MAANDAG 22 APRIL 1940 UE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD PAG. 6 HOE ER GESPEELD IS De traditie der laatste jaren, name lijk dat België in Nederland het maar niet tot een overwinning kan brengen, la op dezen zomerschen Aprilzondag voortgezet: de laatste maal, dat de Roode Duivels in ons land zegevierden, was in 1933, daarna bleef steeds de Oranjeploeg in de meerderheid. Het was op 7 Mei 1933,. dat de Belgen met een 21 overwinning, behaald in het sta dion te Amsterdam, huiswaarts keerden. Het volgend jaar was de revanche van het Nederlandsche elftal wel zeer duidelijk. Het einde kwam met de cijfers 93 ten (gunste van de Nederlanders en in de vol gende jaren bereikte ons elftal deze resul taten: 1935 4—2, 1936 8—0, 1937 1—0, 1938 7—2, 1939 3—2 en 1940 4—2. Het is onge twijfeld een indrukwekkend staatje, waar bij wij alleen de uitslagen der officieele landenwedstrijden gememoreerd hebben. De 52 zege van December vorig jaar, in den jubileum wedstrijd te Botterdam behaald, staat hier niet bij. Uit alles blijkt, dat het voor de Belgen v/el uiterst moeilijk is om een overwinning in ons land te behalen. Maar nu was de kans toch groot. Was er niet de debacle van Antwerpen en de schrijnende neder laag van het Nederlandsche elftal tegen Luxemburg te Botterdam? Onze Zuider buren waren zelf toch ook optimistisch ge stemd omtrent het resultaat, maar zooals reeds vaak in internationaal voetbal is ge schied, kwam ook nu de overwinning te recht bij het land, dat van tevoren als ver liezende partij was gedoodverfd. Wanneer wij de factoren, welke aan de zege van het Oranje-elftal ten grondslag liggen, na gaan, dan constateeren' wij in de eerste plaats, dat het moreel van het Nederland sche elftal op een veel hooger plan stond dan in Antwerpen en Botterdam het geval was. De spelers wierpen zich van den be ginne vol energie in den strijd, er was de wil om te toonen, dat de gevreesde Belgi sche ploeg niet onoverwinnelijk was. Aan deze ontmoeting was eer te behalen, het prestige, dat een flinke knauw had gekre gen, moest worden hersteld. Mocht men in dit opzicht dus reeds van een belangrij ken vooruitgang spreken, het Nederlandsch elftal is er voor een groot deel in geslaagd de grove fouten, die er in tactisch en tech nisch opzicht in de laatste wedstrijden te noteeren vielen, te verbeteren. Zoo is men er in geslaagd de ggten, welke er in de verdediging waren, aan te vullen. Er stond ditmaal ten minste weer een spil in het veld, die niet zoo gemakkelijk te passee- ren was, het dekken van de Belgische voor hoedespelers was beter verzorgd en ook in de voorhoede zagen wij verscheidene kee- ren flitsen van subliem spel, welke deden denken aan den grooten tijd van Bakhuys en Smit. Men versta ons goed, wij schre ven opzettelijk „voor een belangrijk deel" zijn spelers en de verantwoordelijke lei ders er in geslaagd de grove fouten te ver beteren. Maar er zat nu ten minste systeem in het spel, systeem in de ploeg. De voor hoede was mans genoeg om zelf voor de doelpunten te zorgen. Vente speelde aan vankelijk in sterk vooruitgeschoven posi tie en de binnenspelers opereerden daar achter. Aan de buitenspelers was het con signe gegeven: weest er bij, als de bal op den anderen vleugel is. Zorgt voor het doel te zijn, want juist de vleugelspelers krij gen de meeste schietkansen. Zoo is het in derdaad met de eerste drie doelpunten ge gaan. Zoowel van den Engel die een zeer behoorlijk debuut maakte, als de Harder werden door Vente, die heel wat beter het