Qatiaiy de 31 ericftten SPORT Likdoorns! Eelt? Wratten Drogisterij J. Vrijenhoek Paardenvleesch en Rundvleesch BIOSCOPEN TE LEIDEN CLcfU&t de fraóócfien DONDERDAG 25 JULI 1940 DE LE1DSCHE COURANT TWEEDE BLAD - PAG. 61 MEISJE OVERREDEN EN GEDOOD. Een ernstig ongeval, waarvan het zeven jarige dochtertje van den heer V. te Drie bergen het slachtoffer werd, heeft op de Traay plaats gehad. Het kind werd door een motorfiets aangereden, terwijl het on verhoeds den rijweg overstak. Bewusteloos werd de kleine opgenomen. Het meisje overleed spoedig daarna tengevolge van een bekomen halsfractuur. TIJDENS DUISTERNIS VERDRONKEN. Vannacht omstreeks één uur hoorde een bewoner van de Waldeck Pyrmontkade te 's-<xravenhage hulpgeroep. Hij snelde zijn huis uit en bemerkte, dat het geroep uit het water kwam. Daar hij echter tengevol ge van de diepe duisternis niets kon onder scheiden, waarschuwde hij de politie. En kele motoragenten haalden kort daarna met de dreg den 54-jarigen.L. M. D. uit de Schuytstraat uit het water op; deze was vermoedelijk, door de duisternis misleid, te water geraakt. De levensgeesten bleken reeds geweken. LIJK VAN EEN FRANSCHEN SOLDAAT AANGESPOELD. Dinsdagavond laat is op het Noordzee strand achter De Cocksdorp (Texel) het lijk aangespoeld van een Franschen mili tair, die behoorde tot het Marokkaansche leger, dat in Frankrijk heeft gestreden. Ook de reeds eerder op den dag aange spoelde lijken van Fransche militairen maakten van dit leger deel uit. De stoffelijke resten van den Marok kaan zijn bij die van zijn strijdmakkers op de algemeene begraafplaats te Den Burg begraven. Als vertegenwoordiger van het gemeen tebestuur legde burgemeester Kamp een krans op de groeve. Ook een commandant van een afdeeling der Duitsche weermacht bewees de laatste eer. Ds. Gorter las een gedeelte uit Rom. 8 en besloot de plechtigheid met het Onze Vader. KAPITALE BOERDERIJ AFGEBRAND." Onder Rossum is een kapitale boerderij, gelegen aan den straatweg van Oldenzaal naar Ootmarsum, afgebrand. De hoeve be hoorde toe aan den heer J. L. Bosch, wet houder der gemeente Weerselo en lid der Provinciale Staten van Overijssel. Het vuur moet op den zolder zijn ont staan. De oorzaak is niet bekend. Mogelijk heid tot blusschen bestond er niet, zoodat de geheele boerderij uitbrandde. De hooi oogst ging daarbij verloren. Ook van den inboedel is zoo goed als niets gered. In den nacht van Dinsdag op Woens dag heeft te Huil bij Zaltbommel een zware brand gewoed en de kapitale boerderij be nevens een schuur en een grooten hooi berg van den heer Schrijvers geheel in de asch gelegd. De brandweer kon met de primitieve handbrandspuit weinig tegen de geweldige vuurzee uitrichten. Het groote pand is geheel verwoest. Een kalf en 25 kippen vonden den dood in de vlammen. De oorzaak van den brand is onbekend. KIPPENDIEFSTALLEN BEGINNEN WEER. Bij een landbouwer aan den Kouden- hovenscheweg te Eindhoven zijn na ver breking van een deur, uit een achter zijn woning staand kippenhok, 39 kippen en vier hanen ontvreemd,ter waarde van 73.50. DE R.K. VOETBALVEREENIGINGEN BLIJVEN BESTAAN Fusie met neutrale clubs niet vereischt Het R.KJ'.