Nieuwe uitgaven
LUCHTVAART
DINSDAG 2 JANUARI 1940
9E cms-HF COURANT
VIERDE BLAD - PAG. 12
GEMEENTERAAD VAN BOSKOOP
Traditiegetrouw had op Nieuwjaarsdag in den Stadsschouwburg te Amsterdam de opvoering plaats van .Gijsbreeht van Aemstel".
Een scène uit Vondel's bekend drama, waarin de hoofdrollen verto kt werden door Albert van Dalsum en Charlotte Köhler
(Vervolg)
Algemeene beschouwingen.
Aan de Algemeene beschouwingen na
men deel de heeren A. Brand Pzn., J. van
Wengerden, W. de Ruyter, P. D. Noest en
D. Veerman. Over het algemene waren de
ze beschouwingen sober en, mede in ver
band met den niet rooskleurigen toestand
van Boskoop, ziet nog een mogelijk in de
bemoeiingen van regeeringswege, wanneer
ibij de afkoop der artikelen de kostprijs
zooveel mogelijk benadert wordt, benevens
wanneer het kwantum zoodanig waard is,
dat het bedrijf in stand kan worden gehou
den. In het verloop van zijn betoog, be
treurt sp. het, dat door een der vroegere
leden de opmerking werd gemaakt, dat de
ze er voor zou zorgen, dat een eventueel
te benoemen ambtenaar in geen geval
katholiek zou zijn. Spr. vraagt of het col
lege zich hierdoor heeft laten beïnvloeden.
-Hij eindigt met een woord van waardee
ring over het beleid van B. en W. waarna
de heer van Wengerden het woord ver
krijgt. Ook deze spreekt zijn waardeering
voor het college uit en bespreekt den toe
stand van het bedrijf in Boskoop in den-
zelfden trant ongeveer als de hee Brand.
De heer de Ruyter zag nog wel een toe
komst in de emigratie van jongere kwee
kers naar het buitenland, zooals Zuid-
Afrika, waardoor de overigen in Boskoop
wat vrijer zouden kunnen ademhalen. Ver
volgens is hij er vierkant tegen, evenals
ook de vorige sprekers, dat de opcenten
op de personeele belasting zouden worden
verhoogd. Hiermede zouden zeer vele per
sonen worden getroffen, die bijna geen
inkomsten genieten. Ook vindt hij, wat be
treft de schoonheidscommissie, dat het op
gerichte Wijkgebouwtje aan de galerij een
misdaad is van het werk „Stad en Land
schap." Spr. vind de kennismaking met
dit instituut niet zoo bijzonder.
Vervolgens spreekt de heer Noest, die
van oordeel is, dat de verschillende afdee-
lingen, zooals het Burgerlijk Armbestuur
geen voldoende gelegenheid hebben gehad
alles onder het oog van B. en W. te bren
gen in verband met het snelle, wat al te
snelle werken van het college. Wat de
verhooging der belasting betreft, zag spre
ker dit liever in progressieven geest en spr.
stelde zich beschikbaar een schaal op te
ibouwen.' Een subsidie voor de schoolvoe-
ding acht hij van het grootste belang als
ook een schoolartsendienst als controle op
de ondervoeding. Vervolgens vindt spr.
het gewenscht, dat de gelden, welke nu
yorden gegeven aan de Burgerwacht en
de B.-V. Landstorm, nu worden besteed
aan den Luchtbeschermingsdienst.
Nadat ook de heer Veerman in dezelfde
geest als voorgaande spr. zijn algemeene
beschouwingen had gehouden, ging de
voorzitter tot zijn antwoord over. Ook hij
deelt het oordeel van den heer de Ruyter,
dat er in emigratie, tewerkstelling in
plantsoenen enz. voor Boskoop perpectief
is. Maar daarmee zijn we er nog niet.
Daarbuiten staat de vraag van menschen,
die geestelijk en financieel ten einde raad,
Claude Houghton. De vreem
deling van drie hoog achter.
Uit het Engelsch vertaald door J.
E. Gorter Keyser. Zuid-Hol-
landsche Uitgeversmaatschappij.
