Toen 't kanon zweeg
De rol van Zweden
Minister Tanner
over den vrede
van Moskou
fZ)c Eaatóie ivten aan den
frintchen aavCag,
Jn het ftinseh-Sluóóiócfie canjïCict
HET WESTEN
WACHT AF
DONDERDAG 14 MAART 1940
OE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
NUTTELOOS
BLOEDVERGIETEN
DE LAATSTE DAGORDER VAN
MANNERHE1M.
Mannerheim heeft in zijn laatste dag
order, welke gisteravond aan de Finsche
troepen is voorgelezen, hulde gebracht aan
de 15.000 gesneuvelden. Hij stelde de Rus
sische verliezen op 200.000 man. Ondanks
den moed en de gevechtskwaliteiten van
het leger, aldus de dagorder, heeft de re
geering het noodig gevonden vrede te
sluiten. „Ons leger was klein. Wij waren
verpiioht verdedigingslinies aan te leggen,
hulp uit het buitenland te vragen en de
noodige wapenen en munitie te verkrij
gen. Na zestien weken van harden strijd
houdt het Finsche leger nog stand tegen
een vijand, welke ondanks de hem toege
brachte kolossale verliezen, slechts in aan
tal toenam. De Finsche soldaten zijn bloot
gesteld geweest aan enorme physieke en
psychologische inspanning, o.mdat het niet
mogelijk is geweest hun af te lossen.
De veldmaarschalk* dankt Zweden, Noor
wegen, Groot Brittannië en Frankrijk voor
de verleende hulp in den vorm van wape
nen, munitie en vliegtuigen, zonder welke
de Finsche strijdkrachten het onmogelijk
zoo lang hadden kunnen uithouden.
„Doch de hulp in mannen, waarop zoo
lang was gehoopt, is nimmer gekomen.
Slechts twee bataljons vrijwilligers met
eenig geschut, luchtdoelgeschut en vlieg
tuigen konden hier tijdig aankomen om te
strijden aan de zijde der Finnen".
Tenslotte zegt Mannerheim, dat de
door de Westersche mogendheden be-
looide hulp niet is gekomen, omdat de
buren van Finland, Zweden en Noor
wegen, liever naar hun eigen huis ke
ken dan hulp te laten passeeren"
HET LAATSTE FINSCHE LEGER-
BERICHT.
Het laatste Finsche legerbericht, dat
gisteren verschenen is, luidt als volgt:
Op 12 Maart heeft de vijand aangevallen
op de Noord-Westelijke oevers van de baai
van Viipuri en de Finsche tegenaanvallen
duurden tot in den morgen van 13 Maart.
De vijand werd teruggeworpen en 12 tanks
werden vernield.
In de geveenten der laatste dagen tracht
te de vijand over het ijs te trekken van de
baaien van Muhu en Viljajoki, met als ge
volg, dat hij 60 tanks verloor.
Tusschen Viipuri en Vuoksen ondernam
de vijand plaatselijke aanvallen. Overal
werd hij echter teruggeslagen in nachtelij
ke tegenaanvallen. In de richting van
Paakkola bracht de Finsche artillerie een
aanvalspoging van den vijand tot staan. In
het district Vuosalmi deden zich den ge-
heelen dag infanterie-gevechten en vuur
gevechten der artillerie voor. Een vijande
lijke aanval werd afgeslagen en 3 tanks
werden vernield. Tusschen Vuosalmi en
het Ladogameer artillerievuur van weers
kanten. In de richting van Taipala werd de
vijand teruggedreven en ten Noord-Oosten
van het Ladogameer werd een vijandelijke
aanval op Uomaa en Kollanjoki afgeslagen.
In de richting van Kuhmo werden vele
vijandelijke aanvallen afgeslagen.
Aan de andere deelen van het front be
drijvigheid van patrouilles.
In den ochtend van den dertienden Maart
ging de vijand voort met aanvallen op de
Karelische landengte, ten Noord-Oosten
van het Ladogameer en bij Kuhmo, tot 11
uur. Op dit tijdstip werden de vijandelijk
heden aan beide kanten gestaakt. De vijan
delijke luchtaanvallen waren hoofdzakelijk
gericht op het Noorden van Finland. Ver
schillende plaatsen werden gebombardeerd.
