BIOSCOPEN TE LEIDEN
DINSDAG 30 APRIL 1940
DE LE'DSCHE COURANT
XWPPnP. RMD - PAG. 7
Kantongerecht te Leiden
VARKENS MET VALSCHE
OORMERKEN.
Vierhonderd gulden boete en verbeurd
verklaring van 14 varkens
geëlscht.
De veehandelaar L. J. R. te Voorscho
ten, had in een schuur negen en in een
weiland langs de Vliet zestien varkens
aanwezig gehad, waarvan er veertien val-
sche oormerken hadden. Verdachte voer
de tot zijn verdediging aan, dat hij de var
kens een tijd te voren op de Leidsche markt
gekocht had en dat hij toen natuurlijk niet
gekeken had of de oormerken goed wa
ren. Een controleur van de landbouwcrisis-
wetten kwam thans als getuige vertellen,
dat hij de oormerken nagezien had, waar
bij hem gebleken was, dat het oormerken
van 1937 waren, die opnieuw overgeslagen
waren met het merk van 1938. Ook waren
de varkens voorzien van valsche tatoeëerin-
gen.
De verdediger van verdachte vroeg nog
of er op de varkens stempels van de Leid
sche markt aangebracht waren, maar dat
kon de controleur zich niet meer herinne
ren, want het was al zoo lang geleden en
hij ziet zoo veel varkens met stempels.
De ambtenaar achtte het ten laste ge
legde bewezen en vond het vaststaan, dat
de varkens voorzien waren geweest van
valsche oormerken.
Spreker vond het feit buitengewoon ern
stig en een flinke geldboete op zijn plaats.
De eisch werd dan ook een geldboete van
400 subs. 3 maanden hechtenis en ver
beurdverklaring van de veertien in beslag
genomen varkens.
De verdediger van verdachte, mr. Nord
Thomson te Leiden, zeide o.a., dat ver
dachte geheel ter goeder trouw was ge
weest toen hij de varkens kocht. Verder
vond spr. de geëischte boete van 400 veel
te hoog. Als men daarbij dan nog rekent
de verbeurdverklaring van de varkens, dan
komt men tot een boete van een kleine
duizend gulden. PI. vroeg dan ook vrij
spraak subs, de uiterste clementie.
Over 8 dagen zal de kantonrechter schrif
telijk vonnis wijzen.
Chauffeur promoveerde zich
tot dansmeester.
Het was een raar geval, dat zich voor
den kantonrechter ontplooide.
De verdachte was chauffeur en is het
thans nog bij een Leidsch bedrijf. Maar
toen op 25 Februari een rechercheur eens
een kijkje ging nemen in een perceel, aan
de Hooglandsche Kerkkoorsteeg te Leiden,
vond hij daar een zeer uitgebreid gezel
schap, bestaande uit een dertigtal rond
zwierende dansparen. Ook zag hij daar on
zen chauffeur, M. v. d. H. uit L e i d e n,
thans niet als chauffeur, maar als dans
meester. Bij een nadere ondervraging zei-
de onze chauffeur ook nog, dat hij voor
zitter was van de dansvereeniging „Ons
Plezier". Dat voorzitterschap was ook maar
een ingebeelde functie, want niemand had
hem tot voorzitter benoemd. Ook dat had
hij zichzelf maar gedaan. Statuten en re
glementen waren er niet en vergaderin
gen werden niet gehouden. Wel hadden de
aanwezigen een groenachtig uitzien docu
ment, maar dat was van nul en geener
waarde, want, om in het danswalhalla te
komen, moesten de heeren en kwartje of
feren en de dames vijftien cent.
Een danslustig paartje, bestaande uit een
jeugdige smid en diens partnerin, was er
als getuige. De smid vertelde, dat hij nog
nooit van zijn leven contributie betaald had
aan de Leidsche dansvereeniging „Ons
Plezier". Als hij dansen wilde, dan betaal
de hij zijn kwartje. Tevens deelde getuige
nog mede, dat verdachte zichzelf tot voor
zitter had geproclameerd.
Zijn partnerin zeide, dat zij dien dag vijf
tien centen entrée had betaald, maar dat zij
ook wel ééns gratis mocht dansen, omdat
zij dan tot dansleerares gepromoveerd
werd.
