NA DE RAMP VAN DE „ORAZIO".
Contrabande
Zoidóehz 6ou/fca/nt
47 opvarenden van het door brand vernielde Italiaansche passagiersschip
.Orazio" werden te Marseille aan wal gebracht, waar zij een liefderijk
onthaal vonden
Mevrouw Chamberlain, echtgenoote van den Britschen premier, onderhoudt
zich met eenige leden van de Australische luchtmacht, tijdens haar bezoek
aan Australia House te Londen
Na het hachelijk avontuur in de Golf
van Biscaje - De kapitein van de
.Arendskerk" m de haven van Lissabon,
waar de opvarenden van het schip aan
land waren gezet
Winter -n AmeriKo ue zware ijs
gang op de Hudson veroorzaakte veel
moeilijkheden voor de scheepvaart. De
ferry-booten konden ternauwernood
den dienst onderhouden
Behouden een wal. - Een aantal leden der bemanning van de .Arendskerh" .d= "leu"e premier in gesprek met
uliri Paderewski ter gelegenheid van de eerste vergadering van
btj bun aankomst te L.ssabon waarheen r,, werden overgebracht, nadat hun Poo|schen Nation.len Raad tn het gebouw van de
sch.o was getorpedeerd ambassade pari?
FEUILLETON
Uit het Engelsche van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden)
18)
Hector verviel weer in diep stilzwijgen.
Toen hij weer sprak, was het een andere
vraag, die hij deed:
Zyn de Calloway's van het geheim
van de Duivels Kloof op de hoogte?
Ja, was het antwoord, maar zij zijn
volkomen te vertrouwen; u kunt die twee
gerust buiten beschouwing laten.
Van hun betrouwbaarheid ben ik ook
overtuigd! was Hector's antwoord, maar
ik vraag me af, of de geheimzinnige ver
dwijning van het meisje niets met dezen
brief te maken heeft. Misschien heeft
iemand haar mee naar Londen gelokt,
iemand die vermoedens had en nu van
haar verdere bijzonderheden is gewaar
geworden door bedreigingen. Deze man,
wie hij ook is, deinst misschien voor wei
nig of niets terug en misschien is Bessie
Calloway niet vrij, om te doen wat ze wil.
U bedoelt, dat ze misschien ergens
is opgesloten? nep Madge. Wat een
vreeselijke gedachte! En misschien deinst
hij voor geen enkel middel terug om te be
letten, dat Bessie ooit zal vertellen, wat
ze heeft doorgemaakt.
Misschien is 't niet zoo erg, maar
ik heb een sterk vermoeden, dat de ver
dwijning van Bessie er mee te maken
heeft, antwoordde Hector, plotseling met
een energieke beweging opstaand. Ik zal
alle krachten- van ons blad mobiliseeren,
om het meisje op te sporen en om de ge
schiedenis van dien mynheer Lucius Shai-
pe en zyn bankrekening grondig te onder
zoeken De Lynx heeft een geweldigen in
vloed, ze is een gevaarlijk vijand, maar
een goed vriend. Als u het goed vinat, zaj
ik nu gaan en haar vriendschap trachten
te winnen voor uw zaak.
Dus u zuit naar Londen moeten gaan?
vroeg de graaf een oeetje ontmoedigd.
Neen, dat is met noodig. Ik kan te
legrafisch voor ailes zorgen, want ik ben
overtuigd, dat wij hier in de buurt onzen
slag moeten slaan.
Wanneer zien we u terug? vroeg lord
Purbeck.
Beter, dat we dit niet afspreken, was
het antwoord. Zoodra ik iets weet, kom
ik op de Abbey, maar ik kan me onder
deze omstandigheaen moeilijk binden.
Doe zooals u wilt, zei Lord Purbeck,
met een voor zijn doen ongewone gedwee
heid, maar u doet alsof u myn strijd
heelemaal alleen moet voeren. Is er niets,
dat ik kan doen?
Hector dacht eens even na.
Ik zou graag eens met Jem Carter
willen praten, zei hy. Ik wil probeeren uit
hem te krijgen, hoe hij er toe kwam te
veronderstellen, dat ik de oorzaak was van
Bessie's verdwijning. Hij is zeker in de
groeve?
Ik zal Budge opbellen en hem op
dracht geven u binnen te laten, wanneer
u wilt. Nog iets?
Ja, wanneer Budge of u een of andei
vermoeden hebben omtrent de wyze waar
op Cassidy om het leven is gekomen, my
dat te willen meedeelen. Hij is doodgescho
ten vóór hy in zee werd gegooid. Misschien
is het niet onmogelyk, dat hij zijn leven
heeft verloren Dij een poging uw geheim te
verdedigen.
Wij hebben ook gedacht aan een
spion, antwoordde de graaf. Maar wie?
En tot vandaag hebhen we nog nooit ge
merkt, dat iets van ons geheim was uitge
lekt behalve u dar!
Dan moeten we het zonder die gege
vens zien te redden, zei Hector en daar
mee nam hy afscheid.
Detectivewerk.