Volgens gecontroleerde gegeven zijn vier
vijandelijke vliegtuigen neergeschoten,
terwijl het van drie nog onzeker is, of zij
neergehaald werden. Van vier onzekere ge
vallen van 12 Maart is thans komen vast
te staan, dat vliegtuigen neergehaald zijn,
de vier wrakken zijn gevonden.
Op 13 Maart staakte de Finsche lucht
macht de operaties om 10 uur, terwijl de
vijand zijn bombardementen des morgens
voortzette op Rovaniemi en Kemijaervi,
waar drie burgers werden gedood.
HET RUSSISCHE LEGERBERICHT.
Het Russische legerbericht luidt: Op 13
Maart om zeven uur 's ochtends hebben de
Sovjettroepen na een bestorming geduren
de twee uur de stad Viipuri bezet. Tot
twaalf uur vanmiddag heeft zich in de an
dere sectoren van het front niets belang
rijks voorgedaan.
Om twaalf uur vanmiddag (Leningr. tijd)
zijn in alle sectoren van het front, overeen
komstig het vredesverdrag, de vijandelijk
heden gestaakt.
HET WERD ANGSTIG STIL.
Naar uit Stockholm wordt gemeld, waren
.ie Finsche troepen zeer verbaasd, toen zij
gisteren het bevel kregen het vuren te
staken. De meeste manschappen hadden
zelfs niet vernomen, dat er een vredes-ac-
.•oord geteekend was.
Toen het huilen der granaten op de Ka
relische landengte na het sein „Vuren sta
ken" ophield, maakte de ongewone stilte
een bijna angstwekkenden indruk. Voor
vele manschappen, die dagen en nachten
achtereen hebben gevochten, beteekent het
t egin van den vrede maar één ding: een
kans om te slapen. Op de landengte hebben
de soldaten maandenlang geen normalen
jlaap meer gekend. Zij waren op een punt
gekomen, waarop zij bijna mechanisch lie
pen of vochten. Een hooggeplaatst officier
verklaarde: „De militaire leiders hebben
hun woord gezegd en het leger kan slechts
gehoorzamen aan de bevelen en vertrou
wen stellen in de mannen, die een beslis
sing kunnen nemen."
Het commando van het Zweedsche vrij
willigerskorps in Finland deelt mede, dat,
niettegenstaande de Russische, evenals de
Finsche troepen vroegtijdig ervan in ken
nis waren gesteld, dat de vijandelijkheden
gisterochtend om elf uur zouden worden
gestaakt, de stellingen van het vrijwilli
gerskorps, evenals de formaties in de ach
terhoede ten Westen van Maerkaejaervi,
gedurende den ochtend hebben blootge
staan aan een bombardement, dat in mili-
taii opzicht nutteloos was, doch vrij groote
verliezen heeft veroorzaakt. Om zes uur
openden de Russen een hevig artillerievuur
terwijl vliegtuigen bommen wierpen en
met hun machinegeweren schoten. De
Zweden beantwoordden het vuur en min
stens één batterij der Russen werd buiten
gevecht gesteld. Het vuren dei Russen duur
de tot elf minuten over elf. De Russische
aanval op den rechtervleugel werd afge
slagen. Aan Zweedsche zijde vielen tien
dooden en een dertigtal gewonden.
Tusschen acht en elf uur werd Ravniemi
tweemaal en Kemijaervi driemaal gebom
bardeerd door Russische vliegtuigen. Te
Kemijaervi vielen verscheidene bommen
nabij het hospitaal van de Zweedsche am
bulance, zonder evenwel slachtoffers te
maken.
DE ZEE-OORLOG.
Men heeft niets meer vernomen van de
treiler uit Oostende O. 66, die onlangs het
verlies gmeld had van de treiler O. 67, wel
ke naar men aanneemt eveneens met man
er. muis vergaan is.
Het te Bergen thuisbehoorende stoom
schip, dat in ballast op weg was van Dram
men naar Bergen, is door Duitschers aan
gehouden en naar Weesermuende opge
bracht. Het schijnt, dat het schip tijdens den
storm toevallig buiten de Noorsche territo
riale wateren is gekomen. De reederij heeft
bericht ontvangen dat de bemaning in vei
ligheid is, doch het is niet bekend, waarom
het schip naar Duitschland is opgebracht.
Alle pogingen het schip weer vrij te krijgen
zijn vergeefsch geweest.
DUITSCHE VLIEGERS BOVEN BELGIë.
