DE ETAPPENDIENST VAN ONS LEGER.
Contrabande
S)e £ciddclie0ou4cmt
Ook de paarden in het leger vragen hun portie en onze militaire etappen-
dienst zorgt ervoor, dat de viervoeters op tijd hun maaltje krijgen
D« etappendienst van het Nederlandsche leger. Korpsvoertuigen komen de
rantsoenen halen; liever nog met bespanningen dan met auto's
Ir. F. Stokhuyzen. die ernstig in aan- Na'lonale ski-wedstrijden zijn Zondag
merking komt voor de benoeming tot on(jer gr0ote deelname en veel be-
directeur van het Gemeentelijk Elec- langstelling te Velp gehouden. - Een
triciteitsbedrijf te 's Gravenhage overz'cht
Zoo was de kou wel te verdragen. Een Nederlandsch soldaat
bij de etappendienst doet opgeruimd zijn plicht
Een kampioenspaar. Bij de te Groningen gehouden
Welgemoed op weg. Leden van een Haagsche wandelsportvereeniging zijn kampioenschappen van Nederland in het schoonrijden,
y y m ,w. .ai wisten de winnares, mevr E Schoorl - Keetman uit Bar-
reeds in training gegaan voor de Vierdaagsche Afstandsmarschen singerhorn en de winnaar, de heer C. P. Timmerman uit
Schagen eveneens beslag te leggen op het kampioenschap
voor paren
FEUILLETON
x Uit het Engelsche van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden)
35)
Tot haar verbazing bleek het vertrek
voorzien van kampmeubels; voldoende
voor de behoeften van een zit-slaapkamer.
Verder verschilde hel niet veel van de an
dere rotskamers, die ze waren doorgeko
men. Het was duidelijk, dat het nooit be
stemd was geweest voor woning. Oorspron
kelijk was het waarschijnlijk een schuil
plaats voor de smokkelaars geweest.
Waarom zou Mapleton deze verlaten ka
mers in bezit hebben gene- ->n? Zelfs voor
de arme, verbijsterde Bessie was het ant
woord niet moeilijk hü moest bezig
zijn met het een of andere geheimzinnige
werk, dat verricht moest worden buiten
het bereik van nieuwsgierige oogen. De
vreemde instrumenten en toestellen, die ze
gezien had in de andere kamer, gaven haar
geen enkele aanwijzing. Ob het laatste
eindje van haar kaars te redden, blies ze
die uit en zette zich snikkend op het lage
bed. Zoo bleef ze uren lang zitten tot ze
overmand door uitputting opzij rolde en
insliep.
Het was laat in den morgen, toen ze
haar oogen weer opsloeg en toen ze ont
waakte, was haar lichaam veel minder ver
moeid, maar juist daardoor voelde ze haar
angst veel intenser. Haar geest werkte
scherper en haar herinneringen ran wat
er gebeurd was, sedert ze haar kamertje
had verlaten om Mapletons spoor te vol
gen, waren veel helderder dan den vori-
gen avond. Ze werd zich klaar bewust van
de verschrikking van haar toestand, ze
voelde een knagende honger en ze ver
smachtte van dorst Ze stak haar kaars
aan en vond tot haar blijdschap water en
dronk gretig. Weer zat ze neer in het duis
ter, ze had geen idee, hoe laat het was
maar ze begreep, dat Mapleton niet terug
komen zou, waarschijnlijk zou wachten tot
den volgenden nacht. Ze zou op het oogen-
blik al worden gemist en hij zou nog voor
zichtiger moeten zijn dan anders! Het zou
zelfs best mogelijk kunnen zijn, bedacht
ze huiverend, dat hij heeelmaal geen gele
genheid zou hebben om weg te sluipen,
bijv. als haar moeder zou opblijven, wach
tend op haar terugkeer.
Het was bijna middernacht, toen ver
schillende geluiden haar Mapleton's komst
aankondigden. Door de doodelijk-nerveuze
juffrouw Calloway te overreden een glas
wijn te drinken, waarin nog iets méér
was dan alleen druivensap, had hij haar
voor minstens drie uur onschadelijk ge
maakt. In zijn werkkamer gekomen stak
hy de lampen aan en hield zich bezig met
verschillende voorwerpen op zijn tafel.
Wellicht treuzelde hij uit opzettelijke wreed
heid, in ieder geval toen hij eindelijk de
deur van de tweede kamer opende, be
vond Bessie zich in een jammerlijken toe
stand van angst en geestelijke uitputting.
Hij lieJ het felle licht van zijn elec-
trische zaklantaarn op haar schijnen en
keek haar scherp aan, met zijn loerende
oogen.
Een beetje hongerig? zei hij met zijn
temerige stem. Ik was al bang, dat je
het minder prettig zou hebben, maar ik
kon niet eerder komen.
Eigen schuld meisje! Maar ik heb wat
eten en frisch water meegebracht. Kom
maar mee in de andere kamer, zoolang je
eet. Dan kunnen we meteen eens even pra
ten.
