoorde. Hij stamel de daarom eenige keeren het wachtwoord. De heer die hem te woord stond begreep er niets van, zeide bovendien dat de heer Colijn niets van doen had met lieden die naar Engeland wilden en zette zijn bezoe ker vervolgens de deur uit. Uitvoerige mededeelingen werden ge- ^aan over vergiften die dienden in de eerste plaats om leden der Duitsche weer macht van kant te maken. Men zou wer ken met vergiftigde potlooden, punaises en ook wel met een vergiftigde drank, welke men noemde „Molotow-cocktail" of ook wel „Moffenchampagne". Verscheidenen der verdachten waren werkzaam op een groote scheepswerf. Een van hen stond nog in verbinding met een andere organi satie welke onder leiding stond van een Delftschen hoogleeraar. De bedoeling de zer organisatie was om te verhinderen dat, wanneer de Duitsche troepen zouden moeten terugtrekkende N.S.B. een staats greep zou uitvoeren. Nadat dit verd'achten-verhoor vijf dagen in beslag genomen had werd door twee vertegenwoordigers van het openbaar mi nisterie (Vertreter der Anklage) requisi toir genomen. Hierin werd gezegd dat de Duitschers groote achting hebben voor hen die voor hun vaderland vechten. Nu is het zoo dat de strijd in Nederland ge ëindigd is door de overgave van het Neder landsche leger. Daarmede was de oorlog afgeloopen De Führer had daarna de grootmoedigheid, de Nederlandsche krijgs gevangenen allen weer naar huis te zen den. Om het lot van de bevolking zooveel mogelijk te verlichten, is hier een burger lijk bestuur ingesteld. Een en ander brengt natuurlijk mee den eisch dat de Neder landsche bevolking zich onthoudt van vij andige daden. Deze organisatie nu had ten doel het plegen van spionnage en sabotage aan den loopenden band. Voor de gemeen ste middelen schrok men niet terug. Het spreekt vanzelf dat de bezettende macht hiertegen ten scherpste moet optreden. Het O. M. eischte ten aanzien van den hoofd verdachte en zijn naasten medewerker ter dood veroordeeling en eenige malen bo vendien tuchthuisstraf. Verder werd te gen een der hoofdfunctionarissen drie maal ter dood veroordeeling geëischt we gens drie feiten en twaalf jaar wegens een vierde feit. Tegen een anderen functiona ris, een leeraar, werd viermaal de dood straf gevraagd en 10 jaar tuchthuisstraf. Voorts werd de doodstraf geëischt tegen nog achttien verdacht*ii en tuchthuisstraf fen tot tien jaar. Voor twee jeugdige ver dachten werd resp. gevraagd zes jaar en 2 y« jaar tuchthuisstraf met aftrek van pre ventieve hechtenis. Ten aanzien van vier verdachten werd vrijspraak gevraagd en ten aanzien der overigen van een tot zes jaar tuchthuisstraf. Hierna waren de negen advocaten die de verdachten verdedigden, aan het woord. De meening werd uitgesproken dat de oorspronkelijke dagvaarding niet op alle punten overeenkwam met de werkelijk heid. Dat hier strafbare feiten begaan zijn is niet tegen te spreken maar het gerecht houde rekening met het feit dat de mees ten dezer menschen zich de draagwijdte var, hun daden niet bewust zijn geweest. Voorts werd ook een aantal juridische punten bepleit. De laatste pleiter deed een beriep op het gerecht in aanmerking te nemen dat deze verdachten gehandeld hebben uit nationale gevoelens ?n liefde voer hm vaderland. Nadat de odvocaten hun_ pleidooien be ëindigd hadden, heeft het gerecht op den dag daarna de volgende uitspraken gedaan een verdachte werd wegens vier feiten afzonderlijk ter dood veroordeeld en we gens een vijfde feit tot 10 jaar tuchthuis straf. De hoofdverdachte werd driemaal ter dood veroordeeld en bovendien tot 15 jaar tuchthuisstraf. Daarna werden nog zestien verdachten ter dood veroordeeld met tuchthuisstraffen van twee tot tien jaar. Een verdachte kreeg vijf jaar tucht huisstraf met aftrek van preventieve hech tenis, benevens een boete van 500.000. Een verdachte resp. vier jaar en f 100.000 gulden boète. Twee jeugdige verdachten werden veroordeeld met toepassing der jeugdgerechtswet tot g angenisstraffen met aftrek van preventieve hechtenis. Zes verdachten kregen vrijspraak, de overigen werden veroordeeld tot tuchthuisstraffen van 1% tot 7 jaren, sommige met aftrek van preventieve hechtenis en verbeurd verklaring van hun bezittingen. Voor de vrij gesprokenen werd de hechtenis opge heven. Aan het einde van het