DE LICHTING 1940 KOMT OP. DEENSCHE VRIJWILLIGERS IN FINLAND.
Contrabande
De lichting 1940 komt op. Duizenden nieuwe recruten hebben zich Maandag naar hun respec
tievelijke onderdeden begeven. Een opgewekte groep voor het Centraal Station te A'dam
Ook uit Denemarken zijn vrijwilligers naar Finland gegaan, om tegen de Rus
sische troepen te strijden. Gewapend met de onontbeerlijke ski's marscheert een
afdeelmg door Oulo
Zangers voor de jury
Voorbereidingen voor den maaltijd in het kamp der Britsch Indische troepen, die onlangs in Frankrijk tijdens de open keuring
zijn gearriveerd en thans deel uitmaken van het Engelsche territoriale leger
van kanarievogels in ge
bouw „Amicitia te den De dooi, die vooral in het Zuiden van ons 'and flink inzette, herschiep in
Haag. Vier candidaten .aan 's Hertogenbosch de straten in uitgestrekte modderpoelen. De auto's deden het
sneeuwwater hoog opspatten
Luitenant-generaal H. G. Winkelman,
die benoemd is tot opperbevelhebber
van Land- en Zeemacht, als opvolger
van generaal Reijnders
Batavia's nieuwe vliegveld Kemajoran, dat in de nabijheid van het centrum der stad ligt,
nadert zijn voltooiing. De eerste landingsproeven, welke gehouden werden, slaagden, ondanks
de wolkbreuk, welke op dat oogenblik West-Java teisterde, uitstekend
Paul Boncoui, de Fianscne gedelegeerde bij den Volkenbondsraad, arriveerde
Maandagavond in den Haag Achter den staatsman diens zoon, die werkzaam is
op de Fransche legatie
FEUILLETON
Uit het Engelsche van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden)
38)
De gevolgtrekking waartoe Hector
kwam was, dat Mapleton om de een of
andere reden terug moest komen. Wat
kon de reden anders zijn, dan dat hij Bes
sie ergens in de buurt verborgen hield?
Het was absoluut noodzakelijk, dat deze el
lendeling ontmaskerd werd. Ook in het
belang van Lord Purbeck. De tijd schoot
op. Het was nu Zaterdag en Maandagmor
gen zou de gestelde termijn zyn afgeloo-
pen.
Toen hij by het station gekomen was,
informeerde Hector of ook iemand, die
aan zijn beschrijving van Mapleton beant
woordde, dien morgen naar Londen was
vertrokken. De stationsambtenaar voegde
aan zyn bevestigend antwoord op die vraag
nog de mededeeling toe, dat die persoon
een retour had genomen. In het bezit van
deze inlichtingen schoo Hector zijn motor
over den weg naar een tamelijk armoedig
uitziend café, dat zich met den weidschen
naam „Stationshotel" tooide.
De herbergier slenterde naar binnen
slordig en met waterige oogen.
Zya uiterlijk getuigde evenmin van wel
vaart als zijn établissement.
Gleden morgen mijnheer Prebble, zei
Hector, ik zou graag uw auto willen
hebbei. voor den iaatsten trein uit Londen
vanavond, die van 8.10 uur.
't Spijt me mijnheer, vas het ant
woord, de auto is een half uur geleden
besproken dor een heer, die vanmorgen
met den trein is vertrokken.
Een heer met een lange hangsnor?
Precies mijnheer. Ik weet niet, hoe hy
heet, maar hij is ergens in huis dicht bij
de Duivelsklof. Een soort geleerde, ge
loof ik.
Hector deed een volgende poging.
Kyk eens hier, mij..neer Preble, zei
hij, eigenlijk gezegd heb ik zelf geen
auto noodig, maar ik zou dien heer graag
vanavond chauffeeren. We hebben een
kleine weddenschap, of hij me herkent,
ziet u. Als u mij vanavond de auto laat
besturen, dan zult u er geen schade van
hebben. Ik zou ook graag het gebruik van
een slaapkamertje hier hebben, ongeveer
een uur, voordat de trein aankomt. Dan
kan ik me hier vermommen, misschien
kunt u me wel een passend stel kleeren ge
ven? Wat zou u zeggen van vijf pond be
looning?
Preble, die het geld goed gebruiken
kon, was spoedig voor het plan gewonnen.
Afgesproken, mijnheer, zei hy gretig.
Kleeren kunt u wel van mij krijger.. Ik zou
anders dien mynheer zelf hebbm gereden,
omdat ik vanwege de slechte tijden mijn
chauffeur heb moeten wegdoen. Brengt u
de auto ook zelf weer terug?
Daaraan .iad Hector niet gedacht! Maar
toch vond 1 ij het niet meer dan natuur
lijk, dat de herbergier bezorgd was voor
zyn wrak voertuig. Toch begreep Hector
dat het moeilijk zou zyn, om de auto terug
te brengen, daar hij vermoedelijk wel iets
anders te doen zou hebben. Hij mocht Ma
pleton geen oogenblik uit het gezicht ver-
lk*!T*n.
Neen, zei hij, want dan zou ik den
heelen weg weer terug moeten loopen.
