RIJNSTREEK
VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1939
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 10
alphen aan den rijn
Geboren: Jacob Cornelia z. van P.
E. Oudejans en J. C. van Riel Everdina
Antonia <L van G. de Ridder en T. Sam-
piemon Johan Cornelis z. van G. A.
Boer en G. Angenent Gerrit z. van J.
Koster en A. Buis Willem z. van Eimert
Verhagen en Chr. W. Snel Bertus z.
van J. Oskam en M. Chr. Nieuwenhuizen
Willem Hendrik z. van A. Zoutman en
W. Bruines.
Ondertrouwd: Johannes Resting 29
j., te Leimuiden, en Pieternella Jacoba de
Graal 24 j. Pie ter van der Heiden 29 j.,
te 's-Gravenhage, en Marijtje Adriana van
't Wout 28 j.
Gehuwd: Bartholomeus Adrianus Fr.
Pannebakker 28 j., te Hazerswoude, en M.
J. M. Hoogeveen 23 j. Arie van der
Zwan 29 j. en E. G. Ernste 24 j.
Overleden: Johannes van Egmond
56 j., wedr. van M. A. de Hey (overl. te
Leiden).
Vertrokken: Johanna M. Reerink
naar Amersfoort Anna M. Kok naar
Leiden Catharina Slingerland geb. de
Pater naar Waddinxveen Adriana Dom
burg naar Amsterdam Cornelia W. Dom
burg naar Den Haag Bouke F. J. van
Zeijl naar Bergen (N.-H.) Cornelia D.
van de Kreke naar Rotterdam Willem
Verboom naar Lisse Gerarda C. A. Rut
ten naar Leiden Petronella E. M. Rut
ten naar Gouda Bertus van den IJssel
en gezin naar Den Haag Jacob Kap-
teijn naar Nieuwkoop Johannes P. Lek-
kerkerker en gezin naar Den Haag
Hendrika van Zwieten naar Leiden
Prijna A. van Egmond naar Bodegraven
Emma A. Kemp naar Wassenaar Lo
de wijk J. van Stralen naar Leiderdorp
Jantien Geerlings naar Amsterdam C.
de Blanken naar Hazerswoude Petrus
H. Pouw naar Hazerswoude Alida Velt-
man naar Amsterdam Anna C. van Bok-
kum naar Schiedam Mathilde J. M.
Hoogeveen naar Hazerswoude Albert
Bernardus Dekker naar Doetinchem H.
J. Duisterhof naar Waddinxveen C. IJ.
Ponsioen naar Heemstede A. Th. Kla
renbeek naar Leiden S. M. Klarenbeek
naar Leiden Herman J. van Leeuwen
naar Den Bosch Jansje Mulder naar
Den Haag.
bodegraven
Vrouwelijke Jeugdbeweging voor Ka
tholieke Actie. Voor de eerste maal na
de groote vacantie vergaderden de leden
van de vrouwelijke jeugdbeweging in onze
parochie gisterenavond in het clubhuis aan
de Overtocht. De belangstelling was vrij
groot. Na de opening met gebed werd een
welkomstwoord door pastoor W. Janus
uitgesproken, waarna de hoofdleidster de
diverse punten van de agenda in behan
deling nam. Daar een der leidsters, mej. Jo
Van Roijen, wegens werkzaamheden aan
een afdeeling te Woerden, voorloopig geen
club zal kunnen geven, zal deze voorloopig
fworden waargenomen door mej. Tini Bus
sing. De godsdienstlessen, welke door den
Pastoor gegeven worden, zullen in den
vervolge gedurende de wintermaanden ge
geven worden voor de jongste leden, Vrij
dagmiddag om vier uur. Deze verandering
inverband met de groote afstand voor ver
scheidene meisjes en het late uur. Voor de
grootere leden zullen dezelfde tijden ge
handhaafd blijven, namelijk Dinsdagavond
te half acht. De inkleedingscursus zoo
vervolgde de hoofdleidster voor de ad-
spiranten zal gehouden worden elke Zon
dag na afloop van de Hoogmis. De op
komst hiervoor is verplichtend gesteld,
zoodat de ouders weten, waar of de kin
deren op dien tyd behooren en moe
ten zijn. Nadat nog enkele mededeelingen
gedaan waren, was het woord aan den
herder der parochie. In zeer ernstige
woorden spoorde hij allen aan om trouwe
en flinke leden van de vrouwelijke jeugd
feuilleton
Toen de
scheidsmuur viel!
door
ISABEL C. CLARKE.
