STADS
NIEUWS
Molenaar's idermeel
Academienieuws
AGENDA
VRIJDAG 26 APRIL 1940
DE LE'OSCHE COURANT
EERSTE BLAD - PAG. 2
DE DOKTER ZEI:
,,Borstvoe i'ng én daarna -
s
Abonnenv/ntspry*: voor Lelden 18
cent per week; 2.50 per kwirtaaL
Bij onxe a.{enten /O cent per wv\»k;
f 2l60 per kwartaal Franco per pcu»t
t 2.85 per kwartaal. Geïllustreerd
Zondagsblad 0.50 per kwartaal.
Losse nummers 6 cent, met geïll
Zondagsblad 9 cent.
Ad verten tiën: 80 cent per regel.
Ingezonden mededeelingen dubbel
tarief. Telefoontjes hoogstens 80
woorden, 50 cent per plaatsing, al
léén Woensdag en Zaterdag.
HOE WORDT HET WEER 7
ZACHT WEER.
De BUI seint:
Verwachting:
Betrokken tot halfbewolkt, overwegend
drodg, eenige verdere stijging van tempe
ratuur, meest zwakke wind uit Zuidelijke
richtingen.
De weerstoestand va.i hedenmorgeN
'<.20 uur:
Den Helder: zwaarbewolkt, zwakke Z.
W. wind, 8 gr. C.
Vlissingen: lichtbewolkt, zwakke Z. wind
10 gr. C.
De Bilt: betrokken, zwakke Z. wind 11
gr. C.
Groningen: betrokken, zwakke Z. W.
wind, 11 gr. C.
Maastricht: zwaarbewolkt, zwakke Z. Z.
W. wind, 11 gr. C.
BUITENLANDSCH WEEKOVERZICHT.
Een oude depressiekern over de Noord
zee vult verder op. Over de Randstaten is
de luchtdruk weer stijgende, vermoedelijk
onder invloed van een hooge druk ontwik
keling in Scandinavië. Ten gevolge van
deze drukstijgingen zal het voor de zwakke
storing, die zich waarschijnlijk voor den
ingang van het. Kanaal bevindt, moeilijker
werden naar onze omgeving door te drin
gen. Wel beweegt zich het storingsfront
naar Spanje en Portugal, alwaar het eenige
regen brengt. De hooge druk achter dit
front is echter van weinig beteekenis en
vit een scheepswaarneming ten Westen
van de Azoren valt eenige nieuwe depres
sie-activiteit in het Verre Westen af te
leiden. Rond het Middellandsche Zeebek
ken blijft de luchtdrukverdeeling vlak.
Over Midden-Italië viel matige, over Si
cilië zware regen. De temperaturen zijn
over de Hongaarsche laagvlakte nog vrij
hoog. Over de Randstaten blijft het echter
nog buitengewoon koud, en aan de Finsche
Golf komt zelfs nog vorst voor.
AARLANDERVEEN, 25 April. Eicrenvei-
ling. Prijzen: kippeneieren f 3.003.50,
eendeneieren 3.003.10 per 100 stuks,
kaas van 20J32 cent per pond. Volgende
week Woensdagavond veiling.
LUCHTTEMPERATUUR.
16 gr. C.
LICHT OP VOOR FIETSERS e.a.:
Van Vrijdagnamiddag 7.45 uur tot
Zaterdagmorgen 4.09 uur.
UOOG WATER.
Te Katwijk aan Zee op Zaterdag 27
April voorm. 6.15 en nam. 6.40 uur.
Maan op 12 uur Vrijdagavond.
Maan onder 9.01 uur Zaterdagmorgen.
LEIDEN. Geslaagd:
Candidaatsexamen rechten de heer G.
R. Houtzager, Wassenaar;
Doctoraal examen rechten: de heeren W.
W. J. Mulock Houwer, Leiden, A. H.
Emmerling, Den Haag, F. M. Raeven„
Oegstgeest;
doctoraal examen Geneeskunde de heer
P. J. Spierenburg, Rotterdam;
arts examen, le gedeelte: mej. H. E.