De ambtenaar: „Maar u bent toch geen
dansleeraar".
Verdachte: „Nee chauffeur, maar ik heb
wel verstand van dansen".
Het O. M. vond, dat deze „dansvereeni
ging" niets anders was dan om de verma
kelijkheidsbelasting te ontduiken en spr.
eischte dan ook een geldboete van 10.
subs. 5 dagen met de waarschuwing, dat
verdachte zich maar aan zijn chauffeurs
baantje moet houden.
De kantonrechter veroordeelde verdach
te tot een geldboete van 5 subs. 2 dagen,
maar gaf er de waarschuwing bij, dat ver
dachte op moet passen voor een volgende
dergelijke overtreding, want dat hij er dan
niet zoo goedkoop af zal komen. Tevens
werd er de raad aan vast geknoopt om
deze „dansgelegenheid" maar zoo spoedig
mogelijk te sluiten.
Het gaf niets, zeide patroon.
C. J. v. d. K. te R ij n s b u r g was door
de politie aangehouden, toen hij 'n vracht
auto bereed en geen rijbewijs kon toonen.
Verdachte voerde thans aan, dat hij
'reeds tweemaal examen gedaan had, maar
evenveel malen gezakt was.
Zijn patroon had tegen hem gezegd:
„Ben je gek, dat geeft niks, je gaat maar
rijden, dat examen komt wel in orde".
De ambtenaar vond, dat de patroon dan
ook maar de boete in orde moet brengen
voor verdachte, welke boete bepaald werd
op 10 subs. 5 dagen.
De kantonrechter veroordeelde verdach
te tot 7.50 subs. 3 dagen.
Wie vergiste zich nu eigenlijk?
W. J. A. R., monteur uit N o o r d w ij k,
had zich te verantwoorden, omdat hij op
een motor gereden zou hebben zonder een
rijbewijs te kunnen toonen. Het verbaal
dienaangaande luidde tenminste zoo, maar
verdachte zeide, dat zulks onmogelijk was,
want hij had nooit op een motor gereden
en op den dag dat hij een verbaal zou heb
ben gekregen had hij gewoon gewandeld.
De kantonrechter begreep er natuurlijk
toen heelemaal niets meer van en hield
de zaak aan, om alsnog den maker van
het verbaal te hooren.
Wat is dat, een register? wilde
verdachte weten.
De opkooper A. van I. te Lelden had
te Voorschoten goederen gekocht zonder
deze artikelen in een register te schrij
ven. „Wat is dat eigenlijk, een register?"
wilde verdachte weten. De ambtenaar
bracht het hem aan zijn verstand, maar de
kantonrechter kon niet gelooven, dat ver
dachte, die toch koopman is, niet zou we
ten wat een register was.
„Het waren maar vodden", vond ver
dachte.
Maar de ambtenaar zeide, dat het geen
vodden waren, maar goederen, waaraan
een luchtje was.
De eisch werd dan ook een geldboete
van 5 subs. 3 dagen.
De kantonrechter veroordeelde verdach
te tot een geldboete van 3 subs. 2 dagen,
met de waarschuwing om zoo spoedig mo
gelijk een register aan te leggen en voort
aan zijn koopwaar netjes in te boeken.
Haagsche Politierechter
De „pootjes" van Pietje.
Je gaat als verslaggever van rechtzaken
soms twijfelen of er nog wel menschen zijn,
die nu eens geen ruzie maken met andere
menschen. Als je er zoo 'n dagje tusschen
krijgt, waarop een heele waschlijst van al
lerlei heibeltjes, knokpartijtpes, schel'dpar-
ti.ien, beleedigingen en wat al meer zij be
handeld worden en je ziet allerlei opge
wonden menschen en vooral je hoort ze,
dan wordt die twijfel zekerheid en dan
ben je hoogst verbaasd, dat als je buiten
komt, de menschen elkaar warempeltje
zoo maar voorbij loopen, zonder er op los
te slaan. En waarom ze soms herrie krij
gen, dat snap je heelemaal niet.
Hier is zoo'n geval, waarvan het begin
oh! zoo simpel is.
