De nationale trainingswedstrijden
Wie wordt Lady
Letchford
MAANDAG 10 JUNI 19iu
DE LEIDSCHE COURANl
TWEEDE BLAD - PAG. 8
ATHLETIEK
te Amsterdam
Bij den openlucht kapper. Mannelijke geëvacueerden in de Residentie kunnen zich gratis laten scheren
en knippen, voor welk doel zich niet minder dan 146 kappers spontaan beschikbaar hebben gesteld
OSENDARP VALT TEGEN
De opening van het'athletiekseizoen met
de trainingswedstrijden op de Sintelbaan
in Amsterdam is een volledig succes ge
worden, zoowel in organisatorisch als in
sportief opzicht. De verrichtingen op het
veld en op de baan waren normaal voor
het begin van het seizoen. Records werden
niet gebroken. Groote prestaties werden er
niet verricht, maar het was voor de Tech
nische Commissie 'n mooie gelegenheid om
het beschikbare materiaal eens te bekijken.
De eenige verrassing was eigenlijk, dat
Osendarp in de finale van de 100 M. de
vijfde plaats bezette. Nadat hij zijn serie
had gewonnen. Lutkeveld bereikte met de
speer reeds de 60 M, hetgeen een goede
prestatie genoemd mag worden. Helaas
heeft hij in ons land in het geheel geen
concurrentie. Bouman won de 800 M. al
heel gemakkelijk doordat zijn tegenstan
der de Ruyter niet aan den start ver
scheen.
Het kogelstooten was voor de Bruyn,
evenals het discuswerpen. Orzel had te
weinig geoefend om tot een goede prestatie
te komen. Het hoogspringen bracht een
overwinning voor den Zwollenaar van
Loozen, die met zijn clubgenoot Peters tot
I.65 M. een spannenden strijd voerde.
Hooger dan 1.75 M. kon hij echter niet
komen. De Trekvogelman Roest bleef juist
overwinnaar bij het verspringen met een
sprong van 6.69 M. Wellerdieck haalde
6.68 M. Van Loozen toonde zich een veel
zijdig athleet, door op de 110 M. horden
denzelfden tijd als van Leeuwen van
A.A.C. te maken. De P.S.C.-er Slegt liep
een goede 3000 M. Hij nam van het begin
af de leiding en wist voortdurend een
regelmatig tempo te houden, waardoor hij
gemakkelijk won.
Op de 100 M. lag Osendarp bij den start
direct al achter op zijn concurrenten,
wel zette hij nog even goed aan, maar van
Osta, Baumgarten en Nota lieten zich den
voorsprong niet meer ontnemen. Twintig
M. voor het einde gaf onze nationale kam
pioen zich gewonnen. De andere drie gin
gen vrijwel gelijk over de eindstreep. Van
Osta echter wist in de laatste meters de
overwinning te behalen. Dat de tijd van
II.2 sec. niet erg mooi was, bewees even
later de B-klasser Peters van A.V. 1923
door de finale in den tijd van 11 sec. te
winnen.
Op de damesnummers ontbrak Fanny
Koen. Daar Lies Koning ook verstek liet
gaan, kon Agatha de Vries van A.D.A. in
den tijd van 12.6 sec. de 100 M. winnen.
Nel van Balen Blanken bleef met 1.50 M.
beneden haar beste prestatie bij het num
mer hoogspringen. Ans Niesink toonde ook
ditmaal haar kracht bij hèt discuswerpen
en kogelstooten. Mej. de Vries won het
verspringen met een sprong van 5.03 M.
voor mej. van Balen Blanken. Mej. Dam
mers won de 80 M. horden, waarin zij als
B-klasser startte, in den tijd van 13.9 sec.
De wedstrijden vingen met een minuut
stilte aan voor de gevallen athleten, waar
na het Wilhelmus werd gespeeld.
De resultaten.
De uitslagen luiden:
Dames. Hoogspringen, klasse A: 1. Nel
van Balen Blanken (Sagitta) 1.50 M; 2.