Daamen, Wassenaar, de heeren C. Kuijpers
Rotterdam; H. H. Erdbrink, Den Haag.
Bevorderd:
tot arts de heeren: R. C. Renes, Leiden
I. D. Fransen v. d. PutteGoes, A. J.
Zwartendijk, Boskoop;
candidaatsexamen Chineesch-Japansche
taal- en letterkunde de heer O. Graf, Lei
den,
HET KOPEREN FEEST DER
R.K. H.B.S.
Toonceluitvoering als feestavond.
Er bestond gisteravond een massa-be
langstelling voor de tooneeluit voering im
de Stadsgehoorzaal, gegeven tot besluit
van het Koperen feest der R.K. H.B.S. De
zaal was tot in alle hoeken gevuld en ook
van de zijde der geestelijkheid bestond er
veel belangstelling.
Tegenwoordig waren o.m. de hoogeerw.
pater Prudentius van Leusdein, provinciaal
der Franciscanen, de hoogeerw. heer de
ken A. H. J. M. Homiulle, de zeereerw. hee
ren Th. M. Beukens, R. Smitz en Ign.
Smeets, pastoors der stad, de zeereerw. pa
ter Regalatus Hazebroek, pastoor te Am
sterdam en provinciaal der Franciscanen
tijdens de stichting der H.B.S., pastoor A.
J. Leusen, de zeereerw. pater Acarius v.
d. Hoeven, secretaris van pater Provinciaal,
en voorts alle patens, die des morgens of
de H. Mis of de receptie bij woonden.
Voorts waren aanwezig alle leeken-
leeraren met hiun dames, prof. dr. W.
Keesom en echtgenoote, ouders van leer
lingen, oud-leerlingen en leerlingen.
Op het programma srtond de opvoering
van „Het Eenzame Huis", uit het Engelsch
vertaald door den heer Ed. J. M. Terlin-
gen, leeraar in het Engelsch aan de jubi-
leerende H.B.S. en ten tooneele gebraoht
door het R.K. Amsterdamsch Tooneel.
Dit stuk is in den trant van de radio
hoorspelen, welke aan geheimzinnigheid en
griezeligheden overvloeien. Daardoor
wordt een toppunt van spanning teweeg
gebracht, welke, eenmaal gebroken, als 't
ware de nuchtere verzuchting omlokt: is
dat nu alles geweest?
Het verhaal speelt zioh af in de woning
van den Chinees dr. Lo Ping, waar rare
dingen gebeuren.
De dokter heeft een eigen manier om
patiënten te behandelen, die aan, wat hij
noemt „praatziekte" lijden. Bij zijn behan
deling is het geneesmiddel meestal erger
dan de kwaal, zoodat de afloop voor den
betrokken patiënt meestal niet zoo erg
prettig is.
Ook heeft hij de minder prettige gewoon
te mensohen tegen hun zin in zijn wo
ning „te logeeren" te houden.
Indien zij wenschen te vertrekken, wordt
meestal van hen een brief of iets anders
gevraagd, waarmee de dokter en zijn man
nen geldafpersing kunnen plegen.
Bezwijkt de persoon in kwestie voor de
bedekte of openlijke bedreigingen, dan is
•het achteraf nog zeer de vraag of de gast
heer woord zal houden en heon laten gaan.
De keuze is dus niet gemakkelijk. Dat on
dervindt ook Gwen Doodles, het meisje
van den mill ion na irszo on Bunny Bloom,
als zij het twijfelachtig genoegen smaakt
de gedwongen gast te zijn van den dokter.
De dokter en zijn mannen eischen van
haar, dat zij een brief zal schrijven, die
hen Bunny in handen zal spelen, wat even
tueel een flink losgeld in het uitzicht stelt.
Gwen weigert en blijft weigeren, waar
door de gevaren zioh rondom haar opsta
pelen.