In een Leidsch steegje woonden heel
knusjes bijeen twee buurvrouwen. Ze wa
ren bij elkaar of ze moesten bij elkaar ko
men. Dat er tusschen die ooit nog eens her
rie zou komen, behoorde tot de schijnbare
onmogelijkheden. Toch kwam er narigheid
en alleen maar, omdat.de eene buurvrouw
tegen de andere zei. „Sien, je mot toch es
met Pietje naar de dokter gaan vanwege
z'n pootjes".
Nu moet men weten, dat de „pootjes"
van Pietje een reproductie waren van de
15de letter van ons A. B. C. Nu was „Sien"
blijkbaar een mensch, waar je over loo
pen kon, maar toen buurvrouw zich „din
gen" aanmatigde die een beleediging voor
Pietje, maar vooral voor zijn moeder wa
ren, begon ze te werken als een vulkaan.
„Kijk jij maar d'r es naar de koppen van
je kinderen, te vies om naar te kijken",
achtte „Sien" het noodig te moeten repli-
ceeren.
Nou, toen was de boot aan.
„De hoofies van mijn kinderen", bries
te de buurvrouw obstinaat, „suiver as
goud".
Was het nu maar alleen bij de, al of niet,
onreine „hoofies" der kinderen gebleven,
dan was het nog mogelijk geweest den vre
de- te herstellen, maar „Sien" vond het
noodig eventjes een stelletje ziektever
schijnselen uit de diverse familieleden der
buurvrouw te gaan stompen. Huilen van
woede deed deze over zooveel gemeen
heid en natuurlijk bleef zij het antwoord
niet schuldig. „Sien" kwam plotseling tot
de ontdekking, dat zij in haar eigen huis
beleedigd werd en zij schreeuwde, dat zij
zich niet in haar eigen huis beleedigen liet
en brulde tot slot ,,er uit".
Nu, ze had net zoo goed niets kunnen
brullen, want het maakte toch geen effect.
„Wat er uit", zei de visite-afleggende
buurdame, „sal me gebeure, -nooit."
„Sien" begon toen tegen haar vijandin te
duwen en deze duwde terug en Pietje be
gon te janken.
De buurvrouw van „Sien" duwde blijk
baar harder dan „Sien" zelf en daarom
werd „Sien" nog boozer, te meer nog, daar
buurvrouws hand alreeds geprobeerd had
„Sien" een oog uit te rukken. Onderwijl
vergrootte Pietje het rumoer door van
janken tpt krijschen over te gaan.
Gelukkig waren verdere narigheden in
den kiem gesmoord door tussschenkomst
van een „resoluut, manspersoon", zijnde
een op de herrie afgekomen buurtbewo
ner. Toch had „Sien" tijdens het „duwen"
een blauwachtig oog en een rood vocht af
scheidend reukorgaan opgeloopen.
En zoodoende had de buurvrouw zich te
verantwoorden wegens mishandeling van
„Sien".
De buurvrouw achtte zich puur onschul
dig aan de mishandeling omdat.„Sien"
begonnen was over de „hoofies" van haar
kindertjes.
Hoe of het nu tusschen de beide dames
gesteld was, wilde de Politierechter weten.
De beide dames keken elkaar eens aan
en „Sien" gaf daarbij blijk over een goed
hart te beschikken, want zij zei: „ik wil
er wel zand over gooien", hetgeen instem
ming vond by de in het verdachtenbank
je staande buurvrouw.
Vijf gulden boete werd het vonnis en ge
zamenlijk, weder geheel verzoend, ver
dween het tweetal.
En zeg u nu maar, dat het geen rare
wereld is.
En as zij
Volgens de dagvaarding was hij slager,
maar dat was volgens verdachte een belee
diging, want hij was haringkoopman. Het
deed er niets toe, vond de politierechter en
de zaak vond doorgang.
De haringkoopman had heibel gemaakt
te Leiden, alwaar hij op visite was bij
eenige kennissen.