J. de Vries (Athleta) 1.45 M.
B-klasse: 1. T. Burger (Sagitta) 1.40 M.;
2. S. van Hoogen (A.D.A.) 1.40 M.
Discuswerpen, klasse A: 1. Ans Niesink
(Sagitta) 36.065 M.: 2. M. van der Raadt
(De Volewijckers) 33.67 M.
B-klasse: 1. S. van Hoogen (A.D.A.)
30.31 M.; 2. St. van Leeuwen (Zeeburg)
30.28 M.
Kogelstooten, klasse A: 1. Ans Niesink
(A..DA.) 10.34 M.; 2. St. van Leeuwen
(Zeebrug) 10.27 M.
Klasse B: 1. M. M. Honing (Zaanland)
8,66 M.; 2. J. Boumans (Sagitta) 8.28 M.
Verspringen, klasse A: 1. Agaath de
Vries (A.D.A.) 5.03 M.; 2. Nel van Balen
Blanken (Sagitta) 4.69 M.
Klasse B: 1. A. Loohuis (A.D.A.) 4.46 M.;
2. Ria de Goede (K.N.A.U.) 4.42 M.
Speerwerpen, klasse A: 1. E. Dammers
'Zeeburg) 35.07 M.; 2. G. Slisser (Sagitta)
32.22 M. v
Heeren. 110 M. horden, klasse A: 1. van
Leeuwen (A.A.C.) 16.5 sec.; 2. Van Loozen
(P.E.C.) 1.5 sec.
400 M.: 1. Noordhoek (Vlug en Lenig)
52.6 sec.; 2. de Roode (Haarlem) 53.4 sec.;
3. Peereboom (AAC.) 54.7 sec. B-klasse
Pij per man (V. en L.) 53.6 sec.
Polsstokhoogspringen, klasse A: 1. La-
moree (Haarlem) 3.60 M.; 2. Butselaar
(Hellas) 3.60 M.
Klasse B: 1. Markensteyn (Pro Patria)
3.60 M.
Hoogspringen met aanloop: B-klasse: 1.
van Loozen (P.E.C.) 1.75 M.; 2. Peters
(P.E.C.) 1.65 M.
3000 M. hardloopen, A-klasse: 1. Slegt
(P.S.V.) 9 min. 10.1 sec.; 2. Bakker
(A.A.C.) 9 min. 23.7 sec.
B.klasse: 1. Bruyn (A.A.C.) 9 min. 26.6
sec.
Verspringen met aanloop, klasse A: 1.
Roest (Trekvogels) 6.69 M.; 2. Wellerdieck
(Hellas) 6.68 M.; 3. Peters (P.E.C.) 6.63 M.
Klasse B: J. Veereschüd (G.A.C.) 6.07 M.
Speerwerpen, klasse A: 1. Lutkeveld
(A.P.G.S.) 60.25 M.
Klasse B: 1. Wolthers (Hellas) 50.57 M.;
2. Dammers (Zeeburg) 49.51 M.
100 M. klasse A. .(dames): 1. A. de
Vries (A.D.A.) 12.6 sec.; 2. A. Zijlstra
(Zeeburg) 13.6 sec.; 3. Schuurman (Zee
burg) 13.8 sec.
30 M. horden (dames): 1. Dammers
(Zeeburg) 13.9 sec.; 2. Nel van Balen
Blanken (Sagitta) 13.9 sec.
Kogelstooten (heeren) A-klasse: 1. de
Bruyn (V. en L.) 14.29 M.; 2. Creel
(A.P.G.S.) 113.34 M.; 3. Houtzager (V. en
L.) 1411 M.
B-klasse: 1. O. Kronig (Holland) 12.25 M.
100 M. hardloopen, klasse A: 1. van Osta
(Trekvogels) 11.2 sec.; 2. Heinz Baum
garten (Trekvogels) 11.2 sec.; 3. Nota
(Holland) 11.2 sec.; 4. Boersma (A.A.C.)
11.3 sec.; 5. Osendarp (Trekvogels).
100 M. hardloopen, klasse B.: 1. Peters
(A.V. 1923) 11 sec.
Discuswerpen, klasse A.: 1. de Bruyn
(V. en L.) 41.44 M.
