THOMASVAER EN PIETERNEL.
Contrabande
3)e £eicbclve0ou^cmt
Thomasvaer en Pieternel bij hun Nieuwjaarswensch tijdens de traditioneele
opvoering van .De bruiloft van Kloris en Roosje' in den Stadsschouwburg
te Amsterdam
Het nieuwe raadhuis van Drunen, dat
in Februari a.s. officieel in gebruik
genomen zal worden, nadert zijn
voltooiing
Het bij de Ned. Scheepsbouw Mij. voor
rekening van de Russische regeering
gebouwde motor-passagiersschip .Josif
Stalin' maakte een goedgeslaagde
proefvaart op het IJ en het Noord
zeekanaal
De Pauselijk internuntius, Z.Exc. Mgr. P. Giobbe bracht een Nieuwjaars- Bij het afscheid van den heer J M J. H. Lambooy als burgemeester van
q I li tl c Ki ist u Hilversum - Na afloop van de huldiging kwamen velen den vertrekkenden
bezoek aan den minister van Buitenlandsche Zaken, mr. E. N. van Kleffens K burgervader groeten
De verwoesting aan een der gebouwen te Huisduinen
tengevolge van de bomexplosie, waarbij ongeveer alle
woningen in deze badplaats beschadigd werden
De bekende schrijfster, mevrouw Anna van Gogh Kaulbach, die te Amsterdam haar zeven-
.''qsten verjaardag vierde, temidden van haar kinderen en familieleden die haar kwamen
gelukwenschen
FEUILLETON
Uit het Engelsche van
I
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
8)
Het meisje, dat met een vriendelijken
glimlach naar hem had geluisterd, scheen
door dit antwoord teleurgesteld. Haar
mooie oogen keken hem plotseling koel
aan en er was een merkbare scherpte in
haar oogen::
Dus u bent Mr. Smyle Mapleton?
Pardon, mijn naam is Yeldham, Hec
tor Yeldham. Mr. Mapleton is de andere
huurder bij juffrouw Calloway.
Het gezicht van het jonge meisje klaar
de weer op en ze vroeg:
Hebt u dan misschien een zuster. He
len Yeldham, die twee jaar geleden op
kostschool was in Parijs bij Madame de
Proublot? Ze was een van mijn beste
vriendinnen. Ik herinner me, dat ze dik
wijls sprak over haar broer Hector, die
aan de redactie van de „Daily Lynx" was.
Ja, Helen is mijn zuster en ze voltooi
de haar opvoeding, zooah men dat noemt,
bfj madame de Proublot. Mag ik mis
schien.
Natuurlijk heeft u het volste recht
üijn naam te weten. Ik ben Madge St.
dhelra. Mijn vader is Lord Purbeck en
woon op Purbeck Abby. Ik had eerst
gedacht u te vragen onzen tuin eens te
komen zien, uit dankbaarheid voor wat u
voor Doggie gedaan hebt, maar nu hoop
ik, dat u ons vriendschappelijker wilt ko
men opzoeken. Ik zal mijn vader zeggen
u te dineeren te vragen, dan kunt u me
alles vertellen over Helen.
Voor hij kon antwoorden, hoorde Hector
voetstappen en omkijkend zag hij een groo-
ten bejaarden man in korte wijde broek
en sportkousen op hen toekomen. Het was
niemand anders dan Lord Purbeck, groot
grondbezitter, amateur marmerhandelaar
en bovenal bekend als kampioen tegen de
afschaffing van de kustwacht.
Lady Madge liep hem enkele passen te
gemoet.
Vader, Mr. Yeldham heeft daarnet
Doggie's leven gered met gevaar voor zijn
eigen leven en hij blijkt de broer te zijn
van mijn beste schoolvriendin, Helen Yeld
ham, begon ze onstuimig. Hij is hier
met vacantie en logeert in het huisje van
Martha Calloway. Wilt u mijnheer Yeld
ham te dineeren vragen?
De graaf glimlachte vol liefde tegen zijn
dochter en reikte haar nieuwen protégé
een gebruinde hand. Hij had heldere, door
dringende oogen en er tintelde iets van
humor in zijn glimlach, hetgeen Hector
van het eerste oogenblik af voor hem in
nam. Zijn sterk ontwikkelde gave om met
een enkelen blik zijn medemenschen te
schatten, overtuigde hem onmiddellijk, dat
deze man geen dwaze maniak was, zooals
sommige partijbladen hem hadden ge
tracht voor te stellen.
Natuurlijk r mijnheer Yeldham wel
kom op Abby, zei hij met een diepe stem,
die uitnemend paste bij zijn forsche ge
stalte. En hoe eerder hij komt, hoe lie
ver. Kunt u misschien vanavond komen,
Mr. Yeldham? We dineeren om acht uur,
misschien vindt u het goed, dat we het
officieele bezoek vooraf voor dezen keer
overslaan, want ik heb het heel druk van
daag.
