Avontuur
Venezuela,
HET VERTREK DER
AMBULANCE
K>aa*i
Hindernissen bleken geen bezwaar op te leveren tijdens de oefeningen ten mitrailleur-compagnie .en route tijdens de oefeningen van
van het depót wielrijders van het Nederlandsche veldleger het depót wielrijders van het Nederlandsche veldleger
FEUILLETON
In
Naar het Amerii'aanscb van
L R. HARDLNU DAVIS.
(Nadruk verboden).
32)
Goed bedoeld?, riep Roddy uit met
iets verontwaardigs in zijn toon, maar hij
beheersche zich direct weer. In orde;
gaat u maar door.
U denkt misschien dat ik onrechtvaar
dig en ondankbaar ben, maar heusch, dat
ben ik niet. Ik wil u alleen maar duide
lijk maken dat u voorzichtig moet zijn en
hoe uw verhouding is.
Tot wie?
Tot moeder en Vega en zyn partij.
Ik stel er meer belang in, zei Roddy,
om te weten hoe mijn verhouding tot u is.
Het meisje antwoordde rustig: O, w ij
zijn vrienden. En u weet dat ik u heel denk
baar ben, omdat i k weet wat u probeert
tu doen en de anderen het niet weten.
Als we 't hun eens vertelden?, zei
Roddy.
Dat kan niet, zei ze gedecideerd, en de
reden waarom het niet kan is buitenge
woon dwaas, eenvoudig bespottelijk. Kykt
u eens, Vega heeft op de een of andere ma
nier van onze ontmoeting gehoord. Hij is
overtuigd, dat het bij toeval was, maar uit
n soort jalouzie schijnt hij te denken, dat
u iets om mij geeft.
Ze ging haastig voort alsof ze bang was
dat Roddy iets zeggen zou en sprak op
koelen, zakelijken toon.
Moeder was al tegen u bevooroordeeld
omdat ze dacht, dat u alleen uit zucht naar
avontuur, vaders leven in de waagschaal
stelde. En Vega's onzin heeft het nog erger
gemaakt.
Het meisje aarzelfde alsof ze wachtte tot
Roddy antwoord zou geven of iets vragen.
Ik begrijp het, zei Roddy.
Nee, ik ben bang, dat u het niet be
grijpt. Het spijt me erg dat ik u moet las
tig vallen met familie-aangelegenheden,
maar u zult moeders vooroordeel beter be
grijpen als u ze kent. Kolonel Vega wil dat
ik met hem trouw. En moeder wil dat ook
graag. Daarom zyn ze zoo tegen u, want
onze ontmoeting op dien morgen vertrou
wen ze niet zooals ik u al zei.
Het is eenvoudig bespottelijk, ging ze
voort, dat ze iets dergelyks een rol laten
spelen by een kwestie van leven en dood
Maar ze doen het; ze zijn nu eenmaal niet
anders En daarom zou het dwaasheid zijn
hen van uw plan te vertellen. Ze zouder,
tcch niets met u te maken willen hebben,
moet uw werk alleen voortzetten en niet
meer bij mij komen of mij probeeren op te
zoeken. Als het werkelijk noodig is mij iets
te laten weten, dan moet u me schrijven ol
liever nog, geeft u Pedro dan een monde
lmge boodschap.
Ik moet weg. Ik heb ze gezegd dat ik
in den tuin ging wandelen en ze zouden
me wel eens achterop kunnen komen!
Bij die gedachte hield ze even verschrikt
haar adem in.
Zoo erg is hef toch niet, wierp Rod
dy tegen.
Voor hen is, wat ik nu doe, onver
geeflijk. Maar ik dorst u niet te schrijven.
Een brief kan zoo onaardig klinken en zoo
licht verkeerd begrepen worden. Ik wilde
u niet kwetsen, daarom- ben ik gekomen
voor den laatsten keer.
Voor den laatsten keer, herhaalde
Roddy.
Inez maakte een beweging om weg te
gaan.
Wacht eens, commandeerde hij. Komt
u hier dikwijls?
Ja, zei het meisje en toen, als ant
woord op de gedachte, die misschien wel
in de vraag opgesloten lag, voegde ze er
bij: Mijn moeder en mijn zusters komen
hier ook iederen avond, om dien heerlijken
zeewind; ten minste dat deden we vroeger.
Waarom vraagt u het? vroeg ze met iets
van een waarschuwing in haar stem.
Ik bedacht juist, zei Roddy, dat ik hier
langs zou kunnen roeien in mijn boot, vei
weg. waar niemand me zien kan. Maar ik
zou u wel kunnen zien.
U wilt mij niet begrijpen, riep ze uit.
Waarom houdt u nog vol, na alles wat ik u
verteld heb en nadat ik dit alles gezegd heb
om u duidelijk te maken dat u my niet
moet zien?
