Wat ?aldit jaai* aan
brengen
De historische slag der beslissing
HITLER OVER DE EINDPHASE
VAN DEN STRIJD
Qluiflfraaten om£ag
begint
Momentjev
v
VRIJDAG 31 JANUARI 1941
32ste Jaargang No. 9861
S)e G^id^clieSoti^cmt
Bureaux Papengracht 32.
Telefoon: Redactie 20015. Administratie 20935. DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Giro 103001 Postbus 1L
EEN VERJAARDAGSREDE.
Ter gelegenheid van den achtsten ver
jaardag der nationaal-socialistische revolu
tie is in het Sportpaleis te Berlijn een
massavergadering gehouden, in welker
middelpunt een met groote spanning ver
beide redevoering van den Führer en
Rijskanselier stond.
In zijn redevoering gaf de Führer eerst
een historisch overzicht van den tijd voor
acht jaren. De eigenlijke oorzaak van den
toen zoo ellendigen toestand van Duitsch-
land is natuurlijk de wereldoorlog ge
weest. Aan den wereldoorlog echter heeft
Duitschland geen schuld. Dat hebben
Amerikaansche doctoren in opdracht van
den tegenwoordigen president Roosevelt
vastgesteld.
De werkelijke oorzaken hingên daar
mede samen, dat Engeland zijn wereld
heerschappij wilde handhaven. Gedurende
300 jaar is het Engelsche wereldrijk
slechts door geweld opgebouwd, door
voortdurende oorlogen. Daarbij was de
democratie slechts een masker. Achter de
democratie staat in werkelijkheid de
overheersching der volken in het alge
meen en de kneveling der menschen in
bet bijzonder.
Concentratiekampen, zoo zeide Hitier,
zijn niet in Duitschland uitgevonden, maar
door de Engelschen. Zij hadden geleerd om
door dergelijke instellingen de ruggegraat
van andere volken te breken en ze ge
neigd te maken om het Britsche juk der
democratie op zich te nemen. Een ander
middel daartoe is het middel van de leu
gen en de phrase. Als spreekwoord wordt
gezegd, dat wanneer de Engelschman van
God spreekt, hij katoen bedoelt. Dat is
heden ten dage nog zoo.
Terwijl de Britten wel over God spra
ken maar hun economische belangen in
het oog hadden, heeft het Duitsche volk
zijn godsdiensttwisten tot zulk een betee-
kenis verheven, dat het daarvoor eeuwen
lang bloedige oorlogen heeft gevoerd.
In den tijd dat het Duitsche volk zijn
kracht inwendig begon te verbruiken en
ook Italië verre bleef van de concurrentie
op deze aarde, kon Engeland zijn wereld
rijk bijeen rooven.
Ondanks zijn. verovering van de wereld
is Engeland in sociaal opzicht de achter
lijkste staat, die er in Europa bestaat. Ach
terlijk, d.w.z. een staat,wiens geheele in
richting gericht is op de belangen van een
betrekkelijk kleine en dunne bovenlaag en
van de met deze bovenlaag verbonden
Joodsche gemeenschap. De belangen van
de groote massa spelen bij de inrichting
van dezen staat in het geheel geen rol.
Men behelpt zich met leuzen en de goed
gesitueerden dirigeeren de pers en vormen
de openbare meening.
Wanneer thans plotseling een Britsche
vakbondsecretaris, die echter als oppositie
man van staatswege wordt betaald, te
voorschijn komt en zegt: „Engeland zal na
dezen oorlog, na zfjn overwinning moeten
beginnen sociale vraagstukken aan te pak
ken en sociale problemen op te lossen; wij
zullen ons om de groote massa moeten be
kommeren" dan kan ik tot dezen secre
taris zeggen: „Dat is bij ons allang ge
beurd".
De diepste oorzaak van den wereldoorlog.