-bestuiur deelt mede te heb ben vernomen, dat een der grootste katho lieke sportvereenigingen in het westen des lands door het gemeentebestuur werd op geroepen voor een bespreking om te komen tot combinatie met een vrij nood lijdende neutrale vereeniging. Het Fede ratiebestuur wijst er echter met nadruk op, dat de katholieke voetbalvereenigingen het volste recht hebben als zoodanig te blijven besten. Waar de bovenbedoelde combinatie tot gevolg zou hebben, dat dit niet mogelijk is, heeft de betreffende vereeniging na tuurlijk ten volle het redht deze combi natie te weigeren. Hierdoor komt zij niet in strijd met de door de omstandigheden gewensche concentratie in de voetbalsport van ons land. De initiatiefnemers ter plaatse, die het wellicht goed bedoelen, zijn niet bekend met de van hoogerhand vastgestelde plan nen, daar deze den katholieken voetbal vereenigingen een volkomen eigen bestaan waarborgen. NED. ELFTAL WINT OPNIEUW Rotterdam met 20 geslagen door v. d. Vegt Na de 51 overwinning van de vorige week op Den Haag is het Nederlandsch elftal er gisteravond op het Spartaterrein te Rotterdam in geslaagd, ook het Rotter- damsch elftal te verslaan. De omstreeks 6000 menschen, die dezen kamp hebben aanschouwd, hebben een wedstrijd gezien, waarvan het spelpeil maar zeer matig was. De elftallen gaven elkaar niet veel toe. Beide teams vormden niet de sterkste vertegenwoordigende elf tallen. De elftallen zagen er nu als volgt uit: Rotterdamsch elftal: Doel: Scholten (Feyenoord); achter: v. d. Horden (C.V.V.) en Hey (R.F.C.); midden: Oldenhof (R.F.C.) Kuppen (Feyenoord) en J. Poulus (S.V.V.); voor: Van Walsum (R.F.C.), Seton (Sparta) Den Boer (Sparta), Blaauwboer (R.F.C.) en Sen (Neptunus). Nederlandsch elftal: Doel: Wille (E.D.O.) achter: Louwe (Xerxes) en v. d. Heide (Feyenoord); midden: Paauwe (Feyen oord), De Vries (V.S.V.) en De Vroet (Feyenoord); voor: Van den Engel (D.H.C.) Van der Vegt (H.B.S.), Vente (Feyenoord), Van Spaendonck (Sparta) en De Harder (V.U.C.). Het kwaliteitsverschil was aanvankelijk zeer gering; beide doelen kwamen enkele malen in gevaar. Langzamerhand open baarde zich bij het nationale elftal een beter ploegverband, doch voor doel waren de Rotterdammers zeker even gevaarlijk. In de Rotterdamsohe voorhoede speelde Seton een goede partij. Hij werkte hard en onderhield goed de verbinding tusschen de middenlinie en de voorhoede. Jammer was het, dat Van Walsum op de rechts buitenplaats het aangeven zoo onnauw keurig verzorgde, waardoor vele aan vallen op niets uitliepen. De aanval van het Nederlandsche elftal werd tegen de rust iets sterker, doch de Rotterdamsche verdediging werd energiek door de mid denlinie gesteund en zoodoende konden noch Vente, noch v. Spaendonck of v. d. Vegt' gebruik van de kansen maken. De pauze ging met blanco stand in (00). In de tweede helft liet een doelpunt niet lang op zich wachten. De Harder, die tot nu toe niet veel had laten zien, gaf een goeden voorzet, Soholtens onderschepte den bal zeer onvoldoende, het leder kwam daardoor voor de voeten van Van der Vegt, die den bal in het verlaten doel periode van herhaalde aanvallen voor het doel schoot (01). Dit doelpunt luidde een nationale elftal in. De verrassing ontbrak daarbij. Er werd te veel en dikwijls on nauwkeurig samengespeeld en de verdedi ging der Roterdammers kon dan ook in de meeste gevallen het gevaar zonder veel moeit bezweren. Een kwartier was er in de tweede helft gespeeld, toen het Neder landsch elftal zijn voorsprong vergrootte. Het doelpunt was het resultaat van een aanval, welke zeer snel werd afgewikkeld. Van den Engel bracht den bal snel op en zette toen keurig voor. Scholtens wilde den bal reeds vangen, doch Van der Vegt was hem voor. Hoog opspringend kopte de Hagenaar den bal onhoudbaar in het net (02). Dit