HET GOUDEN PRIESTERFEEST
VAN Z.D.H.
MGR.H.J.M. TASKIN
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1938
29ste Jaargang No. 9107
S)e Ccid&eh^Goti/fca/nt
Telefoon: Redactie 15.
Telefoon: Administratie 935.
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
ZIJN FEEST, EEN FEEST
VOOR ALLEN
Wel schoon is de roeping van 'hem, wien
straks binnen de muren van Warmond's
Seminarie de dankbare hulde van heel
ons Bisdom gelden zal.
Verheven taak! dat gestadig aankwee-
ken van nieuwe krachten voor den Wijn
gaard Gods, waar eigen arbeid reeds zoo
rijken oogst deed rijpen; dat telkens weer
uit 's Heeren kudde, met zooveel zorg ge
weid, het allerbeste kiezen, opdat het Hem
ten offer voor eeuwig worde toegewijd; dat
altoos weer, in jonge priester-harten, nieu
wen geestdrift wekken voor den Christus-
Koning, in Wiens dienst men zelf mocht
voorgaan en vergrijzen.
Voorzeker, al wie den jubel van dit gou
den Priesterfeest gaan deelen, zij mogen
wel verwachten, dat daarbij met den groot
sten nadruk nog eens zal worden gezegd,
hoe het allereerst en meest de aankomende
Priesterschap van ons Seminarie genieten
mocht, van wat binnen die heilige muren,
hun ten zegen, door Monseigneur Taskin
gewerkt werd en gewonnen.
Deze verwachting is rechtmatig. In een
hier volgend artikel zal daaraan dan ook
ten volle worden voldaan.
Ieder echter, die deze 50 jaren in vollen
omvang aan zich voorbij laat trekken, hij
zal een rijker oogst ontdekken dan welke
enkel binnen Warmond's heiligdom mooht
v/orden weggeborgen.
„Apostolatum vestrum veneror. Coro-
nam vestram saluto" „Ik eer uw apostel-
werk en groet uw kroon". Zoo zeggen, bij
dit feest, wij allen priesters en leeken
het den heiligen Paus Leo na (Post
Epist. 51) en daarbij gedenken wij den
schat van zegen, welken het apostolisch
werk van dezen eerbiedwaardigen Feeste
ling over heel het Haarlemsch Bisdom
bracht, al den glans, waarvan zijn nu reeds
gouden Priesterkroon in wijdsten omtrek
lichtte.
Heeft niet het priester-leven van Zijne
Doorluchtige Hoogwaardigheid Monseig
neur H. J. M. .Taskin zich gekenmerkt door
algemeene waarden vooral? Als hij
rusteloos ijverde om a.lles te zijn voor
zijn studenten, ging dan tegelijk zijn in
vloed niet ver èn diep over geheel het Ker
kelijk leven, ook buiten hunnen kring?
Onder het dubbel teeken van dood en
leven is ook hij eens neergeknield om in
zijn vaderstad den 15en Augustus 1888 van
Cods onvolprezen goedheid het H. Priester
schap te aanvaarden. Onder 'het teeken des
doods, want toen werd hij der wereld ge
kruisigd; onder het teeken des levens,
want voor het vergankelijke, dat hij offe
ren mocht, werd hem op dien onvergete-
lijken morgen het onvergankelijke in ruil
gegeven. En uit de kracht van dat dubbel-
heilig teeken is in hem, van den beginne
af, een ontembaar enthousiasme, een niet
te dooven geestdrift gegroeid voor alles,
wat hem dienstig leek, om in heel ons
Roomsche volk het zuiver-Katholiek
denkend en doen te behouden en te ver
sterken.