Het Duitsche Nieuwsbureau meldt: Het
Fransche Nieuwsagentschap Havas heeft uit
Brussel een bericht gepubliceerd over ge
vechtshandelingen, die Dinsdag zouden zijn
voorgevallen boven Belgisch territoriaal ge
bied tusschen een Duitsch bombardements
toestel en een reeks Belgische vliegtuigen.
Van Duitsche zijde wordt in dit verband
vastgesteld, dat de waarheid als volgt was:
In het verloop van een luchtgevecht tus
schen een Duitsch en een Fransch vliegtuig
kwamen de beide tegenstanders boven Bel
gisch gebied tot in de nabijheid van Namen.
Het Duitsche vliegtuig heeft toen, nadat het
gezien had, waar het was, langs den kort-
sten weg het Belgische gebied verlaten. Van
een contact of zelfs van gevechtshandelin
gen van het Duitsche vliegtuig met een Bel
gisch bewakingstoestel kan geen sprake
zijn.
WAT DE OORLOG KOST.
Sir John Simon heeft in 't Lagerhuis een
crediet aangevraagd van 700 millioen pond
als eerste termijn voor de algemeene oor
logskosten gedurende het komende begroo-
tingsjaar. Hij verklaarde, dat van de 500
millioen, die op 1 September 1939 aange
vraagd waren, 300 millioen zijn uitgegeven,
T er wijl waarschijnlijk nog 100 millioen uit
gegeven zullen worden voor het einde van
het loopende begrootingsjaar. De uitgaven
stijgen snel en alle oorlogsdiensten tezamen
kosten thans ongeveer 5 millioen per dag.
De overige uitgaven brengen het totaal op
ongeveer 6.5 millioen per dag. Het crediet
kan derhalve voldoende zijn voor ongeveer
4 maanden van dit jaar. Simon heeft het
voornemen om de drie of vier maanden een
crediet aan te vragen, zooals dat 25 jaar ge
leden ook is gebeurd.
WAAROM HULP UITBLEEF
RADIO-REDE TE HELSINKI.
De Finsche minister van buitenlandsche
zaken Tanner heeft Woensdagavond voor
de microfoon gesproken over den vrede
tusschen Finland en Rusland, waarbij hij
er in den aanvang op wees, dat de nieuwe
staatsgrenzen ongeveer overeen kwamen
met die van 1921. Tanner schilderde de mi
litaire operaties, in welker verloop het ge
brek aan mannen steeds meer merkbaar ls
geworden en constateerde, dat de aange
kondigde hulp der Westelijke mogendhe
den volledig was uitgebleven en dat niet
voldoende vrijwilligere waren aangeko
men. Zweden en Noorwegen hadden met
de verwijzing naar de noodzakelijkheid
van inachtneming van een strikte neutrali
teit een doortocht van vreemde troepen
door hun landen niet kunnen toestaan.
Finland heeft op grond daarvan besloten
geen beroep om bijstand te doen op Enge
land en Frankrijk.
De minister van buitenlandsche zaken
sprak vervolgens over de vredesonderhan
delingen met Moskou. Hij verklaarde, dat
het algemeene belang van Finland de aan
neming der Sovjet-Russische voorstellen
heeft geëischt. Het vredesverdrag bevat
geen politieke voorwaarden. Aan de vrij
heid, souvereiniteit en onafhankelheid
van Finland wordt niet getornd. Finland
moet thans werken om zijn economisch le
ven in constructieven zin te ontwikkelen.
CONSTERNATIE TE STOCKHOLM.
De openhartige verwijzing van Taruner
naar den rol van Zweden en Noorwegen
in het falen van Finlands worsteling, heeft
in Stookholm een zekere consternatie ge
wekt Er is te Stockholm niet getracht
Tanners rede voor het publiek weg te hou
den. De uitwerking er van oi zekere
breede lagen van het publiek, die reeds
critisch stonden tegenover de houding der
regeering, moet aanzienlijk zijn.
Blijkbaar is de mogelijkheid van een
Zweedsche garantie voor wat van Finland
overblijft weggenomen door de bepaling
in de vredesovereenkomst, volgens welke
geen van beide partijen eenigerlei overeen
komst mag aangaan met een derde mo
gendheid.
GEEN PRESSIE OP FINLAND.
