DE GEBOORTE VAN DE LIEFDE Aantal vluchtelin gen 7000. ZATERDAG 24 DECEMBER 1938 30ste Jaargang No. 9218 3)e GciciK^Soii^aAit DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN - ,™T,r Toen de herders het Kind gevonden had den, zijn ze lang onder het lage gewelf van aen stal gebleven, omdat ze hun oogen en hun hart niet verzadigen konden aan die Onschuld en die Teederheid. Maar omdat de schaapjes reeds te lang alleen waren, anoesten ze ten slotte wel terugkeeren naar de oude bouwval, waar de kudde samendrumde achter de resten van een verbrokkelde muur. Over de aarde hing roerloos nog steeds de inmense stilte, waarin net Ongeschapen Woord was neer gedaald, aan den hemel trilden de duizen den van sterren, een leger oogen, die in ontzagvol verbazen naar de geheiligde aarde schouwden. Van ergens heel ver weg klonk blij en zuiver het simpel liedje van een herdersfluit,, de open klanken spron gen op in den nacht als kinderlijke ver- rukkingskreten. Dan was het weer stil en de herders trokken zwijgend verder tot waar de schaapjes wachtten. Het smeu lend houtvuur werd opgerakeld, gouden sterretjes schoten pijlsnel omhoog en ver dwenen in de duisternis van den nacht. Daar zaten zij nu rond het vuurtje, dat •knetterde en vonkte: neergedoken in de ruime, wollen mantels, half geleund op den gekromden herdersstaf. Ze waren met vieren. De oude Simon ben Jasub, een prachtige grijsaard, dien men wel voor een koning of een profeet kon houden, Aser iben Joachim, de droomer, die overal mysteries peilde, Josef ben Kaath, een struische gebruinde figuur, met een rustig, nobel profiel, en Jakob ben Jesraïm, nog Ibüna een knaap, met donkere, fonkelende oogen, rank en schoon als de lente. Ze hadden er al een tijdlang gezeten, maar Ihet bleef stil, want iedere ziel moest nog eens alles herdroomen, wat dezen won derlijken nacht onvergetelijk maakte. Het was de jonge Jakob, die het eerst de stilte verbrak. Alsof hij doorging op een onhoorbaar gesprek der zielen, zei hij, bijna fluisterend: „Nooit heb ik zoo'n wonder schoon kindje gezien", „Neen, vervolgde Jesef ben Kaath, er Is in heel de wereld zulk een kind niet te vinden. Zag je zijn oogjes? Het waren de oogjes van een kindje en toch waren ze anders. Ze keken je aan, of ze je begre pen". „Ja, sprak Aser ben Joachim, nu geloof ik, dat ik weet, wat het bijzondere aan dit kindje was. Het had een gezicht". Hij was even stil, maar ging dan weer verder: „Zulke kindertjes hebben anders nog geen gezicht. Ze hebben oogjes en een neusje en een mondje, maar je kunt haast niet zeggen, dat er iets uit spreekt. Het gezicht moet nog komen, het komt pas met het begrijpen. Maar als je in de oogjes van dit kindje zag, had je het gevoel, of je tot op den bodem van je ziel werd gekeken". „Wonderiijk", zei Jakob weer, „hoe is het mogelijk, hoe zou een kindje iets kun nen begrijpen?" „Vraag liever", zei Jozef, „wie dat kind je is?" „Wie dat kindje is?", hernam Jakob, maar de engel heeft het toch gezegd? Nooit zal ik het kunnen vergeten: Heden is U in de stad van David een Verlosser geboren, Christus de Heer". „Christus de Heer", sprak Aser pein zend, „wat weten wij eigenlijk van den Christus af? Dat hij de Zoon van David is, ja, en dat hij in Bethlehem moest geboren worden En dat hij een groot koning zal zijn, die het koninkrijk van Israël her stellen moet. Maar wie hij verder zijn zal?" „Het koninkrijk van Israël gaat komen", sprak Jakob vol vuur, „wij zullen het nog heieven, nietwaar, dan worden de Ro meinen verslagen en teruggedreven en Is raël zal heerschen van zee tot zee. En wy worden de koningen van de woestijn". „Wat praat je weer net als een kind", sprak Josef ben Kaath". „Denk je dan, jongen, dat het geluk be staat in koning të zijn?" Niemand zag, hoe het gezicht van den jongen nerder plotseling overtogen werd met een vlammende blos. Rustig ging Josef verder „Het geluk