Hector ging op een draf naar het post
kantoortje in het dorp, achter de Abbey
en verzond een neeel serie codetelegram
men aan verschillende leden van de redac
tie van de Lynx Het langste was dat aan
den hoofdredacteur en het gaf Hector een
heerlijk gevoel van opluchting, dat hij weer
volkomen onbevangen tegenover Laurence
Wraxall stond. Hij moest vrij lang op de
antwoordtelegrammen wachten en toen deze
hem verzekerden,.dat al het mogelijke zou
worden gedaan, richtte hy zijn schreden
naar de groeven. Hy had zoo goed en
kwaad dit ging in het dorp geluncht in
den tyd, dat hij op de telegrammen wacht
te, zoodat hij niet eerst weer naar huis
hoefde. Toen hij bij de groeven aankwam,
zag hij John Budge al in de poort staan,
met een vriendelijken grijs op zijn gezicht.
Kom binnen, mijnheer, zei hy, bijna
hartelijk. Ik had u af verwacht Ik
hoop, dat u niet weer een van uw Japan-
sche kunstjes op me zult probeeren van
daag.
Neen, Budge, we vechten nu aan den
zelfden kant, zooals je wel zult hebben ge
hoord antwoordde Hector en zyn intuitie
deed hem zyn hand uitsteken.
De reus John Budge greep zijn hand en
bekrachtigde een vriendschap, die ze zeer
noodig zouden hebben in de komende da
gen. Hector Keek vol belangstelling om
zich heen, toen Buldge, nadat hij de poort
gesloten had, hen? voorging naar zijn kan
toer, langs een groep kleinere gebouwen,
die voor het meerendcel onbewoond waren,
ofschoon hy bij enkele een glimp opving
var. stoere gestalten die lagen te slapen
in ruwe kooien, terwyl hier en daar iemand
zat te rooken of bezig was zijn potje te
koken.
We hebben een échte marmerhandel
ook, maar op kleine schaal, verklaarde
Buige, die de belangstelling van den ander
opmerkte. De echte arbeiders zijn nu
laar beneden aan het werk. Die mannen
daar behooren tot de nachtploeg, zij zor
gen voor hetgeen hier 's nachts wordt aan-
gevotrd Ze mogen niet uit de keeten over
dag, als men zou zien. dat ze niets deden,
zou dit argwaan kunnen wekken.
3yna zoo erg als in een gevangenis,
was Hector's opmerking.
Niet wanneer u bedenkt, wat ze be
taald krijgen voor hun werk, zei Budge,
terwij' hij een stoel voor zijn gast aan
sleepte, en zelf op een tafel ging zitten.
Nu. mijnheer Yeldham, ging hij voort,
ik ben heelemaal in het vertrouwen van
zyn lordschap en in zijn telefoongesprek
vertelde hij my over uw vermoedens aan
gaande Bessie Calloway. Voor u aan het
werk gaat, zal ik u iets vertellen, dat ik
nog aan niemand verteld heb, omdat ik
bang was haar moedei ongerust te maken
en ook cmdat het lykt, dat het onmogelyk
met Betsie in verband kan staan, omdat
haar beste kleeren allemaal weg waren.
En de opzichter vertelde, hoe hij gehoord
had van dien kreet vlak na middernacht.
Ik heb de heele baai afgezocht, myn
heer, maar ik heb geen spoor van haar
gevonden. Misschien staat die kreet in geen
enk°' verband met het arme kind. maar ik
dacht, dat u 't toch behoorde te weten, nu
u ons komt helpen naar dien schurk te
zoeken, die zijn lordschaps plannen in de
war dreigt te sturen.
Hecto: nam zijn pyp, stak deze aan en
rookte een tijd zwijgend.
Vertel me eens. Budge, zei hy eindelijk,
was jy ook van meening, dat ik de oor
zaak was van Bessie's verdwijning?
Neen, mijnheer Yeldham was het
antwoord van Budge, maar ik had wel
vermoedens tegen dien anderen huurder,
die glibberige pand. Hij was in bed, vóór
Bessie naar boven ging en hij kwam pas
beneden, nadat haar moeder ontdekt had,
dat het meisje er niet was. En sedert dien
tyd ner.ft hij het -huis nauwelijks verla-
:en. Iemand kan niet op twee plaatsen ge
lijk zyn. U begrypt wat ik bedoel?
Ja. ik begrijp wat je bedoelt, zei
Hector nadenkend. Maar als ze nu eens
uit huis waren geslopen, alleen of samen
en de man aheen zou zijn teruggekomen,
dan zou dal c'e verklaring kunnen zijn van
den kreet.
Maar niot van het feit, dat haar Zon-
dagsche '<!eeien weg zijn, mijnheer. Ze
zou die toch niet aantrekken voor een ont
moeting aan het strand een meter of wat
van hun hu;s? hield Budge vol.
Misschien niet, stemde Hector toe, of
schoon hy rhp een andere verklaring dacht
voor he feit. dat haar Zondagsche klee
ren vermist weiden, een verklaring, die hij
voorloopig voor zich hield.
(Wordt vervolgd).
