£eeflepscaaL
Meenette ave* (iet
S)*iemag,endHedeapact
Tegen Roosevelts
verwijten
Toestand in
Roemenië
Nationale raad
in Frankrijk
Wapenstilstand in
Indo-China
ZATERDAG 25 JANUARI 1941
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BEAD - PAG. 5
OPENBARE BIECHT
Kleine jongens in lange rokken.
Psalmen komen weer in de
mode Het graf van den onbe
kenden soldaat
Het gesprek was blijven steken bij de
samenspraak, die priester en misdienaars
houden aan het begin van de Mis.
„Het is een grappig gezicht" zei de
heer Nix „die lilliput-patertjes te zien
bidden en buigen, maar snappen die knul
letjes wat zij in 't Latijn bidden?"
„Neen" gaf Pastoor grif toe „geen
joot. Zelfs als de gebeden in het Neder-
landsch waren, zouden ze er geen hoogte
van krijgen, want de Psalmen zijn niet ge
schreven als leeslesjes voor de kinderka
mer."
„Zou men dan niet liever groote jon
gens, of volwassenen als misdienaars aan
stellen?" mengde Stupido zioh in het
gesprek.
„Dat zou zeker aanbeveling verdienen"
beaamde de herder, „in sommige ker
ken gebeurt het ook reeds, met name in de
Hoogmissen. Het is maar een gewoonte,
om dreumessen misdienaar te maken.
„Consuetudo consuetudine vincitur", de
eene gewoonte wordt door de andere
overwonnen. Wanneer eenmaal de gewoon
te dat groote mannen als misdienaar op
treden de overhand heeft verkregen, zal
niemand de tegenwoordige gang van za
ken terug-wenschen. Het mis-dienen is een
prachtig ambt, dat een leek in het nauwste
contact brengt met het altaar".
„Ik heb het op mijn hoogen leeftijd ook
eens gedaan" vertelde Stupido maar
nogal wat bokjes om zeep gebracht."
„Op de bokkenjacht ben je een echte
Nimrod", stookte de Pastoor.
Stupido wilde, als natuurlijk gevolg op
dat stoken, juist gaan overkoken, toen de
heer Nix, de altijd kalme en bedaarde, het
dekseltje van de ketel schuin-zette met
een nieuwe vraag:
„Psalmen zijn geen kinderlectuur, werd
opgemerkt. Ik meende, dat alleen de Pro
testanten psalmen zongen."
„Ik heb ook nog nooit een Katholiek
psalmen hooren galmen" deed Stupido
zich hooren.
„O, nee?" vroeg de Pastoor vinnig. „De
liturgie van de Kerk is een echte psalmen-
eeredienst. De priesters lezen ieder week in
hun brevier alle honderd-en-vijf tig psal
men
„Ook geen kleinigheid" dat was weer
Stupido.
en de Mis, die op 't oogenblik ons
onderwerp van gesprek uitmaakt, vangt
met drie psalmen aan: bij de zegening ps.
51 „Ontferm u mijner"; aan de voet van het
altaar, ps. 43 „God, schaf me recht" en
vervolgens een stuk psalm, dat iederen dag
wisselt."
„Toch blijkt uit de opmerking van den
heer Stupido" bracht de heer Nix in
't midden „dat het psalmen-zingen bij
de Katholieken geen gemeengoed is."
„Uw gevolgtrekking, ofschoon wat voor-
barig-generaliseerend, is juist. Vóór de
Hervorming werd het boek der psalmen
door de Katholieken druk gelezen. Er is
weer een wending ten goede te bespeuren.
Dit onderwerp kunnen we echter beter
op een anderen tijd doorpraten. Evenals de
boetepsalm 51 voor de kerkzegening. werd
psalm 43 als inleiding tot de Mis uitgeko
zen, omdat de aan alle Katholieken be
kende zinsnede erin voor komt:
„Introibo ad altare Dei
Ik zal ingaan^tot het altaar Gods".
„Ja", zei Stupido, in zijn missaal na
wijzend, „het staat er zoo waar drie keer'
„O Stupido, o Stupido!" zuchtte de
herder „Als jij niet gezakt' bent op de
groote leering! Vorigen keer heb ik je al
verteld, dat de Kerk bij iedere psalm het
vers, dat haar op een bepaald oogenblik
het best van pas komt, eruit pikt, en het
voor en na de psalm herhaalt. Dit heet een
antifoon. Het vers: „Introibo ad altare
Dei" komt dus driemaal voor, omdat de
Kerk juist dat zinnetje hier als de pries
ter aan de voet van het altaar staat bi
zonder op zijn plaats acht."
