STADS NIEUWS Molenaar's idermeel Academienieuws AGENDA VRIJDAG 26 APRIL 1940 DE LE'OSCHE COURANT EERSTE BLAD - PAG. 2 DE DOKTER ZEI: ,,Borstvoe i'ng én daarna - s Abonnenv/ntspry*: voor Lelden 18 cent per week; 2.50 per kwirtaaL Bij onxe a.{enten /O cent per wv\»k; f 2l60 per kwartaal Franco per pcu»t t 2.85 per kwartaal. Geïllustreerd Zondagsblad 0.50 per kwartaal. Losse nummers 6 cent, met geïll Zondagsblad 9 cent. Ad verten tiën: 80 cent per regel. Ingezonden mededeelingen dubbel tarief. Telefoontjes hoogstens 80 woorden, 50 cent per plaatsing, al léén Woensdag en Zaterdag. HOE WORDT HET WEER 7 ZACHT WEER. De BUI seint: Verwachting: Betrokken tot halfbewolkt, overwegend drodg, eenige verdere stijging van tempe ratuur, meest zwakke wind uit Zuidelijke richtingen. De weerstoestand va.i hedenmorgeN '<.20 uur: Den Helder: zwaarbewolkt, zwakke Z. W. wind, 8 gr. C. Vlissingen: lichtbewolkt, zwakke Z. wind 10 gr. C. De Bilt: betrokken, zwakke Z. wind 11 gr. C. Groningen: betrokken, zwakke Z. W. wind, 11 gr. C. Maastricht: zwaarbewolkt, zwakke Z. Z. W. wind, 11 gr. C. BUITENLANDSCH WEEKOVERZICHT. Een oude depressiekern over de Noord zee vult verder op. Over de Randstaten is de luchtdruk weer stijgende, vermoedelijk onder invloed van een hooge druk ontwik keling in Scandinavië. Ten gevolge van deze drukstijgingen zal het voor de zwakke storing, die zich waarschijnlijk voor den ingang van het. Kanaal bevindt, moeilijker werden naar onze omgeving door te drin gen. Wel beweegt zich het storingsfront naar Spanje en Portugal, alwaar het eenige regen brengt. De hooge druk achter dit front is echter van weinig beteekenis en vit een scheepswaarneming ten Westen van de Azoren valt eenige nieuwe depres sie-activiteit in het Verre Westen af te leiden. Rond het Middellandsche Zeebek ken blijft de luchtdrukverdeeling vlak. Over Midden-Italië viel matige, over Si cilië zware regen. De temperaturen zijn over de Hongaarsche laagvlakte nog vrij hoog. Over de Randstaten blijft het echter nog buitengewoon koud, en aan de Finsche Golf komt zelfs nog vorst voor. AARLANDERVEEN, 25 April. Eicrenvei- ling. Prijzen: kippeneieren f 3.003.50, eendeneieren 3.003.10 per 100 stuks, kaas van 20J32 cent per pond. Volgende week Woensdagavond veiling. LUCHTTEMPERATUUR. 16 gr. C. LICHT OP VOOR FIETSERS e.a.: Van Vrijdagnamiddag 7.45 uur tot Zaterdagmorgen 4.09 uur. UOOG WATER. Te Katwijk aan Zee op Zaterdag 27 April voorm. 6.15 en nam. 6.40 uur. Maan op 12 uur Vrijdagavond. Maan onder 9.01 uur Zaterdagmorgen. LEIDEN. Geslaagd: Candidaatsexamen rechten de heer G. R. Houtzager, Wassenaar; Doctoraal examen rechten: de heeren W. W. J. Mulock Houwer, Leiden, A. H. Emmerling, Den Haag, F. M. Raeven„ Oegstgeest; doctoraal examen Geneeskunde de heer P. J. Spierenburg, Rotterdam; arts examen, le gedeelte: mej. H. E. Daamen, Wassenaar, de heeren C. Kuijpers Rotterdam; H. H. Erdbrink, Den Haag. Bevorderd: tot arts de heeren: R. C. Renes, Leiden I. D. Fransen v. d. PutteGoes, A. J. Zwartendijk, Boskoop; candidaatsexamen Chineesch-Japansche taal- en letterkunde de heer O. Graf, Lei den, HET KOPEREN FEEST DER R.K. H.B.S. Toonceluitvoering als feestavond. Er bestond gisteravond een massa-be langstelling voor de tooneeluit voering im de Stadsgehoorzaal, gegeven tot besluit van het Koperen feest der R.K. H.B.S. De zaal was tot in alle hoeken gevuld en ook van de zijde der geestelijkheid bestond er veel belangstelling. Tegenwoordig waren o.m. de hoogeerw. pater Prudentius van Leusdein, provinciaal der Franciscanen, de hoogeerw. heer de ken A. H. J. M. Homiulle, de zeereerw. hee ren Th. M. Beukens, R. Smitz en Ign. Smeets, pastoors der stad, de zeereerw. pa ter Regalatus Hazebroek, pastoor te Am sterdam en provinciaal der Franciscanen tijdens de stichting