Ik hèb gekozen,
Arkadi
RECHTZAKEN
Wilt U iets weten?
Faillissementen
WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1940
DE LE1DSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 7
Qemengdeffi&Ucfïten
BOTSING TUSSCHEN FIETS EN AUTO.
Gistermiddag had te Apeldoorn op den
hoek van de Van Heutzlaan en de Deventer-
straat een aanrijding plaats tusschen mej.
H. Wiersma, directrice van de huishoud
school, die daar fietste en een motorrijder.
De botsing was zeer hevig. Beide personen
werden met kracht over den weg geslin
gerd. Mej. Wiersma is in het Julianazieken-
huis te Apeldoorn opgenomen. Zij had een
schedelbasisfractuur en een beenbreuk. Men
vreest voor haar leven. De motorrijder
kree gwetsuren in het gelaat.
Gisternamiddag is op den hoek van
den provincialen weg en de Julianastraat
te Koog a. d. Zaan een 53-jarige wielrij
der uit Zaandam, die den weg overstak,
door een uit het Noorden komende auto ge
grepen. Hij was op slag dood. Uit het on
derzoek door de politie is vast komen te
staan, dat de chauffeur geen schuld heeft
WIELRIJDER DOOR TRAM GEGREPEN.
Aan verwondingen bezweken.
Door onvoorzichtig de trambaan over te
steken is gisteravond ongeveer 10 uur de
42-jarige J. H., wonende in de Statenlaan
te Den Haag, in de Regentesselaan door een
motorwagen van lijn 12 gegrepen. De heer
H., die per rijwiel reed, werd tegen den
grond gesmakt, tengevolge waarvan hij een
schedelbasisfractuur kreeg. Tijdens het ver
voer naar het gemeente-ziekenhuis aan den
Zuidwal is hij aan de gevolgen overleden.
DOODELIJK ONGEVAL IN DE
STAATSMIJN EMMA.
Gisteravond omstreeks kwart voor tien is
de 49-jarige handlanger P. L. van Geenen
op den losvloer van de staatsmijn „Emma"
te Kerkrade tusschen twee mijnwagens be-
knled geraakt. Hij werd hierbij zoo ernstig
aan de borst gewond, dat hij korten tijd la
ter is overleden. Van Geenen woonde in
een gezellenhuis te Hoensbroek.
JONGETJE DOODGEDRUKT.
Maandagmiddag miste men het 6-jarig
zoontje van den landbouwer Kemper te
Haarle bij Nijverdal. Na eenig zoeken vond
men het kind in een bij het huis staande
schuur ginder een laadbak van een melkwa
gen. De dood was reeds ingetreden.
Vermoedelijk is het jongetje op den wa
gen aan het spelen geweest. De bak is
door een of andere oorzaak van het wagen-
stel geschoten, met het droevig gevolg, dat
het kind werd doodgedrukt.
VAN HET DAK GEVALLEN.
Te Lekkerkerk is de 58-jarige metse
laarsknecht A. Hoogenboezem door onbe
kende oorzaak van het acht meter hooge
dak der Ned. Hervormde pastorie gevallen.
Men constateerde een gebroken ruggewer-
veL In zorgwekenden toestand is het
slachtoffer naar zijn woning gebracht, waar
hij eenige uren later is gestorven.
KNAAPJE VERDRONKEN.
By het spelen aan de haven te Zaltbom-
mel is de achtjarige Jacobus Werner te
water geraakt en verdronken.
LIJK OPGEHAALD.
Bij Roosteren is uit de Maas het lyk op
gehaald van een tot nu toe onbekend geble
ven man van middelbaren leeftijd. Omtrent
de oorzaak en omstandigheden, onder wel
ke de man te water is geraakt, tast men
in het duister.
FEUILLETON
Een roman uit het hooge Noorden.
Door AGATHE POGNER
36)
Glimlachend legde ik Pascha's brief ter
zijde. Die kibbelarijen met Klim behoorden
tot haar dagelijksch leven als gist bij het
brood. Vandaar, dat zij ook in haar brief
aan mij niet onvermeld konden blijven.
Overigens dringt het nu pas tot mij door,
dat die beide oudjes slechts door een al te
groote wederzijdsche liefde den weg tot el
kaar nooit hebben gevonden. Het blijft ech
ter een vraag, of zij bij dit merkwaardige
spel gewonnen of verloren hebben.