De Finsche minister van buitenlandsche
zaken, Tanner, heef den buitenlandschen
oorrespondenten te Helsinki gisteravond
medegedeeld, dat Noorwegen, Zweden en
Finland, voordat de Finsche delegatie naar
Moskou vertrok, waren overeengekomen,
besprekingen over waarborging van de
grenzen der drie staten te voeren en dat
men binnen enkele dagen daarmede zou
voortgaan. Finland heeft het initiatief tot
deze besprekingen genomen.
Tanner verklaa.c* verder, dat de Weste
lijke mogendheden gedurende den oorlog
geen pressie op Finland hebben uitgeoe
fend. Chamberlain en Daladier hebben
slechts verklaard, dat Finland zelf moest
beslissen.
Minister-president Ryti, aldus Tanner,
bevindt zich nog in de Sovjet Unde. De re
geering alleen heeft tot vrede besloten.
Tanner heeft den buitenlandschen cor
respondenten verder medegedeeld, dat het
militaire hoofdkwartier was geraadpleegd
ten aanzien van den toestand aan het front,
doch dat 't geen deel had aan 't vredesbe
sluit.
In antwoord op verschillende vragen zeide
de minister, dat het vredesverdrag geen be
palingen omtrent schadeloosstelling voor
of restitutie van den oorlogsbuit aan de
Sovjet Unie bevat en dat het vraagstuk
der krijgsgevangenen nog bestudeerd
wordt.
Op de vraag, of de nieuwe grenzen ver
dedigd zouden moeten worden, antwoord
de Tanner, dat de militaire experts hem
hebben gezegd: „Alle grenzen kunnen
verdedigd worden." Duitschland heeft by
de bemiddeling geen rol gespeeld,
EEN RADIOREDE VAN HAMBRO.
De president van het Noorsche Storting,
Hambro, heeft gisteravond in een radio-
redevoering te Oslo verklaard, dat het
Noorsche volk thans rouwt over de harde
voorwaarden, welke de verantwoordelijke
staatslieden in Finland gemeend hebben te
moeten aanvaarden. Zij hebben alleen ge
streden en sluiten alleen vrede. Wij zijn
niet in staat hun raad te geven, omdat wy
niet in staat zijn hen te helpen met hetgeen
zy het meest noodig hebben.
Ons land was niet in staat militairen bij
stand aan Finland te verleenen, en alle
andere hulp schijnt op dit oo ge rub lik van
weinig waarde. De strijd van Finland is
de strijd geweest van alle kleine staten.
Hij werd opgevat als een strijd van de
rechtvaardigheid tegen het geweld. De
naam van Mannerheim zal blij /en voortle
ven in de harten van een volk, dat honder
den jaren alle lasten heeft gedragen van
een strijd tegen de overweldigende krach
ten van een vijand en nimmer heeft toe
gegeven. Wij weten niet hoe wij Finland
moeten danken. Hambro besloot met de
woorden van een Finschen dichter, welke
in de Finsche harten en in onze eigen har
ten zullen voortleven: „En eens zal de dag
komen."
WAAROM HIELP HET NIET?
VERKLARING VAN MINISTER GÜNTHER
De Zweedsche minister van buitenland
sche zaken, Günther heeft gisteren voor den
Rijksdag een verklaring afgelegd, waarin
hij zeide:
Het bericht over het sluiten van vrede
tusschen Finland en Rusland, een bericht
van zoo uiterst groot belang voor het ge-
heele Noorden, heeft ons vandaag bereikt.
Nog ncoit hebben wij, volkeren van het
Noorden, die den oorlog verafschuwen en
haten, ae diepe, heilige beteekenis van den
vrede gevoeld zooals vandaag. Ditmaal
komt het vredesbericht ook tot ons als een
rouwbeodschap, omdat de vrede zooveel
bloed gekost heeft en vooral omdat ons
broedervclk hem heeft moeten koopen ten
koste van zoo zware offers.
Van der, aanvang van den oorlog af heeft
de Finsche ugeering zich bereid verklaard
tot hervatting van de afgebroken onderhan
delingen over een vreedzame regeling. Het
spreekt vanzeli, dat wij er naar gestreefd
hebben voor ens deel haar te steunen bij
haar verlangen om een basis te vinden voor
die onderhandelingen. Eerst leek iedere
hoop om daartoe te geraken ijdel. Maar te
gen het einde van Januari toonde men zich
van Russischtn kant ook bereid om tot een
regeling te komen Een zeker contact kon
vervolgens gevestigd worden en men kwam
ten slotte zee ver, dat een Finsche delegatie
naar Moskou vertrok met het resultaat,
dat wij zoo juist vernomen hebben.
