Drie mannen en
hun noodlot
HET RUSSISCH-FINSCH CONFLICT.
FEUILLETON
door
A. J. HUISMAN.
(Nadruk verboden).
47)
Hij bleef een paar minuten op den hoek
itaan treuzelen om na te denken, draaide
zich toen om en liep langzaam den weg te
rug dien hij gekomen was. Dicht bij den
volgenden hoek vond hij wat hij gezocht
had, een leeg huis, waarvan de achterra
men uitkeken op het houten huisje dat Mc
Girk zoojuist was binnengegaan. Hij ging
naar den overkant van de straat en keek
om zich heen. Verderop speelden een paar
kinderen buiten, maar voor zoover hij kon
zien was er niemand in een der dichtstbij
zijnde huizen die op hem lette. Snel stak
hij de straat weer over, liep naar de deur
van het leege huis, haalde zijn sleutelbos
uil den zak en deed alsof hij een van de
sleutels in het slot stak. Daarop probeer
de hij ongeduldig den knop, opnieuw om
zich heen kijkend. Het huis dat het dicht
ste by was stond vijftien meter verder.
Er was niemand te bekennen. Dan, ter
wijl het hart hem in de keel klopte, deed
O' Malley een stap achteruit en, met zijn
schouder naar voren, drukte hij de weinig
solide deur in. Met een luid gekraak vloog
het slot open en de deur draaide naar
binnen. 1
O' Malley pakte den deurknop en, ter
wijl hij buiten bleef, trok hij snel de deur
weer dicht. Ingeval iemand hem gezien
had, wilde hij niet in het huis gesnapt wor
den. Hij inspecteerde nu de straat en de
omliggende huizen aandachtiger. Maar
niemand keek zijn kant uit. Er was geen
mensch te zien, alleen een vrouw, die een
eind verderop een kleedje uit het raam
klopte. Thans ging O' Malley het huis bin
nen en sloot de deur achter zich dicht.
Hij ging direct op onderzoek uit, liep
op zijn teenen de stoffige trap op en be
gaf zich naar de achterkamer. Uit de ra
men daarvan had hij een onbelemmerd uit
zicht op Claudia's gevangenis, het mys
terieuze „C. H. Huis" uit den brief. Met
den vromen wensch dat de makelaar weg
zou blijven, vervolgde hy zijn speurtocht
tot hij een oude kist vond, het eenige in
hei leege huis dat zich leende om op te
gaan zitten. Hij zette het armzalige meu
belstuk voor een der vensters boven, in
stalleerde zich er op en wachtte.
Uur na uur bleef hij op post, gemarteld
door visioenen van wat het meisje uit
stond. Maar niemand kwam het huis bin
nen of verliet het.
Tegen drieën, toen honger en dorst hem
kwelden, ging hy naar beneden en liep,
toen zich een gunstige gelegenheid voor
deed, de straat op. Na verscheidene blok
ken geloopen te hebben, vond hij iets wat
voor een restaurant moest doorgaan en ver
orberde in snel tempo een maal, overtuigd,
dat ze het meisje niet by daglicht uit het
houten huis zouden durven vervoeren. Hij
liet een paar sandwiches inpakken, kocht
in een melkinrichting een flesch melk en
keerde weer naar zijn wachtpost van straks
terug. Nu speelden een paar kinderen voor
het onbewoonde huis. dus liep h:j naar den
hoek door. Het volgende half uur bleef hij
ir. de buurt rondhangen, onderwijl beide
huizen in het oog houdend. Toen het vier
uur was geworden, liep hij een drogisterij
binnen, die een telefooncel rijk was en bel
de de Plaza op.'
Toen hy verbinding had vroeg hij de te
lefoniste of miss Hunt zich ook in de hall
bevond. De heele zaak kon wel een mis
verstand zijn. Ook was het best mogelijk,
dat Barrett hem om persoonlijke redenen
wilde weghebben en hem daarom op een
hersenschimmige expeditie had uitgestuurd.
Hij was overtuigd dat Claudia haar af
spraak met hem zou nakomen als ze kon.
Na verscheidene minuten deelde de tele
foniste van de Plaza hem mee, dat er geen
miss Hunt in de hall was. Nu zekerder van
zijn zaak, ging O' Malley naar het leege
huis, waarvoor nu geen kinderen meer
speelden, stak voor de leus even een sleu
tel in het slot en verdween naar binnen.
Omstreeks zes uur werd O' Malley's
wachten beloond. Er kwam iemand uit
het houten huisje, liep naar den hoek van
de halfbebouwde straat en naderde de lee
ge woning, maar met een omweg. Na een
oogenblik verdween de man achter den
muur van een nabijzijnd huis en O' Malley
vloog naar de ramen aan den voorkant.
Weer kwam de man in het gezicht en liep
voorbij het huis waar O' Malley de wacht
hield. De Ier grinnikte grimmig. Het was
het individu dat Claudia dien avond ach
terna had gezeten.
