Hakenkruis tegen Kruis
A
jemengde berichten
LUCHTVAART
VRIJDAG 3 MAART 193&
r>F CtTjcoHF. COURANT
V'FP^F. R'.AD - PAG. 13
Duitschland's
weldoener klaagt aan.
Hitier en Paus Pius XI.
In een keurige en toch goedkoope Vobi-
uitgave is verschenen „Hakenkruis tegen
kruis" van de hand van J. A. Vesters, re
dacteur-buitenland van „De Volkskrant".
In dit boek beschrijft dez- bekwame jour
nalist „zes jaar Hitler-regiem", zooals de
ondertitel luidt.
Hij geeft daarin zóó scherp en welom
lijnd den weg aan, dien Hitier welbewust is
gegaan naaf het heidendom, dat dit boek
een scherpe en verbijsterende aanklacht is
geworden. De schrijver toont aan, dat in
het Duitschland van Hitier woordbreuk
als een systeem werd toegepast, dat 't con
cordaat en alle toezeggingen werden ge
sloten en gegeven met de bedoeling het
plechtig gegeven woord eenvoudig te schen
den, zoo spoedig door al deze beloften der
Katholieken hun de wapens uit de handen
zouden zijn geslagen.
Uit dit boek dat wij in handen wen-
echen van alle Katholieken willen we
twee hoofdstukken publiceeren, welke een
schril beeld werpen op de erntsige toestan
den in Duitschland
Het eerste dezer twee hoofdstukken volgt
hieronder:
Het is ons onmogelijk in dit bestek recht
te doen wedervaren aan alle woorden van
protest, van bemoediging en van onwan
kelbare trouw, die Duitschlands' bisschop
pen in de afgeloopen zes jaar gesproken
hebben. Duizenden malen is het Concor
daat geschonden, maar geen enkele maal
bleef op deze schending een bisschoppe
lijk protest uit. Als primaat van de Kerk
in Duitschland vertolkte kardinaal Ber-
tiam steeds de meening van het geheele
epkcopaat. En in kardinaal Faulhaber,
man van temperament, begiftigd met de
gave van het woord en bezield met een on
tembare wil, een i.ooit versagende moed,
hebben Duitschlands bisschoppen hun
meest weisprekenden en geduchten voor
vechter. Harde scherpe taal was nu een
maal noodig om de kerkvervolgers te gee-
selen met de waarheid. Voor zachte woor
den van vermaan rijn zij doof.
In de geheele wereld hebben de bis
schoppen de Duitsche katholieken steeds
hun onschatbare moreele steun gegeven.
Alle bisschoppen hebben gesproken en ge
waarschuwd, niet tegen Duitschland, maar
tegen de verderfelijke dwaling die evenals
bet bolsjewisme de geheele menschheid wil
besmetten. Maar onder deze groote en
eerbiedwaardige rij neemt een bijzondere
plaats in kardinaal Mundelein, de Ameri-
kaansche Faulhaber, wiens veroordeeling
van het nationaal-socialisme de Duitsche
kerkvervolgers als mokerslagen getroffen
heeft. Kardinaal Mundelein, Duitscher van
afkomst, was scherper en harder dan an
deren, maar daarom juist werd hij door
do nieuw-heidenen het best verstaan en
begrepen. Zooals de Duitsche kerkvervol
gers in de figuu rvan kardinaal Faulhaber
hun meest geduchten tegenstander zien en
dit door de volheid van hun haat tot uit
drukking brengen, zoo is kardinaal Mun
delein de meest gehate der buitenlandsche
kerkvorsten.
Meer dan eenig ander had kardinaal
Mundelein het recht en de plicht te spre
ken over iets, dat geen „binnenlandsche
aangelegenheid" der nazi's was, maar een
zaak van hei geheele Chri'tendom. Dr.