Het boek is door Houghton geschreven
op het tooneelstuk van denzelfden naam
door Jerome'K. Jerome en het is om meer
dan een reden een merkwaardig boek.
Hij laat het spelen in 24 uur. Al wat er
bestaat aan menschelijke afgunst, verne
dering, zelfzucht, haat en hoogmoed zit
bijeen in hen, die de bewoners vormen van
dit Engelsch pensioen.
En binnen 24 uur ziet ieder na een ge
sprek met een vreemden gast die geko
men is, zich zelf zooals hij in werkelijk
heids is.
Het is vervolgens merkwaardig om de
wijze, waarop deze verandering zich vol
trekt zóó menschelijk' zijn de gesprek
ken, zóó natuurlijk de dialogen, dat men
nauwelijks aan iets hoogers denkt, hoog
stens aan een man, die alle zelfzucht heeft
afgelegd, een man, die er op uit is om goed
te doen. En dan is het merkwaardig om
de eigenaardige ontknooping. Wie was die
vreemdeling en dan stapt de schrijver van
de natuur over in de bovennatuur en
schrijft hij de laatste regels van zijn boek:
„Plotseling werd de hall door een mach
tig licht overgoten. Stasia stond als ver
heerlijkt midden in dien glans".
Of deze oplQSsing de literaire waarde
van dit boek honger maakt, wagen wij te
betwijfelen, al kunnen wij tegen deze op
lossing zeker geen andere bezwaren aan
voeren, dan dat zij wat al te gemakkelijk
is. Maar het boek is met meesterschap 'ge
schreven en bovendien in staat heel wat
menschen beter te maken. De vertaling is
voortreffelijk. Wij vermelden volledigheids
halve dat dit boek deel uitmaakt van een
voortreffelijk in witten band uitgegeven
serie wereldlitteratuur, bestaande uit 7 dee-
len in kartonnen koker, die echter ook af
zonderlijk verkrijgbaar zijn.
Howard Spring. O Absalom.
Vertaald door dr. J. N. C. van
Dietsch. A. W. Sijthoff's Uitge-
vers-maatsch appij.
Na de groote opgang, welke „O Absalom"
in Amerika en Engeland heeft gemaakt, is
het in een kloeke uitgave 500 bladzijden
thans ook in Nederlandsche vertaling
verschenen. Tie groote opgang valt te be
grijpen. Het is een suggestief boek, een ik-
roman, waarin de schrijver zich sterker
met den hoofdpersoon van zijn boek ver
eenzelvigt. Hij hoeft dit voortreffelijk ge
zijn. Die een direct antwoord op hun vraag
willen hebben, die zij mij stelden. „Wat
moet ik doen." Ik acht het niet tot mijn
taak, aldus spreker, iets te zeggen waaruit
zij voor zich zelf de conclusie moeten trek
ken „Ruim op". Maar zij, die persoonlijk
voor zich met hun bestaan als kweéker
hebben afgerekend, die er niets meer in
zien en die hun strijd reeds gestreden heb
ben, die zoeke iets anders. Een ander punt
is: Waarom past het „Groene Kruis"-
gebouwtje niet op-de galerij? Bij die mooie
groote brug. Ik zou kunnen vragen, wat
past er wel in die omgeving. Wat de per
soneele belasting betreft, die is progres
sief. Over de kindervoeding maakte de
voorzitter de vergelijking met den golf
slag van het water. Wanneer er subsidie
voor zou worden gegeven, kon de golfslag,
welke nu de rots omspoelt, wel eens terug
trekken. Nu is het een particulier iets. En
wanneer de gemeente het tot zich zou
nemen, die vooralsnog werk genoeg heeft,
zouden velen hun gaven niet meer geven.
Nu zijn de menschen, de gevers enthou
siast over hun werk en het gaat goed. Wat
betreft het afvloeien der gelden van Bur
gerwacht en B.V.L. naar den Luchtbe
schermingsdienst, wijst de voorzitter er op,
dat de Burgerwacht, voor ieder burger, die
voor recht en orde is, de aangewezen in
stantie is om actief zijn persoon er voor
te geven. Hiermede is de middagvergade
ring beëindigd.
