33 millioen voor Defensie KERKNIEUWS Bevolkings-administratie en Buurtfondsen te Leiden Wilt U iets weten? VRIJDAG 21 JULI 1939 DE LEIDSCHE COURANT *V/E£9E BLAD - PAG. 7 De uiterste zuinigheid wordt betracht Alle kradhten zijn ingespannen, niet al leen om de noodzakelijke gegevens, zoo spoedig mogelijik te verkrijgen, maar ook om daarna het wetsontwerp met spoed in te dienen, zoo zegt minister Van Dijk in zijn memorie van antwoord aan de Tweede Kamer inzake zijn nieuwe credietaanvrage van 33 millioen voor de defensie. De minister spreekt vervolgens met klem tegen, dat hij bij de aanvragen voor be paalde voorzieningen niet zelf de teugels in handen zou weten te houden en geen ■weerstand zou weten te bieden aan wen- sohen van militaire autoriteiten, wanneer die niet in overeenstemming zouden zijn tmet de eisoh van beperking tot het nood zakelijke. Er worden geen andere dan wel overwogen voorstellen ingediend na per soonlijk onderzoek door den minister. Hij volgt bovendien geen andere gedragslijn dan die der uiterste zuinigheid. Op de goedkeuring van deze begrooting moest ten opzichte van eenige aanschaffin gen en werkzaamheden worden vooruitge- loopen, o.a. het afbouwen van een fcwee- deelige hangar op het vliegkamp „De Mok". De levering van 9 van de 19 vliegtuigtor pedo's kon nog in het productieprogram van de fabriek worden ingeschakeld, wanneer aanstonds een beslissing kon worden ge nomen. Evenmin kon worden uitgesteld de tijdelijke uitbreiding van de logies-ruimte te Soesterberg en de voorziening van de kazernefundeermgen te Den Bosch. Bij de beantwoording van de vraag in hoeverre de op de kapitaaldienst uitgetrok ken bedragen ten goede komen aan de Ne- derlandsche industrie, moet men rekening houden met het feit, dat de leveranciers in het binnenland veelal bewerkte grondstof fen wellicht halffabrikaten of ook onder- deelen, uit het buitenland moeten betrek ken. Dat geldt in het bijzonder voor den bouw van oorlogsschepen, maar ook voor verschillende andere objecten (men denke fojv. aan vliegtuigmotoren). Als regel geldt, dat alles wat door de Nederlandsche industrie binnen toe laatbare termijnen kan worden gelé verd en tegen redelijke prijzen,, en dat voldoet aan de gestelde eischen, ook aan de Nederlandsche industrie wordt opgedragen. Van hetgeen uit de kapitaaldienst van de Defensiebegrooting voor 1939 en van de onderhavige aanvullende begrootinig' is, of moet worden aangeschaft, kwamen of komen niet voor levering in het binnenland in aanmerking, behoudens kleinere object- ten als instrumenten en dergelijke: zes groote zeeverkenners, de vliegtuig-torpe do's,, het luchtafweergeschut van de „Tromp", 21 landmaohtvliegtuigen, houwit sers van 10,5 c.m., kanonnen van 4.7, 4 tl. en van 2 tL, geweren tp. met toebehooren, pistolen, torens voor pantserwagens, motor rijwielen, een deel der munitie, materialen voor aanmaak van vuurmonden en munitie hier te lande. Bij de voorzieningen inzake de maritieme walinriohtingen en de haven van Nieuwe- diep is slechts rekening gehouden met de vlootsterkte, die volgens de thans in uit voering zijnde plannen hier te lande aan wezig zal zijn. Meer is ook niet noodig, om dat de in studie zijnde plannen voor vloot- uitbreiding versterking beoogen van de ma rine in Indië. De minister ziet streng toe op de beste ding van de gelden uit het buitengewoon crediet van 100 millioen. Wat het aantal dienstplichtigen betreft, dat uit elk der provinciën onder de wa penen is geroepen, zijn naar verhouding meer dienstplichtigen opgeroepen uit de grensprovinciën dan uit het binnenland. MILITAIRE VLIEGVELDEN. HET DERDE NIEUWE VELD BUITEN DE VESTING HOLLAND. De voor het eigenlijke vliegveld te Bergen noodige terreinen zijn aange kocht en als vliegveld ingericht. De bouw van zes hangars nadert de voltooiing. Voor den bouw van magazijnen worden gronden aangekocht. Er is overeenstemming met de eigenaren