DE BOUW VAN HET AMSTEL-STATION IN AMSTERDAM-OOST.
Het Blad Papier
FEUILLETON
door
W. WANIEK.
(Nadruk verboden).
12)
Goed, dan zal ik een ander de zaak
toevertrouwen. Ik laat niet los voordat al
les is opgehelderd en ik dat meisje.
Dood of levend voor mij zie, vulde
de detective aan. Ik begrijp, dat er met u
niets meer is aan te vangen, U wilt u met
een vreemde bemoeien, al wordt daardoor
•uw eigen geluk in groot gevaar gebracht.
Zoo is het!
Dit zei Kronberg op een toon, die van een
onverzettelij'ken wil getuigde. Roch hield
met een oprechte belangstelling en mede
lijden het oog op den jongen geleerde ge
vestigd.
Ik leg de wapens neer, verklaarde hij
eenvoudig.
Kronberg greep de handen van den de
tectie ve.
- Dank u! sprak hy. Alleen in u stel ik
onbeperkt vertrouwen.
Er werd aan de deur van Roch's studeer
kamer geklopt. Zijn agent Sichel trad bin
nen; men kon 't hem aanzien, dat hij neer
slachtig was.
Goed, dat uw weer hier is, mijnheer
Roch, maar
Wat is er gebeurd?
De Streller's zyn mij ontsnapt!
Niet mogelijk!
Sichel plukte wanhopig aan zijn knevel.
O! ik zou mij.zelven een klap in 't ge-
zich kunnen geven! Zoo'n stommiteit! Ik
deug voor niets! Ik ga een ander beroep
zoeken!
Kom, Sichel, 't is dwaas, je zoo ver
schrikkelijk op te winden. Wat jou is over
komen, kan iedereen gebeuren. Laat hooren,
hoe de zaak in elkaar zit.
Kronberg schoof den agent een stoel toe,
en zei:
Vertel, alsjeblieft.
Gistermorgen tegen 7 uur zag ik, dat
Streller zijn woning verliet, in alle richtin
gen scherp uitkeek en, niets verdachts be
speurende, met een reistasch in de hand snel
naar de halte van de electrische tram ging,
die recht naar den Westbahnhof rijdt. Hij
nam plaats in de tram en ik bleef op het
balcon staan. Bij den Westbahnhof aange
komen, stapte hij uit en nam een kaartje
derde klasse naar Salzburg, 't Gelukte mij,
in hetzelfde rijtuig, waar hij zich bevond,
een plaats bij het portier in te nemen; zoo
kon ik al zyn bewegingen volgen. Te Linz
stapte hij uit, nog altijd met de tasch in de
hand, liet door een beambte zijn kaartje
afteekenen en ging langzaam naar den uit
gang. Maar toen de bel het sein voor het
vertrek gaf, keerde hij zich snel om, waar
bij hy mij, ik was hem natuurlijk ge
volgd een zoo geweldigen stoot gaf, dat
ik tegen den grond sloeg. En hy sprong op
den trein, die zich juist in beweging zette.
Toen ik opstond en hem wilde volgen, was
de trein al in volle vaart
Wat heb je toen gedaan?
Eerst wilde ik den volgende trein ne
men, om te Salzburg zijn spoor te zoeker.;
maar ik zag daarvan af, omdat ik moest be
twijfelen, of hy wel naar Salzburg was ge-
gaan....
Je had gelijk, Sichel; dat hij niet daar
heen is gereisd, lijkt mij zeker. Hij mo°t je
van den beginne af bemerkt hebben, en het
kaartje naar Salzburg nam hij eenvoudig
om je op een dwaalspoor te brengen.
Dat geloof ik nu zelf, zei Sichel mis
moedig.
Verder?
Ik seinde onmiddellijk aan Klumm en
Weinlich, dat zij de vrouw van Streller niet
uit het oog mochten verliezen. Maar 't was
reeds te laat. Toen ik met den eerstvolgen-
den trein te Weenèn aankwam, wachtte mij
Weinlich met de onaangename mededeeiing
dat ook de vrouw verdwenen was
Hoe is dat mogelijk?
Tegen den middag, toen Klumm dienst
had, verliet zij 't huis, maakte een lange
wandeling en begaf zich toen in de voor
stad naar een goedkoop restaurant „Zu den
drei Raben", waar zij de lunch gebruikte.
Klumm volgde de vrouw en nam dicht bij
haar plaats aan een tafel. Plotseling kwa
men twee eenvoudige maar net gekleede
heeren opdagen, en zetten zich, na beleefd
verlof te hebben gevraagd, aan Klumm's
tafel. Gedurende het maal geraakten de
twee vreemdelingen, die heftig gesticuleer-
verwikkeld in een politiek debat, waarbij
de eene heer een sauskommetje zoo onge
lukkig omstiet, dat de bruine inhoud op
Klumm's kleeren terechtkwam. Terwijl de
eene heer zich duizendmaal verontschuldig
de, had de ander reeds een servet gegrepen
en deed wat hij kon om het ongeluk te her
stellen. Van dat oogenblik van verwarring
moet mevrouw Streller gebruik hebben
gemaakt om zich ongemerkt te verwijderen,
want toen Klumm van den eersten schrik
was bekomen en haar zocht met den blik,
was zii verdwenen. Hij liep ormjddePyk de
straat op, maar het verkeer was toen zeer
druk en hij kon haar niet meer in het oog
krijgen
En de twee heeren?
