EEN TORENKLOK
OMLAAGGEHAALD.
Avontuur
Venezuela.
Zesduizend kilo geëvacueerd De meer dan 400 jaar oude
klok van de Servaaskerk te Maastricht is wegens mogelijkheid
van neerstorting bij torenbrand afgenomen en op een nieuwen
h>tonnen vloer boven de Keizerszaal in den «oren neergezet,
to*d»t het oorloasgevaar geweken zal zijn
H. M. de Koningin inspecteerde Donderdag te Haarlem een onderdeel
van het Neder'andsche Veldleger, welke plechtigheid op het H F. C -
terre'n aan de Spaniaards'aan plaats had
De Italiaansche drieling Bridda te Arnhem groeit als kool en is
Donderdag twee jaar geworden De geboorte van dit drietal trok
indertijd vooral in Italië veel belangstelling
tei» ene orano wot doe Oonde< dagnacht in nel museum van
Onderwijs en Opvoedmg aan de Prinsengracht te Amsterdam
De schade, welke aan het interieur werd toegebracht, is vrij
aanzienlijk
De derde winterwedstrijd go't voor dames werd Donderdag te Hilversum
gespeeld. Mevrouw A Fabius Mayon van de H GC aan slag
Rechts: mevr A E J Buma van Tienhoven
Ze smaken best I In de kassen zijn de aardbeien reeds tot rijpheid gekomen
en een jeugdig plukstertje kan de verleiding n<et weerstaan, om eens van de
sappige vruchten te proeven
FEUILLETON
In
Naar het Ameril-aansch van
R. HARDING DAVIS.
(Nadruk verboden).
43)
Praat jij met hem, smeekte Senora
Rojas. Zeg het hem! Verbied hem hiermee
voort te gaan!
Dat Vega, die bezig was Rojas te ver
raden, zich tegenover hem zou voordoen
als diens verdediger, maakte in Roddy alle
strijdlustigheid wakker die hij tot nu toe
geprobeerd had te onderdrukken Toen de
Venezolaan zich tot hem wendde, keek hy
hel heerschap met een dreigend gezicht
aan.
Als zoon van dit huis, begon Vega
theatraal, als vertegenwoordiger van Gene
raal Rojas gedurende zijn afwezigheid, ver
bied ik u om u verder met deze zaak te
bemoeien.
Zijn woorden waren wel zoo ongelukkig
mogelijk gekozen. Er kwam een glimlach
in Roddy's oogen en de kleur op zijn wan
gen werd dieper. Hij wendde zich met een
vragend gezicht tot Cenora Rojas.
Zoon van dit huis?, herhaalde hy.
Mijnheer drukt zich wel wat onbegrijpelijk
uit. Wat bedoelt hij?
Roddy had zichzelf nog niet veroorloofd
naar Inez tc kijken sedert ze de kamer was
binnengekomen. Nu hoorde hij van waar
ze stond een haastige beweging en een uit
roep.
Wat bedoelde zij met dien uitroep? Was
het een waarschuwing, had hij door zijn
vraag een uiteenzetting geforceerd, die
Inez wilde vermijden? Hij wierp haar een
onderzoekenden blik toe. Tot zijn verlich
ting stelde Inez hem met een knikje en
een begrijpenden glimlach gerust.
De blikken, die zij gewisseld hadden,
waren noch Vega, noch Senora Rojas ont
gaan. Ze keken elkaar, op hun beurt aan en
in hun oogen lag achterdachtige veront
waardiging. Wat ze gezien had deed Seno
ra Rojas op nog scheper toon spreken.
Kolonel Vega heeft mijn toestemming
voor wat hij zegt. Hij is de zoon van dit
huis. Hij is de aanstaande echtgenoot van
mijn dochter Inez.
Maar nu uitte Inez zoo'n verrasten en
verontwaardigden kreet dat ze allemaal
naar haar keken. Het meisje duwde den
stoel, waarop ze had staan leunen, weg en
liep op haar moeder toe. Haar oogen fon
kelden, maar uiterlijk leek ze beheerscht en
hoffelijk.
Waarom zegt u dat?, vroeg ze rustig.
Heeft Kolonel Vega u dat, net als aan ande
ren, verteld? Want het is niet waar!
Senora Rojas staarde haar dochter ver
baasd en verontwaardigd "'an alsof ze
tv/ijfelde of ze wel goed gehoord had.
Inez! riep ze uit.
U moet de waarheid 'weten, zei het
meisje. Kolonel Vega laat zich wel een
beetje voorstaan op de diensten, die hy
vader bewezen heeft. Ik denk er niet aan
om met hem te trouwen Dat heb ik hem
herhaaldeyk gezegd. Hij bedriegt u hier
mee, zooals hij u ook bedriegt in belangrij
ker dingen. Hij is geen zoon van dit huis.
En het wordt tijd, dat hij begrijpt, dat we
dat weten!
Senora Rojas wendde zich in haar ver
warring instinctief tot Vega.
