Het gouden feestgetij van Mgr. H. J. M. Taskin
DINSDAG 16 AUGUSTUS 1938
DE LEIDSCHE CuUAANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
De schooljeugd in actie.
Wie zou kunnen gelooven, dat de Praeses zooals hij daar
in het rijtuig stond om de hulde der gemeente Warmond in
ontvangst te nemen zijn gouden priesterfeest ging vieren
en dus reeds lang de zeventig is gepasseerd? Daar stond
de prelaat, bekleed met alle onderscheidingsteekenen van
zijn kerkelijke en wereldlijke waardigheid, forsch en gezond,
kloek en krachtig en vol levenslust „herrlich wie am
ersten Tag" van zijn begenadigd priesterschap.
Een geestdriftig gejuich steeg op uit de
menigte, om den hoogen jubilaris, wiens
gouden kroon niet wordt verdoft door de
gebreken van den ouderdom, een hartelijk
welkom toe te roepen, toen hij na tol
vrij gepasseerd te zijn! aan het War
monderhek door een groote menigte werd
opgewacht.
Z. H. Exc. de Bisschop had den gouden
jubilaris de eer aangedaan, met hem naar
Warmond te komen, reeds op deze wijze
uiting gevend aan zijn waardeering en
vreugde bij dit zeldzame jubileum.
Beide prelaten werden begroet door
den burgemeester van Warmond, den
edelachtbaren heer A. J. L. Ketelaar:
aan den Praeses een ruiker witte orchi
deeën aangeboden, voor welk feestge
schenk Mgr. Taskin den jongen zeeheld
hartelijk dankzegde.
Een van zin en een van hart werd daar
na het welkomstlied aangeheven door alle
omstanders, waarbij de studenten van het
Theologicum de hoogste tonen haalden.
Het eeregeleide.
Voorafgegaan door een lange stoet van
vereenigingen, allen met hun banieren,
deden de beiden Monsignori vervolgens
hun intrede in het huis-aan-huis bevlagde
dorp.
DE BISSCHOP EN DE PRAESES IN Di PORTIEK
VAN HET THEOLOGICUM.
Toespraak van den
Burgemeester
Het is mij een voorrecht, aldus de bur
gemeester, U aan de grens dezer gemeente
te mogen begroeten en U te danken voor
Uwe welwillendheid om door Uwe tegen
woordigheid grooten luister bij te zetten
aan dezen f eestelij ken intocht van den
HoogEerwaarden Hooggeleerden Heer Mgr.
Taskin in de gemeente Warmond.
Als ik mij thans tot U HoogEerwaarde
jubilaris mag richten, gaan mijn gedach
ten eenige jaren terug toen ik U van deze
plaats mocht welkom heeten aan den voor
avond van den dag dat gij Uw 25-jarig
jubileum als President van het Groote Se
minarie zoudt vieren.
Groot was toen de vreugde in Warmond
ook omdat op dien dag onze gemeente de
eer genoot U 25 jaar onder haar inwoners j
te mogen rekenen. Gij hebt toen de sympa
thie en het medeleven van de burgerij mo
gen ondervinden. Ook thans is Warmond
weer in uw jubileum betrokken. Het is
n 1. 50 jaar geleden, dat gij uit Warmond
zijt gegaan. Het was toen geen droef af
scheid. Als student hadt gij hier eenige
jaren doorgebracht en uw grootste wensch
was vervuld. Gij waart Priester gewijd.
Voor U was dit afscheid het begin van een
nieuw leven. Gij zijt vertrokken, het hart
vol idealen een priester, een strijder voor
God te worden. Gij zult op dat oogenblik
niet gedacht hebben dat gij eens naar
Warmond zoudt terug keeren om als Pre
sident van het Groot Seminarie niet alleen
Uw Priesterroeping te volgen, maar ook
om hen die roeping tot dit verheven ambt
hebben, te leeren en voor te bereiden.
Hiermede hebt gij een ontzaglijk groot
werk op U genomen, waaraan gij Uw ge-
heele persoonlijkheid hebt moeten geven,
maar thans ziet gij ook terug op een 50-
jarig Priesterleven zoo rijk en verdien
stelijk als slechts voor weinigen is weg
gelegd. Van harte wenschen wij U geluk
bij dit zeldzame gouden jubileum en dan
ken God voor al hetgeen Hij door U voor
ons gedaan heeft en bidden dat Hij uw
werk blijft zegenen en dat gij de kracht
moogt behouden Uwe zware en moeilijke
taak op de wijze zooals gij die opvat voort
te zetten.
Door een matroos-in-miniatuur, het oud
ste zoontje van den burgemeester, werd
Het eeregeleide werd geopend door twee
ruiters en de Harmonie „St. Matthias",
die de f eestelij kste marschen voor dezen
dag had ingestudeerd.
