Een avontuur op den Balkan FEUILLETON door ERNST KLEIN. M) Met een schok bleef hij staan. Zijn ge hoor was door jarenlange ervaring bijzon der scherp ontwikkeld hij had een ge- ruisch vernomen, dat hy onmiddellijk her kende. Het afglijden van den hoef van een muildier langs de steenen.... In het ra vijn naderde een troep van den anderen kant Die schenen in bergstrijd even ervaren to zijn als hij. Hij vernam geen geluid meer. Zij stonden stil en loerden, zooals hij.... Er verstreken vijf, tien, vijftien minuten. En toen.... Toen werd de stilte van den nacht ver scheurd door een vreeselijk trompetge schal. Tot twee-., driemaal toeIemand van den anderen kant in het donker ver borgen troep niesde, dat de bergen wankel den Prosit professor riep een brutale stem in het Duitsch. Hamid maakte een luchtsprong. Die stem kende hij. Thavon! schreeuwde hij. Hamid! Zoo vonden zij elkaar. Nadat zij in het duister, als roofdieren, gereed tot den sprong, op elkaar geloerd hadden, verbrak professor Martius de spanning. In plaats van geweervuur en revolver schoten, dreunde het ravijn van lachsal vo's. Alleen de professor lachte niet. Die was woedend. Ik ben geen barbaar, zooals u, mijne heeren, schold hij. Mij heeft de bescha- vink niet geleerd in zoo'n koelen nacht lucht een verkoudheid op te doen. Hamid zette groote oogen op, toen Vi tus Elena uit het duister te voorschijn haal de en haar aan hem als zijn verloofde voorstelde. Nog frootere oogen zette hij op, toen hij het verslag te hooren kreeg. Ja, waarde vriend, zeide Vitus, het schijnt, dat jullie, Jong-Turken, je precies zoo laat beetnemen als de oude Pasja's, die vroeger het bewind in handen hadden. Jul lie goede vTiend Xymatis was de onge kroonde koning van dit land. Hij heeft jul lie aardig bij den neus gehad.. Hij heeft te Saloniki gewoond, heeft jullie uitgenoo- digd, jullie oesters en champagne voorge zet, en buiten in de bergen, hebben zijn komitadchis jullie soldaten vermoord. En hij heeft daarbij goede zaken gedaan. De ministers te Athene hebben evengoed naar zijn pijpen moeten dansen als de pope in Ajos Dimitrios. Wie niet gehoorzaamde kreeg een kogel. Of een messteek. Hij be hoefde zelf natuurlijk geen vinger uit te steken. Hij had een organisatie die schit terend werkte, vooral wat het ombrengen betreft. Als hij te Saloniki in zijn mooie vil la den vinger ophief, dan gingen precies daar, waar hij wilde in Macedonië, de ge weren af. Alleen voor mij heeft hij zich per soonlijke moeite gegeven. Ik moest natuur lijk ook gevangen genomen worden, om za kelijke en om privé-redenen. Mijn blad zou betaald hebben dat was de zakelijke kant. En dan zou de heer Apolodoros Xy matis mij in hoogsteigen persoon naar de andere wereld geholpen hebben, waarme de de andere kant van het geval in orde gebracht zou zyn. II: kan mij er op laten voorstaan, persoonlijk door hem gehaat te zijn. Zou uw blad betaald hebben? Natuurlijk! Al had hij drie millioen voor mijn schedel verlangde Neen, dan kent u doctoT Gottheff Martin niet goed! Zoo'n reclame komt niet alle dagen voor. En als Xymatis u vermoord had? Dan zou de reclame pas ten volle tot haar recht zijn gekomen! Veel is er niet meer te vertellen. Twee dagen later arriveerden zij in Sa loniki, waar reeds vier dozijn journalisten uit alle mogelijke landen met getrokken potlooden op professor Martius loerden. Maar Vitus zette hem achter glas, met den trouwen Salomon als schildwacht er voor. De geëerde collega's mochten naa.r