Hitler's rede in den Rijksdag DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Een overwinningslied over het neerslaan der Poolsche legioenen Program voor een internationale conierentie VRIJDAG 6 OCTOBER 1939 31ste Jaargang No. 9458 Bureaus Papengracht 32. Telefoon: Redactie 20015, Administratie 20935. Adv. en Abonn.-tarieven zie pag 2. Giro 103003. Postbus 11. DE OVERWINNING OP DE POLEN. Hedenmiddag heeft Hitler in den Rijks dag een redevoering uitgesproken, waarin hij o.m. het volgende verklaarde: Ik heb U vandaag opnieuw laten ontbie den om U een blik in het heden en voor zoover dat mogelijk is in de toekomst te kunnen geven. Onder klokgelui viert het Duitsche volk een groote, naar zijn aard slechts één keer in de geschiedenis voorge komen overwinning. Een staat van toch nog in ieder geval 36 millioen menschen, een leger van ongeveer vijftig infanterie- en cavalleriedivisies, stond tegenover ons aan getreden. Hun bedoelingen waren ver gaand, het vaste vertrouwen op de vernie tiging van ons Duitsche Rijk gold als iets natuurlijks. Acht dagen na het uitbreken van dezen strijd evenwel waren de teer lingen van den oorlog gevallen. Waar Pool sche troepen ook met Duitsche eenheden in ■botsing kwamen, werden zij teruggewon pen of verslagen. Het koene gebouw van het strategisch offensieve Polen tegen het Duit sche Rijksgebied stortte reeds in de eerste 48 uur van dezen veldtocht ineen. Moedig tot in den dood bij den aanval en met on vergetelijke marschprestaties hebben de Duitsche divisies, het lucht- en pantserwa pen, zoomede <"e eenheden van de marine de wet van het handelen naar zich toege trokken. Deze kon hun geen oogenblik meer ontwrongen worden. Na veertien dagen waren de grootste gedeelten van het Pool sche leger öf uiteengeslagen, gevangenge nomen óf omsingeld. De Duitsche legers evenwel hadden in dezen tijd afstanden afgelegd en gebieden bezet, voor de vol tooiing waarvan 25 jaar geleden meer dan veertien maanden noodig zijn geweest. Wanneer ook een aantal bijzonder geestige strategen van de dagbladen in de andere wereld het tempo van dezen veldtocht als voor Duitschland niettemin teleurstellend wilden voorstellen, dat weten wij allen, dat in de krijgsgeschiedenis tot nu toe toch nauwelijks een grootere prestatie van het 'hoogste soldatendom is voorgekomen. Dat de laatste overblijfselen van de Poolsche legers in Warschau, Modlin en Hela zich tot 1 October vermochten staande te houden, was slechts het gevolg van onze koele kloek heid en aan ons verantwoordelijkheidsbe- wustzijn toe te schrijven. Ik heb verboden. Ik heb verboden meer menschen op te offeren dan strikt noodzakelijk was. Wat onvoorwaardelijk noodzakelijk is te doen, geschiedt zonder rekening te houden met offers. Wat evenwel kan worden vermeden, wordt achterwege gelaten. Het zou voor ons geen probleem zijn geweest, den tegenstand van Warschau, zooals wij deze van 25 tot 27 September hebben gebroken, van 10 tot 12 September te breken. De poging, de verantwoordelijke Pool sche troepenleiding voor zoover deze zelfs ook maar bestond van de doelloos heid, ja van den onzin, van een tegenstand juist in een millioen enstad te overtuigen, mislukte. In de erkenning, dat de fortifi caties alleen wel niet zouden standhouden tegen den Duitschen aanval, heeft men de stad als zoodanig in een vesting ver anderd en heeft men de geheele bevolking opgewekt tot deelneming aan den strijd. Ik heb eenvoudig uit medelijden met vrou wen en kinderen den machthebbers te War- schap aangeboden, tenminste de burgerbe volking te laten wegtrekken. Ik liet een wapenschorsing intreden, verzekerde de aioodige aftochtswegen en wij allen hebben juist zoo vergeefs op een onderhandelaar gewacht als wij einde Augustus op een Poolschen onderhandelaar hebben ge wacht. De trotsche Poolsche plaatselijke commandant heeft ons niet eens een ant woord waardig geacht. Ik heb daarop aangeboden een geheel stadsdeel, Praga, in het geheel niet te be schieten, doch voor de burgerbevolking te reserveeren, teneinde deze de mogelijkheid te geven zich derwaarts terug te trekken. Ook dit voorstel werd met Poolsche ver achting gestraft. Ik heb tweemaal moeite gedaan, althans de internationale kolonie, uit de stad te verwijderen. Dit is eindelijk met vele