der H.B.S., pastoor A. J. Leusen, de zeereerw. pater Acarius v. d. Hoeven, secretaris van pater Provinciaal, en voorts alle patens, die des morgens of de H. Mis of de receptie bij woonden. Voorts waren aanwezig alle leeken- leeraren met hiun dames, prof. dr. W. Keesom en echtgenoote, ouders van leer lingen, oud-leerlingen en leerlingen. Op het programma srtond de opvoering van „Het Eenzame Huis", uit het Engelsch vertaald door den heer Ed. J. M. Terlin- gen, leeraar in het Engelsch aan de jubi- leerende H.B.S. en ten tooneele gebraoht door het R.K. Amsterdamsch Tooneel. Dit stuk is in den trant van de radio hoorspelen, welke aan geheimzinnigheid en griezeligheden overvloeien. Daardoor wordt een toppunt van spanning teweeg gebracht, welke, eenmaal gebroken, als 't ware de nuchtere verzuchting omlokt: is dat nu alles geweest? Het verhaal speelt zioh af in de woning van den Chinees dr. Lo Ping, waar rare dingen gebeuren. De dokter heeft een eigen manier om patiënten te behandelen, die aan, wat hij noemt „praatziekte" lijden. Bij zijn behan deling is het geneesmiddel meestal erger dan de kwaal, zoodat de afloop voor den betrokken patiënt meestal niet zoo erg prettig is. Ook heeft hij de minder prettige gewoon te mensohen tegen hun zin in zijn wo ning „te logeeren" te houden. Indien zij wenschen te vertrekken, wordt meestal van hen een brief of iets anders gevraagd, waarmee de dokter en zijn man nen geldafpersing kunnen plegen. Bezwijkt de persoon in kwestie voor de bedekte of openlijke bedreigingen, dan is •het achteraf nog zeer de vraag of de gast heer woord zal houden en heon laten gaan. De keuze is dus niet gemakkelijk. Dat on dervindt ook Gwen Doodles, het meisje van den mill ion na irszo on Bunny Bloom, als zij het twijfelachtig genoegen smaakt de gedwongen gast te zijn van den dokter. De dokter en zijn mannen eischen van haar, dat zij een brief zal schrijven, die hen Bunny in handen zal spelen, wat even tueel een flink losgeld in het uitzicht stelt. Gwen weigert en blijft weigeren, waar door de gevaren zioh rondom haar opsta pelen. Initusschen is haar bevrijding dichter bij dan zij vermoedt, want haar verloofde mitsgaders een inspecteur van Scotland Yard zijn reeds een dag vermomd in het hiuis en zij wachten slechts op het gunstige oogenblik om toe te slaan. Natuurlijk ge schiedt dit, anders zou het recht niet over het onrecht zegevieren, anders zou er geen bevredigende oplossing voor het geval ge vonden zijn. Het R.K. Amsterdamsoh Tooneel heeft met de opvoering van „Het Eenzame Huis" een knap stuk werk geleverd, want de ver tolking behoort tot het beste van hetgeen we de laatste jaren op amateursgebied za gen. Er werd vlot gespeeld van begin tot einde en daardoor werd het geheel het aan zien en aanhooren reeds dubbel waard. Maar bovendien werd er ook uitstekend spel te aanschouwen gegeven. Dit was in de eerste plaats wel het ge val met den Ohimeesohen dokter Lo Ping, door den heer Jos v. d. Valk keurig uitge beeld. Zijn afgemeten woorden, geaccen tueerd door de staccato's, waarmede ze ten gehoore werden gebracht deden den ken aan dön filmspeler Warner Oland, zij het dan, dat deze steeds streed voor het recht, terwijl dr. Lo Ping een strijder is voor het onrecht. De mimiek en voordracht van den heer v. <L Hoeven vonden in hem een meester in de kleinkunst, waardoor deze speler niet in het minst voor een wel slagen van het geheel zorgde. Zijn beste tegenspeelster was Gwen Doodles (Greet Valk), die een lang niet gemakkelijke taak had, omdat er zoo wei nig woorden maar des te meer gemoeds- spel van haar gevraagd werd. Zij vertolkte haar rol uitnemend, bleef tot het einde goed in haar uitbeelding en droeg daar door niet weinig bij tot het succes van den avond. De andere spelers en speelsters sloten