Göbbels heeft deze kardinaal als den
giootsten vijand van het Duitsche volk uit
gekreten. Maar deze afvallige vergat, dat
d? aartsbisschop van Chicago tijdens den
oorlog het uiterste gedaan heeft om de
Amerikaansche interventie tegen Duitsch
land te voorkomen. Dat na den oorlog
kardinaal Mundelein een der eersten was
om de onrechtvaardige vredesverdragen
aan de kaak te stellen; dat het kardinaal
Mundelein was die zijn warme sympathie
voor de noodlijdenden in Duitschland in
een daad van ede^ naastenliefde omzette
door het organiseeren van een grootscheep-
sche hulpactie. Maar kardinaal Mundelein
deed meer dan het verlichten van de ma-
teriëele nood. Deze weldoener van het
Duitsche volk stond als geen ander op de
bres voor de geestelijke opbouw van het
zwaargetroffen Duitschland. Kardinaal
Mundelein wist de in de na-oorlogsche ja
ren zoo noodzakelijke charitatieve instel
lingen in Duitschland en in Centraal Eu
ropa in 't leven waren te houden door het
fourneeren van enorme bedragen. Toen allen
Duitschlands vijand waren, toen niemand
zich iets van het lot van dit volk aantrok,
toen vrijmetselaars zich lieten leiden door
hun haat, was de Amerikaansche kardi
naal de groote en eerlijke vriend van het
Duitsche volk. Toen na den oorlog de di
plomatieke vertegenwoordigers van Duitsch
land en Oostenrijk naar de Vereenig'de Sta
ten terugkeerden, was hec weer kardinaal
Mundelein die hun in een vijandige omge
ving de weg effende. Later, bij gelegen
heid van het Eucharistisch Congres te Chi
cago, was het voor den kardinaal een bij
zondere vreugde de talrijke Duitschers en
Oostenrijkers te ontvangen. Allen stonden
verbaa-d over de groote belangstelling, die
de kerkvorst voor de „Duitsche landen"
toonde en over zijn diepe kennis.
Van alle buitenlandsche kerkvorsten was
deze kardinaal, de weldoener en pleitbe
zorger van het Duitsche volk, op de eerste
plaats gerechtigd zijn „ernstig woord" te
spreken over het land, dat hem zoozeer aan
het hart ligt. Niet uit vijandschap maar uit
S
A.--:
i
Kardinaal Mundelein, aartsbisschop van
Chicago, een der grootste kerkelijke
figuren van onze eeuw.
liefde en bezorgdheid voor een volk dat
m de greep van een heidensch regiem was
geraakt.
Striemend troffen de woorden van den
kardinaal de lasteraars en eerroovers, die
zich niet ontzien de Kerk en haar priesters
van de gruwelijkste misdaden te beschul
digen.
„De Duitsche regeering aldus de
kardinaal, „heeft zich gedurende en
na de Europeesche oorlog bitter be
klaagd over de gruwelpropaganda der
geallieerden, die de Duitsche troepen
alle mogelijke schandalen ten laste
legden.
De tegenwoordige Duitsche regee
ring echter maakte thans zelf van dit
soort propaganda gebruik tegen de
katholieke Kerk. Zij laat door den
zonderlingen propaganda-minister in
grooten getale allerlei verhalen ver
spreiden over zoogenaamde onzede'ijk-
heid in kerkelijke instellingen. En deze
methode is van dien aard dat de pro
paganda uit de oorlogsjaren er maar
een kinderverhaaltje bij is."
In scherpe bewoordingen veroordeelde
kardinaal Mundelein de ontkerstening van
de school en de vernietiging der katho-
ieke jeugdorganisaties, het bedrog en de
leugens waarmee de ouders gedwongen
werden hun kinderen naar de heidensche
gemeenschapsscholen te sturen. Toen de
H. Vader tegen deze duizendvoudige schen
ding van het Concordaat Zijn stem verhief,
hrak de strijd eerst in volle scherpte en
woede los. De regeering zoo zei de kar
dinaal mobiliseerde haar verschrikkelij
ke propaganda-machine tegen de Kerk en
ae geestelijkheid.