57)
Die kwam heel gauw en zij smeerde zijn
broodjes voor hem en schonk hem koffie
en heete melk in, daarna steunde zy hem
met kussens in den rug, zoodat hij zonder
inspanning kon eten.
Bij de lunch vond zij Angela en Lady
Weste, al in de eetkamer op haar wachten.
Angela's gezicht was bleek en strak. Er
lagen diepe groeven onder haar oogen, zij
zag er uit, alsof zij niet geslapen had.
„Hoe gaat het vanmorgen met Cymbe-
line?" vroeg Lady Weste, die al uit den
grond van haar hart wenschte, dat haar
dochter nooit Cymbeline Harriman gezien
had. Van het begin tot het einde een ver
velende, lastige geschiedenis. Een ontmoe
ting toen zij allebei nog bijna kinderen
v/aren, en het onheil was gesticht. En als hij
er nu eens genoeg van had, als hij nog
slechts lauw was tegenover Angela, zou
dat voor het meisje een leelijke knauw zijn.
Zij scheen er al bang voor te zijn, zij had
den heelen nacht gehuild.
„Ik geloof, dat hij er minder moe en slap
uitziet", mevrouw Harriman hield even
op. „Hij is nog heel zwak, dat begrijpt u
wel."
beweging te zyn. Het karakter van zeer
vele, zoo niet de meeste meisjes, moet nog
gevormd worden. Zij moeten zich, zoo ver
volgde spreker, vooral toeleggen op de
overwinning van zichzelf. Zy moeten niet
toegeven aan hunne zinnen, maar by alles,
wat zij doen, moeten zy plicht voorop stel
len. Met eenige voorbeelden toonde spr.
aan, hoe een meisje, dat zichzelf over
wint, een flink, degelijk, en vooral een bly
meisje is, dat alle moeilijkheden, die op
onzen levensweg voorkomen, fier en flink
weet te dragen. De pastoor besloot met te
zeggen, dat zij in alles een goed voorbeeld
moeten geven, dat zij daarvoor moeten blij
ven werken en hun best moeten blijven
doen.
Voor deze kernachtige toespraak, welke
onder de grootste stilte werd aanhoord,
dankte mej. Cathr. Verver met toepasse
lijke woorden, waarna de vergadering met
een passage uit het Koninklijke Paasch-
kruis werd besloten.
Geboren: Leendert z. van H. E. Mole
naar en P. M. Schouten Willem z. van J.
van Eijk en L. Hoogendoorn Hendrik
z. van F. Koning en A. Hoogendoorn
Arie z. van M. van der Haven en P. J. van
Noord Franciscus Joannes Bartholo
meus z. van B. van Velsen en C. J. Stol
wijk.
Ondertrouwd: H. Bergsma 26 jaar
en P. Oudshoorn 19 jaar
Overleden: Catharina van Duuren,
4 jaar.
Gevestigd: E. Plomp van Zegveld
W. A. Renes van Dusseldorf A. Ver
meulen van Haarlemmermeer J. S.
Klarenbeek van Valburg W. A. van der
Waay van Gouda C. Blok van Leiden
P. A. van Egmond van Alphen aan den
Rijn B. J. Balvert van Alphen aan den
Rijn J. de Blanken van Woubrugge.
Vertrokken: A. Treur naar Nieuwer-
Amstel W. Brünnemann naar Duitsch-
lan M. Escher naar Duitschland E.