doelpunt zette de Rotterdam mers tot meer inspanning aan en inder daad ontstonden er voor het dioel van Wille eenige gevaarlijke oogenblikken, Seton deed een goede doorbraakpoging, die echter op Van dér Heide strandde. Even later probeerde de Spartaman het met een hard sohot. Wille ving het keurig. Aan den anderen kant bezorgde Van Spaen donck Scholtens een moeilijk moment, doch de doelman sloeg zich er goed door heen. Even voordat scheidsrechter Van Welzenes het einde floot, dacht men Rot terdam nog den achterstand te zien ver kleinen. Sen had wederom den bal opge bracht. Hij speelde hem voor de voeten van Den Boer, deze schoot hard op het door Wille verlaten doel, dodh Louwe kon den bal juist bijtijds wegtrappen. Met on- veranderden stand kwam het einde. HET NEDERLANDSCH ELFTAL TEGEN AMSTERDAM De keuzecommissie van den K.N.V.B. heeft na afloop van den wedstrijd te Rot terdam het Nederlandsch elftal, dat op Woensdag 31 Juli a.s. in het Olympisch Stadion tegen het Amsterdamsch elftal zal spelen, als volgt samengesteld: Doel: Wille (E.D.O. Achter: Wilders (Blauw Wit) en Van der Heide (Feyenoord). Midden: Pauwe (Feyenoord), Kuppen (Feyenoord) en De Vroet (Feyenoord). Voor: Drager(D.W.S.), Van der Vegt (H.B.S.), Vente (Feyenoord), Drok (Sparta) en De Harder (V.U.C.). POGING TOT RECORDVEBETERING 10 X 100 METER VRIJE SLAG. Nadat het 10 x 100 meter vrije slag-re cord Zondag 14 Juli officieus is gebroken, zal thans een officieele poging worden on dernomen om dat record te verbeteren op Zondag 28 Juli des middags om 2 uur in het zwembad aan de Mauritskade in Den Haag. Er is in de laatste veertien dagen extra hard getraind, zoodat dan ook ver wacht wordt, dat het huidige record, dat is gevestigd op 11 min. 6,6 sec., met niet minder dan 10 sec. verbeterd zal worden. De 10 zwemmers, die aan deze record poging zullen meedoen zijn: 1. Frits Ruim- schotel, 2. Cees Pley, 3. Hans Thomas, 4. Frans Borgman Brouwer, 5. Hans Hóls- bergen, 6. Hans Kuster, 7. Ruud den Ha mer, 8 Piet de Groot, 9 Evert van Manen, 10 Pim v. d. Hoek. Buiten deze record-poging worden nog 2 polo-wedstrijden gespeeld en wel: H.Z. en P.C. IIde Zijl I en H.Z. en P.C. IV D.Z.V. I. WATERPOLO A.Z.C. I—BOSKOOP I 5—2 Na een aanvankelijk gelijk opgaanden strijd nam A.Z.C. de leiding door Kemp (10). De bezoekers kwamen er toen wat beter in en na snel opzwemmen der Bos- koopsche vorhoede wist de linksvoor een goede kans te benutten en de stand was gelijk (11); Kemp kreeg toen een goede beurt om te doelpunten, doch de bal ging langs het doel. De midvoor der bezoekers deed het beter en wist even later voor zijn club de leiding te veroveren (12). In de tweede helft liet AZ.C. het er niet bij zitten en in de eerste minuut wist Thim voor A.Z.C. met een verrassenden worp den stand op gelijken voet te brengen (22). Hoewel de bezoekers vrij snel wa ren, konden zaj niet voorkomen, dat Bijl met een schitterenden worp de leiding gaf aan A.Z.C. (32). Nadat van der Velde door onzuiver werpen eenige kansen om hals had gebracht wist hij toch spoedig den stand op 42 te brengen. De thuis club bleef het meest in den aanval en een dezer aanvallen was voor Kemp aanlei ding den bal op den Boskoopschen doel man te plaatsen, die den bal verder in het doel deponeerde (52). Hiermede kwam het einde van dezen spannenden wedstrijd met een verdiende overwinning voor A.Z.C. A.Z.C. n—DE ZIJL H 0—8 De Zijl II bleek het spelletje van A.Z.C. III te hebben afgekeken want op haar beurt