ZOMER-OPRUIMING ALLERLEI Wij beginnen ZATERDAG 15 JULI 9 uur 's morgens viy Nu heeft U de kans op een flinke Midzapremie BEKENDMAKING LIEFDEWERK ARME PAROCHIES SINT BAVO Adverteert in dit blad VRIJDAG 14 JULI 1939 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD - PAG. 11 r DE SLIMME GROOT-VIZIER. Een Perzisch vorst had voortdurend twist met zijn naburen. Telkens brak door zyn toedoen opnieuw een oorlog uit, waar door velden en dorpen en steden verwoest werden. Bovendien was hij een tiran voor zijn eigen volk. Menig welvarend dorp, dat zijn ongenoegen opwekte, had dat er varen en was in brand gestoken. Deze vorst had een groot-vizier, die zeer -verstandig was, en wien het branden en bloedvergieten geenszins beviel. In scherts had hij eens beweerd, dat hij de taal der vogels verstond. De vorst had het echter niet aldus begrepen. Hij wist, dat zijn vizier een knap man was en geloof de gaarne, dat deze verstond, wat de vo gels zongen. Nu wandëlden ze eens tezamen buiten de stad, toen ze voorbij een ruïne kwamen, waarop twee uilen zaten, die tegen elkaar schreeuwden. „Wacht", dacht de koning, „nu kan ik de knapheid van mijn vizier eens op de proef stellen." Hij wendde zich dus tot zijn minister en zei: „Vertel mij eens, wat zeggen die uilen toch tegen elkaar." „Ik zal het u meteen mededeelen", zei de vizier. „Het is echter noodig, dat ik een weinig dichter bij de ruïne ben." Hij ging, leunde tegen een muur, en de vorst wachtte. Na een poos keerde de vizier terug, maar hij sprak geen woord. „Kon je ze verstaan?" vroeg de koning. „Ja Sire, dan kon ik". „En wat zeiden ze?" „Ik durf het u niet zeggen!" „Maar ik gebied u, mij alles mee te dee- len. Geen woord moogt ge verzwijgen." „Luister dan, Sire! De uilen hadden het over een huwelijk tusschen hun kinderen. De een zei: „Ik zal het goedvinden, dat mijn zoon met jouw dochter trouwt, maar dan moet ze als bruidschat vijftig verwoes te dorpen meenemen." Toen zei de andere: Dat is goed, al waren het er ook honderd. Zoolang de tegenwoordige koning regeert, zal er aan verbrande en verwoeste dorpen geen gebrek zijn." De koning schrok op van deze woorden. Zwijgend liep hij voort naast zijn vizier. Maar van dat oogenblik af beterde hij z'n leven; hij sloot vriendschap met zijn buren, de oorlogsfakkel werd gebluscht en hij werd een wijs en rechtvaardig vorst. POPPENKULTUS IN ENGELAND. In de laatste jaren verheugen de speel poppen zich niet alleen in de gunst der kleinen, doch misschien meer nog in die der groote menschen. Vooral in Engeland heeft de poppenkultus afmetingen aange nomen, die aan het dwaze en belachelijke grenzen. In het stille, schilderachtig gele gen dorpje Guiting-Power van het graaf schap Gloucestershire, heeft men een zo- mer-poppenschool voor volwassenen inge richt. Daar wordt aan de leerlingen bijge bracht, hoe de poppen gekleed, versierd en onderhouden moeten worden. Men krijgt onderricht in de geschiedenis der poppen door alle eeuwen heen en over haar ge bruik bij onderwijs en opvoeding. Aan de school is ook een popp'entheater verbonden, waar verschillende stukken worden opge voerd. Het genoemde dorpje, welks bevol king sinds jaren in de vervaardiging van poppen zijn bestaan vindt, is er niet weinig trots op de allermodernste school in haar midden te hebben. OLIFANTEN ALLEEN NOG IN HET MUSEUM? De mensch roeit dieren uit. - Merkwaardige gevolgen. Vele zoölogen hebben reeds uiting gege ven aan hun bezorgdheid, dat er over en kele jaren geen leeuwen, tijgers of olifan ten meer op de wereld te vinden zullen zijn. Niet alleen worden er zoowel in Afri ka als in Indië voortdurend meer dieren geschoten dan wettelijk is toegestaan, maar ook de levensvoorwaarden worden steeds ongunstiger. Het zal dus nog zoover komen, dat op een goeden dag een kind met haar moeder naar een museum gaat, daar een reusachtig beest ziet en verbaasd vraagt, of er vroeger heusch zoon monster bestaan heeft. Dat „monster" is dan een doodgewone olifant, die