Eerstelingen-offers in de omgeving
MAANDAG 18 JULI 1938
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 8
Jeugdige priesters te Zoetermeer en te
Zoeterwoude
Father Duyvesteyn temidden van bloedverwanten en geestelijkheid na het opdra
gen van de eerste plechtige H. Mis, te Zoetermeer. Van 1. naar r.: de weleerw. her
ren Van Leeuwen, Steur, Heynen. de neomyist met ouders, pastoor Leusen en
pater Arkestein.
TE ZOETERWOUDE.
Zoo is er weer een heerlijk priesterfeest
gevierd in de oude Sint Jans-Parochie, een
feest bij de Wijding van een jong Priester
zooals wij er reeds vijftien mochten be
leven, met een viering en jubel die steeds
hartelijker, steeds spontaner gaat worden.
Onder de 46 Wijdelingen, die door de
handoplegging van den Kardinaal-Aarts
bisschop Mgr. A, Hinsley op Zaterdag 9
Juli in de Westminster-Kathedraal te Lon
den de H. Priesterwijding ontvingen, was
ook een zoon van de Sint Jans-Parochie, de
weleerw. Father Johannes Vaneman van
het St. Joseph-College te Mill Hill.
Met groote belangstelling hebben de pa
rochianen deze groote gebeurtenis van
verre gevolgd; de tocht van de ouders van
een Neomyst naar Londen was het gesprek
van den dag.... met spanning werd de
benoeming tegemoet gezien, en de groote
vraag was op aller lippen: „zal Father Va
neman naar de Missie gaan?"
Maandag reeds kwam de tijding, de be
noeming tot hoogere studie te Londen,
waaraan de verwachting werd geknoopt, dat
deze studie toch een opdracht tot werken
in de Missie tot gevolg zal hebben.
Na de terugkomst uit Mill-Hill volgde
een bezoek aan een klooster waar de Zus
ters mochten deelen in de vreugde van die
ééne Zuster, wier jarenlange gebeden thans
verhoord warende zoon van haar
broeder weer te zien als Priester en hem
de H. Mis te zien opdragen in de kleine
kloosterkapel.
Daarna ging de Neomyst naar zijn groot
vader in Rijpwetering, om ook daar geluk
to brengen, geluk, zooals de oude man nog
niet beleefde in zijn heele lange leven.
De dagen waren voorbij gevlogen en op
den eersten Zaterdag na den wijdingsdag
ging de Neomyst naar de Zuidbuurt, naar
de kerk, waaronder de schaduw van
den toren het ouderhuis staat van het ge
zin van vijftien kinderen, waarvan de oud
ste nu aan den dienst van God is gewijd.
Was het wonder, dat alle menschen Za
terdagavond vroeg klaar waren met het
werk, ongewoon vroeg, want te half zeven
was bijna niemand meer in werkkleeding
te zien.
Aan den Schoutenbrug werd de rij van
auto's, waarin de Neomyst met zijn familie
was afgehaald, opgewacht door de Sint
Jansfanfare en de jeugdorganisaties.
Het feest was met de meeste zorg voor
bereid door de R. K. Propagandaclub „St.
Paulus" en door de propagandisten was ook
de leiding in handen genomen.
De baljuw van de Kruisvaart, de heer
C. Pieterse, sprak den Neomyst toe als
volgt:
Het is voor mij een groote vreugde om
hier, op de grens van uwe parochie, U na
mens alle Kath. Jeugdvereenigingen van
Zoeterwoude het eerste welkom te mogen
heeten.
Wij zijn hier gekomen om uiting te geven
aan de gevoelens, waarmee de Katholieke
jeugd van Zoeterwoude bezield is, wan
neer zij staat tegenover een priester en
vooral tegenover een priester uit het eigen
volk.
Wxj zijn verheugd, omdat God een van
onzer broeders tot die verheven waardig
heid geroepen heeft.
Aanvaard dan onze welgemeende geluk-
wenschen; moge uw px-iesterschap niet al
leen U zelf en de Uwen tot zegen strek
ken, maar zijn wat gij U tot ideaal gesteld
hebt: heilzaam en zegenrijk voor de ge-
heele menschheid.