Gartner naar Duitschland A. H. Hagen-
dorff naar Duitschland G. F. Hagendorff
naar Duitschland J. de Jong, weduwe
van Parys naar Amerika F. H. Speek
man naar Duitschland E. van Suntum
naar Duitschland G. Dam naar Assen
A. van der Berg naar Wassenaar J.
G. van de Pol naar Zwammerdam Wed.
J. G. den Daas geb. van Thiel naar Utrecht
P. Th. de Jong naar Gouda A. M.
Schuitemaker naar Amsterdam M. Jan
sen naar Baarn T. Griffioen naar Alphen
aan den Rijn Z. Goedhart en gezin naar
Alphen aan den Rijn.
ter aar
„Monopole". Onze biljartvereni
ging „Monopole" zal half September haar
tienjarig bestaan vieren. Dit feit wil het
bestuur niet onopgemerkt voorbij laten
gaan en naast een genoeglijken avond
voor de leden is er besloten een Jubileum
nederlaag-wedstrijd te organiseeren, te
splitsen in drie afdeelingen.
Voor iedere afdeeling zijn drie prijzen
beschikbaar en een moyenne-prijs. De in
schrijving is geheel kosteloos en kan ge
schieden tot 15 September bij den secreta
ris, den heer Th. A. Hijdra. Men verwacht
een flinke deelname.
woerden
HET KATHOLIEK MILITAIREN-TEHUIS
GEOPEND.
Een gezellige avond.
Onder groote belangstelling werd gis
teravond het R. K. Militairen-tehuis ge
opend in het Patronaatsgebouw.
Hierbij waren o.m. aanwezig de direc
teur, pater de Vries o.f.m., de pastoor, pa
ter gardiaan, de paters Ruys en Triene
kens, majoor Pauw, garnizoenscomman
dant, majoor Noordman, hoofdaalmoeze
„Heeft hij nog niet naar me gevraagd?"
vroeg Angela kort.
„Nog niet, maar hij heeft den heelen
morgen geslapen."
Het was een vreeselijke lunch. De span
ning was groot. Lady Weste was toch al
geen drukke praatster, maar nu observeer
de zij haar dochter met bijna pijnlijke aan
dacht en haar vrees veiried zich aan ieder
een. Angela sprak geen enkel woord meer,
na die eene vraag, zij speelde een beetje
lusteloos met haar voedsel, at haast niets.
Viola vond het lastig om nog een paar
gemeenplaatsen te zeggen tegenover zoo
veel ontmoedigend zwijgen.
Zy snakte er naar om Angela te troos
ten, maar zij kon maar niets bedenken. Zij
begreep Cymbeline zelf niet. Het scheen,
dat hij dit meisje, waar hij toch zoo erg
verliefd op was geweest, zoowat vergeten
had.
Toen zij de kamer uitgingen, fluisterde
zy tegen Lady Weste:
„Angela begrijpt toch wel, hoe zwak en
hoe moe hij is?"
„O, ja, dat begrijpt zij wel, maar zij is
geen ziekte gewend en zij vindt hem zoo
veranderd. Zij schreide er om gisteravond,
het arme ding."
Er schemerde iets van verwijt door haar
stem.
„Laat zy toch niet denken, dat hij niets
om haar geeft. Het is maar de lusteloos
heid van zijn groote zwakte, denk ik. Het
is wel heel erg voor haar. Maar de oorlog is
ook wat voor de jongens."
„Ik heb haar al gezegd, dat ik er zeker
van ben, dat hij anders zal worden, zoodra
hy aansterkt", zei Lady Weste zonder over
tuiging, „maar natuurlijk, als hy er anders
nier van leger en vloot, alsmede verschil
lende officieren van dit garnizoen.
Pater Siardus de Vries o.f.m., kapelaan
der parochie, die zoo ruimschoots zyn aan
deel heeft gehad in de tot standkoming
van dit tehuis, sprak allereerst warme
woorden van welkom tot de hooge aanwe
zigen, speciaal den garnizoenscomman
dant en alle aanwezige militairen.
Spreker wist zich in te denken in de
positie van de soldaten, die zoo ver van
huis de gezelligheid hiervan moeten mis
sen. Hij hoopte dan ook, dat allen iederen
avond in dit tehuis present zouden zyn.
Kolonel Noordman, hoofdaalmoezenier
van leger en vloot, sprak hierna de aan
wezigen toe en uitte zijn groote blijdschap
over de tot standkoming van dit Militair
Tehuis. Dank bracht spr. aan pater de
Vries, die uit heel zyn hart dit werk aan
pakte. Ook den garnizoenscommandant
werd een woord van lof toegezwaaid voor
zyn groote medewerking.
