De revanche van Oranje
op de Belgen
Een 4-2 overwinning, dank zij
uitstekend spel in de eerste helft
V
MAANDAG 22 APRIL 1940
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
Uitstekend spel van de
debutanten v. d. Engel
en de Vries
V. d. Engel, De Harder en
Vente scoren voor de
Hollanders
De tweede wedstrijd Nederland-België
heeft de revanche gebracht, waarop zoo vu
rig door alle voetbalenthousiasten werd
gehoopt.
Met 42 toch werd de smaad van Ant
werpen, waar het Oranje-elftal op 17
Maart met 71 verslagen werd, gewroken.
Deze overwinning, als totaal-resultaat
beschouwd, zal ongetwijfeld voldoening
hebben geweM, ook al wordt die door het
vertoonde spel niet geheel geëvenaard.
Deze overwinning werd bevochten op
een tegenstander, die qua elftal zeker niet
minder sterk was dan eenige weken gele
den, want het was hetzelfde elftal, dat den
strijd tegen Oranje moest aanbinden.
Maar dit Oranje-elftal was van een ge
heel anderen geest bezield dan de ploeg,
die toen den strijd tegen de Roode Duivels
moest aanbinden.
Van den beginne af speelde het Oranje
elftal met een enthousiasme, dat bergen
scheen te verzetten en speciaal door de acti
viteit Van de voorhoede werd het Belgische
elftal volkomen overspeeld. In de eerste
plaats daaraan is het te danken, dat deze
revanche gekomen is.
De keuze-commissie van den K. N. V. B.
heeft geheel onverwacht een goede beurt
gemaakt door v. d. Engel op de rechtsbui
tenplaats van Drager, die verhinderd was,
te zetten. Met een „Engel" in de voorhoe
de, dacht men blijkbaar, zullen de Roode
Duivels wel in bedwang te houden zijn.
Hoe het echter ook zij,- dat deze over
winning voor een wel zeer groot deel te
danken is aan den Delftenaar v. d. Engel,
zal niemand kunnen ontkennen, want niet
alleen dat hij bij de opening der score 't Ned
elftal een onschatbaar moreelen steun gaf,
hij had ook in het tot stand komen van de
andere doelpunten voor de rust een zeer
groot aandeel.
Jammer was het slechts, dat hij in'de
tweede helft van den we'dstrijd nagenoeg
geen bal toegespeeld kreeg. Terwijl in de
eerste helft het meeste initiatief van zijn
kant kwam, bleef hij in de tweede helft
vrijwel werkloos, 't Is waar, dat hij toen
meer bewaakt werd door ljnkshalf Henry,
maar deze speler was toch ook op zijn
beurt onttrokken aan het opbouwend voor-
hoedespel van zijn ploeg.
De revanche van Antwerpen is dus geko
men! Maar het werd geen volledige revan
che. Dit zou het geweest zijn, wanneer het
Nederlandsch elftal in de tweede helft ge-
De Hiollandsche Leeuw, die den Belgen
gisteren weer zijin voetbalklauwen
liet zien!
speeld zou hebben als daarvoor. Dan had
het gemakkelijk eveneens 71 kunnen
worden, want na de 40, spoedig na de
rust, leek deze uitslag lang niet onmoge
lijk.
Die revanche was niet volledig, omdat
het Oranje-elftal in de periode na de rust
bleef beneden zijn kunnen, maar vooral
ook omdat' keeper v. Male opnieuw vrij
ernstig teleurstelde. Ongetwijfeld heeft hij
ook goede dingen gedaan, maar hij miste
herhaaldelijk, liet ettelijke malen den bal
vallen en was daardoor oorzaak, dat de toe
schouwers meer dan eens in angst en vree-
ze zaten voor mogelijke ernstige gevolgen
van zijn onvergeeflijke fouten.
Een en ander neemt echter niet weg, dai
de totaal-indruk, welke van dezen wed
strijd achterblijft, beslist uitvalt in he
voordeel van de Oranjeploeg, die zich keu
rig herstelde van de twee fatale nederla
gen, welke zoo kort achter elkaar geslikl
moesten worden.
