BANDJARSARI EMIGREERDE. KONINKLIJKE BELANGSTELLING.
Het geluk ligt in de
sneeuw
Een merkwaardige emigratie in Ned. Indië. Met hulp van het gouvernement
is de bevolking van het doodarme Bandjarsari in haar geheel verhuisd naar de
Lampongs op Sumatra. Tijdens het transport
H. M. de Koningin bracht Maandag een bezoek aan de nieuwe kazerne aan den Waalsdorperweg te Den Haag in
verband met het 125-jarig bestaan van het derde regiment huzaren. De Koningin tijdens de inspectie
Groot gevaar van instorting bedreigt vele huizen aan de Dieze te Den Bosch,
tengevolge van gestadige ondermijning der fundamenten (foto boven). Verschillende
bewoners gebruiken het riviertje als „vuilnisbak", waardoor ook de hygiëne be
dreigd wordt (foto onder)
FEUILLETON
Een Wintersportroman
van
PETER KRA YENBüHL.
(Nadruk verboden).
41)
Een oogenblik staart Learsner peinzend
voor zich uit. Vooral Dieter's brief heeft
hem diep getroffen en opnieuw glijden zijn
oogen over het ietwat, strenge, maar
jeugdig-openhartige schrift.
Ongeveer op hetzelfde tijdstip verlaat
Grace boven haar kamer om op de veran
da te gaan, die om het hotel heen loopt. Ze
kan niet slapen, vraagt zich telkens weer
opnieuw af wie toch iets van den kostba
ren „Amicus" kan hebben geweten en
kctait daarbij tot geen enkel resultaat.
Daartusschen door denkt ze aan Dieter,
dien ze lief heeft en die door haar schuld
in zoo'n moeilijk parket is geraakt
Ze huivert.De nacht is koud en zon
der sterren. Een vochtige nevel hult de om
geving in een grijzen mantel en zoo komt
het, dat zij ook het lichtschijnsel niet ziet,
dat twee étages hooger van Dieter's ka
mer naar buiten valt.
Als Grace aanstalten maakt om weer naar
binnen te gaan, hoort zij iemand zwak hoes
ten. Verbaasd blijft zij staan. Er is dus nog
iemand buiten en op hetzelfde oogenblik,
dat dit tot haar doordringt, loopt ze een
paar stappen door tot den hoek van de ve
randa, waar vaag een gestalte voor. haar
opdoemt.
Resoluut treedt ze naderbij en dan her
kent ze plotseling Brigitte.
Om 's hemelswil, die vochtige nacht
lucht is immers vergif voor u
Ik zou haast wenschen, dat het zoo
wasantwoordt Brigitte met een pijn
lijke glimlach.
Gaat u toch naar binnen, u moet in
bed blijven met dit weer
Ik kan immers toch niet slapen. En
u? Waarom slaapt u niet? Wat was dat voor
een lawaai vannacht?
Grace dringt Brigitte zachtjes de kamer
binnen en voor dat deze het goed beseft,
heeft Grace haar naar bed gebracht. Dan
schuift ze een stoel bij het ledikant en ver
telt hoe Dieter door een samenloop van om
standigheden geheel buiten zijn schuld on
der verdenking is geraakt debet te zijn aan
een juweelendiefstal. Zij vertelt een en an
der zoo uitvoerig mogelijk, teneinde de
eventueele later volgende beschiudigingen
van den baron reeds bij voorbaat hun be-
teekenis te ontnemen.
Brigitte hoort met zeldzame kalmte toe;
ze schijnt trouwens plotseling totaal veran
derd te zijn, het vlinderachtige, dat haar
vroeger kenmerkte, is geheel verdwenen.
Als Grace aan het eind is van haar verhaal,
richt ze zich eensklaps in bed op:
Geeft u mij m'n mantel eens aan, als
u wilt. Ja, heusch, doet u het maar!
Ze staat op en laat zich door Grace in
haar mantel helpen.
Gaat u nu alstublieft naar uw eigen
kamer, miss Arlen, maar zorgt u er voor
wakker te blijven. Ik kom dadelijk bij u.
Haar optreden is zoo gedecideerd, dat
Grace het niet waagt om tegen te spreken.
Op den drempel van haar kamerdeur vindt
zij Dieter's brief.
Nadat Lersner eenig koppen sterke kof
fie heeft gedronken, grijpt hij weer naar de
post; als eerste van den stapel brieven
opent hij een dik couvert' in acteformaat.
Het bevat, behalve eenige formulieren voor
statistische opgaven, het maandelijksche
communiqué van de directie van het Ho
telconcern te Munchen aan de bedrijfslei
ders. Lersner toont aanvankelijk niet bijs
ter veel belangstelling, maar zijn aandacht
wordt spoedig getrokken door een passage
op bladzijde 4, welke met drie roode krui
sen en de woorden „strikt vertrouwelijk"
is aangegeven. Zij bevat het signalement
en de foto van een hotelrat, die reeds in ver
scheidene hotels van het concern slachtof
fers heeft gemaakt.