Het moge dan waar zijn, dat deze vroe
gere Subregent van het Klein-Seminarie
en latere Praesident van het Groot-Semi
narie, bij de d.agelijksche en zoo strenge
behartiging zijner vele plichten, allereerst
zyn toekomstige mede-priesters genieten
deed van zijn lessen, zijn voorbeeld en ge
bed toch stond het vast voor ieder, dat
zijn hoogste toeleg was, over het altijd
wisselend getal zijner leerlingen heen, de
christelijke wereld daarbuiten, kwij
nend in haar godsdienstig leven en altoos
luchtiger in haar levensopvatting, te dwin
gen in meer degelijke, meer uitgesproken
Katholieke richting.
Ja! by het klimmen van zijn jaren, bij
het rijpen zijner kostbare ervaring, scheen
zijn belangstelling voor al wat het open
baar leven te zien gaf eveneens gestadig
te groeien. En dit, terwijl toch de beslo
tenheid van een zóó langdurig Seminarie
leven licht de aanleiding had kunnen wor
den tot een langzame vervreemding van al
datgene juist, wat het meer publieke leven,
'het zoogenaamde praktijks-leven, van onze
Priesters vragen moet.
Zoo kon het gebeuren, dat Warmond's
Praesident niet enkel zich gaf aan de we
tenschappelijke en vooral geestelijke vor
ming zijner Theologanten, maar tegelijker
tijd en immer bereid bleek tot practische
voorlichting van al wie reeds de zielzorg
droegen, op het zich steeds meer ontwikke
lend parochiaal terrein.
Zoo ook was het verklaarbaar, dat hij
niet enkel en wel tot in de kleinste bij
zonderheden het eigen huiselijk com-
muniteits-leven wist te moderniseeren, te
vergemakkelijken, te vervolmaken, maar
tevens met warme en daadwerkelijke be
langstelling volgen bleef al hetgeen op cul
tureel, religieus, paedagogisch, sociaal of
ander gebied, buiten zijn Seminarie, in aan
passing vooral aan dezen nieuwen tijd,
zich ging vormen of ontwikkelen.
Geen wonder dan ook, dat de leidende
figuren er steeds op uit waren den naam
van Monseigneur Taskin, op eenigerlei
wijze althans, te verbinden aan zoo-goed-
als elke nieuwere stichting of beweging;
dat men geen actie of manifestatie, van
meer algemeene beteekenis, ten volle ge
slaagd dorst noemen, indien bij hare open
baring of ontplooiing ook hij, door zijn per
soonlijke deelname of verschijning, daar-
ean niet het waarmerk zijner bijzondere
waardeering hechtte.
Hebben echter eigen aanleg en ijver den
Jubilaris steeds gemakkelijk in deze rich
ting voortgestuwd, zijn naam en persoon
mochten vooral toen aan beteekenis en in
vloed winnen, toen het hoogste Kerkelijk
Gezag, bij herhaling, hem riep tot een of
andere 't zij tijdelijke 't zij meer blij
vende functie in het Centraal Bisschop
pelijk Bestuur. Onschatbaar zijn voor ons
allen, bijzonder voor de meer ingewijden,
de talrijke en gewichtige diensten, welke
hij als Proost van het Hoogw. Kapittel,
meer nog als Vikaris-Kapitularis van het
Bisdom tot twee malen toe aan Haarlem's
Diocees heeft bewezen.
Mag echter, om wille van dit alles, het
g a n s c h e Bisdom op dezen hoog ver
dienstelijken Jubilaris groot gaan, dan
mogen dat zeker heel bijzonder de Katho
lieken van wat wij noemen willen het
„district Leiden". Hier immers mocht
hij, alles wèl geteld, gedurende 55 jaren
worden gerekend onder de meest achtens
waardige bewoners. Wie hem als zoodanig
met goud zou willen kronen, komt heden
reeds een lustrum te laat!
Daarom!.... hier vooral in Leiden en
omgeving, hier steken wij allen, van wo
ning en van torenspits, op 15 Augustus a.s.
den feestvlag met zijn Roomschen wimpel
uit. Hier vooral leeft dankbaarheid, nu
naar het woord der H. Schrift van hem ge
zegd mag worden: „God heeft hem gesterkt
en tot in zijn ouderdom zijn hem de
krachten gebleven". (Eccl. 46, 11). Hier
vooral zal worden gebeden, dat hij in
's Heeren huis geplant nog tal van jaren
zijn overvloedige vrucht moog' geven (Ps.