Klasse B: 1. ten Bruggencate (A.V. 1937)
37.80 M.
800 M-, klasse A: 1. Bouman (A.A.C.)
1 min. 56 sec.; 2. de Bruyn (Trekvogels)
2 min. 0.3 sec.; 3. de Roode (Haarlem)
2 min. 5.4 sec.
WERELDRECORD 4 x 200 METER
ESTAFETTE VERBETERD
Gistermiddag is de damesploeg van de
S. C. Charlottenburg tydens wedstrijden
er in geslaagd het wereldrecord 4 x 200 M.
estafette te verbeteren en te brengen op
1 min. 44.6 sec. Het oude record stond op
naam van de nationale Duitsche ploeg, be
staande uit de dames Engelhardt, Feld-
mann, Wittmann en Gericke, die het ves
tigde op 26 Juni 1932 te Neurössen met
een tijd van 1 min. 45.8 sec. In Juni 1938
maakte de Duitsche nationale ploeg, be
staande uit de dames Albus, Dörffeldt,
Voigt en Müller een tijd van 1 min. 45.3
sec. en bleef hiermede dus onder het
wereldrecord,, doch de I.A.A.F. schijnt dit
record niet erkend te hebben.
Verdere uitslagen luiden: 400 M. 1.
Linnhoff 49.1 sec.
800 M.: 1. Giesen, 1 min. 55.9 sec.
Kogelslingeren: 1. Blask 51.84 M.
WIELRENNEN.
WEDSTRIJDEN IN HET OLYMPISCH
STADION.
De openingswedstrijden op de wieler
baan van 'het Olympisch stadion te Am
sterdam werden begunstigd door bijzonder
fraai zomerweer.
Ondanks de moeilijkheden betreffende
het vervoer, viel de belangstelling tooh nog
mee. Bij den aanvang van het nieuwe wie-
Ierseizoen zag men zich terstond voor bij
zondere moeilijkheden geplaatst, daar het
samenstellen van een internationaal pro
gramma niet mogelijk bleek. Ondanks de
zen tegenslag is het de directie toch gelukt
een interessant nationaal programma sa
men te stellen, dat in verschillende onder
deden meer dan normale bel angst te lling
verdiende. Op de eerste plaats kwam hier
voor in aanmerking het duel tussohen de
beide wereldkampioenen Derksen en van
Vliet, waarin de wereldkampioen der profs
een fraaie overwinning behaalde.
In den eersten rit ontglipte Derksen
voor de Marathontribune aan de strenge
bewaking van Van Vliet. Hij dook snel
onder van Vliet door naar den binnenkant
van de baan en wist een zoodandgen voor
sprong te nemen, dat hij ongenaakbaar
bleef voor van Vliet, die met een halve
wiellengte verloor. In den tweeden en den
derden en beslissingsrit toonde van Vliet
zich onbedreigd de meerdere.
De tandem wedstrijd voor beroepsrijders
bracht een verdiende zege voor het koppel
Zwartepoorte-Roes. Wals toonde zich we
derom de beste nationale stayer. Vooral
in de laatste manche demonstreerde hij
zijn groot kracht door zich in de eerste 10
ronden reeds van de laatste plaats op te
werken naar den kop. Over het algemeen
was dit niet onbelangrijke deel van het
programma' het minst interessant, omdat
er vrijwel geen strijd te zien werd gege
ven. Wil men voor dergelijke wedstrijden
bij het publiek een behoorlijke belangstel
ling trekken, dan zullen de renners toch
moeten inzien, dat men iets beters en aan-
trekkelijkers naar voren zal moeten
brengen dan zij gistermiddag vertoonden.
Het publiek wil nu eenmaal strijd zien.
Vooral de tweede manche was al bijzonder
dor en het aankijken nauwelijks waard.
De uitslagen luiden:
Tandemwedstrijd voor beroepsrijders:
le rit: 1 ZwartepoorteRoes, 1 min. 16
sec.; 2 van der VoortMotke; 3 de Graaf
'Reuter; 4 van RijnHiddes.