spel verdeelde dan Vroomen, aan het werk gezet. Alles was gebaseerd op snel heid en doortastendheid en daardoor werd de Belgische verdediging uit elkaar ge- troken met het gevolg: drie doelpunten en alle drie van den voet der buitenspelers. Deze factoren, het versterken van de ver dediging, mede door goed dekken en sterk defensief spel der middenlinie, en het flit sende aanvalsspel onzer voorhoede vorm den den basis der overwinning. Men mag wel constateeren, dat wij wat de internationale representatie betreft, over het dieptepunt heen zijn. Doch laat imen de oogen niet sluiten voor de vele te kortkomingen, die er ook in dit elftal nog waren. Het spel van doelverdediger van Male was zeer zwak, het wegtrappen van JWilders, vooral in de eerste helft, matig, de samenwerking tusschen Van der Heyden en de Vroet liet nogal te wenschen over, en wil men tenslotte ontkennen, dat er een kwartier na de rust een ongelooflijke ver slapping zich in het Oranje-elftal voor deed, waarvan een betere ploeg ongetwij feld meer geprofiteerd had dan de twee tegenpunten, waartoe de Belgen thans kwamen? Het Belgische elftal is over het algemeen meer in den aanval geweest, hetgeen overi gens geen verwondering behoefde te wek ken, omdat de Nederlandscher middenlinie het nu eenmaal meer zocht in defensieve kracht. Over het algemeen is de Oranje- ploeg minder in den aanval geweest, maar het spreekt voor zich zelf, indien men con stateert, dat het aantal kansen van Neder land heel wat grooter was dan die onzer tegenstanders. De groote- productiviteit, door de Belgische voorhoede te Antwerpen getoond, was uitsluitend mogelijk door het zwakke spel onzer verdediging. Nu dit on derdeel beter verzorgd was, bleef er van de productiviteit van Voorhoof c.s. niet veel meer over. DE SPELERS Doelman van Male heeft gefaald. Hij was de zwakste van het veld. Vroeger le verden lage ballen voor hem nog wel eens moeilijkheden op, doch op hooge schoten was hij safe. Ook dit is uit, zoodat het zeker wenschelijk is, dat hij voor den wedstrijd tegen Luxemburg wordt vervangen. Onge veer tien minuten voor het einde kreeg hij een lichte spierverrekking in de knieholte, zoodat hij zich moest laten vervangen door Wille van E. D. O., die tekort heeft meege speeld om een oordeel over zijn capacitei ten te vellen. Bechtsback Wilders stelde zich goed op, zijn kopwerk was voortreffelijk, doch het wegwerken laat nog steeds veel te wen schen over. Zijn partner, Van derHey- d e n, greep minder snel en zeker in, doch hij bracht het er veel beter af dan Chou- foer. Het wekte eenige bevreemding, dat de samenwerking tusschen hem en links midden de Vroet niet zoo goed was als verwacht mocht worden. Men liep elkaar soms in den weg, viel tegelijk aan, zoodat verwarring ontstond, waarvan de snelle van de Wouwer heel goed profteerde. De Vroet heeft zijn taak om dezen snellen en gevaarlijken rechtsbuiten te dekken, goed volbracht, doch dit vergde zooveel van hem, dat hij zich niet kon wijden aan het voeden van den aanval. Menigeen zal nieuwsgierig zijn over het debuut van spil de Vries. De V. S. V.'er heeft het er goed afgebracht. Dit zij op den voorgrond gesteld. In tegenstelling met Poulus en Stam viel er dit keer geen gat op het middenterrein te constateeren. De stoere spil stond zijn mannetje, was zeer moeilijk te passeeren en bleef voort durend bij de achterhoede, zonder dat wij zouden willen beweren, dat hij als stopper- spil fungeerde. Het optreden van de Vries deed denken aan de eerste wedstrijden van