EEN GOED GESLAAGDE
OLYMPISCHE DAG
Het Ned-elftal verslaat de Zuid-
Slavische voetbalploeg met 4-1
QtfllftflflA
MAANDAG 12 JUNI 1939
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD
- PAG. 9
Regen was handicap voor
de zomersporten
De traditie wil, dat op den jaarlijkschak
Olympischen Dag het zonnetje schijnt,
dat er een temperatuur heerscht. welke
uitstekend is voor de zomersporten, maar
te warm voor voetbal; de traditie wil, dat
de tribunes bevolkt zijn met een fleurige
massa, waarin de bonte toiletjes der da
mes domineeren. Maar van dat alles was
gisteren niets te bespeuren.
Integendeel, het was net, of de Bilt nu
eens wilde aantoonen, dat het ook nog an
ders kan. In stroomen viel de regen neer.
van de vroege morgenuren af tot bij half
zes in den middag, het moment, waarop
volgens het programma de Olympische
Dag moest zijn geëindigd.
Regen, regen. Maar 55.000 toeschou
wers hadden, van tevoren dan altijd,
hun kaarten gekocht en dus waren de
tribunes vol.
Regen, regen. De Zuid-Slavische
spelers zijn hitte gewend en een droog,
keihard veld met weinig of geen
gras. Te Amsterdam vonden zij een
prachtige grasmat, welke zeer glad
was en eèn frissche temperatuur,
waaraan men in één dag niet kan wen
nen. Geen wonder, dat de tegenstan
ders van het Nederlandsch bondself-
tal sterk gehandicapt waren.
Regen, regen. De wielerbaan dreef, met
het gevolg, dat de wielerwedstrijden let
terlijk in het water vielen en het sprintje,
dat aan het slot nog kon worden verre
den, was het aankijken niet waard. Het
was jammer, dat de aan de hitte en droog
te gewend zijnde Italiaan Astolfi daar
voor alleen naar Amsterdam moest ko
men.
Regen, steeds maar regen. Op de athle-
tiekbaan stonden plassen en de modder
vloog de loopers om de ooren. Goede tij
den waren uitgesloten en dat het record
op de 1500 meter niet werd verbeterd,
mag voor een goed deel op rekening van
de weersomstandigheden worden geschre
ven. Want Emery en de Ruyter hebben
om de overwinning fel gestreden, al bleek
in dit nummer, dat de handicap van de
overige deelnemers veel te groot was. Het
was eigenlijk zoo: Emery en de Ruyter
liepen een race en de „handicappers" een
andere.
Regen, regen. Het was een hopelooze
taak voor de gymnasten, die in hun witte
kleedij zich op het natte koude veld moes
ten wentelen en na hun uitvoering in het
zwart naar de kleedkamer terugkeerden.
En toch is deze Olympische Dag volko
men geslaagd. De opbrengst, welke zeker
niet gering was, komt geheel ten goede
aan de training voor de Olympische spe
len te Helsinki, zoodat alle sportbonden
geholpen zijn. Op tijd werd het program
ma afgewerkt, dank zij de energieke en
vlotte leiding van de speciale commissie,
aan het hoofd waarvan Karei Lotsy staat,
die het klappen van de zweep nu zoo
langzamerhand wel kent.
Prettig deed de belangstelling van Prins
Bernhard aan. De hooge gast kwam bij
het begin van de tweede helft van den
voetbalwedstrijd en vertrok aan het slot
van het springconcours. Met bijzondere
interesse volgde de Prins de verschillende
nummers, daarbij voorgelicht door den
president van het Nederlandsch Olym
pisch comité, mr. A. baron Schimmelpen-
ninck van der Oye.
Het was teekenend voor de gezellige
stemming, welke er in het stadion heersch-
te, dat de Zuid-Slavische voetballers vele
hartelijke applausjes kregen, wanneer zy
aardige staaltjes van hun kunnen demon
streerden. Een luid gejuich ging er tel
kenmale op, als de voetbalgoochelaar
Kick Smit meetkundige figuren op het
veld trok, maar niettemin in het bezit van
den bal bleef en daarbij nog een tegen
stander voor het lapje hield.
