BINNENLAND
DONDERDAG 6 APRIL 1939
DE LEDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 6
Vrijheid voor het Kruis
door
Prof. Dr- Friedrich
Muckermann S.J.
Vrijheid is een woord, dat thans bij
ieder op de lippen ligt. Het wordt eerlijk
gebruikt en op huichelachtige wijze. Zij,
die de vrijheid verdrukken, hebben toch
den mond vol over de vrijheid en zij, die
de vrijheid als in hun wapenschild voeren,
schermen steeds met de vrijheid. Er be
staat een persoonlijke en collectieve vrij
heid. Er wordt dus één en hetzelfde woord
gebezigd voor twee wereldbeschouwingen,
die elkander uitsluiten. Wij bedoelen hier
thans de Christelijke vrijheid, niet de on
gebondenheid, maar de vrijheid, die iedere
burger in Europa steeds voor zich heeft
opgeëischt.
Deze vrijheid nu verkeert in gevaar en
dit gevaar wordt steeds grooter.
Een steeds grooter gedeelte van het
menschdom vervalt in een onwaardige
toestand van afhankelijkheid, zelfs van sla
vernij. De menschen gevoelen het ook: ze
zijn bang, dat ze hun vrijheid zullen verlie
zen. Blijkbaar willen ze alles op het spel
zetten om deze ramp te voorkomen. Ze be
luisteren de stemmen, die voor de vrijheid
opkomen, ze prijzen de staatkundige
systemen, waarin vrijheid nog'mogelijk is.
Ze bezien de Kerk met andere oogen, nu
ze ondervonden hebben, dat de Kerk de
vrijheid verdedigt. Soms lijkt het wel, dat
de menschheid bereid is om haar vrijheid
te willen behouden tot eiken prijs. Is dat
ook in werkelijkheid zoo?
Wanneer we de menschen beschouwen
die kort geleden nog vrij waren, doch die
intusschen hun vrijheid reeds hebben ver
loren. Onder hen bevinden zich ook gene
raals, professoren, hooggeplaatste ambte
naren, kortom alle standen zyn er verte
genwoordigd.
Wat hebben deze menschen nu feitelijk
gedaan om hun vrijheid te verdedigen?
Wat hebben ze op het spel gezet? Welken
prijs hebben zij er voor betaald? Het ge
beurde zeker niet ten koste van hun bloed,
want ze leven nog. Sommige zijn er wel
licht op vooruitgegaan, wellicht hooger ge
klommen op den maatschappelijken lad
der; misschien zijn ze eigenaar geworden
van een kasteel of villa, die men hen in
ruil voor hun vrijheid heeft aangeboden!
Blijkbaar geniet men van dat alles even
goed als men gebonden ligt, als wanneer
men geen ketenen draagt. Wie het leven
kent zal weten, dat een armzalige schotel
linzensoep vaak voldoende is om den
mensch er toe te brengen zijn eerstgeboor
terecht prijs te geven. We constateeren dus
het feit, dat de prijs waarvoor de mensch
zijn vrijheid kan verkoopen, niet zoo hoog
behoeft te zijn. Zelfs zou men een oogen-
blik geneigd zijn om Doncso Cortez gelijk
te geven, wanneer hij zegt: „De mensch is
een kruipdier, dat ik onder mijn voeten
zou vertrappen, indien Christus niet
mensch ware geworden".
Wat verloren ging
In het licht van deze ontstellende feiten
begint men te beseffen, wat het mensch
dom feitelijk met het Christendom verlo
ren heeft. Het is niet teveel gezegd, wan
neer men beweert, dat het menschdom
met het Christendom feitelijk zichzelf ver
loren heeft.
Indien een van de moderne menschen,
zooals Mephisto in Faust, zich had mogen
onderhouden met den Schepper zelf, op
het oogenblik, dat de mensch geschapen
werd, zou hij Hem ongetwijfeld den raad
hebben gegeven: „Geef hem alles, maar
alleen de vrijheid niet! Wanneer Gij hem
immers de vrijheid geeft, maakt ge hem
ongelukkig".
God zelf zou echter dezen Mephisto heb
ben weggezonden met de woorden: „Waart
gij slechts koud of warm, maar nu ge lauw
zijt, zal ik u uitspuwen uit mijn mond!"