„Gesnapt" zei Stupido, geenszins on
der den indruk van het priesterlijk ver
maan.
„Waarom boog de priester zich een tijdje
voorover en draaide hij links en rechts"
wilde de heer Nix, die zijn oogen niet in
zijn zak had gehad, weten.
„Dat is de Confiteor, de zondenbelijdenis.
De priester buigt zich schuldbewust neer en
bekent aan God en alle heiligen, en ook aan
alle geloovigen (hier buigt hij zich naar de
misdienaars, die afgezanten van het volk
zijn), dat hij zwaar gezondigd heeft „door
zijn schuld, door zijn schuld, door zijn zeer
groote schuld", om vervolgens alle heiligen
en alle kerkgangers te vragen voor hem
te bidden. Desgelijks doen ook de mis
dienaars."
„Een indrukwekkend oogenblik" prees
de heer Nix.
„Een biecht in het openbaar" dacht
Stupido hardop.
„Juist! En niet alleen bestemd voor den
priester".
„Waarom staat St. Josepft niet onder de
heiligen-namen? ontdekte Stupido, die
naarstig in het missaal neusde. „Is die niet
meer in tel?"
„Je kunt beter zeggen: hij wès nog niet
in tel. De vereering van St. Joseph is pas
veel later gekomen. Nog in de middeleeu
wen waren er maar weinig kinderen, die
naar den pleegvader van Christus werden
vernoemd".
„Vreemd" vond Stupido.
„In de eerste eeuwen werden, behalve de
H. Maagd en St. Jan de Doopei, alleen
martelaren vereerd. De Mis werd by voor-
Keur opgedragen op het graf van een mar
telaar."
„Dan zou men tegenwoordig nog marte
laren te kort komen" rekende Stupido
uit.
„En toch" verzekerde Pastoor,
„wordt iedere Mis nog steeds opgedragen
op het graf van een martelaar."
De heeren waren verbaasd, keken ten
minste alsof.
„Let maar goed op. Als de priester, na
kwijtschelding van zonden door Gods barm
hartigheid te hebben afgesmeekt, langzaam
de treden naar het altaar opgaat, buigt hij
zich diep voorover, kust het altaar, en
b'dt:
„Wij bidden U, Heer, door de verdien
sten uwer heiligen, wier stoffelijk over
schot hier rust, en van alle heiligen, dat
U al myn zonden genadig moogt ver
geven."
Jn iedere altaartafel is een kleine holte,
met een steen afgesloten, waarin stukjes
van het gebeente van heiligen rusten. Een
der relieken moet van een martelaar zijn.
Zoo bly'ft een gebruik gehandhaafd uit de
alleroudste tijden van het Christendom,
dat de Mis wordt opgedragen op het graf
van een bloedgetuige."
De twee luisteraars waren er stil van,
en Stupido nam zich vast voor, in het ver
volg, als de priestei het altaar kust, in den
geest met hem het graf van den „onbe
kenden soldaat" te vereeren, die in den
strijd voor Christus dapper had gestreden
en daarbij gesneuveld was.
Onbekend is deze soldaat wel niet, want
een oorkonde is in het altaargraf toege
voegd. waarin de namen staan vermeld
van degenen, wier stoffelijk overschot
daar is neergelegd.
ARCANUS.
ENGELAND HEEFT TEKORT AAN
VLIEGERS
De leider van de militaire vóóropleiding
voor de Royal Air Force, Woolkonson,
heeft, naar uit Londen vernomen wordt,
gisteren in een rede onomwonden toege
geven, dat het opleidingskorps voor vlie
gers opgericht is in verband met het cata
strofale gebrek aan geoefende vliegers.
Naar voorts uit Londen wordt vernomen,
heeft deze bekentenis in leidende kringen
der R. A. F. groote onrust teweeg gebracht.
Het gebrek aan piloten in Engeland is
voortdurend grooter geworden. Het wordt
des te ernstiger geacht, nu het na de on
verwacht groote verliezen der R. A. F. in
het Middellandsche zeegebied en na het
optreden van de Duitsche luchtmacht in dit
•gevechtsgebied, zeer merkbaar is geworden.
