ZATERDAG 22 FEBRUARI 1941
DE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD PAG. 3
DE WATERLEIDINGTARIEVEN.
Door den Leidschen Verhuurdersbond is
aan de Leidsche Duinwater Maatschappij
het volgende schrijven verzonden.
Zooals u bekend zal zijn, werden in den
laatsten tijd de lasten op het huizenbezit
belangrijk verhoogd, door het heffen van
nieuwe verhoogde belastingen en door de
steeds stijgende belastingen en door de
houd van de woningen.
•Hiertegenover staat, dat de huishuren
niet verhoogd mogen worden en al zou dit
mogen, dan zouden in vele gevallen de
huurders geen hoogere huurprijzen kunnen
opbrengen.
Om uit de exploitatie van het onroerend
goed nog een kleine winst te halen of het
nadeelig saldo zooveel mogelijk te beper
ken, moeten bezuinigingen worden getrof
fen en uitgaven, welke te hoog blijken te
zijn, worden nagelaten.
Onder de posten, die op de huizenexploi
tatie zwaar drukken, sorteeren de uitgaven
voor watervoorziening, voor zoover deze
voor rekening van den verhuurder zijn.
Hier is de druk dikwijls ongelijk, om
dat wanneer het minimum aantal M.3 wa
ter per aansluiting wordt overschreden bij
betaling voor het meerder gebruik wofdt
verlangd, terwijl bij minder gebruik, het
overschot met het te veel gebruik in an
dere, aan denzelfden eigenaar behoorende
woningen, niet mag worden verrekend.
In de practijk is thans overduidelijk ge
bleken, dat de vaststelling van een mini
mumtarief volgens het aantal vertrekken,
eveneens ongelijk drukt, omdat b.v. be
woning van een perceel met 4 of meer
dere kamers door één persoon of klein ge
zin, een geringer watergebruik behoeft dan
het minimum-tarief aangeeft en omdat de
ze bewoners geen water noodig hebben
voor het bereiden van spijzen en dden van
de wasch, omdat dit in deze gezinnen veel
al buiten de deur geschiedt. Hierdoor vol
staan deze bewoners bij normaal waterge
bruik met ongeveer de helft van het tarief-
minimum en komt voor hen de waterprijs,
berekend volgens de afname op 50 of 60
cent per M.3. Hetgeen onredelijk hoog is.
Wij achten thans het oogenblik gekomen
u dringend te verzoeken, deze onbillijkhe
den weg te nemen, door bepalingen in het
leven te roepen, waardoor het mogelijk
wordt:
a. dat het minimum per jaar af te ne
men M.3 water wordt verlaagd tot hoog
stens 40 M.3 per woning en/of dat dit mi
nimum in bijzondere gevallen lager kan
worden gesteld dan het tarief aangeeft.
b. dat aan een huizenexploitant geen
bijbetaling voor waterlevering in rekening
zal worden gebracht, wanneer door hem in
zijn woningen gezamenlijk, minder water
werd afgenomen dan waarvoor hij in to
taal voor waterlevering heeft gecontrac
teerd.
EXPOSITIES
KEES VERWEY IN „DE LAKENHAL".
De laatste tentoonstelling, die de „Leid
sche Kunstvereeniging" in dit seizoen heeft
aangelegd, betreft schilderijen van Kees
Verwey uit Haarlem.
Bij de opening.van deze tentoonstelling
waren weer talrijke schilderij en-vrienden
aanwezig, die mr. Slagter, de voorzitter
der vereeniging, welkom heette, evenals
den schilder zelf.
Het is de eerste tentoonstelling in dit sei
zoen van een nog levend, Nederlandsch
schilder, zei mr. Slagter en zij geeft bij
alle onvolledigheid een goed beeld van
het werk van Verwey. Er blijkt een groote
veelzijdigheid uit. Men vindt hier land
schappen, stillevens en portretten en men
krijgt den indruk, alsof Verwey nog zoekt
naar een vaste richting. Zijn stillevens ver-
toonen eigenschappen als kleur, vorm, ge
voel voor de dingen en een groote ontvan
kelijkheid, die ook blijkt uit zijn Amster-
damsch stadsgezicht.