De diepste oorzaak van den wereldoor
log, zoo vervolgde de Führer, moet in het
volgende gezocht worden: Sinds 1871, sinds
den tijd, dat de Duitsche stammen zich be
gonnen te organiseeren en zich met dè na
tionale wedergeboorte van het Duitsche
volk de staatkundige eenheid aankondig
de, begon Engeland Duitschland met zijn
haat te achtervolgen.
Reeds in 1871 begonnen Engelsche dag
bladen er op te wijzen, dat deze nieuwe
schepping voor Engeland schadelijker was
dan het oude Frankrijk. Zoo kwam de tijd
van 1871 tot 1914, waarin onverstoord te
gen Duitschland tót den oorlog *werd op
gehitst, en wel bij elke gelegenheid, totdat
de oorlog eindelijk uitbrak. Spr. herinher-
de er vervolgens aan door welke mogend
heden Engeland in al de 400 jaar der ver
overing van zijn wereldheerschappij, was
geholpen. De wereldoorlog is uitsluitend
het beoogde product van Britsche staats
manskunst. Ondanks het feit, dat de heele
wereld toen tegen Duitschland was gemo
biliseerd, is Duitschland in feite niet over
wonnen. Thans kan Duitschland dat rus
tig zeggen. Ik zou geen critiek leveren op
het verleden, als ik het niet beter gedaan
had. Thans echter kan ik als een der his
torische mannen, die het beter gedaan heb
ben, ook het verleden beoordeelen en ik
kan slechts zeggen: Het resultaat van het
jaar 1918 is uitsluitend het gevolg van een
zelden voorkomende opeenhooping van
persoonlijke onbekwaamheden in de lei
ding van ons volk. Een dergelijke opeen
hooping is in de geschiedenis nooit voor
gekomen en zal zich in de "toekomst niet
herhalen. En desondanks hebben Duitsch
land en de Duitsche soldaat ruim vier jaar
stand gehouden tegen den aanval van een
vijandelijke wereld en het had nog langer
standgehouden als niet de toen aanwezige
lichtgeloovigheid van het Duitsche volk in
de achtenswaardigheid van de democrati
sche wereld en haar staatslieden er nog
was bijgekomen. Wanneer de Engelschen
thans meenen, dat het voldoende is weer
de oude propaganda-plaat van 1917 op te
zetten, ^teneinde nieuwe resultaten te ver
krijgen, dan hebben zij niets geleerd.
Wel geleerd en niet vergeten.
Het Duitsche volk heeft sindsdien wel
geleerd. Het heeft echter sindsdien ook
niets vergeten. De geschiedenis maakt her
haaldelijk melding van afzonderlijke
woordbreuken. Wat echter van 1918 tot
1921 is geschied waren woordbreuken aan
den loopenden band.
Nog nooit is een volk zoo bedrogen ge
worden als toen het Duitsche volk.
Het Duit jhe volk heeft toen jaar na jaaT
gelegenheid gehad om over de betrouw
baarheid van democratische beloften en
woorden en over de betrouwbaarheid van
democratische staatslieden na te denken
en door vergelijkingen met zichzelf te on
derzoeken. Uit dien tijd is toen eindelijk
de nationaal-socialistische beweging voort
gesproten.
Vervolgens besprak Hitier de oprichting
van de nationaal-socialistische beweging,
die de eerste was welke toen de gedachte,
die men fantastisch noemde en waarom
men lachte, tot werkelijkheid maakte, n.l.
de vereeniging van het nationalisme met
het socialisme.
Italië is de tweede staat, waar dit pro
ces als geslaagd beschouwd kan worden.
In eenige democratieën probeert men den
schijn te wekken, alsof men dezelfde ver
eeniging tot stand wilde brengen.
Vervolgens stelde Hitier opnieuw vast,
dat hij in 1933 onder het presidentschap
van von Hindenburg, langs wettigen weg
aan de macht is gekomen. Het nationaal-
socialisme heeft in de democratie met de
democratie, de democratie overwonnen.