Maar ik blijf verantwoordelijk voor de
auto en zal u elke schade vergoeden. Lord
Purbeck is een vriend van me en die zal
me waarschijnlijk wel toe staan de auto
in de Abbey te stallen, waarschijnlijk zal
zijn chauffeur hem morgen terug brengen
Dan heb ik verder niets te zeggen,
mijnheer, antwoordde de geïmponeerde
herbergier.
Er is nog iets, zei Hector. U ma.g
hierover met niemand te spreken, voor ik
u verlof geef.
Mr. Preble gaf de verzekering, dat hij
zou zwijgen en nr hem nogmaals verzocht
te hebben de kleeren en de kamer tegen
ze^en uur gereed te hebben, stapte Hec
tor op zijn motor en reed weg. In de ge
geven omstandigheden, vond hij, zou hy
zonder onbescheiden te zijn voor de lunch
wel op de Abbey mogen aanloopen en hij
had zich niet vergist.
Lord Purbeck en Lady Madge verwel
komden hem hartelijk. Ze liepen in de
schaduwrij'ke laan op en neer en Madge
wierp een zydelingsche blik op Hector.
Onze menschen hebben geen spoor
van haar kunnen ontdekken, vertelde hij.
Ik ben sterk geneigd te gelooven aan
juffrouw Campion's theorie. In ieder ge
val volg ik Mapleton vanavond van het
het station af; nog afgezien van al het an
dere, heb ik persoonlijk een appeltje te
schillen met Smyle Mapleton.
En hy vertelde daarop van de vergif
tigingspoging. Toen hij halverwege met zyn
verhaal was, speet het hem, dat hij er mee
begonnen was. Maar hij voelde zich tege
lijk buitengewoon gélukkig, toen hij den
indruk zag, dien zyn verhaal op Lady
Madge maakte. Hij zag, dat ze huiverde,
terwyl haar mooie oogen hem groot van
schrik aanstaarden Van zijn plannen voor
dien avond vertelde hij echter niets en hij
vroeg ook niet, of hy de auto zou mogen
stallen. Hij zou het er maar op aan laten
komen. Hij vond het onnoodig de vrouw,
die hij liefhad, te verontrusten met details
van een onderneming, die niet vrij was van
gevaar.
Lord Purbeck's verontwaardiging uitte
zich luidruchtiger dan die van Madge.
Maar Yeldham, we kunnen dit toch
niet lijdelijk aanzien, voer hij uit. U
zegt, dat de menschen van de Lynx hem in
Londen zullen volgen. Waarom telegra-
geert u ze niet, om hem te arresteeren we
gen poging tot moord? Madge en ik moe
ten dan maar riskeeren voor smokkelaars
gehouden te worden, ofschoon de men
schen, die ons kennen, toch zullen begrij
pen, dat wij niet uit baatzuchtige motie
ven hebben gehandeld.
En zij zullen jullie beschouwen als
een soort Donquichotterige idioten, snauw
de Tante Drusilla.
Lord Purbeck negeerde deze vriende
lijke opmerking en zei: We zouden de
ontijdige onthulling kunnen voorkomen
door het geld te betalen. Maar Yeldiham
moet dien man laten arresteeren.
Hector schudde het hoofd. U vergeet
Bessie Calloway, zei hij. Als wij Ma
pleton verhinderen haar voedsel te bren
gen, zal ze van honger omkomen in haar
schuilplaats. Hy is er niet de man naar,
om nog meer straf te riskeeren door te be
kennen, dat hij haar gevangen houdt We
moeten hem vry laten rondloopen, tot wy
het meisje hebben gevonden.
U hebt gelijk, was het antwoord.
De vent heeft ons in zijn macht door dat
meisje.
Maar zoodra we haar gevonden heb
ben, is de beurt aan ons, zei Hector.
Ze probeerden iets gewaar te worden
over zijn plannen, maar hij liet niets los,
alleen beloofde hy om als het mogelijk
was, vóór middernacht nog terug te komen
met nieuws.
Het was al laat in den middag, toen hij
afscheid nam en op zijn motor stapte. Hij
had met opzet Madge's voornemen, om
hem naar het hek te vergezellen verijdeld.
Hij wilde niet met haar alleen zijn, hij
wist intuïtief, dat het meisje zich bezorgd
over hem maakte en zou trachten hem te
overreden haar tn laten deelen in zijn nieuw
avontuur of het op te geven.
Onderweg stopte hij bij het postkantoor.
Er was een telegram voor hem, van de
„Daily Lynx", om vijf uur uit Londen ver
zonden.
„Volgden uw man. Van Waterloo Sta
tion regelrecht naar Britsch Museum. Be
studeerde den heelen dag fossielen, volg
den hem terug tot station. Verloren hem
op perron. Vermoeden, dat hy vertrok met
trein 8.10."
De onschuldige bezigheid van Mapleton
in het Britsch Museum was alleen te ver
klaren uit zijn wensch, om zijn rol van
wetenschappelijk onderzoeker vol te hou
den, voor het geval men een onderzoek
naar zyn doen en laten zou instellen dien
dag. In ieder geval stond het nu vast, dat
zyn bezoek niets te maken had met Bessie
en dit feit verhogd* de waarschijnlijkheid
van juffrouw Campion's theorie.
(Wordt vervolgd).