O' Malley bleef aan de voorzyde wach
ten en na een paar minuten zag hij den
man terugkomen, den arm vol pakjes uit
een naburigen delicatessenwinkel. Uit het
achterraam staarde hij de kleiner worden
de gestalte van Mc Girks handlanger na,
zag hem naar het huis terugkeeren en er
in verdwijnen. En O' Malley ging weer zit
ten en wachtte tot het donker ging wor
den.
Ongestoord in zijn eenzaamheid, zag hy
de schaduwen over het veld langer wor
den, zich van geel tot oranje kleuren en ten
slotte verdwijnen. Een licht verscheen in
dat verre huisje, dat daardoor plotseling
naderbij scheen te komen. Een voor een
kwamen de sterren te voorschijn. De kin
derstemmen in de straat achter hem ver
stomden. Het gerammel van borden en
schalen in de aangrenzende huizen hield
op En ten slotte, hadden de avond en de
duisternis zich als een mantel over de
stille buitenwijk gelegd.
O' Malley gezeten in de stoffige kale ka
mer, at zijn sandwiches en dronk zijn melk
op het gevoel, want hij durfde geen luci
fer af te steken. Toen hij klaar was, liep
hy weer op zyn teenen de trap af, zijn
hand aan de leuning. Met een zijwaartsche
beweging ging hij de voordeur uit en liep
naar de achterzijde van het huis. Door den
met onkruid begroeiden tuin begaf hij zich
naar het veld, dat hij schuin overstak. Ge
durende den middag had hij zorgvuldig den
grond onder de ramen aan de achterzijde
opgenomen en was daardoor nu in staat
een afrastering van ijzerdraad over te klim
men en zonder ongelukken over een smal
le sloot te springen. Het leek verstandiger
het huis op deze wijze te naderen omdat
hij, als hy door de straat ging, op den hoek
een straatlantaarn voorbij moest. En hy
wenscht niet gezien te worden op zijn weg
naar het huisje. Ongewapend als hij was
hij had een afschuw van vuurwapens
en het dooden van een medemensch
moest hij den vijand volkomen overrom
pelen als hij zijn doel wilde bereiken.
Na een oogenblik door droog gras te heb
ben geloopen, veranderde hij van richting,
om zoo den weg te bereiken, waaraan het
huisje gelegen was. Er waren hier nergens
lantaarns en hij stak behoedzaam den
nieuwen, nog rommeligen en hobbeligen
weg over. Aan den kant gekomen waar het
huisje stond, bleef hij een oogenblik in de
duisternis staan luisteren, diep de heer
lijke avondlucht inademend. Maar geen
geluid bereikt zijn oor. Na een kleine pau
ze liep hij de velden voor hem in en sloop
naar het huisje in een wijden boog, van
den achterkant, met de grootste omzichtig
heid zich bewegend, terwijl hij nderbij
kwam.
Aan den achterkant scheen licht. O' Mal
ley spitste de ooren. Ergens in het huis kon
hij het gemompel van stemmen hoeren,
hoewel hij geen woorden kon onderschei
den. Naar het geluid te oordelen zou hij
zeggen, dat de mannen in het voorste ge
deelte van het huisje aan het praten wa
ren. Voorzichtig verder naderend bereik
te hij den achtermuur en hij kroop ver
der tot hy neerhurkte onder een verlicht
venster, waarvoor geen gordijnen hingen.
Met heel langzame bewegingen richtte hij
zich op tot hy het intprieur kon zien.
Hij keek in een kleine, armoedig uitzien
de keuken. Op het aanrecht stond een slor
dige stapel borden. Sigaretteneindjes la
gen op den vloer verspreid, beide kranen
liepen. Eierenschalen, papieren doozen en
gekreukelde zakken lagen overal in het
rond. Er was niemand in de keuken.
(Wordt vervolgd).
Een torpedo-vliegtuig daalt in volle zee tijdens de oefeningen
der Nederlandsehe marine in het kader der kustwacht -
Draagt elkanders lasten De soldaten, die bij de groote rivieren hun bivak
hadden opgeslagen, moesten naar droger plaatsen omzien, waarbij goede
kameraadschap uitstekende diensten bewees
Alle beschikbare strijdkrachten zijn in Finland gemobiliseerd ter verdediging
van het land tegen iedere agressie Een infanterie-afdeeling onderweg in het
grensgebied, om een der strategische punten te betrekken
Helsinki, de Finsche hoofdstad, welke in verband met de
jongste gebeurtenissen in het middelpunt der internationale
belangstelling staat
De terugkeer der bewoners van de Baltische landen naar
Duitschland. Een zieke wordt in een gereedstaanden Roode
Kruis trein gebracht, om verder naar haar bestemming te
worden getransporteerd
Veldmaarschalk Mannerheim, de commandant van het Finsche
legerop wiens schouders een zeer zware taak rust