Spreker besloot met het uitspreken van
den wensch, dat het Verwey gegeven moge
zijn zijn werk tot groote hoogte óp te- voe
ren.
De schilder spreekt.
Ik wil aan de vriendelijke woorden van
den voorzitter gaarne iets toevoegen, zoo
nam Kees Verwey het woord, omdat er be
hoefte is aan bezinning in dezen tijd.
Breitner en Verster zullen in hun tijd
geen behoefte aan een verklaring bij hun
werk hebben gehad, maar dat is thans an
ders. Men zoekt naar een beteeken is voor
kunst en stijl.
Hier in „De Lakenhal", voelt spreker
de nabijheid van Floris Verster, voor wien
spreker een groote bewondering heeft en
aarzelend treedt hij daarom op deze plaats
nader tot dien meester. Door Verster en
Breitner is hij tot zijn werk gekomen. Men
noemt hun werk impressionistisch en in die
stijl is ook mijn werk gemaakt, zei Verwey.
Heeft die stijl nu nog beteekenis? Men ont
kent het, maar naar sprekers meening heeft
zij nog niet afgedaan. Het impressionisme
heeft zijn groote tijd achter den rug, maar
het is toch de laatste groote stijl, die wij
kennen. Zij is de groote waarschuwing te
gen het moderne, zij is de meest actieve,
rechtstretksche overbrugging van het le
ven van den modernen mensch. Wij moe
ten niet nalaten het na 1880 en 1900 in een
nieuw kleed te steken, zoodat het aanvul
lend zal werken bij het streven van heden.
Al lijkt het moeilijk, zoo hoopte spreker
tot die gedachte een bijdrage te mogen le
veren.
De tentoonstelling.
De tentoonstelling omvat ruim veertig
kleine en groote doeken. Men leert daaruit
ongetwijfeld den geheelen Verwey kennen:
een driftig werker, een man, die met
zachte kleuren harde dingen kan doen
spreken, een epigoon der impressionisten,
die hun hoogste vlucht ongeveer een halve
eeuw geleden konden maken, een zoeker
inderdaad, die echter meer impressionist,
dan modernist is. Verwey's talent schijnt
somtijds niet meester te zijn van zijn
werkdriften. En wie vooral zijn twee groo
te stillevens, dat met hoed en dat met
buste bekijkt, vraagt zich onwillekeurig af,
of de weinig speelsche en fantasielooze
kleur- en vormschikkingen van denzelfden
man zijn, die in een andere hoek van de
tentoonstellingszalen een bedelaarskop
presenteert, die leven heeft en als de meis
jes- en vrouwenkoppen van een onmisken
bare gevoels-sfeer zijn.
Als Verwey zegt bewonderaar te zijn
van Breitner en Verster dan is hij dat stel
lig meer in de navolging van den eerste
dan van de tweede. Het bezonkene, men
zou mogen zeggen, het aristocratisch fijne,
het diepdoorleefde en precieus verwerkte
schilderij van Verster, mist men bij Ver
wey, al zijn er hier en daar wat veraf ge
legen kenmerken, die overeenstemmen.
Zou een vreemdeling deze zaal binnentre
den en geplaatst worden tegenover het
schilderij „Binnen-Amstel bij dooiweer",
dan zou voor den geest direct opdoemen
de bruinzwarte schemer van Breitner's
„Lauriergracht" of „Brouwersgracht". Zoo
veel overeenstemming in vorm en opzet,
niet het markante verschil, dat Breitner's
vlammend bruin en gloeiend zwart heeft
plaats gemaakt voor het vale blauw en
nevelig grijzen in Verwey's Amstelgezicht:
minder visioenair, minder impressionis
tisch, en dusminder groot!
Soms lijkt deze onrustige Verwey, in
zichzelf zoekende, gevonden te hebben.
Dan worden zijn portretten gave werkjes
van een man, die in stilte huilen kan om
de schoonheid, die niet gevonden, om de
liefde, die niet geschonken werd. En een
enkele keer, in een bloemenstilleven, legt
hij in olieverf van geel en rood de vreug
de neer, die ieder mensch na sombere
oogenblikken toch weer weet te winnen.
Een tentoonstelling, zoo moet de conclu
sie luiden, die ons meer over den man, dan
over den schilder vertelt: geen vaste lijn,
geen program, het mocht dan zijn het pro
gram van een dwalende.