Initusschen is haar bevrijding dichter bij
dan zij vermoedt, want haar verloofde
mitsgaders een inspecteur van Scotland
Yard zijn reeds een dag vermomd in het
hiuis en zij wachten slechts op het gunstige
oogenblik om toe te slaan. Natuurlijk ge
schiedt dit, anders zou het recht niet over
het onrecht zegevieren, anders zou er geen
bevredigende oplossing voor het geval ge
vonden zijn.
Het R.K. Amsterdamsoh Tooneel heeft
met de opvoering van „Het Eenzame Huis"
een knap stuk werk geleverd, want de ver
tolking behoort tot het beste van hetgeen
we de laatste jaren op amateursgebied za
gen.
Er werd vlot gespeeld van begin tot
einde en daardoor werd het geheel het aan
zien en aanhooren reeds dubbel waard.
Maar bovendien werd er ook uitstekend
spel te aanschouwen gegeven.
Dit was in de eerste plaats wel het ge
val met den Ohimeesohen dokter Lo Ping,
door den heer Jos v. d. Valk keurig uitge
beeld. Zijn afgemeten woorden, geaccen
tueerd door de staccato's, waarmede ze
ten gehoore werden gebracht deden den
ken aan dön filmspeler Warner Oland, zij
het dan, dat deze steeds streed voor het
recht, terwijl dr. Lo Ping een strijder is
voor het onrecht. De mimiek en voordracht
van den heer v. <L Hoeven vonden in hem
een meester in de kleinkunst, waardoor
deze speler niet in het minst voor een wel
slagen van het geheel zorgde.
Zijn beste tegenspeelster was Gwen
Doodles (Greet Valk), die een lang niet
gemakkelijke taak had, omdat er zoo wei
nig woorden maar des te meer gemoeds-
spel van haar gevraagd werd. Zij vertolkte
haar rol uitnemend, bleef tot het einde
goed in haar uitbeelding en droeg daar
door niet weinig bij tot het succes van den
avond.
De andere spelers en speelsters sloten
zich daarbij waardig aan. Theo Kenter von
den we intussohen beter als ouden bede
laar dan als millionnairszoon.
De opvoering werd met spanning, met
hoogspanning gevolgd, al was het alweer
jammer, dat opnieuw bleek, dat de Stads
gehoorzaal ongesohikt is voor dergelijke
tooneeluitvoeringen. Zelfs loudspeakers
vermogen niet hierin de zoo gewensohte
oplossing te brengen.
Er was begrijpelijkerwijs een warm en
hartelijk gemeend applaus voor de too
neel isten.
Na de pauze sprak pater-directeur de
Go-ede een hartelijk dankwoord voor alles
wat gedaan is om dit feest zulk een buiten
gewoon karakter te geven.
Spr. dankte voor de groote opkomst en
dankte speciaal den heer Terlingen, die
door zijn toon-eelstuk zoozeer heeft geboeid,
dat de stoutste verwachtingen werden
overtroffen. Deze woorden lokten een don
derend applaus uit, doch de heer Terlingen
bleef bescheiden achter de coulissen.
Bij dezen dank sloot spr. ook in de spe
lers en speelsters, die het stuk op zulk een
schitterende wijze vertolkten.
De spanning, welke hierdoor evenwel
teweeggebracht werd, was zoo groot, dat
spr. bang was voor veler nachtrust. Ten
aanzien van de leerlingen vooral. Daarom
durfde spr. de verantwoording niet aan de
leerlingen hedenmorgen naar school te
roependus gaf hij vrij. (Applaus).
Vanmiddag moesten allen echter present
zijoi voor de filmvoorstelling in ,,'t Schut
tershof."
Het was tenslotte reeds kwart voor
twaalf toen het einde kwam van de tooneel-
uitvoering en het slot van een schoonen
dag.
Over de receptie, gistermorgen gehou
den, kunnen we nog mededeelen, dat een
geluk wensch was ingekomen van het Ge
meentebestuur, dat door een wethouders
vergadering verhinderd was aanwezig te
zijn.
Wethouder Tepe, die het Gemeentebe
stuur zou vertegenwoordigen, was door
ongesteldheid, die hem aan huis bond, ver
hinderd aam dit voornemen gevolg te
geven.