zich daarbij waardig aan. Theo Kenter von den we intussohen beter als ouden bede laar dan als millionnairszoon. De opvoering werd met spanning, met hoogspanning gevolgd, al was het alweer jammer, dat opnieuw bleek, dat de Stads gehoorzaal ongesohikt is voor dergelijke tooneeluitvoeringen. Zelfs loudspeakers vermogen niet hierin de zoo gewensohte oplossing te brengen. Er was begrijpelijkerwijs een warm en hartelijk gemeend applaus voor de too neel isten. Na de pauze sprak pater-directeur de Go-ede een hartelijk dankwoord voor alles wat gedaan is om dit feest zulk een buiten gewoon karakter te geven. Spr. dankte voor de groote opkomst en dankte speciaal den heer Terlingen, die door zijn toon-eelstuk zoozeer heeft geboeid, dat de stoutste verwachtingen werden overtroffen. Deze woorden lokten een don derend applaus uit, doch de heer Terlingen bleef bescheiden achter de coulissen. Bij dezen dank sloot spr. ook in de spe lers en speelsters, die het stuk op zulk een schitterende wijze vertolkten. De spanning, welke hierdoor evenwel teweeggebracht werd, was zoo groot, dat spr. bang was voor veler nachtrust. Ten aanzien van de leerlingen vooral. Daarom durfde spr. de verantwoording niet aan de leerlingen hedenmorgen naar school te roependus gaf hij vrij. (Applaus). Vanmiddag moesten allen echter present zijoi voor de filmvoorstelling in ,,'t Schut tershof." Het was tenslotte reeds kwart voor twaalf toen het einde kwam van de tooneel- uitvoering en het slot van een schoonen dag. Over de receptie, gistermorgen gehou den, kunnen we nog mededeelen, dat een geluk wensch was ingekomen van het Ge meentebestuur, dat door een wethouders vergadering verhinderd was aanwezig te zijn. Wethouder Tepe, die het Gemeentebe stuur zou vertegenwoordigen, was door ongesteldheid, die hem aan huis bond, ver hinderd aam dit voornemen gevolg te geven. H.B.S. HERINNERINGEN. (Ingezonden). Het zal wel niemand verwonderen, dat bij het twaalf en een half jarig bestaan, van de R.K. H.B.S. een oud-leerling spon taan de pen opneemt, om het een en ander op papier te zetten. Veel is er gebeurd sinds de tijd, dat er ongeveer 18 leerlingen en 10 leeraren wa ren. Dat was nog in het „schoone" gebouw aan het Galgewater. Zelf heb ik de eerste jaren van de H.B.S. niet meegemaakt, maar die overlevering heeft ons veel doen weten. Toch herinner ik me de Galgewatertijd nog goed. Wat was 't een genot om in de over dekte fietsenstalling met de fietsen juist zoodanig te rijden, dat je net niet tegen el kander botste. Dat was de tijd, toen men, als men het kleine aanplakbordje stond te lezen, plotseling werd natgespoten uit een kraan, die 10 M. verder was. Dat was de tijd, dat mevr. van Dijk iedere ochtend met ontelbare potten thee kwam aange sleept, en dat sommigen voor zich een pri- vé-pot-thee reserveerden. Dat was de tijd, dat men in het Galgewater op de ratten- jacht ging. Dat was de tijd.... en zoo zou ik wel door kunnen gaan met opnoemen; ik zou u kunnen vertellen, hoe levensge vaarlijk het was, als de H. Mis aan de Haagweg afgeloopen was, en de tientallen fietsen met razende snelheid de Wedide- steeg inschoten; hoe onze Nederlandsche leeraar op een goede dag gehuldigd werd op de trap, omdat er anders geen gelegen heid was, om alle jongens bij elkaar te hebben; hoe het kamertje van den Direc teur stampvol was, als er twee menschen bij hem op bezoek waren; hoe verraderlijk de gordijntjes voor de klassedeuren waren, omdat de Directeur aldus kon binnenkijken en hij daar wel gebruik van maakte; hoe de leerarenkamer geleek op een klein af geschoten stukje gang. En toch ging het in- die school. Als was het klein. En toen het te klein werd, werd raad geschaft. Eén klas moest ten slotte heen en weer trekken, om telkens dat lo kaal te bezetten, dat door