Iets minder gerust opende ik Tit's brief.
Hij bleek buitengewoon kort te zijn.
Hallo, beste kerel, hoe staat het leven?
Als het niet zoo onbescheiden was iemand,
die zich in de eenzaamheid heeft terugge
trokken, te storen, dan zou ik graag deze
reis met de eerste boot hebben meege
maakt. Ik zou dan een paar uurtjes by je
hebben gezeten om daarna weer met dezelf
de boot terug te gaan. Men beweert wel
iswaar, dat het een onmogelijke tocht is,
maar om jou weer eens te kunnen bekijken,
zou ik het er graag voor over hebben ge
had.
Ik verheug me intusschen op ons spoedig
weerzien, want ik heb je heel wat te ver
tellen. Een mensch moet eerst getrouwd
zyn om veel in het leven te kunnen mee-
Het zesjarig zoontje van den sluiswach
ter Stokbroeks, te Weert, dat eenige da
gen reeds werd vermist, is eindelijk ge
vonden.
Men heeft het lykje van den knaap drij
vende gevonden tegen de sluisdeur, zoodat
het ventje, gelijk reeds werd gevreesd, te
water is geraakt en verdronken.
STRIJD TEGEN PRIJSOPDRIJVING.
Verschillende gevallen te Rotterdam.
De politie te Rotterdam zet haar strijd
tegen de prijsopdrijving voort. Dezer dagen
is zij opgetreden tegen een aantal slagers
aldaar en thans heeft, behalve diverse an-
derp zaken, vooral de prijsopdrijving voor
cacao haar aandacht.
Het publiek kan de politie bij dezen vaak
lastigen strijd tegen de prijsopdrijving hel-
prn door haar gevallen ter kennis te bren
gen. In het algemeen mogen de prijzen niet
hooger zijn dan op 9 Mei, al zijn er wel uit
zonderingen. Zoo heeft de regeering voor
oepaalde artikelen een verhooging toege
staan en mag de prijs b.v. ook, wanneer de
transportkosten stegen, iets verhoogd wor
den.
Een voorbeeld van ontoelaatbare prys-
verhooging is dezer dagen te Rotterdam aan
het licht gekomen. Het betrof cacao, die be
langrijk duurder werd verkocht dan vroe
ger, terwijl bovendien het cacaobesluit van
8 Augustus werd overtreden. In verband
met deze zaak is tegen den winkelier G. A.
prooes-verbaal opgemaakt wegens prijsop
drijving, evenals tegen den winkelier T. v.
E. en den grossier A. C. H.
Het verdere onderzoek wees uit dat de
vischhandelaer K. F. W. in cacao was gaan
doen en een groote partij had gekocht en
ten deele weer verkocht. Bij hem werd 100
K.G. in beslag genomen en behalve wegens
prijsopdrijving kreeg deze man een proces
verbaal, omdaT hy zijn voorraad niet had
opgegeven aan de meelcentrale.
Bij den grossier C. S. werd 500 K.G. in
beslag genomen en tegen hem is proces-ver
baal opgemaakt wegens prijsopdrijving en
het niet opgtven van zijn voorraad aan de
meelcentrale. Ten slotte werd bij de N.V.
voorheen gebrs A. 95 K.G. in beslag geno
men en ook tegen de N.V. is proces-ver
baal opgemaakt wegens prysopdfijving.
DE DIEFSTAL VAN DISTRIBUTIE
BONNEN TE A'DAM.
Het onderzoek in den diefstal van een
groote partij distributiebonnen uit het kan
toor aan den Laanweg te Amsterdam met
den daarna gevolgden kettinghandel in
deze bonnen, is de politie van het bureau
Adelaarsweg onder leiding van commissa
ris van der Heul, met de meeste zorg en
kracht voortgezet. Zoo men zich zal herin
neren, was de buit verkocht aan een melk
knecht te Landsmeer. Deze verkocht de
bonnen wederom, door tusschenkomst van
een zekeren J. aan den rijwielhandelaar K.
