Het Blad Papier
3)e£<2ictocHe0ou4cmt
Waarheen? Bij de nieuwe Oraniebrug
te Schiedam, welke deze week officieel
geopend is, heeft de A.N.W.B. ook
gezorgd voor een verkeersbord
Electrisch scheren is een der nieuwsie snufjes op
de Jaarbeurs, die Dinsdag te Utrecht geopend is
De treinramp nabij Chateauroux eischte Dinsdag talrijke slachtoffers. De ruïne
op de plaats des onheils
Ghandi eet weer. Na drie dagen van vasten als traditioneel protest
middel tegen het gouvernement heeft de Britsch Indische leider weer
voedsel tot zich genomen Ghandi aan den maaltijd
Wat er van de „Galeries Modernes" aan de Lange Viestraat te Utrecht
is overgebleven na den feilen brand, die Maandag het gebouwen
complex geheel verwoestte. Een overzicht van de ruïne
De Engelsche Koninklijke Familie heeft
een bezoek gebracht aan de B.B C.,
waar de uitzending van het „kinder
uurtje" werd bijgewoond. De aankomst
aan het British Broadcasting House
FEUILLETON
door
W. WANIEK.
(Nadruk verboden).
19)
Ik heb verder niets van hen gehoord.
Maar ik geloof wel, dat ze daar nog steeds
in dienst zijn.
Ik zal er binnenkort een kijkje gaan
nemen. Ik zou gaarne van alles op de
hoogte zijn en eens op mijn gemak praten
met die menschen. Zoudt u mij willen ver
gezellen, mijnheer Hofer.
Met genoegen.
Wanneer zou u de reis gelegen komen?
Laten we zeggen: overmorgen.
Heel goed. Wilt u zoo vriendelijk zijn,
my hier in 't hotel te komen afhalen?
Ik zal 's avonds om 7 uur hier zijn,
dan hebben we volop tijd voor den nacht
trein.
Dank u hartelijk.
De twee heeren verlieten Karl Roch, die
nog geruimen tijd in zijn kamer op en neer
bleef loopen. Bedroog zijn instinct hem
niet, dan vormde zich de eene schakel na
de andere aan de keten; maar 't zou nog
lang duren voordat die keten zich sloot om
de menschen, die Maud Kandrun uit den
weg wilden ruimen of reeds uit den weg
hadden geruimd.
Gelukkig, zei Roch bij zichzelven, dat
Kronberg zich vóór de ontknooping van
het drama heeft teruggetrokken. Wie weet,
voor hoe lang ik hier in New York vast
genageld ben en bij mijn terugkeer te Wee-
nen kan ik hem mijn gelukwenschen met
zijn verloving aanbieden of zelfs de brui
loft bijwonen, als hij zich verwaardigt, mij
daartoe te noodigen.
En Karl Barbisch glimlachte bij de ge
dachte aan Lene Barbisch, die hij eigen
lijk als een zeer geschikte levensgezellin
voor Kronberg beschouwde.
XI
Den volgenden dag stond Roch eenige
minuten vóór 2 uur voor Green's villa op
de Riverside Drive en wachtte op den be
diende Baker, die had beloofd, hem het
huis van binnen te laten zien. Zou hij
daar iets vinden, een spoor, dat hem dich
ter bij de oplossing van het raadsel kon
brengen? Veel hoop had hij niet; maar hij
zou in ieder geval gelegenheid vinden om
Baker nog eens uit te hooren en van hem
zekere dingen te weten te komen, waar
aan hij veel waarde hechtte.
Eeinge minuten later verscheen Baker
voor het traliehek, keek schuw om zich
heen en kwam toen op Roch toegesneld.
Tot mijn leedwezen, fluisterde hij, zie
ik geen kans om u binnen te smokkelen. De
toestand van den ouden heer is verergerd,
zoodat hij vandaag zijn gewoon uitstapje
niet heeft kunnen maken. Hij en de jonge
dame zijn thuis. Ik kan het dus niet ris-
keeren.
Jammer! Misschien een anderen dag?
De bediende werd blijkbaar verlegen.
Neen, neen, antwoordde hij, 't zal niet
mogelijk zijn.
Zoo! en waarom niet?
Ik weet nietik geloof, dat iemand
ons de vorige maal bespied, misschien zelfs
beluisterd heeft....
Waaruit maakt u dat op?
Ja, ziet u, de avond van dien dag eheft
de oude Dickson, de particuliere secreta
ris van meneer Meingast, onsdat wil
zeggen: geheel 't dienstpersoneel, laten
roepen en ons uitdrukkelijk verboden, zon
der zijn verlof, iemand, wie het ook zijn
mocht, binnen te laten.
Wel zonderling!
Ja, maar wat is er aan te doen?