Roerend was de wijze, waarop scheids
rechter van Welzenes op een gegeven mo
ment een Zuid-Slaviër trachtte iets bij te
brengen van den buitenspelregel, en juist
als de brave Nederlandsche leider dacht,
dat zyn speler het wist, liep de laatste
weer in den val, welke Caldenhove c.s.
zoo listig hadden opengezet. Want de
F.I.F.A. mag noodig enkele spelregelboek
jes naar den Balkan sturen, van buiten
spel heeft men daar niet veel verstand.
Storend was alleen het medeleven van
het publiek bij het springconcours. Het is
nu eenmaal noodzakelijk, dat er volko
men stilte heerscht bij dezen tak van
sport, waar zooveel gevergd wordt van
ruiter en paard. Doch bij het omverwer
pen van een hindernis ging er een oor-
verdoovend „gezucht" op en wanneer een
ruiter op het nippertje een obstakel zon
der fouten nam, weerklonk een enthou
siast gejuich.
Over de wedstrijden zelf is niet zooveel
meer te vertellen. Osendarp was de onbe
dreigde winnaar op de 100 meter en hij
leidde zijn club ook naar de zege in de
estafette. Spannend was de kamp tus-
schen Emery en de Ruyter op de 1500
meter, al kwam men niet binnen de 4 mi
nuten-grens. Fanny Koen vormde een
klasse op zichzelf bij de dames: zij won
de 100 en de 200 meter, zooals zij wilde.
Luitenant Gruppelaar en „Peter Pan"
vormden de beste en snelste combinatie
bij het springen, terwijl ook ritmeester
Pahud de Mortanges met „Madel wie Du"
een uitstekenden indruk maakte.
En ten slotte was Derksen eerste in de
sprint en het tandem OomsLeene won
met vele lengten voorsprong.
De uitslagen luiden:
WIELRENNEN.
Sprint: 1. Derksen, laatste 200 Meter in
12 2/5 sec. 2. Smit. 3. Astolfi. 4. Mensen.
5. Wing.
Tandems: 1. H. OomsB. Leene, laatste
200 meter in 12 sec. 2. P. J. EversJ.
Pronk. 3. P. W. SmitsM. van Gelder.
4. O. MoekeJ. P. van der Heyden.
ATHLETIEK.
Eerste serie 100 M.: I. Osendarp 10,9
sec. 2. Houtman 11,2 sec. 3. Boersma 11,2
seconde.
Tweede serie: 1. H. Baumgarten 10,9
sec. 2. Geul 11,1 sec. 3. Heyn 11,4 sec.
Finale: 1. M. B. Osendarp (Trekvogels)
10.8 sec. 2. H. Baumgarten (Trekvogels)
10.9 sec. 3. Chr. Berger (A.A.C.) 11,2 sec.
Finale 400 meter: 1. K. Baumgarten
(Trekvogels) 49,1 sec. 2. H. Butselaar
(Hellas) 49,3 sec. 3. Chr. Nauta (Trekvo
gels) 51,7 sec.
Finale 1500 meter: 1. De Bruijn (Trek
vogels) 3 min. 56,9 sec. Met 85 M. voor
gift: 2. G. Kamps (A.V.G. '26) 3 min. 57.1
sec. met 85 M. voorgift. 3. H. Kalkman
(Trekvogels) 3 min. 57,9 sec. (met 75 M.
voorgift). De Ruyter en Emery beiden 4
min. 1,1 sec. van meet af.
4 maal 100 M. estafette: 1. Trekvogels
(Den Haag) 43.6 sec. 2. A.A.C. (Amster
dam) 43,9 sec. 3. Vlug en Lenig (Den
Haag). 4. Hellas (Utrecht).
100 M. dames: 1. Fanny Koen (Sagitta)
12,2 sec. 2. K. ter Braake (A.D.A.) 13 sec.
3. L. Koning (Sagitta) 13,2 sec.
200 M. dames: 1. Fanny Koen (Sagitta)
25,5 sec. 2. A. de Vries (A.D.A.) 27,5 sec.
3. N. Knuyt (A.D.A.) 28,1 sec.
4 maal 100 M. estafette dames: 1. Sa
gitta (Amsterdam) 50,7 sec. 2. A.D.A. I
(Amsterdam) 52,3 sec. 3. A.D.A. II (Am
sterdam) 52,4 sec.
PAARDEN.
