DE „FRIESLAND" TE AMSTERDAM. Avontuur Venezuela. ten wacht van bereden politie bewaakt de toegangen tot de kade, waar te New York het Engelsche mailschip .Queen Elizabeth" gemeerd ligt Het s.s .Friesland dat in Januari op hef IJseimeer tijdens een poging om zich een weg door het ijs te banen, zonk, is gelicht en naar Amsterdam gesleept. Het gehavende vaartuig na aankomst in de hoofdstad In tegenwoordigheid van den min-sler van Binnenlandsche Zaken, Z.Exc H van Boeyen, is Dinsdag te Amersfoort het nieuwe paviljoen der stichting .Zon en Schild" voor zenuw- en geesteszieken officieel in gebruik gesteld De minister (rechts) in gesprek met dr. J. W. de Bruyn, geneesheer directeur der inrichting Hoofdzakelijk gerecruteerd uit den Soedan vormen de manschappen van het Kameelcorps in Egypte de meest karakteristieke afdeeling van de daar gelegerde strijdkrachten De taak van dit corps is hoofd zakelijk het zuiveren der karavaanwegen van ongewenschte elementen FEUILLETON in Naar het Amerikaansch van R. HARDING DAVIS. '.Nadruk verboden). 35) Toen Roddy, uitgerust en opgefrischt, met normale pols en geest kwam lunchen, ver telde Peter hem alles wat Vicente hem toe vertrouwd had. Als dat allemaal waar is, was Roddy's antwoordt, hoe eerder Rojas dan vrij is, hoe beter. We zullen vanavond aan de tunnel beginnen. Het corps genietroepen bestond uit: Mc. Kildrick. Roddy en Peter. Toen him dag taak aan den vuurtoren was afgeloopen en de andere werklieden naar de stad terug gingen, bleef dat drietal achter. Ze voeren naar een kleine baai op korten afstand van Ei Morro. nadat ze hun breekijzers, hou- weelen en staven dynamiet in Roddy's bool hadden verborgen. Om zeven uur hadden ze zich een weg gebaand door de laurier struiken en Mc. Kildrick begon den aan val op de tunnel, terwijl Roddy en Peter op den uitkijk stonden. Hij kreeg hem niet. zooals hü gebluft had, in een uur open. maar om tien uur waren de ijzeren staven, die de steenen vasthielden, doorgevijld en was het cement losgemaakt. De werktui gen en het dynamiet werden goed ver stopt en de laurierstruiken werden zoo voor de opening gelegd, dat het resultaat van hun bombardement verborgen. We zullen zeggen, verklaarde Roddy, dat we aan het palingen spietsen zijn ge weest en ik stel voor om nu naar „Dos Hermanos" te gaan en dat te vertellen voor het geval iemand ons met de boot op stap heeft zien gaan of terugkomen. Ze vonden het café, als gewoonlijk, stampvol. Mannen van allerlei politieke partijen, officieren van het leger en van het kleine oorlogsschip in de haven, ambtena ren van de douane, Vegaisten en geheime aanhangers van Rojas, zaten daar vriend schappelijk en in bonte rij bij elkaar. De Amerikanen groetten al hun kennissen heel onpartijdig en baanden zich een weg naar een leeg tafeltje in het midden van de zaal. Ze zaten nauwelijks toen uit een van de verste hoeken een jonge man hen met zijn hand toewuifde en op hen toekwam Ze herkenden den derden vice-president van de Forrester Construction Company Mr. Sam Coldwell. Mr. Coldwell was dien middag gearri veerd. Hij had bij Kolonel Vega copieus gedineerd en toen hij die bekende gezichten ontdekte, werd zijn neiging om familiaal te worden, vermoedelijk mede een gevolg van de fonkelende wijnen, waarmee zijr uitstekende maaltijd bespoeid was, nog grooter. Hij naderde de employé's van dt maatschappij als iemand, die gunsten uit deelt en er zeker van is, dat hij met die gunsten den menschen een groote eei bewijst. Hij waardeerde het zeer, dat hij sedert zijn aankomst de man van het oogen blik was geweest. In het stampvolle restaurant wist ieder een, dat hij de vertegenwoordiger was van de machtige maatschappij, die den strijd met de regeering had durven aanbinden. En op dit historische oogenblik, fluis terde Roddy snel tegen zijn vrienden, liet Rodman Forrester de F. C. C. met alle ap en dependenties in den steek. —Wees niet zoo stom, smeekte Peter. Roddy stond op en wachtte de nade ring van den derden vice-president met de handen in zijn zakken. Hallo, jongens, hier ben ik, riep deze jonge man opgewekt, verwachtend, dat zijn enthousiasme door het drietal zou worden gedeeld. Maar Roddy draaide zich om en keek naai zijn vrienden, alsof hij wilde zien voor wie de begroeting bedoeld was. Mc. Kildrick, niet bepaald op zijn gemak, stond op. Wel, Roddy, riep Sam