Pino! Jij hebt het me verteld! Jij zei
me, dat het haar geheim was, dat ze het
zelf voor haar moeder wilde verbergen,
maar dat jij het je plicht vond het mij te
vertellen. Waarom?, vroeg ze. Waarom?
Vega hief zijn armen omhoog, woedend
over zijn vernedering.
Mijn beste mevrouw!*, zie'hij, het was,
omdat ik nog hoopte! Ik hoop nog, Inez is
vergiftigd door dien man! (Hij wees met
zijn trillende hand naar Roddy). Hij heeft
haar allerlei leugens over mij verteld.
Hij wendde zich- tot Inez.
Is het soms niet waar?, vroeg hij uit
dagend.
Inez keek hem minachtend aan.
Neen, het is niet waar. Dat is het al
lerlaatste was hij zou deen. Tot vanmor
gen dacht mr. Forrester, dat wat u hem
vertelde, waar was. En hij zou geen kwaad
kunnen spreken van ee i man ze aarzel
de en voegde er toen bij, met een glimlach
over het onheil, dat ze met haar woorden
zou aanrichten van wien hij wist dat het
zijn ongevaarlijke mededinger was.
Met een triomfantelijken uitroep wendde
Vega zich tot Senora Rojas.
Hoort u het?, riep hij, mijn mededin
ger!
Inez liep vlug naar Roddy toe. Ze ging
naast hem staan en keek de anderen dap
per aan. Haar oogen waren wijd open van
opwinding over wat ze ging doen. Ze sloeg
ze even naar Roddy op als om zijn toestem'
rning te vragen en legde toen schuchter
haar hand op zyn arm:
Moeder, zei ze, ik heb mr. Forrester
beloofd met hem te trouwen'
VIII
De algemeene stilte, die Inez' woorden
tengevolge hadden, werd op de meest on
verwachte manier verbroken. Voor Senora
Rojas van haar verbazing was bekomen,
werd een van de tuindeuren opengegooid.
Een man rende naar binnen en vloog op
Vega toe. Zijn kleeren waren gescheurd;
hij hijgde zwaar en uit een wond aan zijn
voorhoofd liep het bloed over zijn gezicht.
De aandacht, die een oogenblik tevoren
door allen aan het figuurtje van Inez was
geschonken verplaatste zich nu naar het
nieuw-optredende personnage. Zij herken
den Vega's kamerdienaar.
Bijna ademloos riep hij zyn meester toe:
De politie is in uw huis. Ze hebben het
doorzocht en alle papieren meegenomen. Ik
heb nog kans gezien weg te komen. De booi
ligt bij den steiger; u hebt geen oogenblik
te verliezen.
Hij keek den kant van Pulido en Ra
mon uit en zei:
U ook. Het is nog tijd.
Generaal Pulido vloog naar het raam.
We moeten direct met de boot naar de
plaats van samenkomst. Daar kunnen we
nog op tijd komen. Maar we moeten gaan
voor het te laat is. Kolonel Ramon, beval
de generaal, u blijft bij Senor Coldwell, Pi
no, ga met me mee!
Maar Vega liep woedende op Roddy toe
Neen. Deze man eerst! Mijn eer eerst!
Op dit hachelijk oogenblik bleek Sam
Coldwell, zeer tot Roddy's verbazing, han
delend te kunnen optreden. Hy pakte Vega
om het middel en duwde hem naar het
raam.
Loop naar de weerlicht met Je eer!
Je hebt te doen wat ik zeg, schreeuwde hij,
dat weet je duivels goed. Je gaat naar de
p'aats van samenkomst. Afgeloopen!
Vega werd onder hevig verzet naar het
terras gesleept. Op het moment dat hij de
kamer uitging, strekte hij zijn arm naar
Roddy uit.
-— Als we elkaar weerzien zal ik u doo-
den!
Roddy keek hem een beetje spijtig na.
Hij vond de gedachte aan een duel minder
onaangenaam dan de onvermijdelijke uit
eenzetting met zijn aanstaande schoonmoe
der Hij begreep, dat het incident met Pino
slechts uitstel van executie had beteekend.
Roddy trachtte op schuchteren toon de
onderhandelingen te hervatten:
Ik heb de eer u mede te deelen....
begon hij.
Maar de Senora liet hem niet uitspreken.
Met woorden zoo striemend koud als be
vroren motrgen, zei ze tegen haar dochter:
Verlaat de kamer.
En daarop tot haar bezoeker: Verlaat
u het huis!
Met inspanning van al zijn krachten
werkte Roddy een onweerstaanbaren lust
tot lachen weg.
Hij waagde nóg een poging: Maar ma
dame, ik kan onmogelijk weggaan voor ik
u heb duidelijk gemaakt....
Senora Rojas klapte in de handen, niet bij
wijze van applaus op Roddy's woorden,
maar omdat dat daar te lande het gebrui
kelijk signaal is.
(Wordt vervolgd).
