Het geluk ligt in de
sneeuw
In een vijftal scholen te Amsterdam
worden bij wijze van proef eenige uit
het Stedelijk Museum <n de hoofdstad
afkomstige schilderijen opgehangen, om
de jeugd vertrouwd te maken met
uitingen van de beeldende kunst
De bouw van het Amstel-station bij de Berlagebrug te Amsterdam vordert goed, zoodat het
in het komende najaar in gebruik gesteld kan worden. Een kijkje op de werkzaamheden
De Nederlandsche schaatsenrijders in training te Davos.
Rechts Koops; met zwart witte muts Jan Langendijk
Het tweede gedeelte van de 12 meter hooge roodkoperen bekroning voor der
nieuwen Leidschen stadhuistoren is thans te Utrecht gereedgekomen
De deelnemers aan de Nederlandsche ski kampioenschappen 1939 in Arosa. V.l.nr.: Jan Boon, dr. Bierens de
Haan, voorzitter der Nederlandsche ski vereeniging, de heer H. J. A. Schintz, baronesse Schimmelpenninck van der
Oye en Harry ter Kuile
Een groep van 85 Zuid-Afrikaansche studenten, welke op het oogenblik een bezoek aan Nederland
brengt, werd Maandag door het gemeentebestuur van Hilversum ten stadhuize ontvangen
FEUILLETON
Een Wintersportromae
van
PETER KRAYENBüHL.
(Nadruk verboden).
17)
Grace zoekt in Dieter den man, zooals
er geen tweede bestaat en Dieter tracht
door Grace de wereld te vinden....
Hij zegt het haar nooit openlijk, maar
innerlijk ligt het hem zwaar, dat Grace
nooit over haar moeder spreekt. Instinc
tief voelt hij, dat zich hier een hindernis
opwerpt en dat prikkelt hem uitermate.
Op zekeren dag zegt hij tot Hohrain's
grooten schrik weer de les voor de ski-ba-
bies af en vastbesloten om zich ophelde
ring te verschaffen, installeert hij zich des
middags wederom in café Hauck. Met den
moed der wanhoop verdedigt hij meer dan
een uur lang zijn tafeltje tegen de aanval
ler van andere bezoekers die elke plaats
bezet vinden en daarmee bereikt hij inder
daad, dat mrs. Arlen bij hem moet gaan
zitten, als zij eindelijk tegen 4 uur, verge
zeld van dr. Hembder de lunchroom be
treedt en min of meer verveeld door haai
face a main net gedrang afzoekt.
Slechts een oogenblik aarzelt Dieter.
maar dan gaat hij met overdreven gedien
stigheid naar haar toe en stelt zich voor:
Ik heb het genoegen tra. Arlen en miss
Grace te kennen. Het is me een buitenge
wone eerstamelt hij in zijn beste
school -Er.gelsch.
Ik heb ook al van u gehoord, ant
woordt mevrouw Arlen, eenigsins uit de
hoogte en Dietei bemerktonmiddellijk,
dat zij over dat vernomene niet zoo bijs
ter voldaan is.
Hij geeft zich alle mogelijke moeite een
gunstigen indruk te maken, maar hij be
seft al spoedig, dat hij die pogingen ge
rust kan opgeven; tusschen hem en me
vrouw Arlen bestaat geen enkel punt van
overeenstemming of wederzijdsche sympa
thie. Voor haar is Dieter niets meer dan
een jongmensch met de eenigszins obscure
taak hotelgasten, die daarvoor willen beta
len, de skisport bij te brengen.
De ietwat malicieus e wij ze, waarop zij eer
bedenkelijken socialen afstand tusschen hen
bewaart, deert Dieter niet. Hij beschouwt
dat als een symptoom van ouderwetscher
klasenstrend, waarom hij slechts kan
lachen. Nochtans betreurt hij het ernstig
dat hü bij haar, als moeder van Grace,
niets te winnen neeft, vooral in deze si
tuatie, nu hij alleen tegenover twee staat,
en die twee het bovendien volkomen eens
zijn.
Want mevrouw Arlen en dr. Hembder
blijken elkaar uitstekend te begrijpen en
laten Dieter duidelijk voelen, dat hij voor
hen slechts een outsider is. Zij beschouwen
elkaar als zeer „soterisch", mevrouw Ar
len beklaagt zich dat de medidatie na de
lunch haar niet gelukt is en dr. Hembder
belooft haar plechtig haar voortaan met
zijn astraal licht te zullen bijstaan, omdal
hij haar „karmisch" immers zooveel ver
plicht is.
Het gesprek komt dan op de dagelijk-
sche gebeurtenissen en mrs. Angelica Ar
len wijst er Dieter op, dat hij ganschelijk
verkeerd doet zijn sympathie te betuigen
met de stakende katoenspinners in Lan
cashire, omdat die menschen nu eenmaal
niet willen leeren hun „karma positief te
aanvaarden". Dat is dr. Hembder uit hel
hart gegrepen, denkt Dieter en de andei
bevestigt dat door hem onder zijn wel
willende aandacht te brengen, dat diens
visie op deze materie niet geheel juist is,
omdat men ten slotte nooit uit het oog
moet verliezen, dat een dergelijke ,ik-loose
massa" voor het grootste deel uit gereïn
carneerde Indiërs van de kaste der paria's
bestaat....
