Het geluk ligt in de
sneeuw
3)e ÊeictocHe 0ou/fccmt
Het uit de 18a eeuw dateerende schilderij van H. P. Schouten, voorstellende het
Begijnhof met de Engelsche Kerk, dat door het Amsterdamsche gemeentebestuur
is aangekocht voor het Historisch Museum
Met het intreden der dooi komt er werking in het drijfijs op de
groote rivieren. Voor Arnhem heeft zich het ijs in den Rijn reeds
vastgezet
Ook in Berlijn hadden de reinigingsdiensten deze week
druk werk, om de straten en piemen van het sneeuwdek te
bevrijden
Alle begin is moeilijk Lady Kennedy, de echtgenoote van den
Amerikaanschen gezant te Londen, vertoeft thans met haar be'de
kinderen, Peggy en Jane te St. Moritz, waar de wintersport door het
drietal druk beoefend wordt
In het Koloniaal Instituut te Amsterdam
werd Woensdag de 19e Koloniale
Vacantiecursus voor Geografen ge
opend Tijdens de openingsrede van
den heer E. P. Westerveld, algemeen
secretaris van het Koloniaal Instituut
M
Niet minder dan 23 tientallen namen Woensdag deel aan de school-schaakwed-
strijden te Amsterdam. De spelers in actie
De Amsterdamsche schilderes Maria
E. van Regteren Altena is Woensdag
zeventig jaar geworden. De schilderes
voor een van haar werken
FEUILLETON
Een Wintersportroman
van
PETER KRAYENBÜHL.
(Nadruk verboden).
Petra.
Bollman heft den kop op en kijkt met
een half oog naar Petra Een ongewoon
geluid heeft het oor van den grooten St.
Bernhard getroffen.
Het gerommel der lawines, die aan de
overzijde van den Blauen Wand" om
laag storten, het kraken van de sparren
onder de strenge hand van koning Win
ter beneden in het bosch, het hoonende
geloei en het gierende suizen van den
wind deze groote symphonie van het
natuur-orkest is voor Bollman's breed
gerande ooren reeds lang vertrouwde ka
mermuziek, waarnaar hij met een zeker
welbehagen pleegt te luisteren.
Bollman hunkert naar andere sensa
tie: als een sneeuwhoen om de hut flad
dert, een ree voorzichtig naderbij treedt
of de bellen van een ar op verren af
stand voorbij klingelen, dan komt de St.
Bernhard in zijn element, maar 't meest
boeit het hem weL als 200 meter lager
een menschelijke voet in sneeuwschoe-
nen van de Raabenpas afbuigt om lang
zaam den weg bergopwaarts naar Petra's
hut te beklimmen.
Bollman is een en al aandacht, maar
zijn waardigheid als goed afgerichte St.
Bernhard verbiedt hem vooralsnog zyn
plaats bij het vuur te verlaten. Eerst als
het zeldzame geluid zich herhaalt, zoo
dat een vergissing uitgesloten is, strekt
hij de korte pooten onder het krachtige
hondenlijf, loopt naai de deur en laat een
waarschuwend gegrom hooren: veel te
vroeg voor zijn meesteres, die hem onwil
lig toewenkt stil te zijn
Hallo, juffrouw Petra....!
Driemaal moet buiten een mannenstem
roepen vóór Petra eindelijk van haar be
renvacht afglijdt en het kijkgat in de deur
opent.
Neemt u mij niet kwalijk, juffrouw
Petra, als ik stoor. Een paar woorden maar,
een vraag.
Petra pakt den hond bij den halsband,
dwingt hem om te gaan zitten en opent de
deur.
Een slanke, mannelijke gestalte wendt
zijn ski's naar de hut, tikt even groetend
met twee vingers aan zijn blauwe alpina-
rauts en stelt zich voor:
Baron Girsholm, sinds gisteren in ho
tel „Kaiserhof". Compl'ment van Sepp Gu-
gelhofer en hij is tot z'n spijt verhinderd
den skieursus te houden. Een zware kou
met keelontsteking heeft hem te pakken en
zoodoende moet hij in bed blijven.
Petra frommelt wat met haar hand in
een van de vele zakken van haar trainings
pak. vindt daar eindelijk een stuk kauw
gom en steekt dat in haar mond.
Hij moest 's avonds wat meer thuis
blijven, die Sepp.
En bovendien is ook zijn assistent
weggebleven de hulpleeraar voor de begin
nelingen we zijn dus in alle opzichten
een kudde zonder behoorlijken herder. En
daaiom dacht Gugelhofer.
U mag ook wel „meneer" Gugelhofer
zeggen, baron,
Een donkere blos glijdt over het gelaat
van den aldus gecorrigeerden Girsholm.
.dat juffrouw Petra zijn plaats mis
schien zou willen innemen?!