wist zij de A.Z.C. reserven met 80 te slaan. De Zijl bleek al dadelijk sterker en het plaatsen was beter. Spoedig gaf de midvoor van de Zijl zijn club de leiding (01). De linksvoor der Leidenaars volg de zijn voorbeeld en met een uitsteken den worp bracht hij den stand op 02. Daarna was het de midvoor van de Zijl, die vrij op kon zwemmen en het derde doel punt maakte. Heel rustig maakte toen de rechtsvoor der bezoekers 40. Nadat met dezen stand de rust was ingegaan was het de linksvoor van de Zijl, die in de tweede helft nr. 5 in de touwen liet verdwijnen. Na een algemeenen aanval der bezoekers werd het 00 en links en midvoor wisten achtereenvolgens den stand op 80 in het voordeel der Leidenaars te brengen. A.Z.C. Hl—BOSKOOP n 8—0 Reeds in de eerste minuut verschafte Boot A.Z.C. de leiding (10), direct daar op vergrootte Bijl den voorsprong (20). Toen Bijl opnieuw de bal van links werd toegespeeld scoorde hij onhoudbaar het derde doelpunt (30). De bezoekers ble ken bij lange na niet opgewassen tegen de thuisclub, die er lustig op los scoorde. Weldra kwam de vrij liggende de Jeu in aanmerking om den bal langs den uit- zwemmenden 'doelman in het net te wer pen (40). Na de rust bleef A.Z.C. in het offensief. Bijl 6coorde nr. 5 en van Zwieten bracht achtereenvolgens den stand op 6 en 70. Tot slot wist Bijl handig de Bos- koopsche verdediging te passeeren en was het 80, waarmede het einde kwam. BILJARTEN BILJARTCLUB T. E. P. De opstelling voor hedenavond In den wedstrijd tegen „Hazerswoude Groenen dijk", is als volgt: H. Devilee moyenne 1.725. J Brasker moyenne 1.315. H. Huying moyenne 1.311. J. de Groot moyenne' 1.311. Reserves: H. Cambier moyenne 1.294. D. Devilee moyenne 1.279. De laatste stand der onderlinge compe titie na gisteren is als volgt: gevv.gel.verl.pnt.carr.brt.moy. H. Devilee 6 1 1 13 414 240 1.72 N. Overdijk 6 12 230 180 1.27 D. Devilee 6 2 12 307 240 1.27 H. Hying 5 1 10 236 180 1.31 J. v. d. Aar 5 3 10 251 240 1.04 A. Rodenburg 4 1 3 9 255 240 1.06 J. de Groot 4 4 8 316 240 1.31 J. Basker 8 1 3 7 277 210 1.31 H. Cambier 3 3 6 233 180 1.29 J. v. Dam 3 3 6 167 108 0.92 C. v. d. Meijden 2 1 3 5 176 180 0.97 Ph. Smits 2 2 4 137 120 1.14 J. Soupart 2 2 4 99 120 0,82 J. Verhoogt 2 5 4 160 210 0.76 J. Hillenaar 1 2 5 4 217 240 0.90 C. Klein 1 1 6 3 188 240 0.78 A. Kienjet 1 2 2 82 90 0.91 v. d. Krogt 1 3 2 104 120 0.86 H. Key 1 3 2 80 120 0.66 A. Koper 1 3 1 60 120 0.50 Th. v. d. Holst1 17 120 0.56 J. v. d. Post Binnen 3 dagen 3909 Likdoorn weg, Eelt weg, Wratten weg Pijn wegl 35 en 40 et per flacon Haarl.straat 119, over de Hartebrugkerk bij T. VAN BOHEÜflEN Janvossensteeg 47 Alleen eerste kwaliteit. 7639 HOOFDFILMS De regen kwam (Myma Loy, Tyrone Power). Zoo de ouden zon gen. Martha Eg- gerth). De Zwitsersche Ro binson (Thomas Mitchel, Edna Best). De schrik van Hol lywood (Kay Kyser. Adolphe Menjou). In het vreemdelin genlegioen (Laurel en Hardy). Andy Hardy wordt verliefd (Mickey Roony, Judi Gar land). Vleugels boven Ho nolulu (Wendy Bar ry, Ray Milland). De dynamietchauf feurs. (Wai;d Bond, Doris Weston). Mysteries in Britsch-Indië Operette-zang Avonturen Speelfilm Komisch Speelfilm Vllegsensaties Sensationeel AAN VANGSULi. lederen avond 8 uur Zondag van 27 uur Woensdag en Zater dag matinée. lederen avond 8 uur Zondag van 27 uur Woensdag en Zater dag matinée. lederen avond 8 uur Zondag van 27 uur lederen dag matinée lederen avond 8 urn- Zondag van 47 uur Zaterdag en Woens dag matinée 2.30 u. Toelaatbaar v. volwassenen Goedgekeurd v. volwassenen Goedgekeurd v volwassenen Goedgekeurd v, volwassenen FEUILLETON Een roman uit Siberië, door Fr. ENSKAT. 