Het tooneel in den hemel zou besloten
worden met het goddelijke scheppings
woord: „Laten wij den mensch maken naar
Ons beeld en gelijkenis". De vrije God
wilde een vrijen mensch!
Vrijheid voor het Kruis,
Indien men goed wil begrijpen hoe diep
het menschelijk geslacht gezonken is sinds
het zich van het Christendom verwijderd
heeft, behoeft men de prijs voor de vrij
heid slechts te vergelijken met dien welke
de Schepper aller dingen er voor betaald
heeft.
Indien de Verlossing het herstel van de
menschelijke natuur wilde beteekenen, dan
moest haar eerste vrucht de vrijheid zijn.
Het christendom geeft den mensch de
grootst mogelijke vrijheid die men zich
kan indenken, een vrijheid, die feitelijk
ons begrip te boven gaat, de vryheid n.L
van de kinderen Gods.
Welk een prijs God daarvoor betaald
heeft? De prijs, die de Godmensch er zelf
voor over had! Een blik op het Kruis zegt
alles. Wie den Meester wil navolgen, moet
als weg naar de vrijheid den Kruisweg
kiezen. Hij is den naam Christen niet
waardig, indien hij niet ten allen tyde be
reid is, om zich voor zijn vrijheid te laten
kruisigen. Zoo iemand zal alles verduren,
alles er voor over hebben, zelfs zijn bloed,
maar zijn vrijheid geeft hij niet prijs. Hier
in ligt de eenige kracht die sterk genoeg is
om het verval tot den staat van slavernij
van het huidige menschdom nog tegen te
houden.
We zien thans overal een streven om
de Kgrk en het Christendom een front te
laten vormen met de vechters voor de vrij
heid, die echter in werkelijkheid geen
flauw begrip hebben van de vryheid, die
wij te verdedigen hebben. Want zij verlan
gen vrijheid met het oog op rustige en
vredige perioden. Dat zijn wanklanken,
die het Christelijk vrijheidslied trachten
Nederland en het Vaticaan
Men heeft gisteren het antwoord kun
nen lezen van minister Colijn op de vraag
van dr. Deckers, waarom Nederland niet
vertegenwordigd was bij de Pauskroning.
De Maasbode schrijft naar aanlei
ding van dit antwoord het volgende, waar
van wij één alinea vet drukken:
„Als ooit de bedenkelijke geste van de
opheffing van het gezantschap by den Paus
als een misstap gebrandmerkt, dan is het
door dit regeeringsantwoord.
Dat Nederland eenvoudig hetzelfde zou
doen, wat nagenoeg de geheele wereld deed,
is enkel en alleen belet door het feit, dat
wij ten Vaticane geen gezant hebben.
Aldus de regeering.
Voor een aantal regeeringen, die ook
geen gezant hebben bij het Vaticaan, be
stond dit bezwaar in het geheel niet: zij
zonden, juist omdat zij geen gezant had
den, een buitengewone vertegenwoordi
ging. vaak van illustre aamenstelling.
Alleen hier in Nederland wordt het ont
breken van een gezant ten Vaticane als van
zóóveel gewicht beschouwd, dat voor ons
onmogelijk wordt, wat door andere regee
ringen, ook zonder gezant, als volslagen
normaal wordt gezien.
En waarom wordt juist door onze regee
ring aan het ontbreken van een gezant ten
Vaticane een dergelijke beteekenis ge
recht?
Dat kan toch niet zyn om de antipapisti
sche tendenzen, waaruit het initiatief tot
die opheffing ontsprong? En toch ook niet
om de zuiver party-politieke berekenin
gen. die aan het voorstel een meerderheid
schonken?
De regeering weet heel goed, dat, wan
neer de kwestie enkel en alleen was beke
ken, zooals minister van Karnebeek deed,
vanuit het eenig juiste standpunt, dat van
ons nationaal belang, dat er dan wel dege
lijk een meerderheid in de Kamer aanwe
zig zou zijn geweest, samengesteld uit be-
standdeelen van rechts en links, die tegen
handhaving van het gezantschap geen be
zwaar zou hebben gehad. Van de linksche
tegenstemmers zouden de Katholieken, bij
politiek samengaan, terstond het gezant
schap terug hebben kunnen krijgen!