Springconcours: 1. Luit J. J. Gruppe
laar met „Peter Pan" 0 fouten, 1 min. 14,1
sec .2. Ritm. C. F. Pahud de Mortanges
met „Madel wie Du*' 0 ft. lmin. 20,2 sec.
3. Ritm. A. D. C. van der Voort van Zijp
met „Present" 0 ft. 1 min. 21 sec. 4.- Rit
meester G. P. de Kruyff met „Giovezza"
4 fouten, 1 min. 18 sec. 5. Kapt. J. J. Gre-
ter met „Carina" 4 fouten, 1 min. 21,2
sec. 6. P. Leeuwenburg met „Pacha" (eig.
D. H. Pasman) 8 fouten, 1 min. 14.1 sec.
7. Kapt. J. A. de Bruine met „Tabouret"
12 fouten, 1 min. 18,2 sec.
OLYMPISCHE SPELEN
Baron Schimmelpenninck
v. d Oye over de be
slissing van Londen
„Men lacht wel eens smalend over de
bijeenkomsten van het Internationaal
Olympisch Comité en beweert, dan, dat
er wat oudere heeren bij elkaar komen
om over sport te praten, maar ik kan u
verzekeren, dat de gemiddelde leeftijd
der I.O.C.-leden niet zoo hoog ligt als men
wel d^nkt. Degenen, die op de zittingen
het woord voeren, zijn volkomen op de
hoogte van de feiten", aldus deelde de pre
sident van het Nederlandsch Olympisch
Comité, lid van het I.O.C., mr. A. baron
Schimmelpenninck van der Oye aan een
redacteur van het A. N. P. mede, toen
deze vroeg naar de indrukken van Lon
den.
„Ik stel het op prys", aldus de N. O. C."-
president, „om dat te verklaren en wel
licht een verkeerden indruk weg te ne
men.
De beslissingen van Londen zijn onge
twijfeld zeer belangrijk. Reeds nu zijn de
steden aangewezen, waar in 1944 de Zomer
spelen en de Winterspelen worden gehou
den. Vijf jaren van te voren weten Londen
en Cortina d'Ampezzo reeds, dat zij de wed-
stiijden mogen organiseeren, een prachtige
voorbereidingstijd dus. Een groot verschil
met Helsinki, dat slechts een termijn van
ongeveer twee jaar ter beschikking stond."
„Heert Londen al iets van zijn plannen
bekend gemaakt?" vroegen wij.
„Inderdaad is dat geschied", luidde het
antwoord, „maar natuurlijk slechts in glo
bale trekken. Het Wembleystadion zal het
middelpunt van de Spelen van 1944 wor
den. Het zwembassin is er ook en waar men
het boksen, het gewichtheffen, het worste
len en het schermen zal onderbrengen, is
nog niet bekend, maar veel hoofdbrekens
zal dat in een stad als Londen niet kosten.
Het roeien, de kanosport en het zeilen zul
len buiten Londen moeten worden gehou
den. Ik stel mij voor, dat op de bijeen
komst van het I. O. C. te Helsinki, het vol-
De Voetbalwedstrijd
Alle doelpunten in de eerste
helft gescoord
De hoofdschotel van het programma van
den Olympischen Dag, de voetbalwed
strijd tusschen het officieuze Nederland
sche elftal en Zuid-Slavie, heeft niet de
spanning gebracht die men er van ver
wacht had. Want, docr welke oorzaken dan
ook, het spel der Zuidslaven was teleur
stellend en tegen een Nederlandsch elftal
in den vorm hadden de gasten geen eer
voller resultaat verdiend.
Roem én roep waren den Zuidslavischen
voetballers vooruitgegaan: Engeland had
den zij in het zand doen bijten. Italië had
Slechts met de grootste moeite een 21
overwinning kunnen behalen na een wed
strijd vol emotie. Ons elftal zou dus voor
een zeer zware taak gesteld worden en de
uitslag was met geen mogelijkheid te voor
spellen.
Maar het is anders geloopen. Waren het
de weersomstandigheden, die Zuid-Slavië
een zoo groote nederlaag hebben gebracht?