Beiden zijn inmiddels reeds gearresteerd,
doch de politie had de bonnen nog niet te
ruggevonden. Gistermiddag is K. wederom
aan een scherp verhoor onderworpen en
ten slotte heeft hij bekend een deel van de
buit onder den vloer van zijn herstelplaats
te hebben verstopt. Hier is het gistermid
dag aangetroffen. Inmiddels is alles echter
nog niet bijeengebracht, zoodat het onder
zoek wordt voortgezet.
ONEERLIJK HULPBESTELLER.
Hij inde gestolen postwissels.
De politie te Tilburg heeft een hulpbestel
ler van de posterijen gearresteerd, die door
het plaatsen van valsche handteekeningen
door hem gestolen postwissels had geind.
He tbleek, dat hij vier postwissels had ont
vreemd, drie daarvan tot een gezamenlijk
bedrag van 49.50 had hij reeds geind. Bij
zijn poging om ook den vierden postwissel
te verzilveren liep hij tegen de lamp. De
oneerlijke besteller, de 24-jarige ongehuw
de J. H. te Hilvarenbeek, is naar Breda
overgebracht ter beschikking van de justi
tie.
praten. Dit eene heb ik inmiddels wel er
varen: droomen en werkelijkheid dekken
elkaar nooit. Nochtans: het leven is al
tijd ryk, als je het haar inhoud weet te ge
ven. Tot die ontdekking zul je waarschijn
lijk ook zelf al zijn gekomen. Ik denk dik
wijls aan je. Je
TIT.
Maria schreef:
Beste Arkadi! Waar is de tijd geble
ven? Het is nu bijna elf maanden, dat je
weg bent en oppervlakkig beschouwd, is er
al dien tijd niets veranderd. Het lijkt, of
de wereld stilstaat, maar als je wat dieper
kijkt, is alles vol leed, strijd en zorgen. Af
en toe vraagt men zich wel eens af, of de
menschen totaal verleerd hebben het inner
lijk geluk te zoeken.
Ik heb je beloofd iets van mijn leven te
vertellen en ik moet dus mijn woord hou
den. De laatste acht maanden ben ik werk
zaam in een tehuis, dat mij zoowel in- als
uitwendig volkomen vreemd is. Met al
len goede wil kan ik er niet in komen,
want de vrouwen, die hier zijn opgenomen,
hebben zoo diep in het leven gekeken, dat
zij veel sterker zijn dan wy. Zij weten
dat en lachen ons uit. Deze zomer wil ik
nog blijven, maar den komenden winter
denk ik in een weeshuis te gaan werken.
Tit zal je wel hebben geschreven, dat
hy getrouwd is? Het gebeurde volkomen
onverwachts. Zijn vrouw heeft twee hel
dere, vroolijke oogen en twee dikke, blon
de vlechten. Wij houden allen heel veel van
haar, vooral moeder. Als ik aanleg had voor
jaloezie, zou dat nu tot uiting moeten zijn
gekomen. ,Gelukkig echter kan ik mij ver
heugen mèt de anderen.
De prachtige pels, die je me gestuurd
hebt, heb ik aan het museum ten geschenke
Haagsche Politierechter
Tante Betje hielp boonen afhalen.
In het snijboonenhoogseizoen kan het
gebeuren, dat men heele families in de
open lucht ziet kampeeren, gezeteld op al
lerlei rare zetels, zooals omgekeerde em
mers, vloer kleedjes en soortgelijke instru
menten. Men pleegt er dan een extraatje
bij te verdienen met boonen afhalen. Di
verse hulpen worden gerequireerd. Opoe
helpt, tante Betje komt helpen, eigen en
andermans kinderen helpen. Zoo zat ook
in het hier volgende gebeuren een heele
familie, met diverse hulpen, boonen af te
halen. Eenige meters verder had een twee
de boonenafhalende familiegroep hare ten
ten opgeslagen. Er werden evenwel niet
alleen boonen afgehaald er werd ook ge
praat. Gepraat is eigenlijk het goede woord
niet. Er werd geroddeld en wel door de
eene familie over de andere dito. Misschien
was het alleen bij gepraat oftewel onvrien
delijkheden uitwisselen gebleven als een
klein knaapje het niet in zijn kleine hoofdje
had gehaald om al kruipend naar de andere
familie te gaan.