Bioscopen
Trianon.
Het oude thema van intrige en bedrog in
hofkringen is verwerkt in de Veit Harlan-
film, welke deze week onder den naam Jud
Süss in het Trianontheater gegeven wordt.
Het verhaal van deze film verplaatst ons
naar de jaren 17331738 en speelt zich af
in het oude vorstendom Wurtemberg, waar
de pronkachtige Karl Alexander hertog is
geworden. Hij is evenwel een arme hertog,
die maar matig aan zijn pronkzuchtige en
heerschzuchtige verlangens kan voldoen.
Een verzoek tot den Landdag om gelden
voor een ballet en om gelden voor een
lijfgarde worden hem botweg geweigerd,
want: de vroegere hertogen konden zonder
beide ook leven! Bovendien bezit de hertog
geen cent om sieraden voor de hertogin te
koopen. Evenwel, zijn raadsman weet er
wel raad op; anders zou hij geen goede
raadsman zijn. Hij zoekt den Jood Süss op,
die een kostbaren voorraad grootere en
kleinere sieraden bezit. Deze wil maar al
te graag den hertog voorzien, want hij wil
er goede munt uitslaan. Den Joden n.l. is
het verboden Stuttgart te betreden. Op een
vrijbrief van 's hertogen raadsman komt
hij de afzetting der stad door. Hij toont
zijn kostbaarheden aan den hertog en spoe
dig heeft hij dezen zwakkeling in zijn
macht. Als hij hierbij tevens hoort, dat de
Landdag den hertog geen ballet en geen
lijfwacht wilde veroorloven, schenkt hij
hem het geld ervoor, maar de hertog raakt
door zijn eer- en pronkzucht steeds dieper
in de klem en zijn geldschieter krijgt macht
en aanzien. Hij wordt minister van finan-
cin, wordt slechts nog geremd door den
Landdag en adviseert den hertog dezen te
ontbinden. Zulks geschiedt ondanks heftige
protesten. Het land komt in oproer, de
openbare meening komt in verzet tegen den
hertog en zijn slechte raadgevers. De op
stand wordt dan formeel revolutie en als
men den hertog voor een voldongen feit
plaatst, is dit hem te machtig en hij sterft
ter plaatse door de groote opwinding, wel
ke de tegenstand bij hem verwekte. Dan
is het gedaan met de macht van den Jood
Süss, hij wordt veroordeeld tot den dood
door den strop en den Joden wordt de toe
gang tot de stad weer verboden. De rust in
het land keert hiermee terug.
In dit verhaal treden voorts tal van goe
de spelers op den voorgrond, als Heinrich
George, Ferdinand Mariam, Kristina Sö-
derbaum, Eugène Kloppfer, Werner Krauss
en tal van anderen.
Een programma, dat alleen voor volwas
senen toelaatbaar is.
Lido.
DE HEMEL OP AARDE
Zoover is 't nog niet, en zoover zal het
ook nooit komen. En zelfs in deze prettige
en genoegelijke film is 't lang niet alles
„hemel op aarde". De titel is ontleend aan
een operette, die Hermann Thimig aan het
schrijven is, welke operette de hemel op
aarde zingend, dansend en musiceerend
uitbeelden zal. Die tooneelvoorstelling is
bijzaak. De bezoekers krijgen er eenige
melodietjes uit te hooren, en daar blijft
het bij. Meer belangstelling trekt wat zich
op den achtergrond afspeelt en in deze film
op den voorgrond komt. De schoonvader
van den componist, Hans Moser, heeft zijn
schoonzoon, Hermann Thimig, geld ver
strekt om een landgoed te koopen, maar
deze heeft dit aardige zakduitje verspeeld
aan zijn operette. Schoonpapa belt op, en
deelt mede, dat hij het landgoed komt be
zichtigen het landgoed, dat er niet is.