Toen zette de stoet zich in beweging, de
kleurige vlaggen wapperend in den wind,
in frisch marsch-tempo op de muziek van
de Fanfare. Reeds van verre klonken uit
den hoogen toren de beierende klokken in
de toonzetting van een machtig „Credo".
Van alle huizen wapperde de driekleur
met pauselijke wimpel en aan de biug voor
het ouderlijke huis was een mooie decora
tieve versiering aangebracht door de
buren, met een groot schild „Hulde aan
den Neomyst". In het groen van de
boomen voor het huis prijkte in reusachtige
witte letters „Welkom".
Voor de kerk werd onder de véle men
schen een pad vrijgehouden door een dub
bele' haag van lieve kinderen als witte
bruidjes vanaf de plaats waar de auto
stilhield tot aan den hoofdingang van de
kerk, waar de hoogeerw. heer C. M. Jonck-
bloedt, deken van Zoeterwoude, den pries
terzoon van zijn parochie opwachtte.
Zóó ging de Neomyst naar de kerk en
de kinderen wuifden zoo hoog zij konden
met hunne schoone bloemen.Er kwam
een diepe stilte onder de menschen....
aller pogen volgden den jongen Priester,
zijn ouders, broeders en zusters en de har
telijke begroeting door den Deken.
De spanning werd gebroken door het in
zetten van het welkomstlied op de melo
die van het Euch. Congreslied en toen dit
was uitgezongen, sprak de Deken.
Toespraak van den Deken.
Wees welkom, jeugdige Priester, nu gij
voor het eerst na uwe H. Wijding naar uw
oude parochiekerk zijt weergekeerd.
De versieringen en de hartelijke wijze,
waarop uwe komst is begroet, getuigen van
de blijdschap, dat er wederom een zoon
van de parochie tot het Priesterschap is
verheven.
Ongetwijfeld zullen vele indrukken op
dit oogenblik U beheerschen, nu gij weder
terugkeert naar de plaats waar U voor een
paar tientallen van jaren tot gewoon lid
van de H. Kerk tot het mystieke lichaam
van Christus zijt ingeleid, in deze kerk,
waar gij nu wordt ingeleid als Priester van
God.
In deze kerk werd gij door de zalving
van den Bisschop tot strijder van God,
mocht gij door de H. Communie uwen God-
delijken Meester ontvangen en morgen zal
door de verheven waardigheidvan het H.
Priesterschap bij het uitspreken van de
wóórden van de consecratie Christus ne
derdalen in uwe handen, zult gij de Hemel-
sche Spijze mogen uitreiken.
Hier was het ongetwijfeld, dat de stem
van God vernomen werd, die U geroepen
heeft tot het H. Priesterschap om U, meer
dan anderen nog, onder de kruisbanier te
scharen; hier was het, dat U gehoor ge
geven hebt aan de roepstem van God.
Wij loven en prijzen God met blijdschap,
r,u weder een zoon van de parochie tot
priester is geroepen, wij bidden dat Gods
zegen zal blijven rusten.
Dan vraagt de Deken aan den Neomyst
in de Memento's steeds de parochie te wil
len blijven gedenken, te bidden, dat het
volk steeds het geloof zal bewaren, dat
r.og veel roepingen zullen volgen en ten
slotte vroeg spr. nu voor de eerste maal
den priesterzegen te willen geven.
Allen knielen neer; in den stillen avond
klinkt het: „Benedicat", Zegene U de al
machtige God, de Vader en de Zoon en de
H. Geestallen slaan een kruis en be
antwoorden krachtig: Amen.
De bruidjes gaan vooruit, strooiende een
wit pad tot voor het Pi'iesterkoor en tus-
schen de witte rijen van wel honderd bruid
jes gaat de Neomyst naar het altaar.
Het orgel staat open in alle registers voor
het jubelende „Laudate". Looft den Heer,
zingt het koor en de kerk stroomt vol
alsof het Paaschmorgen is.