Nadat in de middagvergadering de
Raad zich had gewijd aan de Algem. Be
schouwingen, werd in de avondvergade
ring de begrooting artikelsgewijze behan
deld.
Bij het electriciteilsbedrijf dringen de
heeren Boekraad en 't Hart erop aan een
zoo spoedig mogelijke verlaging van de
klokken en meterhuren te bewerkstelligen.
Aan de hand van verschillende begroo-
tingspesten meent de heer Boekraad, dat
deze vermindering der inkomsten, gezien
de groote winsten van dit bedrijf, weinig
zalschaden en de inwoners voor het
grootste deel zeer zal baten. B. en
W. blijven hun standpunt verdedigen en
achten deze manier ongezond zaken doen.
Het hierna volgende voorstel van den heer
Boekraad, om de meterhuur met 1/3 ge
deelte te verlagen, wordt in stemming ge
bracht en met 8 tegen 5 stemmen verwor
pen.
De begrootingen der drie bedrijven, in
stemming gebracht, werden aangenomen
met 2 stemmen (die van de heeren Boek
raad en 't Hart) tegen.
Alsnu kwam aan de orde de Gemeente-
begrooting.
Het voorstel om de klokken toch te blij
ven luiden om 12 uur 's middags werd
met 7 tegen 6 stemmen aangenomen. Wat
betreft de Handelscursus-subsidie kon
hier nog geen beslissing vallen, daar de
commissie van onderzoek nog niet klaar
was met haar taak. Het antwoord van de
Chr. en Neutr. Middenstandsvereeniging
moet nog worden afgewacht. Een belang
rijk punt vormde nog het Borgstellings
daan. Howard Spring is een rasschrijver,
die bovenal treft door zijn diepe, ongekun
stelde verteltrant. Hij bezit de gave op de
meest eenvoudige wijze een toestand, een
omstandigheid dwingend voor den lezer op
tc roepen zonder dat er iets geforceerds is
in zijn stijl.
Als hij zijn verhaal aldus begint: „Ik
haalde graag de wasch van de Moscrops en
mijn moeder waschte liever voor mevrouw
Moscrops dan voor wie ook. Dat kwam,
omdat mevrouw Moscrops altijd een stuk
gele zeep bij het waschgoed inpakte. Nie
mand anders dacht aan zoo iets", dan hebt
u daar Howard Spring in levende lijve.
Het verhaal ontwikkelt zich rustig en mee-
sleepend. De schrijer heeft geen haast. Rus
tig neemt hij den lezer mee in iedere ver
dere ontwikkeling, die hij eenvoudig ver
telt en natuurlijk, zoodat er geen zweem
van twijfel aan de mogelijkheid ervan ont
staat.
Howard Spring bewijst in dit boek zijn
meesterschap echter ook nog op een an
dere wijze. Hij vertelt hier het leven van
een jongeman, die in goeden doen ge
raakt en zich ontpopt als een succesvol
romanschrijver.
Hij heeft een vriend, die drie kinderen
krijgt. Maar die drie kinderen zijn de nood
zakelijk entourage voor het leven van zijn
eigen zoon, dien hij volkomen verkeerd
opvoedt, met al de tragische gevolgen van
dien. Dit is de quintessens van zijn ver
haal. Een opvoedingsprobleem dus, maar
zoo natuurlijk ontwikkelt de schrijver zijn
probleem, dat hij met tal van andere pro
blemen o.a. de Iersche vrijheidsstrijd „ver
lucht", dat er geen oogenblik spnke is van
b.v. een moraliseerenden toon, waartoe dit
onderwerp gemakkelijk zou voeren. Het
geval zelf en de ontwikkeling er van zijn
de beste moraal. Met dit geval is het ge-
heele Londensche leven uit den vorigen
oorlog en de Iersche kwestie samengewe-
ven en de zeer aparte, gave figuren als
kapitein Judas, Dermot en Steila, Donelly,
Livia en Maeve staan rond de beide hoofd
figuren even krachtig en niet gedistan-
ceerd als de hoofdpersoon zelf. William
Essex verliest, omdat hij zijn zoon ver
keerd opvoedde. Iedereen verliest. Het is
de doode, die wint.