Deze heibel zou niet ontstaan zijn, als hij
zijn twee mannelijke spruiten thuis had
gelaten De knapen waren al dusdanig
vervelend bij de kennissen, dat papa, op
verzoek, zijn oogapeltjes naar buiten had
gezonden, om zich op het trottoir te gaan
vermaken. Dat „vermaken" van de
knaapjes was nog al luguber en vies, want
zij gooiden met een substantie, die een
paard verloren had, naar de ruiten van
een overbuurman. Deze overbuurman vond
dat maar zoo-zoo en ging zijn beklag in
dienen bij den haringkoopman. Deze zeide
de verantwoording niet op zich te willen
nemen en vond dien overbuurman van zyn
kennissen een zeurpiet. De zeurpiet zeide
daarop, dat hij dan zelf maatregelen zou
gaan nemen en hij deed het, want hij
tracteerde des haringkoopmans zonen op
een oorveeg, waarop deze lieve kindertjes
Ijlings naar hun pipa renden. De pipa ren
de op zijn beurt naar buiten om den bela
ger van zijn zonen van repliek te dienen.
Deze had het zekere voor het onzekere ge
nomen en had zich binnenhuis begeven.
Papa gaf daarop zijn zeuntjes opdracht
om tegen de deur te gaan schoppen, wat
deze deden, maar wie er kwam, de oor-
veegen uitdeelendee overbuurman niet. De
eenigste, die verscheen, was overbuurs
vrouw en deze gaf luidruchtig haar mee
ning te kennen ever het geslacht der ha
ringkooplieden. Het werd wat men pleegt
te noemen een hoogloooend meeningsver-
schil.
Nu wilde het toeval, dat de in ruzie ge
wikkelde dame een schoonzuster had, die
twee huizen verder woonde. Deze kwam
op het rumoer naar buiten geloopen en,
toen zij haar familielid in een „daverend
gesprek" zag met een vreemden man, had
zij, indachtig het beroemde woord: het
bloed kruipt waar het niet gaan kan, zich
met het geval bemoeid en den haringkoop
man een duwtje gegeven. Zij noemde het
ten minste een duwtje, maar vriend ha
ringkoopman zeide, dat het behang van
zijn gezicht gehaald was door des schoon
zusters nagelen.
„En toen werd ik kwaad meheer", zei
de doode-vischjes-koopman.
„En toen hebt u de juffrouw zoo'n klap
op haar mond gegeven, dat zij een tand
verloor", merkte de politierechter op.
„Maar as zij haar handen thuis gelaten
had, dan was er niets gebeurd", zei de ha-
ringenverkooper tot zijn verdediging.
„Maar als u thuis gebleven was, dan
was er heelemaal niets gebeurd", was het
wederwoord van den politierechter.
Deze tandbehandeling was niet het
eenigste geweest, dat de haringkoopman
op zijn geweten had, want tusschen de be
drijven door had hij de andere aanwezige
dame bij haar keel gepakt en dit onmis
bare instrument dicht geknepen Volgens
den haringman had hij zulks gedaan, om
dat het geschreeuw van de dame in kwes
tie hem begon te vervelen.
Nadat nog eenige belangstellende om
standers een omstandig verhaal hadden
gedaan van het relletje, vond de officier,
dat des haringkoopmans methoden niet
door den beugel konden. Zijn optreden te
gen de dames was hoogst ongepast geweest
en spr. eischte daarom drie weken gevan
genisstraf.
Nogmaals kwam de haringkoopman met
het verhaal „as zij zich er niet mee be
moeid had, er niets gebeurd zou zijn en
dat hij toch niet het behang van zijn ge
zicht behoefde te laten halen".
„En dan drie weken gevangenisstraf,
meheer, dat is toch zeker niet waar, want
hoe mot ik dan met me gezin an", was het
slot van zijn pleidooi.
Nog één kans wilde de politierechter hem
geven en het vonnis werd een geldboete
van 15 subs. 15 dagen en bovendien een
maand gevangenisstraf voorwaardelijk met
drie jaar proeftijd.
HAAGSCH GERECHTSHOF
Omdat hij gewantrouwd werd.
„Waarom bent u in hooger beroep geko
men", informeerde de president toen een
Leidsche koopman voor hem verscheen?
„Wel, omdat ik onschuldig ben", zeide
de verdachte prompt.
Dat was echter een zienswijze, die nie
mand deelde, zooals uit het hier volgende
blijkt.