Het muziekminnende echtpaar zit met de
hemden in 't haar: hoe aan een landgoed
te komen? Gelukkig hebben zij onder hun
vrienden zoo'n rijkaard, Heinz Rühmann,
die er geen bezwaar tegen heeft, dat
schoonpa op zijn landgoed komt logeeren;
en gedurende dien tijd zal hij schuil gaan
als rentmeester. Hans Moser komt op zijn
landgoed, dat niet het zijne is, en vat een
hevige wrok op tegen den rentmeester, die
zich gedraagt alsof hij heer in huis is, wat
hij ook werkelijk was. Och, alles zou nog
van een leiendakje zijn gegaan, als Heinz
Rühmann niet een tante had gehad, die
onverwacht ook het landgoed kwam be
zoeken, en deze tante was niemand meer
of minder dan Adèle Sandrock. Toen
waren wat je noemt „de raapjes gaar", en
er ontstaat een spinneweb van elkaar
kruisende misverstanden, die het publiek,
dat toekijkt, buitengewoon amuseeren. Het
is een onschuldig lachedingetje, en zeer
geschikt voor een Vastenavond-pretje.
Als variété-nummer een van de
groote trekpleisters van „Lido" 'n jonge
dame met haar beenen in de lucht, en met
die beenen, zoo lenig als elastiek, haalt zij
velerlei kunstjes uit. En daarna twee zeer
gespierde mannen, die prachtige en kracn-
tige gymnastiek ten beste geven. Grieksche
beelden in de ongelooflijkste standen en be
wegingen. Een nummer, dat insloeg.
Daverend applaus.
Rex
DE KEIZER VAN CALIFORNIë.
Louis Trenker, die het scenario schreef
en ook de regie voerde over de füm „De
keizer van Californië", heeft hiervan een
machtig filmepos gemaakt, dat bewonde
ring verdient, omdat het werkelijk een
kunstwerk geworden is. Louis Trenker
zien we hier als voortrekker in de woes
tijn van Californië in een lang niet ge
makkelijke rol, doch hij heeft hier een
schitterende creatie van gemaakt. Sutter,
een Zwitser, heeft biljetten gedrukt en la
ten verspreiden, waarin hij het volk opzet
om zich van den verdrukker te bevrij
den Hij zal gearresteerd worden wegens
opruiing, doch weet te ontvluchten. Hij
besluit het land te verlaten en vertrekt
naar Californië, waar hij als een arm en
berooid man aankomt. Binnen een half
jaar heeft hij echter een fortuin bijeen ge
gaard, doch hij wil zijn werkkracht beter
benutten. Hij ontvlucht met een tweetal
vrienden dieper het land in op zoek naar
een onontgonnen gebied, doch tijdens de
zen tocht, die een jaar duurde, hebben zij
vele moeilijkheden te overwinnen. Van
den gouverneur krijgen zij een groot ge
bied toegewezen om te bewerken en na en
kele jaren hebben zij van het dorre terrein
een vruchtbare streek gemaakt. Alles
schijnt goed te gaan, totdat zijn medewer
ker Marshall goud vindt, wat de oorzaak
wordt, dat er een „goldrush" naar zijn
terrein ontstaat. Zijn werklieden weige
ren verder te arbeiden en worden door de
goudkoorts aangegrepen. Het vruchtbare
terrein wordt verwaarloosd en Sutters
dreigt ten onder te gaan. Hij zoekt echter
zijn recht, wat hij ook verkrijgt en wordt
tevens to generaal benoemd van het Ame-
rikaansche leger. Het volk is woedend, dat
zij van het terrein verjaagd zullen worden
en steken zijn bezittingen in brand.
Sutters ziet men tenslotte als een oud
man terug geheel verarmd nog pogingen
aanwendend om zijn verloren gegane be
zittingen terug te krijgen.
Dit is in het kort de inhoud van dit
machtige filmwerk.
Een film in het voorprogramma noopt
ons het geheel uitsluitend toelaatbaar te
verklaren voor volwassenen.
Casino
ALLES VOOR DE FIRMA.
Nederlandsche films hebben, evenals
films van andere landen, een apart cachet
en een aparte sfeer. Die sfeer wordt bij
ons voornamelijk bepaald door de spelers,
die op den voorgrond treden en ons allen
bekend zijn van het tooneel. Onze film
industrie heeft zich nog niet zóó uitge
breid en ontwikkeld, dat wij ons de luxe
van speciale filmsterren kunnen veroor
loven.
De Hollandsche film. welke deze week in
Casino gaat en getiteld is „Alles voor de
firma", wordt beheeischt door Johan
Kaart in de rol van Jacob Schat.