Na deze klinkende opening volgden de
besturen van „St. Matthias", van den Volks
bond, Hanze, Staatspartij, Zangkoor, Sport-
vereeniging S. M. C., St. Joseph's Gezellen
(met de vaandel wacht uit Leiden) en de
Graal.
In rijtuigen namen aan den intocht deel
de feestcommissie van de eerw. heeren
theologanten, het kerkbestuur, de profes
soren van Theologicum en Philosophicum
c*n de pastoor en kapelaan van de St. Mat-
thias^rk.
Na de grijsheid kwam de jonkheid aan
de beurt om den gouden Feesteling te be
groeten. 3
De schooljeugd, op het voorplein „in
carré" geschaard had, onder leiding van
de eerw. Zusters en van de heeren onder
wijzers een aardig feestlied ingestudeerd
op de wijze: „In het groene dal, in het stille
dal
Aan een drietal meisjes was een belang
rijke rol toegedacht: Mientje ter Wiel mocht
een versje opzeggen (en zij deed dit heel
aardig!), Corry van Winsen mocht de
prachtig gecalligrapheerde tekst van dit
gedicht aanbieden en Nelly Heemskerk
bood den Praeses bloemen aan.
Het „Lang zal hij leven" door de kinder
schaar ten besluite aangeheven, werd door
de drommen toeschouwers met kracht en
overtuiging overgenomen!
De Praeses, die, evenals de Bisschop,
met zichtbaar genoegen, dit kinderlijk ont
haal had aanhoord en gadegeslagen, dank
te de jongens en meisjes en zeide, dat het
schoonste geschenk, dat zij hem konden ge
ven, hun gebed was.
Door de dr. Schölvinckstraat, de Dorps
straat, de Warmundastraat en den Heeren-
weg kwam de stoet de Seminarielaan bin
nen.
Een dichte menigte stond voor het Theo
logicum samengepakten juichte de beide
prelaten toe, die, onder een mooie eere
poort door, het voorplein opreden.
Deze eerepoort, daar geplaatst door de
burgerij van Warmond, was kunstig ver
sierd met dahlia's en gladiolen, verluch
tigd met bouquetten gypsophila, die in
ijle witte wolken de bogen omkransten.
Aan de laanzijde luidde het opschrift:
„Deze is de Priester, dien de Heer ge
kroond heeft", aan de seminariezijde:
„Met het eerekleed bekleedde Hij hem."
Nadat de Praeses zijn familieleden had
begroet en met den Bisschop in de por
tiek van den hoofdingang had plaats ge
nomen werd hem door de studenten een
welkomstlied toegezongen. De oudste hoog
leeraar van het Theologicum, de zeereerw.
hooggeleerde heer prof. Z. de Korte, sprak
een welkomstwoord.
Rede van prof. de Korte.
Nu Gij tot besluit van Uw zegetocht, al
dus spr., aan den vooravond van Uw gou
den priesterfeest de trappen hebt betre
den van Uw Huis, roepen wij U met geest
drift het welkom toe.
Wij allen: Uw familieleden; Uw vrienden
en huisgenootenUw studenten.
HET HOOGALTAAR VAN DE THEOLOGICUM-KAPEL IN FEESTDOS
Welkom namens Uw familieleden, die,
sinds zij voor vijftig jaren aan Uwe voeten
de eerste maal door U gezegend werden,
in U de glorie hebben geëerd van hun
stam. Zij, die in 's levens wederwaardig
heden zoo menigmaal in dit Huis het hart
hebben gevonden, dat meeleeft met hun
lief en leed.
Welkom namens Uw vrienden en huis
genooten, die zoo graag getuigen, dat de
sfeer van huiselijkheid, welke in dit Se
minarie zoo'n goeden naam heeft, zijn be
zieling dankt aan Uw Persoon.
Welkom namens de studenten, die na
elke vacantie door U worden welkom ge-
heeten en-daarom de zeldzame kans heb
ben aangegrepen nu in het Seminarie U
eens te verwelkomen.
Praeses! 'n Halve eeuw geleden is U ook
als feesteling dit Seminarie binnengegaan;
nauwelijks over den drempel, hebt Gij uw
eersten zegen uitgesproken: Benedictio
Dei Omnipotentis.descendat super
vos et maneat semper.
Hoe is onder de stuwende kracht van
Gods Voorzienigheid die erste zegenbede
een profetie geworden. Bij deze triomfee-
rende wederkomst ontmoet Gij als de
vrucht van dit zegewoord niet alleen de
zen machtige materieelen uitbouw, maar
dank zij Uw meer dan dertigjarig zwoe
gen ook een burcht van geestelijke
grootheid.
