Het Blad Papier Met have en goed vluchtten de Joodsche gezinnen uit Memel bij de komst der Duitsche troepen. - Een triest beeld der laatste dagen, waarop velen een goed heenkomen trachtten te vinden met het weinige, wat meegenomen kon worden Het groote watervliegtuig van de „Imerial Airways" de .Capella", dat in de haven van Priok was gezonken, ver ongelukte andermaal bij de bergingswerkzaamheden, tengevolge waarvan de staart afbrak Prof. dr. W. Nolen, oud- hoogleeraar aan de Leid- sche universiteit, die te Den Haag is overleden Het défilé der oorlogs-invaliden voor het graf van den Onbekenden Soldaat te Brussel bij de viering het twintig jarig bestaan der federatie van Belgische oorlogs-invaliden De verduisteringsproeven, welke in de Noordelijke provincies werden gehouden, hadden het gewenschte resultaat - Een Groninger sluit de vensters, terwijl de groote Martini toeziet Met het herstel van den IJseldijk nabij den nieuwen Veerstal te Gouda, waarvan de vorige week een groot gedeelte verzakte, is een aanvang gemaakt Generaal Franco verlaat het hoofd kwartier te Burgos na de ontvangst van maarschalk Pétain, die zijn geloofs brieven kwam overhandigen als gezant van Frankrijk FEUILLETON W. WANIEK. 30) Jonathan Holder was van plan geweest, onmiddellijk na het geld, hem door Mein- gast beloofd, ontvangen te hebben, zich met zijn vrouw uit de voeten te maken en Maud aan haar lot over te laten. Overigens bevestigden Holder's verkla ringen in allen deele de scherp afgelijnde conclusies van Roch. jonathan had met zijn vrouw juffrouw Kandrun en Meingast te Triëst aan de boot afgehaald. Zij waren allen tezamen naar Ween en gespoord, waar Maud Kandrun op Holder's uitnoofliging bij hem overnachtte, om den volgenden dag de reis naar Ham burg voort te zetten. Toen men haai den volgenden morgen zei, dat Meingast ge noodzaakt was geweest, zich voor twee dagen naar elders te begeven om een han-" delsaangelegenheid e regelen had zij in den beginne nog geen verdenking opge vat. Meingast was inderdaad op reis ge gaan, doch naar de hoofdstad van Frank rijk, waar zijn vriendin Rosa Croocker woonde, die nu de plaats van de arme Maud moest innemen. Maar toen men steeds met nieuwe uit vluchten voor den dag kwam, kreeg Maud vermoedens en verklaarde, dat zij liever haar intrek zou nemen in een hoteL Nu bleef Holder niets anders over, dan haar op te sluiten in de badkamer. By een van de heftige woordenwisselin gen, tengevolge van die opsluiting ont staan, meende zij te begrijpen, dat haar le ven gevaar liep. Daarom zocht zij naar een middel om in verbinding te komen met de buitenwereld en te laten weten, in welk een verschrikkelijken toestand zij zich be vond. Wij weten, hoe zij daarin was geslaagd. Holder, die Maud betrapte en haar weg trok van het venster ijlde toen naar be neden, om op straat het briefje te gaan ha len. Maar Kronberg las het reeds. Holder volgde heimelijk zijn eerste navorschingen in de verschillende huizen en toen Kron berg de auto nam en den chauffeur ver zocht, hem naar het hoofdcommissariaat van politie te brengen, was Hilder's besluit genomen. Maud moest onmiddellijk weggevoerd worden. Daar zij tegenstand bood, bedwelm de hij haar en bracht haar, geholpen door zijn vrouw, over naar een vriend van hem in een afgelegen wijk dei- stad. Vervolgens schreef hij aan Langwieser, die diep geval len broer zijner vrouw, en die kerel bracht in een tot dat doel gekochte auto Maud over naar zijn bij Lintz gelegen boerderij tje Toen Roch te Triëst was, gelukte het, zooals wij weten, ook Holder en zijn vrouw, aan alle nasporingn te ontsnappen en vonden zij een schuilplaats bij Lang wieser. Maar de vergiftiging van Percy Green heb jij óók op je geweten, zei Roch tot den gevangengenomen Holder. Dit loochende Holder met drift. Ja, bekende hij, ik heb te Parijs schei kundige studiën met betrekking tot de samenstelling van verscheidene nieuwe vergiften gedaan en ook aan zekere tijd schriften wetenschappelijke artikelen daar over geleverd; maar in zooverre mij be kend. heb ik zelf niemand vergiftigd. Maar jij hebt herhaaldelijk proeven