Van zekere zyde heeft men het als een
onvriendelijke daad jegens Finland, voor
gesteld, dat aan de Finsche regeering Rus
sische voorstellen werden overgebracht,
welke zij bijna niet kon aanvaarden. Het is
my onmogelijk de gegrondheid van deze op
vatting te zien De Finsche regeering moest
in ieder geva.' belang stellen in het verne
men van ae doelstellingen, die de vijand
zich had gegeven. Het verstrekken van in
lichtingen neeft natuurlijk niets gemeen
met het uitoefenen van druk en de Finsche
regeering heeft het evenmin als druk uitge
legd. In het algemeen kan duidelijk ver
klaard worden dat geen enkele druk, van
welken aard ook, door ons is uitgeoefend.
Het was noodig den Finnen de gren
zen te doen weten van den Zweedschen
bijstand, welke grenzen getrokken wer
den door de slechte constellaties van de
internationale politiek.
Men zal mi.gen constateeren, dat de vre
desvoorwaarden, die door onze zorgen van
Moskou werden overgebracht aan Helsinki,
niet dezelfde zijn als die, welke hun uit
drukking vcr.aen in het vredesverdrag. Zoo
is e bijvoorbeeld als iets volstrekt nieuws
aan toegevoegd de afstand van een gebied
in de streek van Salla en van Kussamo,
evenals de clausule betreffende den aanleg
var. een spoorlijn van Kandalas naar Kemi
jaervi. Deze bepalingen hebben voor ons
een duidelijk belang.
Men heeft ook geinsinueerd, dat Duitsch
land een zekere pressie op de Zweedsche
regeering zou hebben uitgeoefend. De waar
heid is, dat geen woord is gewisseld tus
schen de Zweedsche en de Duitsche reges-
ring in deze aangelegenheid.
Het Zweedsche v^lk kan zonder overdrij
ving en zonder g-cotspraak getuigen zich
werkelijk moeite te hebben gegeven, a'le
hulp aan Finland te geven, welke binnen
zyn berei'- lag.
Uit financieel oogpunt bezien, beteexeri
dat, dat in den vorm van een leening 400
millioen kronen ter beschikking werden ge
steld.
De buitengewoon ongunstige omstandig
heden van de politieke wereldsituatie heb
ben niet veroorloofd deze hulp uit te brei
den tot een directe militaire inmenging
noch onzerzijds.* r.tch met onze medewer
king van de zyde eer Westersche mogend
heden.
Men kon niet van de Zweedsche re-
geering ciscber., cat zij er toe zou bij
dragen naar ene streken het tooneel
en misschien het beslissende terrein van
den oorlog tu>-ihen de groote Europee-
sche mogendheden over te brengen.
Wat zou in dat gval van Zweden en
van Finland zijn geworden?
Op dat punt bestaat in ons land vrij
wel één enkele meening.
Ten aanzien van de door vrijwilligers te
verleenen hulp hebt en de meeningen in ons
land blijkbaar uiteengeloopen. Men waar
deert er de mogelijkheden en de werkelijke
bettekenis van een Zweedsche medewer
king door middel van vrijwilligere verschil
lend. Wij allen hebben het meest oprechte
begrip voor die jongelui, die zich geroepen
gevoelden hun eigen leven in te zetten in
den Finschen strijd voor de vrijheid. Wat
zeg ik? Wij begrijpen hen niet alleen, doch
wij gevoelen voor hen ook nog een innig
respect en de warmste sympathie.
Doch anderzijds moet men ook degenen
begrijpen, die de oogen niet hebben kunnen
-luiten voor de verschrikkelijke gebeurlijk
heid, dat het optreden der vrijwilligers, tal
rijk als zy waren, tenslotte slechts een op-
of feiing zou zyn geweest van de besten on
der onze jongelieden zonder dat hun opof
fering een beslissenden invloed op den af
loop van den oorlog kon uitoefenen.
Het is evenwel geen tijd voor discussie*
meer over het vraagstuk der vrijwilligers
noch over eenige andere kwestie, welke be
trekking heeft op onze hulp aan Finland
HULP BU WEDEROPBOUW.