bereikt. Omtrent de aankoop van het terrein, noodig voor den bouw van een kazernement, radiostation, enz., wordien onderhandelingen gevoerd. Een plan voor de bouw van een kazernement is nagenoeg gereed. Aldus minister Van Dijk in zijn memorie van antwoord aan de Tweede Kamer inzake zijn credietaanvrage van 33 millioen voor de Defensie. Voor het vliegveld te Valkenburg, zoo vervolgt hij, is het meerendeel der per- oeelen aangekocht. Met één eigenaar kan geen overeenstemming worden bereikt. Zijn perceelen moeten worden onteigend. Het terrein zal in het begin van het volgende jaar voor de helft gereed en in bruikbare dienst zijn, zoodat het dan in gebruik kan worden genomen. De voorbereiding van de 'bouw van vijf hangars bevindt zich in een zoodanig gevorderd stadium, dat binnen kort tot aanbesteding kan worden overge gaan. Een plan voor de bouw van een za- zernement nadert zijn voltooiing. Het was oorspronkelijk de bedoeling als derde imilitair luchtvaartterrein aan te koopen het vliegveld Waalhaven. Daarvan moest om de bekende redenen worden afgezien. Zonder gunstig resultaat is toen gezocht naar een ander geschikt ter rein binnen de vesting Holland. Thans zijn stappen gedaan om op een gunstig terrein buiten de vesting Holland een militair vliegveld in te richten. VAN M'N BOEKENTAFEL Een Studie-orgaan van de Ned. Ver. voor Luchtbescher ming. Eenige maanden geleden is het orgaan der Ned. Ver. voor Luchtbescherming ge reorganiseerd. In verband met de snelle stijging van het aantal leden der Ver- eeniging werd gedurende den laatsten tijd steeds sterker de behoefte gevoeld aan een vereenigingsorgaan, dat door een po- pulairen, propagandistischen en instruc tieven inhoud zoowel een eenvoudige voorlichting zou kunnen geven, als de banden tusschen de leden versterken. Aan gezien daardoor een meer wetenschappe lijke behandeling van de -vraagstukken op hichtbeschermingsgebied op den achter grond zou kunnen geraken, is de .Neder landsche Vereeniging voor Luchtbescher ming thans overgegaan tot de uitgave van een studie-orgaan, (waarin deze behande ling zal kunnen plaats vinden. Naast het vereenigngsorgaan verschijnt dus vanaf heden een vakblad, bestemd voor allen, die behoefte hebben aan we tenschappelijke voorlichting en gedach ten wisseling. Het tijdschrift staat onder redactie van A. den Hertog en het eerste, thans verschenen nummer toont reeds aan, dat het „Studie-orgaar N.V.L." op dit gebied een waardevolle leidraad zal kun nen zijn. In een artikel „E.H.B.O. bij luchtbe scherming" bepleit Dr. P. H. van Roojen de totstandkoming eener eenheidsorgani satie op het gebied van de hulpverleening, en geeft hiervoor een schema aan. A. C. Verschoor bespreekt „Tempo en bezinning" met betrekking tot de urgente luchtbeschermingsvraagstukken. Aa nde hand van tal van schetsen geeft ir. L. G. Volker de eischen aan, waaraan garageschuilplaatsen zullen moeten vol doen. Dat luchtbeschermingsoefeningen op de kaart een belangrijke schakel in de op leidingsketen vormen, maakt J. H. v. Rie- zen den lezer in een gelijknamig artikel duidelijk. Het nummer besluit met een uitvoerig artikel van G. Kloeg over „Gas- bescherming". Na een besprekng van dz mogelijkheden van toepassing van strijd gassen en de wyze, waarop dit kan ge schieden, verstrekt de schrijver tal van waardevolle gegevens die van belang zijn voor de bestrijding van het gasgevaar, en die zoowel het materiaal als dp opleiding betreffen. Voor de volgende nummers worden tal van belangwekkende artikelen aangekon digd, alsmede een maandelijksch Litera tuuroverzicht, dat het blad zeker nog waardevoller zal maken. WONDERBARE GENEZING IN LOURDES ERKEND. In een plechtige zitting is door acht Fransche en buitenlandsche geneesheeren, onder wie zich bevonden de doctoren Louis uit Versailles en Dr. Larget, een bekend chirurg te St. Germain en Laye. officieel de genezing geconstateerd van de 