tegenwoordig nog gezond en wel in Afrika en Indië rond draaft. Wanneer we zeggen, dat de levensvoor waarden voor de dieren steeds ongunstiger worden, dan bedoelen we daarmee, dat er b.v. de leeuw niet voldoende antilopen meer kan vinden, om zich te voeden. Daar door wordt zijn levenskracht natuurlijk verzwakt. Andere dieren worden sterker dan hy. De leeuw wordt teruggedrongen en moet op een goeden dag verdwijnen. Of een ander voorbeeld: Zooals men weet, worden in heel Europa verschillende vogelsoorten vrijwel uitgeroeid. Daarente gen konden de ratten en konijnen zich op geweldige wijze vermenigvuldigen. Andere diersoorten werden nu door de konijnen en ratten weer verdrongen, zoodat ook hier het wisselende spel der natuur zich in zijn noodlottigen vorm herhaalt. In Indië worden de bizons door de Ma- haradja's en hun jagers weggeschoten. Daardoor ontnam men den tijger zijn na tuurlijk voedsel. De tijger moest zich scha deloos stellen en drong de Indische dorpen binnen, waar hij soms in enkele weken tijds tientallen slachtoffers maakte, wat natuurlijk weer een vernietigende jacht op het mooie roofdier tengevolge had. In de Engelsche bodemcultuur neemt men tegenwoordig aan, dat de in ieder seizoen telkens voorkomende droogte nooit zulke vormen zou hebben aangenomen als men den bever niet op kortzichtige wijze bad uitgeroeid. VREEMDE ZITKUSSENS. Lodewijk, graaf van Vlaanderen, bezocht eens met een burgemeester en eenige sche penen van Brugge den Franschen koning. Toen zij aan tafel zouden gaan, bleek het dat men voor de schepenen en den burge meester de zitkussens van de stoelen had weggenomen. Dat was eigenlijk een beleediging voor de regeerders van de rijkste stad van Euro- pr Maar zij hielden zich, of zij die beleedi ging niet merkten. Zij trokken hun prach tige geborduurde en gevoerde mantels uit, legden die op hun stoelen neer en gingen gewoon er op zitten. Bij 't eindigen van den masltiju fluister de de burgemeester Simon van Eertrijke de schepenen in, dat zy hun mantels zou den laten liggen. Dat deden ze dan ook. Maar vóór zij de deur bereikt hadden, schreeuwden de bedienden hen na, dat ze hun mantels vergeten hadden mee te ne men. Doch koelbloedig antwoordde de bur gemeester uit aller naam: „De Vlamingen zijn niet gewoon, als zij aan een maaltijd hebben aangezeten, de kussens met te ne men". En zoo verlieten zij de zaal. U heeft GEWACHT op de maar U wilt Uw geld GOED besteden en hiertiroor de MEESTE WAARDE ontvangen. Dan is er ook voor U maar één adres: Haarlemmerstr. 137 hoek Donkersteeg 2-4-6 Onze bijna vijf-en-zestig-jarige reputatie staat U borg, dat U in niets wordt teleurgesteld. ZIET ONZE ETALAGES!!! W IN ELKE AFDEELING FRAPPANTE KOOPJES I Vergeet niet, dat U op alle artike len, ook de goedkoopste, toch de waardevolle Midzabons ontvangt. SCHEFFER'S Kleedingmag. RUIMT OPII Zie onderstaande prijzen HEEREN COST, v.af .3.80 GAB. JASSEN v.af 7.93 JONG. COST, v.af 3.25 PLUSFOUR COST, v.af 4.32 DAMES GABARDINE v.af 7.98 Zie de Etalage - Vrij Entrée ALLEEN gevestigd HAARL.STRAAT 79 bij de Vrouwenat. Tel. 253I7 WORDT LID VAN HET VOOR DE IN HET BISDOM HAARLEM Contributie slechts EEN Gulden per drie maanden ea U ont vangt gratis het Tijdschrift Adr.it ADMIN. „SI. BAVO" Léldscheweg 103, Voorschoten L O U R D E S. 10 en 11e Montfort-Bedevaart naar Lisieux, St. Laurent sur Sèvre, Lourdes. 312 Augustua 1939, 514 September. Fr-reis vanaf 34.25 gld., hotels vanaf 28.75 gld. Prospectus, inlichtingen Pater H. RIGA, H. Landstichting Nijmegen. GELD TER LEEN. Voor de le R. K. Kerk sinds 240 jaren te Aalsmeer, vraagt ondergeteekende geld ter leen tegen pet of lage* of tegen lijfrente. Pater H. M. C. HEGGELMAN Pastoor te Aalsmeer Gironummer 53007 RIJPWETERING Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door W. VAN DIEMEN Ti'.'en filialen in alle voorname plaats*- Zeer soepele en luch tige Heeren molière. In zwart en bruin. Excep tioneel koopje

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 11