Ook thans sta ik nog hier op grond van
het mandaat van het Duitsche volk, een
mandaat, dat uitgebreider is dan eenig de
mocratisch staatsman bedien ten dage be
zat. Toen ik in 1933 aan het bewind kwam,
was onze weg duidelijk afgebakend. In het
binnenland was die weg nauwkeurig be
paald door een strijd van vijftien jaar, en
ik zou eerloos zijn en verdienen, dat men
mij steenigde, wanneer ik ook maar een
stap van dit program was afgeweken of
zou terugkrabbelen. Vervolgens behandel
de Hitier uitvoerig welke de maatschappe
lijke en economische doelstellingen van
dit program waren. Zooals overal betrad
ik ook hier den weg van leeren, van op
voeden, den langzamen weg van aanpas
sing.
Precies zoo was het op het terrein van
de buitenlandsche politiek
Hier stond Hitier stil bij het destijds
door hem samengestelde program dat in
hoofdzaak bevatte: De liquidatie van Ver
sailles. Spr. wees nog eens met nadruk op
het onrecht dat aan den vrede vrar, Versail
les kleefde en hoe hij tallooze malen tever
geefs heeft gepoogd in alle omstandigheden
een weg te vinden om de herziening van
dit verdrag op vreedzame wijze uit te voe
ren.
Nadat Hitler had aangetoond, dat
Duitschland door dwang van buiten den
Volkenbond en de ontwapeningsconferentie
moest verlaten, vervolgde hij:
Steeds heeft Duitschland naar overeen
stemming gestreefd.
Wij zijn den weg opgegaan, die wij moes
ten opgaan, daarbij steeds voor oogen hou
dende om, wanneer dit eenigszins mogelijk
was, toch nog tot overeenstemming te ko
men. En ik mag erop wijzen, dat het in een
geval bijna scheen te gelukken, nl. met
Frankrijk. Toen het Saargebied tot ons te
rugkeerde, hebben wij de consequenties
getrokken.Ik heb toen van een verdere her
ziening der Duitsche grenzen in het Weten
afgezien. De niets ontziende tactiek der
kapitalistische plutocraten in deze landen
is echter kort daarop weer aan den dag
getreden. Toen ik zag, dat ih Engeland de
oude oorlogsophitsers van den wereldoor
log hun misdadig spel gingen hervatten,
toen Ohurchül, Eden, Duff Cooper, Hora
Belisha, Van Slttard, Ghamberlain en Ha
lifax, precies zooals tcien weer met hun op
hitsing begonnen, toen werd het mij dui
delijk, dat het dien lieden niet erom te
doen was een rechtvaardige overeenkomst
met Duitschland te vinden, maar dat zij
weer geloofden op goedkoops ..ijze te kun
nen verslaan. In deze jaren, te beginnen
met 1934, ben ik gaan bewapenen en wel
zwaar gaan bewapenen. Het Duitsche volk
weet het nu. Het weet echter nog lang niet
alles Het beslissende is inmiddels, dat al
les gebeurd is.
Hitier verklaarde voorts, dat Frankrijk
geen enkele reden had om dezen oorlog
aan te gaan, terwijl hij eraan herinnerde,
dat hij Engeland herhaalde malen de hand
heeft gereikt en dat er slechts één enkel
punt bestond, n.1. het teruggeven van de
koloniën waarover hij bereid was te onder
handelen en waarbij de tijd geen rol speel
de. Desondanks was alles vergeefsch.
Aan de heeren aan deze zijde en aan de
overzijde van den Oceahn kan ik slechts
een ding zeggen:
De wereld van het ontwakende sociale
geweten zal ten slotte de succesvolle we
reld zijn! Wanneer de oorlog nog langer
duurt, zoo vervolgde de Führer zal dit
voor Engeland een groot ongeluk zijn. Dan
zal men nog van alt-s beleven. Plotseling
zullen de Engelschen een commissie sturen
om ons program over te nemen.
De Führer besprak vervolgens weer zijn
pogingen het confict tusschen de volken bij
te leggen en bracht in herinnering hoe zelfs
tijdens den oorlog nog eenige malen de
mogelijkheid bestond tot een vergelijk te
raken; eerst na den Poolschen veldtocht
en vervolgens na de ineenstorting in hel
Westen. Doch alles was tevergeefsch.