Anderiessen. Toen was men ook niet be paald verrukt van den Ajaxied, maar de technici en de leden van de keuzecommis sie zagen iets in hem. En men weet wat er uit geworden is. Zoo denkt men ook over de Vries: falen zal hij nooit en wie weet wat er nog van hem te maken is. P a a u w e was de beste van de midden- ïmie. Hij gaf het voorbeeld door zijn enthousiast spel en hij was eigenlijk de eenige, die naast de verdediging ook nog aandacht schonk aan zijn aanvallende taak. Ongetwijfeld is het juist gezien, dat men hem he' aanvoerderschap heeft opge dragen en niet van Male. De Harder speelde een van den beste wedstrijden. Keer op keer Verschalkte hij van de Kerckhove en het was jammer, dat het binnentrio niet meer van zijn voorzet ten heeft kunnen profiteeren. En als de bal op rechts was, was hij voor doel te vin den om van eventueele kansen te profitee ren. Tweemaal slaagde hij er in nadat rechtsbuiten Van den E ngel het voor beeld had gegeven. De invaller voor Dra ger heeft verrast door goed spel. In de eerste helft was hij snel, zette goed voor en zijn doelpunt mocht er zijn. Het wekte eenige verbazing, dat een debutant zoo uit stekend den eersten den beste keer van een kans wist te profiteeren. Naast hem stond van Spaandonck, ons inziens een der besten van het Oranje- elftal. Zijn werk is niet zoo spectaculair, zooals dat b.v. bij Smit het gevel was. Maar hij verricht nuttigen arbeid, bouwt de aanvallen zorgvuldig op, met veel tactisch inzicht. Vente moeten wij toch beslist hooger stellen dan Vroomen. De Feijenoorder is bewegelijker, verdeelt het spel beter, fac toren, die toch van groot belang zijn op de midvoorplaats. Het was jammer, dat hij in de tweede helft wat te veel alleen wilde spelen. En ook zijn sohotvaardigheid liet te wenschen over, enkele gemakkelijke kansen heeft hij helaas verknoeid. Lenstra was de minste van het vijftal. In het veld deed hij wel opbouwend werk, maar voor doel was hij nergens. De Belgische achterhoede heeft het thans heel wat zwaarder gehad dan in Antwer pen. De problemen, waarvoor de B a ed t, Paverick en v. Caelenberg werden gesteld, waren zoo talrijk, dat het begrij pelijk was, dat zij enkele keeren het hoofd voor de Nederlandsche voorhoede moesten buigen. Teleurstellend was het optreden der middenlinie. De vleugelhalf v. d. Kerck- hove en Henry waren maar matig. En ook spil Henriet vermocht niet op te vallen. Nu de verdediging van Nederland zoo veel sterker was geworden, bleek het, hoe moeilijk het voor de Belgische voorhoede was daar doorheen te komen. Midvoor v. Craen viel niet op, het schot van Ne 1 is was zoek. De vleugel v. d. Wouwer Voorhoof was de gevaarlijkste, maar dit tweetal kon het niet alleen. De bezet ting van de linksbuitenplaats Eecke- m a n was bepaald zwak. Scheidsrechter Barlassina ueidde uit stekend dezen fairen wedstrijd. De opstelling Nederland: DEN ENGEL EECKEMAN der elftallen was als volgt: VAN MALE WILDEBS v. d. HEIDE PAAUWE DE VBIES DE VROET v. SPAANDONCK VENTE LENSTKA Scheidsrechter O BABLASSINA (Italië), NELIS VAN CBAEN HENRY HENRIëT VAN CAELENBERG Mr. O. VANKESBEECK ONDERSCHEIDEN OFFICIER IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU Het heeft H. M. de Koningin den president van den Koninklijken Belgi schen Voetbalbond, mr. O. Vankesbeeck, te benoemen tof officier in de Orde van Oranje Nassau. Voor den aanvang van den wedstrijd in het stadion vond in een der zalen een kleine plechtigheid plaats. De bestuurde- ren van de beide Voetbalbonden waren daar tezamen