Tot de militairen zeide hij een beroep
te doen op hun goede wil om nu deze ge
legenheid te waardeeren, hun avonden
hier door te brengen en vurige leden te
worden van deze militairenvereeniging.
Spr. bad, dat God dit werk rijk zou ze
genen.
Daar spr. op dezen avond de eerste mi
litairenvereeniging opende hier in Woer
den, wilde hij allen gaarne een verfris-
sching (een lekker potje bier!) aanbie
den. Hierna werd een driewerf klinkend
hoera uitgebracht op den pastoor, pater de
Vries en het bestuur.
De garnizoenscommandant, majoor de
Pauw, sprak alsdan een kort woord van
groote waardeering voor dit tot stand
gekomen werk, maar moest tot zijn spijt
wegens drukke werkzaamheden de zaal
weer verlaten. De pastoor sprak dan dank
woorden tot pater de Vries. Een nog pret
tiger stemming werd in de zaal gebracht
door de muzikale medewerking van het
muziekgezelschap „Do-re-mi". De officieele
opening van deze allernuttigste instelling
was hiermede ten einde. Moge ze aan het
gestelde doel beantwoorden. We mogen
tenslotte nog vermelden, dat pater de
Vries zijn hartelyken dank uitte tot de di
rectie van de Maasbode en Leidsche Cou
rant voor het gratis abonnement op him
dagblad.
Afscheidsavond Pater v. d. Boezem.
De besturen van verschillende vereenigin-
gen kwamen Woensdagavond in Hotel
Ruys bijeen om afscheid te nemen van
den scheidenden kapelaan, pater v. d.
Boezem. Pater Trienekens gaf in zijn ope
ningswoord te kennen, dat verschillende
besturen, waar pater v. d. Boezem een
werkzaam aandeel in had, den wensch te
kennen hadden gegeven om pater v. d.
Boezem dank te brengen voor het vele
goede dat zijneerw. in een tijdperk van
22 jaren tot welzijn van vele parochianen
had verricht.
Het woord was eerst aan den zeereerw.
heer pastoor, die pater v. d. Boezem prees
als een plichtsgetrouw priester, die in stil
te zeer veel goed deed en in alle standen
zich thuis voelde en daar ook vele vrien
den maakte.
Dan gingen voor dezen avond de „klein
tjes" voor, t.w. de meisjes van 't Francis-
cuspatronaat, dat hem altijd zoo na aan
het hart lag. In een keurig gezongen liedje
vertolkten zij hun dankbaarheid voor het
vele goeds, dat pater v. d. Boezem hun
had voorgehouden. Een der meisjes bood
namens allen een kistje sigaren aan.
Vervolgens was 't woord aan de Pre-
fecte der Derde Orde, waarvan de pater
22 jaar directeur was. Deze bedankte pater
directeur voor het vele goede in al die ja
ren tot stand gebracht en bood een mooie
ruststoel aan, waarvoor alle leden, waar
onder ook de meisjes, en jongensafd. spon
taan hun offertje hadden gebracht. De
Prefecte hoopte, dat pater v. d. Boezem
nog vele jaren van zoo'n makkelijke stoel
zou mogen genieten.
Ook de Hanze en de Volksbond spreken
hun groote waardeering uit voor het werk
op sociaal gebied en voor de priesterlijken
arbeid van dezen stillen werker.
De Vriendenkring bracht bij monde van
I den heer de Kruif een woord van hulde
over denkt, gaan we zoo gauw mogelijk
naar huis."
„Cymbeline verandert nooit", zei Viola
rustig.
„Mijn beste Viola, het waren toch nog
maar twee zulke kinderen, we hadden die
verloving nooit voor een oogenblik moeten
goedkeuren. Het spijt me nu erg, dat ik Ro
ger heb tegengewerkt."
Angela was alleen naar boven geloopen.
Haar moeder en Viola waren met de lift
gegaan en zij zagen haar op het portaal,
dicht by haar kamerdeur. Viola liep vlug
naar haar toe.
„Lieve kind.heb geduld. Hij heeft al
ons geduld noodig, net zoo hard als onze
liefde."
De ijskorst om haar hart smolt een beetje
bij deze hartelijke woorden.
