Chamberlain beschuldigt Hitler van woordbreuk Chamberlain en Roosevelt organi- seeren het verzet Tegen alle uitdrukkelijke verzekeringen handelde Hitier eigenmachtig Hitier beleedigd Amerika niet langer afzijdig ZATERDAG 18 MAART 1939 30ste Jaargang No. 9289 S)e CcldóclveSoivïcmt Bureaux Papengracht 32. Telefoon: Redactie 15, Administratie 935. DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Aftr. n AbonB--tariev«n rie pag. Giro 103003. Postbus 11. ïegen Duitschlands aggressiviteit De aandacht van de wereld is vandaag voor een oogenblik- afgeleid van de ge beurtenissen, welke zich in het voormalige Tsjecho-Slowakije zelf afspelen. De teer ling is geworpen en er blijft zoowel in Bohemen en Moravië als in Slowakije niets anders over dan de uitvoeringsmaat regelen te treffen, welke de nu eenmaal geschapen situatie vordert. Het eenige onzekere element steekt nog in de Karpathische Oekraine, waar de Hongaren op verzet stuiten. Dit verzet zou aangevuurd zijn door Duitschland, dat de Oekrainers had wijs gemaakt, dat Duit- sche troepen onderweg waren om hen te gen de Hongaren te helpen. De hulp is evenwel uitgebleven en de Oekrainers voelen zich verraden. Er gaan echter ge ruchten, dat het toch wel eens zou kun nen gebeuren, dat de Duitschers alsnog de Hongaren er weer zullen uitjagen. Wat niet bepaald waarschijnlijk lijkt, tenzij de toestand later weer zoodanig zou veran deren, dat een dergelijke gewijzigde hou ding in de Duitsche kraam te pas zou ko men. Vaste richtlijnen bestaan immers niet meer. Doch behalve dit eene element yan on zekerheid en gissingen bij geruchte, is er op het oogenblik weinig sensationeels meer te beleven in Midden-Europa. De aandacht is thans vooral gericht op de houding van Engeland en Amerika. Chamberlain heeft gisteren te Birming ham een buitengewoon scherp requisitoir gehouden en Hitier beschuldigd van woordbreuk. Wanneer men de verzekeringen, welke Hitier uitdrukkelijk aan Chamberlain heeft gegeven, vergelijkt met de Duitsche handelingen van deze week, dan is de conclusie gewettigd: dat is geen goede trouw meer, dat is woordbreuk. Duff Cooper zei het nog scherper, hij sprak van een driedubbele meineedige, die aan het hoofd van het Duitsche Rijk staat. Behalve de door Chamberlain aange haalde verzekeringen, welke Hitier aan hem had gegeven, kunnen wij bovendien nog op een paar andere uitspraken wijzen. Op 21 Mei 1935 bij gelegenheid der in voering van den algerneenen dienstplicht, zeide Hitier: „De Duitsche regeering zal de artikelen (van het Vredesverdrag 1919) die betrek king hebben op de samenleving der na ties, inclusief de territoriale bepalingen, onvoorwaardelijk eerbiedigen". Op 7 Maart 1936 na de Rijnlandbezet ting: „Ik geloof na drie jaar met dezen dag den strijd om de gelijkberechtiging als af gesloten te kunnen beschouwen. Wij heb ben in Europa geen territoriale (>eischen meer te stellen". In de Rijksdagrede van 21 Mei .1935: „Duitschland heeft noch den wensch, noch de bedoeling zich in Oostenrijk's in wendige verhoudingen te mengen, Oos tenrijk te annexeeren en bij het Derde Rijk aan te sluiten". In een onderhoud met Ward Price, den - bekenden Engelschen journalist op 11 Maart 1936: „Ik heb mijn aanbod tot het sluiten van nièt-aanvalsverdragen aan de Oostelijke en Westelijke grens algemeen geformu leerd, dat wil dus zeggen, zonder uitzon dering. Dit geldt dus ook voor Oosten rijk". Op het Arbeidsfeest in Mei 1936: „Opnieuw verbreidt men leugens: Duitschland zou van plan zijn morgen of overmorgen in Oostenrijk binnen te val len. Ik vraag: wie zijn dan eigenlijk die elementen, die geen rust, geen vrede en geen verstandhouding willen, die