moeilijkheden gelukt. Bij de Rus sische pas op het laatste oogenblik. Ik had toen vóór 25 September het begin van den aanval bevolen. Dezelfde verdediging, welke het eerst beneden haar waardigheid vond op de menschelijke voorstellen ook zelfs maar in te gaan, heeft vervolgens zeer zeker uiterst snel haar houding gewijzigd. De Poolsche soldaat heeft individueel op vele plaatsen dapper gevochten, zijn lei ding kan van bovenaan te beginnen slechts als onverantwoordelijk, gewetenloos en onbekwaam worden betiteld. Ook voor Hella had ik bevolen geen en kele man op te offeren, aleer éen zeer gron dige voorbereiding was geschied. Ook daar is de overgave gebeurd op het oogenblik, dat de Duitsche aanval werd aangekondigd en zijn aanvang nam". Hitier wilde deze dingen vaststellen om voor de geschiedenis de vorming van legen deree voorkomen. Hij roemde daarop uit bundig de dapperheid van het Duitsche leger. De Duitsche verliezen. Terwijl allen op uitnoodiging van Hitier opstonden, deelde spr. het aantal dooden en gewonden mee. •Volgens de opgaven van 30 Septem ber 1939, waarin in feite niet veel ver andering zal komen, van leger, oorlogs marine en luchtwapen, met inbegrip van de officieren, gevallen 10.572, gewond 30.322, vermist 3409 man. Van deze vermisten zal een deel, dat in Poolsche handen is gevallen, helaas wel eveneens als afgeslacht en gedood moeten worden beschouwd. Met den val van de vestingen Warschau, Modlin en de overgave van Hela is de Pool sche veldtocht geëindigd. Het resultaat van den strijd is de vernietiging van alle Pool sche legers. De ontbinding van dezen staat was het gevolg. 694.000 man gevangenen zijn den marsch naar Berlijn begonnen. De buit aan ma teriaal is nog niet te overzien. Hitier ging vervolgens de oorzaken na. die z.i. moesten leiden tot den ondergang van den Poolsch Staat. Deze was een kunst matig product van Versailles, waar een min derheid regeerde van aristocratische of niet- aristocratische grootgrondbezitters en ver mogende intellectueelen, voor wie het eigen Poolsche volk slechts in het gunstig ste geval een massa werkkrachten betee- kende. Achter dit regime stonden derhalve ook nimmer meer dan 15 pet. van de ge heele bevolking. Dit //as in overeenstem ming met den economischen noodtoestand en het cultureele laagtepeil. In 1919 nam deze staat van Pruisen, en ook van Oostenrijk, in eeuwenlange arbeid moeizaam ontwikkelde, ja ten deele zelfs bloeiende provincies, af. Thans, twintig jaar later, staan zij op het punt langzamerhand weer tot steppen te worden. Steden en dor pen zijn verwaarloosd. De straatwegen op enkele uitzonderingen na verwaarloosd en vervallen. Ondanks de onverdragelijke toe standen in dit land heeft Duitschland ge probeerd, er een dragelijke houding tot stand te brengen. Ik zelf heb er in 1933 en '34 naar ge streefd, op gerechtvaardigde en billijke wijze onze nationale belangen met elkander in overeenstemming te brengen en den wensch betoond tot handhaving van den vrede met dit land. Dat was in den tijd, dat maarschalk Pilsoedski nog leefde, waar in het scheen te gelukken. In de weinige jaren tot 1922 hebben echter meer dan an derhalf millioen Duitschers hun vroegere woonplaatsen moeten verlaten. Zij werden verjaagd, vaak zonder ook slechts de meest noodzakelijke kleedingstukken te kunnen meenemen. WAAROM ZAL DE OORLOG VOORTDUREN? In het vervolg zijner rede zeide de rijks kanselier, dat men de Duitsche natie er geen verwijt van kan maken, als zij teruggave van de gestolen kolonies eischt. Ik heb ech ter aldus Hitier geweigerd erom te smeeken. Waarom zou deze oorlog voortduren? Het Polen van Versailles zal nooit meer opstaan. Het uiteindelijk vraagstuk van den Pool schen staat zal door Rusland en Duitschland worden geregeld. Teneinde te geraken tot het doel van een continentalen vrede, moeten de groote na ties in conferentie bijeenkomen. Dit zal natuurlijk omvangrijke voorbereidingen noodig maken. Het is echter onmogelijk zulk een conferentie bijeen te roepen on der den druk van een oorlog of zelfs maar van gemobiliseerde legers. Hitier vervolgde: Dfe doelstellingen van de Duitsche regeering ïsjn de volgende: 1. Billijke regeling van de Duitsche gren zen, welke in overeenstemming is met de ethnologische en socidle situatie. 