Dieter zwijgt eerbiedig voor zooveel wijs
heid, maar innerlijk denkt hij: Je kunt me
nog veel meer vertellen, maar menschen
met zoo'n ongunstige physionomie als jij
vertrouw ik toch niet verder dan ik ze
Mevrouw Arlen bestelt haar derde stuk
slagroomtaart en wijst er de beide heeren
op hoe ontzettend pijnlijk het is in zoo'n
gedrang te moeten zitten, waar men de
aura nauwelijks meer van vreemden kan
differencieeren
Maar dan voelt Dieter toch een rilling
over zijn rug gaan en plotseling krijgt hij
haast om weg te komen. Er is niemand die
hem tegenhoudt.
Nog vóór hij het zaaltje verlaten heeft
pakt hem echter iemand bij de slip van
zijn jas: het is Gugelhofer, die volkomen
gezond en opgewekt met de blonde Frie
zin aan één tafeltje zit en hem omstandig
en verontschuldigend tracht bij te bren
gen, dat de meer gevorderden morgen
vroeg weer onder zijn leiding de bergen
zullen ingaan. Maar Dieter voelt zich aller
minst gekrenkt, want door dit besluit van
Gugelhofer zal hij althans zijn dagelijksche
ontmoetingen met Grace niet behoeven te
verzuimen.
Hy leert haar den volgenden ochtend
van een andere zijde kennen en zij ko
men daardoor' weer een stuk dichter tot
elkaar.
Grace meent hem eens ernstig de les te
moeten lezen over zijn gedragingen van
den vorigen dag; hij is zijn boekje te bui
ten gegaan door eigenmachtig op te tre
den, overschrijding van zijn bevoegdhe
den en een schromelijke verwaarloozing
van de diplomatieke gebruiken.Hij mo
ge dan al een aardigen kijk hebben op pro
blemen van onderwijs, kunsten en weten
schappen, het ministerie van buitenland-
sche zaken is haar ressort en mrs. Arlen
behoort ongetwijfeld tot de competentie
van buitenlandsche zaken
Dieter voelt zich klein worden onder de
ze strafpredicatie en slaat schuldbewust
zyn oogen neer.
In ernst. Dieter, je bent niet handig
geweest. Het is gisteravond voor het eerst
tof een openlijken twist tusschen mama en
mij gekomen. Het is niet prettig, Dieter.
een moeder te zien nuilenmar ik kon
haar niet de minste hoop geven. Dr. Hemb
der zal voor mij nooit in aanmerking ko
men
Wie komt dan wel in aanmerking
Grace? vraagt Dieter, kwasi onschuldig.
Jij in de alerlaatste plaats, Dieter, als
geen mensch mij meer hebben wil.... Ma
ma was ten slotte overtuigd, dat ik hem ook
eigenlijk heelemaal niet waard was en ze
zei niet te begrijpen, hoe ze aan zoo'n
dochter kwam. Ik moest bepaald een ver
keerde incarnatie zijn
Maar hoe staal je vader nu eigenlijk
tegenover dien dr. Hembder? wil Dieter
weten, als zij beneden de zeehondenvellen
om hun ski's binden om in een vlakke ser
pentine de heling naar de Kaiserspitze te
nemen.
Een man, die slagroom eet, komt bij
Pap nooit in de gratie. Maar jij ook niet,
Diéter. als je by het schaken op remise
speelt, omdat je niet wilt winnen. Pap
had je heel gauw door....
Er is me ook niets aan gelegen om in
de gratie te komen, antwoord Dieter ge-
ergerd en verlegen. Wie is die dr.
Hembder eigenlijk?
„Eigenlijk" is elk tweede woord van
dr. Hembder en ik haat het, Dieter! Hij is
een Zwaab, Dieter. Zijn vader heeft een ge-
zondheidspijp uitgevonden en de zoon han
delt daarin. Bovendien heeft hij een soort
uitgeverij „voor schoone wetenschappen"...
Interessant, wat Dieter? Hij is zoo echt de
zoon van een gefortuneerd man
Misschien verklaart dat ook zijn aca-
demischen titel, je kunt nooit weten. In
ieder geval is hij de intellectueele oplich
ter op het gebied der reincultuur. Enfin,
hij zal met zijn vrouwelijke minzaamheid
zijn theosofische carrière wel maken
Jammer voor de goede zaak, dat zij zulke
aanhangers telt.
Twee zielen, één gedachte, Dieter! Ik
ben ook niet zoo. Mij zullen die dingen
stellig nog eens gaan interesseeren, als ze
my in deugdelijker vorm onder het oog
worden gebracht.
Ja, men moet ze als feiten beschou
wen of nietIr. ieder geval echter mag
men er niet over dazen, voor»,' dan niet,
als de moreele legitimatie daarvoor ont
breekt.... besluit Dieter er t'.i ij»It ?.'.ch
plotseling zeldzaam innig me* ver
bonden. (Wordt —c