Het is waar, de gasten zijn gewend op
harde en droge terreinen te spelen en het
glibberige veld en de gestadig vallende
regen moeten hun dus parten gespeeld
hebben, vooral voor de rust. Onze spelers
waren hier dus in het voordeel, maar een
verschil van drie doelpunten wordt niet
daardoor alleen verklaard. Neen, het Ne
derlandsche spel was veel productiever,
evenwichtiger en zekerder.
De Zuidslaven speelden niet onver
dienstelijk. Individueel lieten zij aardige
dingen zien. Zy waren vlug, speelden
vaak met veel vuur, zij voerden ook een
behoorlijk samenspel uit, maar zij hielden
dat meestal te kort. En schotvaardig wa
ren zij niet.
Bij het beoordeelen van den wedstrijd
moet wel een duidelijk verschil tusschen
de eerste en de tweede helft gemaakt wor
den. Vóór de rust hadden de Zuidslaven,
behalve tegen hun tegenstanders, ook te
gen de omstandigheden van weer en veld
te kampen. Vooral in den aanvang ging
dat hun niet al te goed af en zoo gebeurde
het, dat Nederland na negen minuten spe-
lens een voorsprong van twee doelpunten
had. Het eerste werd reeds na drie minu
ten met een fraaien kopbal gescoord door
Lemstra, uit een goeden voorzet van de
Harder. Het tweede ontstond uit een prach
tig. ver en hard schot van Smit, dat de
Zuidslavische verdediging volkomen ver
raste. Zoo had de ontmoeting al na korten
tijd een onverwacht aspect gekregen: ce
gasten zouden zich zeer moeten inspannen
om een nederlaag te ontgaan. Maar Neder
land bleef in de meerderheid. De aanval
len der onzen waren veel gevaarlijker,
doordat er steeds een schot uit verwacht
kon worden. D*> geheele Nederlandsche
voorhoede speelde 'n goede partij. Op de
vleugels waren de Harder en Drager zeer
actief. Snel brachten zij op en ook hun
voorzetten mochten er zyn. Het binnen-
trio was door het opnemen van den Frie-
schen speler Lemstra zeker niet verzwakt.
Lemstra heeft voldaan. Later was hij wat
zwakker dan in het begin, doch zyn spel
bleef steeds van behoorlijk gehalte. Vente
had een goeden dag. Hij verdeelde het
spel goed, was snel en gevaarlijk en, een
belangrijk ding: hij schoot veel en goed.
Smit heeft weer heel wat werk verzet en
ook hy spaarde zijn kruit niet. Zoo was
het een voorhoede zonder zwakke plekken,
die de Zuidslavische verdediging het vuur
na aan de schenen legde. En aangezien die
verdediging niet al te veilig was, ontston
den er voor Nederland vele kansen. De
rechtsback Andjelkowitsj werd herhaalde
malen vlot gepasseerd en beoordeelde de
situatie ook vaak verkeerd. En zyn collega
Pozega kon alleen de stormloopen onzer
voorhoede niet stuiten. Achter dit tweetal
had de doelverdedigir Lowritsj het moei
lijk. Heel wat gevaarlijke schoten en kop
ballen heeft hy onschadelijk gemaakt en
hij behoorde tot de beste spelers van het
Zuid-Slavische elftal.
In het Nederlandsche doel speelde Dijk
stra beter dan we de laatste wedstrijden
van hem gewoon waren. Beheerschter en
rustiger was zyn spel en hij stelde zich
goed op. Daarom was het jammer, dat hij
er waren 26 minuten in de eerste helft
gespeeld den bal, die hard door Petro-
witsj was ingeschoten, niet klemvast kon
houden, zoodat Perlitsj den stand op 21
kon brengen.
Verder bracht de voorhoede der gasten
het. De beide buitenspelers Perlitsj en
Glisowitsj, waren de besten in deze voor
hoede. Meermalen verschaften zij hun bin-
nentrio kansen, die zooals gezegd, verloren
lgingen door een gebrek aan schotvaardig
heid. Bovendien volharden de Zuidslaven
in hun kort samenspel, waarmede zij te
gen onze verdediging weinig kans hadden.
Wilders en Caldenhove wisten, hoe zij een
dergelijk aanvalspel moesten behandelen
en zy vormden een hechten muur, die de
tegenstanders niet konden forceeren.