H.B.S. HERINNERINGEN.
(Ingezonden).
Het zal wel niemand verwonderen, dat
bij het twaalf en een half jarig bestaan,
van de R.K. H.B.S. een oud-leerling spon
taan de pen opneemt, om het een en ander
op papier te zetten.
Veel is er gebeurd sinds de tijd, dat er
ongeveer 18 leerlingen en 10 leeraren wa
ren. Dat was nog in het „schoone" gebouw
aan het Galgewater. Zelf heb ik de eerste
jaren van de H.B.S. niet meegemaakt, maar
die overlevering heeft ons veel doen weten.
Toch herinner ik me de Galgewatertijd nog
goed. Wat was 't een genot om in de over
dekte fietsenstalling met de fietsen juist
zoodanig te rijden, dat je net niet tegen el
kander botste. Dat was de tijd, toen men,
als men het kleine aanplakbordje stond te
lezen, plotseling werd natgespoten uit een
kraan, die 10 M. verder was. Dat was de
tijd, dat mevr. van Dijk iedere ochtend
met ontelbare potten thee kwam aange
sleept, en dat sommigen voor zich een pri-
vé-pot-thee reserveerden. Dat was de tijd,
dat men in het Galgewater op de ratten-
jacht ging. Dat was de tijd.... en zoo zou
ik wel door kunnen gaan met opnoemen;
ik zou u kunnen vertellen, hoe levensge
vaarlijk het was, als de H. Mis aan de
Haagweg afgeloopen was, en de tientallen
fietsen met razende snelheid de Wedide-
steeg inschoten; hoe onze Nederlandsche
leeraar op een goede dag gehuldigd werd
op de trap, omdat er anders geen gelegen
heid was, om alle jongens bij elkaar te
hebben; hoe het kamertje van den Direc
teur stampvol was, als er twee menschen
bij hem op bezoek waren; hoe verraderlijk
de gordijntjes voor de klassedeuren waren,
omdat de Directeur aldus kon binnenkijken
en hij daar wel gebruik van maakte; hoe
de leerarenkamer geleek op een klein af
geschoten stukje gang.
En toch ging het in- die school. Als was
het klein. En toen het te klein werd, werd
raad geschaft. Eén klas moest ten slotte
heen en weer trekken, om telkens dat lo
kaal te bezetten, dat door gymnastiek- of
teekenles leeg stond. De speelplaats werd
te klein. Daarom mochten de twee hoogste
klassen op het Galgewater gaan wandelen
in de pauze. Maar omdat vooraan op het
Galgewater een zekere school is, werd deze
ruimte verkleind tot het eerste steegje
voor die school. Later werden tijdens de
pauze op het Noordeinde roomsoezen ge
haald, waarmee dan roomsoezengevechtsn
werden geleverd; toen werd de speelplaats
ingekort tot Weddesteeg, Galgewater tot
het eerste steegje naast de Weddesteeg. En
toen weer later bleek, dat een zekere maat
schappij in die steeg zijn ingang had van
de kantoren, werd wederom de speelplaats
ingekort en wel tot de Weddesteeg alleen.
Ernstige dingen gebeurden in die dagen.
Twee sterfgevallen, één van een alom ge
liefden leeraar en één van een graag ge-
zienen leerling.
Ook was het vanuit de oude school, dat
een groote tocht werd gemaakt ter gelegen
heid van het eerste lustrum van de H.B.S.
Toen was het, dat een gedicht werd ge
zongen op de leeraren. Maar, toen men la
ter dat nog eens wilde zingen, werd het
radicaal verboden. Het was trouwens wel
noodig.
In die tijd van behelpen en het er-mee
moeten-doen werd dan onze nieuwe H.B.S.
gebouwd. Dat zou een gebouw worden!