ligt immers niet in een EEN PASTORALE naam of in het bezit van schapen. Het geluk ligt hier" en hij wees op zijn hart Het was weer een poosje stil, het leek alsof iedere ziel door dat laatste woord geraakt was in zijn fijnste snaar en gons de van een verborgen muziek. Jakob ver brak de stilte weer. „De profeten hebben toch steeds van een koninkrijü gesproken", zei hij, een beetje koppig. „De dag van Jahwe zal heerlijk zijn". „Zeker, zei Aser droomerig, een konink rijk. Maar ook een koninkrijk kan vele vormen nebben. Ik stel mij het koninkrijk van den Christus voor ais een koninkrijk van vreae. Het zwaard wordt omgesmeed in een ploeg, het lammetje zal spelen in het hol van den leeuw". De oude Simon had nog steeds gezwe gen, maar toen hij met een gebaar te ken nen gaf, dat hij zou gaan spreken, keken zijn drie gezehen hem vol verwachting aan. „Broeders", sprak hij, en er trilde een vreemde ontroering in zijn stem, „het is wonderlijk, maar sinds wij bij de kribbe geweest zijn, moet ik voortdurend aan een woord van Isaïas denken. Weet ge niet, aat hij van den Christus gezegd heeft, dat hij genoemd zal worden de Wonderbare, God, de Sterke, de Heerscher, Vorst van den Vrede? Het kindje in de kribbe, dat is de Wonderbare, dat kindje in de kribbe dat is de geheimzinnige Sterke, dat is de Heerscher, de Vorst van den Vréde. Maar ook, Broeders, eh hij huiverde'en'tra- ren liepen langs zijn sneeuwwitte baard dat Kindje in de kribbe, dat is God zelf. Jan we is een kindje geworden, een m enschenkind". „Oh", het was de kreet, die aan de drie gelijkelijk ontsnapte. Het was of de heme len weer open gingen en een nieuwe, brui- schende muziek de aarde vervulde. „Jahwe is een Kindje geworden", ging Simon zachtjes verder, „en ik heb mij af gevraagd, wie zijt ge dan toch? Waar is Lw kracht, o Sterke, waar is Uw rijk, o Heerscher, Vredevorst. En diep in mijn ziel, broeders, heb ik het antwoord ge hoord. Ik ben, zegt Ly, de Liefde. Mijn .tracht is de kracht van de Liefde, mijn rijk is het rijk Van de Liefde en van den Vrede. Mijn rijk is een rijk van zielen. Broeders, wij hebben allen wel ooit eens iets van de Liefde afgeweten, maar dezen nacht is de Liefde zelf geboren als een der onzen. Het rijs van de Liefde gaat komen. Dezen n<acht heeft de Liefde zelf ons diep in de zielen geschouwd". Een stilte, niemand durft te spreken, de zielen zijn vol van geluk. „De Liefde is een der onzen geworden", ging Simon verder. „Hij komt ons leeren, wat Liefde is. Dit is het wonder van dezen nacht. De Liefde wil in onze harten zelf geboren worden, zoo wil Hij heerschen tol aan de grenzen der aarde Dit is zijn heer lijkheid en zijn macht, dat Hij alle mei schen verleidt, om lief te hebben". „Denk niet, broeders, ging de oude wijze verder, dat deze Liefde enkel genot be teeken t. Waarachtige Liefde beteekent offer en lijden, Liefde beteekent zichzelf vergeten. Wie zichzelf vergeet zal de Liefde vinden. En de Liefde is God". Weer valt een stilte in, Aser is onhoor baar opgestaan, hij moet voor de schaap jes gaan zorgen, het eerste schemeren is reeds verschenen. En hij moet weg hier, hy kan de aanwezigheid van anderen niet meer verdragen. Hij dwaalt de velden over, peinzend, met gebogen hoofd Soms wil hij zingen, hij zou het uit willen schreeuwen. Duizelend van geluk blijft hij staan. Een ster verschiet, zij trekt een lichtende streep over den hemel en verdwijnt. Aser ziet het en ziet het niet. Hij legt het hoofd in zijn nanden en laat zijn tranen stroo- n en. Uit den a!fgrond van zijn ziel ruischt het overweldigende lied: „De Liefde is in mijn nart geboren". Kerstmis 1938. Dr. HENRI VAN ROOIJEN Kruisheer. V Dc tegenstellingen op Kerstmis Als alle menschen Kerstmis zouden vie ren zou de vrede er z ij n. Kerstmis vieren, niet alléén in uiterlijk heden, gedragen door slechts een klein beetje innerlijkheid, niet slechts in alles