Gehoorzaam ging Bessie de verlichte ka
mer binnen en zag met begeerige oogen,
hoe hij een blik biscuits openmaakte. Ze
had in dertig uren niets gehad. De eerste
oogenblikker was haar honger sterker dan
haar haat en ze viel aan op de biscuits, die
Mapleton haar gaf.
We moeten zuinig zijn, zei hij. We
moeten er verscheidene dagen mee toe.
Je zult een beetje moeten wennen aan een
matig dieet; niet, dat ik je niet méér
gun, maar het is moeilijk om hier wat te
krijgen. Het zal misschien vrij lang duren
voor ik weer hier kan komen.
Het meisje staarde hulpeloos naar het
onheilspellende gezicht van den man, den
man, die haar lot in handen had.
Maar ik hoef hier toch niet te blij
ven, jammerde ze. Als u me laat gaan,
zal ik heusch aan niemand zegen, waar ik
geweest ben, of wat ik gezien heb.
Mapleton schudde het hoofd in goedge-
veinsd medelijden:
Mijn lieve kind, daar heb ik niet over
te beslissen. Ik ben by Lord Purbeck ge
weest en die is niet te vermurven. Zal ik
je vertellen, wat zijn instructies zyn?
Ja, mompelde Bessie zwakjes.
Jy kent Lord Purbeck alleen van den
aardigen kant, maar er is ook een minder
prettige zijde aan zyn karakter. Als hy een
maal ergens zyn zinnen op gezet heeft, is
hij zonder genade tegenover iedereen en
alles dat hem in den weg komt. Jy staat
hem in den weg op het oogenblik en hij
heeft besloten je uit den weg te ruimen.
Zijn instructies waren, dat je deze groe
ve niet meer levend zult verlaten. En, ver
volgde hij fluisterend, ik kan je natuurlijk
niet altijd hier houden.
U bedoelt, dat Lord Purbeck me zou
willen laten vermoorden? roep Bessie harts
tochtelijk. Ik geloof er geen woord van.
Dat dacht ik wel, ging de lijzige stem
voort. Maar daarom is het niet minder
waar. Ik heb ook niet gezegd, dat iemand
je zou vermoorden! Maar over een paar
dagen zijn mijn zaken met Lord Purbeck
afgeloopen en ga ik hier vandaan om nooit
meer terug te komen. De mond van de
tunnel zal dan worden dichtgemetseld en
je zult van de buitenwereld zijn afgeslo
ten!
Zelfs als het waar was, wat u zei,
zou Lord Purbeck toch later spijt krijgen
en mijnheer Budge sturen om me hier van
daan te halen!
Daar zou ik maar niet al te veel op
rekenen en wel om deze reden: Lord Pur
beck denkt, dat ik je vannacht uit den weg
zal ruimen. Er is nog één uitweg voor
je en ik ben bereid je daarbij te helpen
op één voorwaarde.
En die is? riep het meisje gretig.
Zooals ik je vertelde, antwoordde
Mapleton kalm, zal ik Engeland spoe
dig verlaten. Als jij met me mee wilt gaan,
dan zal ik je helpen hier weg te komen.
Natuurlijk moet je hier blijven, tot ik klaar
ben, en moeten we in het geheim vertrek
ken. We gaan naar Amerika of Australië.
Ik heb geld in overvloed. We zullen in een
groot huis wonen met bedienden en paar
den en auto's en je zult vergeten, dat je
eens je jeugd doorbracht te midden van
steenhoopen aan een eenzame kust. Het
vooruitzicht is zeker prettiger dan., maar
neen, ik wil je niet plagen door nog eens
te spreken over dat andere. Wat zeg je
van mijn plan, kleintje?
Met een gloeiende blos van verontwaar
diging op haar gezicht riep Bessie:
Ik zou liever sterven, hier in het don
ker en nooit het daglicht terugzien.
Misschien ben je bij een volgende be
zoek verstandiger, grauwde Mapleton.
Biscuits zijn niet zoo heel voedzaam en je
zult er bovendien heel zuinig op moeten
zijn. Ga nu maar weer terug in je kamer.
En toen hij het voedsel en het water in
de donkere kamer had gezet, sloot en gren
delde hij de deur achter Bessie en liet haar
weer achter in de duisterniss.
De reiziger van Londen.
Nadat hij afscheid had genomen van juf
frouw Campion, reed Hector vlug naar het
station. Maar hoe snel hij ook voorthotste
over den hobbeligen weg, zijn gedachten
waren geheel geabsorbeerd door wat de
sluwe oude dame hem had verteld en hy
was het geheel het haar eens.
Wat hem het meest verbaasde was Ma-
pelton's voornemen om dienzelfden avond
nog terug te keeren naar het tooneel van
zijn nieuwe misdaad.
Als zijn aanslag niet verijdeld was ge
worden door hei sterven van de poes, dan
zou Hector nu dood liggen in Martha's
huisje en er zou alle kans zyn, dat Ma
pleton verdacht zou worden.
(Wordt vervolgd).