2. Verscheidene rassen in het geheele on der Duitsche souvereiniteit staande gebied en in geheel Zuid-Oost Europa moeten de hun toekomende plaats krijgen. 3. Streven naar regeling van het Jood- sche vraagstuk. 4. Het opnieuw opbouwen van de han delsbetrekkingen met alle landen. 5. Het opbouwen van een Poolschen staat, welks veiligheid door Duitschland en Rus land zal worden gewaarborgd en welks re geering geen intrigues tegen een van deze landen zal toestaan. Na een verwijzing naar een internatio nale conferentie zeide Hitier: „Zou Chur chill zulk een conferentie weigeren, dan zal deze, mijn verklaring de laatste zijn". Hitier zeide, dat de Duitsche voorstellen overwogen zouden kunnen worden op die internationale conferentie, ofschoon zij door haar niet geregeld kunnen worden. Hitier zeide voorts: „Duitschland ver klaart, dat de door Versailles geschapen situatie niet langer bestaat en dat het der halve geen eischen meer in de wereld te stellen heeft behalve die van een billijk koloniaal gebied. Na aangedrongen te hebben op een rege ling van de valutakwestie, zeide Hitier: „De regels van den oorlog moeten even eens herzien worden. Wij moeten erin sla gen, nauwkeurig het doel te omlijnen van de luchtmacht, van den duikbootoorlog, en contrabande te omschrijven, teneinde den oorlog minder verschrikkelijk te maken voor hen, die er geen deel aan nemen. Slechts dan zal het in Europa werkelijk vrede kunnen zijn. Doch dit alles kan slechts door samenwerking tot stand wor den gebracht. Een ding is zeker: nooit in de geschiedenis zijn er twee zegevierende ties geweest, doch vaak zijn er twee ver liezers geweest. Ik kan slechts den Almach tige verzoeken, ons in de toekomst even als in het verleden den juisten weg te too- nen, zoodat Europa weder vreedzaam zal kunnen zijn". HET VREDESOFFENSIEF. LONDEN, 6 Oct. (A. N. P.). Volgens de „Daily Express" hebben nationaal-socialis- len tal van brieven gezonden aan leden van het parlement en zelfs aan de regee ring om hen aan te sporen gevolg te geven aan de vredesvoorstellen van Hitier. De brieven hadden een vrijwel gelijken tekst. Feesten in dezen li|d. Feesten zijn ook in dezen tijd niet per se uit den booze. Feesten kunnen wij hebben 't al meer opgemerkt een juist nu zoo gewensch- te, noodzakelijke ontspanning geven. Natuurlijk moeten wij ons in de feest viering méér dan anders beperken. Om verschillende redenen. Veel feestvieren botst tegen den ernst van de tijdsomstandigheden Veel feestvieren vormt een pijnlijke te genstelling met het leed van zeer velen. Veel feestvieren doet lang niet altijd de dubbeltjes rollen in de richting, naar het doel, waarheen ze behooren te rollen. En nu geldt nóg meer dan anders, dat iemand met zijn geld niet maar mag doen of na laten, wat hij wil doen of nalaten. Maar dat alles sluit niet in, dat we alle feestviering uit den booze moeten achten. En een feestviering, waarin het element van geestelijke verheffing en geestelijke cultiveering het voornaamste is, waarin de geest, aan het materialistische onttrok ken, in het rijk der schoonheid wordt ge bracht zulk een feestviering is zelfs juist in dezen tijd een kostbaar goed. Heel bijzonder is dit waar van kerke lijke feesten. Als er ooit een tijd is, waarin een in houdsvolle viering van kerkelijke feesten door de menschen, die er van kun nen genieten, gewaardeerd wordt dan is het déze tijd. Verleden week is er een week lang feest gevierd door de parochie te Oegstgeest. En er was belangstelling voor! Wij hadden er nc-g 'ns op terug willen komen. Maar de heden verschenen aflevering van „Sint Bavo" laten we liever aan het woord. Wij lezen daarin: „Te Oegstgeest is van Zaterdag 23 Sept. t/m. Zondag 1 Oct. met groote luister en buitengewone interesse van parochianen zoowel als niet-katholieken het twaalfde Eeuwfeest herdacht van de stichting der parochie door St. Willibrord. De viering beperkte zich tot een kerke lijke herdenking. De hoofdgedachte was: het parochiebe- wustzijn te verdiepen, de parochie, mid delpunt van christelijke gezinnen, die uit de 7 Godsgaven der Sacramenten alle krachten putten om hun zending voor Kerk en Maatschappij te kunnen vervul len. Iedere avond van deze feestweek was gewijd aan een uiteenzetting van elk dier Sacramenten, terwijl