Bij een terugblik kan echter dit eene
worden gezegd: Het jaar dat achter ons
Ligt heeft den oorlog feitelijk reeds beslist.
ENGELSCH OFFENSIEF TOT
MISLUKKING GEDOEMD.
Engeland werd van het continent ver
dreven. Ik heb, aldus Hitier, nu eenige
malen gelezen, dat de Engelschen het voor
nemen hebben om ergens met een groot
offensief te beginnen. Ik had slechts den
eenen wensch, dat zij mij dit tevoren zou
den mededeelen. Ik zou het gebied dan van
te voren laten ontruimen, want ik ?al hun
gTaag de moeilijkheden van de landing be
sparen.
Wat verwachten de Engelschen nu?
Wij staan hier op dit continent en waar
wij staan, haalt niemand ons meer weg.
Wij hebben bepaalde steunpunten
voor ons ingericht en wij zullen, wan
neer het uur komt, den beslissenden
slag slaan. Dat wij den tijd daarvoor
gebruikt hebben, dat zullen de heeren
dit jaar historisch meemaken.
Waar hopen zij op? Op Amerika? Ik
kan slechts het volgende zeggen: Wij heb
ben van tevoren met elke mogelijkheid re
kening gehouden.
Over één ding vooral moet men zich
geen verkeerde voorstelling maken:
wie meent Engeland te kunnen helpen,
moet in ieder geval zich van het vol
gende bewust zijn: elk schip, hetzij wel
of niet van beteekenis, dat voor onze
torperolanceerbuizen komt, wordt ge
torpedeerd.
Wij bevinden ons in een oorlog, dien wij
niet gewüd hebben, integendeel. Vaker kan
men de andere partij niet de hand gereikt
hebben. Wanneer de anderen dan echter
willen vechten en als doel hebben het
Duitsch volk uit te roeien, dan zullen zij
leeiijk hun neus stooten. Ditmaal vecht
men niet tegen een afgemat Duitschland
als in den Wereldoorlog. (Groote bijval).
Wanneer men echter andere verwachtin
gen heeft, dan kan ik slechts zeggen, ik
begrijp ze niet.
ITALIE'S HOUDING.
Wanneer er gezegd wordt: Italië zal
afvallig worden,' dan moeten de heeren toch
geen revoluties in Milaan uitvinden, doch
dan moeten zij oppassen, dat er bij hen
zelf geen onrust ontstaat. De verhouding
tusschen Duitschland en Italië wordt door
deze staten slechts zoo gezien, zooals zij
dat zelf meestal plegen te doen. Wanneer
bij de democratieën it- een den ander helpt,
dan moet hij daarvoor altijd wat hebben,
bijv. steunpunten. Die bezet hij dan.
Wanneer zij echter in eenige mislukkin
gen van onzen bondgenoot thans reeds het
otwijs van hun overwinning zien, dan be
grijp ik de Engelschen niet In hun eigen
mislukkingen hebben zij tot dusverre altijd
slechts het bewijs voor nun groote over
winning gezien.
Opnieuw moeten zij ervan overtuigd
worden: de Duce en ik, wij zijn geen joden
of handelaars. Wanneer wij elkaar de
hand schudden, dan is dat de hand van
mannen, die eer bezitten. En dat zal ook
naar wij hopen, in den loop van het jaar
nog duidelijker worden.
Nadat de Führer zich op ironische wijze
geuit had over de door Duitsche emigran
ten gemaakte Britsche propaganda, ver
volgde hij: en wanneer zij dan zeggen, ja,
maar de fouten die ge maakt. Nu ja, wie
maakt er geen fouten? Ik heb vanmorgen
gelezen, dat een EngcLche mijnheer, heeft
uitgerekend, dat ik in het jaar 1940 zeven
fouten gemaakt heb. Zeven fouten. De man
heeft zich vergist. Ik heb het nagerekend.