gekomen. Het was de minis ter van buitenlandsche zaken, mr. E. N. van Kleffens, die tot den voorzitter van den Belgischen Voetbalbond het woord richtte, waarbij hij wees op het vele, dat de heer Vankesbeeck voor de sport in het algemeen en voor de relaties tusschen Bel gië en Nederland heeft gedaan. De heer van Kleffens deelde ten slotte mede, dat het H.M. de Koningin had behaagd den heer Vankesbeeck te benoemen tot officier in de Orde van Oranje Nassau. De minis ter overhandigde de versierselen dezer onderscheiding aan mr. Vankesbeeck, die ontroerd dankte. DE HARDER VOORHOOF v. d. WOUWER v. d. KERKHOVE PAVERICK De RAEDT BELGISCH LIMBURG— NEDERLANDSCH LIMBURG 5—1. Te Hasselt is gisteren de eerste ontmoe ting tusschen Belgisch Limburg en Neder landsch Limburg om de schaal Coene- gracht gespeeld. De Belgen hebben een verdiende 51 overwinning weten te be halen. de rust was met een 20 voor sprong voor hen ingegaan, daar zij gedu rende den geheelen wedstrijd in de mèer- derheid waren. Het samenspel tusschen de Belgische middenlinie en de voorhoede sloot uitstekend. Reeds direct na den aan vang werd de Nederlandsche verdediging zwaar op de. proef gesteld. Na twaalf mi nuten opende Morhay de score voor Bel gië, door met een schitterend schot doel verdediger Stevens (Belyerheide) geen kans te geven (10). België bleef het heft in handen houden en had spoedig weer succes door Morhay, die een goeden voor zet van Brilfiouet onberispelijk benutte (20). Na de hervatting zag het er aan vankelijk naar uit, dat de 'situatie in het veld zou veranderen. De Nederlanders zet ten een offensief in, dat een doelpunt op leverde, gemaakt door van Soest (Maurits) (21). Zij konden hun overwicht evenwel niet handhaven; integendeel, de Belgen narnen het heft weer in handen en Bril- houet maakte korten tijd later het derde Belgische doelpunt, dat enkele minuten la ter gevolgd werd door een doelpunt van Driessen (41). De Nederlanders speelden hierna een verloren wedstrijd. Brilhouet bracht kort voor het einde den stand op 5—1. U.V.S.—MILITAIR ELFTAL 2—1. Het is een alleraardigste wedstrijd ge weest, die UVS Zaterdagmiddag tegen een militair elftal heeft gespeeld. Dat de Leidsche ploeg met een 21 overwinning uit den stryd kwam moet toegeschreven worden aan het feit, dat Wallaart en zijn mannen door de lange ervaring volkomen op elkaar zijn ingesteld. Was dat met het militaire elftal eveneens het geval ge weest, vermoedelijk was de uitslag dan wel ten nadeele van UVS uitgevallen. De militaire ploeg bestond namelijk uit de volgende spelers: doel Mosterd (keeper v. h. Ned. Jeugdelftal), achter: Doesburg (Feyenoord n) en Hey (RFC), midden: van Gorkom (Excelsior), Müller (Sparta) en Leemhuis (Ajax); voor: van Son (Zee- burgia), Fontein (VOC), Scholten (Eiber gen), Vermeer (Sparta) en van Kempen (Stormvogels). Tegen dit, uit individueel sterke voetballers, bestaande elftal bond een verzwakt UVS-elftal (Kramp, Hen driks, Platteel en v. Leeuwen ontbraken en waren vervangen door Hagenaar, Bins- bergen, Muzé en Polanen) den strijd aan. Het scheen echter, dat het goede doel, waarvoor deze wedstrijd was georgani seerd (de Bloedtransfusiedienst) extra spirit in beide ploegen had geblazen. De aftrap geschiedde door dr. Maas, di recteur van het Academisch Ziekenhuis en voorzitter van de afdeeling Leiden van het Nederlandsche Roode Kruis. Onmiddellijk zetten de militairen er een snel tempo in en Hagenaar kreeg menig goed schot te keeren, wat hij dan ook op fraaie wijze deed. Reeds na