Dit gave boek is misschien vooral voor
den tegenwoordigen tijd van belang, niet
alleen om wat er in geschreven staat, maar
vooral ook omdat het er zóó in geschre
ven staat.
Willem van Iependaal. De dans
om de rinkelboom. Uitgave
De Arbeiderspers.
Het eene boek na het andere verschijnt
van de hand van Willem van Iependaal.
fonds voor Gouda en Omstreken. De sub
sidie werd wederom voor 1940 verleend.
Over het snijden van greffels tot verede
ling van wilde onderlagen, welke greffels
uit de plantsoenen worden gesneden, vindt
de heer D. Veerman, dat het hout niet
meer moet worden weggegeven, maar ver
nietigd dient te worden. Door een derge
lijke handeling ziet spreker de handel in
greffels bedreigd. Aldus werd besloten de
greffels te vernietigen. Omtrent de werk-
objecten vraagt de heer Smit, waarom de
Zuidkade niet wordt verbeterd. De heer
Haring, weth. der Gem.werken, antwoordt,
dat door de mobilisatie het plan is ver
schoven en voorloopig de bestaande toe
stand wordt gehandhaafd. Een zeer breed
voerig betoog werd wel gewijd aan de ver
hooging der opcenten op de personeele be
lasting. De heer Noest zag gaarne, dat deze
belasting progressief zou worden opgezet.
De heer Noest neemt een voorstel in de
zen geest terug na de toezegging van den
voorzitter, dat de zaak door dezen aan den
heer Noest tót voldoening zal worden uit
gelegd, onder vier cogen. De verhooging
blijft dus, zooals B. en W. die hebben
voorgesteld. Te middernacht werd de ver
gadering gesloten.
Allemaal volksche romans maar wie meent,
dat. van Iependaal de lezers en de lachers
op zijn hand weet te krijgen door het ver
tellen van alleen maar volksche gijntjes,
vergist zich deerlijk. Het is wonderlijk te
ervaren over welk een rijkdom van taal
van Iependaal beschikt en al lezend gaat
men verlangen naar iets van grooter al
lure van de hand van dezen schrijver.
Want dit volksche boek staat litterair heel
wat hooger dan de meeste hedendaagsche
z.g. litteraire romans.
Ook weer in dit kleine, grappige Rot-
terdamsche leven is van Iependaal thuis.
De humor van zijn personen is zoo gezond,
dat men zit te genieten van hun taal, die
heel natuurlijk is en toch nooit banaal
wordt. Er is geen enkele geforceerde grap,
de karakters zijn oer-wezenlijk en natuur
lijk en daarom boeit dit kostelijke boek
tot den laatsten regel. Wie zijn humeur
eens wil herstellen, leze dit.
Zilahy Lajos. Wat meedreef
met den stroom. Vertaald door
M. H. Székely Lulofs. Zuid Hol-
landsche Uitgevers-maatschappij.
De Hongaarsche schrijver Zilhaky Lajos
is een geboren novellist. Hij vertelt de sub
tiele, soms bijna onwezenlijke dingen des
levens zoo ragfijn, dat men lezend soms
het gevoel heeft, dat een verkeerd woord
in staat zou kunnen zijn, het prachtige web
dat hij weeft stuk te stooten.
Deze roman is eigenlijk een uitgebreide
novelle. Twee menschen, die gelukkig le
ven aan den oever van een stroom, vinden
een vrouw, een mooie, jonge vrouw, die
met dien stroom is meegekomen Zij zegt
niet vanwaar zij komt, maar de menschen
nemen haar op. Zoo komt zij in hun le
ven, vreemd en geheimzinnig. Maar er
ontstaat een liefdestragedie tusschen den
man en haar. Zij verstoort het huwelijks
geluk, maar juist op het critieke oogenblik
verdwijnt zij in den stroom, die haar had
aangevoerd. Een modern sprookje, maar
fijn verteld.
D. Logeman—-van der Willigen.
Suomi. (Finland). Het Land van
de Kalevala. Sijthoff's Uit
geversmaatschappij.