„O, als hij maar even liet merken, dat
hy me niet vergeten is. Dit vind ik zoo
vreeselijk."
Viola zag haar aan.
„Ik ken Cymbeline beter dan jij. Hij ver
geet nooit iets. Je moet hem vertrouwen."
Zij keerde terug in de kamer van haar
jongen. Al sliep hy niet, toch was hij erg
soezerig. Wilde hij nu niet anders, dan hier
liggen en slapen, slapen, slapen?
„Moeder, we moesten maar eens uitgaan,
wat gaan bezichtigen", zei Angela, toen
Viola hen allen gelaten had. „Zij blijft ze
ker den heelen middag bij hem zitten."
Er klonk iets van boosheid in haar stem,
als zy over mevrouw Harriman sprak.
„Wat geeft het of we binnen blijven
plakken?"
„Goed, Angela, waar ga je het liefste
heen?"
Tooneel
STICHTING „VEREENIGDE HAAGSCHE
SPELERS"
Belangrijke bijeenkomst. Het nieuwe
repertoire. Installatie Commissie van
Beheer.
Vrijdag 1 Sept j.L werd het nieuwe
(achtste) speelseizoen op eenigszins offi
cieele wyze geopend.
Des morgens werd in de kapel van het,
St. Aloysius-college een H. Mis opgedra
gen tot intentie der Stichting, welke werd
bijgewoond door alle leden van het gezel
schap.
In den middag had een bijeenkomst
plaats van de Commissie van Beheer teza
men met de artisten onder leiding van dr.
H. Duurkens S.J., die er in zijn openings
woord zijn bijzondere voldoening over uit
sprak, dat de artisten zoowel bij de mor
gen-plechtigheid als in deze middagsamen
komst van hun belangstelling deden blij
ken. De artisten toch vormen in het organi
satorisch verband van het gezelschap het
voornaamste element. Overtuigd als zij zijn
van de belangrijkheid van het goede too
neel, verrichten zij hun werk als kunste
naars met groote bereidheid, om de Katho
lieke levensbeschouwing naar buiten te
dragen.
Vervolgens was aan het woord de direc
teur. Pierre Balledux, die zich helaas ge
noopt zag te wijzen op de moeilijke omstan
digheden, waaronder dit nieuwe seizoen
werd aangevangen. Vóór de mobilisatie im
mers was reeds voor de eerstvolgende
maanden behoorlijk gecontracteerd met
verschillende vereenigingen, waarvan nu
reeds aanstonds, vele, hetzij uit force ma
jeur, hetzij uit een zekere angst psychose,
haar contracten annuleerden. Het parool
blijft nochtans: doorwerken.
Wat in het komende seizoen
gespeeld wordt.
Reeds nu kan worden meegedeeld, dat
voor het seizoen 1939/40 de volgende pre
mières te wachten zyn:
1 October: „Het spel van den kelk".
5 October: (Koninklijke Schouwburg):
„Wij die achterblijven".
19 October: „Kinderen van ons volk".
Eind October: „Sint Willebrord's glorie".
Medio November: „Notre dame de la
Mouise".
Januari Euripides: „Iphigeneia onder de
Tauriërs";
terwijl voor dit jaar ook nog op het re
pertoire staat een stuk door A. J. D. van
Oosten geschreven: „Een Nieuwe Gemeen
schap".
Dan sprak Jan van der Linden over or
ganisatorische kwesties van het tooneel, er
vooral op wijzend dat het tooneel een or-
garisme is, waarin elk orgaan zijn functie
heeft in het groote geheel. Een opwekking
tot vriendschappelijke samenwerking be
en een stoffelijk bewijs van vriendschap.
De Sociëteit ziet pater v. d. Boezem noode
vertrekken; zijneerw. was altijd een trouw
bezoeker.
Tot slot sprak pater v. d. Boezem in
hartelijke woorden zijn dank uit voor de
vele prachtige cadeaux. „Arm was hij ge
komen, maar evenals Tobias ging hij rijk
heen". Pater v. d. Boezem meende, dat
hem te veel eer was aangedaan. Hij was
overtuigd zijn plicht te hebben gedaan
maar hij was zeer erkentelijk voor het
geen hem dezen avond door de verschil
lende vereenigingen was geboden.