28) „Ja! Helaas is er hier zoo weinig gele genheid voor. De laatste weken hebben wij in het Proeska-dal niet veel anders ge daan dan gewerkt. Zeg eens Kare, vind je het eigenlijk wel prettig, dat ik dat Lansky en zijn mannen jullie rust zoo ver stoord hebben?" „Wél ja, Frans. Waarom niet?" „Dus je kunt het met allen nogal goed vinden?'' Kare scheen plotseling wat verlegen. „Met allenAch, dat kan ik niet di rect zeggen, maarZe zweeg even, over het geheele gezicht blozend, maar daarop vervolgde ze: jij bent toch ook mee gekomen, Frans!" „Vind je dat zoo belangrijk?" „Ja, Frans, dat had ik je nu allang eens willen zeggen. Sinds jij hier bent, is alles anders en veel prettiger geworden. Vader was den laatsten tijd stil en teruggetrok ken; eigenlijk was het leven ook voor hem hier veel te eentoonig. Er is nu weer eens iets, dat onze aandacht geheel in beslag neemt, we maken plannen, er is gezellig heid in huis en jij bent voor Peter en voor mij als een broer.... eigelijk bijna nog meer dan een broer, want....'" Kare begon plotseling te stotteren. Wat had zij daar gezegd? Als eén bliksemstraal was het zooeven in haar hart gedrongen. Frans was meer dan een broer voor haar. Zij had dat, wat zij zichzelf tot dusver nog nooit had durven bekennen, eenvoudig uitgesproken. Zij wist niets van de wereld en de menschen, die daarin leefden, maar het gevoel van liefdé openbaarde zich nu eenmaal ook in de eenzame verlatenheid van de Siberische toendra Dat was de stem van het bloed het instinct van de ontwakende vrouw. Een zalig gevoel doorstroomde haar. Nu wist ze, dat ze in de toekomst haar eigen gedachten niet meer uit den weg zou kunnen gaan. Hal had argeloos geluisterd. „Ik ben blij, Kare, dat -ook ik je zoo na sta, niet slechts zoo, als gewoonlijk een neef. En als ik nu eens heelemaal niet je neef was? Neem dat nu eens aan. Zou het dan anders zijn tusschen ons?" Kare had zich intusschen weten te her stellen. Slechts haar stem klonk nog wat on zeker, toen zij antwoordde: „Ik weet niet, FransTen slotte is de familierelatie van zoo ondergeschikt be lang. Het komt toch eigenlijk alleen maar op den persoon aan „Mogelijk! En zou je altijd zoo goed over mij denken, ook als ik nu eens niet je neef was?" Hal vroeg het ernstig, bijna plechtig. „Daarmee keer je tot je eerste vraag te rug, Frans. Heb jé daar een bepaalde be doeling mee? Zoo ja, dan ken ik je al leen maar zeggen, dat jij als mensch, dus zóó als je bent, voor mij...." Hal greep haar bij haar armen en trok haar met een ruk naar zich toe. Kare wist niet, wat haar overkwam, maar toen zij haar oogen opsloeg, greep haar de schrik om het hart. Op niet meer dan honderd pas af stand kwam een log, zwart dier op hen af. Daarom had Hal haar dus plotseling in zijn armen genomen alleen daarom. Krampachtig vischte Lorne met beide handen naar zijn geweer, dat h'ij bij hun komst op deze plaats achteloos aan een rots punt had opgehangen. Eindelijk kreeg hij het te pakken. Intusschen was het logge dier tot op vijf tig pas genaderd. De lucht werd doortrok ken van de walgelijke uitwaseming van het beest. Het was een plompe viervoeter met een ruige, diepzwarte vacht. Schommelend kwam hij op zijn kromme pooten steeds meer naderbij. Een beer en toch geen beer, ging het Hal door het hoofd. Want op den lan gen hals zat een kleine