De gemoederen waren inmiddels danig
verhit geworden en daarom kon het dan
ook gebeuren, dat een der boonenafhalen-
den zeide „mot je dat krengetje zien, wat
mot dat mormeltje hier". Het „mormeltje"
was zich evenwel niet bewust, dat hij de
beruchte knuppel in het bekende kippen
hok was en grijnsde met een vochtig neusje
de boonenafhalende gemeente vriendelijk
toe.
Anders was het gesteld met de mama
.van het knaapje met het vochtige neusje,
dat door „die" anderen mormeltje was ge
noemd.
Dc sluizen harer welsprekendheid had
den zich geopend en de stortvloed was
over de geheele minzame gemeente der
boonenafhalers(sters) nedergedaald, die op
hun beurt de kraan opendraaiden.
De reeds genoemde tante Betje bleek
over het beste schreeuwg'eluid te beschik
ken en zij trok dus het meest de aandacht
van de moeder van het „mormel" genoem
de knaapje. Mama meende iets te moeten
zeggen over het gebit van tante Betje,
waarop tante Betje van haar vloerkleedje
verrees om dat gebit van dichtbij te laten
bekijken. Nu staat er één ding vast en dat
is, dat het gebit van tante Betje nooit uit
verkoren zal worden om op een plaat voor
tandpasta te prijken. Toen zij deze stomp
jescollectie dan ook onder mama's neus
duwde, kneep deze demonstratief haar
reukorgaan dicht en zei, dat het riekte (zij
gebruikte een ander woord). Deze opmer
king deed de emmer overloopen en tante
Betje ging tot daden over. Zij greep n.l.
een oor van de mama van het „mormel"
genoemde knapelein en probeerde dit oor
van het overige gedeelte van het hoofd te
rukken. Als er toen nog geen vleeschdistri-
butie geweest was zou men kunnen zeggen:
die komt zeker iets hartigs voor de boter
ham tekort. Hoe het ook zy, deze oortrek-
kerij viel niet in goede aarde en lokte te
genmaatregelen uit, waardoor tante Betje
het wat benauwd kreeg vanwege het dicht
knijpen harer ademhalingsorganen. Zij liep
al een beetje paarsachtig aan toen ontzet
ting opdaagde van haar zuster, die op haar
beurt het luchtpijpje van mama ging be
handelen. Opoe, te oud om zelf aan het
feest mee te doen. brulde „moord" en hit
ste de diverse medeboonenafhaalsters op
om ook iets te doen. Het was vast en zeker
op moord en doodslag geëindigd als de boo
nenafhalende heer des huizes niet tusschen
beide gekomen was en allereerst zijn vrouw
op haar geimproviseerden zetel had ge
kwakt welke behandeling commentaar ten
gevolge had van opoe, die zooiets mompelde
van „bruut", waarop zij de keus kreeg tus
schen kiezen op elkaar (het mensch had
niet eens kiezen) of in slaap geslagen te
worden. Vervolgens werd tante Betje naar
haar zetel geholpen hetgeen vergezeld ging
van veel tegenstrubbelingen waardoor
gegeven. Wees zou goed mijn dank en myn
groeten over te brengen aan de vrouw, die
hem gemaakt heeft. Maar groet vooral dat
aardige kind, waarom ik haar benijd. Ik
heb voor het meisje een en ander in je
kist gepakt, waarmee ze zich kan bezig
houden. Ik hoop, dat ik er bij mijn keus
niet al te ver naast ben geweest.
Nu moest ik eigenlijk vragen, hoe je het
maakt, maar ik vermoed, dat je me dat alles
in je brief, dien je mé beloofd hebt en dien
ik met de eerste boot verwacht, reeds zult
hebben meegedeeld Als mijn gevoelens mij
niet bedriegen en als ik je goed ken, is het
verblijf in het hooge Noorden waarvoor
je ondanks alles, toch een beetje terug
schrok je tot een zegen geworden.
Nog zeven weken. Dan ben je weer hierl
Ik verheug me op je terugkeer en op alles,
wat je te vertellen zult hebben.
MARIA.