38-jarige mejuffrouw Germaine Pothier, wonende Rue des Deux Portes 2 te Ver sailles. Deze patiënte, die reeds sedert 1926 lij dende was aan ileus-aanvallen tengevolge van darmadhaesies, was het vorig jaar in een hopelooze toestand naar Lourdes ge komen, waar zij plotseling genezen werd. Aan de hand van het dossier, dat uit voerige en zeer nauwkeurig opgestelde rapporten bevat naar aanleiding van een in het afgeloopen jaar zeer minutieus in gesteld onderzoek, constateerde de genees heeren op het Medisch Bureau dat de plotselinge genezing van Mej. Pothier steeds van blijvenden aard is gebleken en toegeschreven moet worden aan factoren, waarvoor de huidige stand der weten schap geen verklaring weet te geven. Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem zal de volgende week geen audiëntie verlee- Hct Katholiek Comité van Actie „Voor God" schrijft ons t LIEFDE IN DE ECONOMIE. In alle economische verhoudingen tus schen individuen, groepen en volkeren, in alle contracten, bij alle concurrentie, moeten we niet alleen de rechtvaardig heid, maar ook de liefde betrachten j de liefde, die St Paulus zoo grandioos heeft geteekendj de liefde, die geduldig is en goedertieren, niet afgunstig, niet eerzuch tig, noch hoogmoedig, die niet onedel handelt en zich zelf niet zoekt, die zich niet verheugt in een overwinning op een zwakkeren, minder kapitaalkrachtigen, met minder economisch doorzicht begaaf den broeder, maar die verheugd is den ander goed te doen. Dit is Gods maatstaf, die op den oordeelsdag zal worden aan gelegd. Prof. Dr. M. J. H. Cobbenhagen. Een verouderde instelling, die een erfenis naliet! Waartoe het „potje" dient Hoe vroeger het bevolkings register werd bijgehouden. We komen allen op gezette tij dien met den stadsdienst van het bevolkingsregister in aanraking. Een modem bureau; ge- ruischloos glijden over sleeden de laden open en slechts een oogwenk, of de be trokken kaart onthult geheimen, die menig een gaarne binnenskamers houdt. De leek staat verbaasd over de accuratesse van dit administratieve apparaat en men voelt dat hier eene ontwikkeling van jaren lang een rol moet spelen. Een vriendelijke mededee- ling lichtte ons voor, dat het tegenwoordige stelsel van kaarten eerst van 1923 dateert en dat daarvoor registers, „vastlbladige boe ken"! werden gebezigd-. De herinnering aan de laatste zal bij vele burgers nog levendig zijn. Het waren mach tige folianten, tientallen kilogrammen zwaar, en van een formaat om van te schrikken. Doorgaans was toen het perso neel aan hooge lessenaars opgesteld, zooals men nog een enkele maal een notariskan toor ziet ingericht. De bureaux hadden dan ook een gansoh bijzonder karakter. Al lang verdwenen gebruiksvoorwerpen, tabakspot met kalkten pijpen, de ouweldoos en andere zaken vormden het opluisterend materiaal, waarvan geen spoor meer over is. By menigeen zal het secretarielokaal van vroe ger opdoemen als een doorwalmd vertrek, waarin hij bekende verschijningen zal terugzien, vriendelijk en ouderwetsoh en niet meer van onzen tijd. Toen, wij schrijven thans 1888, mankeer de aan het Leidsche bevolkingsregister, het noodige en een voordracht van het dage- lijlksch bestuur aan den Raad licht ons in hoe de bijhouding in zijn werk ging. Op 30 April van dat jaar deelden Burgemees ter en Wethouders mede: „De controle op „de bijhouding van de bevolkingsregisters „en het toezicht op de verhuizingen wordt „in deze Gemeente uitgeoefend door 39 „Heeren der Gebuurten met een dergelijk „getal Raden, die bij ontstentenis van de „eerstgenoemden in hunne plaats optreden. „Deze regeling werd laatstelijk vastgesteld „ibij Raadsbesluit van den 27 November „1879 (Gemeenteblad No. 10)" „In weerwil echter van dit talrijk per soneel, hetwelk is geroepen daarop toe te „zien en wat uit den aard der zaak tot veel „omslag aanleiding geeft, leert de ervaring, „dat niet voldoende kennis wordt gedragen „van