U weet, wie Jacob Schat is? De film is
een reprise en gemaakt naar het gegeven
van het bekende tooneelstuk „De vier
Mullers". Deze vier Mullers zijn: de oude
Philip Muller, die zich 20 jaar geleden uit
de zaak moest terugtrekken wegens on-
eenigheid met zijn zoon Max Muller. Deze
is de tweede Muller en getrouwd met de
derde Muller, mevrouw Muller, eveneens
deelgenoote in de zaak. Hiin zoon is Otto
Muller, die zich bij het begin van het ver
haal brouilleert met zijn vader. De ge
schiedenis herhaalt zich van vóór 20 jaar,
met dit verschil, dat toen de oude Leer
het veld moest ruimen en thans de jongste
Muller uit de firma treedt. De jonge Otto
zoekt hulp bij den ouden heer Philip, met
het gevolg, dat grootvader en zoon den
vader er onder weten te krijgen, maar op
zoo'n manier, dat de vier Mullers weer in
harmonie en eensgezindheid de firma er
boven op halen.
Maar wie is nu Jacob Schat? Dat is de
bloedeigen neef van de aangetrouwde
schoonzuster vanik weet het niet
meer. In ieder geval een verre en arme
bloedverwant, die gebruikt wordt om
nieuwtjes uit te visschen en te vertellen
van en aan de heeren Muller en daarvoor
beloond wordt met de afdankertjes van
den ouden heer. Johan Kaart typeert de
zen klaplooper op de hem eigen grapoige
manier. Hy zit overal. Zijn wij bij den
ouden heer, dan zien wij Jacob Schat bin
nenvallen; zijn wij bij meneer Max, dan
komt Jacob Schat om een hoek kijken;
zijn wij bij den jongen heer Otto, dan vin
den wij Jacob Schat daar ook al. Overal
weet hij wat te snorren en op te duikelen.
Aan hem is het op de eerste plaats te
danken, dat deze film een lach-schlager is
geworden. Overigens heeft de film ook op
zichzelf zijn goede kwaliteiten. Bijzonder
goed gevonden zijn de overgangen der
scènes, waarbij menig komisch effect
wordt bereikt.
Voor de pauze ondergaat men een reeks
sensaties, door het vastleggen op de cel-
luloid-strook van diverse adem-benemen
de sportprestaties, terwijl wij bovendien
verrast worden door een aardige gekleur
de teekenfilm.
Met het journaal vormt dit alles een
zeer onderhoudend en overwegend ko
misch programma.
Reeds geplaatst in een gedeelte onzer
vorige oplage.
LEIDEN
R.K. HANDELSREIZIGERSVEREEN.
„ST. CHRISTOFFEL".
Ter gelegenheid van het 25-jarig be
staan der afdeeling, dat op 29 Januari
werd herdacht, zal Zondag om 9 uur in de
St. Leonarduskerk aan den Haagweg een
H. Mis tot intentie van de vereeniging wor
den opgedragen. Daarna zullen de leden
zich aan een gemeenschappelijk ontbijt
vereenigen in de bovenzaal van „De Har
monie", Breestraat, alhier. Wegens de
tijdsomstandigheden, zal het zilveren feest
slechts op deze sobere wijze worden her
dacht.
SLACHTOFFER VAN DE DUISTERNIS
Gisteravond te half elf is de 55-jarige A.
H., wonend aan de Volmolengracht, in de
duisternis aan de Oude Vest te water ge
raakt. Door verschillende voorbijgangers
werd onmiddellijk hulp verleend en men
slaagde erin den drenkeling met behulp
van een roeiboot en een reddingshaak weer
op het droge te brengen. Nadat hij bij om
wonenden van droge kleeren was voorzien,
kon hij naar huis gaan. De E.H.D. kon geen
letsel bij den man constateeren.
GEEN WIT LICHT!
Gedurende de laatste dagen is wederom
tegen verschillende personen proces-ver
baal opgemaakt, wijl zij gebruik maakten
van lantaarns, welke wit licht uitstraal
den.
BINNENLAND.
ONDERZOEK OP TRICHINEN.