proces heeft de president nog een zeer uitvoerig overzicht gegeven van de werkzaamheid van ieder der verdachten in deze organisatie. Hij hield ook een beschouwing over de straf maat en legde den nadruk op den strijd van Duitschland voor een betere wereld. Gedurende dezen grooten en beslissenden strijd was Duitschland gedwongen ook dit lard te bezetten. Het spreekt vanzelf, dat de bezettende macht organisaties als de onderhavige niet dulden kan. Aan de verdedigers is nog de mogelijk heid gegeven, schriftelijke bezwaren in te dienen tegen de vonnissen of om gratie te verzoeken. UTVOER VAN BLOEMEN Het kwantum rozen, seringen en anjers, dat naar Duitschland mag worden uitge voerd, is met 75 pet. verhoogd, meldt het A. N. P. Deze regeling geldt tot 15 Maart. AFSCHEID VAN BURGEMEESTER KASTELEIN TE AALSMEER. Gistermiddag heeft de heer J. Kastelein, die per 1 Maart op zijn verzoek eervol ont slag werd verleend als burgemeester van Aalsmeer afscheid genomen van den ge meenteraad. In een daartoe bijeengeroepen raadsver gadering werd de heer Kastelein toege sproken door den burgemeester, den heer P. v. d. Meer, die woorden van waardee ring sprak en namens de gemeentenaren den scheidenden burgemeester een fraaien stoel aanbood. Mevrouw Kastelein werd een zilveren theeservies overhandigd. Het oudste raadslid, de heer J. Alber- don, bood namens de raadsleden een ets van Dirk Harting, voorstellende de oude Nederlandsche Hervormde Kerk te Aals meer, aan. Ook voerde nog de gemeentesecretaris, de heer S. M. Wentzel het woord. Hij deel de mede, dat de primaire weg in de ge meente Aalsmeer de naam Burgemeester Kasteleinweg is gegeven. Vervolgens namen de gemeenteambtena ren en het politiecorps afscheid. Namens de ambtenaren werd een zilveren brood- schaal aangeboden. Ook waren afgevaardigden van vele ver- eenigingen afscheid komen nemen, even als velen van de burgerij. Vele bloemstuk ken werden den vertrekkenden burgemees ter overhandigd. INLEVERING VAN BINDTOUW MET INGANG VAN 3 MAART 1941. Het rijksbureau voor de voedselvoorzie ning in oorlogstijd deelt het volgende me de, in aansluiting op het persbericht van 9 October 1940 in zake de inzameling van bindtouw. Destijds werd bekendgemaakt, dat de hoeveelheid bindtouw, welke ieder land bouwbedrijf voor den oogst 1941 kan ont vangen, afhankelijk gesteld zal worden van de hoeveelheid ingeleverd oud bindtouw. De landbouwers dienen het verzamelde oude materiaal in te leveren bij hun leve rancier en ontvangen daarvoor 25 cent per kilo voor droog en schoon materiaal (d.w.z. vr\j van stroo, kaf e.d.). Zij ont vangen tevens een inleveringsbewijs, het- welke bij de aanvrage voor een toewijzing voor den nieuwen oogst overgelegd moet worden. De leverancier dient het door hem in ontvangst genomen touw te zenden rechtstreeks aan den fabrikant van wien hij zijn touw betrekt. Het ingezamelde touw moet dus niet b.v. aan een grossier worden opgezonden. De leverancier ont vangt voorts van den fabrikant 30 cent per kilo en niet zooals destijds is medege deeld 28 cent. Aangezien de voorraad vezeltouw beperkt is, moet verwacht worden, dat op een gedeelte der aanvragen papier- touw moet worden verstrekt. Degenen, die oud materiaal hebben ingeleverd, komen echter in de eerste plaats voor toewijzing van vezeltouw in aanmerking. Sedert 3 Maart 1941 is de inlevering van bindtouw bij den leverancier opengesteld. Te zijner tijd zal bekend gemaakt wor den, wanneer de inleveringstermijn ein digt DE TWEE-EN-EEN-HALVE TON BOETE WEGENS PRIJSOPDRIJVING Omtrent de gisteren gemelde boete van 2Vi ton wegens prijsopdrijving meldt het „Vaderland" nog: Een winkelier en groothandelaar in tex- tielgoederen, die het algemeen belang blijk baar ver achter stelde bij dat van zijn eigen zaak. had zich niet ontzien de prij zen van wit goed, japonstoffen, wollen en zijden stoffen en fluweel aanmerkelijk te verhoogen. In vele gevallen zelfs met meer dan 100 pet. Ergerlijk was deze verhooging bij bepaalde mantelstoffen, waarvan de prijs van 2.90 op 9.50 werd gesteld. De overtreding was eenigen tijd geleden geconstateerd .door een districts-inspecteur van het Rijksbureau voor de Distributie van Textielgoederen voor den Handel, wien het bij een bezoek aan den winkel opviel, dat de goederen van nieuwe