Hierna sprak kardinaal Mundelein zijn
historische aanklacht uit tegen het nazi
regiem, die door de scherpte der formu-
leeving de nazi's van woede deed razen
en die een schok door de geheele beschaaf
de wereld deed gaan. Want kardinaal Mun
delein sprak niet met de hooge waardig
heid en voornaamheid van den H. Vader,
hier was de Amerikaan Munaelein aan het
woojó om kort en krachtig de waarheid
te ;eggen.
„Gij zult misschien vragen, hoe een
land van 60 millioen menschen intelli
gente menschen, zich in angst en
sl&af-chheid onderwerpen kon aan een
vreemdeling, een Oostenrijks behan
ger en naar men zegt nog een
slechten ook, en enkele bondgenoten,
zooals Göbbels en Goring, die een tijd
waarin alles duurder wordt, tot een
heele natie kunnen zeggen: „De loonen
kunnen niet verhoogd worden." Wel
licht zouden wij het kunnen begrij
pen, wanneer we zouden leven in een
land waarin de helft der bevolking
een spion van de regeering is. waar de
gewapende macht de huizen binnen
dringt en boeken en kranten van parti
culieren zonder gerechtelijk vonnis
in beslag neemt, waar de vader zijn
jongen niet meer kan straffen, uit
angst dat zijn eigen kind hem kan
aanklagen en in de gevangenis bren
gen, waar persoonlijk eigendom en
waardevolle bezittingen in beslag ge
nomen en verkocht worden om de
goudvoorraad op te voeren.
Wellicht zouden we het kunnen be
grijpen, wanneer we in een land zou
den leven, waar'-- brieven ooenge-
maakt en gelezen worden, zooals men
in oorlogstijd doet met de correspon
dentie der vijanden; in een land, waar
het jonge, teere meisje van moeders
zijde wordt weggerukt en naar een
arbeidskamp wordt gezonden, om
daar samen te leven met het schuim
van de straat; waar de priester-stu
denten niet alleen naar de arbeids
kampen maar ook naar de militaire
kampementen gezonden worden.
Nog nooit te voren was de Kerk in
Duitschland zoo hulpeloos als thans
het geval is, zelfs niet in de dagen van
de KuUurkampf.
Destijds was er nog het Centrum
in het Parlement; toen hadden ze nog
leiders, geestelijken zoowel als leeken;
toen was er een katholieke pers.
Thans heeft de Kerk geen spreek
buis meer. Wanneer de bisschoppen
spreken, worden hun woorden over
stemd door het spektakel van het ver
schrikkelijk propaganda-apparaat der
regeering.
Het minste wat wij voor de Kerk in
Duitschland kunen doen is openlijk in
deze ure der beproeving onze sympa
thie betuigen. En nog meer ons gebed
wij moeten bidden voor de Kerk in
Duitschland en voor het Duitsche
volk." -
Kardinaal Mundelein zei niets nieuws,
maar hij was de eerste kerkvorst, die zon
der eenige reserve, zonder een blad voor
de mond te nemen, de duivelsche aard
van het nazi-regiem geeselde. En zoo
moest gesproken worder om te worden
verstaan door menschen die een verheven
document als de Pauselijke Zendbrief ne
geerden.
Dr. Göbbels c.s. hadden den Amerikaan-
schen kardinaal verstaan. Nu zweeg de
r.azi-pers niet als een graf, maar ondernam
onder leiding van de „Angriff" het
lijfblad van Göbbels een woedend
scheldoffensief tegen den weldoener van
bet Duitsche volk. De kwestie werd door
6f= nazi-autoriteiten op de spits gedreven.
Er ging een protest-nota naar het Vaticaan
waarin gedreigd werd met opzegging van
het Concordaat als de kardinaal niet tot
d" orde geroepen werd.