En heeft hij gesproken van een bij
zondere aanleiding tot dat verbod?
Hfj zei, dat er in den laatsten tijd hier
in de buurt verscheidene inbraken zijn ge
pleegd wat trouwens waar is en dat
men daarom niemand kan vertrouwen. Wat
mij persoonlijk betreft, ging Baker nog
steeds ietwat bedremmeld voort, ik ver
trouw u, maar u begrijpt, dat ik het niet
kan wagen, een zoo streng verbod te over
treden. Ik zou niet gemakkelijk weer zoo'n
goede betrekking vinden. Misschien zoudt
u Dickson zelf toegang kunnen vragen?
Roch dacht een oogenblik na en zei toen:
Ik geloof, dat het beter is, eenvou
dig er van af te zien. Bij Dickson zou ik
toch niet veel kans van slagen hebben.
Zooals u wilt.... Verontschuldig mij:
ik heg' geen tijd meer te verliezen. Goeden
dag, mijnheer.
Roch bleef nog een oogenblik voor 't hek
staan, nam de villa nog eens met gespan
nen aandacht op en sloeg toen langzaam
den weg naar de stad in.
Hij was erg teleurgesteld. En die teleur
stelling werd nog grooter toen hem bij zijn
terugkeer in het hotel de. portier een brief
overhandigde. De brenger had ongeveer
twee uren geleden naar Roch gevraagd en
daar deze afwezig was, eenvoudig een brief
afgegeven aan den portier.
Roch ijlde naar zijn kamer, scheinde
driftig den omslag open en las de volgende
blijkbaar in haast geschreven regelen:
Waarde heer Roch,
Tot "mijn leedwezen ben ik verhinderd,
u morgen naar de Adirondack Mountains
te vergezellen. Mijn chef, de heer Mein
gast, heeft mij vanmorgen gelast, onver
wijld naar San Francisco te vertrekken, om
in die stad een zaak te regelen. Hoewel die
opdracht mij verwonderde, nooit te vo
ren heb ik een reis van dien aard behoe
ven te ondernemen en deze valt ook niet
cnder mijn bevoegdheid, kon ik er mij
niet aan onttrekken. Mijn verzoek, de reis
slechts een dag te mogen verschuiven,
werd door den heer Meingast afgewezen,
met de verklaring, dat de zaak geen uitstel
duldde. Ik heb u verscheidene malen vruch
teloos getracht, u telefonisch te verwitti
gen; 't gelukte mij niet, daar u afwezig
was. Om dezelfde reden heb ik u ook niet
persoonlijk kunnen spreken. Dat spijt mij
zeer, want u zult nu waarschijnlijk het uit
stapje alleen maken en ik zou u zoo gaar
ne nog eenige wenken gegeven hebben.
Verontschuldig de slordigheid van mijn
briefje; ik schrijf in uw hotel en mijn trein
vertrekt over een half uur. Met de harte
lijkste groeten en in de hoop, u spoedig
weer te zien,
hoogachtend en vriendschappelijk,
Uw dienstw.
PAUL HOFER.
Mismoedig legde Roch de brief op de ta
fel. Wat een elledig toeval! Of wilde Ho
fer met opzet de reis niet medemaken, ten
einde zich niet bloot te stellen aan een
conflict met zijn chef?
Neen, dien indruk had Roch heelemaal
niet; maar - hij las nog eens vluchtig den
brief wat beteekende dat dubbel onder
streept „nooit"? Waarom werd de inge
nieur zoo plotseling weggezonden; waar
om 'n gewone bezichtiging van de villa on
mogelijk gemaakt?
Roch meende te New York volkomen
onbekend te zijn en nu kreeg hij eensklaps
de kille gewaarwording, dat een slijmerige
polieparm zich dreigend naar hem uit
strekte!
De telefoonschel deed hem uit zijn kwel
lend gepeis opspringen.
Hij ijlde naar het toestel. Een hem vreem
de stem vroeg:
Kan ik mijnheer Roch spreken?
Wie daar?
Crefield, in dienst bij Charles Ken-
ton
Met Roch.
Gelukkig, dat ik u eindelijk aantref!
Ik heb u reeds verscheidene malen, maar
altijd vruchteloos opgebeld. Mijnheer Ken-
ton laat u dringend verzoeken, onmiddellijk
naar hem te komen. Hij wacht u in de her
berg „De lustige Matroos", een nog al
slecht befaamde kroeg in Monroe-street.
U kunt per auto naar Chatam-Sqüare rij
den, daar uitstappen en over East-Broad-
way en Jefferson-street te voet naar Mon
roe-street gaan. 't Is dan links het vierde
of vijfde huis; u kunt niet missen. Kunt u
komen?"
-=- Waar gaat het eigenlijk over?"
(Wordt vervolgd).