de verhuizingen van gezinnen, van „kamerbewoners en van dienstbare per sonen, zoowel bij vestiging van- aLs bij „vertrek naar elders en bij verhuizing bin- „nen de gemeente zelve". „Behalve dat aan de Heeren der gebuur ten jaarlijks eene geringe tegemoetkoming „voor schrijfloon en andere uitgaven wordt „toegekend, genieten de heeren en raden „der gebuurten ge-ene bezoldiging en de „ingezetenen die zich eene benoeming als „-zoodanig wel willen laten welgevallen, „hebben in den regel bun tijd te veel voor „eigen zaken noodig, dan dat zy zich ge noegzaam kunnen bezig houden met de „taak, die hunne betrekking h-un oplegt". Doorgaande zegt het College, dat er aldus te weinig aanraking is tusschen eenereJjds de inwoners en de heeren der gebuurten en anderzijds tusschen deze figuren en het bu reau van den Burgerlij-ken Stand. Het ziet geen remedie anders dan door dit instituut van heeren der Gebuurten, reeds uit de vroege Middeleeuwen datee- rende, op te heffen en de 39 gebuurten, waarin de stad was verdeeld, te doen ver dwijnen en een nieuwe regeling voor te stellen, waarbij de stad in drie buurten, deze onderverdeeld in wijken, zou worden verdeeld en waarbij voor elk der 3 buur ten een buurtcommissaris of bevolkings- ag-ent tegen een vast salaris zou worden aangesteld. Aldus geschiedde en was de oude buurtindeeling in 39 gebuurten ver dwenen. Wat er van de vroegere ge buurten is overgebleven. Toch is aan dezen ouden in 1888 afge schaft-en toestand thans nog eene enkele herinnering over en daar deze voor kort aanleiding tot opmerkingen in één der dag bladen heeft gegeven, is het gewenscht met enkele regels op dit Middeleeuwsahe buurt- verband in te gaan. Men heeft altijd gevoeld, dat van uit het centraal gelegen raadhuis aan de Breestraat de Leidsche bevolking niet op komen en gaan, geboorte, huwelijk en, sterfte te con troleeren viel. Ook al werd de toegang door wallen en grachten, poorten met mu ren afgesloten, een mogelijkheid om ter sluiks binnen te komen, bleef steeds be staan. In de stegen en sloppen, naar Leid sche zede poorten geheeten, woonden zoo vele gezinnen dooreen, dat daar gemak kelijke iemand schuil ging; alleen iemand uit de nabijheid kon met de bevolking daarin bekend zijn. Aldus werd één der voormannen uit de bururt, voor wien men respect gevoelde, door h-et stadsbestuur aan gewezen om de noodige controle uit te oefenen en daar dit voor één mensch te veel kon zijn, omdat hy verder zijn ge wone werk had, werden hem twee assis- teerende prominente figuren ter zijde ge steld, raden der gebuurt genoemd. Op hun avondwandelingen en in hun conversatie met dezen en genen vingen zij de nieuwste bijzonderheden van hunne bu-ujtlbewoners op; dan werd de buurtknecht er heen ge zonden om de namen en omstandigheden te noteeren van de partijen van het zoojuist voor den pastoor gesloten huwelijk, van het zooeven ter wereld gekomen kind of van den inkomeling binnen de bu-urt, over wien zonderlinge geruchten de ronde deden. Deze gegevens, in het buurtregister verzameld, werden doorgegeven aan de stadsboden, die de veste doorkruisten en werden per slot in de groote folianten, het bevolkingsregister, verwerkt. On-ze jaren verwerpen dit systeem ge makkelijk, waarmede men honderden jaren zich gelukkig heeft gevoeld. De heeren der gebuurt waren dus bevolkingsagent buiten bezwaar van de stedelijke schatkist. In de vele verordeningen, die in den loop der jaren deze materie hebben gerégeld, werden echter meer verplichtingen opge legd. Zij, de buiurtbeeren, konden mede op gelukkige wijze dienstbaar worden ge maakt aan eene zaak, waaraan steeds veel ontbrak, n.l. aan de volksgezondheid. Toe gezien werd door hen mede op de nakoming van de verplichting tot teraardebestelling van de lyken van de -binnen de buurt ge storvenen. Bepaald was, dat de naburen van een doode het lijk moesten dragen. Be grafenisondernemingen had men niet