zins gepaste en ook gewenschte lieflijkheid en teerheid van Kerstliederen en huiselijke gezelligheid, maar echt, diep en innig: Kerstmis vieren als alle men schen dat doen, dan zou de vrede er z jj n! In de Kerstmis-aflevering van „De Ge meenschap" schrijft Anton van Duinker ken: „Wat ons van elkaar scheidt, verliest in den Kerstnacht zijn beteekenis. De tegenstellingen worden verzoend. Ne ger en Chinees, Franschman en Duit- scher, rijkaard en arme knielen bij hetzelfde mysterie overrompeld neder. Er is „vrede op aarde voor de men schen, die van goeden wil zijn." Kerst mis, het feest, dat nacht en dag, hemel en aarde, maagdelijkheid en moeder schap, Godheid en menschheid ver zoent, is het feest der opgeloste tegen stellingen." Wat ons van elkaar scheidt, verliest in den Kerstnacht zijn beteekenis. En de werkelijkheid van den Kerstnacht de geboorte van aller menschen Verlos ser is en blijft de werkelijkheid van it deren dag in héél het jaar.... Wat ons van elkaar scheidt, verliest in den Kerstnacht zijn beteekenis. Maar dat verliest dan óók zijn beteeke- nii op iederen dag van het geheele jaar.. Als deze gedachte door ons wordt vast geklemd in onzen geest, in verstand en- hart, dan ja dan b 1 ij v e n er scheidin gen en verschillen, tegenstellingen maar dan heeft dat alles weinig betee kenis meer, dan is dat alles geen oorzaak meer van twist en tweedracht en afgunst en nijd, dan zal er zijn onder ons gelijkheid en broederschap en vrede-lievendheid en v/are vrede. Och, waren alle mensch, waren wij allen wijs, om zóó Kerstmis te vieren, vruchten van die viering genietend alle dagen, die nog komen De Postzegels voor het kind. Tentoonstelling in het postmuseum te 's Gravenhage De officieele beschrijvingen van alle Nederlandsche postzegels liggen ter raadpleging Nu door de uitgifte van deze maand weer sterk de aandacht is gevallen op onze post zegels, heeft het postmeuseum aanleiding gevonden om een tentoonstelling te wijden aan de weldadigheidspostzegels voor het kind. Er zijn wellicht geen postzegels, die zoo kritisch worden bekeken, als juist deze. Komt dit door het liefdadige doel dat wordt beoogd en dat doet verlangen naar een afbeelding die „er in gaat"? Is de oorzaak te vinden in het regelmatig terugkeeren de zer uitgiften, zoodat zij speciaal verzameld en daardoor als aaneengesloten reeks beke ken en onderling vergeleken worden? Hoe het ook zij, de belangstelling is er, ook bij niet-verzamelaars. Bij het overzien van de complete reeks origineele ontwerpen valt terstond op, hoe hier een zoeken is en een verscheidenheid van opvatting, veel sterker dan bij dc beel teniszegels, die eveneens telkenjare ver schijnen. Er zijn een paar series, die van het .floel der uitgifte niet spreken. Op zichzelf zijn de decoratieve provincie-wapens van Mol- kenboer (1925, 1926, 1927) en de schilder achtige portretkoppen van Sluyters (1928) zeer interessant. Ook de uitvoering van deze zegels verdient de aandacht. Al spoedig is komen vast te staan, dat de voorstelling moet herinneren aan het kind. Hiermede blijkt de grens echter nog wijd genoeg getrokken. Op de meest aangrijpen de en directe wijze wordt het doel der uit gifte verbeeld door foto's van gebrekkige kinderen (Kiljan 1931). In veel verzachten vorm wordt hetzelfde beoogd door het vra gende meisje van A. van Dobbenburgh (1934), waarvan een origneele lithografie aanwezig is. Voorts zijn er de aan het Kerstfeest ontleende motieven, die een stemming van mildheid moeten wakker roepen (1930, 1931). Men kan het ook in een geheel andere richting zoeken, en wel door de blijheid der jeugd weer te geven, in 1937 geschiedde dit door een kwajon gensportret naar een oud schilderij. De „vertaling" van deze beeltenis voor den postzegel geschiedde op bijzondere knappe w:jze. Men kan zich hiervan overtuigen door de schildering van Pyke Koel met ecu foto van het