En nu blijkt de regeering zoozeer onder
den indruk van al het minderwaardige,
dat zich bij de opheffing van het gezant
schap heeft afgespeeld, dat zy zelfs een
„incidenteele vertegenwoordiging" niet aan
durft.
't Is hoog tijd, dat de normale toestand
wordt hersteld, en dat wij wederom een
gezant ten Vaticane krijgen, zooals de Paus,
met een edelmoedige geste, zijn internun
tius In Den Haag handhaafde.
Dat schynt de eenige weg, om voor ons
niet abnormaal te maken, wat voor nage
noeg alle andere mogendheden volkomen
normaal is.
Juist in de zoo opvallende buitenlandsche
vertegenwoordiging bij de kroning van
Pius XII ligt een voldoende motief om de
kwestie opnieuw aan de orde te stellen.
Om van de hachelijke omstandigheden,
de voorname positie van het Vaticaan bij
het streven naar vrede, de vroegere bewe
zen diensten op dit punt en de hulp ook
aan ons vaderland vèFleend, alsmede de
persoonlijkheid van Paus XII maar niet te
spreken."
Tot zoover de Maasbode.
Op de vet-gedrukte alinea komt het aan.
En wij veronderstellen, dat dr. Deckers,
die de vragen aan de regeering heeft ge
steld, met dit -antwoord van de regeering
dan ook wel niet tevreden zal zijn gesteld!
HERSTEL VAN HET GEBZANTSCHAP
BEPLEIT
In de jongste aflevering van Studiën be
pleit Dr. L. de Jonge S.J. het herstel van
het gezantschap van Nederland bij den H.
Stoel.
Nadat Dr. de Jonge voorop gesteld heeft,
dat de schuld van het treurige feit, dat ons
land afwezig is gebleven bij de Kroning
van Pius XII, niet ligt bij het Nederland-
sche volk, gaat hij als volgt verder:
Niet bij de 37 procent Katholieken, zoo
als van zelf spreekt, en evenmin bij de 63
procent andersgezinden, met aftrek van
eenige groepen, wier gezamenlijk percen
tage met 3 eerder te hoog dan te laag ge
schat wordt. Algemeen was onze belang
stelling in de pauskeuze, algemeen de over
tuiging, dat deze keuze in onzen tijd van
overwegend belang is voor de -jeheele
menschheid, algemeen de instemming,
waarmee de uitslag der keuze is begroet.
Onder dit drievoudige opzicht heeft het Ne-
derlandsche volk zich spontaan geschaard
onder de meer dan vijftig volken, die door
speciale gezantschappen of door schrifte
lijke gelukwenschen hun hulde aan den
nieuwen Paus op den dag zijner kroning
mochten aanbieden.
Van nationaal gezichtspunt bekeken is
het beschamend: weg te blijven bij zulk
een zeldzame gelegenheid, waar verreweg
het grootste gedeelte der wereld vertegen
woordigd is. Weet men hier soms niet, met
welke glimlachjes dergelijke.... afwezig
heid in zoo'n internationaal gezelschap
wordt opgemerkt? Onder godsdienstig
binnen te sluipen. Men moet een klaar be
grip hebben van de waarde van een be
wuste uiting van vrijheid en van de rich
ting, die men volgen moet.
Wanneer de menschheid by haar dispuut
over het groote vrijheidsprobleem niet uit
eindelijk tot Christus' Kruis komt, dan zal
alles te vergeefsch zyn geweest. Wie voor
de vryheid strijden wil. moet dat deen in
het teeken des Kruizes. Want daarin en
nergens anders ligt ons heiL
opzicht maakt een geloovige natie, nota
bene, een in Christus geloovige natie, een
zonderling figuur in den hoek van het mo-
hammedaansche Turkije, het heidensche Ja
pan en het god-looze Sovjet-Rusland! De
„protestantsche natiën" Engeland en Ver-
eenigde Staten begrepen beter, hoezeer zy
„thuis hooren" bij de kroning van het
Hoofd der Katholieke Kerk, die Christus
predikt aan de wereld. En van algemeen
menschelijk standpunt uit lijkt het bijna
harteloos, niet mee te leven in de alge-
meene, luid uitgesproken verwachting, dat
de nieuwe Paus met den invloed, waarover
hU èn door zijn waardigheid èn door zijn
persoonlijke gaven beschikt, den zoo be
geerden vrede onder de volken zal trachten
te herstellen.