Petra staart even met een spottend lach
je langs haar bezoeker heen in het onein
dige, vóór zij met iets van grenzenlooze
minachting in haar stem antwoordt:
....Dat heeft Gugelhofer zeker niet
gedacht; -een dergelijk dwaas idee kan al
leen bij den directeur van „Kaiserhof' op
komen. Wie irbent, baron, dat zie ik. maar
wié ik ben, dat weet u nog lang niet! Ver
telt u ze daar in Kaiserhof maar, dat ik
geen skizuigelingen-verpleegster ben
En Petra verdwijnt achter de deur in haat
hut.
Girsholm staat eerst geruimen tyd per
plex, maar dan keert hij zich langzaam om,
teneinde den terugtocht naar het doel te
aanvaarden.
Tjonge, die is niet op haar mondje ge
vallen
Binnen in de hut bespreekt Petra het
intermezzo met Bollman. Haar handen
streelen zijn oorenr terwijl het dier zyn
voorpooten op haar schouders heeft gelegd.
Heb je dien monocle gezien, Bolles?
Achthoekig! Ski met een scherf, Bolles,
sjiek, wat? Nu gaat het zaakje daar bene
den beginnen! Vyanden in het land. Bol
les! Die brengen beschaving in het Valen-
tmer dal.... Koest toch, domme Bollman,
.ik ga weg.o.^- -
Petra neemt haar ski's en stokken uit den
hoek, werkt nog een houtblok op het vuur,
brengt den huilenden Bollman tot kalmte
en draagt hem op de hut goed te bewa
ken. Met iets van diepe teleurstelling in
zyn trouwe honden-oogen strekt de St.
Bernhard zich voor den haard uit. waar hy
ontevreden brommend zyn kop tusschen
de pooten legt en dreigend in den zachten
gloed staart.
Buiten glijdt Petra in suizende vaart de
helling af; de droge poedersneeuw stuift
hoog op en met een luide vreugdekreet be
groet zij het doel-van haar tocht, het „Hel
le Joch", maar byna onmiddellijk daarop
werpt zij een woedenden blik in de richting
van het doel naar het breed uitgebouwde
„Kaiserhof', waar de gong de gasten juist
voor de lunch roept.
Ggirsholm komt precies op tijd en wordt
met een luid „hallo" aan zijn tafel ontvan
gen. Allen informeeren nieuwsgierig naar
het verloop van de expeditie; naar het re
sultaat vraagt niemand. Wie daarvan nog
niet bij voorbaat overtuigd mocht zijn ge
weest, kan het nu wel van Girsholm's ge
zicht aflezen
Nee zeg, moet je hooren....
Tot eer van den baron dient gezegd, dat
zijn verhaal vrijwel met de waarheid over
eenkomt. De orakelachtige sensatie: „Wie
u bent, baron, dat zie ik...." verzwijgt hy
echter. Hij piekert er nog over, of dat
eigenlijk niet als een beleediging moest
worden opgevat en besluit de bij de hande
hutbewoonster zoo spoedig mogelijk nade
re opheldering te vragen
Brigitte Clamor is er ailes aan gelegen
meer over die sprookjesachtige Petra te
hooren en op haar verzoek roept dr. Musch-
le den eigenaar van het hotel, meneer Hoh-
rain, naderbij, maar deze maakt een afwe
rende beweging. Hij is partijdig en heeft
een grenzenlooze antipathie tegen Petra,
In den afgeloopen zomer wilde Hohrain het
hotel uitbreiden met een dependance op
het „Helle Joch", toen Petra hem het stuk
giond voor de neus wegkaapte. Ten slotte
wordt dan toch in dr. Belzner, de toevallig
aanwezige arts van St. Valentin, den juisten
man gevonden.
Petra? Petra von Brittinghoff?! Tja,
dat is niet met een paar woorden te zeg
genEen zeer uitzonderlijke vrouw,
een stuk natuur, m'n waardeWat? L>e
Brittinghoffs? O neen, baron, dan kan ik u
beter inlichtenSla u er uw Gotha
maar eens op na: zeer oude baltische adel.
Reeds ettelijke jaren woont zij daarboven.
Ja, een zeldzame geschiedenis, verre van
alledaags, zooals trouwens alles aan haar.
ïk ben toevallig op de hoogte, door een
neef van haar. die hier eens geweest is om
haar terug te halen. Ik vergezelde hem op
zijn tocht naar boven. Zij was nog bijna een
kind toen de oorlog uitbrak en het bolsje
wisme zich van de Koerlanden meester
maakte. Haar vader en moeder, broer en
zusters hebben de oproerige Letten neerge
schoten. Hoe zy er in geslaagd is den dans
te ontspringen, weet ik niet Sindsdien is er
niet in haar zoo sterk als een grenzenlooze
haat tegen de zoogenaamde beschaafde we
reld van Europa, die een dergelijke cultuur-
schande ongestraft toeliet. Van tyd tot tijd
hield ze zich in het Witte leger op. waar
mee ze dan als een man en een tweede
Jeanne d'Arc ten strijde trok.,..
(Wordt vervolgd).