De beschrijving is in overeenstem
ming met de behendigheid van den betrok
kene om van gedaante verwisselen voor
verschillende uitleggingen vatbaar, maar de
foto laat aan duidelijkheid niets te wen
schen over.Lersner kan zichzelf het
verwijt niet besparen, dat het beter ware
geweest, als hij gisteravond de post nog
even doorgekeken had.
Zijn verdere overpeinzingen worden on
derbroken door het ratelende bellen van
de telefoon.
HalloGoeden morgen, waarde
collega! Al zoo vroeg wakker, meneer
Hohrain? Wat....? U spreekt zoo onduide
lijk.... ja, u b.eht-slecht te verstaan....
Wat? Wat zegt u? Is die bij u? Om één uur
gekomen? Kon hij niet slapen door het la
waai. Ach, datris interessant.Wat?
Is hy aan het pakken? Hoort u eens even,
meneer Hohrain, die man mag onder geen
voorwaarde 't hotel verlaten! Zorgt u er
voor, dat u hem vasthoudt! Hoe? Dat komt
er niet op aan. Ik ben in den kortst moge
lijken tijd bij uit... Ik dank u voorloopig....
Lersner legt langzaam de hoorn op het
toestel, aarzelt een oogenblik, maar belt dan
vastbesloten den portier.
Onmiddellijk Zwanziger en Spangen
berg wekken dat zijn twee stevig ge
bouwde kellners, die op de zolderverdieping
van het hotel slapen binnen twee minu
ten buiten óp ski's aantreden!
De portier kent dezen commandotoon en
spoedt zich weg. Hij is vroeger in Ween en
bij de brandweer geweest. „Groot alarm!"
Als Grace vijf minuten later de trap komt
afrennen, vindt zij Lersner's kantoor geslo
ten. Eerst na herhaalde aandringen deelt
de portier haar mede, dat de gérant blijk
baar in groote haast op ski's vertrokken is.
Waarheen weet hij niet precies, maar hij
vermoedt naar St. Valentin.
Traag en kennelijk teleurgesteld gaat
Grace weer naar boven. Brigitte zit op haar
kamer in een toestand, welke het Voor Gra
ce onmogelijk maakt haar alleen te laten....
Den portier heeft zij opgedragen Lersner
onmiddellijk naar boven te sturen als hij te
rugkomt.
Grace behoeft niet lang te wachten. Nog
geen uur later wordt er hard op de deur
geklopt.
Miss Arlen, wat wenscht u? Ik ben
het, zegt Lersner en als hij haastig binnen
treedt, blijkt zijn pelsjas nat van de mist,
terwijl zijn schoenen een hoeveelheid
sneeuw naar binnen dragen, die groote,
vochtige plekken op het tapijt achter laat.
Ja, u bent er, meneer Lersner, zucht
Grace, die er nu toch was vermoeid en af
gemat uitziet, en de gestolen sieraden
zijn er ook, maar Girsholm is weg.
Met een handgebaar, vol onjeugdig scep
ticisme, wijst ze op een tabouret naast de
leunstoel van Brigitte. De facetten van den
grasgroenen „Amicus" weerkaatsten het
licht van den electrische kroon in honderd
voudige reflexen.
Ja, Girsholm vs weg, nu weet ik het
ook. De stoker zag hem vertrekken en
lachte om den dwazen skihaas, die er bij
nacht en ontij op uittrek....
Peinzend staart Lersner naar het kostba
re kleinood, vandaar naar Grace en van
Grace naar Brigitte, die in een donkerblau
we kimono uitgeput in haar stoel ligt, het
gelaat in de witte handen begraven
Hoe hebt u hem ontdekt, meneer Lers
ner? vraagt Grace en hij hoort onmiddel
lijk, dat er een ongewoon harde klank in
haar stem ligt.
Ach, vraagt u me liever hoe het komt,
dat hij er vandoor is gegaan, stommeling,
die ik ben.
Dat is zelfkennis, denkt Grace geërgerd.
Juist als ik zijn signalement lees, gaat
de telefoon: zoogenaamd Hohrain zijn
stem klonk wat heesch die me vraagt,
wat er met den baron aan de hand is. Hij
is midden in den nacht weer in het hotel
terug gekomen en nu zijn koffers aan het
pakkenAls ik buiten adem met twee
kellners Kaiserhof kom binnenvallen, blijkt
Hohrain nog rustig op bed te liggen ik
ben eenvoudig voor den gek gehouden. Als
ik hier terug kom, is Girsholm in den mist
verdwenen.
Hij zal wel niet ver komen. Er is bui
ten geen twee meter zicht en het zal me
dan ook niets verwonderen, als hij in een
kringetje ronddraait. Maar u kimt voor al
le zekerheid de douane waarschuwen
Wordt vervoigd
Het stoffelijk overschot van wijlen Z. H. Paus Pius XI opgebaard in de St. Pieter te Rome, omringd door het licht der gewijde
kaarsen en omgeven door de talloore kerkelijke autoriteiten, die met de tienduizenden geloovigen een laatste bezoek aan den ont
slapen kerkvorst kwamen brengen
Flatteuze hoofdtooi op de
folkloristische tentoonstel
ling te Parijs
De aankomst der kardinalen ten Vaticane te Rome ter bijwoning van de vergadering der kerkelijke
prelaten in verband met het overlijden van Z. H. den Paus