Bij den dood van Pius XI woei in Den
Haag van Buitenlandsche Zaken de vlag
halfstok. Dat was betamelijk, evenals onze
vertegenwoordiger bij zijn uitvaart, omdat
een souvereine vorst, wiens internuntius bij
het Nederlandsche Hof is geaccrediteerd en
tot wien wij in goede verstandhouding
staan, was overleder De konsekwentie
eischte, dat wij ook bij de kroning van zijn
opvolger de gewone eerbewijzen hadden ge
geven.
Intusschen, het feit is geschied. Onge
daan maken is onmogelijk. Maar voorko
men kan worden, dat het zich herhaalt. Het
eenige middel daartoe is echter, gezien de
tirannie welke de 3 procent, waarop wy
hebben gewezen, blijkbaar nog in onze
„natie" uitoefent, dat een blijvend gezant
schap van Nederland bij den Heiligen Stoel,
zooals wy dat vóór 1870 hadden, wordt her
steld.
GEEN VERBINDEND VERKLAARDE
C.A.O. IN HET CHEMIGRAFISCHE
BEDRIJF.
De minister van sociale zaken heeft af
wijzend beschikt op het verzoek van den
bedrijfsraad voor het chemigrafische bedrijf
tot verbindendverklaring van bepalingen
van de collectieve arbeidsovereenkomst,
afgesloten tusschen de Vereeniging van Ne
derlandsche chemigrafische inrichtingen
eenerzijds en dei: Nederlandschen lito-,
foto- en chemigrafen bond, den Nederland
schen katholieken grafischen bond en den
Nederlandschen christelijken grafischen
bond anderzijds.
Hierbij is overwogen, dat Ie bepalingen
van deze collectieve arbeidsovereenkomst
inzake de leerlingopleiding en de getalsver
houding den toevoer van nieuwe arbeids
krachten te zeer beperken, met het oog
waarop tegen verbindendverklaring van de
daartoe voorgedragen bepalingen inzake
de leerlingopleiding en de getalsverhou
ding bezwaa\- bestaat.
Verder is overwogen, dat de in de col
lectieve arbeidsovereenkomst vastgestelde
loonen, doordat een inaeeling in gemeente
klassen ontbreekt, gelijkelijk voor alle ge
meenten des rijks gelden.
In verband hieimede zyn althans voor
een aantal gemeenten deze loonen verhou
dingsgewijze te hoog te achten, en kunnen
mitsdien ook de bepalingen betreffende de
loonen niet verbindend worden verklaard.
DE STUDENTENWERELD RICHT ZICH
TOT H.M. DE KONINGIN
Gevolg gevend aan den oproep van
H.M. de Koningin in het byzonder tot de
Nederlandsche jongeren betreffende de
geestelijke en moreele herbewapening
heeft de Nederlandsche studentenwereld
zich met het volgende manifest tot H.M.
de Koningin g-richt:
Aan Hare Majesteit
de Koningin.
geven eerbiedig te kennen:
De Nederlandsche studenten aan de
Nederlandsche universiteiten en hooge-
schoien;
dat zij, gevolg gevend aan uwer Majes-
teits oproep, gericht tot het Nederlandsche
volk, in het byzonder tot de Nederlandsche
jongeren, op 31 Augusftis 1938 en laatste
lijk op 27 Januari 1939, betreffende de
geestelijke en moreele herbewapening, met
terzijdestelling van alle, ook in de stu
dentenwereld bestaande verschillen, in het
belang van het Nederlandsche vaderland,
op initiatief van de Koninklijke Utrecht-
sche studentenvereniging tot vrijwillige
oefening in den wapenhandel, aan hunne
eensgezindheid wenschen uiting te geven
door uwe Majesteit de verzekering aan te
bieden van hunne offervaardige aanhan
kelijkheid en trouw;
Weshalve zy getuigen van hun stand-
vastigtn wil om in het belang van 'Ryks
onafhankelijkheid te doen, hetgeen Uwe
Majesteit van hen zal verlangen, en om
mede te dragen aan de lasten, welke Uwe
Majesteit zich genoopt zal zien aan het
Nederlandsche volk op te leggen; welke
gezindheid zy zuilen manifesteertn door
hun beste krachten, naast het vele dat
reeds is verricht, ingevolgde Uwer Majes-
teits oproep, te wijden aan de verwezen
lijking der nationale bezinning en samen
werking;
't welk doende enz.