hem kij ken maar spreken? Uitgesloten! Hijzelf verzond drie telegrammen aan de redactie van de „Welt" die t/an de bevrijding van professor Martius een nationalen helden zang maakten en door de bladen van alle vijf werelddeelen overgenomen werden Zelfs de courantenlezers in Tokio konden ei van genieten. En heel kort telegram zond Vitus aan zijn pleegvader. Het bevatte slechts de woodren: „Kom onmiddellijk! Toestand vreeselijk!" De oude Fuchs liet zijn bril in den inkt pot vallen, toen hij het las. Toch kon hij het „vreeselijke" van toestand niet be grijpen. De professor was vrij Vitus in Saloniki, dus. Maar hij ging. Om half drie vertrok de Orientexpress, om kwart over twaalf was hy reeds op het station. Toen hy den volgenden avond te Sa loniki uit den trein stapte, zag hij Elena naast Vitus en. Hoe kan ik nu trouwen, als u er niet bij bent, verklaarde Vitus En ik wil zou gauw mogelijk trouwen. Is dat geen vreese lijke toestand? De oude Fuchs zeide niets. Schold ook niet. Schuchter liep hij voort naast het moie meisje, dat haar zachten arm door den zijne gesoken had en hem zoo lief, zoo schalks aankeek.... En weer merkte hij niet, dat de tranen hem over de rimpelige wangen rolden De consul-generaal verbond hen in het huwelijk. Het was geen zeer ceremonieele bruiloft, maar gezellig en vroolijk. Trouw- getuigen waren de oude Fuchs en Hamid Bey. Verder waren professor Martius en Salomon met zijn vrouw aanwezig. De klei ne sierlijke Sarah, in de mooie Sabatjapon, waarvoor Vitus haar de stof had meege bracht, Salomon in zijn beste pak van voor wereldlijke snit, dat bij de derde gang van het bruiloftsmaal barstte. Professor Mar tius hield in klassiek Grieksch een toe spraak, die behalve hij zelf niemand ver stond. De oude Fuchs dronk zich een zwa- ren roes en daagde Salomon tot een wor- stelmatch uit catch as catch can; Ame- rikaansche regels. O, het was een roes, die geheel bij deze gelegenheid paste. En eindelijk waren Vitus en Elena alleen in het mooie vertrek, dat de consul-gene raal in zijn paleis tot hun beschikking had gesteld. Zij stonden aan het venster en keken uit over de zee. Ver weg glansde in de avondzon de sneeuw op den Olympos Elena had tranen in de oogen. Zij dacht aan haar geluk en aan haar zuster, die nu ook eindelijk het hare vinden zou. EINDE. -- mkkkii :i *--T li )i In het Ajax-stadion te Amsterdam woonde Z. K. H. Prins Bernhard Zaterdag de vaardigheidsproeven bij ter verkrijging van het diploma van de Nationale Vereeniging tot Bevordering der Harmonische Lichaamsontwikkeling De Bijzondere Vrijwillige Landstorm hield Zaterdag te Zandvoort een inter- gewestelijken landdag. Het défilé op den boulevard voor de autoriteiten Het Koolhoven-schoolvliegtuig .F. K. 46" is te Rotterdam ingescheept naar Zuid-Afrika ter demonstratie voor de Zuid-Afrikaansche vliegscholen De winnaars van de T.T.-races, welke Zaterdag te Assen zijn verreden. V.l.n.r.: S. Wunsche (350 c.c), G. Meier (500 c cen E. Kluge (250 c c.) Het huwelijk van den Hertog van Spoleto en Prinses Irene van Griekenland is te Florence voltrokken. Het bruidspaar bij het verlaten van de kerk na de huwelijksplechtigheid Door oud-geïnterneerden van het Belgische leger is Zondag een krans gelegd bij het Belgisch monument te Amersfoort Z. K. H. Prins Bernhard reikte Zondag persoonlijk de prijzen uit na afloop van het internationaal concours hippique in het Olympisch Stadion te Am sterdam

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 12