tien minuten scheen de militaire ploeg de leiding te nemen, toen Fontein met een snelle race op Hagenaar toesnelde, doch den bal in het zijnet de poneerde. De aanvankelijke beduusdheid week spoedig bij UVS, dat via een fraaien aanval Mosterd aan het werk zette. Reeds hij dezen eersten feilen aanval toonde deze keeper zijn buitengewone kwaliteiten, wel ken indruk hij in den loop van den strijd nog wist te versterken. Bijna steeds stond hij feilloos opgesteld en geen bal ontglipte hem. Een tweede aanval van de Leidsche plo'"», gevolgd door een werkelijk keurig diagonaal schot van Polaner liep even eens dood op den militairen doelverdedi ger, die onmiddellijk met een ver schot zijn eigen voorhoede aan het wefk zette. Van Kempen kreeg den bal, snelde langs de lijn, omspeelde Binsbergen, doch zijn WANDELSPORT R. K. SPORTVER. „DOCOS". Gisteren hebben de tippelaars deelgeno men aan de 2de Bloembollenmarsch te Hil- legom. Zooals voorspeld was, waren de bloemenvelden prachtig in bloei. Precies 12 uur werd er gestart en in flink tempo ging het via Vogelenzang en Bloemendaal naar Hillegom terug alwaar de rust was. Vervolgens langs de Ringvaart en over Lisse terug naar de startplaats. Helaas kon ook Docos door de mobilisatie niet volledig uitkomen. Maar we hopen, dat de laatste marsch welke geloopen wordt op Zondag 5 Mei voltallig zal kunnen zijn. Zij, die zich nog willen opgeven, moeten dit voor a.s. Zaterdag doen bij H. J. Aver- dieck, Melchior Treublaan 4 en F. de Haas, Geeregracht4. Het inschrijfgeld voor deze laatste marsch bedraagt f 0.40 per persoon. BLOEMBOLLENMARSCHEN L. W. S. V. Nieuw Brunhilde wint den eersten prijs. Onder groote belangstelling heeft de Leidsche Wandelsportvereen. Zaterdag en gisteren bloembollenmarschen over een af stand van 35 en 20 K.M. door de stad en mooie bloembollenstreek gehouden. Aan den tocht van Zaterdag werd deelgenomen door de „Princevlag" uit Voorburg, en de Leiderdorpsche Wandelvereeniging (35 K.M.) en de padvindersgroep,, Die Rhijn- landen" uit Leiden, padv. „Jong Oegst- geest" 20 K.M. en 135 individueele deel nemers (sters). Aan de tweede bloembollenmarsch na men de volgende vereenigingen deel: „De Nieüwe Haagsche Vierdaagsche", „Sempre Avanti" uit den Haag, de „W.S.V." uit Ren- kum, „Continentalen" uit Rotterdam, de „L.W.S.V." uit Leiden 35 K.M. Individueel 130 personen „Nieuw Brunhilde" uit Lei den 20 K.M. indiv. 34 personen. Om onge veer half zes waren alle deelnemers terug. Onder applaus werd medegedeeld, dat de lste prijs (zilveren bokaal) aan „Nieuw Brunhilde" uit Leiden was toegekend, 2de prijs (zilveren beker) aan „Jong Oegst- geest" uit Oegstgeest 20 K.M. lste prijs (zilveren bokaal) aan „Princevlag" uit Voorburg 109 punten; 2de prijs (zilveren beker) „Continentalen" uit Rotterdam, 3de prijs (bronzen beeld) de „W.S.V." uit Ren- kum, de extra prijs (zilveren bokaal) voor de verstkomened groep werd toegekend aan de „W.S.V." uit Renkum. Buiten mededinging „De Nieuwe Haag sche Vierdaagsche" 103 punten en de L. W. S. V. uit Leiden. Groepsprijzen (zilveren lauwerkrans) werden toegekend aan: „De Nieuwe Haag sche Vierdaagsche" Den Haag, „Continen talen" uit Rotterdam, „W.S.V." uit Renkum en „Sempre Avanti" uit Den Haag 35 K.M. INSCHRIJVINGEN VOOR DE VARSITY Naar wij vernemen zijn voor de Varsity, welke Zondag 5 Mei op het Amsterdam- Rijnkanaal bij Utrecht wordt gehouden, de volgende inschrijvingen binnen geko men: Hoofdnummer oude vier: Njord, Laga, Triton, Nereus en Aegir. Bijnummers: stuurmanlooze