zoo- als onze ontwikkelde maatschappij die kent. Buren moesten de baar naar die kerk of het kerkhof brengen, als vrienden ontbraken en het was uitdrukkelijk bepaald, hoeveel huizen ver die verplichting tot naberdienst sterkte. Weinig verbeelding is noodig om zich voor te stellen, dat het hieihij vaak weinig verheffend zal zijn toegegaan. Maar nuttig, ja onverbiddelijk noodzakelijk, was dit institaipt. Het kon toch gebeuren, dat niemand zich om een lijk, b.v. van een bij 2ijn of haar leven gehaat mensch, zou be kommeren! Tenslotte moesten de heeren der gebuurt bewijzen afgeven wanneer on derstand door de diaconie noodig scheen. Tegenover al deze verplichtingen, -begreep h-et Middeleeuwsohe vernuft terecht, moest voor de buurtheeren en zijn gezellen al thans eenige bate staan. Ter aanmoediging van de buurtbetrekkingen zou af en toe een samenkomst kunnen worden gehou den, waar feest werd gevierd. De kosten hiervan werden gevonden, door aan de buurt de opbrengst van zekere recognities toe te wijzen, n.L een zeer klein percen tage van de koopsom van de daarbinnen verkochte huizen, fooien bij huwelijksplech tigheden, geboorten, enz. Uit deze kas dan werd de buurt„hof", het festijn, bestreden. Andere uitgaven kende de buurtkas niet. Alleen kwam het een doodenkele maal voor, dat een persoon, een armlastige om wie ook de kerk zich niet bekreund had, uit die kas werd begraven-. Van de buurtadministraties is in het ste delijk archief één en ander bewaard in den vorm van registers, die ons de wijze waar op dit bu-urtbelang werd -behartigd, toonen. Armverzorging vond door de buurtkas niet plaats; geen post komt in de 17e en 13e eeuw in de boeken voor daarop wijzende. De wijziging in de zeden is de aanleiding tot de verdwijning der buurthoven of fees ten geweest. In en na die 18e eeuw schijnen zij tot het verleden te zijn gaan behooren en in den FranoChen tijd, met al zyn el lende en gespionneer, zijn dergelijke buurt feesten ondenkbaar. Echter zijn de in komsten, hoe gering ook, blijven vloeien en vandaar dat zich hier en daar de vraag opdeed wat met de gelden te doen. Aldus dat circa 1830 in enkele posten van arm- bed-eeling sprake is. In 1837 vermeldt een buurtboek een „liberale gifte" aan arme lieden van 28.wegens den zeer stren gen winter; een ander in 1845 noemt de onderstand van een talrijk huisgezin der gebuurt met 9.Dit is alles. Bij het verdwijnen der buurten heeft het overgroote deel der buurtkassen zich om of nabij het nulpunt bewogen. Het Gemeen tebestuur vond aldus in 1835, toen weder om eene wijziging plaats vond in de indee ling, goed, dat de buurten de baten ver deelden; Buurt 24 b.v. zonderde eerst eene gave voor de armen af en ieder buurtbe woner kreeg vervolgens, 3.L-, De rijke Hooigracht! Eén -buurt echter, die van de Hooigracht, heeft zioh in de 2e helft der 19e eeuw blijk baar imogen verheugen in een gelukkig fi- nantieel -beleid, zoodat er bij de opheffing in 1888 een kas was waarin ruim 1000. aanwezig was, welke toen onder de hoede van de Gemeente is gesteld. Hiertoe ■was alle reden. Van 1853 af was met het stelsel van inkomsten uit recognities enz, gebroken en was bepaald, dat in de plaats hiervan de buurten te zamen een subsidie uit de gemeentekas zouden krijgen van 1.200.per jaar, naar het getal der in woners te verdeelen. Uit dit gemeentelijk subsidie is de onderhavige buurt kas Hooi gracht gevormd en naderhand onder beheer van den Wethouder van den Burgerlijken Stand gesteld. Door den vroegeren buurt- heer waren, na de opheffing ingaande 1889, uit de rente van dit kleine kapitaal op één bepaalden tijd eenige bedeelingen gedaan aan een paar arme gezinnen in de vroegere buurt Deze waren gevestigd in huurwo ningen, behoorende aan de Oud-Rooimsah- Katholieke Kerk aldaar, welke stonden in een paar steegen of poorten, nog in de 19e eeuw de onverklaarbare namen „Koetie" en „Het Klooster" dragende. 