gymnastiek- of teekenles leeg stond. De speelplaats werd te klein. Daarom mochten de twee hoogste klassen op het Galgewater gaan wandelen in de pauze. Maar omdat vooraan op het Galgewater een zekere school is, werd deze ruimte verkleind tot het eerste steegje voor die school. Later werden tijdens de pauze op het Noordeinde roomsoezen ge haald, waarmee dan roomsoezengevechtsn werden geleverd; toen werd de speelplaats ingekort tot Weddesteeg, Galgewater tot het eerste steegje naast de Weddesteeg. En toen weer later bleek, dat een zekere maat schappij in die steeg zijn ingang had van de kantoren, werd wederom de speelplaats ingekort en wel tot de Weddesteeg alleen. Ernstige dingen gebeurden in die dagen. Twee sterfgevallen, één van een alom ge liefden leeraar en één van een graag ge- zienen leerling. Ook was het vanuit de oude school, dat een groote tocht werd gemaakt ter gelegen heid van het eerste lustrum van de H.B.S. Toen was het, dat een gedicht werd ge zongen op de leeraren. Maar, toen men la ter dat nog eens wilde zingen, werd het radicaal verboden. Het was trouwens wel noodig. In die tijd van behelpen en het er-mee moeten-doen werd dan onze nieuwe H.B.S. gebouwd. Dat zou een gebouw worden! Iedereen sprak er over. Daar zou geen or dinaire kostschool-kapel zijn, nee, daar kreeg je een kapel van standing; daar zou je de HBS-lucht niet door het heele ge bouw ruiken; daar zou de concierge een eigen kamertje krijgen; daar kreeg je dub bele schoolborden, zoodat de aardrijkskun de- en plant- en dierkunde-leeraar nooit meer ruzie zouden krijgen, daar kreeg je klassedeuren met raampjes zonder gordijn tjes, zoodat het ongemerkt binnenkijken zou zijn a.fgeloopen. En we kwamen in het nieuwe gebouw! We waren spoedig gewend aan al die luxe en we konden later niet meer begrijpen, hoe we het vroeger hadden kunnen uit houden. Er was een kapel optima forma; een ont- bijtiokaal met werkelijke stoelen; een gym nastiekzaal, die naar onze meening te klein was en te veel ruiten had; een stel klok ken, die nooit gelijk liepen; je had uit de klas een pracht uitzicht op de Mariënpoel- straat met zijn drukke bloemen- en groen ten venters verkeer; je had er een reuze zolder, waar je nooit mocht komen, maar waar je ieder hoekje en gaatje van kende; je had er last not least een teekenzaal, die tot allerlei wandaden aanleiding gaf. De voornaamste gebeurtenis aan de H.B.S. was wel ieder jaar de overgang. En dan kon je eigenlijk goed zien, wie de kop stukken van de H.B.S. waren: n.l. Pastoor Beukers en Pater de Goede, die midden achter de groene tafel waren gezeten. Dan sprak de Directeur zijn rede uit met de gebruikelijke op en aanmerkingen; dan was het ook, dat Pastoor Beukers een be zielende rede uitsprak, waarbij hij eens op merkte, dat op deze H.B.S., zoowel bij Iser aren als bij leerlingen de echte mooie Fran- ciscaansche geest geest heerschte. En dat is het juist, wat de H.B.S. aan ons gegeven heeft en op het oogenblik aan zoovel-en geeft: de Franciscaansehe geest, de pret tige sfeer, de goede samenwerking, de fij ne verstandhouding tussehen leeraren en leerlingen. Het is zoo mooi te weten, dat je altijd bij dien Directeur terecht kan, om je op te beuren en goede raad te geven; dat de leeraren je met raad en daad zullen bij staan, wanneer je ze noodiig hebt; dat de R.K. H.B.S. van Leiden steeds zijn oud leerlingen met gespannen aandacht volgt en steeds voor hen wagenwijd open staat. Daarom is het, dat niet alleen de leer lingen, maar vooral de oud-Leerlingen dankbaar gestemd zijn bij dit jubilé. En wij danken op de eerste plaats God, Die het werk van deze H.B.S. zoo rijk geze gend heeft. Wij danken Pastoor Be-ukers en Pater de Goede, dat zij dat grootse werk hebben opgezet en voltooid. Wij danken het leerarencorps voor het