voortdu rend ophitsen en wantrouwen zaaien. Wie zijn dat eigenlijk?" Stormachtig klonk het antwoord: „Die Juden! Die Juden!" Op 11 Juli 1936 wordt tusschen Duitsch land en Oostenrijk het plechtig verdrag onderteekend, waarvan art. 1 luidt: „In den zin der verklaringen van den „Führer und Reichskanzler" d.d. 21 Mei 1935 erkent de Duitsche Rijksregeering de volle souvereiniteif van den Bondsstaat Oostenrijk". Tot slot laten wij hier volgen de verkla ring van Chamberlain in het Lagerhuis, op 14 Maart 1938, drie dagen na de over rompeling van Oostenrijk door de Duit sche troepen: „Ik ben er van in kennis gesteld, dat generaal-veldmaarschalk Goering op 11 Maart aan den Tsjechischen gezant te Berlijn de verzekering gaf, een verzeke ring, die hij later nog eens in uitdrukke lijke opdracht van den heer Hitier her haalde dat het ernstige streven der Duitsche regeering zal gericht zijn op een Een scherp requisitoir van Britschen premier Chamberlain heeft gisteren te Birming ham een rede gehouden, waarin hij zich scherp en krachtig keerde tegen het op treden van Duitschland in Tsjecho-Slo wakije. Hij beschuldigde den Duitschen Rijks kanselier Hitier ervan zijn met zooveel na druk te München gegeven beloften te heb ben verbroken. Een ding is zeker, aldus spreker, de open bare meening in de wereld heeft een zwaar der schok gekregen dan haar ooit was toe gebracht: zelfs, door het huidige regime in Duitschland. Wat de gevolgen kunnen zijn van deze diepe beroering der gemoederen der menschen, kan nog niet worden voor speld, maar ik ben er zeker van, dat zij ver strekkend moet zijn in haar resultaten voor de toekomst. Inzake de thans gehoonde critiek op zijn reizen naar Duitschland zeide Chamberlain: Werkelijk, ik behoef mijn bezoeken aan Duitschland niet te verdedigen, want wat was het alternatief? Niets wat wij zouden hebben kunnen doen, niets wat Frankrijk zou hebben kunnen doen, of wat Rusland zcu hebben kunnen doen, zou bij mogelijk heid Tsjecho-Slowakije hebben kunnen red den van een invasie en van vernieling. Zelfs wanneer wij ten oorlog waren getrok ken en tenslotte de zege bevochten hadden, zouden wij nooitTsjecho-Slowakije weer hebben kunnen vormen zooals het door het verdrag van Versailles was gebouwd. Ik had nog een tweede doel toen ik naar Münehen ging, n.l. de politiek te bevorde ren, die ik steeds gevoerd heb vanaf het oogenblik, waarop ik mijh tegenwoordige positie bekleed. Wilde die politiek slagen, dan was het van essentieel belang, dat geen mogendheid er naar zou streven, de al- gemeene overheersching te verkrijgen van Europa, maar dat een ieder zich ermede tevreden zou stellen redelijke faciliteiten te verkrijgen voor de ontwikkeling van zijn eigen hulpbronnen, zijn eigen aandeel te verzekeren in den internationalen handel, en de levensvoorwaarden van zijn eigen volk te verbeteren. En ik had den indruk dat, ofschoon die ontmoeting wel een botsing zou kunnen be- teekenen van de belangen tusschen de ver schillende staten, het niettemin mogelijk moest zijn, door toepassing van onderling en goeden wil, van begrip voor wat de grenzen waren van de begeerten van anderen, alle verschillen tot oplossing te brengen door besprekingen en zonder conflict. Toen ik terugkeerde na mijn tweede bezoek, deelde ik het Lagerhuis de bespre kingen mede, die ik met Hitler had gevoerd, waarover ik zeide, dat hij, met grooten ernst sprekende, herhaald had, wat hij reeds te Berchtesgaden gezegd had, n.l. dat dit de laatste territoriale ambitie van hem in Europa was en dat hij niet den wensch had om in het Duitsche rijk menschen op te nemen van andere rassen dan de Duitschers. En Hitier zelf bevestigde dit