2e rit: 1 ZwaartepoorteRoes, 1 min. 17
sec.; 2 van der VoortMoltke; 3 de Graaf
Reuter; 4 van RijnHiddes.
Sprintmatoh tussdhien de beroepsrijders
A. van Vliet en J. Derksen.
le rit: 1 Derksen (laatste 200 meter 13.
sec.); 2 van Vliet.
2e rit: van Vliet (laatste 200 meter 13.2
sec:); 2 Derksen.
3e rit: 1 van Vliet (laatste 200 meter
12.2 sec.); 2 Derksen.
Wedstrijd met motorgangmaking voor
beroepsrijders te verrijden in drie ritten,
telkens over 25 km. (50 ronden).
1 Wals, 4 pnten; 2 Bosland 7 p:; Bakker
8 p.; 4 Franschman 14 p. en 5. Groenewe-
gen.
JEDNE WINT DE RONDE VAN ITALIë
Door de omstandigheden is de ronde
van Italië één van de weinige wegwed
strijden, welke dit jaar doorgang gevon
den hebben. De deelneming van buiten
landers bleef beperkt tot den Zwitser
Diggelman.
De Italiaansche renners hebben onder
ling een spannenden strijd gevoerd op het
3500 K.M. lange traject. Op 17 Mei werd
gestart en Zondag, dus na ruim drie
weken rijden, kwamen de renners weer
in Milaan binnen. De laatste etappe liep
van Verona naar Milaan en werd gewon
nen door Leoni.
De verrassing van deze ronde was fiet
rijden van Jeune, tot nu toe vrijwel een
onbekende in de wielerwereld. Hij slaag
de er echter in alle bekende renners uit
de ronde van Frankrijk achter zich te
laten. Met een tijd van 107 uur 31 min.
10 sec. plaatste hij zich eerste in het alge
meen klassement. Mollo volgde op hem
met een tijd van 107 uur 33 min. 50 sec.
De kampioen Bartali moest zich ditmaal
tevreden stellen met de tiende plaats, ter
wijl de eenige buitenlander, Diggelman,
direct hierop volgde.
AUTOMOBILISME
CONCOURS DTDLEGANCE TE
SCHEVENINGEN
Hoewel aanvankelijk het plan bestond
het „Concours d'Elegance" dit jaar niet te
doen plaats vinden, heeft de directie van
de „Maatschappij Zeebad Scheveningen"
besloten, in samenwerking met het bestuur
van de „Kynologen club den Haag", gezien
de groote belangstelling en de vele aan
vragen, het concours toch te houden
buitengewone omstandigheden voorbe
houden op Zaterdag 17 Augustus e.k., bij
gunstig weder op het terras van het Kur-
haus, bij ongunstig weer in de groote
Kurzaal.
Het programmma is ter perse en alle in
lichtingen, ook wat de costumes betreffen,
zijn verkrijgbaar bij den secretaris van het
concours, den heer H. Peters, Kurhaus,
Scheveningen.
De eventueele baten van het concours
zullen worden afgedragen aan „het Neder-
landsche Roode Kruis".
ROEIEN
OP 28 JULI A.S. NATIONALE
ROEIKAMPIOENSCHAPPEN?
Gistermorgen is het bestuur van den Ne-
derlandschen Roeibond in bet clubgebouw
van „Poseidon" te Amsterdam" in verga
dering bijeengekomen. In principe werd
besloten om op 28 Juli a.s. de nationale
roeikampioensöhappen te Amsterdam te
houden. Een definitief besluit werd nog
niet genomen, omdat men eerst eens wil
afwachten, boe de toestand' zich verder
zal ontwikkelen. Ook wil men de wedstrij
den van de „Koninklijke" en die om den
Holland-beker eerst bezien. Bovendien
staat 'het nog niet vast, of de Boschlbaaii
ter beschikking staat.
Wie z'n omzet
wil vermeeren,
moei adverteerent
FEUILLETON
door
CHARLES GAR VICE.
(Nadruk verboden).
48)
„Rose zal hem aannemen ja. tenzij er
is maar één man op de wereld, die het zou
kunnen voorkomen, en hij stelt zich aan
als een krankzinnige terwille van een mi
serabel meisje, dat niet waard is, met Rose
in één adem genoemd te worden!" Ze
kreunde. „Denk je dat hij vanavond zal
komen?"