vele, wat ze voor ons deden, en waarvan we de waarde eerst nu goed begrijpen. Moge de R.K. H.B.S. blijven groeien en bloeien, zooals het tot nog toe was. Dan zal zeker Leiden en omstreken daarvan het groote voordeel ondervinden: een groit aantal degelijke katholieke jongemannen. Dat het zoo zijn moge. T. D. VIJF-EN-TWINTIG JAREN ONDERWIJS Heden herdacht mejuffrouw W. M. Been akker, hoofd van de R.K. Meisjesschool aan de Oude Vest, alhier, den dag, waarop zij voor 25 jaar bij het onderwijs in dienst trad. Op den 25sten April 1915 werd zij door het bestuur der R.K. Parochiale Scho len tot onderwijzeres benoemd aan de R.K. Meisjesschool Oude Vest. Na een 8-jarige werkzaamheid als onderwijzeres werd zij door dat bestuur tot hoofd van diezelfde school aangesteld. Na een H. Mis van dankbaarheid heden morgen opgedragen in de parochiekerk van O. L. Vr. Hemelvaart en den H. Joseph, waarbij behalve de jubilaresse en haar fa milieleden ook de onderwijzeressen en leerlingen van hare school aanwezig waren, werd mej. Beenakker te 10 uur hedenmor gen met haar familieleden in een der fees telijk versierde klaslokalen van hare school binnengeleid. Daar hadden zich reeds ver zameld eenige leden van het schoolbestuur en de leerlingen harer school. Na een welkomstlied gezongen door de leerlingen sprak de oudste der onderwijze ressen, mej. V. C. Verberg, haar toe en bood haar namens het onderwijzend personeel een album aan, waarin een groot aantal foto's van school en kinderen waren opge nomen. Zij hoopte, dat dit eenvoudige ge schenk een werkelijk blijvende herinnering aan dit feest zou mogen zijn, Door de leerlingen der school werden hierna verschillende declamaties in poëzie en proza ten gehoore gebracht, waarvoor mej. Beenakker hartelijk dank zegde. De jubilaresse met haar familieleden en het schoolbestuur vereenigden zich daarna in een der zalen van het klooster aan de Pelikaanstraat, waar de voorzitter van het schoolbestuur, de weleerw. heer F. Berne- feld, mej. Beenakker met dit dubbele feest gelukwenschte, nu zij niet alleen 25 jaar in dienst is bij het ondorwijs, maar ook 25 jaar in dienst bij het bestuur der R.K. Pa rochiale scholen. Hij schetste de werkzaam heid van mej. Beenakker voor het onder wijs, haar liefde voor de kinderen en ver- verwachtte, dat deze voor haar leerlingen niet tevergeefs zal zijn geweest, al heeft het wel eens den schijn alsof de resultaten niet aan die werkzaamheid en resultaten beantwoorden. Namens het bestuur dankte hij haar en hij bood haar een geschenk onder couvert aan. Daarna sprak nog de hoogeerw. heer A. Homulle, deken van Leiden en pastoor der parochie waarin niet alleen haar school ge legen is, maar waaruit ook de meeste leer lingen van haar school afkomstig zijn. Hij LEIDEN. Vrijdag, ,,St. Christoffel", ledenvergade ring „De Harmonie", 8.30 uur. De avond-,, nacht- en Zondagsdienst der apotheken te Leiden wordt van Zater- r! a g 20 tot en met V r ij d a g 26 April a.s. waargenomen door de apotheken G. H. Blanken, Hogewoerd 171, tel. 20502 en Apoth. Reyst, Steenstr. 35, tel. 20136. Te Oegstgeest: Oegstgeestsche Apotheek, Wilhelminapark 8, tel. 26274. IK HEB DEN BEDIENDEN-VAKBOND NIET NOODIG, want ik heb een uitstekende vooraanstaan de positie; een bewering, welke wij nog al eens hooien en niet van den eersten den besten bediende. In onze Katholieke vakorganisatie tellen wij handels-, kantoor- en winkelbedienden van allerlei rang en stand. Er zijn er, die in groote of kleine bedrij ven een belangrijke positie bekleeden en zij behooren vaak tot de overtuigde en oudste strijders van het recht op een be hoorlijk bestaan voor den bediende. Er zijn er, die een groot salaris genieten, een prachtige ouderdc-ms-, weduwe- en weezenverzekering hebben, waarvoor dus oogenSchijnlijk het