Iedereen sprak er over. Daar zou geen or
dinaire kostschool-kapel zijn, nee, daar
kreeg je een kapel van standing; daar zou
je de HBS-lucht niet door het heele ge
bouw ruiken; daar zou de concierge een
eigen kamertje krijgen; daar kreeg je dub
bele schoolborden, zoodat de aardrijkskun
de- en plant- en dierkunde-leeraar nooit
meer ruzie zouden krijgen, daar kreeg je
klassedeuren met raampjes zonder gordijn
tjes, zoodat het ongemerkt binnenkijken
zou zijn a.fgeloopen.
En we kwamen in het nieuwe gebouw!
We waren spoedig gewend aan al die luxe
en we konden later niet meer begrijpen,
hoe we het vroeger hadden kunnen uit
houden.
Er was een kapel optima forma; een ont-
bijtiokaal met werkelijke stoelen; een gym
nastiekzaal, die naar onze meening te klein
was en te veel ruiten had; een stel klok
ken, die nooit gelijk liepen; je had uit de
klas een pracht uitzicht op de Mariënpoel-
straat met zijn drukke bloemen- en groen
ten venters verkeer; je had er een reuze
zolder, waar je nooit mocht komen, maar
waar je ieder hoekje en gaatje van kende;
je had er last not least een teekenzaal, die
tot allerlei wandaden aanleiding gaf.
De voornaamste gebeurtenis aan de
H.B.S. was wel ieder jaar de overgang. En
dan kon je eigenlijk goed zien, wie de kop
stukken van de H.B.S. waren: n.l. Pastoor
Beukers en Pater de Goede, die midden
achter de groene tafel waren gezeten.
Dan sprak de Directeur zijn rede uit met
de gebruikelijke op en aanmerkingen; dan
was het ook, dat Pastoor Beukers een be
zielende rede uitsprak, waarbij hij eens op
merkte, dat op deze H.B.S., zoowel bij Iser
aren als bij leerlingen de echte mooie Fran-
ciscaansche geest geest heerschte. En dat
is het juist, wat de H.B.S. aan ons gegeven
heeft en op het oogenblik aan zoovel-en
geeft: de Franciscaansehe geest, de pret
tige sfeer, de goede samenwerking, de fij
ne verstandhouding tussehen leeraren en
leerlingen.
Het is zoo mooi te weten, dat je altijd bij
dien Directeur terecht kan, om je op te
beuren en goede raad te geven; dat de
leeraren je met raad en daad zullen bij
staan, wanneer je ze noodiig hebt; dat de
R.K. H.B.S. van Leiden steeds zijn oud
leerlingen met gespannen aandacht volgt
en steeds voor hen wagenwijd open staat.
Daarom is het, dat niet alleen de leer
lingen, maar vooral de oud-Leerlingen
dankbaar gestemd zijn bij dit jubilé. En
wij danken op de eerste plaats God, Die
het werk van deze H.B.S. zoo rijk geze
gend heeft. Wij danken Pastoor Be-ukers
en Pater de Goede, dat zij dat grootse werk
hebben opgezet en voltooid. Wij danken
het leerarencorps voor het vele, wat ze
voor ons deden, en waarvan we de waarde
eerst nu goed begrijpen.
Moge de R.K. H.B.S. blijven groeien en
bloeien, zooals het tot nog toe was. Dan
zal zeker Leiden en omstreken daarvan
het groote voordeel ondervinden: een groit
aantal degelijke katholieke jongemannen.
Dat het zoo zijn moge.
T. D.
VIJF-EN-TWINTIG JAREN
ONDERWIJS
Heden herdacht mejuffrouw W. M. Been
akker, hoofd van de R.K. Meisjesschool aan
de Oude Vest, alhier, den dag, waarop zij
voor 25 jaar bij het onderwijs in dienst
trad. Op den 25sten April 1915 werd zij
door het bestuur der R.K. Parochiale Scho
len tot onderwijzeres benoemd aan de R.K.
Meisjesschool Oude Vest. Na een 8-jarige
werkzaamheid als onderwijzeres werd zij
door dat bestuur tot hoofd van diezelfde
school aangesteld.
