DE ALGEHEELE STAKING IN
FRANKRIJK MISLUKT.
EEN KORTE DROOM
Op den Haarlemmerweg te Amsterdam slipte Woensdag
avond een autobus en kwam in de vaart terecht, waarbij de
inzittenden echter ongedeerd bleven. Door de brandweer
werd het vehikel weer op het droge gebracht
De oom en tante van Grynszpan, den moordenaar van Von
Rath, voor de rechtbank te Parijs, door welke zij veroordeeld
werden wegens het huisvesting verleenen aan den jongeman,
die geen verblijfsvergunning in Frankrijk had
let van Feggelen en Cor Kint bespreken haar egaliseering
van het wereldrecord 100 meter rugslag dames, welke zij bij
de internationale zwemwedstrijden te Rotterdam behaalden
Het schilderij .Rachel beweent haar kinderen dat volgens Belgische bladen
door experts als een Rembrandt zou zijn aangewezen en een werk zou zijn,
dat 200 jaar geleden verdween en thans voor minimalen prijs te Brussel
verkocht zou zijn
De algeheele staking, welke in Frankrijk voor Woensdag was uitgeschreven,
is..in het water gevallen" De openbare diensten functionneerden vrijwel
normaal. Een tweetal snapshots uit Parijs
De toestand in
Palestina. Een
Engelsch militair
vliegtuig, dat door
Arabieren bij Ha'ifa
was neergehaald,
en vernield, wordt
naar Egypte ge
transporteerd ter
reparatie
FEUILLETON
door
ANNY VAN PANHUYS.
11)
Mooie vrouwen kunnen altijd geld ge
bruiken! bleef het in Marina's hoofd na-
zoemen. En óf ze geld gebruiken kon! Nu,
nadat ze er een klein weinigje ondervin
ding van had, wat men zich voor geld al
lemaal kan verschaffen, vielen deze woor
den op den allervruchtbaarsten bodem.
Ze glimlachte.
„U hebt me overtuigd, mijnheer, en ik
ben graag bereid, me aan uw leiding toe
te vertrouwen".
Meteen sprong de kleine, tengere man
van de bank op en stelde zich met een
diepe buiging voor: „Emmerich, baron
von Schlück, uit Budapest".
Ze kreeg even een schokje, toen ze dat
„Budapest" hoorde; toen zei ze op haar
beurt:
„Ik ben freule Pereny".
Hij maakte nogmaals een diepe buiging,
vóór hij zijn plaats weer innam.
Marina nam haar intrek in een klein
Duitsch pension te Nice. De prijs was be
trekkelijk laag, vergeleken bij wat de groo-
te hotels aan den boulevard rekenden.
De kleine villa lag midden in een tuin,
in een wildernis van witte en roode rozen
verscholen. Een paar dames uit Berlyn,
een Hollandsch zakenman en een Duitsch
ingenieur, wien de dokter na een ernstige
longontsteking een paar weken Riviera had
voorgeschreven, waren de gasten van me
vrouw Weimann, de eigenares der rozen-
villa.
De aankomst der Hongaarsche gravin
veroorzaakte nog al eenige opwinding. De
dames uit Berlijn, die tot nog toe in het
bescheiden pension zoo'n beetje den toon
hadden aangegeven, wierpen vinnige, ja-
loersche blikken op de voorname, schitte
rende verschijning en persten de lippen
minachtend op elkaar. De ingenieur, von
Heldenburg heette hij, zag in haar onmid
dellijk het ideaal van zijn droomen en hij
herinnerde zich, wanneer hij naar haar
keek, plotseling weer de dwepende ver
zen, die hij in de hoogste klasse van de
H.B.S. placht te vervaardigen en die hij
later, in drukke jaren van studie en prak
tijk, heelemaal vergeten had.
Met hetzelfde stralende glimlachtje, dat
niets van haar gedachten verried, nam
Marina zoowel de afgunstige blikken der
dames als de bewondering van den Hol
lander en de zwijgende hulde van den in
genieur in zich op. Ze kon tevreden zijn,
vond ze; op zulke successen kon niet ieder
een roemen.
Haar zelfvertrouwen groeide met den
dag, als een welige plant, die rykelijk
voedsel vindt.
Den volgenden morgen maakte zy een
uitstapje naar Monte Carlo en de kleine
baron haalde haar, zooals was afgespro
ken, van den trein. Het Casino maakte op
Marina een overweldigenden indruk. Het
bonte gewirwar van menschen, het geroe
zemoes van stemmen, die alle mogelijke
talen spraken, het geld dat in het rond
lag alsof het heelemaal geen waarde had
dat alles bracht haar in verwarring en
verstoorde haar koele rust. Maar ze deed
al haar best om niet te laten blijken dat ze
van haar stuk was gebracht.