GEEN AGRESSIEVE BEDOELINGEN
Het tijdschrift „BerlinRomeTokio"
dat nauwe relaties onderhoudt met de
Wilhelmstrasse, publiceert van de hand
van den bekenden publicist dr. Karl
Megerle een opmerkelijk artikel over het
driemogendhedenpact.
De schrijver gaat eerst in (jp de voor
geschiedenis van het pact en keert zich
vervolgens op scherpe wijze tegen de ver
wijten van president Roosevelt, die het
pact bewust naar letter en geest heeft
misvormd, toen hij de drie bondgenooten
een expansieprogram, dat naar de wereld
heerschappij streeft, toedichtte.- Geen der
principes of artikelen van het driemogend
hedenpact, zoo betoogt daarentegen
Megerle, behelst een agressief element,
geen streeft naar wereldheerschappij. De
door het pact verbonden mogendheden
willen, wat deze politiek der vreedzame
begrenzing betreft, samenwerken met
allen, die van goeden wil zijn. Allen zijn
uitgenoodigd zich te vereenigen in het
streven, dat den wereldvrede als einddoel
heeft.
De geografische afbakening is even
eens duidelijk. Zij geldt eveneens voor
het Europeesche als voor het Groot-Azia
tische gebied. Leiden en ordenen, doch niet
veroveren en tyranniseeren, een einde
maken aan de tweedracht, geen vernieti
ging der vrijheid en onafhankelijkheid, is
het doel.
Megerle wijst er voorts op, dat het
Roosevelt spijt, dat de landen van het
Driemogendhedenpact zich niet hebben
laten provoceeren en geweigerd hebben
hem ook iets van zijn verantwoordelijk
heid af te nemen voor het feit, dat hij
zonder eenige zakelijke reden zijn volk
tegen drie groote mogendheden heeft op
gezet.
Duitschland en V. S.
Tusschen Duitschland en de Vereenigde
Staten bestaan geen geschilpunten noch
wat betreft grondgebied, noch in strate
gisch, economisch en politiek opzicht.
Duitschland eerbiedigt de Amerikaansche
levensbelangen, doch wenscht zelf even
eens zoo behandeld te worden. Het heeft
zich van elk vijandig gebaar jegens de
Vereenigde Staten onthouden, maar een
dergelijke houding niet van de Vereenigde
Staten ondervonden. Integendeel, de at
mosfeer tusschen twee bevriende volkeren
is door de eene partij stelselmatig ver
stoord.
Indien het Duitsche gevaar werkelijk
bestond, zou een groote mogendheid ais
Amerika zich niet door Engeland laten
verdedigen, dat economisch en militair
reeds kreupel geslagen is.
In het bijzonder, zoo vervolgt Megerle,
is de geschiedenis der Japansch-Ameri-
kaansche betrekkingen gekenmerkt door
een onuitputtelijken goeden wil van de
zijde van Japan en een onuitputtelijk aan
tal uitdagingen en onvriendelijkheden van
de andere zijde. Japansche staatslieden,
het laatst nog de minister president Ko-
noje en de minister van Buitenlandsche
Zaken, Matsoeoka, hebben zoo onderstreept
Megerle, steeds weer getoond tot overleg
bereid te zijn. Thans is het bondgenoot
schap niet alleen gerechtvaardigd door
nieuwe bewijzen van de agressieve vijand
schap van den Amerikaanschen president,
maar ook door de onthulling der laatste
oorlogsdoelen van het Angelsaksendom.
De wereld dient nu pas goed aan een
Angelsaksische ordening te worden onder
worpen. Deze machtsaanspraak kent geen
grenzen. Zij eischt van de beschaving de
onderwerping aan de Angelsaksische
levenswijze, van de volkeren de invoering
der Angelsaksische democratie, van de
rassen de erkenning van het Angelsaksi
sche eerstgeboorterecht. De Angelsaksi
sche strijdkrachten zullen de wereld
„ordelyk" houden. De Angelsaksische
wereldtrusts zullen over de sociale en eco
nomische levensmogelijkheden der andere
volkeren beschikken.
Dat is overmoed. Maar de wereld is en
wordt niet Angelsaksisch. Duitschland en
zijn vrienden hebben zich over de werke
lijke voornemens van Roosevelt nooit illu
sies gemaakt, doch daar rekening mede ge
houden. De drie bondgenooten hebben hun
buitenlandsche politiek op het driemogend
hedenpact gebouwd, ten einde op iedere
eventualiteit voorbereid te zijn. De onder
teekenaars van dit pact zijn voornemens
om het, wanneer zij zich daartoe genoopt
zien, tegenover eiken aanvaller in zijn ge-
heele draagwijdte toe te passen.