Het spel van Wilders bekoorde ons meet
dan dat van onzen linksback. Wilders is
de man, die met forsche trappen en toch
met overleg het terrein zuivert. Caldenho
ve dribbelt wel eens wat veel, vertrouwt
er op, dat hij zyn belagers wel baas kan
en verliest zoo den bal meer dan eens.
Niettemin zou het onjuist te zeggen, dat hij
minder goed gespeeld heeft.
Ook ten aanzien van de middenlinies valt
de vergelijking tuschen beide elftallen in
het voordeel van Nederland uit Wel was
Stam niet op zijn best maar Anderiesen
en Bas Paauwe maakten dat door hun be
trouwbaar en intelligent spel goed. Aan
val en verdediging steunden zij naar be-
hooren. Van de Zuid-Slavische middenli
nie kan dat niet gezegd worden. Die speel
de niet slecht, maar ook niet buitengewoon
goed. En aan de foute*1, die in de verdedi
ging pemaakt werden, had zij ook deel.
Van een dier fouten profiteerde Vcnte
prachtig, toen er 32 minuten gespeeld wa
ren. Door een missen van een der Zuid-Sla
ven kreeg hy den bal op grooten afstand
van het doel vrij. Even liep hy door, men
verwachtte, dat hij naar den meesnellcn-
den Drager zou overgeven, doch hij loste
een kolossaal schot, dat in den uitersten
hoek van het Zuid-Slavische doel ver
dween. Zeven minuten later kwam de Har
der voor Lowrftsj te staan. Hij schoot te
gen den doelverdediger, doch toen de bal
van diens lichaam terugsprong, scoorde
onze linksbuiten. Zoo ging de rust in met
een stand 41 voor Nederland. Een veilige
voorsprong.
Na de rust bleken de gasten op het glad
de veld ingespeeld te zyn en toen kon men
ook zien, dat zij wel weten, wat voetbal is
Toen kon men goede spelstaaltjes bewon
deren, een handig samenspel, een behoor
lijke balcontrole, uithoudingsvermogen en
geestdrift. Maar toen ook kon men 7
dat ook zonder het voordeel van weers- en
terreinomstandigheden het Nederlandsch
elftal deze ploeg partij zou kunnen geven
Want hoe handig ook vaak de bal werd
opgebracht, het samenspel bleef klein
kort en doorzichtig. En hoewel het spel in
de tweede helft meer verdeeld was, het
bondselftal kreeg de beste kansen. Kan
sen waren er natuurlijk aan beide zijden,
maar doelpunten werden er niet meer ge
maakt. Tegen het einde was er zelfs een
periode, dat de Zuid-Slaven vrijwel voort
durend op de Nederlandsche helft speel
den. Dykstrij verviel toen enkele malen
in zijn oude fout. een onzekerheid in het
uitloopen. Eenmaal moest Caldenhove, op
de doellyn staande, redding brengen, toen
Dijkstra zijn doel verlaten had. En dan
hadden de gasten nog een lastigen vyand,
den buitenspelregel. Zeker tien van hun
aanvallen werden in dc tweede helft door
buitenspel onderbroken.
Terwyl de tyd verstreek, werkte Neder
land zich weer los, zoodat in een periode
van gelijk opgaan spel het signaal klonk,
dat een einde maakte aan een zeer goeden
wedstryd van het bondselftal.
De opstelling der ploegen luidde als
volgt:
Bondselftal:
Doel: Dijkstra (A,P,G,S,).
Achter. Wilders (Blauw-Wit), Calden
hove (D.W.S.).
Midden: Stam (V.U.S.), Anderiesen (A-
jax), Pauwe (Feyenoord).
Voor: Drager (D.W.S.), Lemstra (Hee
renveen), Vente (Feyenoord), Smit (Haar
lem), De Herder (V.U.C.).
Zuid-Slavië.
Doel: Lowritsj.
Achter: Andjelkowitsj en Pozega.
Midden: Manola, Dragtsjewitsj en Lech-
ner.
Voor: Glisowitsj, Petrowitsj, Ziwkowitsj,
Matositsj en Perlitsj.
SIGAREN
gend jaar vóór de Spelen, Londen met uit
gewerkte plannen zal komen. Zeker zal
Londen de Spelen uitstekend organiseeren
en het huisvestingsprobleem is er ook al
niet zog groot als te Helsinki.