H. E. Praeses! Gij hebt uw priesterwij
ding ontvangen en herdenkt ze op het
hoogfeest van Maria's Opgang naar den
Hemel. Behalve dit zijt Gij als de oudste
DE PRAESES NEEMT DE HULDIGING VAN DE SCHOOLJEUGD VAN WARMOND IN ONTVANGST
onder ons toch al meer vertrouwd met de
gedachte aan den Hemel. Daarom ziet uw
oog in deze ure achter deze aardsche
apotheose, de apotheose van Uw vrienden,
Uw leerlingen en Uw bloedverwanten in
den Hemel.
Uw talrijke vrienden, die U met het tee-
ken des geloofs zijn voorgegaan, zoo vaak
Uw Memento mortuorum in beslag na
men, en die thans instemmen met het
Te Deum.
Uw leerlingen, die de eerste trekken
van het priesterlijk karakter danken aan
Uw scherpe en vaste hand, en die hun
eeuwigdurend merkteeken voortdragen tot
glorie ook van U.
Uw bloedverwanten en onder hen de
genen, die U op aarde het liefst waren, die
hun dankgebed van vóór vijftig jaren nu
weder opnemen en het juichend herhalen
dicht bij God.
Welkom namens ons allen!
Welkom namens hen allen!
Salve!
De Praeses dankt.
Mgr. Taskin dankte prof. de Korte voor
het zoo juist getroffen woord, namens huis
genooten en studenten gesproken.
Dank bracht spr. vervolgens aan den
burgemeester van Warmond, aan de feest
commissie, aan de harmonie, aan de gehééle
bevolking van dit hem reeds vele jaren'
dierbare, dorp.
Dank voor de schoone incomste.
De burgemeester, zeide spr., heeft aan
stonds een snaar aangeroerd, welke een
zeer levendige herinnering bij mij heeft
gewekt. Mgr. herinnerde zich precies en
duidelijk, hoe hij vijftig jaar geleden het
Seminarie heeft verlaten.
Na het afscheid van de professoren, ter
wijl de klokken nog luidden, stapte ik, al
dus spr., door het weiland naar de Leid-
sche Vaart en wandelde naar mijn heeroom
die Pastoor was te Noordwijk. Ik wandel
de daar blij en vele idealen stonden mij
voor den geest, niet denkend, dat ik zoo
dikwijls met de studenten van het Klein
seminarie dien weg zou afleggen en ook
later nog vele malen langs de Leidsche
Vaart zou gaan.
De triomfaal genoemde intocht, hem
heden bereid, beschouwde Mgr. als een
blijk van wederzijdsche genegenheid, voor
hetwelk spr. allen zijn erkentelijkheid be
tuigde, in 't bijzonder den burgemeester.
Hetgeen voor hem heden is gedaan, spruit
voort uit eerbied en achting voor den
priesterstand. Spr. hoopte, dat dit ken
merk de burgerij van Warmond altijd eigen
zou blijven.
Van de oudsten tot de jongsten bracht
Mgr. allen zijn oprechten, hartelijken, vu-
rigen dank voor de hulde hem dezen avond
gebracht.
Een veelstemmig en enthousiast „Lang
zal hij leven!", vervolgt met een „Io vivat,
een „episcopi sanitas" besloot de feeste-
gevuld, en door allen overgenomen met
een „epis copi ssanitas" besloot de feeste
lijke intocht van den gouden Praeses in
zijn wooplaats.
In de kapel van het Theologicum werd
een plschtig Lof gecelebreerd. De Schola
Cantorum, onder leiding van dr. Louis
Kat, voerde na 't Lof uit Psalm 22, „Do-
minus regit me", van J. Vollaerts.
De Bisscnop en de hooge Feesteling wa
ren gezeten in een met paarden bespan
nen rijtuig, dat geëscorteerd werd door
jongens van de K. J. C., fier, deze eere-
taak te mogen vervullen. Twee ruiters
vormden de „achterhoede".
Om de bewoners van Huize „St. Lidwi-
na" in de feestvreugde te laten deelen,
werd een kort omwegje gemaakt door den
tuin van het gesticht.
Op het bordes zaten de bewoners onder
de hoede van de Eerw. Zusters.
Door den Pastoor van Warmond, den
zeereerw. heer A. J. Oudejans, werd Mgr.
Taskin in een hartelijke toespraak geluk-
gewenscht namens de Zusters en namens
de pensionnaires.
De Praeses dankte de Zusters en de pen
sionnaires voor de hulde hem gebracht, de
hoop uitsprekend, dat de laatsten onder
de goede zorgen van de zusters nog vele
jaren van hun schoonen levensavond zou
den genieten. En aangezien de pension
gasten over veel vrijen tijd beschikken,
verzocht spr. hun veel te bidden voor dit
diocees en voor de heiliging van de pries
ters.