Er is over Finland dat wel op droevige
wijze in het teeken der belangstelling
staat indertijd een boekje verschenen,
waarvoor nu opnieuw de aandacht wordt
gevraagd.
En waarlijk, wie nu in Finland's moe
digen, bijna heldhaftigen strijd geïnfor
meerd wil zijn over dat land en zyn volk,
zijn geschiedenis en zijn cultuur, voor hem
is dit eenvoudige boekje van 75 bladzij
ZEVENHOVEN
s^oop der bevolking.
Het jaar 1939 begin met een bevolking
van 1077, waarbij de vrouwen in de min
derheid bleven, n.l. zich met 512 gesteld
zagen tegenover 565 mannen.
Door geboorte nam de bevolking toe met
21, een cijfer in geen 25 jaar zoo laag ge
weest; het sterftecijfer was el even laag,
n.l slechts tien.
Vestiging overtrof verre vertrek, waar
door de bevolking op 31 December 1102
bedroeg.
Er werden niet minder dan 17 huwelij
ken voltrokken. Het jongste bruidje was
20 jaar, de oudste 43; bij de mannelijke
partij was dit 22 en 66 jaar.
Werkloosheid. Aan het einde van het
jaar stonden niet minder dan 54 werkzoe
kenden bij de arbeidsbemiddeling inge
schreven. Grootendeels is dit te wijten
aan de vorst, daar de werkverschaffing
waarin ongeveer 29 personen waren
geplaatst is stopgezet.
den een betrouwbare gids. En de Finnen
verdienen het wel, dat wij wat meer van
hen weten. Finland kennen is het liefheb
ben. En in dit boekje kan men het waarlijk
leeren kennen.
Hunkering des Harten. (De roman
van een doktersvrouw). Mil
dred Walker. Uitgave van
A. G. Schoonderbeek, Laren.
Bij de bespreking van een boek als dit
voelt de recensent zich wel zeer gehandi
capt door het feit, dat hij verslag moet ge
ven van en recht moet laten wedervaren
aan den inhoud van een boek van 270 blad
zijden, waarvan er goedschikt geen en
kele kan worden gemist. Dit komt niet
door een stortvloed van gebeurtenissen of
vanwege een grot aantal figuren. Deze
laatste zijn gauw genoemd. Het zijn dr.
Daniël Norton, diens vrouw Sue en zijn
vrouws zuster Jean. Na een gelukkig hu
welijk van bijna twintig jaar, openbaart
zich bij Sue een ongeneeslijke ruggemergs-
ziekte. Dokter Norton, die ondanks al zijn
bekwaamheid machteloos moet toezien,
dat zij, die hij het meest ter wereld lief
heeft, langzaam maar onontkoombaar door
de ziekte wordt gesloopt, tracht haar in
den waan te houden, dat genezing nog
mogelijk is. De mensch is geneigd te ge-
looven wat hij hoopt. Ook Sue Norton.
Maar het kan niet uitblijven, dat zij zich
eenmaal rekenschap geeft van dit bedrog-
om-bestwil. En nog iets anders komt zij
met haar door ziekte gescherpte zintuigen
op het spoor: Jean, haar zuster, woont bij
hen in en bestiert de huishouding. Het is
een lieve, hoogstaande jonge vrouw. Zij
houdt van Sue, zij hemdt van Dan. Al deze
menschen houden eerlijk en oprecht van
elkaar. Dat kan niet anders. Want zelfs
wij, lezers, kunnen, dank zij de gave van
Mildred Walker om levende menschen te
teekenen, onze sympathie aan geen van
hen onthouden. En dan gaat gebeuren wat
wij als onvermijdelijk zien aankomen. Er
is een onweerstaanbare hunkering naar
geluk in de harten óók van hen, die ge
hoorzaam willen blijven aan de wetten
van eer, plicht en huwelijkstrouw. Waar
de dood wenkt vooi den een, daar wenkt
het leven voor den ander, het is niet an
ders. De nooden en conflicten in de ziel
en in het leven van deze menschen zijn
door de schrijfster uitgebeeld met een zui
verheid van taal en een innigheid van aan
voelingsvermogen, die de doordringende
kracht van het geheel des te sterker doet
spreken.