91, 14) en dat God hem schenke het eigen
50-jarig priesterleven te blijven vermenig
vuldigen in telkens nieuwe, door hem zelf
geleide Priesters. Zij immers zullen altoos
blijven zijn „Gaudium et Corona", zijn
heiligste blijdschap en kostbaarste kroon.
L. WESTERWOUDT pr.
Noord wij kerb out.
DE PRAESES GOUDEN
PRIESTERJUBILARIS
In den gouden gloed van zijn avondzon
staat het leven van den Praeses van War
mond. Van een avondzon, die vol nog van
helder zomerlicht het levenslandschap,
waarover zij haar stralen uitzendt, in zijn
kleurige, rijk afgewisselde schoonheden
overstraalt. Op dezen feestdag van Maria
Hemelvaart viert Monseigneur Praeses
Taskin zijn vijftigjarig priesterfeest en hon
derden priesters verheugen zich met hem
mee.
Zeer moeilijk is het om dit prachtige, rijk
gevarieerde priesterleven van een halve
eeuw in al zijn schakeeringen te overzien,
ondoenijk het in al zijn variaties te beschrij
ven. Een halve eeuw van heel werk.
Wat al gewichtige functies heeft deze
veelzijdige gouden jubilaris, ridder van
Oranje Nasau, ridder van den Nederland-
schen Leeuw, door den Paus al sinds jaren
met de hoogste kerkelijke eere onderschei
den, in zijn vijftig priester jaren niet ver
vuld.
Kapelaan in een kiesche stelling, leeraar
er. subregent van het klein-seminarie „Ha-
geveld", hoogleeraar in de moraal, kanun
nik en proost van het Haarlemsche kapittel,
voorzitter der Haarlemsche liturgische com
missie, officier van justitie bij de kerke
lijke rechtbank, examinator der priester
examens, kapittelvicaris en bestuurder van
het Bisdom Haarlem bij vacature van den
bisschoppelijken zetel tot twee malen toe,
visitator van vele religieuze communiteiten
en vooral Praeses van het Groot-Seminarie
te Warmond.
De opsomming alleen reeds dezer func
ties, die waarschijnlijk niet compleet is. zal
een ieder, die ze leest, van de veelzijdig
heid van dit priesterleven en den rijkdom
in verdiensten bij dit gouden jubilé over
tuigen.
Een ieder evenwel, die dit leven kent,
weet het ook: het middenstuk, het hoofd
thema van deze halve eeuw van priester
lijken arbeid is het presidentschap van
Haarlemsch Groot-Seminarie te Warmond.
Wie dezen gouden jubilaris kent en wie
kent hem niet kent hem als „De Praeses"
en noemt hem zoo. Van de vijftig jaren van
priesterschap, welke Gods gunst op dezen
dag voor dezen gouden jubilaris vol maakt,
zijn het er ruim twee-en-dertig, gedurende
welke de Praeses het bestuur van het War-
mandsche groot-seminarie heeft uitge
oefend. Een feit wel eenig in de geschie
denis. Drie opeenvolgende Bisschoppen van
Haarlem's diocees benoemden of bevestig
den hem in deze voor het bisdom zoo onbe
rekenbaar belangrijke functie. Geen won
der dan ook, dat van al degenen, die de
Praeses in 1906, het jaar zijner ambtsaan
vaarding, in het seminarie aantrof, nie
mand meer daar aanwezig is. Hij alleen is
gebleven. Zoo is het zijn naam geworden
onder priesters en onder leeken: De Prae
ses.
En aan hem als „De Praeses" willen wij
op dit zijn gouden priesterfeest met zoo
vele anderen gaarne een woord van hulde,
dat van zelf ook een woord van dank is, uit
het hart neerschrijven.