Inez hoorde hem opeens lachen en hij
Kwam dicht by haar staan.
Waarom ik volhoud? Zijn fluisterende
stem klonk licht spottend en tegelijk ont
roerd. Zij hoorde er een nieuwen klank in
Omdat u het liefste meisje bent dat ik
ooit heb gezien! Sedert u den laatsten keei
zag, heb ik aan niemand anders gedacht
dan aan u en ben ik rampzalig geweest van
verlangen naar u. U kunt me verbieden u
te zien, maar u kunt me niet ontnemen wal
u me gegeven hebt wat u me gaf zonder
dat u het zelf wist
Het meisje viel hem verontwaardigd in
de rede.
Mr. Forrester!
Ik moest het u zeggen. Het heeft mijn
ncofd vervuld, mijn hart, ieder oogenblik
sinds ik u gezien heb. U moest het weten
Ik vraag niets van u, ik mag niets van u
vragen, ik moest het u alleen maar zeggen
Als om zich te rechtvaardigen strekten hij
zyn armen uit naar het tooverachtige
maanlicht, naar de lichtende golven, naar
de groote palmbladeren, die zachtboven den
tuinmuur wiegelden.
U hebt me het mooiste gegeven, dat
ooit in mijn leven gekomen is en er ooit
verder in k a n komen en op zoo'n avond
moest ik het wel zeggen. Op zóó'n avond
ging Jessica stil uit Shylock's huis om haai
liefste te ontmoeten. Op zóó'n avond is
Leander over de Hellespont gezwommen.
Eu op dezen avond moest ik u vertellen,
dat u voor my de liefste en mooiste op dt
wereld bent!
Hoe Inez Rojas, verbluft, verbaasd, ver
onlwaardigd op deze dichterlijke toespraak
gereageerd zou hebben, zou Roddy nooit
te weten komen, want Pedro, die plotse
ling van het strand kwam, liet haar geen
tyd tot antwoorden.
U moet weg, zei hij kortaf. Hij greep
Rody's arm en probeerde hem mee te slee
pen naar den tuin. De politie! Ze omsin
gelen het huis!
Hij wees naar twee gestalten, elk met een
lantaarn, die vlug kwamen aanloopen van
twee verschillende kanten van het strand.
Ze bespionneeren iedereen, die bin
nen gaat. Als ze u vinden!
De oude man hief wanhopig zijn handen
omhoog.
Roddy schold zichzelf voor een idioot
uit Hij begreep dat hy het meisje zou com-
promitteeren en de zaak in gevaar brengen,
waarvoor hy, volgens zijn eigen zeggen,
zyn leven zou willen geven. Een oogenblik
stond hij besluiteloos. De zwaaiende lan
taarns kwamen van alle twee de kanten
dichterbij. Achter hem was het water.
Alleen de donkere schaduwen van Mira-
mar boden een schuilplaats aan.
Vlug! beval Inez. U moet u in den
tuin verbergen, als ze weg zijn zal Pedro
het u komen vertellen; dan kunt u ook
gaan. En, voegde ze er by, u zult er nu wel
i/or zorgen, dat u niet weer terugkomt,
nietwaar?
Roddy besefte dat hy, na wat ze gezegd
haa, haar aanbod om zich in den tuin te
verbergen, niet meer kon aannmen. Als
hy daar gevondey werd. zou dat haar nog
meer compromitteeren. Maar hij kon den
dichtstbijzijnden politie-agent onderstbo
ven loopen en in het donker ontsnappen
zonder herkend te worden. Alleen zou de
politie op haar eigen een verklaring zoe-
Kori voor het feit dat de Senorita Rajos in
gezelschap was van een man, die voor hen
vluchtte.
Hoort u het niet?, fluisterde Inez. Ver
schuil u!
Met een kreet van schrik duwde Pedro
Roddy in de richting van de schaduw. Maar
het was te laat!
(Wordt vervolgd)
Van de werf der Scheepsbouw Mij P. Smit Jr. te Rotterdarh Is
Donderdag het m s. „Oraniefontein", in aanbouw voor rekening der
N V. Vereenigde Nederlandsche Scheepvaart Mij., met goed gevolg
te water gelaten
Door de vele regens der afgeloopen dagen zijn verschillende
zandwegen in modderpoelen herschapen. Een landweg in de
omgeving van Marke'o. d'e geen weg meer genoemd kan worden
De Nederlandsche Roode Kruis ambulance is Donderdagmiddag per
vliegtuig van Schiphol naar het hooge Noorden vertrokken Een laatst
vaarwel voordat de zusters het vliegtuig bestegen
De vliegtu'gen, waarmede de Nederlandsche ambulance voor Finland Donder
dag van Schiphol vertrok, waren voorz'en van de bekende Roode Kruis vlag.
De bagage wordt ingeladen