Toen hij in het restaurant terugkeerde
waren ook zij verdwenen.
Natuurlijk; zij behoorden tot het com
plot. Maar, hoe weet je, dat de vrouw van
Streller voorgoed is verdwenen? Misschien
is ze naar huis teruggekeerd, hoewel mij
dat niet waarschijnlijk voorkomt.
Na van Weinlich dat onaangenaam
nieuws vernomen te hebben, ben ik onmid
dellijk naar het appartement van de Strel
ler's gegaan en heb eenige keeren aange
beld. Daar men niet kwam opendoen, ver
schafte ik mij toegang door middel van mijn
looper. Al de vertrekken heb ik afgezocht.
Er was niemand aanwezig. Ik heb toen de
deur weer gesloten, en heel den nacht het
huis bewaakt. Zij is zeker niet terugge
komen. Alvorens hier te komen, heb ik het
appartement nog eens afgezocht: niemand!
Dat begrijp ik. Trouwens, ik zal er
vandaag zelf een kijkje komen nemen. Mis
schien vind ik nog een spoor, dat ons op
de een of andere manier nuttig kan zijn,
hoewel ik mij niet paai met de hoop, méér
te zullen ontdekken dan bij de huiszoeking,
't Is zeker te betreuren, dat ze ons beiden
zijn ontsnapt, maar daar is nu eenmaal
niets aan te doen. In ieder geval zal ik
vandaag nog de politie gaan opzoeken en
een arrestatiebevel vragen. Wij hebben
nu waarlijk genoeg materiaal tegen hen,
dat zullen de heeren mij toegeven. En hoe
staat het met onzen vriend Fred Meingast?
Ben je bij de politie geweest?
Onmiddellijk; hy heeft zich hier niet
aangemeld.
I Dat vad ik verwacht. En nu lrat je
niet langer 't hoofd hangen en spoed je te
rug naar je post. Je zult wel gelegenheid
vinden om je slecht humeur kwijt te raken.
Sichel nam afscheid. Roch en Kronberg
bleien zwijgend zitten, ieder met zijn ge
dachten bezig. Eindelijk ontwaakte Kron
berg uit zijn gepeins.
Wat nu gedaan? vroeg hy.
Ja, de toestand is er voor ons niet
beter op geworden. Dat de Streller's ont
snapt zijn, is een leelijke streep door mijn
rekening. In ieder geval maakt die ver
andering de zaak niet ingewikkelder en de
kosten grooter.
Dat komt er niet op aan; het geld mag
hier geen rol spelen.
Ons eenig aanknoopingspunt is nu die
Fred Meingast.
U hebt gehoord, dat hij zich niet heeft
aangemeld; waarschijnlijk is hij niet te
Weenen geweest.
Dat was te voorzien. Dat hij tenmin
ste nog in leven is, zullen wij maar hopen.
U vreest, dat de Streller's ook hem
uit den weg hebber, geruimd?
Dat zou niet onmogelijk zijn, maar
ik geloof het niet. Integendeel
Hij zou dus bij deze schurkenstreek
de hand in 't spel hebben?
Uit verschillende omstandigheden zou
men dat opmaken. Wat ervan zij over
versohillende kwesties zou dat h-*erschap in
lichtingen kunnen verschaffen.
Hadden we hem maar onder ons be
reik!
In New York zal men hem wel vinden.
(Wordt vervolgd)
Mevr. Tjarda van Starkenborgh Staehouwer heeft met een radio-rede het Ned.
Indisch paviljoen van de „Golden Gate'-tentoonstelling te San Francisco geopend.
De rede werd in Californië uitstekend ontvangen. Mevr. Tjarda voor de microfoon
Een brandende villa, door de burgerlijke brandweer onder handen genomen, als
besluit der uitgebreide demonstraties, welke de Engelsehe burgerlijke hulp
diensten in Londen en omgeving voor duizenden toeschouwers gehouden hebben
De bouw tan het nieuwe Amstel-station in Amsterdam-Oost vordert gestadig. De werkzaam
heden zijn thans zoover gevorderd dat met den bouw der perrons een aanvang is gemaakt
Het ms. .Kyle Fisher", te Heusden in aanbouw voor Engelsehe rekening, is Maandag met hée^Maandag^ijn^erkiMmheden^op
goed gevolg te water gelaten. Het schip in zijn element het Departement van Financiën hervat.
De begroeting door den portier
De chef van het protocol
van den Sultan van Marokko
is vereerd met het Groot
kruis van het Legioen van
Eer
Bij de Fransche internationale ski-kampioenschappen te Super-Bagnères bezette de Duitscher Lantschner
de tweede plaats. Lantschner (links) in actie