Het is ongetwijfeld een prestatie, om een
ploeg, welke zoo kort geleden met dikke
cijfers won, thans een nederlaag toe te
brengen en daarom een eeresaluut voor on
ze jongens!
't Zal velen ongetwijfeld nog langen tijd
heugen, dat deze overwinning werd be
vochten op den werkelijk eersten lente
dag, waarbij het zonnetje een voor dezen
tijd ongekende warmte uitstraalde, een
warmte, welke eigenlijk teveel van de voet
ballers vroeg, een warmte, waarbij het den
Italiaanschen scheidsrechter Barlassina
die toch wel weet wat warmte is heel
wat zweetdruppeltjes kostte.
Maar voor de toeschouwers was het
ideaal weertje. Het lentezonnetje overgoot
het Amsterdamsche Stadion met zijn milde
stralen, er was een massa-bezoek van rond
46 a 48000 toeschouwers en de wedstrijd
werd vereerd met de tegenwoordigheid van
H. K. H. Prinses Juliana en Z. K. H. Prins
Bernljard, verschillende ministers, enz.
Vandaar ook, dat het Stadion er weer fleu
rig uitzag door een groot aantal vlaggen,
waarbij het Oranje en Rood-Wit-Blauw den
boventoon voerde.
Tevergeefs probeert veo Male bet schot, dat op zQn doel gelost wordt te keer en
en de bal vliegt in bet eet De Belgen hebbon gescoord
Toch hing over dezen wedstrijd niet die
spanning, welke zoovele vorige ontmoetin
gen kenmerkte. liet onmiddellijke begin
bracht weliswaar een sterk meeleven van
de tribune, te grooter, wijl men allerminst
aan een voorsprong van 10, 20 en zelfs
30 had gedacht, maar toen het overwicht
op de Belgen eenmaal 20 was, vond men
het blijkbaar alweer gewoon en, toen na de
hervatting door de Belgen de toon werd
aangegeven, was men vrijwel muisstil en
slechts zoo nu en dan brak hier en daar
de geestdrift nog even los.
Ten slotte betreurde niemand het, dat het
einde kwam, want bij langeren duur zou
den de Belgen hun achterstand nog weer
ingeloopen hebben
DE WEDSTRIJD
Het stadion lag in het zonnetje te blake
ren toen de duizenden en tienduizenden
toeschouwers hun plaatsje hadden opge
zocht en geduldig waohtten op de komst
der elftallen.
Het duurde dezen keer vrij lang, want
het was reeds half drie voordat de ploe
gen het veld betraden.
Eerst de Belgen, begroet door de Bra-
bangonne, daarna het Oranje team, ont
haald op het Wilhelmus, door de massa der
duizenden enthousiaster dan ooit meege
zongen vanwege de aanwezigheid van het
prinselijk paar.
Als er getosst is stellen de ploegen zich
op. De Belgen hebben het eerst zon en
wind, die beide schuin over het veld staan,
tegen, maar hun eerste aanval wordt door
hands tot staan gebracht. De aanvallen der
Hollanders worden daarna ingezet en na
3 min. spelen besloten met een fiksch
schot van v. Spaandonck, maar Deraedt is
op zijn post en retourneert het leer. De
Belgen komen dan in den aanval, doch de
nieuwe spil De Vries brengt de aanvallers
tot staan, om daarna zijn voorhoede aan
het werk te zetten. Vente en v. d. Engel
combineeren aardig, maar tenslotte schiet
laatstgenoemde achter. Dan geeft Paauwe
een voorzet over heel het veld naar de
Harder, die den bal naast het doel kopt.
Bij een Belgischen aanval schiet Nelis
naast het Holl. doel. De wisselende aanval
len wijzen voldoende uit, dat het er leven
dig toegaat op het groene veld, maar die
levendigheid wordt even later bedorven
door een duchtig geknoei in de Holl. ach
terhoede, dat het ergste doet vreezen.
Als de Vries hieraan tenslotte een einde
heeft gemaakt door het doelgebied te zui
veren en zijn voorhoede weer aan het werk
te zetten, zijn het weer Vente en v. d.
Engel, die het doel der gasten belagen,
maar de bal wordt corner gewerkt. Deze
levert niets op.Aan den anderen kant
schiet Henry, de Belg. linkshalf van ver
juist over de deklat.
v. d. Engel geeft Oranje
de leiding.