Ieder toch, die hem in 1906 als Praeses
van Warmond zijn ambt heeft zien aan
vaarden en beginnen en die zijn ambtsver
vulling gedurende een deel van de 32 ja
ren met eigen oogen van nabij heeft aan
schouwd, moet wel met eerlijke bewonde
ring en oprechten eerbied naar dezen stoe-
ren priester en zijn priesterlijk werk op
zien.
Hoe delicaat was zijn komst, hoe moei
lijk was het begin van zijn presidentschap
doch met welk een volkomen inzet van de
krachtige constitutie van zijn geest en
lichaam beide heeft hij zijn ambt opgeno
men en vast gegrepen. En wij weten het
allen, wat hij vast greep, dat hield hij ook
vast. Nooit is er een deel van zijn zware
en verantwoordelijke plichten uit zijn ster
ke vuist losgekomen of aan zjjn vasten
greep ontglipt. Met een strak getrokken
vastheid van wil, met een onverzettelijke
en nooit versagende sterkte van geest, met
een eerbiedafdwingende volharding heeft
hij de plichten van zijn ambt als Praeses
van jaar tot jaar, van dag tot dag, van
het vroege morgenuur tot het late daguur
stiptelijk en onberispelijk vervuld.
Ieder onderdeel van zijn taak had steeds
zijn volle zorg.
Het materieele innerlijk en uiterlijk van
het huis, waar bij zijn komst de patentolie
lamp nog flakkerde en spetterde, heeft hij
geheel van aanzien doen veranderen en ge
moderniseerd. Hoe interessant zou het zijn,
als wij nog eens een moment het oude huis
konden zien en het vergelijken met wat
het geworden is. Een oude gerimpelde en
verschrompelde grootmoeder was het en nu
staat het daar als een frissche, fleurige mo
dern gekleede jongedochter van dezen
tijd.
Doch de groote glorie van deze ambts
vervulling ligt niet zoozeer op het stoffe
lijke gebied. Niet de moderniseering van
het gebouw, de staag voortgezette ver
fraaiing van de kapel, de bouw of inrich
ting van college- c-n ontspanningszalen,
aanleg van plantages of sportterreinen, van
lichtinstallatie, bakkerij of keukengerei,
van betegeling of toepassing van moderne
Adv. en Aboon.-tarieven zie peg. A,
Giro 103003. Postbus 1L
Wegens het Feest van Onze
L. Vr. Ten Hemelopneming
zal de Leidsche Courant
Maandag a.s. niet verschijnen.
DE DIRECTIE.
techniek in en om en aan t' huis, neen dit
alles, hoe goed verzorgd dan ook, is onder
geschikt geweest en als bijkomstig gere
kend by het eigenlijke, het hoofdwerk van
een Praeses van een groot-seminarie: de
vorming en opvoeding van jonge mannen
tot geschikte priesters in een moderne we
reld.
Op dit terrein heeft deze gouden pries
terjubilaris zijn groote verdiensten gehaald,
cp dit veld heeft hij zijn triomfen voor de
Kerk en voor Jezus Christus bevochten en
gewonnen. Verreweg de meesten der Haar
lemsche priesters en de jongeren allen zijn
opgeleid en gevormd door dezen Praeses,
patriarchaal in jaren en verdiensten, maar
sterk nog van lijf en jong van geest en
hart.
Hoe straalt als een klare ster het voor
beeld van zijn nooit verslapte stiptheid in
de stage vervulling van zijn plicht voor het
gezicht van alle priesters, wier Praeses hU
is geweest. Door dit licht alleen reeds is
zijn invloed op de levensopvatting en
plichtsvervulling van de honderden pries
ters van Haarlem's bisdom niet licht te
overschatten. Als een luid klinkende waar
schuwing tegen sleur en verslapping in de
vervulling van het opgedragen werk, als
een steeds opstuwende drang om de begon
nen taak vast te houden en fier met vol
harding door te zetten, zoo is het leven van
den nu gouden Priester geworden voor hon
derden andere priesters van ons bisdom.