In den naasten tijd en in elk geval vóór
1 Mei wordt in een aantal Nederlandsche
steden het onderzoek op trichinen inge
voerd, dat wil zeggen: dat in de bedoelde
steden voortaan alle geslachte varkens
niet slechts op de vleeschkwalijeit, maar
op het voorkomen van trichinen gekeurd
worden. Hierdoor zullen ook in dit op
zicht eventueele schade voor de mensche-
lijke gezondheid worden voorkomen.
Om de inrichtingen hiervoor te bestu-
deeren en de bedrijfstechnische inschake
ling van dezen dienst te leeren kennen,
zal een aantal Nederlandsche directeuren
van abattoirs in gezelschap van de directie
van den Staatsveeartsenijkundige dienst
een onderzoekingsreis naar Duitschland
maken en verschillende abattoirs alsmede
andere ter zake van belang zijnde inrich
tingen bezoeken.
ONRECHTMATIG VERBRUIK VAN
MOTOBRANDSTOF.
De laatste weken zijn alleen op het Mer-
wedekanaal turschen Weesp en Utrecht
tientallen schippers, die niet in het bezit
waren van een vergunning, geverbali
seerd.
Gistermiddag surveilleerde wederom een
rijkspolitievaartuig op het Merwedeka-
naal. Niet minder dan acht schippers wer
den verbaliseerd wegens bet onrechtma
tig gebruik van motorbrandstof. De politie
stelde aan boord van een der schippers een
onderzoek in. Het resultaat hiervan was,
dat men zevenhonderd liter motorbrand
stof aantrof. De schipper had aap de be
vrachtingscommissie opgegeven, over geen
voorraden te beschikken. Deze man kreeg
een tweede proces-verbaal.
BUITENLAND.
HET DUITSCHE WEER.MACHTS-
BERICHT.
BERLTJN, 21 Febr. (D. N. B.). Het op
perbevel der Duitsche weermacht deelt
mede:
Bij aanvallen op vijandelijke convooien
in het zeegebied rond Engeland heeft de
luchtmacht drie koopvaardijschepen van
11.500 b.r.t. in totaal vernield en vier groo
te schepen zwaar beschadigd. De vijand
heeft in een luchtgevecht bij Dover twee
jachtvliegtuigen van het type Spitfire ver
loren.
In den nacht van 20 op 21 Februari zijn
geslaagde luchtaanvallen ondernomen op
havens en pakhuizen in het gebied van de
Theems en aap het Bristol-kanaal. Een ha
ven aan de Westkust werd met mijnen af
gesloten.
In het Middellandsche Zee-gebied heb
ben Duitsche gevechtsvliegtuigen Britsche
troepenconcentraties bij El Breda en een
haven in Libye met goed gevolg aangeval
len.
De vijand heeft in den afgeloopen nacht
op een plaats in het bezette gebied bommen
geworpen zonder schade aan te richten.
Agenda
LEIDEN.
De Zondagsdienst der huisartsen te Lei
den wordt waargenomen door de dokters:
v. Bockel, Flim, Kortmann, Lahr. Nieuw-
zwaag en Teeuwen.
De Zondagsdienst der huisartsen te
Oegstgeest wordt waargenomen door dr.
Hugenholtz, Tel. 390.
De avond-, nacht- en Zondagsdienst dei-
apotheken te Leiden wordt van Zaterdag
22 Februari 20 uur tot Zaterdag 1 Maart
8 uur, waargenomen door: de Apotheek
van Driesum, Mare 110, Tel. 20406, de Zui-
der Apotheek, Lammenscliansweg 4 Tel.
23553.
Te Oegstgeest door de Oegstgeestsche
Apotheek, Wilhelminapark 8, TeL 26274.
HET ITALIAANSCHE WEERMACHTS-
BERICHT.
ERGENS IN ITALIë, 21 Febr. (Stefani).
Het 259ste communiqué van het Italiaan-
sche hoofdkwartier luidt:
„Aan het Grieksche front geen enkele
gebeurtenis van veel beteekenis. Onze af-
deelingen bommenwerpers hebben troe
pen, convoöien en verdedigingswerken van
den vijand op krachtige wijze met zware
en lichte bommen bestookt. Onze jagers
hebben opnieuw hun stoutmoedigheid be
wezen door in een gevecht met sterkere
afdeelingen Gloster- en P.Z.L.-toestellen 12
vijandelijke vliegtuigen neer te schieten.