Als er ongeveer 10 min. is
brengt de Vroet den bal uit de verdedi
ging op, hij geeft het leer door aan Vente,
die naar den linkervleugel plaatst, waar
de Harder op zijn plaats is en keurig voor
zet. Van Spaandonck schiet op doel, maar
Deraedt slaat het leer weg in de rich
ting van den op doel toegeloopen v. d.
Engel, die den bal even stillegt en buiten
bereik van den keeper onhoudbaar in
schoot (10).
Door dit succes aangemoedigd pakt de
HolL voorhoede onmiddellijk weer aan en
na fraai combinatiespel zet de Harder
weer voor, waarna Vente den bal ineens
opvangt, maar de bal vliegt juist over.
De Harder vergroot den
voorsprong.
De Holl. aanval overspeelt de Belgische
defensie volkomen en v. d. Engel, die te
veel door Henry vrijgelaten wordt, krijgt
opnieuw een kans. Van de cornervlag zet
hij ineens scherp voor, de Belg. keeper
staat goed opgesteld, maar was waarschijn
lijk toch eenigszins verrast, want hij slaat
den bal in zijn vaart neer zonder hem te
stoppen. De bal rolt door naar de Harder,
die het leer stillegt en zonder moeite in
het doel deponeert (20).
Een dergelijk resultaat na nog geen vol
kwartier had zelfs de grootste optimist niet
durven verwachten.
De Belgen zijn echter nog geenszins ont
moedigd, want dadelijk zit hun voorhoede
weer voor het Oranjedoel, maar Voorhoof
kogelt naast. Van den aftrap komt de bal
weer in de Holl. voorhoede, waar v. d. En
gel over het doel schiet. De beweeglijke
Vente is overal en als hij plots van de mid
denvoorplaats naar de zijlijn den bal heeft
opgehaald zet hij den bal over de geheele
Belgische verdediging heen naar de Har
der, die inkopt, maar Deraedt is op zijn
plaats en stopt.
Weer komen de Belgen in den aanval en
Nelis lost een keihard schot, waar v. Male
geen hand naar uitsteekt. Het leer ketst
tegen de deklat, doch wipt daarna over.
Na 28'min. wordt de eerste corner tegen
Oranje genomen. Uitstekend wordt de bal
voorgezet door v. d. Wouwer, maar v.
Male loopt ver uit zijn doel en stompt
weg, juist voor de voeten van een der
Belgen, die opnieuw inschiet, maar de lan
ge Rotterdammer vangt het leer beven
zijn hoofd klemvast.
De Harder scoort opnieuw.
Dadelijk hieruit wordt een aanval door
de Hollanders opgezet over den rechter
vleugel, v. d Engel zet laag voor doel, v.
Spaandonck raakt den bal slechts half en
deze komt bij de Harder, die wederom in
schiet (30). Er is dan nog geen half uur
gespeeld.
Het Nederlandsch overwicht houdt aan.
Er ontstaat echter plotseling een gevaar
lijk moment voor het Holl. doel, wanneer
de Oranje-verdediging niet uit de omknel
ling kan loskomen, totdat een der Belgen
in den buitenspelval loopt.
De Belgische aanvallen houden aan en
plots wordt uit de Belgische voorhoede
een formidabel schot gelostwie het
deed, we weten het niet, maar de bal vloog
keihard tegen den staander terug in het
veld en Paauwe werkte het leer weer het
veld in. Hierna komt de rust.
1 De tweede helft.
Na de hervatting lukte het vrijwel niet
meer bij de Hollanders. Onmiddellijk krij
gen we een mistasten van v. Male te zien
en het is of dit de inleiding beteekent van
een gemis aan zelfvertrouwen in de Oran
jeploeg, waarvoor bij zulk een voorsprong
toch geen reden was. De verdediging en
middenlinie bleven steeds maar voor het
doel, lieten zich insluiten en het Belgische
aanvalsspel léverde voortdurend gevaar
op. Enkele corners zijn er het gevolg van
en als v. Male den bal weer eens laat val
len, vreezen we weer het ergste....