Hector mompelde iets van een groot ge
noegen en het was hieer dan een conven
tioneel gezegde. Hij had niets menschelijks
moeten hebben om niet sterk onder de be
koring te komen van de vrijmoedige cama
raderie, die een zoo bekoorlijk meisje als
Madge St. Aldhelm hem aanbood.
Ik hoop, dat u een prettige vacantie
zult hebben, zei Lord Purbeck hoffelijk.
Als ik niet mis ben in mijn veronder
stelling, dat u advocaat is, dan heeft u
waarschijnlijk nog enkele maanden vacan
tie voor den boeg, ofschoon het moeilijk
aan te nemen is, dat u al dien tijd hier
in deze wildernis zult doorbrengen.
Uw veronderstelling is zeker heel
vleiend voor mij, maar ik ben maar een
hardwerkend journalist, een soort inspec
teur van politie bij de „Daily Lynx", waar
twee ingewikkelde zaken al weer op me
wachten na een vacantie van drie weken.
Tusschen twee haakjes, het eene geval zal
u misschien interesseeren, omdat het een
onderwerp raakt, waarvoor u warm loopt,
het weer opkomen van smokkelarij ten
gevolge van de bezuiniging en gedeelte
lijke opheffing van de kustwacht.
Een bijna onmerkbare verandering kwam
over het massieve gelaat van Lord Pur
beck. De uitdrukking er van was positief
minder joviaal geworden, maar of de ont
dekking, dat hij „iemand van de courant"
op de Abby had geinviteerd of het spreken
over den maatregel, waartegen hij zoo
heftig opgetreden was, kon Hector niet
uitmaken. Het ontging hem echter niet,
dat er een trek van ernst, een schaduw
bijna, over Lady Madge's pikante gezicht
je gleed.
De eenigszins pijnlijke stilte, die volgde,
werd verbroken door Lord Purbeck's lach,
een lach, zoo hartelijk, dat hij bijna iets
geforceerds had.
Ja, zei hij, U is aan het goede
kantoor voor theoretische beschouwingen,
maar ik vrees aan het verkeerde adres
voor een journalistiek buitenkansje. Het
zou een buitengewoon knap smokkelaar
moeten zijn, die hier zou kunnen beginnen
in de buurt van de marmergroeve, die ik
weer in bedrijf heb gesteld. Zoo'n waag
stuk zou zeker opgemerkt worden door
mijn werkvolk of door de bemanning van
de booten, die hier marmer komen laden.
U heeft misschien opgemerkt, dat er nu
ook weer een boot voor de pier ligt om ge
laden te worden.
Ja, dat heb ik gezien, antwoordde
Hector. Maar u moet niet denken, dat
ik hier ben om ontdekkingen te doen. Ik
kom hier om uit te rusten en straks weer
des te beter in staat te ziin, dergelijke
karweitjes op te knappen.
Dan tot vanavond, mijnheer Yeld
ham, mijn dochter en ik zullen u met ge
noegen om acht uur ontvangen.
Met deze woorden nam Lord Purbeck
afscheid en sloeg den weg in naar de mar
mergroeve; Lady Madge ging met hem
mee, na een hartelijk knikje tegen Dog
gie's redder.
Liefde en mysterie.
Hector Yeldham bleef dien heelen mor
gen en middag van huis. Hij lunchte in
een dorpsherberg, zes mijl verder aan de
kust en het liep reeds tegen den avond
voor hij zich weer in de vallei bevond, waar
Martha Calloway's kleine huisje stond, ge
nesteld onder de heuvelrij. Toen hij dicht-
by het huisje gekomen was, zag hy zijn
medehuurder, Mr. Smyle Mapleton over
het tuinhekje leunen in druk gesprek met
een man. Toen hij door het hekje ging,
dat Mapleton met een beleefd „Goeden
avond", voor hem opende, herkende hij in
den anderen man den jongen arbeider,
wiens uitbundig gezang tot zwygen waf
gebracht door de vuisten van den opzich
ter.
Van dichtbij gezien, bleek de zanger een
knappe jonge kerel van een jaar' of twin
tig met een eerlijk, open gezicht, dat nu
echter vertrokken was door een emotie,
waarvan Hector .ïiets begreep, want het
was duidelijk, dat dc blik van somberen
haat, die op dat gezicht lag, voor hem
bestemd was. De eenige verklaring, die hij
daarvan bij mogelijkheid kon vinden,
was, dat Mapleton hier op de een of ande
re geheimzinnige wijze de hand in moesi
hebben. Hector beloofde zichzelf het genoe
gen, om het geheim van den wraaak van
den fossielen-zoeker te ontraadselen!
Maar dat kon wachten! Voor het oogen
blik werd hij geheel in beslag genomen
door zijn bezoek op Purbeck Abby en hij
had niet zoo heel veel tijd meer, daar hij
bij gebrek aan een geschikt voertuig, zou
moeten loopen. Hij ging zijn kamer bin
nen en belde. Martha Calloway verscheen
en bekeek hem, naar het hem voorkwam,
met een critischen blik.
IWordt vervolgd).