De gi-oote lichten worden ontstoken en
overal waar men ziet prijken honderden
witte lelies, als een smaakvolle bloemver-
siering aangebracht door den bloemist
N. Vink.
Overal bloemen.op het altaar, op de
piëdestals en in de vensternissen van het
groote koor, aan de pilaren en kolommen,
overal bloemen, witte lelies in fijn en
frisch groene contouren.
Het werd feest in aller harten, want
schoon was het huis des Heeren versierd,
feest was het, zóó schoon, als alleen maar
een kerkelijk feest kan zijn.
Aan het Altaar bracht de Neomyst Lof
aan God, daarbij geassisteerd door den wel
eerwaarden heer A. Duivenstijn als diaken
en den eerw. heer G. Gussenhoven als sub
diaken.
Zondagmorgen te tien uur was elke
plaats in de kerk bezet, toen de Neomyst
in plechtige rondgang alle aanwezigen
door de zielereinigende kracht van het wij
water voorbereidde tot het eerste H. Mis
offer.
Bij het H. Misoffer werd de Neomyst ge
assisteerd door den hoogeerw. heer C. M.
Jonckbloedt als Pi-esbyter-assistens, den
weleerw. heer A. Duivenstijn als diaken
en den eerw. heer G. Gussenhoven, van de
Congregatie van Mill Hill, als sub-diaken.
De lagere functies werden vervuld door
priesterstudenten, waaronder een broer
van den Neomyst.
In het priesterkoor had ook plaats ge
nomen de zeereerw. heer dr. W. van Hees,
prior van het Kruisheerenklooster en de
weleerw. heer L. v. Teylingen, kapelaan
te Den Haag.
Het zangkoor voerde, zeer verdienstelijk,
onder leiding van den heer C. H. de Boer,
een door Hub. Cuypers gecomponeerde Mis
uit.
Na het Evangelie besteeg de weleerw
heer J. van Dael, oud-kapelaan der pa
rochie, thans te Amsterdam (Willibrordus
buiten de Veste) de kansel voor net uit
spreken van de feestpredicatie.
Zijneerw. had tot tekst gekozen: „Mise-
reor super turbam", „Ik heb medelijden
met de schare", uit het Evangelie van dezen
Zondag.
In deze predicatie ontvouwde de gewijde
spreker de gedachte zooals Christus mede
lijden met de schare had, zoo heeft de
Priester, die in den plaats van Christus
staat, ook deernis en liefde voor het volk.
De Priester is in 't eeuwig Priesterschap
van Christus opgenomen. Christus bracht
het Goddelijk leven, ook de priester brengt
de menschen tot God. Dit is de taak van
den priester.
Als de beschouwingen van deze predica
tie verder gaan en komen aan de helden
moed en de offergeest die van den pries
ter worden gevraagd, als de gewijde rede
naar spreekt van een jongen Priester die
gaat offeren, nü met zijn Ouders, als hij
even maar de offers beschrijft die van den
jongen Priester, door de schelding, van
de ouders gevraagd zal worden, wordt het
menigeen te machtig.
De predikant legde aan zijn toehoorders
epen het eeuwig Priesterschap van Chris
tus, waarbij de historie van het Priester
schap in Zoeterwoude mee spreekt. Op 6
April van het volgend jaar zal het 300 jaar
geleden zijn dat Martinus van der Velden,
de eerste Pastoor na de Hervorming, aan de
wonden, hem bij het opdragen van de H.
Mis toegebracht, is overleden.
Dit voorbeeld van offergeest van dezen
eersten priester van Zoeterwoude, moge U
een voorbeeld zijn, aldus spr., als een licht
op de kandelaar bij den strijd tegen ont
moedigingen in uw verder priesterleven.
De predicatie had een diepen indruk na
gelaten; de groote beteekenis van de groote
macht van den priester was nog meer dui
delijk geworden en bij de consecratie en
vooral bij de uitreiking van der H. Com
munie was de aandacht van de geloovigen
voor den Neomyst onafgebroken; treffend
was het de beide communiebanken bijna
geheel bezet te zien door de ouders, broe
ders en zusters van den Neomist en al
öuurde de plechtigheden meer dan twee
uren lang, toch was de bijwoning als één
schoon moment.