Ik heb niet zeven fouten gemaakt, maar 724
Maar ik heb verder gerekend: en mijn te
genstander heeft 4.385.000 fouten gemaakt.
Met onze fouten zuüen wij wel verder ko
men; wanneer wij dit jaar evenveel fouten
maken als het vorige jaar, dan zal ik aan
het einde van dit jaar den Heere op mijn
knieën danken, dat hij mrj slechts zeven
fouten heeft laten maken. En wanneer de
tegenstanders zooveel slimmigheden uit
halen als in het afgeloopen jaar, ben ik
ook tevreden.
WEERMACHT STERKER DAN OOIT
TEVORFN.
Hitier betoogde vervolgens, dat Duitsch
land het nieuwe jaar ingaat met een weer
macht, zoo sterk als zij nimmer in de Duit
sche geschiedenis is geweest. Ter zee zal
dit voorjaar de duikbootoorlog beginnen
en men zal ook daar bemerken dat Duitsch
land niet heeft geslapen. De productie is
op alle gebieden geweldig gestegen.
Het jaar 1941 zal het historische jaar
✓an een nieuv/e ordening van Europa zijn.
Ik mag niet nalaten, aldus Hitier. er op
te wijzen, zooals ik reeds op 1 September
1939 in den Duitschen rijksdag heb gedaan,
dat wanneer werkelijk de wereld buiten
ons door het Jodendom in een algemeenen
oorlog werd gestort, het geheele Jodendom
zijn rol in Eurooa zal hebben uitgespeeld.
Thans kunnen zij er nog om lachen, maar
de komende maanden en jaren zullen be
wijzen, dat ik ook hier goed heb voor
speld.
Thans reeds zien wij hoe ons rassenin-
zicht bij steeds meer volken ingang vindt
en ik hoop dat ook de volken, die thans
nog vijandig tegenover ons staan, op zeke
ren dag hun grooten binnenlandschen
vijand zullen ontdekken en dat zij dan toch
nog in één front met ons zullen aantreden:
het front eener arirche menschheid tegen
de internationale Joodsche uitbuiting en
Toodsch vol ken bederf.
Het afgeloopen jaar was'het jaar van de
grootste successen, maar ook van de groot
ste offers. Al is ook het aantal dooden en
gewonden klein vergeleken met alle vroe
gere oorlogen, toch is het offer zwaar voor
degenen, die erdoor getroffen worden. Ons
volk wordt door een wonde^ij^e gedachte
van gemeenschap beheerscht. Dat deze
gedachte in haar volle kracht on* in het
komende jaar moge bijbliiven is de wensch
van den dag van heden. Dat wij voor deze
gemeenschap willen werken is onze ge
lofte. Dat wij in dienst van deze gemeen
schap de overwinning behalen, is ons ge
loof en ons vertrouwen. En dat de Heer
ons in den strijd van het komende jaar niet
moge verlaten dat rroet ons gebed zijn.
Duitschland, Sieg Heil.
Na de slotwoorden .van den Führer brak
de menigte los in een oorverdoovend ge
juich. Ook de redevoering werd steeds
weer door geestdriftige toejuichingen on
derbroken.
V Onderwijs als opvoeding
De taak van den onderwijzer is zoo
uiterst belangrijk, als men deze beziet als
de taak van een opvoeder.
Aan de belangrijkheid van deze taak
werden wij dezer dagen weer opnieuw her
innerd door de lezing van een heel sym
pathiek artikel in het „Katholieke School
blad".
Wij ontleenen aan bedoeld artikel het
volgende:
„Het zou kunnen voorkomen, dat
or. ze leerlingen zich ook aan straat
schenderijen schuldig maken, die zou
den kunnen worden opgevat als gericht
tegen het Duitsche volk of de Duit
sche weermacht".
„Men doordringe er zijn leerlingen
van, dat zij alles hebben na te laten,
wat ten opzichte van het Duitsche Rijk
UITVINDERS.