Antonescu vormt eigen
legioen
OPSPORING VAN HORIA SIMA
VERZOCHT.
Het ministerpresidium van Roemenië
heeft gisteren over de radio de bevolking
aangemaand de verblijfplaatsen» mede te
deelen van degenen, die bij de incidenten
der laatste dagen - betrokken zijn geweest.
Tot hen wordt in deze oproep ook Horia
Sima gerekend.
Generaal Antonescu heeft een commu
niqué uitgegeven, waarin hij de ambtena
ren en arbeiders aanspoort, onmiddellijk
het werk te hervatten, op straffe van ont
slag. Aan de autoriteiten heeft hij het ver
zoek gericht eventueele haarden van ver
zet te signaleer en, omdat onmiddellijk kan
worden ingergrepen.
Personen, die uit een huis de gewa
pende macht, op personeel van de open
bare orde en burgers schieten, zullen ter
plaatse gefusileerd worden.
Voorts deelde de generaal mede, dat
thans in Roemenië onder zijn persoonlijke
leiding een werkelijk legioen zal worden
gevormd.
De directie der posterijen deelt mede,
dat het telegraafverkeer hervat is.
De divisie-generaal Leovanu is benoemd
tot directeur-generaal van de staatsveilig-
beidspolitie. Brigade-generaal Mitrea is
benoemd tot prefect van politie te Boeka
rest.
Uit de berichten in de Bulgaarsche bla
den blijkt, dat het in Roemenië rustig is.
Alle bladen melden, dat generaal Ante-
nescu de orde hersteld en het land zijn
evenwicht hergeven heeft
NIEUWE DUITSCHE GEZANT.
Vanochtend is de nieuwe Duitsche ge
zant te Boekarest, Freiherr von Killinger,
in de Roemeensche hoofdstad aangekomen.
Op het koninklijk station Baneasa waren
ter verwelkoming o.m. verschenen de mi
nister van Justitie, Antonescu, de secreta
ris-generaal van het departement van Bui
tenlandsche Zaken, Cretzeanu en de chef
van het protocol, benevens vertegenwoor
digers van het leger. Van Duitsche zijde
waren o.m. verschenen dr. Fabricus, die tot
dusver gezant was, met het geheele per
soneel der legatie, de chef van de weer
machtmissie en bevelhebber van de leger-
missie, generaal Hansen en de bevelhebber
van de luchtvaartmissie, lt.-generaal Spei-
del. Van Italiaansche zijde waren gekomen
de gezant, Chigi en de gezantschapsraad
Formentini.
Het blad „Universal" heeft medegedeeld,
dat het voorloopig slechts in verkleind for
maat' kan verschijnen, daar bij de gebeur
tenissen der laatste dagen belangrijke on
derdeden van de drukkerij vernield zijn.
T« Moskou had op 10 Januari da onderteekening plaats van het verdrag betredende de Duitsch-Russischa
grans van da Igorka tot da Oostzee. Volkscommissaris Molotow zat zijn handteekening
(Foto Weltbild)
NAUWER CONTACT TUSSCHEN
STAATSHOOFD EN VOLK.
Bij een gisteren in het Fransche staats
blad verschenen verordening is, naar reeds
verwacht werd, de z.g. Nationale Raad in
gesteld, welke een consultatieve taak
heeft en 188 leden telt. De zittingen van
dezen raad zijn geheim. De verslagen wor
den aan het staatshoofd voorgelegd, die er
alleen over te beslissen heeft of ze gepu
bliceerd kunnen worden.
Onder de leden bevinden zich talryke
leden van het vroegere parlement, perso
nen uit geestelyke- en kunstkringen en
voorts bekende zakenlieden en indus-
trieelen. Lid zijn o.m. Bardoux, Georges
Bonnet, Chichery, Doriot, Bergery, de oud
minister van Oorlog Fabry, de sociaal-de
mocraat Paul Faure, de oud-minister van
Voorlichting Frossard, kardinaal Suhard.
De la Rocque, de vroegere ambassadeur te
Berlijn en Rome Francois Poncet en Jean
Mistier.