Het is eenvoudigweg een goed boek, dat
men na lezing bewogen en dankbaar ge
stemd uit de hand legt.
DE TWEEDE AFRIKA-VLUCHT VAN DE
„REIGER".
Bemanning definitief aangewezen.
De bemanning van het K. L. M.-vlieg-
tuig „Reiger", dat over veertien dagen een
tweede vlucht gaat maken naar Zuid-Afri-
ka, is thans definitief samengesteld.
Tot het gezelschap, dat deze tweede Afri-
ka-vlucht meemaakt, behoort een in Indië
wonende Nederlander, die met verlof naar
Europa komt en passant een uitstapje naar
Johannesburg maakt. Deze passagier vliegt
met een thuisvliegend Indië-toestel van Ba
tavia naar Alexandrië, stapt dan in Cairo
over in de „Reiger" en is op deze wijze in
rond acht dagen van Batavia in Johannes
burg.
DE POSTVLUCHTEN OP NED. INDIë.
De positie der K. L. M.-postvliegtuigen
op de Indië-route was gisteravond als volgt:
Op de uitreis landde de Nandoe te
Rangoon.
Op de thuisreis arriveerde de „Pelikaan"
te Medan en de „Wielewaal te Alexandrië.
Meisjes met een baan. Een ro
man voor oudere meisjes. Door
Jo Nabben, geillustreerd door
Frans Lammere. Uitgegeven bij
N.V. De Toorts, te Heemstede.
Deze nieuwe schrijfster, ons nog onbe
kend, maar die ons hoop geeft voor de toe
komst, geeft in dit, haar eerste boek, al
dadelijk blijk van een scherpe opmerkings
gave, een zuiver uitbeeldingsvermogen en
een vlotte stijl. Zij blijkt de kunst te ver
staan een prettig leesboek, vlot en vooral
boeiend te schrijven. Zij maakt van haar
figuren levende menschen, die we kunnen
bewonderen of minachten, die we kunnen
aanvoelen en begrijpen, menschen zooals
we er dagelijks in onze omgang tegen
komen.
In „Meisjes met een baan" schildert zij
het leven van moderne jonge meisjes, die
in hun eigen onderhoud moeten voorzien
en dus een of ander „baantje" hebben, zoo
als er zoovelen zijn tegenwoordig.
Grootendeels speelt het verhaal zich af
in het moderne milieu van een groot mo
demagazijn met onberispelijke cheffinnen,
vlotte verkoopsters, lastige chique klan
ten niet te vergeten de loopjongen uit de
volksbuurt.
In een van de hoofdfiguren, Lex, hoofd
verkoopster van de afdeeling confectie, 'n
fijn, beetje droomerig type, hoewel zeer
vlot, die zich eigenlijk tusschen al die nuch
tere, zakelijk meisjes niet heelemaal op
haar plaats voelt, maar zeer bemind is en
stand houdt, vinden we een juiste typee
ring van dat bepaalde soort meisje, dat
wel „modern" is, maar toch echt meisje
blijft Om haar heen zijn de andere figu
ren, zooals de idealistische dokter Hardi
met zijn drukke praktijk en stijf-deftige fa
milie; het zusje van Lex, die een baan
heeft bij een adviesbureau voor dagblad
reclame met studio's e^ foto-atelier; en
vele anderen gegroepeerd, maar zoo dat de
hoofdpersonen zich plastisch en stralend
afteekenen tegen den achtergrond van be
wegend, druk modern leven.
Het boek voldoet aan de eischen, die
men een goede roman stellen kan. Geestig
vertelde grappige momenten en goed aan
gevoelde ernstige, ontroerende tafereel
tjes wisselend elkaar af, zooals ook in het
gewone leven er steeds wisseling is tus
schen vroolijkheid en verdriet.
Het is een boek dat het lezen waard is,
een boek om te hebben. Het doet verlan
gen naar meer zulke talenten en doet met
belangstelling uitzien naar de volgende
pennevruchten van deze schrijfster.
De illustraties van Frans Lammers zijn
zeer geslaagd en verhoogen de aantrekke
lijkheid van het boek, dat ook typogra
fisch keurig is verzorgd.