Utrecht, April 1939
De studenten (Hier volgen de namen
der studentenverenigingen in de ver
schillende universiteits-plaatsen, zoo uit
Leiden: Leidsch Studenten corps; Roomsch
Katholieke Studentenvereniging „San-
ctus Augustinus"; Vereniging van Vrou
welijke Studenten Leiden; Societas Stu-
diosorum Reformatorum en Unitas Stu-
diosorum Lugdumo Batava),
In een bijvoegsel wordt een nadere uit
eenzetting gegeven van de bedoeling van
dit manifest. Hierin schrijft men o.a.: In
deze dagen van groote continentale machts
verschuivingen is het voor de kleine vol
ken levenseisch om krachtig voorbereid ie
zyn op dreigende gevaren. Slechts een
land dat zoowel materieel als moreel sterk
staat kan zich In deze worsteling van
systemen handhaven.
Dit geldt wel in het bijzonder ons land,
besloten tusschen de machtigste staten van
Europa en ons Koloniaal Rijk in de meest
gevaarlijke en begeerde gebieden van Azië.
Wil dio machtig imperium erfenis van een
daadkrachtig voorgeslacht, en onmisbare
bron van welvaart, gehandhaafd blijven,
dan dient van ons volk geeischt te wor
den een groote krachtsinspanning om, be
zield van een onbuigbaren wil ter verde
diging van onze onafhankelijkheid, in zoo
kort mogelijken tijd ons land weerbaar te
maken. Ongetwijfeld zullen daarbij groote
offers van het Nederlandsche volk ge
vraagd worden, offers, die ook op ons, stu
denten, drukken. Met vastberadenheid
evenwel zullen wij die toekomstige lasten
dragen, waar het hier onze hoogste plicht
betreft. Thans is de tijd voorbij van wik
ken en wegen, van moeizaam vorschen of
bepaalde maatregelen wel strikt noodza
kelijk of gewenscht zouden zijn. Nu geldt
het, alle energie aan te wenden om eens
gezind de regeering steunend op haar
volk, het volk vertrouwend op zijn regee
ring het land zoo krachtig te doen wor
den, dat wie ook zich hoeden zai onze on
afhankelijkheid aan te tasten. Wekt het
aan verbazing, dat onlangs nogt onze ge-
eerbiedigde Koningin een oproep tot haar
volk richtte, waarin zij niet slechts tot be
zinning maande, maar tevens wees op alle
onderlinge twistpunten en geschillen, die
nog zooveel onnutte kloven in der vaderen
grond vormen?
Zij wilde de ons allen bindende elemen
ten, de grondpijlers van onze Nederland
sche gemeenscnap wederom tot een hecht
uitgangspunt nemen voor een hernieuwd,
sterk en levenskrachtig Nederland. Aan
wie de daad? Aan ons. Hebben wy ons
niet in alle kritieke tijden onzer geschie
denis gewend tot het Huis van Oranje,
de opperste en eenige bovenpartijdige
macht in den staat?
Zoo was het, zoo is het en zoo zal het
zyn. Daarom ook geven wy, studenten,
thans unaniem uiting aan onze gevoelens
van trouw aan onze vorstin en zullen in
samenwerking met bevoegde autoriteiten
de daad bij het woord voegen en doen wat
in ons vermogen ligt om mede te bouwen
aan het Nederland van de toekomst.
DE BRUG TE DORDRECHT EN DE
PAASCHDRUKTE.
Gebruikt het veer te 's-Gravendeel.
Het teleurstellende feit, dat de brug te
Dorarecnt met haar opritten in net vierde
ouuwjaar nog immer niet gereed is, schrijft
de K. N. A. (J., dreigt wederom ernstige
i/ci'Keerscongesuea te zullen veroorzaken
tydens de Puaschdage bij de pont tus-
scaen Dordrecht en Zwijndrecht.