De Duitsche regeering haalde zich hier
door in twee maanden tijds de tweede bla
mage op den hals. Het eerste protest tegen
de encycliek was zonder meer afgewezen.
Au; de Duitsche regeering het Concordaat
wilde onzeggen moest zij haar gang maar
gaan. Maar de Duitsche regeering deed
niets. En in de antwoord-nota op het Mun
delein-protest werd gezegd dat de H Stoel
er niet aan dacht dezen kardinaal te be
rispen. De nadruk werd er op ge^gd. dat
de Duitsche autoriteiten, die nu zoo licht
geraakt waren, nooit stappen hadden ge
daan om te voorkomen drDuitsche minis
ters beleedigende aanvallen deden op de
^c^holi^ke godsdienst het Vaticaan en den
Paus. En het bescheid was weer: Als Ber
lijn het Concordaat wilde opzeggen, stond
di' den heerpn vrii Uet Vaticaan had in
deze zaak. daar he* Concordaat van deze
zijde steeds geëerbiedigd was, geen enkel
ir;x'oAief te nemen.
Het was een grandioze neder1 aag die de
nazi-diplomatie hier leed. De dteigers,
die in de Mundelein-kwestie nul op rekest
hadden gekregen, krabbelden opnieuw te
rug. Het Concordaat werd niet opgezegd
en de Duitsche ambassadeur in Vaticaan
stad, die reeds opdracht had gekregen zijn
koffers te pakken, moest blijven. Inmid
dels had dr Göbbels de woorden van kar
dinaal Mundelein benut voor een nieuwe
lastercampagne tegen de Kerk. Het hoog
tepunt van dit bedrijf werd gevormd door
de groote rede die de propaganda-minister
c/ 28 Mei in de Deutschlandhalle te Bariijn
hield. De inhoud van deze rede kwam hier-
cp neer dat de katholieke Kerk in al haar
geledingen corrupt en zedeloos was. Alduc
Jozef Göbbels, de afvallige.
Ook hier echter boekte het nationaal-
s.cialisme een klinkend fiasco. Zonder dat
oe Gestapo het kon verhinderen werd in
geheel Duitschland in tienduizenden exem
plaren een „Oper brief aan dr. Göbbels"
ver~preid, onderteekend door „Michael
Germanieus". In deze brief werden de las
terlijke bewering van dr. Göbbels tegen
de Kerk en kardinaal Mundelein weerlegd,
waarbij den minister den raad gegeven
werd wat corruptie en zede^osheid betreft
de hand in eigenboezem te steken. Dit
merkwaardige schrijven eindigde aldus:
„Bekommer u *och niet om de Kerk!
De Katholieke Kerk weet wel, hoe ze
onwaardige elemen*en uit haar rijen
moet verwijderen. Zij zal hervormen,
waar hervormingen noodig zijn. Houdt
u maar met eigen Dartij bezig! Daar
heerscht -- zooals uit ei^en verklarin
gen bliikt het bederf uit beginsel.
En in dienst var. dit Tegale bederf staat
tegen woordi<* de Duitsche .iurtitie!
Kardinaal Mundelein kan over u te
vreden zijn, Göbbels. Door uwe rede
hebt ge he* onaantastbare bewijs ge
leverd, dat de kern van zijn beschuldi
ging volkomen gerechtvaardigd is."
En om het Mundelein-fiasco voor het na
tionaal-socialisme voHedig te maken snrak
de Paus eenige dagen later met nadruk
de volgende woorden tot een groep pel-
gims uit Chicago:
„Gij mee* trots zijn op de grootheid
van uw stad en ook, waarom het niet
te zeggen, op de grootheid van uw
prachtiger aartsbisschop, die zno moe
dig is bij de verdediging van de rech
ten van God en de Kerk en het heil
der zielen."