vier: Laga en Triton. Jonge vier: Triton en Aegir. Ovemaadsche vier: Njord, Laga, Triton, Nereus en Aegir. Jonge acht: Njord, Laga, Triton, Nereus en Aegir. Ovemaadsche twee: Njord, triton en Nereus. keihard schot werd door de paal gekeerd. Beide elftallen toonden soms buitenge woon fraai voetbal. Bij een snellen aanval verstuikte Oosterom zijn voet en moest door Verboom worden vervangen. Reeds kwam men tot de overtuiging, dat het eer ste deel van den wedstrijd doelpuntloos zou eindigen, toen Binsbergen hands maakte binnen het strafschopgebied. De hieruit volgende penalty plaatste Leem huis ouhoudbaar in den hoek, met welk doelpunt het militaire elftal dus de lei ding nam (01). Na de rust wogen de beide ploegen ook zeer goed tegen elkaar op. Snel golfde het spel heen en weer. UVS toonde een ver rassende homogeniteit, waarbij Polanen bleek een uitstekende vervanger te zijn. Toen Verboog na een snelle pass den bal goed had opgebracht en die uitstekend aan Piet Kantebeen voorzette, meende keeper Mosterd het beste te doen dezen laatsten speler aan te vallen. Kantebeen aarzelde ni*, speelde den bal snel naar Polanen, die slechts den bal in een onver dedigd doel had te schieten (11). Tien minuten later was het weer Verboog, die de binnenspelers aan het werk zette. Van zjjn prachtigen voorzet maakte nu Tonny Kantebeen gebruik, die den bal onhoud baar in den linkerhoek schoot (2—1). En kele minuten later moest ook Piet Kante been zich laten vervangen en van Bovene nam zijn plaats in. De resteerend^ r Jnu- ten leverden echter geen bijzondere mo menten meer op, zoodat UVS dezen pret- tigen wedstrijd met 21 wist te winnen. Een militaire kapel, onder leiding van sergeant Beek, zorgde dat de stemming, die reeds goed was, opperbest werd. Ver melden wij ten slotte, dat in de rust een groepje aardige verpleegstertjes het vrij talrijke publiek voor het goede doel heeft geplunderd. ZUID HOLLANDSCHE HOCKEY- BOND L.S.V.—Zuidwijck 13 Zuidwijk is op wel zeer onverwachte wijze uit zijn slof geschoten door op het leidende L.S.V. een verdiende overwinning te behalen. Daarmede werd eens te meer bewezen, dat de minder goede resultaten der laatste weken tegen zwakke clubs niet te wijten zijn aan eigen zwakte, maar aan het ontbreken der „finishing touch" in de voorhoede, en het feit, dat slechts een goede tegen partij den Leidschen spelers tot goede prestaties schijnt te kun nen inspireeren. Thans was Van der Klip in de voorhoede opgesteld (Meijeraan backte in zijn plaats), en reeds voor de rust zorgde deze speler voor twee keurige doelpunten. Beide goals ontsnapten op wonderbaarlijke wijze aan doorboringen, waarbij Van Dijk toonde ook goed op dreef te zijn en Bekooy evgneens enkele malen keurig redding bracht. Na de rust eerst een betrekkelijk dubieus derde doelpunt en daarna een sterke druk op het doel van Zuidwijck, waarbij Roo- denburg als stopper-spil ging fungeeren. Een kwartier voor het einde wist L.S.V. eindelijk één der vele strafhoekslagen te benutten (13). De Leidsche spelers zonder uitzondering kunnen op een goeden wedstrijd terug zien, en, het was een speciaal genoegen te zien, hoe keurig de drie juniores-invallers zich telkens opstelden, en den bal vrij speelden. Ook Crabbendam werd weer met vreugde begroet en bewees het spel nog niet verleerd te zijn. A.S.V. HZuidwijck (dames) 04 Zuidwijck heeft definitief de tweede plaats veroverd, door een gezien de zwakte der tegenpartij betrekkelijk ma gere overwinning in een wedstrijd, waarin het overwicht, als