Tenslotte werden allen in de gelegenheid
gesteld persoonlijk afscheid te nemen,
waarvan allen een dankbaar gebruik
maakten. Woerden nam op waardige wijze
afscheid van een goed priester.
zwammerdam
Personalia. Benoemd tot onderwijze
res aan de R. K. U.L.O.-school mej. M. C.
Dumas te Bloemendaal.
„Wel, een eindje rijden. Laten we de Via
Appia afgaan. Het is prachtig weer, we
moeten er uit."
„Je moet je goed inpakken, de wind is
guur", zei Lady Weste.
Het ritje joeg wat bloed in de bleeke
smalle wangetjes van Angela. De sneeuw
lag dik op Monte Cavo en de hoogere hel
lingen van de wilde Sabijnsche heuvelen.
De hemel was helblauw en scheen heel
hoog boven de aarde te hangen. De woeste
rood-bruine ruines van aquaducten, de
sombere, zachtgroene parasol-dennen, de
oude brokstukken van grafsteenen, alles sa
men gaf den weg een schilderachtig aan
zien.
Achter de wijde mistige vlakte van de
Campagna, zacht en teer getint, verhieven
zich de heerlijke contouren van de Alba-
nisohe heuvelen met Frascati en Albano
en nog vele dorpen en steden, die als blan
ke juweelen op hun hellingen lagen. Op de
velden die zich aan de voeten van de som
bere aquaducten uitstrekten, dartelden
lammetjes, witte, wollige diertjes. Lange,
witte wegen doorsneden recht en streng de
vlakte en verloren zich in de heuvelen. In
het Westen was de hemel vol gloeiend gou
den licht, zonder een enkele wolk.
Angela staarde naar die gouden glorie
in het Westen. Zij voelde plotseling weer
de hoop, die soms tot ons komt uit aardsch
licht. Zeker, voor haar zou het ook eens
komen, die glans van hoop die de hemelen
doorbrak en vrede bracht. Het was ver
keerd van haar, dien twijfel toe te laten,
meer dan verkeerd om dat gevoel van wan
hoop over haar hart te laten kruipen en het
te laten verkillen. Anderen hadden nog
wel zwaarden kruisen gedragen.
sloot zyn met enkele voorbeelden geillus-
trftrde uiteenzetting.
Over de ideeële strekking van het katho
liek beroepstooneel gaf daarin Jules Ver-
straefe in het kort enkele gedachten ten
beste, er allereerst op wijzend hoe de enor
me propaganda, die wie langs den weg
van het tooneel voor het geloof kunnen
maken, van onschatbare waarde is, daar wij
ook nog de tooneelspeelkunst in het alge
meen blijven dienen.
Toen ik dezen winter het geluk had, een
voorstelling by te wonen van de V. H. S.
temidden van een uitgelezen katholiek pu
bliek, ben ik sterk tot het besef gekomen,
dat het tooneel op die wijze een prachtige,
ik zou bijna zeggen een apostolische betee-
kenis heeft. Daar ook mijn geloofsovertui
ging, in die dagen er rijp voor was. heb ik
niet geaarzeld, om na die voorstelling met
Pierre Balledux in contact te komen, en ik
kan wel zeggen, dat onze samenwerking
dien avond beklonken is. Ik ben overtuigd.
Ik herhaal het, dat Katholiek Nederland,
binnen afzienbaren tijd zal kunnen spre
ken van z ij n gezelschap. Waar ik de zaken
zoo zie, zal het u duidelijk zijn, dat van
eenige verslagenheid of pessimisme, geen
sprake mag zijn; ik zou zeggen m.i. juist
nu in deze tijden moeten wij onze ideeën
uitdragen naar de menschen.
Mr. Dlepenbrock aan
het woord.
Tenslotte kreeg de zeereerw. heer mr.
A. Diepenbrock, als nieuw lid tot de Com
missie van Beheer toegetreden, het woord
en sprak als zijn overtuiging uit, dat dit
ensemble het eenige beroepsgezelschap in
Nederland is, dat principieel katholiek ge
richt is, en waarvan allen, die er aan ver
bonden zyn, vervuld zijn met bereidheid,
hun ideaal uit te dragen. Het zou goed zyn
voor velen zei de spreker te weten
welke geest er in dit ensemble heerscht.