Het alternatief, dat over den Praeses on
bewust in een geest der studenten leefde
was dit: trouw en op tijd voor uw taak of
dood.
Eénmtal :n de ruim 32 jaren van zijn
presidentschap is het voorgekomen, dat de
jubilaris niet op de gewone minuut in de
kapel verscheen om voor de studenten de
dagelijksche meditatie te doen en de H. Mis
te lezen. Toen het morgengebed buiten zijn
tegenwoordigheid was beëindigd en hij nog
niet was verschenen, ontstond onder de
studenten een merkwaardige stilte en span
ning. Hier tn daar werd gefluisterd: Dot
wordt een Missa „Requiem". Slechts
ééne verklaring van zijn afwezigheid scheen
mogelijk: de Praeses moest wel dood op
zijn bed liggen. Na eenige oogenblikken
deed zijn forsch binnentreden een geruisch
van ontspanning door de rijen der studen
ten gaan. Ziedaar den man getypeerd: dood
of trouw en stipt bij zijn plich't en trouw
tot den dood.
Daarbij niettemin geen geestelijke rheu-
matïek, geen onredelijke, starre vasthou
dendheid aan wat eenmaal is, geen opgeslo
tenheid binnen de enge grenzen van het
eenmaal meenomen standDunt. Iedere ver
nieuwing, welke een verbetering, op welk
terrein dan ook, wezen kon, was hem wel
kom. Hoe bt luisterde hij ieder nieuw ge
luid over opvoeding, vorming, wetenschap
of zielzorg ook buiten het seminarie. En
wanneer een herziening of aanvulling der
geldende opvatting of der ideeën op eenig
terrein, grenzende aan dat der practische
zielzorg, noodig of nuttig scheen, hoe gaar
ne noodigde hij dan de best georiënteerden
op dit gebied uit, om zijn studenten daar
mede bekend te maken en voor te lichten.
Heeft hij door deze voortdurende stuwing
naar het betere en het beste o.a. niet de
uitvoering van den Gregoriaanschen zang
en der liturgische plechtigheden in het se
minarie tot een model gemaakt voor het
gansche bisdom!
En aldus heeft hij als een wakkere kapi
tein zijn volgeladen schip steeds in den
juisten koers op doen stoomen en kostbare
ladingen binnen gebracht. Krachtig, snel en
rechtuit.
Ik zal u zegenen en Ik zal uw nage
slacht maken talrijk als de sterren des he
mels, sprak God tot Abraham. Aan deze
woorden mogen wij denken op dit jubel
feest. De geestelijke zonen van dezen in
dubbelen zin gouden priester zijn bij hon
derden als priesters over het bisdom Haar
lem verspreid en zij allen dragen de her
innering van zijn voorbeeldige plichtsge
trouwheid, van zijn gaaf voorbeeld en van
zijn benijdenswaardige volharding bij den
opgelegóen arbeid als een helder licht in
het geheugen met zich mede. Onder dat
licht zien zij, hoe zij moeten facere et do-
cere, doen en onderrichten en daarbij nooit
versagen. Zoo was zijn leven als een zon,
waaruit honderden kleurige sterren zijn ge
vloeid en verspreid.
En nu, wij weten het: de dood is een al-
leenheerscher, een dictator. Ware het niet
aldus, hij zou geen kans krijgen dezen ster
ken man te verslaan, te overwinnen en
neer te leggen. Intusschen staat het vast,
dat Hij, die ook den dood heeft overwon
nen, de Hoogepriester, dezen priester in het
Hart draagt en dat Hij hem als vooi^ecldi-
gen priestervormer van groot formaat een
maal zal zetten in het schitterende glorie-
licht.
Hij leve hoog: „De Praeses".
FOTO VAN DEN HOOGWAARDIGEN
JUBILARIS KORT NA DIENS
PRIESTERWIJDING.
J. H. VISSER.
Wateringen.