De koopman zat op een dag met zijn
vrouw en dochter in een café te genieten
van oude klare en wat dies meer zij. Papa
had al twee oude klaartjes geconsumeerd
en mama en de dochter evenveel advo
caatjes met slagroom. Er werd een derde
rondje besteld, maar de brenger van de
lekkernijen vond, dat het teveel opliep en
vroeg of papa eerst even „over den brug"
wilde komen.
„Vertrouw je me niet", wond papa
zich op.
„Dat zou ik me niet late welgevalle",
zei mama.
„Schande", vond de dochter.
„Jij brengt me klare en an de dames
hun advocaatje." zei papa, „want anders
breek ik je de beenen,"
„Ja breekt niks", zei de „ober" uitda
gend, waarop papa de ledige glazen nam
en deze aan diggeltjes gooide.
Dat vond niemand leuk en allerminst
de eigenaar van het vaatwerk.
Hij probeerde papa er uit te werken,
n.aar deze voelde daar niet voor, dus begon
hij zich te verzetten. Als wapen nam hij
een stoel en deponeerde dit meubelstuk
op des glazen-eigenaars hoofd, waardoor
een buil ontstond.
Mama maakte net aanstalten om het
voorbeeld van haar echtvriend te volgen,
toen haar dochter nog juist haar mama
kon remmen door haar beet te pakken en
up een anderen stoel neder te drukken.
Moeder en dochter begonnen toen een on
derling knokpartijtje, terwijl papa in dien
tijd er uit gewerkt werd. Toen dat eenmaal
was gebeurd, werden ook de krakeelende
dames verwijderd. Wat de familie achter
liet was een eigenaar met een grooten buil
op zijn hoofd, rqitsgaders een wrakken stoel
en drie kapotte glazen.
„En daarom ben ik onschuldig", zeide
papa, die tot twee weken gevangenisstraf
was veroordeeld.
Dat was iets, hetgeen niemand begreep,
maar de koopman gaf er een uitlegging
van, want volgens hem was alles ontstaan,
doordat hij boos geworden was, omdat men
hem wantrouwde omtrent zijn geldelijke
omstandigheden.
„Dus ben ik niet de schuldige, maar die
daar", was zijn meening en die, „die daar"
was de in ontvangstnemer van den buil.
Jammer voor hem was hij en bleef hij
de eenigste, die met dat idee fixe behept
v/as, want de Procureur-Generaal eischte
bevestiging van de twee weekjes gevange
nisstraf.
Het Hof zal later vonnis wijzen.
HOOG MILITAIR GERECHTSHOF.
Soldaat speelde met pistool
en doodde kameraad.
Het Hoog Militair Gerechtshof bevestig
de heden het vonnis van den Bosschen
Krijgsraad, waarbij den gewoon dienst
plichtige soldaat C. R. wegens het veroor
zaken van dood door schuld tot vijf maan
den gevangenisstraf met aftrek van de pre
ventieve hechtenis is veroordeeld.
R. heeft spelenderwijs met een scherp ge
laden pistool, waarvan de veiligheidspal
was afgesteld,op een van zijn kameraden
gericht. Het schot ging af en de soldaat
werd doodelijk getroffen.
Nachtblindheid gesimuleerd.
De zeekrijgsraad te Willemsoord heeft
den 22-jarigen zeemilicien matroos derde
klasse H. D. tot één maand gevangenisstraf
veroordeeld; daar hij in December van
het vorig jaar, nachtblindheid had voorge
wend om te v/orden afgekeurd.
In hooger beroep heeft het Hoog Militair
Gerechtshof deze straf voorwaardelijk op
gelegd.
SOLDATEN VERKOCHTEN VAN HET
RIJK GESTOLEN HAVER AAN
MESTHANDELAAR TE LOOSDÜINEN.
De Haagsche Rechtbank veroordeelde,
uniform den eisch van den Officier van
Justitie, den mesthandelaar G. J. J. K. te
Loosduinen, die van bij hem ingekwartier
de soldaten van het rijk gestolen haver
heeft gekocht tot een jaar gevangenisstraf.
BELEEDIGING VAN EEN MINISTER.