Helsinki wordt goed.
En nu wij toch over Helsinki praten, de
heeren Krogius, lid van het I.O.C., Ran-
gell, voorzitter van het organisatiecomité
in Finland en Karikoski, secretaris-gene
raal, hebben te Londen een uiteenzetting
gegeven van de maatregelen, welke voor
de sport, de athleten, het publiek enz. ge
nomen zyn. Zeer ernstig vat men het te
Helsinki op en mijn indruk is, dat alles in
1940 uitstekend zal loopen. Het groote
voordeel is, dat de terreinen zoo dicht by
elkaar liggen, eigenlijk in een cirkel, waar
van de straal 8 K.M. bedraagt. Het huis
vestingsprobleem is een van de moeilijkste.
Mij rekent op 100,000 toeschouwers per dag
en de bevolking van de Finsche hoofd
stad moet dan ook volkomen medewerken
om aan de groote vraag naar onderdak
tegemoet te komen. Maar de twintig groo
te schepen, welke in de haven komen te
liggen, zullen hun aandeel bijdragen in de
oplossing van dit vraagstuk. Het 6preekt
wel vanzelf, dat Helsinki enkele takken
van sport niet in het programma heeft
kunnen opnemen, daarvoor was de tijd van
voorbereiding te kort. Maar ook, en dat ia
myn personlijke meening", aldus de heer
Schimmelpenninck, heeft 't argument van
overlading gewicht in de schaal gelegd. Da-
mesgymnastiek zal ook niet op het pro
gramma staan, evenmin als hockey, basket
ball en handbal.
lilt mijn gespreken met verschil
lende gedelegeerden is mij gebleken,
dat dc belangstelling voor de Spelen
te Helsinki bijzonder groot is. Ieder
een wil er gaarne naar'toe, men heeft
respect voor de rustige, energieke en
serieuze voorbereiding van Finland,
en dc mogelijkheid beslaat, dat het aan
tal actieven dat van Berlijn zal evena-
De voorzitter van het Olympisch Comité
deelde ons nog mede, dat de mogelijkheid,
dat de fakkelestafettc van Olympia naar
Helsinki doorgaat, zeer groot is. Men gaat
nu de practische uitvoerbaarheid onder
zoeken maar de kosten zijn niet zoo hoog en
het is een uitstekende propaganda voor do
Olympische gedachte. Door talrijke lan
den moet het vuur naar Helsinki worden
gebracht, het is iets, dat spreekt tot de
menschen.
De Winterspelen te
Garmisch.
„Aangename herinneringen bewaar lk
van St. Moritz", zoo verklaarde de heer
Schimmelpenninck, toen wij het gesprek
op de Winterspelen brachten, „maar nu het
niet mogelijk Ls de Winterspelen in Zwit-
seland te organiseeren, nu is Garmisch in
derdaad de eenige plaats, waar men in
staat is binnen acht maanden een organi
satie op te bouwen. Er is nog gepraat over
Montreal en over Oslo, maar te Garmisch-
Partenkirchen is alles nog vrijwel intact
van 1936, al zal men hard, heel hard moe
ten werken om op tijd gereed te komen.
Men zal nu opnieuw invitaties moeten zen
den en ongetwijfeld zal ook Nederland een
kleine ploeg naar deze Spelen zenden, het
geen het N. O. C. ook van plan was voor St.
Moritz".
39 LANDEN HEBBEN TOT DUSVER
INGESCHREVEN.
De volgende 39 landen hebben tot dus
ver de uitnoodiging tot deelneming aan do
Olympische Spelen in 1940 te Helsinki,
aangenomen:
Engeland, Denemarken, Noorwegen, Ita
lië, Roemenie, Palestina, Zwitserland, Bel
gië, Joego Slavië, Costa Rica, Zweden,
Liechtenstein, Luxemburg, Portugal, Grie
kenland, Nederland, Tsjecho Slowakije,
Duitschland, Vereenigde Staten, Hongarije,
Argentinië, Estland Australië, Brazilië,
Haiti, Indië, IJsland, Letland, Malta, Boll-
vië, Canada, Cuba, Poten, Burgarije, Zuid-
Afrika, Frankrijk, Ceylon, Mexico en Fin
land.