origineel te vergelijken en vervolgens na te gaan welk een voor treffelijke verkleining is verkregen. Dit ontwerp had een groot succes en niets zou gemakkelijker zijn dan een voortzetting in dezen trant Immers liggen in onze oude kunst de motieven voor het grijpen. Zoo is reeds veel vroeger gewezen op de jongens figuurtjes in de etsen van Ostade* getee- kend terwijl zij vol aandacht, met hun speeltuig in de hand, staan te kijken naar een straatkoopman of een visschertje. Doch ongetwijfeld worden wij meer verrijkt, in dien wij een nieuw ontwerp, uit onze eigen tijd ontvangen. En zoo sluit zich ons jong ste zegel eer aan bij de origineele ontwer pen, welke de blijde sfeer eener prille jeugd verbeelden. Ook dit zou men op rea listische wijze kunnen doen. Men lette slechts op het niet uitgevoerde ontwerp: kind op een hobbelpaard, een voorstelling waar men de kinderkamer uit ruikt. Voor de officieele beschrijvingen van deze zegels kan men een op het museum bewerkte verzameling Nederland raadple gen, welke mede is uitgesteld. De verzame laars vinden hierin voorbeelden voor een juiste bewerking van hun albumbladen. Ook voor jeugdige verzamelaars is het een zeer interessante en leerzame collectie. Het is de bedoeling dat zij, ter raadpleging, steeds tentoongesteld zal blijven. De tentoonstelling is tot eind Januari te bezichtigen, eiken werkdag van 104 uur. Het museum is gevestigd Kortenaarkade 11 's Gravenhage. VERDERE TOELATING VAN GROOTE AANTALLEN VLUCHTELINGEN ACHT REGEERING NIET VERANTWOORD. Op de vragen van het Tweede Kamer lid Albarda betreffende snellere afdoening van verzoeken om toelating van Duitscne vluchtelingen hier te lande en het aantal toegelaten vluchtelingen, heeft de Minis ter van Justitie het volgende geantwoord: Verzoeken tot toelating van vluchtelin gen, welke blijkens de daarin vervatte ge geven voor een gunstige beslissing in aan merking komen, plegen zeer spoedig te worden afgedaan. In noodgevallen heeft de behandeling veelal telefonisch plaats. Wanmer in bepaalde gevallen een nader onderzoek noodig blijkt, vordert de af doening uiteraard eenigen tijd. De oeh&n- deling van verzoeken pleegt echter ernstig te worden bemoeilijkt door honderden te legrafische, schriftelijke en mondelinge verzoeken om en aansporingen tot snelle behandeling. Vergeten wordt, dat al deze pogingen om de behandeling te versnel len, verwarrend werken op de zeer om vangrijke administratie en dat oo-t de bs handeling van deze herhaalde verzoeken weer onevenredig veel tijd kost. Opneming in gezinnen. Dank zij de toegepaste werkmeth de is het mogelijk geweest op korten termijn groote aantallen vluchtelingenzaken te behandelen. Voor verzoeken om opname van vluchtelingen in gezinnen wordt 't systeem gevolgd, dat de Minister, eventueel in overleg met de betrok ken comité's, beslist, of in beginsel toestemming kan worden verleend; bij een beslissing in gunstigen zin ste't het hoofd -'an plaatselijke politie daarna, voor zoover noodig, nog een summier onderzoek in met name naar ce betrouwbaarheid en bestaandsmid- delen van den aanvrager. Het peicentage der gevallen, waarin de Minister in verband met het politie-onder- zoek op zijn aanvankelijke beslissing moest terugkomen, is gering. Voor wat betreft de opname van vluch telingen van middelbaren leeftijd in kam pementen en van kinotren in ko'oniehui- zen blijft een nader onderzoek na de be slissing van den Minister steeds achter wege. Ongeacht eenige gevallen, die aanlei ding geven tot een speciaal onderzoek, is het tempo, waarin door het Departement ten deze is gewerkt, zeer hoog, zulks in tegenstelling met het kennelijk builen hun toedoen trage tempo, waarin de vluchtelingen, die toestemming daartoe hebben verkregen, ons land plegen binnen te komen. Door het vorenstaande zal het zonder rreer au'delijk zijn, dat het niet doenlijk Ls. per dag en datum