verslag van het gesprek in een redevoering in het Sportpalast te Berlijn, toen hij zeide: „dit is de laatste territoriale eisch, dien ik in Europa heb te stellen". En even later zeide hij in dezelfde redevoering: „Ik verzekerde verbetering der Duitsch—Tsjechische be trekkingen". Chamberlain vroeg zich dan ook zeer terecht af, welk vertrouwen men nog kan hebben in plechtige verklaringen en ver zekeringen, die zóó spoedig na hun afleg ging worden gebroken, met als eenig ex cuus, dat de omstandigheden, zich inmid dels hebben gewijzigd. Men verwacht, dat Duitschland als ant woord op dit alles den Duitschen ambas sadeur te Londen zal terugroepen. In Amerika heeft Roosevelt verklaard, dat hij nu een wijziging van de neutrali- teitswet zal voorstellen. Wordt deze wij ziging aanvaard, dan geeft Amerika daar mee zijn tot nog toe gevolgde politiek van afzijdigheid eindelijk prijs. Minister Sum ner Welles heeft bovendien verklaard, dat Amerika de verdwijning van Tsjecho- Slowakije niet zal erkennen. De rede van minister-president Cham berlain heeft in de Vereenigde Staten een diepen indruk gemaakt. De „New York Times" schrijft, dat de Duitsche regeering slecht ingelicht is," wanneer zij denkt, dat de rede van Chamberlain en de verkla ring van Sumner Welles slechts woorden zyn. De wereld wacht in spanning op het geen er op de woorden der Britsche en Amerikaansche staatslieden volgen zal. FEL PROTEST VAN BERLIJN TE LONDEN TE VERWACHTEN Welingelichte kringen te Berlijn voorspel len, dat Duitschland een krachtige diplo matieke actie te Londen zal ondernemen over de door Duff Cooper in het Lagerhuis gehouden redevoering. Deze actie zal waarschijnlijk den vorm aannemen van een protest en een eisch om verontschuldiging. Zelfs is het mogelijk, dat de Duitsche ambassadeur zal worden teruggeroepen. Gezegd wordt, dat Hitier zich persoon lijk beleedigd gevoelt door de gebezigde woorden, welke zijn houding jegens Groot- Brittannië zou kunnen beinvloeden. In zijn in het Lagerhuis afgelegde en thans van Duitsche zijde gewraakte rede heeft Duff Cooper o.a. gezegd: „Nu een drievoudige verrader en meineedige aan het hoofd staat van den Duitschen staat, ben ik van meening, dat iedere overeen komst, welke hij onderteekent, het papier niet waard is, waarop ze geschreven is". Duff Cooper sprak deze woorden naar aan leiding van een opmerking van een der af gevaardigden over de voordeelen van het Britsch-Duitsche vlootverdrag. Chamberlain en ik leg daar thans den na druk op, dat wanneer dit probleem is op gelost, Duitschland geen territoriale pro blemen in Europa meer heeft". Hitier voeg de daaraan toe: „Ik zal niet meer geïnte resseerd zijn in den Tsjecho-Slowaakschen staat en ik kan garandeeren, dat wij geen Tsjechen willen hebben". Vervolgens staat in de overeenkomst van München zelve, die de handteekening draagt van Hitier,'Ceze clausule: „De definitieve vaststelling der grenzen zal uitgevoerd worden door een internatio nale commissie". Tenslotte verklaarden wij in de verkla ring, die hij en ik tezamen onderteekenden in München, dat iedere andere kwestie, die onze beide landen zou kunnen betreffen, behandeld zou worden door de methode van overleg. Met het oog op deze herhaalde ver zekeringen, die mij vrijwillig gegeven waren, achtte ik mij gerechtvaardigd om daarop de hoop te grondvesten, dat wanneer eenmaal deze Tsjecho-Slo- waaksche kwestie geregeld was, het mogelijk zou zijn, de politiek van be vrediging, die ik beschreven heb, ver der te voeren. Desondanks echter was ik tegelijkertijd niet bereid de voorzorgsmaatregelen te la ten verslappen voor ik er zeker van dat die politiek gevestigd was en aanvaardt