„Uw prachtige aartsbisschop" dit was
he* laatste woord "an den H. Vader over
deze kwestie, die het nationaal-socialisme
echter niets geleerd heeft.
Het Katholiek Comité van Actie
„Voor God" schrijft ons
Zedenverwildering
Meer dan door de grove pornografie
wordt onze zedelijke volkskracht
ontzenuwd door vele geïllustreerde
bioden, welke in Nederland ver
krijgbaar worden gesteld. Week in
week uit die fo'o's van revues en
badnuditeiten, die langzaam maar
zeker het gedachteleven vergiftigen.
Wie geregeld dergelijke illustraties
koept, overprikkelt zijn sexueele nei
gingen en steunt onde-memingen die
ons volk langzaam maar zeker neer
halen en sloopen.
KIND UIT EEN RAAM GEVALLEN.
Mej. Nagelhout te Hattem nam Donder
dagmiddag haar 2 1/2-jarig dochtertje mee
naar den zolder, waar zij het een en ander
te doen had. In een onbewaakt oogenblik
is het kind, dat aan het spelen was, uit
een openstaand raam gevallen en van een
hoogte van ongeveer zeven meter op straat
terecht gekomen. Met een schedelbasis-
fractuur werd de kleine opgenomen. Er is
weinig hoop op herstel.
DOOR EEN VRACHTAUTO
AANGEREDEN.
Donderdagmiddag om kwart over vijf is
op den rijksweg te HoutBlerick de 23-ja-
rige mej. Schoen door een vrachtauto uit
Blerick aangereden.
Zij kreeg een schedelbasisfractuur en een
gecompliceerde armbreuk en is in zorgwek-
lcenden toestand naar het ziekenhuis te
Venlo overgebracht.
GOEDE VANGST VAN DE
ROTTERDAMSCHE POLITIE.
Op den Kreekweg te Rotterdam surveil
leerden op een dag in Juli van het vorige
jaar twee agenten van politie, toen zij een
man zagen, die beantwoordde aan een sig
nalement, dat de dienaren der wet zich in
het hoofd geprent hadden. Het was een
schilder, de 33-jarige L. van D., die in het
westen van Rotterdam woont.
Een onderzoek van 's mans zakken le
verde een merkwaardig resultaat op: drie
pandhuisbriefjes, waarop twee dames rij
wielen en een heerenrijwiel waren beleend,
nummer- en rijbewijzen van auto's en een
bewijs van een kosteloos rijwielmerk van
een derde en tenslotte een bewijs van Ne
derlanderschap, dat hem eveneens niet
toebehoorde. Omdat de justitie in Dor
drecht nog een appeltje met den schilder
had te schillen, werd hij naar de Merwe-
destad op transport gesteld om daar nog
straf te ondergaan.
Op het hoofdbereau van politie aan het
Haagsche Veer te Rotterdam bevindt zich
overigens een lijvig dossier, over 'smans
oneerlijkheden en dat zijn er heel wat. In-
tusschen werd hij op verzoek van de Rot-
terdamsche politie reeds naar Rotterdam
teruggebracht, om de rest van zijn „Dordt-
sche'' straf in het Huis van Bewaring te
Rotterdam uit te zitten.
De politie nam reeds eenigen tijd gele
den op de kamers, die van D. in Rotter
dam bewoonde, een kijkje. Er werd nog
een zeer groot aantal beleenbriefjes in een
kast aangetrofen, waarop regenjasen en
rijwielen waren beleend. De rijwielonder-
deeelen, een damestasch, en eenige hand
schoenen, die intusschen nog op zijn ka
mers aangetroffen waren, deden vermoe
dens koesteren, dat hij nog wel meer op
zijn kerfstok zou hebben.
Ten eerste bleek, dat hij in Nieuwen-
hoorn een heerenrijwiel had gestolen,
waarmee hij naar Hellevoetsluis was ge
reden, met de bedoeling hier weer een
diefstal te plegen, hetgeen hem inderdaad
gelukte.