op te geven hoeveel vluchtelingen metterdaad zijn toegelaten in den zin van „binnengekomen", 7000 personen toegelaten. Het aantal gevallen, waarin door den Mmister sinds 7 November 1938 toestem ming is verleend tot toelating in ons land van vluchtelingen voor opname in gezin non, kampen en koloniehuizen, zal zeer binnenkort zijn gestegen tot 7000. Op deze wijze if- ir de daarvoor het meest in aan merking komende gevallen, binnen de Dit nummer bestaat uit zes bladen, w.o. geïllustreerd Zondagsblad. VOORNAAMSTE NIEUWS Buitenland Een onverwacht offensief van Franco in Catalonië. (2de blad). In de Ver. Staten houdt men rekening met een officieele breuk met Berlijn. (2de blad). De Litausche regeering bereid' tot ver gaande concessies inzake het Memelge- bied. (2de blad). Binnenland Mededeelingen van den minister van Jus titie over het aantal toegelaten Duitsche vluchtelingen. (1ste blad). Het terugroepen der Duitsche meisjes. (2de blad). Een tentoonstelling in het Postmuseum te 's-Gravenhage. (1ste blad). Twee monteurs in garage te Amsterdam dood gevonden. (4de blad). Vertraging bij spoor en post tengevolgo van de aanhoudende vorst en den sneeuw val; gebrek op Urk; vandaag vliegtuigen naar de eilanden. (4de en 1ste blad). Scheepsongelukken op de Wester Schel de. (éde blad). Familiedrama te Rotterdam, (éde blad). Lelden Gisteravond is het treinverkeer Leiden Utrecht gestremd geweest door een ont sporing van een goederenwagen op het em placement Witte Poort. (1ste blad). grenzen van hetgeen voor ons land moge lijk is, hulp verleend geworden. Verdere toelating van de groote aantal len vluchtelingen (voor de toelating van kinoeien bestaat nog eenige ruimie) acht de Regeering niet verantwoord. Na afwikkeling, van de nog in behande ling zijnde verzoeken zal zij er tot haar leedwezen toe moeten overgaan, terug te keeren tot het stelsel, dat slechts in zeer bijzondere omstandigheden toestemming tot binnenkomst hier te lande wordt ge geven. Daai na bovergenoemde datum eenige honderdtallen vreemdelingen (deze getal- len zijn niet in het cijfer van 7000 begre pen) ons land zonder de vereischte toe stemming heimelijk zijn weten binnen te komen, zijn nadere maatregelen tot het tegengaan van zoodanige verdere binnen komst moeten worden genomen. DE WERELD IN VOGELVLUCHT BURGOS: Men verwachtte, dat na de ontdekking van de spionnage, waardoor Franco's plannen voor een nieuw offensief verraden werden, in den eersten tyd geen nieuw offensief zou worden ingezet. Geheel onverwacht is echter toch een offensief uit gebroken langs de Ebro en de Segre. Hoe wel de republikeinen het voordeeel had den van de bescherming, welke deze twee groote rivieren bieden, en hoewel de aan vallende troepen zwaar te kampen had den met het winterweer, zijn de mannen van Franco er toch in geslaagd, het vijan delijke front op vier plaatsen te doorbre ken. Hun naaste doel schijnt Tarragona te zijn. Zij hebben het dus gemunt op het hart van den linkschen weerstand, want achter Tarragona ligt Barcelona, de stad \an de linksche regeering. De vraag rijst nu, of de ontdekking van het spionnage- ccmplot geen truc is geweest van den con- tra-spionnagedienst om de linkschen te misleiden. In elk geval is er geen vrede in net Spaansche land op Kerstmis. En men had nog wel gerekend op een wapenstil stand? WASHINGTON: Te Washington houdt men ernstig rekening met de mogelijkheid van een breuk met Berlijn. Zooals men weet, zijn de wederzijdsche gezanten reeds naar hun respectievelijke hoofdsteden te ruggekeerd, maar dat beteekende nog niet een afbreken der diplomatieke betrekkin gen. Na het afgewezen protest der Duit sche regeering kon het zoover wel eens komen. De Duitsche pers beschuldigt de Amerikaansche regeering en reeds van, cat deze bewust er naar streeft. Ook hier dus geen Kerststemming!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 1