Na een H. Mis van dankbaarheid heden
morgen opgedragen in de parochiekerk van
O. L. Vr. Hemelvaart en den H. Joseph,
waarbij behalve de jubilaresse en haar fa
milieleden ook de onderwijzeressen en
leerlingen van hare school aanwezig waren,
werd mej. Beenakker te 10 uur hedenmor
gen met haar familieleden in een der fees
telijk versierde klaslokalen van hare school
binnengeleid. Daar hadden zich reeds ver
zameld eenige leden van het schoolbestuur
en de leerlingen harer school.
Na een welkomstlied gezongen door de
leerlingen sprak de oudste der onderwijze
ressen, mej. V. C. Verberg, haar toe en bood
haar namens het onderwijzend personeel
een album aan, waarin een groot aantal
foto's van school en kinderen waren opge
nomen. Zij hoopte, dat dit eenvoudige ge
schenk een werkelijk blijvende herinnering
aan dit feest zou mogen zijn,
Door de leerlingen der school werden
hierna verschillende declamaties in poëzie
en proza ten gehoore gebracht, waarvoor
mej. Beenakker hartelijk dank zegde.
De jubilaresse met haar familieleden en
het schoolbestuur vereenigden zich daarna
in een der zalen van het klooster aan de
Pelikaanstraat, waar de voorzitter van het
schoolbestuur, de weleerw. heer F. Berne-
feld, mej. Beenakker met dit dubbele feest
gelukwenschte, nu zij niet alleen 25 jaar in
dienst is bij het ondorwijs, maar ook 25
jaar in dienst bij het bestuur der R.K. Pa
rochiale scholen. Hij schetste de werkzaam
heid van mej. Beenakker voor het onder
wijs, haar liefde voor de kinderen en ver-
verwachtte, dat deze voor haar leerlingen
niet tevergeefs zal zijn geweest, al heeft
het wel eens den schijn alsof de resultaten
niet aan die werkzaamheid en resultaten
beantwoorden. Namens het bestuur dankte
hij haar en hij bood haar een geschenk
onder couvert aan.
Daarna sprak nog de hoogeerw. heer A.
Homulle, deken van Leiden en pastoor der
parochie waarin niet alleen haar school ge
legen is, maar waaruit ook de meeste leer
lingen van haar school afkomstig zijn. Hij
LEIDEN.
Vrijdag, ,,St. Christoffel", ledenvergade
ring „De Harmonie", 8.30 uur.
De avond-,, nacht- en Zondagsdienst der
apotheken te Leiden wordt van Zater-
r! a g 20 tot en met V r ij d a g 26 April a.s.
waargenomen door de apotheken G. H.
Blanken, Hogewoerd 171, tel. 20502 en
Apoth. Reyst, Steenstr. 35, tel. 20136.
Te Oegstgeest: Oegstgeestsche Apotheek,
Wilhelminapark 8, tel. 26274.
IK HEB DEN BEDIENDEN-VAKBOND
NIET NOODIG,
want ik heb een uitstekende vooraanstaan
de positie; een bewering, welke wij nog al
eens hooien en niet van den eersten den
besten bediende.
In onze Katholieke vakorganisatie tellen
wij handels-, kantoor- en winkelbedienden
van allerlei rang en stand.
Er zijn er, die in groote of kleine bedrij
ven een belangrijke positie bekleeden en
zij behooren vaak tot de overtuigde en
oudste strijders van het recht op een be
hoorlijk bestaan voor den bediende.
Er zijn er, die een groot salaris genieten,
een prachtige ouderdc-ms-, weduwe- en
weezenverzekering hebben, waarvoor dus
oogenSchijnlijk het lidmaatschap overbodig
zou zijn. Maar juist deze collega's komen
nimmer aandragen met de redeneering:
„Ik heb den bond niet noodig". Zij kennen
het leven en zij weten, dat in de wereld
niets onzekerder is dan het levensbestaan
van een mensch. Bovendien, deze collega's
behooren tot de goede en sociaal voelende
beroepsgencoten; zij voelen het als een
plicht mede te werken aan een redelijk
bestaan voor i e d e r e n bediende, ook
voor hen. die onder hen geplaatst zijn. Zij
meenen den bond wel noodig te hebben
om de sociale rechtvaardigheid ten op
zichte van iederen beroepsgenoot straks
zooveel mogelijk in vervulling te doen
gaan
Ik heb den bond niet noodig!