Daarom wil de K. N. A .C. ae weggebrui
kers, die tijdens de komende leefdagen
georuik gaan maken van de route Rotter
damMoerdyk nogmaals dringend advi-
seeren daarby hun weg inplaais van over
het veer DordrechtZwijndrecht te kie
zen over het veer 's GravendeelWiel
drecht. De laatstgenoemde route is slechts
ongeveer een drietal kilometers langer,
noch aangezien wachttijden van een uur
of meer bij het Zwyndrechtsche veer op
zulke dagen geen uitzondering zyn, terwijl
deze by het veer Wieldrecht's Graven-
ceel gewoonlijk beduidend minder bedra
gen, levert de langere route een belang
rijke tijdwinst op.
Om het veer te Wieldrecht te bereiken,
moet men, uit het Zuiden komende, en
de brug te Moerdyk gepasseerd zijnde, zich
hoeden niet rechtdoor den nieuwen weg
naar Dordrecht te volgen, welks breede
beton baan een groote verleiding biedt voor
den automobilist, die van Breda af reeds
op een kronkelenden en door allerlei be-
bi uwde kommen loopenden weg heeft moe
ten ryden.
Het veer te Wieldrecht is n.L van dezen
betonweg af niet te bereiken. Men moet
hiertoe-den „Ouden Weg" volgen. Om van
Moerdijkbrug dezen ouden weg te be
reiken moet men, nog voordat de betonweg
is bereikt, rechts af een naar beneaen voe
lt n den weg volgen, welke met een bocht
onder den nieuwen weg door naar den
ouden weg leidt.
Uit het Noorden komende, is de weg naar
's-Gravendeel het gemakkelijkst te berei
ken door na het passeeren van de bruggen
te Rotterdam eerst de Oranjeboomstraat
te volgen in de richting van het stadion,
doch vóór het stadion de aldaar over het
spoorwegemplacement gelegen viaduct op
lo rijden. Aan de andere zyde van de vla-
ouct slaat men links af en volgt verder de
aanduidingen voor 's-Gravendeel.
De tarieven voor de veren te 's-Graven-
aeel en Dordrecht zyn geheel gelijk, ter
wijl de couponboekjes voor het eene veer
ook op het andere geldig zijn.
Volgens verkregen inlichtingen zal de
brug te Dordrecht in den loop van Juni
as. worden geopend, waardoor eindelijk
aan de pontenmisère een einde zal komen.
Het moet wel als een merkwaardigheid
worden beschouwd, dat een automobiel
club ten behoeve van een vlotte verkeers
afwikkeling verplicht is min of meer „re
clame" te maken voor een veer, dat ge
heel buiten de Rijkswegen is gelegen, ter
wijl de motorweggebruikers sinds jaren
een halve cent per liter benzine extra moe
ten opbrengen voor versnelling van den
bruggenbouw.
IN PRINCIPE BESLOTEN TOT DEN
BOUW VAN EEN NIEUW ZIEKENHlTlf
TE AMSTERDAM.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
in principe besloten tot den bouw van
een algemeen ziekenhuis met plm. acht
honderd bedden ter vervanging van het
Binnengasthuis.
Aan de goedkeuring van deze voordracht
ging een langdurige discussie vooraf.
Aanvankelijk was aan het ontwerp be
sluit nog de bepaling toegevoegd, dat het
nieuwe ziekenhuis zal verrijzen aan den
rand van de stad. De R. K. fractie had hier
tegen echter ernstige bezwaren en aan het
slot van de discussies deelde wethouder
Baas mede, dat B. en W. bereid waren deze
bepaling uit de voordracht te schrappen.
Het raadslid dr. de Hartog (partijloos)
had andere bezwaren. Hy toonde zich een
vurig voorstander van buurtziekenhuizen,
in verband waarmede hij tegen de voor
dracht stemde.
De heer Ter Haar (C.H.) ontwikkelde fl-
nancieele bezwaren. Ook dit raadslid ont
hield zijn goedkeuring aan de voordracht,
evenals de wethouder voor de financiën, de
heer Rustige (eveneens C.H.).