Een gelukkige aanval brengt
het vierde doelpunt.
Na 10 min. spelen volgt de eerste goede
aanval der Oranje-voorhoede na de rust.
Over den linkervleugel gaat de bal, de
Harder doet keurig werk en als hij zich
v. d. Kerkhoven van het lijf heeft gehou
den zet hy voor, waar Vente een korte
trekbal op doel lost en met suces. De stand
is 4—0!
Nog enkele malen achtereen komen de
Hollanders voor het Belgische doel, maar
de verdediging is nu op haar qui vive en
retourneert.
Na omstreeks een kwartier spelen volgt
uit een Belgische aanval een doelpunt,
maar er was reeds voor buitenspel geflo
ten, zoodat het doelpunt terecht wordt ge
annuleerd.
Van Craen verkleint den
achterstand.
Na een periode, waarin Bas PaauWe
prachtig doortastend spel laat zien, komen
de Belgen weer opzetten en eindelijk zal
v. d. Wouwer met een van zijn vele voor
zetten succes hebben. De bal was bij een
corner ver voorbij het doel geplaatst,
wabrna v. d. Wouwer voorzette en van
Craen van dichtbij inschoot (41). Er was
toen reeds 28 min. gespeeld.
Hoewel de tijd van het eindsignaal dus
niet meer zoo ver weg was, bleek het toch
oppassen te zijn voor de Hollanders, want
de Belgen zaten er hoe langer hoe fanatie
ker op en van Male werd bijna steeds
slechter in zijn vanger en wegwerken.
Bovendien kreeg hij daarna een ongemak
aan de knie, zoodat even gestopt moet
worden. Wille, de invaller-doelman, komt
reeds in het veld, maar v. Male behoudt
zijn plaats.
Nelis scoort het tweede Belg.
doelpunt.
Uit een vrijen trap komt de bal bij Ne
lis, die met een fraai schot, waarbij v.
Male tevergeefs uitviel, den stand op 42
bracht.
Die val verergerde blijkbaar zijn onwil
lige knie en hij verliet het veld, waarop
Wille zijn plaats innam.
De EDO-speler kreeg één keer een mooie
kans om zijn kunnen te toonen als de bal
vrij hoog voor zijn doel wordt voorgezet,
maar resoluut grijpt hij het leer uit de
lucht en het gevaar is gekeerd.
Vente krijgt nog een dot van een kans,
als op een ver doorgeschoten bal keeper
Deraedt is uitgeloopen. De Rotterdammer
schiet echter naast het leege doel....
Spoedig daarna komt het einde.
IN DE KLEEDKAMERS
De gaten van Antwerpen en Rotterdam
zijn gestopt, aldus de voorzitter van de
keuzecommissie, de heer H. W. H. Herberts,
toen wij ons na afloop in de kleedkamer
van het Oranje-elftal lieten zien. Eerst
moest weer geleerd worden den tegenstan
der te beletten doelpunten te maken, dus
zwaar dekken. Daarin is de achterhoede en
ook de middenlinie wel geslaagd, al hoeden
wij ons voor een juichtoon.
Zoo zag ook de voorzitter van de Tech
nische Commissie het, de heer O. de Vries,
die het zwaartepunt legde op het in terug
getrokken positie spelen van den center-
half. Het tempo was anders zeer zwaar,
vooral indien men de zomersche tempera
tuur in aanmerking neemt. Natuurlijk kon
spil de Vries niet in tweemaal driekwartier
alles geven en hij zal ook zelf wel zien,
dat een landen wedstrijd nog heel iets an
ders is e°n o^t^oeting voor de com-
Luxemburg-Nederland
Het Nederl. Elftal zal niet
gewijzigd worden
Naar wij vernemen, ligt het in de be
doeling van de keuzecommissie van den
K.N.V.B. om het Nederlandsch elftal, dat
op zoo succesvolle wijze den landenwed-
strijd tegen België met 42 won, in de
zelfde samenstelling tegen Luxemburg,
welke ontmoeting op Zondag 12 Mei te
Luxemburg plaats vindt, te laten spe
len.
Een voorbehoud moet worden gemaakt
ten aanzien van doelverdediger van Male,
die gisteren een spierverrekking in do
knieholte opliep en wiens lichamelijke
conditie nader onder het oog zal worden
gezien.