Hoevele malen hoorden wij het in den
loop der jaren verkondigen, maar hoe dik
wijls ook bleek dit grootsprekerij, over
moedigheid, vermetele eigenwaan!
Wat kwamen dezelfde heeren, die eer
tijds onze propagandisten van de deur
afscheepten, niet menigmaal met hangende
pootjes bij ons afdeelingsbestuur terecht
met de .mededeeling, dat gebeurd was wat
ze nimmer hadden verwacht. Met een ont
slagaanzegging in hun zak en met het
vriendelijk verzoek hen te willen bijstaan!
Dan moest er dikwijls gewezen worden
op een groot verzuim, moesten we helaas
vaak zeggen, dat niet d i e hulp kon wor
den geboden, waarom gevraagd werd, al
zijn onze georganiseerde collega's en hun
bestuursleden in die gevallen oprecht be
gaan met het lot van hun getroffen col
lega's.
Hoevelen voelden zich niet veilig verze
kerd met een positie bij één der grootste
scheepvaartmaatschappijen, wier schepen
eertijds de glorie van de Amsterdamsche
haven waren? En nu? Zelfs hun pensioen
stortingen waren niet veilig gesteld.
Wat is er over gebleven van het perso
neel van vele belangrijke financieele en
handelsondernemingen in de groote steden,
zoowel als in de provincie; hoevele colle
ga's gingen er niet door de zeef van ratio
nalisatie en van de mechanisatie?
Weet gij wel wat er momenteel een ar
moede wordt geleden door duizenden col
lega's, die tien, vijf, ja één jaar geleden ba-
weerden, dat zij zulke prachtige posities
hadden en dat zij het wel buiten de vak
organisatie konden? Laat geen enkele col
lega ooit beweren, dat hy of zij den bond
niét noodig heeft!
Leert begrijpen, wat verantwoordelyk-
heid tegenover u zelf, tegenover vrouw en
kinderen, tegenover ouders, die op u steu
nen, beteekent!
Vooral deze tyd zij u een teeken!
Jongere en oudere collega's, dames en
heeren, hooggeplaatste en eenvoudige wer
kers uit de katholieke bedienden-wereld,
weest elkaar tot steun in echt Christelijken
geest! Organiseert u, nu, in den Nederl.
Bond van Handels-, Kantoor- en Winkelbe
dienden „St. Franciscus van Assisië".
F. H. M. KOK,
voorzitter.
dankte haar voor hetgeen zij door woord
en voorbeeld voor die leerlingen heeft ge
daan.
Met een dankwoord van mej. Beenakker
werd deze officieele feestelijkheid besloten.
Verschillende onderwijzers kwamen hierna
de jubilaresse hun gelukwenschen aan
bieden.
ZOMERDIENST LEIDEN—UTRECHT.
Met de a.s. Zomerdienstregeling der Ned.
Spoorwegen, aanvangende 19 Mei a.s., zal
op het baanvak LeidenUtrecht de volle
dige Dieseltractie gehandhaafd blijven.
De Dieseltreinen die op het even uur van
het station alhier vertrekken, zullen door-
loopen naar Utrecht en directe aansluiting
geven op de richting Arnhem, Eindhoven,
Den Bosch, enz., zoodat het overstappen te
Woerden zal vervallen, met de Dieseltrei
nen die op het oneven uur vertrekken moet
te Woerden overgestapt worden op directe
doorloopende treinen naar Arnhem enz.
Hoewel de laatste trein van hier 23.14 uur
op een oneven uur vertrekt zal deze trein
doorloopen naar Utrecht. Alle treinen, die
van hier om de twee uur naar Utrecht
doorloopen, zullen ook te Vleuten stoppen.