Coldwell jo viaal. hoe staan de zaken? Roddy?, herhaalde hij, alsof hij hem niet goed verstaan had Bedoel je mij? Sam Coldwell merkte, dat er in de zaal een plotselinge stilte viel. Een kellner, die haastig met een blad vol rinkelende gla zen kwam aamoopen, werd door een on zichtbare hand bij zijn voorschoot gepakt en tot stilstand gebracht. Het leek Sam Coldwell, alsof hij in de onnatuurlijke stil te Roddy's stem als door een scheepsroe oer hoorde. De blanke .gladgeschoren wan *en van den derden vice-president, die zoc sterk afstaken bij de donkere, bruinver brande gezichten om hem heen, werden langzaam donkerrood. Wat mankeert jou?, vroeg hij. Je hebt me een telegram gestuurd naar Curagao, antwoordde Roddy onver stoorbaar, om me te vertellen, dat ik me al leen met mijn eigen werk moest bemoeien Sam's kleine varkensoogjes keken Roddy minachtend aan. Ja, zei hij hoonend, in opdracht van je vader. Kijk eens, vervolgde Roddy, mijn werkuren zijn van acht tot vijf. Als je mor gen naar den vuurtoren komt, zul je me daar kunnen zien, als ik me met mijn eigen zaken bemoei en een troep negers aan het werk houd tegen het royale hono rarium van twintig dollar in de week. Bui ten mijn werkuren kies ik mijn eigen ge zelschap. Coldwell kwam dicht bij hem staan en het zijn stem dalen. Ben je wel nuchter?, vroeg hij. Volkomen. Coldwell staarde hem grimmig aan. Je bent lastiger te temmèn dan we dach ten, verklaarde hij. Ik heb een paar mooie verhalen over jou gehoord. Zijn die waar? Ja houdt er je eigen methoden op na om dat uit te vinden, nietwaar? Dus je kunt mijn inlichtingen missen. Hij wuifde met zijn hand naar het ta feltje. Als je je bij deze heeren wilt voegen, zal het me buitengewoon aangenaam zijn me terug te mogen trekken. Coldwell verwijderde zich een paar stap pen en kwam toen nydig weer terug! Ik moet morgen eens een onderhoud onder vier oogen met je hebben, zei hy, en vanavond zal ik je vader nog seinen wat jij hier uitvoert. Roddy7 sprak zeer luid dat iedereen in de zaal hem hooren zou. Als je er in slaagt mijn vader belang stelling in te boezemen in iets dat zijn zoon betreft, zal ik je zeer dankbaar zijn. Terwijl Coldwell naar de deur liep en Roddy zich met een verontwaardigd ge zicht in zyn stoel liet te. rgvallen, brak er een algemeen gezoem en gefluister los. Zelfs voor hen, die geen Engelsch verston den, was de pantomime duidelyk genoeg geweest. De geheime agenten van Alvarez verdwenen zoo onopvallend mogelijk in den nacht. Een half uur later was het in Caracas bekend dat. de zoon van Mr. Forres ter den vertegenwoordiger van zijn vader, den aartsvijand van den president, in het openbaar beleedigd had en zich blijkbaar openlijk aan de zijde van Alvarez ge schaard had. Tot nu toe was de „Dos Her manos" vrij gebleven van alle politiek, maar toen Roddy het café verliet, vonden de officieren van het leger dat een geschikt oogenblik voor een demonstratie. Er zat revolutie in de lucht en dat werkte op hem als champagne. Ze stonden op, hieven hun glazen omhoog en riepen: Bravo! Bravo! Viva Alvarez! Roddy haastte zich, naar alle kanten bui gend en knikkend en dankend naar bui ten. Onder de lampen van de Alameda keek Mc Kidrick hem schelmsch aan. Wat beteekende die comedie eigenlyk? vroeg hij. Wel, ik dwing Sam zich bloot te geven, verklaarde Roddy, en ik sta zelf niet langer op de zwarte lijst. Let eens op het record dat ik geslagen heb! Ik heb iedereen belee digd. Ik heb Rojas beleedigd, Vega belee digd, Coldwell beleedigd, allemaal vijan den van Alvarez. Dus nu zal die bende van Alvarez wel dol _>p me zijn! Nu vertrouwen ze me! Als ze me er op het oogenblik op betrapten, dat ik de tunnel aan hel open maken was en Ik vertelde ze dat ik een vuurtoren bezig was te bouwen, zouden ze me gelooven. Als ik ei nog een paar uien- schen bij beleedig, geven ze. me de orde van Simon Bolivar! (Wordt vervolgd). Als op het Scheveningsche strand een aanvang wordt gemaakt met hè' afgraven der zandheuvels, die zich daar in de afge'oopen maanden hebben gevormd, dan beteekent dit de nadering van het komend badseizoen ten oei noogiepunten van de reis van den Gouverneur Generaal van Ned Indië naar Sumatra was het bezoek aan den Sultan van Langkat De inspectie van de eerewacht te Tandiong Poesa

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1940 | | pagina 5