Wie zijn degenen, die onze lieve we
reld zoo onherbergzaam hebben ge
maakt? U zult het niet direct raden.
U denkt misschien aan de zonden van
vele menschen of ook misschien wel
van U zelf. Mis! De uitvinders. Die
hebben eerst een bundeltje zenuwen
van ons gemaakt door het mogelijk
te maken eventjes gauw naar Venetië
te gaan en 48 paleizen en musea
te bekijken en ons al het nieuws van
een heele wereld op één dag te eten te
geven. En dan verwonderen zij zich
nog, dat onze geestelijke spijsverte
ring in de war raakte en wij indigestie
kregen.
Dank zij de uitvinders kregen wij
effetjes gauw doperwtjes uit het blik
?n effetjes gauw een dieseltreintje en
iedere minuut vreeselijke haast. En
nadat zij aldus den bodem rijp had
den gemaakt, gemest, mag ik wel zeg
gen, met haast, sensatie en geestelij
ken overvloed, vonden zij bommen uit.
Vroeger kon de mensch, om zoo te
zeggen, met een hakbijl onder zijn
hoofdkussen tamelijk rustig gaan sla
pen, maar sinds de uitvinders het ge
wapend beton hebben uitgevonden, is
ook je huis bewapend tot Dp de hoog
ste verdieping en als er een bom valt,
verweert het zich. En wie krijgt dan
de stukken op zijn hoofdkussen. U en
ik! En daar helpt geen bijl tegen.
Ik wil dus maar zeggen, dat die in
geblikte doperwtjes het begin van de
ellende geworden zijn en het is dus
maar goed, dat zij door de oorlog nu
verdwenen zijn.
Hst is maar te hopen, dat de bom
men dit voorbeeld navolgen
WINTERHULP#NEDERIAND
Gironummer van de W. H N.
Stort op 5553 of 877.
Kasvereeniging N.V., A'dam.
Postgironummer 877.
De Bank van de W. H. N. is
5553
Mr. P. A. V. baron van Harinxma thoe
Slooten:
„Weldadigheid brengt dubbelen ze
gen: zij zegent hem, die geeft, en die
ontvangt".
en de Duitsche weermacht verboden is.
Men wijze hen er bovendien op dat zij
minder zichzelf in gevaar brengen, dan
wel hun mede-plaatsgenooten".
„Ook onze kinderen dienen zich cor
rect en waardig te gedragen, al valt
het hun met het oog op hun leeftijd
dan ook moeilijker dan aan volwasse
nen. Het is in ieder geval een oefenirg
in wilstraining en dus in vaderlands
liefde".
De opvoedkundige taak van den onder
wijzer bestaat ook hierin, en vooral hier
in, dat hij de kinderen opvoedt tot men
schen, die zich niet laten leiden door
instinct, maar door den redelijken wil; dat
hij hen opvoedt „in wilstraining en dus
(inderdaad: en dus!) in vaderlandsliefde!"
Den kinderen zal op de school worden
geleerd: een zelfbedwang, dat zich
in den omgang met anderen op verschei
dene wijze uit; ook als verdraagzaamheid
ten opzichte van andersdenkenden.
De in zelfbedwang opgevoede kinderen
zullen zich correct en waardig weten te
gedragen al valt hun dat inderdaad als
kinderen moeilijk beter dan vele vol
wassenen, die geen zelfbedwang schijnen
te hebben geleerd.
Op het hier geciteerde hebben we gaar
ne de aandacht gericht, omdat daardoor
weer 'ns duidelijk tot ons spreekt de groote
beteekenis van het onderwijs als opvoe
ding. Daarom hechten wij zoo veel waarde
aan principieel onderwijs. Onderwijs, ge
baseerd op de katholieke beginselen, leert
zelfbedwang leert ook met name de
practische verdraagzaamheid.
Wat de practische verdraagzaamheid be
treft 1Er zijn katholieken, die zich alles
behalve verdraagzaam tooren, maar dezen
gedragen zich niet katholiek, -*-cn verre
van den waren geest van het Christendom.