prijsschildjes waren voorzien. Een nader ingesteld on derzoek bracht aan het licht, dat reeds eind November en begin December begonnen was geleidelijk hoogere prijzen in code op de oude prijskaartjes aan te brengen. Het personeel had de opdracht de verhoogde prijzen aan het publiek te berekenen. Zoo wel de Directie als het winkelpersoneel er kende dezen gang van zaken. De Directie beriep zich ten onrechte op het feit, dat in de toekomst hoogere in koopsprijzen zouden moeten worden be taald. De prijs voorschriften verbieden zoo danige prijsverhoogingen uitdrukkelijk. In dit geval waren alle voorschriften gene geerd, hetgeen, zooals gemeld, tot gevolg had, dat de overtreder zich in openbare zitting hoorde veroordeelen tot betaling van een boete van 250.000. STANDVASTIGHEID. Gisteren heb ik den mijnheer van de vroegere verloofde van den vriend van een ouden kennis van mij gespro ken en die vertelde mij onder het zegel der meest strikte geheimhou ding dat hy geen kranten meer leest, omdat er tegenwoordig toch niets anders dan zenuwschokkende dingen in staan (zei hy); omdat het de volgende week toch weer anders is (zei hij). Omdat de heer Z. K. L. Jansen Z. K. L.zn. er toch niets aan kan veranderen (zei hy); omdat je beter onwetend kon blijven en om zoo te zeggen ten opzichte van de wereld geschiedenis maagdelijk rein (zei hij); omdat er aan al die narigheid toch niets verandert (zei hij) of Z. K. L. Jansen Z.K.L.zn. al of niet de krant leest en dat de hooge oomes toch doen wat zy wilden. Ik wil zekerheid zei hy en daarom lees ik alleen bladen, die niets actueels bevatten en waaruit iets te leeren valt, dat vast staat en vast blijft staan. Wat staat er tegenwoordig op de wereld vast? vroeg hij. En voor ik kon antwoorden, antwoordde hij zelf al. Niets zei hij. Zoo staat er een geweldig huis en zoo komt er een bom. En wat heb je? Je denkt, dat je een huis hebt. Dat had je! Je hebt nog een paar vierkante meter puin. Neen, niks is meer standvastig, alleen beginselen, daar kan geen bom tegenop. Daarom lees ik geen krant meer en heb ik myn radio ingepakt. Als journalist zijnde had ik daar na tuurlijk wel wat tegenin te brengen. Maar niets wat ik de gauwigheid be dacht, hield steek. Misschien was dat nog zoo gek niet van dien Z. K. L. Jansen Z.K.L.zn.! WINTERHULPEN EDERIAND Gironummer van de W. H N. Stort op 5553 of 877. Kasvereeniging N.V., A'dam. Postgironummer 877. De Bank van de W. H. N. is 5553 SPOEDVERGADERING VAN DEN HILVERSUMSCHEN RAAD Kasgeldbesluit in verband met den boete aanslag gewijzigd De Raad van Hilversum kwam Maandag avond onder presidium van burgemeester E. von Bönninghausen in spoedvergadering bijeen. Bij den aanvang van deze vergadering deed de voorzitter mededeeling van de verordeninge inzake afschaffing van be paalde gemeentelijke organen, welke toe passelijk is verklaard op Amsterdam, Hil versum en Zaandam. Een officieele kennis geving van dit besluit is évenwei nog niet ontvangen. Inmiddels doet zich, aldus spr., de nood zakelijkheid voor een hooger bedrag aan kasgeld op te nemen. Voor dit voorstel is groote spoed gewenscht, vandaar, dat de Raad nog des avonds werd bijeengeroepen. Het voorstel van B. en W. beoogde het Raadsbesluit van 3 December, waarbij het College gemachtigd werd in 1941 tijdelijk kasgeld op te nemen tot een maximum van 4.500.0000, in dier voege te wijzigen, dat het genoemde bedrag tot 6.000.000 werd verhoogd. Geen der leden vroeg over dit voorstel het woord. Het voorstel werd aan vaard. Een minuut na de opening werd verga dering gesloten. „Vaderland" NOG STEEDS GEEN GOEDE ZAKLANTARENTJES Strenger controle te wachten Men vestigt er onze aandacht'op dat door voetgangers en fietsers den laatsten tijd nog steeds zaklantaarns worden gebruikt, die wit licht uitstralen en dus niet voldoen aan de voorschriften, welke blauw licht eischen. De lampjes, die wel gebruikt mo gen worden zijn in alle desbetreffende za ken ruimschoqts verkrijgbaar. Binnenkort zal de politie een strenge controle instellen en wie dan nog een ver keerde zaklantaarn gebruikt zal niet alleen de gevolgen te dragen krijgen van het ple gen van een strafbaar feit, maar tevens zijn lantaarntje zien verdwijnen. „Vaderland"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1941 | | pagina 1