Op het indrukwekkende lijstje komt
voorts nog een diefstal van een heerenrij
wiel te Rotterdam voor. Nadere opsporing
leidde het onderzoek naar 's-Gravenhage,
waar de schilder eenigen tijd geopereerd
heeft. Hier zag hij zijn kans in z.g. huis-
garages, kleine gebouwtjes achter woon
huizen, waarin de eigenaar zijn auto kan
stallen. In eenige van deze garages brak
hij in en zes fietsen waren een welkome
buit.
Daarna koos de man Voorburg als jacht
terrein. Hier ontvreemdde hij ergens een
regenjas en twee fietsen werden meegeno
men. In een schuur trof de politie twee
bretels aan, die de man in Delft gestolen
moet hebben. Deze voorwerpen liet hij in
deze schuur liggen, maar een tandem nam
hij er voor in de plaats. Het lijstje ver
meldt hierna diefstal van een fiets te Rot
terdam, waarna van D. të Gouda in een
kiosk het bewijs van Nederlanderschap
stal.
Te Bleiswijk stal hij. weer twee dames-
handtasschen, te Zoeter meer nam hij
een heerenrijwiel mee. Een bezoek aan
Pijnacker leverde hem een damesrijwiel
op, dat hij in een schuur vond. Bij deze ge
legenheid dreigde het echter spaak te loo-
pen. Het werd gemerkt en een achtervol
ging werd ingezet. Van D. liet zich niet uit
het veld' slaan, hij stapte rustig af en zei
tegen zijn achtervolgers, dat hij spoedig
naar den dokter moest en dat hij daarom
de feits even genomen had. „Maar hier heb
je hem natuurlijk terug", zei hij vriende
lijk en de menschen lieten den haastigen
man, die naar den dakter moest, gaan.
Te Heenvliet brak van D. in een con
sumptietent in, waar hij een honderdtal
prentbreifkaarten stal. Deze kaarten zijn
in zijn woning eveneens door de politie
aangetroffen, evenals een verwarmingstoe
stel dat ook uit de consumptietent gesto
len was.
Tenslotte brak hij in Den Haag nog
eenige malen in, waarbij hij o.a. een por-
temonnaie met inhoud en eenige rijwielen
stal.
Van D. heeft alles bijeen een aanzienlijk
aantal rijwielen gestolen, warvan hij het
grootste deel in Rotterdam beleend heeft.
Op zijn kamer trof men niet minder dan
twaalf regenjassen aan, welke volgens
va^. D. door hem voor een vriend, zeke
ren G., wonende te Delft, in bewaring
waren genomen.
"Ofschoon van D. door verschillende
pandhuishouders pertinent herkend is,
bleef hij ontkennen, iets met al deze fei
ten te maken te hebben.
TWEE POLEN AANGEHOUDEN.
Zij hadden wel inbrekerswerktuigen, doch
geen geldige papieren.
De gemeentepolitie te Venlo heeft Woens
dag twee Polen gearresteerd, die kans heb
ben gezien zonder geldige papieren ons
land binnen te dringen.
Tijdens de overbrenging naar het bureau
nam een der aangehoudenen de vlucht
Dank zij de hulp van enkele toegescho
ten politiemannen, kon de vluchteling na
een spannende jacht door de stad weer
worden gearresteerd.
De aangehoudenen bleken te zijn de 29-
jarige K. B. en de 31-jarige W. W. van Pooï-
sche afkomst. Uit het onderzoek bleek, dat
zij tijdens hun overbrenging naar het bu
reau kans hadden gezien zich te ontdoen
van de in hun bezit zijnde inbrekerswerk
tuigen. Een bos valsche sleutels, een appa
raat voor het opensnijden van brandkas
ten, een breekijzer, vijlen en andere inbre
kers werktuigen zijn door de politie gevon
den en in beslag genomen.