Ik had Maria's brief haastig en gejaagd
doorgevlogen en toen ik aan het eind was,
liet ik een luid „Victoria!" hooren. Wat gin
gen mij op het oogenblik haar tehuizen en
weeskinderen aan wier lot zij zich zoo
scheen aan te trekken? Ik las slechts dat
eene, waarvan zij met geen woord gewaag
de en dat toch zoo duidelijk tusschen de
regels stond: haar hart was nog vrij; ze
had zich aan niemand gebonden! Nu moest
er nog eens iemand komen, die beweerde,
dat de wereld niet mooi was!
Met waarlijk kinderlijke nieuwsgierigheid
begon ik aan het uitpakken van alles, wat
Nikita had meegebracht. Allereerst kreeg
ik Pascha's ruw wollen sokken in handen
en daarna de attenties van Maria: een
bloeiende rozenstruik met een groot aantal
half ontloken knoppen. Helaas had de zee
blauwe plekken ontstaan waren. De mama
van het „mormeltje" werd daarna verzocht
om zich rustig te houden aangezien haar
man anders weduwnaar zou worden. De
mama had evenwel het onderste uit de kan
willen hebben en had gezorgd, dat tante
Betje in het verdachtenbankje plaats moest
nemen vanwege het trekken aan het oor
mitsgaders nog andere mishandelingen.
Vast kwam wel te staan, dat het oor in
gescheurd was maar de officier was niet
temin van meening, dat ook de mama zeer
onzachtzinnig was opgetreden. Dat sluit
evenwel niet in dat tante Betje onschuldig
zou zijn
Integendeel zij is wel degelijk hoogst on
gepast opgetreden. Derhalve werd de eisch
3.subs. 3 dagen, hetgeen tante Betje
nog veel te veel vond, want zy achtte zich
zoo onschuldig als een lammetje.
De Politierechter vond haar geen lam
metje, dus bleef het drie gulden of drie
dagen.
DOODSLAG TE ROTTERDAM.
Verdachte vrijgesproken
De 29-jarige R. S. te Rotterdam, die te
recht had gestaan verdacht van doodslag
op den 37-jarigen C. Visser op den Goud-
sche Singel te Rotterdam werd door de
Rot ter damsche rechtibanik vrijgesproken.
Er was tegen S. een gevangenisstraf van
6 jaar geëischt.
De verdediger was Mr. R. I. M. H. Brou
wer.
KANTONGERECHT TE ALPHEN.
De volgende verstek-vonnissen werden
gewezen:
Arbeidswet: P. v. d. W. te Boskoop 3
of 2 dagen, N. J. V. vrijspraak, K. S. te
Zwammerdam 2 maal 1 of 1 dag.
Leerplichtwet: J. B. H. te Woubrugge
3 of 2 dagen.
Visscherjjwet: J. v. A. 2 maal 2.50 of
2 dagen met vernietiging van de peur.
Vleeschkeuringswet: W. J. te Bodegraven
10 of 6 dagen.
Verduisteringsverord. van den Rijkscom
missaris: A. J. v. d. G. te Hoogmade 5 of
3 dagen en 2 of 2 dagen, M. v. W. te Kou
dekerk 2 of 2 dagen en 1.50 of 1 dag,
M. v. d. W. idem, L. de K. idem, K. de K.
idem, N. Ch. S. idem, W. F. den H. idem,
C. G. B. idem, P. S. idem, T. H. idem, J.
van W. 2.50 of 2 dagen, J. de G. te Wou
brugge idem, A. V. idem.
Art. 453 Strafrecht: F. S. te 's-Gravenha-
ge acht dagen hechtenis, G. C. van D. 15
of 15 dagen.
Vaarwegenregl. Zuid-Holland: H. K. te
Amsterdam 4 of 2 dagen.
Vraag: Ik ben groentenhandelaar en
kweeker; kan ik de groenten aan een fa
briek leveren buiten de veiling of moet ik
daarvan dan nog 7 pet. aan de veiling af
staan, daar ik als gast veil aan de veiling
en geen lid kan zijn.
Nu durft de fabriek het niet aan om bui
ten de veiling om te betalen, daar zij bang
ia soms last te krijgen, daar z(j ook niet
weet of het mag. Het gaat hier over een
levering van 40.000 andijvie. Ik ben in het
bezit van Erkenning van venter van Klein
handelaren.