Vele misverstanden zouden daardoor wor
den opgeheven. Spreker hoopt daar krachtig
aan mee te werken.
Met een woord van dank door Pierre Bal
ledux en van bemoediging door Pater Duur
kens werd deze bijeenkomst gesloten.
Installatie nieuwe Commissie
van Beheer.
Ten besluite van dezen middag had een
vergadering plaats van de Commissie van
Beheer. Deze bestaat, nadat ter vergadering
enkele nieuwe leden waren geinstalleerd,
uit de volgende leden:
J. W. v. d. Akker. mr. A. Diepenbrock,
Pr., Dr. H. Duurkens S.J., L. J. M. Hazel-
zet, J. F. Hervers, Dr. F. Otten O.P., Mevr.
Tons Post, Mr. J. F. de Vilder en W. W.
Wildschut.
De Commissie sprak de verwachting uit,
dat de vereenigingen, die met de Stich
ting contracteerden, zooveel mogelijk zullen
trachten de overeenkomst gestand te doen
en waar hot maar eenigszins kan hun leden
in deze tijden van depressie den geestelij
ken steun, welken ze kunnen putten uit het
repertoire, niet zullen onthouden, daarmede
tevens een daad stellend van naastenliefde
tegenover het gezelschap door zijn lasten tc
helpen dragen.
Uit het verslag van den administrateur,
den heer J. van Adrichem, bleek dat ook
in het afgeloopen seizoen het gezelschap
zich in stijgende lijn bleef ontwikkelen. Er
werden circa 200 voorstellingen gegeven.
Terwijl nu het gezelschap reeds zoo in dc
algemeene belangstelling is komen tc staan
zal het volgend jaar een belangrijke stij
ging verwacht mogen worden.
Vervolgens werd besloten dc Stichtings-
acte te herzien. De voornaamste gedachten
die aan dit besluit ten grondslag ligt, is de
wensch, dat de Commissie van Beheer ook
naar buiten het gezelschap vertegenwoor
digt, opdat er geen misverstand besta om
trent beheer, doel en streven van dc Stich
ting „De Vereenigde Haagsche Spelers" en
men het gezelschap niet aanzie als een pri-
vé-zaak van den heer Balledux. Dit mis
verstand moet grondig uit den weg wor
den geruimd; in dien zin zullen wijzigingen
in de Stichtingsacte worden aangebracht.
Toch had zy deze Italiaanscho reis ver
beid met een hartstochtelijk gevoel van
verwachting. Zij was nog nooit in Italië
geweest en had boven alles gehoopt, Rome
te zien. Dat zij daar Cymbeline zou vinden
deed den beker van geluk overvloeien.
Maar zij had tc veel verwacht en dc reac
tie en teleurstelling hadden haar geslagen.
Die geknakte verouderde Cymbeline was
een vreemde voor haar. Zij kon hem zich
niet meer voorstellen als in dc wolken
klimmende, met zijn sterke, jonge vleu
gels.
Lichamelijk gebroken, scheen hij aan do
aarde gekluisterd, zijn geest scheen elders
te zijn.
Lady Weste probeerde geen gesprek te
beginnen gedurende dien rit. Angela was
dankbaar voor dat zwijgen, het gaf haar
vrijheid om haar eigen verwarde gedach
ten te ordenen. Maar zij nam zich voor, als
hij haar niet meer noodig had, als die ver
schrikkelijke hel, die hij daar had door
gemaakt, zijn liefde voor haar had gedood,
dan zou zij haar verlies stil dragen en naar
huis gaan.
Dit bedenkende, wierp zij het hoofd een
beetje in den nek. Het zou haar hart doen
breken, omdat zij meer dan ooit van hem
hield, maar niemand zou het te weten ko
men. Het heele geval was zoo diep geheim
gebleven, dat bijna niemand haar zou con-
doleeren of met haar meevoelen. Maar om
zonder hem te leven, door het leven te
gaan met een wonde in het hart.... zou
zy dat aandurven?
(Wordt vervolgd).