„Hij heeft het beloofd", zei Vane schou
derophalend. „Maar je kunt den laatsten
tijd onmogelijk staat op hem maken".
Het etensuur in Grosvenor Square was
kwart over zeven, en omstreeks dien tijd
zat Lady Letchford in den salon, stijf recht
op in haar stoel en zenuwachtig met haar
vingers op de zijleuningen trommelend,
terwijl ze nu en dan een onrustigen blik
op de deur wierp. Eindelijk kwam Rose
Vavasour binnen, gekleed voor het diner.
Er was een uitdrukking van weemoedige
teederheid en verwachting in haar oogen
en haar wangen bloosden wat dieper dan
gewoonlijk. Zelfs de trotsche oude vrouw
kon niet nalaten haar met oprechte bewon
dering aan te staren zij had haar nog
nooit zóó mooi en onweerstaanbaar gevon
den.
De gong voor het diner klonk dreunend
door het huis en Lady Letchford wierp met
een zwaren zucht een blik op de klok.
„Hij komt niet", zei ze radeloos.
„En Vane?"
„Die zal niet komen zonder hem. Laten
we maar aan tafel gaan".
Maar nauwelijks was de soep opgediend
of de deur ging open en Heron kwam bin
nen. Hij liep rustig de kamer door, kuste
vluchtig zijn moeder en stak Rose de hand
toe. Beide vrouwen merkten daarbij op
de oudste met bezorgdheid, de jongste met
felle jalouzie dat hij eruit zag als.een
gebroken man.
„Ik ben bang, dat ik een beetje over tijd
ben", zei hij, terwijl hij aanschoof. „Ik ben
blij, dat u niet gewacht hebt".
„We dachten al, dat je ons toch nog in
den steek liet", zei Rose, met haar gewone
rustige opgewektheid, en zoo luchtig, of ze
hem de laatste maand eiken dag gezien
had en of er intusschen niets gebeurd was.
„Waar heb je mijn broer gelaten?"
„Vane?" vroeg hij verstrooid. „O ja, dat
is waar ook, ik zou op hem gewacht heb
ben en we zouden samen hierheen gegaan
zijn. Het is me heelemaal door het hoofd
geschoten".
Lady Letchford nam een voorbeeld aan
Rose's luchtigen tact en begon met dezelfde
opgewektheid een gesprek met hem. Onge
twijfeld was het de beste tactiek, hem te
behandelen of er niets bijzonders gaande
was.
Rose zelf was ongewoon levendig en on
derhoudend; roerde allerlei opverschiUige
onderwerpen aan en vertelde grappige
voorvalletjes uit de uitgaande wereld, be
doeld om hem te amuseeren. En langzamer
hand schen het of ze succes zou hebben; het
strakke gezicht ontspande zich meer en
meer; zijn blik werd zachter, zijn stem
klonk minder scherp: Hij deed geen poging
meer, zich te onttrekken aan dén weldadi-
gen en kalmeerenden invloed, die er van
haar opgeruimd gepraat uitging.
Rose zelf was ongewoon levendig en on
derhoudend; roerde allerlei onverschillige
onderwerpen aan en vertelde grappige voor
valletjes uit de uitgaande wereld, bedoeld
om hem te amuseeren. En langzamerhand
scheen het of ze succes zou hebben; het
strakke gezicht ontspande zich meer en
meer; zijn blik werd zachter, zijn stem
klonk minder scherp. Hij deed geen poging
meer, zich te onttrekken aan den weldadi-
gen en kalmeerenden invloed, die er van
haar opgeruimd gepraat uitging.
Na het eten lieten ze hem een oogenblik
alleen óm nog wat te rooken. „Blijf je niet
te lang weg?" vroeg Rose met haar zacht-
sten glimlach, vóór ze Lady Letchford
volgde naar den salon. „Ik moet straks nog
naar Lady Merivale".
Hij knikte toen zei hij plotseling:
„Hè nee, toe blijf vanavond eens
thuis".