de kerkelijke plech tigheid met deze uiteenzetting verbonden, het speciale karakter van het Sacrament omlijnde. Het was geen missie-idee! Niet met preeken wat we niet moeten doen, maar wél duidelijk aantoonen, wel ke rijkdom ons geschonken is, en welke kracht ons ter beschikking staat en wat daarmee valt te bereiken. De geestelijke resultaten, ervaren ln den loop en aan het einde van deze week, be wezen, dat ons katholieke volk deze rijk dom verstaat en waardeert.... er om vraagt. Inderdaad een program dat voor een parochie-reveil navolging verdient. Een telegram uit Vaticaanstad met pau selijke gelukwensch en vaderlijke zegen, op den sluitingsdag ontvangen, was een mooie getuigenis van de voortzetting der verbondenheid met Rome, welke Sint Willibrord zoo evident heeft geprakti- zeerd". Dit nummer bestaat alt vier bladen. VOORNAAMSTE NIEUWS Buitenland REDE VAN HITLER. (1ste blad). EEN OPZIENBARENDE MEDEDEELING VAN DEN DUITSCHEN VLOOTCOM- MANDANT OVER EEN A.S. AANVAL OP EEN AMERIKAANSCH PASSAGIERS SCHIP (2de blad). VERDRAG VAN BIJSTAND GESLO TEN TUSSCHEN RUSLAND EN LET LAND (le blad). Binnenland DE BOTERPRIJS VOOR DEN WINTER. (2de blad). DE VRIJWILLIGE LANDWEERKORP SEN. (2de blad). Tweede Kamer WETSONTWERP INZAKE VOOR ZIENINGEN BETREFFENDE MILITAIRE JUSTITIE AANGENOMEN De Tweede Kamer heeft gisterenmiddag het wetsontwerp ï.adere voorzieningen be treffende de militaire justitie zonder hoof delijke stemming aangenomen. Na de vergadering ging de Kamer in de afdeelingen voor het onderzoek van het wetsontwerp houdende tijdelijke voorzie ningen tot versterking van de middelen tot dekking van de uitgaven des rijks. Dinsdag 17 October komt de Kamer we der bijeen tot behandeling van een groot aar.tal wetsontwerpen, w.o. wijziging van de tariefwet en de wet op het statistiek- recht, wijziging der vestigingswet kleinbe drijf en wijziging van de wet op het alge meen verbindend en onverbindend verkla ren van ondernemersovereenkomsten. Majoor Schaepman heeft door amende menten de keuze van rechtsprekende perso nen uitgebreid, zoodat officieren, die met succes een tweejarigen universitairen cur sus voor meer uitgebreide rechtskennis hebben gevolgd, ook als voorzitters van krijgsraden te velde benoembaar zullen zijn. De begrooting van Defensie trekt jaarlijks een 10.000 gulden uit voor gedeeltelijke universitaire studiën van beroepsofficieren. Er kan voor de colleges gewoon gesolli citeerd worden, maar er is slechts een klein corps van werkelijk ingewerkte krachten beschikbaar. In normale tijden is dat ook niet verwonderlijk. Nu echter moeten er deskundigen gekweekt worden aan de be staande colleges. Daarom stelde de regee ring er op prijs op, de mogelijkheid te heb ben, den eenig ingewerkte krijgsraadpresi dent, mr. W. van Lanschot te 's Hertogen bosch, nog tijdelijk te herbenoemen, of schoon hij dit jaar zeventig jaar wordt. De heer Wendelaar wilde die tijdelijke her benoeming beperken tot één jaar, maar de Kamer verwierp het liberale amendement met 34 tegen 39 stemmen. Tegen het amen dement stemden de katholieken, de sociaal democraten (behalve mevrouw de Vries, de heer van Lienden en jhr. v. d. Goes), de christelijk-historische jhr. Rutgers van Ro zenburg, mevr. mr. Bakker en de twee aan wezige communisten. Alle antirevolutionai ren en christelijk-historischen stemden voor het liberale amendement en tegen dit re- geeringsvoorstel. DOODELIJK ONGELUK TE DORDRECHT. Op het Stationsplein te Dordrecht is gis teravond een wielrijder tegen een autobus opgereden. De autobus, bestuurd door den heer R. V. uit 's Gravendeel, zwenkte links af naar het stationsgebouw. De wielrijder D. J. P„ wonende te Dordrecht, kwam uit de richting van de rijwielbewaarplaats. Hij reed tegen de autobus op, doordat hij deze te laat opmerkte, met het gevolg, dat hij viel en bloedend op den weg bleef lig gen. De man, die een schedelbasisfractuur had bekomen, werd door den geneeskun digen dienst naar het gemeente ziekenhuis vervoerd, waar hij hedenmorgen is over leden. LIJK VAN VERMISTEN JONGEN OPGEHAALD. Onder de gemeente Sliedrecht, nabij de Ottersluis, is het lijk opgehaald van den 14-jarigen loopjongen L. G., uit Dordrecht, die sinds 27 September vermist werd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 1