Het oogenblik is gekomen voor nieuwe
beslissingen en nieuwe krachtsinspanningen
op dit gebied. De wederopbouw van Fin
land, na de verliezen, welke de oorlcg heeft
toegebracht, is onvermijdelijk en het is dui
delijk, dat wij ook daar onze hulp zullen
moeten verleenen. Het is op deze taak, dat
wij voortaan alle krachten zullen moeten
concentreeren, welke wij tot nu toe hebben
gebezigd om ons broedervolk in zijn strijd
by te staan het zal nog groote opofferin
gen van ons vergen, doch voor mij lijdt het
geen twijfel, aldus Günther, dat het Zweed
sche volk bereid is deze te aanvaarden.
ZWIJGEND VERWIJT.
De correspondent te Helsinki van „Stock
holm Tidningen" meldt aan zijn blad, dat
het thans niet gemakkelijk is, in Finland
Zweed te zijn. Niet dat de Finnen iets zeg
gen. Diep in hun hart koesteren zij nog
steeds dezelfde gevoelens. Doch de Zweden,
die zich in Finland bevinden, voelen wer
kelijke schaamte, dat Zweden en de andere
Scandinavische landen aan Finland niet de
gevraagde doeltreffende hulp hebben ver
leend. Ook voelen de Zweden zich be
schaamd by de gedachte, dat hun land al
les aan Finland heeft kunnen geven, behal
ve wat dit land verlangde, d.w.z. het leven.
Buften'siwntsoPio Rerlchten
DUITSCH SCHIP BIJ RUBJERG
VERGAAN.
Acht opvarenden worden vermist.
Volgens een bericht van den Deenschen
radio-omroep is het Duitsche stoomschip
„Eschersheim" (3303 ton), dat te Bremen
thuisbehoort, tijdens een storm aan de
Deensche kust bij den vuurtoren van Rub-
jerg gezonken. Acht van de 33 opvarenden
worden vermist. De overigen werden door
een Deensohe reddingsboot opgepikt.
MOORDAANSLAG IN LONDEN.
Oud-gouverneur van den Pendsjaab door
een Indiër doodgeschoten.
Sir Michael Odwyer, de vroegere gou
verneur van den Pendsjaab, is Woensdag
avond te Londen doodgeschoten door een
Indiër op een vergadering van de East In
dia Association. De dader verwondde ver
der den staatssecretaris voor Indië, Lord
Zetland, terwijl voorts Sir Loupis Dane,
die vroeger in Kashmir gewoond heeft en
Lord Lamington, de vroegere gouverneur
van Bombay getroffen werden. Lord Zet
land kreeg een schampschot, Sir Louis
Dane een gebroken arm en Lord Lamington
lichtere verwondingen. Brig.-generaal Sy-
kes, die naast Lord Zetland stond, bleef on
gedeerd. Odwyer was 75 jaar oud. Toen hU
gouverneur van den Pensjaab was, deed
zich de Amritsma-zaak voor.
De aanslag werd gepleegd tegen het ein
de van deze drukbezochte vergadering in
Caxton Hall. Vier schoten werden snel
achtereen gelost. Men zag Odwyer, ernstig
bloedende uit een wonde in de borst, op
den grond vallen. Lord Zetland viel naast
zijn voorzitterszetel en men zag, dat ook
Lamington en Dane gewond waren. De
man, die geschoten had, schreeuwde, de re
volver in den vuist- „Op zy", waarop hy
naar de deur rende. Een oogenblik ont
stond er verwarring, maar twee mannen
sprongen op hem af. Niemand van de 150
aanwezigen mocht zich verwijderen of van
de telefoon gebruik maken, gedurende
twee en een half uur. Ook zette de politie
het gebouw af. Zij teekende de verklarin
gen van alle aanwezigen op.
KARAVAAN VAN 500 PELGRIM^
HET SPOOR BIJSTER.
Zandstorm de oorzaak.
Naar uit Damascus wordt gemeld, is een
karavaan van 500 Mohammedaansche pel
grims in de Arabische woestijn het spoor
byster geraakt. Syrische woestijnpatrouilles
en vliegtuigen hebben een onderzoek in
gesteld. Een gedeelte van de deelnemers,
die een maand geleden uit Hedzjas ver
trokken is, in uitgeputten toestand aange
troffen in de buurt van Palmyra. Zij ver
telden dat 300 kameelen waren omgeko
men en dat de karavaan door een zand
storm uit elkaar was geraakt.
Koopt bl| hen,
die ln Uw Dagblad
ad verfe-ren I