Na de H. Mis zong het zangkoor de
Priestercantate voor driestemmig mannen
koor met soli van L. A. Dobbelsteen pr.
Te twee uur werd door den Neomyst
een Plechtig Lof gecelebreerd met assisten
tie van kapelaan van Dael en den eerw.
beer G. Gussenhoven.
'Nu sprak de eerw. Neomyst de geloo
vigen van den kansel toe, als een drang
tot openlijke uiting van dankbaarheid
jegens God en jegens de parochianen.
In een schoone beschouwing over het H.
Priesterschap en zijn uitverkiezing herin
nerde spr. aan het woord van Paus Pius XI:
Wie een priester helpt vormen, wint een
voorspreker aan het Altaar.
Dankbaar getuigde de Neomyst, dat de
parochianen zoo goed door gebed en offers
geholpen hadden aan zijn vorming tot
priester en hij beloofde naar de Pauselijke
belofte steeds hunne voorspreker te zijn
aan het Altaar.
Na het Lof was de receptie in het Graal-
Iruis, dat door de Graalleden geheel waar
dig was gemaakt tot deze ontvangst. De
voorzitter van de Propagandaclub over
handigde daai'bij een feestgave; het rijke
saldo dat na de kosten voor versiering enz.
was overgebleven van de collecte onder
de parochianen.
Vele oud-parochianen waren naar de re
ceptie gekomen en ook de edelachtb. heer
H. J. J. A. Smeets, burgemeester van Zoe
terwoude, kwam de Neomyst en familie
gelukwenschen.
Het Bestuur van de Hanze kwam aan
het einde, waarbij de voorzitter, de heer
Joh. Vlasveld, een hartelijk woord van ge-
lukwensch sprak. Spr. gaf daarbij de ver
zekering, dat de leden van de R. K. Mid-
denstandsvereeniging het als een hooge
ter hadden beschouwd, dat een zoon van
een middenstander, van een bondsbroeder,
tot de hooge waardigheid van het H. Pries
terschap was verheven en dat de midden
standers met hunne gezinsleden een stof
felijk bewijs van groot medeleven hebben
willen gevx, waarvan de overhandiging
van een mooi geldbedrag het schoon bewijs
was.
Kapelaan Duivenstijn, als voorzitter van
dc St. Jansfanfare, sprak den Neomist toe,
nadat de huldiging van muziekgeschal zich
gevoegd had bij de vele oraties.
Het feest werd door de familie in het Pa
tronaatsgebouw intiem voortgezet, het feest
van priesterwijding is voorbij en geluk
kiger komen in de volgende jaren nog
vele, zeer vele van deze heerlijke feesten,
want het aantal priesterstudenten is nog
groot en groeit nog steeds.
TE ZOETERMEER.
Er was geen bonte stoet, gelijk in het
naburige Zoeterwoude, om den priester
zoon van de St. Nicolaas-parochie te ver
welkomen, doch het sprakelooze welkom,
dat hem werd toegeroepen door de vlag-
gentooi voor het ouderlijk huis aan den
Middelweg, was welsprekend genoeg
en niet minder hartelijk.
Het was de klok, die als openbare ver
tolker van de feestvreugde, met bronzen
tong aan het dorp en de diepe polders
mededeeling deed, dat de parochie van Zoe
termeer een nieuwe priester had voortge
bracht. In dichte drommen togen de ge
loovigen gisterenmorgen naar de kerk, om
getuige te zijn van de eerste plechtige
H. Mis, die de weleerw. father D. C. Dui-
vesteijn ging opdragen te midden van al
degenen, die hem dierbaar waren.
Werd, wegens de plaatselijke omstan
digheden, afgezien van uiterlijke luist ei',
des te schooner en feestelijker was het in
terieur der kerk versierd.
■Alleeën van breed-uitwaaiende palmen
liepen omhoog van de communiebank tot
boven het altaar, waar zij, tezamen
komend, een overhuiving vormden van
wuivend groen.
Het groen van de palm-versiering was
opgefleurd met rozen en anjelieren in
witte en roode tinten en met het geflonker
van kaarsen, die, als een guirlande van
licht opsteeg aan weerszijden van het al
taar.