Daarna begon zy, op aandringen van
Schlück, deel te nemen aan het spel. Er
was geen kunst aan en niemand bemerk
te, dat ze een nieuwelinge was. Heel voor
zichtig waagde ze een kleinen inzet, en
toen ze een paar goudstukken won, was
de hartstocht voorgoed in haar gewekt. Ze
bleef zetten, het geluk verliet haar niet en
na een paar uur bezat ze vijf en twintig
honderd francs méér dan bij haar aan
komst iri het Casino. In de opwinding ver
gat ze bijna haar rol van onverstoorbare
dame van de wereld; haar blijdschap was
voor ieder" zichtbaar in den levendigen
blos op haar wangen en het schitteren van
haar oogen. Vijf en twintig honderd francs
gewonnen, zonder dat ze er ook maar de
minste moeite voor had behoeven te doen!
Ze voelde zich dankbaar gestemd je
gens den man, die haar den weg gewezen
had om op zoo'n gemakkelijke manier aan
geld te komen.
De kleine baron had nog in het geheel
niet gespeeld.
„Morgen zal ik mijn geluk wel weer
eens beproeven", zei hij. „Vandaag moest
ik me toch onverdeeld wijden aan mijn
leerlinge".
Zij dineerden samen in een der voor
naamste hotels en de baron met het ver
welkte, rimpelige gezicht en het jeugdige
haar vertelde interessante spelersgeschie
denissen en hij kende de meeste men
schen, die aan de tafeltjes om hen heen
zaten. Marina werd bijna duizelig van al
die groote namen en titels, die haar in de
ooren gonsden.
Naar het intieme hoekje, waar zy zaten,
woeien geuren van laurier en rozen en
zilte zeelucht naar binnen door de open
ramen. Champagne parelde in de glazen
en de kleine baron begon sentimenteel te
worden. Terwijl hij toekeek hoe Marina
een kreeftschaar uitpelde, zei hij plotse
ling gedempt: „Weet u wel, freule, dat u
onder die tallooze mooie vrouwen hier in
de zaal de liefste en elegantste bent?"
Dat klonk haar als muziek in de ooren
en ze liet haar blik in het rond dwalen.
Ze zag zelf, dat haar metgezel gelijk had.
dat zijn woorden geen leege vleierij waren.
Fier en zelfbewust richtte ze zich op en
dronk haar glas in één teug leeg.
Prosit! heerlijk leven!
Ze besloot, duizend francs van haar
winst van vandaag te beleggen in een bij
zonder mooi toilet.
Wanneer je zoo'n gezicht en zoo'n fi
guur had als zij, was je dat aan je zelf
verschuldigd.
De baron vertelde, dat hij elk jaar een
paar wintermaanden in Monte Carlo door
bracht, terwijl hij verder gewoonlijk doel
loos de wereld rondreisde.
„Ik ben weduwnaar zonder kinderen",
zei hij, „en dat is hetzelfde als een oude
vrijgezel. Ik blijf nooit langer dan 'n paar
weken in Budapest. Ik voel er niet veel
voor, alles is daar zoo massa-artikel: de
winkels, de amusementen, de vrouwen.."
Hij schonk Marina's glas nog eens vol. „U
moet weten, freule, ik houd van het apar
te, het unieke, onder eiken vorm; wat ik
bij het dozijn kan krijgen, laat me koud,
als is het ook nog zoo mooi".
Hij keek haar daarbij bewonderend in
de oogen, als om zijn woorden te onder-
streepen en ze een geheel persoonlijke be-
teekenis te geven.
Wat was hij galant en hoffelijk, de klei
ne oude baron. Marina dronk nogmaals
met lange teugen en Budapest, Maison
Violette en 't kleine kamertje bij juffrouw
Kisz lagen plotseling zóó ver van haar af,
alsof ze zich op een andere planeet be
vonden. Alsof ze door een peilloozen af
grond verzwolgen waren.
„Morgen zult u wéér winnen", hoorde
ze de gladde stem van den kleinen baron
aan haar oor. „Dat weet ik. Zulke handen
als die van u zijn gelukkig in het spel; ik
heb er verstand van; van oudsher heb ik
pleiziei" gehad in het bestudeeren van han
den. Maai in de liefde zult u ongelukkig
zijn", voegde hij er gedempt bij, „daarom
freule, neem u in acht voor de liefde".
Marina kon zich niet weerhouden, te
lachen.
Hij trok ietwat ontstemd zijn geverfde
wenkbrauwen op.
„Lacht u nu niet; geeft u me eens een
oogen blik uw linkerhand. Wat ik u daar
juist zei, meende ik zoo uit de verte af te
zien bij vluchtige observatie. Als ik uw
handpalm eens een moment mag bekijken,
kan ik zien of ik me misschien vergist
heb".
Geamuseerd schoof Marina hém haar
open linkerhand over het tafeltje toe.
Hij hield ze een oogenblik ernstig in de
zijne en volgde gespannen de lijnen.
„Het is zooals ik u daareven al zei. 13
zult buitengewoon veel geluk in het spel
hebben, doch de liefde brengt u veel leed
en onrust. Al zult u tenslotte uw geluk
vinden waar u het in 't geheel niet had
verwachtNeem een goeden raad van
mij aan en pas op uw hart!"
Wordt vervolgd.
