PRINSELIJK GEZIN IN ZWITSERLAND.
Het Blad Papier
De kleine Prinses Beatrix in den kinderwagen op sledeijzers
tijdens een tochtje met H. IC H. Prinses Juliana in de fraaie
omgeving van Grindelwald
De tewaterlating
van het nieuwe
Engelsche oorlogs
schip H M.S. .King
George" heeft te
Walker-on Tyne
plaats gehad in
tegenwoordigheid
van het Britsche
Koningspaar
Aan den pont-transbordeur onder de brug over het Merwede-
kanaal te Maarssen wordt de laatste hand gelegd. Het ge
vaarte is 71/- meter lang en 3 meter breed en is de eerste
zwevende pont-transbordeur in Nederland
H. M. de Koningin woonde Woensdagavond den ijshockeywedstrijd tussehen
de Canadeesche wereldkampioenen, de Trail Smoke Eaters, en Amerika op
de Haagsehe kunstijsbaan bii
Pierlot doet mededeeling aan de journalisten omtrent zijn
resultaten bij de samenstelling der nieuwe Belgische regeer-
Een gulle lach. Een interessant snapshot van Z K H Prins Bernhard tijdens
een geanimeerd gesprek op een der ski tochten te Grindelwald, waar het
Prinselijk Gezin thans vertoeft
De 24 uitverkoren hockeyspelers, waaruit het nationale team voor den wed
strijd tegen België gekozen zal worden, hebben Woensdagavond in het
Olympisch stadion te Amsterdam hun eerste training ondergaan
FEUILLETON
door
W. WANIEK.
(Nadruk verboden).
2)
Kronberg ging langzaam de vier huizen
aan den rechterkant der straat voorbij en
keek naar de vensters. De meeste waren
reeds donker. Achter welk venster verborg
zich het schrikkelijk geheim?
Eensklaps zag hij een auto, die kwam
aangereden, haar vaart vertragen. Hij
sprong in de schaduw van den muur. De
auto hield stil voor no. 26. Kronberg sloop
dichterbij. Een net gekleed heer en een
dame in pelsmantel, waaronder een avond-,
japon was te zien. stipten uit. De heer be
taalde den chauffeur, haalde een sleutel te
•voorschijn en opende de deur; beiden traden
vroolijk babbelend de vestibule binnen.
Teleurgesteld zette Kronberg zijn wande
ling voort.
Wat wilde hij eigenlijk? Bij kalm naden
ken moest hij bekennen, dat het dwaas en
vooral ook nuteloos was, hier in den regen
te blijven drentelen, om een meer dan on
waarschijnlijk toeval af te wachten. Maar
hij voelde dat hij toch niet zou kunnen
slapen, dat de pijnlijke bezorgdheid voor
de arme Maud hem geen oogenblik rust zou
laten.
PI. tseling hoorde hij een kreet. Zijn hart
kromp ineen. Met ingehouden adem luis
terde hij.
Niets. Geen geluid. Alleen in de
verte het geratel van een wagen.
Kronberg voelde, dat het bloed hem naar
de hersens drong; de spanning van zijn
zenuwen werd onverdragelijk.
Er moest iets worden gedaan! Hij moest
een middel vinden om de arme Maud te
redden!
En plotseling schoot hem een gedachte
door 't hoofd.
Hij ijlde verder da straat in en trad het
koffiehuis binnen, dat zich op den hoek be
vond. Na thee te hebben besteld, vroeg
hij om het adresboek.
Toen de kellner 't hem had gebracht,
dronk hij haastig een weinig thee en begon
met zenuwachtigen haast in 't boek te bla
deren. Spoedig had hij 't gezochte gevon
den; hij betaalde en liep weer naar buiten.
Toevallig stond er voor het koffiehuis
een vrije taxi. Kronberg stapte er in.
Parkstrasse, 37!
Geen kwartier had hij noodig om het doel
van zijn tocht, een kleine, in moderne stijl
gebouwde villa, te bereiken. Hij betaalde
den chauffeurd en belde aan.
Een bediende kwam de deur openen.
Kronberg reikte hem zijn kaartje over
en verzocht hem nog te willen aanmelden,
ofschoon het reeds laat was: de zaak, waar
voor hij kwam, was van 't allerhoogste be
lang.
Eenige minuten later stond hy voor Kar]
Roch, den berotmdsten particulieren de
tective der stad.
Kronberg zag hem voor de eerste maal en
was eigenlijk teleurgesteld. Vóór hem stond
een nog al rijzig, elegant heer, met een
ietwat slappe houding, die aan vermoeid
heid kon worden toegeschreven. De blik
zijner groote, grijze oogen had iets vaags en
zyn mond was bijzonder mooi gevormd.
Zijn trekken hadden bijna iets vrouwe
lijks.
De detective verzocht Kronberg plaats
te neircn en hem 't doel van zijn bezoek
bloot te leggen.
Kronberg vertelde alles in bijzonderhe
den en sprak over zyn vruchtelooze opspo
ringen en over zijn aangifte bij de politie.