De Hooge Raad heeft heden verworpen
het cassatieberoep van mr. M. M. Rost van
Tonningen, die in hooger beroep, bij be
vestiging van een vonnis der rechtbank te
's-Gravenhage door het Hof aldaar is ver
oordeeld tot 1 maand gevangenisstraf voor
waardelijk en 200 boete wegens het
schrijven in het Nationale Dagblad van
een artikel, dat beleedigend was voor den
toenmaligen minister van defensie, dr. J.
J. C. van Dijk. 1
483e STAATSLOTERIJ
(Niet officieel)
4de klasse, 2de lijst
Trekking van Dinsdag 30 April 1940
Hooge Prijzen
f 25.000.— 4850
i 1.500.- 18210
f 1000.— 8771 11547 14664 16612 16682
f 400.— 11681 13690 20630
f 200.— 12174 11484 12230 14809
f 100.— 1659 7763 13765 15336 22508 23508
24546
PrUien van 65
1140 1148 1150 1171 1257 1292 1305 1325
1344 1391 1577 1606 1682 1756 1789 1812
1813 1854 1861 1875 1876 1882 1894 1921
1936 1962 1965 2003 2104 2114 2115 2169
2195 2224 2228 2238 2279 2283 2305 2409
2531 2533 "2537 2576 2067 2673 2761 2835
2846 2997 3049 3058 3104 3201 3227 3264
3289 3379 3330 3407 34G2 3525 3542 3566
3567 3573 3695 3760 3865 3874 39^4 3956
39C9 3979 4008 4039 4072 4073 4122 4144
4162 4198 4208 4241 4247 4418 4423 4460
4467 4525 4534 4536 4580 4587 4588 4598
4612 4641 4643 4698 4736 4753 4799 4829
4929 4939 4985 5004 5005 6010 5018 5023
5058 5060 5061 5122 5175 5204 5217 5264
5310 5334 5374 5378 5405 5412 5427 5429
5472 5590 5591 5667 5730 5759 5881 58B2
5896 5958 5989 5994 6016 6017 6049 6064
6069 6120 6220 6260 6305 6332 6384 6391
6399 6435 6446 6518 6527 6571 6588 6594
6612 6613 6625 6635 6036 6646 6719 6759
6763 6845 6851 6893 6903 6949 7019 7020
7027 7057 7139 7235 7258 7335 7336 7338
7340 7357 7371 7428 7483 7457 7470 7509
7524 7593 7598 7600 7009 7642 7697 7714
7767 7825 8026 8130 8138 8187 8198 8205
8256 8271 8391 8453 8472 8481 8535 8562
8577 8590 8612 8650 8668 8676 8707 8741
8872 8881 8916 8930 8966 9020 9065 9066
9079 9081 9097 9197 0242 9341 9347 9376
9459 9512 9529 9548 9574 9623 9657 9735
9761 9765 9866 9941 9962 9977 10023 10093
100S4 10154 10197 10199 10217 10236 10269 10275
10290 10325 10373 10407 10437 10460 10466 10492
10509 10510 10551 10609 10639 10642 10651 10656
10755 10781 10787 10795 10833. 10880 10909 10925
10931 10966 11050 11077 11170 11180 11255 11365
11415 11430 11529 11588 11594 11G04 11G66 11699
11707 11759 11707 11798 11009 11904 11933 11945
11984 12001 12033 12060 13009 12110 12145 12166
12252 12303 12315 12317 12330 12350 12394 12400
12405 12433 12450 12489 12500 12554 12584 12606 -
12612 12615 12621 12630 12663 12674 12683 12716
12772 12782 12799 12809 12812 12894 12915 12936
12954 13019 13034 13164 13167 13169 13229 13248
13264 13291 13340 13377 13391 13393 13100 13446
13450 13512 13592 13598 13677 13866 13902 13908
13949 13962 139C4 14034 11106 14134 14151 14190
14195 14249 14274 14279 14329 14357 14376 14380
14395 14400 14435 14442 14480 14499 14521 14589
14621 14665 14697 14699 14706 14723 14731 14799
14334 14864 14872 14873 14877 14880 14904 14919
14922 14962 15038 15109 15132 15166 15173 15196