lidmaatschap overbodig zou zijn. Maar juist deze collega's komen nimmer aandragen met de redeneering: „Ik heb den bond niet noodig". Zij kennen het leven en zij weten, dat in de wereld niets onzekerder is dan het levensbestaan van een mensch. Bovendien, deze collega's behooren tot de goede en sociaal voelende beroepsgencoten; zij voelen het als een plicht mede te werken aan een redelijk bestaan voor i e d e r e n bediende, ook voor hen. die onder hen geplaatst zijn. Zij meenen den bond wel noodig te hebben om de sociale rechtvaardigheid ten op zichte van iederen beroepsgenoot straks zooveel mogelijk in vervulling te doen gaan Ik heb den bond niet noodig! Hoevele malen hoorden wij het in den loop der jaren verkondigen, maar hoe dik wijls ook bleek dit grootsprekerij, over moedigheid, vermetele eigenwaan! Wat kwamen dezelfde heeren, die eer tijds onze propagandisten van de deur afscheepten, niet menigmaal met hangende pootjes bij ons afdeelingsbestuur terecht met de .mededeeling, dat gebeurd was wat ze nimmer hadden verwacht. Met een ont slagaanzegging in hun zak en met het vriendelijk verzoek hen te willen bijstaan! Dan moest er dikwijls gewezen worden op een groot verzuim, moesten we helaas vaak zeggen, dat niet d i e hulp kon wor den geboden, waarom gevraagd werd, al zijn onze georganiseerde collega's en hun bestuursleden in die gevallen oprecht be gaan met het lot van hun getroffen col lega's. Hoevelen voelden zich niet veilig verze kerd met een positie bij één der grootste scheepvaartmaatschappijen, wier schepen eertijds de glorie van de Amsterdamsche haven waren? En nu? Zelfs hun pensioen stortingen waren niet veilig gesteld. Wat is er over gebleven van het perso neel van vele belangrijke financieele en handelsondernemingen in de groote steden, zoowel als in de provincie; hoevele colle ga's gingen er niet door de zeef van ratio nalisatie en van de mechanisatie? Weet gij wel wat er momenteel een ar moede wordt geleden door duizenden col lega's, die tien, vijf, ja één jaar geleden ba- weerden, dat zij zulke prachtige posities hadden en dat zij het wel buiten de vak organisatie konden? Laat geen enkele col lega ooit beweren, dat hy of zij den bond niét noodig heeft! Leert begrijpen, wat verantwoordelyk- heid tegenover u zelf, tegenover vrouw en kinderen, tegenover ouders, die op u steu nen, beteekent! Vooral deze tyd zij u een teeken! Jongere en oudere collega's, dames en heeren, hooggeplaatste en eenvoudige wer kers uit de katholieke bedienden-wereld, weest elkaar tot steun in echt Christelijken geest! Organiseert u, nu, in den Nederl. Bond van Handels-, Kantoor- en Winkelbe dienden „St. Franciscus van Assisië". F. H. M. KOK, voorzitter. dankte haar voor hetgeen zij door woord en voorbeeld voor die leerlingen heeft ge daan. Met een dankwoord van mej. Beenakker werd deze officieele feestelijkheid besloten. Verschillende onderwijzers kwamen hierna de jubilaresse hun gelukwenschen aan bieden. ZOMERDIENST LEIDEN—UTRECHT. Met de a.s. Zomerdienstregeling der Ned. Spoorwegen, aanvangende 19 Mei a.s., zal op het baanvak LeidenUtrecht de volle dige Dieseltractie gehandhaafd blijven. De Dieseltreinen die op het even uur van het station alhier vertrekken, zullen door- loopen naar Utrecht en directe aansluiting geven op de richting Arnhem, Eindhoven, Den Bosch, enz., zoodat het overstappen te Woerden zal vervallen, met de Dieseltrei nen die op het oneven uur vertrekken moet te Woerden overgestapt worden op directe doorloopende treinen naar Arnhem enz. Hoewel de laatste trein van hier 23.14 uur op een oneven uur vertrekt zal deze trein doorloopen naar Utrecht. Alle treinen, die van hier om de twee uur naar Utrecht doorloopen, zullen ook te Vleuten stoppen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 2