door anderen. En daarom werd na Mün chen ons defensieprogram inderdaad ver sneld (toejuichingen). En het werd zoo ver uitgebreid, dat verbetering werd ge bracht in zekere zwakheden, die aan het licht waren getreden tijdens de crisis. Ik ben er van overtuigd dat na München de groote meerderheid van het Britsche voilk mijn hoop deelde en vurig wenschte, dat die politiek voortgezet zou worden. Vandaag echter deel ik hun teleur stelling, him verontwaardiging, dat die hoop zoo moedwillig de bodem is inge slagen. Hoe kunnen de gebeurtenissen, die deze week geschied zijn, in over eenstemming worden gebracht met die verzekeringen, welke ik u heb voorge lezen? Als mede-onderteekenaar van de over eenkomst van München, had ik stellig hèt recht, wanneer Hitier van meening was, dat zij ongedaan gemaakt moest Worden, op dat overleg, waarvoor een bepaling is opgenomen in de Münchensche verklaring, in plaats daarvan heeft hij het recht in- zijn eigen handen genomen. Nog vóór de Tsjechische president ge plaatst werd tegenover de eischen, waar tegen hij niet bij machte was tegenstand te bieden, waren de Duitsche troepen in beweging gebracht. Volgens de gisteren te Praag uitgegeven proclamatie, zijn Bohemen en Moravië in gelijfd bij het Duitsche rijk. De niet-Duit- sche inwoners die natuurlijk de Tsjechen omvatten, worden geplaatst onder een Duitschen protector in een Duitsch protec toraat. Zij worden onderworpen aan de politieke, de militaire, de economische be hoeften van het Duitsche Rijk. Men noemt :hen een zelfbesturenden staat, maar Duitschland belast zich met hun buitenlandsche politiek, hun douanerechten Dit nummer bestaat uit vijf bladen, w.o. geïllustreerd Zondagsblad. VOORNAAMSTE NIEUWS Buitenland Chamberlain heeft in een rede te Bir mingham Hitler van woordbreuk beschul digd (le blad). Roosevelt wil een wijziging van de neu- traliteitswet voorstellen (1ste blad). z z De Fransche regeering verwacht haar ge vraagde volmacht te zullen krijgen (2e bl.) De Palestina-conferentie mislukt. De Jo den hebben een algemeene staking voor Maandag a.s. aangekondigd (2e blad). en accijnzen, hun bankmiddelen en met de uitrusting van de ontwapende Tsjechi sche strijdkrachten. Wat wellicht het meest onheilspellende is, wij hooren weer van het verschijnen van de Gestapo, gevolgd door het gebruikelijke verhaald van massa-arrestaties van op den voorgrond tredende personen met gevol gen, die ons allen bekend zijn. Iedere man en vrouw in dit land, die zich het lot der Joden en politieke gevangenen in Oosten rijk herinnert, moet vandaag vervuld zijn van een droevig voorgevoel. Wie zou zijn hart niet in sympathie voelen uitgaan naar dat trotsche, dappere volk, dat zoo plotse ling is onderworpen aan deze bezoekingen, wélks vrijheden gekortwiekt en welks na tionale onafhankelijkheid verdwenen is? Wat moet men denken van hen, die zeiden geen territoriale ambities meer te hebben? Vervolgens wees Chamberlain er op, dat Engeland nauw contact houdt met zijn part ners, met Frankrijk en de andere landen. De positie van Engeland zelf moet, be wust van zijn groote verantwoordelijkheid, nauwkeurig opnieuw onder oogen worden gezien. Groote verantwoordelijkheid rust op de regeering doch iedere persoon zal zich moeten afvragen of hij reeds het uiterste voor het land heeft gedaan. Cham berlain zeide bereid te zijn alles te doen voor den vrede op een uitzondering na, n.L de vrijheid, die Engeland reeds honderden jaren geniet. Deze vrijheid zal Engeland nooit prijsgeven. Vrede is een zeer groot goed, maar de vrijheid gaat boven alles. Roosevelt stelt wijziging van neutrallteltswet voor De vernietiging van Tsjecho- Slowakije wordt