„Thuisblijven! Ik ben bang, dat. Maar
goed ,ik zal er nog eens over denken".
De twee vrouwen zaten bij het vuur in
den salon, Lady Letchford triest en be
zorgd, Rose glimlachend en vol zelfver
trouwen.
„Wat is hij in dien korten tijd ver
ouderd!" tobde zijn moeder. „Ik kan het
aanzien. Rose!"
„Laat hem niet merken, dat u zich zoo
ongerust over hem maakt", zei het mooie
meisje zacht- „We moeten hem niet af
schrikken door gejammer, als we hem niet
willen verliezen".
„Neen, we mogen hem niet verliezen.
Rose, ik stel al mijn hoop op jou. O, ik heb
wel gemerkt hoeveel invloed je op hem
kunt uitoefenen als je wilt! Red hem, als je
kunt, terwille van mij!"
„Ik zal dat doen terwille van mezelf',
antwoordde zij, met een veelbeteekenend
lachje.
„Denk je, dat hij iets weet omtrent dat
dat meisje?" vroeg Lady Letchford.
„Neen, ik weet zeker van niet", zei Rose.
„Als hij er iets van wist, zou hy haar over
al zoeken haar opsporen; en dat heeft hij
niet gedaan. Neen, dat moeten we tot el-
ken prijs voor hem verborgen houden".
Eindelijk kwam Heron uit de eetkamer,
Rose ging een beetje verzitten op den di
van om plaats voor hem te maken.
„Je bent warempel heelemael een vreem
de voor ons geworden", zei ze lachend.
„Waarom kom je ons niet eens wat vaker
opzoeken?"
„Och ik ga nogal veel uit den laatsten
tijd" zei hy vaag.
„Wel, als je jezelf daarbij maar amu
seert, dan is dat al 'n meer dan voldoend
excuus! Maar van uitgaan gesproken ik
moet dadelijk eens opstappen, over 'n mi
nuut of vijf. Je bent ook zoo lang in de
eetkamer gebleven!"
„Opstappen? O ja, je moet naar de Meri-
vales, hè? Is dat nu werkelijk noodig?"
.,Ik vrees dat ik 't al zoo half beloofd
heb."
„Halve belcfren tellen niet mee. Aan wie
heb je 't beloofd?"
„Lord Cornvale", antwoordde ze. ,,'t Is
nogal een groote fuif vcor dezen tijd van 't
jaar, en min of meer te zijner eere. Heb je
geen zin om mee te gaan?"
„Neen", zei hij kort.
Ze keek niet beleedigd; integendeel, er
kwam een zwakke glans van voldoening in
haar oogen. Als ze hem maar tot boosheid
en afkeuring kon brengen, was haar doel
al bereikt.
„Nee, daar was ik ook al bang voor", zei
ze. „Je bent natuurlijk erg moe. Wil je nu
zoo goed zijn, even voor me te bellen en ze
vragen om den wagen voor te rijden?"
Hij liep naar de bel, maar drukte niet op
den knop; inplaats daarvan ging hij lang
zaam naar den divan terug en zei gedempt:
„Ga er niet heen. Blijft vanavond' hier
om mij een pleizier te doen."
„Goed dan", zei ze, „als jt 't zoo graag
wilt. Dan zal ik een beetje rustige muziek
voor je maken dat zal je goed doen."
Ze stond op en liep langzaam naar de
piano, zachtjes in zichzelf neuriënd.
De oude dame stond stij-f en moeilijk op,
mompelde iets over haar „werk" en verliet
de kamer. Heron hield de deur voor haar
open, ging toen weer bij het vuur zitten en
Rose begon een paar melancholieke oude
Fransche liedjes te zingen, die als weemoe
dige bloemengeur door de kamer dreven.
Toen gleed ze, zonder op te houden, over
op een liefdeslied van Grieg. Er was iets
in haar stem, dat hij er nog nooit in ge
hoord had en dat hem boeide als geheel
nieuw en belangwekkend. Toen ze einde
lijk ophield, zei hij zacht:
„Houd er nog niet mee op, Rose. Zing
nog iets."
(Wordt vervolgd).