Een onzer vliegtuigen is neergeschoten,
twee andere keerden terug met dooden en
gewonden aan boord.
In Noord-Afrika de gewone verkennings-
bedrijvigheid van onze snelle colonnes. In
de zóne van Koefra hebben onze vliegtui
gen lichte bommen op vijandelijke installa
ties geworpen en daarna branden waarge
nomen. In den afgeloopen nacht hebben
Duitsche vliegtuigen de basis Benghazi en
vijandelijke vliegvelden en artilleriestel
lingen aangevallen. In de Aegeïsche Zee
hebben onze vliegtuigen militaire objecten
in een Grieksche basis gebombardeerd.
Aan den benedenloop van de Joeba in
Oost-Afrika duurt de strijd aan weerszijden
van de rivier voort. Van de andere sec
toren is niets van belang te melden. De
vijand heeft eenige luchtaanvallen gedaan
op plaatsen in Erythrea, Joebaland en de
streek van Djavello. Er zijn slachtoffers
gevallen, terwijl er eenige schade is aange
richt. Twee vijandelijke vliegtuigen zijn
door de luchtverdediging neergeschoten.
In den vroegen ochtend van den 21sten
hebben vijandelijke vliegtuigen eenige
bommen op Catania geworpen. Zes per
sonen werden gewond. Er is eenige onbe
langrijke schade aangericht."
Laatste Berichten
RADIOREDE PROF. DR. VAN DAM.
Zondag 23 Februari van 18.0018.15 uur
zal Prof. Dr. J. van Dam, Secretaris-Gene
raal van het Departement van Onderwijs.
Wetenschappen en Cultuurbescherming
een radiorede houden over „eenige actueele
onderwijsvraagstukken".
De uitzending geschied over de zender
Hilversum en alle aangesloten distributie
netten.
MARKTBERICHTEN
LEIDEN, 21 Febr. Groenten veiling.
Roode kool 7.28, Savoye kool 5.82, Groene
kool 3.20—5.82, Prei 6.90—16.90, Kroten,
gekookt 3.0011.00, Uien 2.206.16,
Peen 3.7017.70, Spruiten 9.0019.00,
Nero 7.3019.04, Spruiten geschoond
22.00—33.00, Witloof 19.00—29.00, per
100kg.; Salade 4.108.30, Knolselderie
11.1019.90, per 100 stuks; Pieterselie
12.30, Selderie 4.80—11.00, Rabarber
11.0012.00, Raapstelen 8.00, per 100
bos.
LEIDEN, 22 Febr. Boter. Geen aan
voer.
UTRECHT, 22 Febr. Vee. Totaal aan
gevoerd 1715 stuks vee, o.a. 520 runderen,
vaarzen ƒ300430, melkkoeien 330530,
kalfkoeien f 350550, varekoeien 240
380. Handel kalm, onveranderde prijzen.
100 Magere kalveren 140220. Handel
matig, zelfde prijzen. 625 Nuchtere kalve
ren, 230 schrammen 1933, 180 biggen
1219. Handel flauw, gelijke prijzen.
Kleinhandel: boter 100 kg. 2.40, kaas
250 kg. 1.201.40 per kg. 8000 eieren:
1.07 per kg.
VINKEVEEN, 20 Febr. Coöp. Groenten-
en Fruitveiling. Witlof le soort 23.00—
26.00, Idem 2e soort 13.0020.00, Idem
stek 7.0010.00, Andijvie 11.90, per
100 kg. Aanvoer Witlof 6000 kg.
OFFICIEELE VALUTAKOERSEN DER
NEDERLANDSCHE BANK.
21 FEBRUARI.
Valuta's (schriftelijke en Tel. transac
ties):
New-York 1.88 3/16—1.88 9/16
Berlijn 75.28—75.43
Brussel 30.11—30.17
Helsinki 3.81—3.82
Stockholm 44.81—44.90
Zuerich 43.63—43.71
Bankpapier:
Berlijn 75.19—75.34
Neij-York 1.86 1/2—1.90 1/4
Brussel 30.0830.20
Stockholm 44.76-^14.94
Zuerich 43.59—43.75