Zoor werd de voordracht met de gewij
zigde redactie ten slotte aangenomen met
34 tegen 3 stemmen.
In zijn toelichting op de voordracht her
innerde wethouder Baas aan vorige discus
sies over het ziekenhuisvraagstuk, alsmede
aan het voorstel van de raadsleden dr.
.Sajet, Mok en Matthijsen (allen S.D.), dat
in November 1937 werd ingediend en waar
bij de Raad B. en W. uitnoodigde voorstel
len in te dienen, welke er toe zouden lei
den, dat het Binnengasthuis door een nieuw
ziekenhuis zal worden vervangen. Dit voor
stel werd in handen gesteld van B. en W. tot
praeadvies.
Spr. bracht voorts in herinnering, dat met
de interdepartementale commissie tot be
zuiniging op de kosten van het ziekenhuis
wezen reeds geruim en tij d besprekingen
omtrent het ziekenhuisvraagstuk in de
hoofdstad gaande zijn, waarbij wel is waar
in principe overeenstemming is bereikt,
doch die nog niet tot een zoodanig besluit
hebben geleid, dat de noodige voorstellen
aan den Raad kunnen worden gedaan.
Omdat evenwel deze commissie de mee
ning van het college omtrent hetgeen ten
aanzien van het Binnengasthuis zal moeten
geschieden, kan deelen, hadden B. en W.
gemeend met het uitbrengen van het prae-
advies op het voorstel Sajet c.s. thans niet
langer te moeten wachten. Spr. zette hier
na uiteen, dat het Binnengasthuis hetwelk
over plm. zevenhonderd bedden beschikt,
verouderd is en dat de kosten, verbonden
aan verbeteringen, zeer globaal gesohat
worden op gemiddeld 550.000.B. en W.
zoo betoogde spr. waren echter tot de
overtuiging gekomen, dat het alleszins aan
beveling verdient geen gelden meer te be
steden aan de verbetering van het Binnen
gasthuis, doch dit ziekenhuis te vervangen
door een nieuw algemeen ziekenhuis met
plm. achthonderd bedden. De kosten hier
aan verbonden zullen in totaal plm.
5.400.000 bedragen. Aan het terrein van
het Binnengasthuis met de zich daarop be
vindende opstallen, welke slechts gedeel
telijk voor andere doeleinden geschikt wor-
ien geacht, wordt een waarde toegekend
van 1.625.000.
NATIONALE PAASCHLOTERU 1939.
Een tweede serie prijzen Ingelascht.
Wij vernemen van het Katholiek Comité
van Actie „Voor God":
Het zal uit de advertentie in het avond
blad van Dinsdag reeds duidelijk zijn ge
worden, dat de Nationale Paaschloterjj
1939, noodzakelijk om de werkzaamheden
der actie „Voor God" te kunnen voortzet
ten, zich in een groote belangstelling mag
verheugen.
Het Uitvoerend Comité heeft zich ge
noodzaakt gezien, daarom een tweede se
rre geheel dezelfde prijzen beschikbaar te
sttllen en hiervoor een tweede trekking
te houden op 31 Mei a.s.
Wy wijzen er echter op, dat alle lotkaar-
ten, uitgegeven sedert den eersten Zondag
\,an uitdeeling, 26 Maart, geldig blijven.
Siechts zal de trekking der lotnummers,
ingezonden vóór of op 6 April, plaatsvin
den op 25 April a.sterwijl op 31 Mei een
geheel dezelfde serie van 17 hoofdprijzen
en twee duizend andere pry zen zal uitlo
ten in een trekking over de lotnummers
welke na 6 April worden ingezonden.
Men late dus de kaarten niet langer
wachten op schrijfbureau of schoorsteen
mantel, maar vuile ze spoedig in.
Een nieuwe kans krijgt ieder, die het ook
voor deze tweede serie nog eens probeert!
Zoo lang de voorraaad strekt zijn nog
steeds gratis en franco kaarten verkrijg
baar aan het adres: Postbus 2, Heemstede.
Alle pry zen worden gratis en franco
thuisgestuurd.
Trekkingslysten verschenen na elke
trekking.
Thans kan dus in vervulling gaan: ieder
een doet mee, laat geen kaart verloren
gaan!