Het altaar zelf was georneerd met witte
lelies.
Toen het plechtig oogenblik was aange
broken, dat de pasgewijde priester zijn in
trede in de kerk zou doen, schaarden zich
van weerszijden van het middenpad een
lange rij van blanke bruidjes, die met palm
takken in de hand een levende eereboog
vormden, onder welke door father Duive-
steijn het priesterkoor tegemoet ging.
Tijdens deze blijde incomste werd hem
door de geloovigen, één van zin en één
van harte, een welkomstlied toegezongen,
waarna het zangkoor het „Veni Creator"
aanhief.
De neomyst werd bij het opdragen van
zijn eerste plechtige H. Mis geassisteerd
door den zeei'eerw. heer A. Leusen als
presbyter assistens, door den zeereerw.
pater Monulphus Arkestein uit Velp O.
Cap., als diaken, door den weleerw. heer
Van Leeuwen uit Wassenaar als sub
diaken en door den weleerw. father C. Juf-
fermans, missionaris van Mill Hill, tot voor
kort leeraar aan het St. Bonifacius-college
te Hoorn, als ceremoniarius.
Door het zangkoor onder leiding van den
heer Jac. Sebel en door een jongenskoor,
gedirigeerd door kapelaan Steur, weid zeer
verdienstelijk uitgevoerd de Mis ter eere
van de H. Drievuldigheid van Hubert
Cuypers.
De feestpreek werd gehouden door den
zeereerw. heer H. J. M. Heijnen, regent van
de Kweekschool te Beverwijk, vroeger
kapelaan te Zoetermeer.
Laten wij ons niet blind staren
op de fouten der priesters.
De predikant had zijn tekst gekozen uit
den brief van St. Paulus aan Timotheus:
„Wees niet zorgeloos met de genade, die
gij bezit, die u gegeven is krachtens de pro
fetie onder handoplegging van de pries
terschaar".
Wijzend op het goddelijke en menschelij-
ke in Christus' Kerk zeide spr., dat wij ge
makkelijk het menschel ij ke zien, doch op
den duur moeilijk het goddelijke. De Kerk
komt voor ons te staan in een veelal tè
menschelijke verschijning: de geloovigen
blijken niet zóó heilig .en de priesters niet
zóó ideaal, als Christus zich gewenscht
had.
Jammer is het, dat niet alle geloovigen in
de gelegenheid zijn over Christus' Kerk te
studeeren. Zoo weinig kennis heeft men
over 't algemeen van Christus' Kerk en ge
loof op de school geleerd, een beetje bij
gehouden in de kerk. Wat men langzamer
hand aan geloofskennis overhoudt is zoo
weinig en dikwijls zoo scheef. Indien wij
meer konden studeeren, zouden wij Chris
tus' Bruid steeds hooger voor ons op zien
rijzen wonderbaar, om in extase over
te raken, de Kei'k, ondanks het menschelij
ke in haar, triomfeerend over de eeuwen,
over de dwaze ideeën en dwalende theo
rieën.
Een van de voornaamste instellingen van
de Kerk, het Priesterschap, draagt evenzeer
het tweeledig karakter van goddelijkheid
en menschelijkheid.
De priesters zijn ook menschen, wij zien
hun fouten, helaas wel eens groote fouten.
Wij, kleine menschen, die het goddelijke
in de Kerk niet meer zien, staren ons blind
op de fouten van Christus' priesterschaar.
Doch evenzeer wonderbaar als de Kerk,
is het Priesterschap. Als wij een groot ge
loof hebben, zien wij het goddelijke in het
priesterschap. Als wij écht christen zijn,
kijken wij an groothartigheid heen over het
klein-menschelijk gedoe.