Aangezien de beide Polen kort tevoren
via de Duitsche grens ons land waren bin
nengekomen, wordt in samenwerking met
de Duitsche politie een uitgebreid onder
zoek naai- de gedragingen van het tweetal
ingesteld.
e mannen zijn voorloopig op het poli
tiebureau opgesloten. Vermoedelijk zullen
zij worden uitgewezen.
LIJK OPGEGRAVEN.
Gistermorgen is op last van de justitie
te Rotterdam het stoffelijk overschot van
zekeren B„ die gewoond heeft in de Ru-
broekstrat te Rotterdam en daar op 2 Fe
bruari op 58-jarigen leeftijd is overleden,
opgegraven voor sectie-onderzoek. Er
loopen n.l. geruchten, dat de man geen
natuurlijken dood gestorven is, doch ver
giftigd is.
De sectie is gisteren verricht, maar naar
de „Msbd." meldt, is er geen sprake van
vergiftiging, zooals zou zijn gesuggereerd.
Voor alle zekerheid echter zal men de in
gewanden van den overleden man voor na
der onderzoek opsturen naar Leiden.
De politie heeft verder gegronde reden
om aan te nemen, dat men hier te doen
heeft met een laffe wraakneming. Een ze
kere man zou de weduwe hebben willen
treffen door het praatje te verkondigen,
dat zij haar man zou hebben vergiftigd.
VERDACHT VAN ZEDENMISDRIJVEN.
Zeven personen aangehouden.
Omstreeks December van het vorige jaar
heeft de gemeentepolitie van de Rijp en
Graft geassisteerd dcor den rijksveldwacht,
een onderzoek ingesteld naar een zeden
misdrijf, hetwelk te de Rijp zou hebben
plaats gehad. Een groot aantal nog zeer
jeugdige meisjes en jongens, in hoofdzaak
schoolkinderen, werd toen een verhoor af
genomen, waarna een verdachte uit de Rijp
werd gearresteerd en overgebracht naar
het Huis van Bewaring te Alkmaar.
Daarna werd een minutieus en langdurig
onderzoek ingesteld. Na verloop van eeni
ge weken konden niet minder dan tien per
sonen, woonachtig in de Rijp en in andere
gemeenten, verdacht van diverse, meestal
op zichzelf staande zedenmisdrijven, wor
den achterhaald. Vijf personen zijn in het
Huis van Bewaring te Alkmaar opgeslo
ten.
Naderhand is in de Rijp nog een arres
tatie verricht en wel van een omstreeks
75-jarigen alleenwonennden man, die zich
aan een zedenmisdrijf zou hebben schuldig
gemaakt.
Deze verdachte is eveneens in het Huis
van Bewaring te Alkmaar opgesloten.
Het verdere onderzoek in deze delicten
heeft er toe geleid, dat gisteren nog een
persoon, afkomstig uit de provincie Gelder
land, werd gearresteerd. Dze zou het vorige
jaar in Graft eveneens een ernstig zeden
misdrijf hebben gepleegd. Hij is heden over
gebracht naar het Huis van Bewaring te
Alkmaar.
In totaal zijn thans dertien verdachten
achterhaald, waarvan er zeven zijn inge
sloten.
DE POSTVLUCHTEN OP NED.
OOST INDIE.
De positie der K. L. M. vliegtuigen op
de Indiëlijn was gisteravond als volgt:
Op de uitreis arriveerden de „Peli
kaan" te Singapore, de „Valk" te Basra,
de „Reiger" te Napels en de „Wielewaal"
ie Bandoeng.
Op de thuisreis landden de „Oehoe"
te Amsterdam, de „Gier" te Jodhpur en de
Zilverreiger" te Medan.
'n Driehoekig bord (punt
naar boven) met rood en
r rand is de waarschu-
wing voor mogelijk
A gevaar.
Rond zijn verkeers-
borden, die een verbod
of een gebod inhouden.