vergif aan Fred Meingast gebonden. Ja, want Meingast vroeg er om en be weerde, dat hij een pian ontwierp voor de commercieele exploitatie van mijn uitvin dingen in Amerika. Alles, wat je daar zegt, kan men ge- looven of niet, en in den loop van het pro ces, wanneer ook Fred Meingast gevangen zit, zal de volle waarheid wel aan het licht komen. Holder werd bleek van inwendige woede. Ik hoop, zei hij, dat Meingast zal krij gen wat hij verdient: hij is onze booze geest geweest. Uit New York kreeg de detective een uit voerig telegram van zijn collega Kenton. Deze verzocht hem dringend, onmiddellijk over te komen: binnen toen dagn zou 't huwelijk van Meingast voltrokken worden, en van dat tijdstip af was 't leven van den ouden heer Green in groot gevaar. Het plotseling verschijnen van de ech te Maud Kandrun moest Meingast verbijs teren en hem een bekentenis afpersen. Maud maakte dus toebereidselen voor de reis naai- het nieuwe vaderland. Eens, toen Roch haar over den rijkdom van haar oom en de fabelachtige weelde van zijn residentie sprak, antwoordde zij met een weemoedig lachje: Welke waarde heeft dat alles voor mij? Ik ben nooit aan weelde gewend ge- weestjsteeds heb ik eenvoudig geleefd, en zoolang ik mijn goede ouders bezat, voelde ik mij gelukkig. Geloof hij: al die rijkdom, al die pracht jagen mij schrik aan. Ik ben bang. Ik ken iemand die ook bang is, zei Roch, en hij keek Maud in de oogen. Zij bloosde en zweeg. Maar toen Kron berg 's avonds vóór den dag, waarop de reis aanvaard zou worden in wanhopige stamming Maud kwam opzoekn om af scheid van haar te nemen, meende hij, dat haar groote, schcone oogen hem klaarder dan ooit tegenscbitterden. Hü vond haar weer verrukkelijk schoon; maar die schoonheid vervulde hem nu met zooveel liefdesmart, dat hij den dag ver- wenschte, waarop hij 't blaadje papier ge vonden had. Zij straalt van blijdschap bij de gedach te aan het nieuw en schitterend leven, dat haar wacht, dacht Kronberg, en hij gaf haar dat niet onduidelijk te verstaan. Die uitlating scheen naar voor een oogenblik te bedroeven. Dokter, sprak zij, met licht bevende stem, zonder u vertrek ik niet. Waarom kwelt u mij nog? Onder de hoede van den heer Roch is u veilig. Maud keek het venster uit en staarde op een ouden boom, die reeds eenig spoor van loover vertoonde. 't Wordt stilaan lente, hernam zij. U was steeds bij mij, ook toen ik u nog niet kende; van het oogenblik af, dat mijn kreet om hulp tot u doordrong, heb ik op u ge wacht iederen dag, van uur tot uur, we ken, maanden lang.Toen ik u voor de eerste maal met volle bewustheid zag, ge voelde ik in uw bijzijn iets vanzelfspre kends, iets, dat mij gelukkig maakte. En nu zou u mij willen verlaten? Kronberg's handen beefden. U moogt niet dankbaar zijn, Maud Kandrun, niet dankbaar Dat in onverdra- gelijk voor mij! rieo hij uit Mag ik méér dan dankbaar zijn, Ro bert Kronberg? Zij stond zeer dicht bij hem. Uit haar oogen straalde weer een gevoel van onuit sprekelijk geluk. O jij, mijn liefde, mijn hoop, mijn alles! xvn De laatste gasten hadden de prachtige villa in Riverside Drive verlaten, en de be dienden waren druk aan het opruimen in de schitterende zalen, waar naar aanlei ding van Meingast's huwelijk een groot festmaal was gegeven. In zijn weelderig gemeubelde werkka mer zat de oude heer Green aan een ta fel. Links van hem bad Meingast plaats ge nomen, rechts de vrouw ,met wie hij eeni- ge uren te voren was getrouwd; en tegen over den eigenaar van.de villa zat diens rechtsgeleerde raadsman en vriend, mr. Wilkins. Doch waarom moet die zaak van daag worden afgedaan? vroeg Meingast. Er is waarlijk geen haast bij. Kinderen, antwoordde de oude heer, gewichtige zaken mogen niet worden uit gesteld, als er mogelijkheid bestaat om ze af te doen. Ik ben niet jong meer; iedere dag kan de laatste zijn. En ik heb gezegd, Fred dat ik mijn laatste wilsbeschikking niet zou veranderen vóórdat jij met Mav>*. in 't huwelijk was getreden. Thans is zij je vrouw, en ik houd mijn woord. Schrijf dus, Wilkins. (slot volgt).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 7