niet erkend President Roosevelt heeft gisteren op een persconferentie verklaard, dat de ge beurtenissen in Europa de noodzakelijk heid hebben aangetoond bij het congres een voorstel tot wijziging van de neutraliteits- wet in te dienen. De Amerikaansche onderstaatssecretaris van Buitenlandsche Zaken, Sumner Welles heeft met medeweten van president Roose velt en met diens instemming de volgende officieel e verklaring afgelegd: „De regeering der Vereenigde Staten heeft bij tal van gelegenheden haar over tuiging uitgesproken, dat alleen door een internationalen steun aan een program van orde, gebaseerd op wet, de wereld vrede verzekerd kan worden". „Amerika's regeering is gebaseerd op en toegewijd aan de beginselen van mensche- lijke vrijheid en democratie, en zij kan niet nalaten bekend te maken, dat Ameri ka de daden, welke geleid hebben tot een tijdelijke vernietiging der vrijheden van een vrij en onafhankelijk volk, waarmede, van den dag af, dat de republiek Tsjecho- Slowakije haar onafhankelijkheid ver- Binnenland Te Vreeswijk reed een auto in het Met- wede-kanaal; vier inzittenden verdronken (le blad). Bestrijding mond- en klauwzeer. (2de blad). Bloeiende tulpen naar Amerika. (2de blad). Te Beilen werd een vrachtauto op een onbewaakten overweg gegrepen. De twee inzittenden werden gedood. (4deb lad). Zij, die zich vanaf heden abonneeren op De Leidsche Courant, ontvangen de nog verschijnende nummers tot 1 April a s. gratis. kreeg, het volk der Vereenigde Staten bij zonder hechte vriendschapsbetrekkingen heeft onderhouden veroordeelt". „Het standpunt der regeering van de Vereenigde Staten is consequent duidelijk gemaakt. Zij heeft den nadruk gelegd op de noodzakelijkheid der eerbiediging van de heiligheid van verdragen en plechtige beloften en van de niet-inmenging door eenige natie in de binnenlandsche aange legenheden van andere naties en zij heeft herhaaldelijk haar veroordeeling uitgespro ken over politiek van militaire agressie". „Het is duidelijk, dat daden van moed willige wetteloosheid en van willekeurige toepassing van geweld de structuur der moderne beschaving bedreigen". „De gebiedende noodzakelijkheid van de inachtneming der door de Amerikaansche regeering bepleite geginselen wordt duide lijk gedemonstreerd door de ontwikkelin gen, welke zich in de laatste drie dagen hebben voorgedaan". DE BETEEKENIS VAN DE VERKLARING De verklaring, waarmede Sumner Welles met goedkeuring van Roosevelt de annex atie van Tsjecho-Slowakije door Duitsch land heeft veroordeeld, wordt door poli tieke kringen geacht een tweeledig doel te hebben. In de eerste plaats heeft de re gering der Vereenigde Staten besloten, zich tot tolk te maken van het beleedigde wereldgeweten. Voorts zou Sumner Welles door te onderstreepen, dat deze daden heb ben geleid tot „een tijdelijke vernietiging van de vrijheden en de onafhankelijk heid" van Tsjecho-Slowakye, hebben wil len doen uitkomen, dat de Vereenigde Staten niet geneigd zijn, de vernietiging van Tsjecho-Slowakije als definitief te aan vaarden. Het staatsdepartement heeft uiteengezet, dat de zinspeling van Welles op de tijde lijke vernietiging van Tsjecho-Slowakije beteekende, dat de Vereenigde Staten noch onmiddellijk noch middellijk de wettig heid van de inlyving van Tsjecho-Slowa kye door Duitschland erkennen. GROOTE BRAND TE GDYNIA WARSCHAU, 18 Maart (A.N.P.) Van- ochtend is brand uitgebroken in de bureaua van de Poolsche scheepvaart-maatschappij Gdynia-Amerika in het Kronenbergpalei: in het centrum van Gdynia Het vuur heeft ook de bureaux van den electro-technischen Bond aangetast.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1939 | | pagina 1