De Fransche regeering heeft een offi-
cieelen commentaar verstrekt, waarin de
oprichting van den nationalen raad uitvoe
rig wordt besproken en zijn taak nauwkeu
rig omlijnd. Maarschalk Pétain, aldus deze
commentaar, heeft ongeveer een maand
geleden den wensch der openbare meening
tot uiting gebracht, een orgaan te stichten,
op welks inzichten hij kon steunen en dat
tusschen het hoofd van den staat en het
Fransche volk eep nauwer contact moge
lijk zou maken. Dit denkbeeld is thans
door de stichting van een nationalen raad
verwezenlijkt.
Er wordt speciaal op gewezen, dat de
nationale raad slechts een voorloopige in
stelling kan zijn, die waarschijnlijk zal
worden afgeschaft, zoodra Frankrijk een
nieuwe grondwet heeft gekregen. De na
tionale raad heeft noch wetgevende macht
noch de bevoegdheid om een grondwet tot
stand te brengen. De leden van den natio
nalen raad hebben slechts een adviseeren-
de stem.
De Fransche ministerraad is gisteravond
twee uur bijeen geweest. Naar verluidt,
zijn alleen administratieve kwesties behan
deld.
De ambtsperiode van den waarnemend
leider van den staats-radio-omroep, Jean
Masson, die door den gewezen minister van
Staat, Baudoin, was benoemd, moet vol
gens een in het staatsblad van gisteren ge
publiceerde mededeeling als geëindigd
worden beschouwd. Zijn opvolger is nog
niet benoemd.
Gereed "OO' den strijd ter eee De torpedo-
lanceerbuizen aan boord van een der Duitsche
oorlogsbodems wordon geladen (Foto Weltbild)
OOK THAILAND AANVAARDT DE
BEMIDDELING VAN JAPAN.
Volgens gelijkluidende berichten uit Ha
noi en Bangkok zyn zoowel de Thailand-
scheregeering als het gouvernement-gene
raal van Fransch Indo-China bereid tot een
vreedzame regeling van het conflict.
Gouverneur-generaal Decoux, zoo wordt
voorts verklaard, heeft zich reeds, na een
nauwkeurige inspectie der situatie aan de
grens en na bestudeering van den door
Bangkok gestelden eisch tot afstand van
gebieden, die vroeger tot Thailand behoor
den, tot Vichy gewend, met het verzoek
om instructies voor het geval over een
compromis onderhandeld zou worden.
Fransch Indo-China eischt echter, zoo
wordt voorts gemeld, dat Thailand de
door den Franschen gezant te Bangkok
gedane tegenvoostellen in verzoenlijken
geest bestudeert.
VIJANDELIJKHEDEN GESTAAKT.
Volgens een bericht uit Bangkok zijn de
vijandelijkheden tusschen Fransch Indo-
China en Thailand gestaakt. Er wordt een
wapenstilstandsverdrag voorbereid.
Officieel wordt medegedeeld, dat Japan
reeds begin December den Franschen am
bassadeur te Tokio zyn bemiddeling in het
Thailandsch-Indochineesche conflict heeft
aangeboden. Deze poging is echter mis
lukt, waarna de toestand steeds ernstiger
werd.
Met het oog daarop heeft de Japansche
minister van buitenlandsche zaken, Mat
soeoka, op 20 Januari den regeeringen van
Frankrijk en Indo-China voorgesteld, de
vijandelijkheden onmiddellijk te staken,
en de bemiddeling van Japan aangeboden,
die thans aanvaard is. Japan is daarbij
uitgegaan van de overweging, dat de vre
de in Azië verzekerd moet worden met het
oog op de gemeenschappelijke belangen
van de volken, die dat gebied bewonen.
MATSOEOKA OVER DE NIEUWE
ORDENING VAN OOST-AZIë
In de begrotingscommissie van het Ja
pansche Lagerhuis heeft de minister van
buitenlandsche zaken in antwoord op een
desbetreffende vraag verklaard, dat de
voorgenomen nieuwe ordening van Oost-
Azië in het kader van het geografisch af
gebakende economische gebied de voor
waarde vormt voor de algemeene veiligheid
van Oost-Azië. Het opbouwende werk zal
meer dan vijftig jaar vereischen. Spreken
de over Fransch Indo-China zeide de mi
nister, dat Japan voor deze Fransche be
zitting in de eerste plaats economische be
langstelling heeft, hetgeen ook blijkt uit
de te Tokio gevoerde JapanschFransche
besprekingen. In het conflict tusschen
Thailand en Fransch Indo-China zal Ja
pan een afwachtende houding aannemen.