1) Echter is ook aan deze omgeving de tijd niet zonder sporen na te laten voorbij-gegaan. De bouw van het St. Elisabethsgasthuis heeft deze woningen doen afbreken. Door het ver trek dientengevolge van de bewoners het gewezen St. Fredericus en Odulphus- hof werd d^ band in 1924 tusschen deze en het fonds, waaruit de steungelden worden geput, verbroken. Het is duidelijk, dat hier geen sprake is, gelijk wel is gesteld, van preuves ten laste van het SL Anna-hof aan de Hooigracht. Bet betreft hier slechts on- derstandverlecning zonder meer, en dat tot een hoogst bescheiden bedrag, van 1 maal 's jaars een totaal bsdrag van 28. zijnde de opbrengst van een kapitaaltje, dat nog steeds onder controle van het Col lege van Burgemeester en Wethouders door den Ontvanger der Gemeente beheerd wordt Uit het onderhavige fonds is o.a. voor een aantal jaren geput -bij de aanbie ding van een spaarbankboekje aan de toen geboren 70000e inwoner dor stad, waar mede het voormalig buurtfonds zioh op het vroegere ge-bied, zorg voor de bevolking, -bleef 'bewegen. 1) Naar de beschermheiligen van de Oud-Katlholieke-Kerk sprak men ten slotte van: St Frederikus en Odulphuspoort, of hof. Vraag. a. Welke is de kortste weg naar Nijmegen vanaf Leiden en hoeveel K.M.? c: De kortste weg van Nijmegen naar Valkenburg en hoeveel K.M.? c. De kortste weg van Valkenburg terug naar Leiden. Hoeveel K.M., alles per fiets? Antwoord: a. Leiden, Alphen, Woer den, Harmeien, Utrecht, de Bildt, Zeist Driebergen, Doorn, Leersum, Eist, Wage- Ewijk, Lent, Nijmegen. Afstand 115 K.M. ningen, Opheusden, Zetten, Andelst, Hijk, Ewijk, Lent Nijmegen. Afstand 115 K.M. b. Nijmegen, Mook, Gennep, Heyen, Ar- cen, Velden, Venloe Tegelen, Reuver, Swalmen, Roermond, Susteren, Sittard, Beek, Meerssen, Valkenburg, Afstand 134 K.M. c. Valkenburg, Sittard, Echt, Ittervoirt, Weert, Maasheeze, Leende, Heeze, Eind hoven, Best, Boxtel, Den Bosch, Zalt Bom mel, Vreeswijk, Oudenrijn, Harmeien, Woerden, Alphen, Leiden. Afstand 232 K.M. Vraag: Welke is de kortste weg op de fiets van Zoeterwoude naar Sittard en hoeveel K.M.? Antwoord: Op deze vraag vindt u het antwoord in de hierboven opgeloste vraag. Afstand ZoeterwoudeSittard 190 K.M. Vraag: Mag ik u de kortste weg per flets naar Eindhoven, van Leiden uit, ver zoeken? Antwoord: In bovenstaande vindt u de beantwoording van uw vraag. Vraag: Weet u een gelegenheid, waar jongens van 13 en 14 jaar kunnen kam peeren onder toezicht, zonder dat zij lid zijn van een bepaalde vereeniging; weet u ook de kosten daarvan? (liefst bosch en heide). Antwoord: In zoo algemeenen zin is deze vraag heel moeilijk te beantwoorden. Zonder lid te zyn van de Ned. Kampeer- kaarten Centrale zal het vermoedelijk ook moeilijk gaan. Wend u daarom tot genoemde instelling, Leidsche Gracht 44 Amsterdam (C), waar men u alle inlich tingen kan verschaffen. Vraag: betreffende goedkoope trein naar Nijmegen. Antwoord: De verkoop van kaartjes begint 6 dagen tevoren en sluit 's namid dags 3 uur vóór den vertrekdag van den trein. De dagen, dat een goedkoope trein rijdt, worden regelmatig per advertentie in ons blad bekend gemaakt. De vertrek uren kunt u informeeren bij het koopen van een kaartje. Vraag betreffende precario-redhten voor fietsenrekken te Leiden. Antwoord. Deze zijn verhoogd van 2 op 10 gld. per strekkende meter. Als u bij de mededeeling daarvan aan uw adres de rekken hebt verwijderd, heeft men nog wel het recht, de verhoogde belasting te eischen, daar de termijn daarvoor reeds was ingegaan, maar billijkheidshalve is er o.i. heel veel voor te zeggen, dat men u die verhoogde belasting kwijtscheldt. Schrijf u daar eens over bij wijze van reclame. Wij veronderstellen, dat u succes zult hebben. Vragen over reizen per trein kunnen we in deze rubriek niet beantwoor den. Alle inlichtingen daarover worden aan de stations verstrekt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 7