kop, welke niet een beer kon toebehooren. Het geleek een vele malen vergroote hamsterkop met lange snorharen aan beide zijden van den snuit. Hal gaf vuur. Het schot werd door de rotsen weerkaatst, maar het walgelijke dier slofte rustig verder. Nogmaals haalde Lorne den haan over, ook ditmaal echter zonder resultaat. Het best scheen zich door niets te laten weerhouden en schommelde, naar het scheen zelfs nog was vlugger, op het tweetal toe. Nu was het te laat. Hal wierp zijn ge weer weg en trok een groot mes. De door dringende stank, welke he t dier uitsraaide, benam hem schier den adem. De zwarte kolos richte zich op zijn achterpooten op en Hal zag de kleine, van woede fonkelen- lende oogen nu vlak voor zich. Een klauw werd dreigend opgeheven. RaaK stak Hal toe. Tegelijkertijd wierp hij zich op zijn zij, Kare, die een kreet van angst slaakte, met zich mee sleurend. De volgende seconde zakte het dier ineen. Kare had haar armen om den hals van haar redder geslagen. Haar lichaam beefde van opwinding. Ook Hal was het zonder ling te moede. Kwam het van de emotie door den strijd met het roofdier of was het meisje, dat hij in zijn armen hield er aan schuld? Behoedzaam maakte hij zich uit haar om helzing los, maar haar handen hield hij in de zijne, „Is je niets overkomen, Frans?" vroeg ze bezorgd. „Neen, Kare! Van dat monster daar niet." Even later kwam Nanglu aanloopen. Hij had de beide schoten gehoord en was on middellijk op pad gegaan om Hal en Kare te zoeken. Bewonderend nam hij de buit in oogen- schouw. Beide kogels zaten in het lichaam van het doode dier. „Een beer is het niet", meende Hal. „Neen, heer! Veel gevaarlijker en bloed dorstiger: een kassul. Groote moordenaar en roover". „Ken ik niet, Nanglu. Kan je me daar niet wat meer van vertellen?" „Kassul is kassul, heer! Zeer zeldzaam dier". XXV. Als een wervelwind joeg Peter Bessin om den Oostelijken hoek van het gebergte. Zijn paard was met schuim overdekt. Hij stormde naderbij, alsof de duivel hem op de hielen zat. „Frans!" riep hjj reeds van verre met heesche stem. „Frans! Frans!" Kare staarde naar haar broer met groote oogen van ontzetting en ook Hal schrok yan dit doordringende geroep. In het dal moest een ongeluk zijn gebeurd. Peter hield zyn paard met een ruk in. Hij wagelde in het zadel. Zijn stem sloeg over. „Frans!Op BessinhoeveTwee van Lansky's mannen hebben Alexi neer geslagen! Hij is gewondLansky kwam vanmiddag op de hoeve. Hij vroeg naar Kare. Alexi zei, dat ze zich al een paar dagen met jou- in het Winddal op hield. Toen begon hij verschrikkelijk op je te schelden. Alexi gelastte hem het huis te verlaten. Hij wilde hem buiten de deur zetten. Toen wierpen Mitja en Ser- gius zich op hem. Je moet direct naar het dal komen, Frans!" Hal wist zich onmiddellijk te beheer- schen. „Was er niemand anders op Bessin hoeve?" „Alleen Gura. Maar dien hebt ik direct naar vader gestuurd". „Waar is die?" „In den Bilun-ketel". „Goed! Ik ga onmiddellijk. Laat je paard wat tot rust komen en rijd dan langzaam terug". Yorne wierp zich in het zadel en dreef zijn paard tot spoed aan. Zijn blik rustte on afgebroken op de ooren van het dier. Nu kwam de beslissing .Hij was er zoo van overtuigd, alsof hij hetgeen hem te wach ten stond reeds achter zich had. Hij zou het noodlot moedig onder het oog zien; laf was hij niet. Maar dat het hem niet gemakke lijk zou vallen juist nu daaraan twij felde hij geen moment. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 5