zoo dikwijls, niet vol doende in doelpunten kon worden uitge drukt. Voor de rust zorgden mej. Perquin (tweemaal) en mej. Van Noort voor de doelpunten, waaraan mej. Perquin er na de rust nog één toevoegde. WIELRENNEN SWIFT-COMBINATIE. De laatste wédstrijd voor de competitie, bestaande uit een sprint, bracht maar wei nig renners aan den streep. Riethoven en Schuller waren naar Rotterdam om daar hun krachten te meten, terwijl Segaar Lei den vertegenwoordigde te Oosterhout. De eerste rit BoskeHintzbergen werd door Boske gewonnen. Hintzbergen leeft te veel in de veronderstelling, dat hij zonder training er wel komen kan en tot dezelfde prestaties in staat is als pl.m. 2 jaar gele den. De HaasRijsbergen werd door de Haas gewonnen. Rijsbergen heeft zich in deze sprint in het geheel niet gegeven, ook al daar hy door ongesteldheid toch buiten de prijzen moest vallen. Uitenbroek—Sley- ser werd door Uitenbroek, Laven-van Leeuwen werd door Laven gewonnen, die trouwens^al zijn ritten won, doch door te weinig punten, in vorige wedstrijden be haald, kon hij onmogelijk de eerste plaats bezetten. Romijn, die de beste papieren had, heeft z'n kans zeer goed verdedigd. Hij won twee ritten en kwam daardoor met 34 pun ten aan den kop te staan. Segaar, die, zoo als gezegd in Oosterhout meekampte en daar 7e werd, kon daardoor gelijk komen met J. Laven; beiden 31 punten, de Haas 30 punten en van Leeuwen 29 punten. In de B-klasse was de eerste plaats voor Sleyser een zekere zaak. Daardoor heeft deze het al zeer kalm opgevat; hij gaf in het geheel geen kamp. Alleen tegen Uiten broek spande hij zich wat in, maar hij kon den taaien Boskooper niet houden en deze verzekerde zich van de 2e plaats. De drie prijzen werden gewonnen door F. Sleyser 43 p., Uitenbroek 37 p. en Boske 36 p. Op de vergadering van Donderdag worden de prijzen uitgereikt. INT. WEDSTRIJDEN TE ANTWERPEN. Onze landgenoot Schulte brengt het baan record over 5 K.M. op zijn naam. Gistermiddag zijn in het Sportpaleis te Antwerpen internationale wielerwedstrij den gehouden, waaraan de Nederlandsche renners Schulte en van Vliet deelnamen. Schulte kwam uit in den achtervolgings wedstrijd tegen Clautier. De Nederlan der verrichtte een prachtige prestatie door na 2.915 KJV1. Clautier in te halen. Hij had hier 3 min. 43 sec. voor r.oodig. Schulte reed echter door om te trachten het baan record over 5 K.M. te verbeteren. Inder daad slaagde hij in zijn streven en wist het record met 9 sec. omlaag te halen. Het record stond op naam van onzen landge noot Jan Pijnenburg, die het eenige jaren geleden in een strijd tegen Archambaud met 6 min. 18 sec. vestigde. Schulte no teerde 6 min. 9 sec. Vervolgens werden twee ritten van een half uur achter tandems gereden, in welk nummer van Vliet uitkwam, doch geen succes kon boeken. De eerste rit werd ge wonnen door Bruneel, die in een half uur 27.070 K.M. aflegde, gevolgd door Kers op 20 meter, Scherens op 125 meter en van Vliet op 740 meter. Het falen'van van Vliet was te wijten aan twee bandbreuken. Ook de tweede rit we~d gewonnen door Bru neel, die ditmaal 25.795 K.M, bereikte. Tweede werd Scherens op 5 meter, derde van Vliet op 160 meter en vierde Kaers op 170 meter. De rit was zeer eentonig Geen der renners deed moeite om uit te loopen, zoodat de beslissing in de eind sprint moest vallen. Hier toonde Bruneel zich de snelste en won. Kaers kreeg ach terstand, doordat hij drie ronden voor het einde een kettingbreuk had.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 6