Het is een eer èn voor de priesters èn
voor de geloovigen, dat aan de priesters
hooge eischen worden gesteld. De geloovi
gen zien niet graag fouten in hun priesters
het ergert hen. En toch als zij geloof
hebben, is de ergernis zoo groot niet. Wie
zich zoo ergert aan de fouten van de pries
ters, dat hij eraan te gronde gaat, had geen
geloof en was zelf geen goed christen. Hoe
beter geloof, hoe minder ergernis over de
fouten van de priesters. Als wij ons blind
staren op de tekortkomingen van de pries
ters wat zijn wij dan kleingeloovige
menschen, wat ontbreekt ons dan zelve veel.
Eigenlijk moest ieder Christen zwijgen over
deze fouten, omdat, erover sprekende, wij
toonen zelf niet te zijn, zooals Christus het
heeft gewild. De priester, in zijn goddelijke
zending, gezalfd en gezegend door Chris
tus, staat boven den mènsch. Als wij door
de menschelijke kleinheid heen, de godde
lijke zending van den priester zien, zullen
wij begrijpen, welke een ontzaglijke wel
daad het priesterschap is. Waar ter wereld
vindt men een geloof of geloofsovertuiging,
zoo goed verzorgd? Waar ter wereld vindt
men een samenleving, zoo prachtig geleid
door bekwame en geleerde menschen?
De priester begeleidt ons door het le
ven, van het begin tot aan het einde. Bo
venal echter is de priester degene, die het
dagelij ksche offer Christus' Calvarie-
offer brengt aan den Vader.
Als wij den priester als de plaatsvervan
ger van Christus zien, zullen wij met de
gi-oote wijde mantel van eigen Christendom
en naastenliefde bedekken, wat wij men-
schelijk bevonden in den priester.
Een heerlijk feest, prees de predikant,
dezen moi'gen, nu een priester, voortgeko
men uit ons midden, het H. Offer gaat op
dragen. Spr. vermaande de geloovigen met
de tekstwoorden: „Weest niet zorgeloos.."
Begeleidt dezen priester in zijn leven met
uw gebed. Weest vol eerbied jegens de
priesters, opdat deze parochie niet onwaar
dig moge bevonden worden, priesters voort
te brengen.
Een gelukwensch richtte spr. tot de
ouders van den neomyst, die zooveel zor
gen hebben gehad, om dezen heerlijken dag
te kunnen beleven.
De geloovigen wekte de predikant op,
zich te vereenigen met den jonggewijden
priester in het H. Offereen offer van
onze dankbaarheid en enthousiasme, om
dat vandaag meer dan ooit blijkt, hoe
prachtig en luisterrijk de Kerk en mét Haar
het Priesterschap voor ons oprijst.
Na deze predikatie werd het Dankoffer
voortgezet met alle luister der liturgie.
De plechtigheid werd besloten met de
priester-cantate van pater Haagh C.ss.R,,
welke cantate met ware feestvreugde werd
uitgevoerd.
De parochie zou geen St. Nicolaas tot be
schermheer hebben, indien men vergeten
zou den feesteling geschenken aan te bie
den.
Daartoe bestond gelegenheid bij de re
ceptie, welke 's middags in de Bewaar
school gehouden werd.
Aanbieding van het parochie
geschenk.
Pastoor Leusen hield een toespraak,
waarin hij Father Duyvestein hartelijk ge-
lukwenschte met dezen dag. Als geschenk
van de parochie boodt zijn eerw. een volle
dig toegeruste missiekoffer, benevens 6
kasuifels, 2 koorkappen, en 1 velum aan. Er
waren nog enkele andere cadeaux, door pa
rochianen gegeven, waaronder een ciborie,
een kelk, een kazuifel, een missaal en de
zevendeelige catechismus van Potters. Na
deze huldiging voerde een dameskoor van
den Missienaaikring een mooie cantate uit,
op orgel begeleid door den heer Hagen uit
Veur, organist der St. Martinuskerk te
Voorburg.
De receptie was zeer druk bezocht.
Des avonds te 7.30 uur werd een plechtig
Lof gecelebreerd. Onder het Lof bracht het
zangkoor verschillende meerstemmige ge
zangen ten gehoore, terwijl na het Lof een
cantate weid uitgevoerd.
Father Duyvesteyn besloot het plechtig
Lof met het geven van den zegen.
Wie z'n omzet
wi( verineeren,
moet adverteeren!