Ook de reserves, die voor den wedstrijd
tegen België waren aangewezen, zullen do
reis naar Luxeihburg maken; het spreekt
wel van zelf, dat een en ander slechts mo
gelijk is, indien de internationale situatie
de reis toelaat en de spelers verlof kun
nen krijgen.
De keuzecommissie gaat uit van de ge
dachte, dat nu de tijd ween is gekomen ora
een sterk elftal op te bouwen. Met deze
spelers dient in gezamenlijk verband to
worden geoefend en er zal dan ook naar ge
streefd worden om vóór 12 Mei nog een
oefenwedstrijd te doen houden. Het staat
vast, dat in het Zwaluwenelftal, hetwelk
8 Mei a.s. te Luik tegen de Roode Dui
vels speelt, geen spelers, die gisteren in do
Nederlandsche ploeg uitkwamen, zullen
worden opgenomen.
petitie. Maar voor een debutant was zijn
spel alleszins voldoende.
Ook de heer E. Mundt, lid van do
Keuzecommissie, liet zich waardeerend
over den nieuweling uit. Hij vond het spel
van van den Engel heel goed. De wij zo,
waarop hij het eerste doelpunt maakte,
had een geroutineerd international hem
niet verbeterd. Dat schonk hem zelfver-
Deze officials waren het er allen over
eens, dat het resultaat, 42, heel wat beter
de verhouding weergaf dan een 40 zege,
waar het aanvankelijk naar uitzag. Men
was tevreden over het hoogere tempo, dat
het Nederlandsch elftal in dezen wedstrijd
in vergelijking met de vorige ontmoetingen
in dit seizoen heeft laten zien. En die
eerste drie doelpunten, dat waren nu juist
goals, zooals wij dat zoo graag van een
Nederlandsch elftal zien: snel, verrassend
en doortastend.
De bestuurderen kwamen de spelers en
officials gelukwenschen en de sportieve
president van den Belgischen Voetbal
Bond, Oscar Vankesbeeck, kwam ook al
verschillende handen drukken. En tot
Vente zei hij: „Ik heb je wat verketterd,
toen je voor de rust zoo vaak daarhenen
snelde".
Waarop Vente binnensmonds liet hooren:
„Maar geen doelpunten kon maken".
Bij de Belgen.
In de kleedkamer der Belgen heerschte
na afloop van den wedstrijd een gedrukte
stemming. De spelers zwegen en kropen
zoo snel mogelijk onder de douches. Zij
waren den wedstrijd zoo hoopvol begon
nen en ten aanzien van den uitslag zoo op
timistisch geweest. Dat was begrijpelijk: de
herinnering aan de glorieuze overwinning
in Antwerpen lag nog zoo frisch in het ge
heugen.
De Belgen waren stil, maar zij droegen
het verlies, zooals goede „sportsmen" dat
plegen te dragen. „Nederland" aldus oor
deelde de voorzitter van den Belgischen
Voetbalbond, mr. O. Vankesbeeck,
„heeft gedaan, wat wij hebben nagelaten.
Óns spel was te kort en te peuterig, dat
der Nederlanders open, snel en overrom
pelend. Tegenover de vijf Belgische aan
vallen, met als resultaat nul komma nul,
stelden de Nederlanders één aanval met
als resultaat een doelpunt. Nederland heeft
verdiend gewonnen. Het was een prettige,
sportieve en geestdriftige wedstrijd. Vente
en van den Engel waren uitstekend".
Ook de trainer van de Belgische ploeg,
de heer Goetinck, was van meening, dat
het best-spelende team had gewonnen,
al zou de verhouding naar zijn meening
beter zijn weergegeven in een uitslag met
één doelpunt verschil.
D$ aanvoerder van het Belgische elftal,
Paverick, was dezelfde meening toegedaan.
„Volgenden keer winnen wij misschien
wel weer" zoo voegde hij er lachend
aan toe.
In het algemeen hadden de Belgische
spelers diep respect voor het karakter van
de Nederlandsche aanvallen. Men gaf vol
mondig toe, dat zij overrompeld waren ge
weest.