Karl Roch luisterde naar 't scheen met
onverschilligheid; van tijd tot tyd streek
hy met zijn witte, keurig verzorgde hand
door het lichtgrijs, achterovergekamd haar.
Toen Kronberg eindelijk zweeg, verzocht
ny hem het blaadje papier te toonen.
Kromberg haalde het te voorschijn en
gaf het den detective.
Nauwelijks had deze een blik er op ge
worpen, of de uitdrukking van zyn gelaat
veranderde. Alle sporen van slapheid wa
ren plotseling verdwenen. De mond was
nu dichtgeklemd, de kin energgiek vooruit
gestoken en er kwam leven in de eerst zoo
droomerige oogen.
Hij bekeek het papier met de grootste
aandacht, hield het tegen 't licht, rook er
aan, nam vervolgens een vergrootglas en
onderzocht het nogmaals met de uiterste
nauwkeurigheid.
Toen gaf hij het Kronberg terug en zei:
U hebt gelijk. Ik heb veel aan schrift-
kunde gedaan. Deze regels zijn waarlijk
geschreven door iemand, die aan geweldi
gen angst ten prooi was.
Kronberg schrok.
Dus gelooft u, dat er een misdaad....
De detective viel hem in de rede:
Dat wil en kan ik nog niet zeggen....
Maar 't is mogelijk, dat spreekt vanzelf.
't Mag niet gebeuren! riep Kronberg op
gewonden. U moet 't verhinderen; u moet
dat arme schepsel redden!
- Ik zal men best doen.... Maar 't is
een moeilijk geval, want het ontbreekt ons
aan voldoende aanknoopingspunten. Het
blad papier is Engelisch fabrikaat en werd
uit een in linnen gebonden boek over Na
tuurkunde gescheurd; 't is het schutblad.
De regels zijn geschreven met een stomp
stukje potlood. Maar dat is ook alles, wat
wy voor het oogenblik weten....
Kronberg keek hem verbaasd, ja verbijs
terd aan.
Ik begrijp nietHoe kunt u dit alles
weten?
Uitgebreide kennis van alle mogelijke
soorten papier komt den detective voor
treffelijk te pas. Ik ben, zooals u weet, geen
nieuweling in mijn vak, en daar jarenlan--
ge, stelselmatige studie heb ik op dat be
langrijk punt meer dan gewone kennis ver
worven. Wil even opletten. Hier ziet u
hij hield 't papier tegen 't licht een ge-
styliseerde roos als watermerk. Dat is het
fabrieksmerk der Londensche firma Day-
lonMaar dat dit papier het schutblad
van een gebonden boek vormde, blijkt mij
uit ae omstandigheid, dat zich hier aan de
drie met de machine gelijkmatig besne
den kanten op eenigen afstand van den
rar.d lichte indrukken bevinden. De oor
zaak daarvan is, dat het materiaal van den
band in dit geval linnen den binnen
kant van het karton slechts met een strook
ter breedte van ongeveer een centimeter
bedekt, waardoor natuurlijk een oneffen
heid ontstaat, die zich dan ook in het schut
blad prent. Voorts ziet u ook hier, aan den
vierden, afgescheurden kant van het blaad
je e?n dieperen indruk, dien van den rand
van het karton, alsmede een meer platten.
geiibden indruk: deze komt van de strook
iinr.cn, waarop bij het binden de rug van
't b»-ek wordt vastgenaaid.
Kronberg bekeek het blaadje papier op
merkzaam en gaf het toen den detective
terug.
Ja, ja, zei hy, u hebt gelijk; ik zie het
nu zelf. Maar hoe kunt u weten, dat het
een boek over Natuurkunde was?
Karl Roch glimlachte:
Daarvan ben ik niet heelemaal zeker,
't Is enkel een vermoeden, maar dat ver
moeden heeft in ieder geval een hoogen
2raad van waarschijnlijkheid. In zooverre
my tekend, betrekken van de voornaam
ste uitgevers alleen John Clifford Son
hun papier van de firma Day Ion. En deze
uitgeverij houdt zich uitsluitend bezig met
het drukken en verkoopen van werken
over Natuurkunde.
Kronberg's verbazing werd nu bewonde
ring.
En het potlood? vroeg hij.
Zelfs wanneer men den hoogsten
graad van opgewondheid veronderstelt, is
het schrift zeer onvast en onregelmatig,
zooals dat steeds het geval is, wanneer men
een potlood gebruikt dat te kort is om be
hoorlijk te worden gehanteerd. Dat het
bovendien stomp was kunt u vooral hier
aan de „J" en aan de „t" zien* dicht tegen
de letters hebben zich krasjes gevormd.
Deze zijn hierdoor ontstaan, dat 't hout
var het potlood in aanraking gekomen is
met 't papier, wat alleen bij een stomp
potlood mogelijk is. Maar deze bijzonderhe
den zyn misschien van weinig beteekenis
voor ons....
(Wordt vervólgd).