Antwoord: U moogt de eigen-geteel
de groenten rechtstreeks leveren aan par
ticuliere personen; doch levering aan fa
brieken dient verplicht te geschieden over
de veilingen.
Vraag: Zoudt u m(j ook kunnen zeg
gen of het mogelijk is voor iemand, die in
dienst is van de Duitsche Weermacht als
chauffeur en gerelgd in het buitenland rijdt
en dus geen tijd heeft, diens stamkaart te
laten veranderen in een identiteitsbewijs?
reis den jongen bloemen geen goed gedaan.
Maar in deze witte ijzige pracht een leven
de, roode roos voor zich te zien.ja, dat
leek bijna een sprookje, een wonder!
Mijn moeder had uitsluitend eetwaren ge
stuurd. Maar alles was door haar zelf ge
bakken, gepekeld, gerookt en ingemaakt.
Het gedroogde fruit droeg nog de gansche
warmte van den zomer in zich en het zoe
te gebak leek zoojuist uit den oven te zyn
gekomen.
Zij moest wel veel van alles, wat haar
bewoog, er in hebben gebakken, want het
werd mij plotseling warm om het hart. Ik
streelde de worsten en het fijne wittebrood.
En eensklaps vonden mijn lippen het juiste
woord. Ik riep:
Moeder! Moeder!
Urenlang dwaalde ik met een hart vol van
vreugde, over de onaanzienlijke, met vele
gaten doorboorde sneeuwvelden. Toen mijn
beenen mij niet meer wilden dragen,, ging
ik omlaag naar het water. Ik legde mij op
den grond en hoorde, hoe de golven den
rotsachtigen oever bespoelden en hem
zachtjes streelden en toefluisterden. Ik
breidde mijn armen n'aar het water uit en
lokte het met eigen roep, dien ik van Pel-
ka had geleerd: „Daada! Daada!"
Het rolde op my toe en besprenkelde mijn
voorhoofd. Het was als een kus. Maar het
maakte mij wetend want plotseling ver
stond ik de taal van al het voorbije, het he
den en het toekomstige. Zij waren alle op
denzelfden grondtoon afgestemd en deze
heette: Liefde! liefde! liefde!....
14 Augustus.
De weinige vrije uren, welke de visch-
vangst ons liet Nikita en ik zaten soms 24
uur lang onafgebroken in de boot lag ik
Radio-programma
DONDERDAG 26 SEPTEMBER.
JAARSVELD, 414,4 M. NCRV-Uitzen-
ding. 8.00 Nieuwsberichten ANP 8.10
Schriftlezing en meditatie 8.25 Gewij
de muziek (gr.pl.) 8.35 Gramofoonmu
ziek 9.15 Pianovoordracht en gramo-
foonmuziek 10.00 Gewijde muziek (gr.-
pl.) 10.30 Morgendienst 11.00 Zang
met orgelbegeleiding (gr.pl.) 11.15
Spaarne-sextet 12.00 Berichten 12.15
Spaarne-sextet 12.45 Nieuws- en econo
mische berichten ANP 1.00 Orgelspel
1.45 Gramofoonmuziek 2.15 Zang met
pianobegeleiding en gramofoonmuziek
3.00 Vrouwenhalfuurtje 3.30 Gramofoon
muziek 4.00 Bijbellezing 4.30 Molto
Cantabile 5.15 Nieuws- en economische
berichten ANP 5.30 Stichtsch Salonor
kest en gramofoonmuziek 6.30 VPRO:
Cyclus „Lezen in den Bijbel" 6.45 "Be
richten 7.00 Vragen van den dag (ANP)
7.15 Reportage of muziek 7.35 Arn-
hemsche orkestvereeniging (opn.) 8.00
Nieuwsberichten ANP. Toespraak „Wat is
het belangrijkste?" (opn.) 8.15 Vervolg
concert (opn.) 8.30 Causerie „Natuur en
genade" 8.50 Schriftlezing 8.55
9.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting.
KOOTWIJK, 1875 M. VARA-Uiizending.