1519Ö 15216 15247 15262 15331 15401 15425 15505
15512 15593 15677 15G96 15697 15896 15912 15930
15948 16053 16030 16065 16080 10090 16110 16122
161G7 16210 16218 16234 16241 16248 16317 16318
16361 16388 10418 16474 16482 16501 16511 16532
16585 16590 16606 16608 16615 16622 16640 16674
16688 16723 16741 16757 16778 16857 16891 16892
16S01 17004 17015 17017 17023 17048 17087 17097
17110 17114 17157 17179 17183 17285 17314 17371
17420 17438 17474 17476 17433 17496 17571 17603
17615 17G22 17639 17739 17779 17804 17861 17894
18028 13081 18103 18107 18121 18179 18183 18194
18236 18237 18330 18346 18446 18458 18463 18544
18561 18564 18635 18695 18776 18798 18800 18827
18831 18352 18914 18919 18998 19064 19085 19102
19164 19167 19199 19221 19254 19269 19277 19293
19374 19376 19380 19409 19448 19453 19488 19503
19549 19562 19566 19567 19584 19588 19593 19595
19598 19619 19654 197G7 19354 19977 20056 20073
20079 20080 20081 20083 20106 20135 20153 20108
20222 20255 20268 20273 20289 20330 20347 20353
20357 20382 20416 20449 20460 2046" 20665 20724
20804 20810 20833 20879 20912 20961 21001
21064 21073 21108 21145 21159 21234 21259 21296
21346 21363 21401 21403 21445 21476 21523 21550
21577 21604 21667 21673 21608 21697 21718 21758
21763 21860 21906 21935 21939 21960 21986 21994
22041 22048 22059 22064 22067 22099 22121 22138
22150 22170 22191 22192 22203 22296 22338 22475
22485 22487 22490 22515 22555 22568 22574 22599
22641 22648 22G70 22721 22757 22763 22788 22803
22809 22814 22817 22923 22935 22958 23133 23220
23235 23289 23315 23325 23371 23378 23462 23529
23602 23628 23030 23045 23647 23739 23740 23742
23743 23756 23780 23832 23837 23859 23916 23930
23959 23961 24106 24147 24157 24200 24258 24309
24370 24382 24391 24451 24529 24537 24562 24701
24707 24722 24739 24819 24823 24825 24897 24903
24921 24971
Verbet. 4de klasse, 1ste HJst5653 m. z. 3653;
6569 m. z. fr.69; 21747 m. t. 21767.
THEATLh HOOFDFILMS
Valsoh Geld. '.Ralph
Gra\ e>s, Evelyn
Srent).
Vrijbuiters van het
Westen.
Hollywood Cavalca
de (Alice Faye,
Buster Keaton).
Straatzanger, Mil-
liornair (Pierre Lar-
quey, Floreile).
Srgens in Neder-
and (Lily Bouw-
leester).
De Verdwenen Pi
loot. (Jack Holt,
Jacq. Wells)
Walt Disney's Para
de (Teekencyclus)
M'n Prinses wordt
geschaakt. (Joe E.
BroWn).
Tarzan's Verban
ning. (Johnr.y Weis-
muller, Maureen
O'Sullivan, Tarzan
Jr.
□e Gouden Kooi.
(Marg. Sullyvan,
James Stewart).
Hollywood-
hiografie.
Rond de
mobilisatie
Avontuur en
Sensatie
Sprookje v.
gr. menschen
Komisch
AANVANGSULi.
Dag. a uur; Zondag
4—7 en 8—11 uur.
Matit ée Zaterdag en
Woensdag 2.30 uur.
Dag. 8.15 u., Zondag
doorl. voorst. 2—7
u"r: Matinée Zater
dag en Woensdag
2.30 uur.
Dag. 8 uur; Zondag
doorl. voorst. 2—7 u.
Matinée 2 uur iede-
ren dag behalve
Vrijdag.
lederen avond 8 uur
Zondag van 2—7 uur
Zaterdag en Woens
dag 2 uur matiné.
Dag. 8 uur; Zondag
doorl. 2uur;
Matinée alken werk
dag 2 uur.
Goedgekeurd
v volwassenen
Goedgekeurd
vr. volwassenen
Toelaatbaar
v. volwassenen
Goedgekeurd
Goedgekeurd
v. volwassenen