7.00 Berichten (Duitsch) 7.15 Berich
ten (Engelsch) 7.30 Gramofoonmuziek
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoon
muziek 10.40 Orgelspel 11.15 Berich
ten (Engelsch) 11.30 Gramofoonmuziek
12.00 VARA-orkest 12.45 Nieuws- en
economische berichten ANP 1.00 VARA-
orkest 2.00 Berichten (Duitsch) 2.15
Gramofoonmuziek 2.45 Esmeralda
3.30 Berichten (Engelsch) 3.45 Gramo
foonmuziek 3.50 Causerie „Kinderklee-
ding" 4.20 Gramofoonmuziek 4.25
Keukenpraatje 4.55 Gramofoonmuziek
5.00 Berichten (Duitsch) 5.15 Nieuws-
en economische berichten ANP 5.30 Es
meralda en solist 6.15 Berichten (En
gelsch) 6.30 VARA-orkest 7.00 Vra
gen van den dag (ANP) 7.15 Orgelspel
7.30 Reportage 7.50 Orgelspel 8.00
Berichten (Duitsch) 8.15 Nieuwsberich
ten ANP 8.25 Gramofoonmuziek 8.30
Berichten (Engelsch) 8.45 Gramofoon
muziek 8.559.00 Nieuwsberichten
ANP, sluiting.
Wat moet men daarvoor meebrengen. Is
een oud rijbewijs soms voldoende.
Antwoord: Neen dit is niet mogelijk.
Dit moet ieder persoonlijk doen. In
dit geval kan deze chauffeur, zoo gauw
hij Nederland binnenkomt in iedere wille
keurige gemeente dit laten doen. Hij be
hoeft slechts te zorgen zijn stamkaart en
een pasfoto by zich te hebben.
Vraag: Is 'sGravenhage een stad of
een dorp?
Antwoord: Hoe gek het ook moge
klinken, in de eigenlijke beteekenis is
's-Gravenhage een dorp, wijl het nimmer
stadsrechten heeft verkregen. Men spreekt
tegenwoordig evenwel natuurlijk van de
stad 's-Gravenhage.
Vraag: Is er in Leiden of omgeving
een cursus voor bakkers, luxe of banket
bakkers?
Antwoord: Op het oogenblik nog niet.
De óhr. organisatie heeft evenwel weer het
voornemen opgevat een cursus te doen
geven en daarvoor de medewerking der
andere organisaties verzocht en verkregen.
Te zijner tijd zal hierover wel een mede-
deeling en een oproep in de courant ver
schijnen.
Uitgesproken:
Th. P. Buytendijk, Wassenaar, Buurt
weg 10; cur. mr. C. J. de Vries, den Haag.
meestal op mijn rug in de sneeuw, waarbij
de zon mij volop in het gezicht kon .schij
nen. De zomer bereikte nu immers zijn
hoogtepunt! Tien graden warmte!
Op zekeren dag zag ik toevallig op mijn
„schrijftafel" het doosje met kleurpotloo-
den staan. Onmiddellijk nam ik een stuk
papier en begon te teekenen. Allereerst ver
scheen een jurkje van grijs bont met kleu
rige stofgameering op het witte vlak, ver
volgens een bonten kap en uit dezen kap
traden langzamerhand twee ernstige staal
grijze oogen, een klein, vermetel neusje en
een in verlangen geopend mondje te voor
schijn.
Pelka, mijn sprookjeskind! Zij was het
werkelijk!
Hoe diep moest zij zich in mijn hart heb
ben genesteld, dat haar trekken zoo zon
der eenige moeite uit mijn kleurpotlooden
vloeiden. Zeldzaam voldaan liep ik naar
buiten om Nikita te roepen, die juist bezig
was met het inzouten van de gevangen
vlsch.
Nikita, herken jij
Hij liet me niet eens uitspreken. Hy was
toch waarachtig niet blind? Dat was im
mers dat kleine meisje uit de Walvisch-
baal, waar ik die pop van had en die roode
papieren rozen.
Ach ja, die roode rozen! Die had ik totaal
vergeten! Aanvankelijk hadden zij by het
raam gehangen, boven het hoofd van Daa
da, maar toen de zon niet meer van den he
mel week, had ik ze, uit vrees dat ze zou
den verschieten, in mijn koffer geborgen.
Nu hing ik Pelka's portret aan den hou
ten wand boven myn tafel, haalde de pa
pieren bloemen uit mijn koffer en bevestig
de ze boven de teekening.
(Wordt vervolgd).
