5PORT
5PEL
De Olympische Dag was
druk bezocht
Prins Bernhard gaf van zijn belang
stelling blijk.
Het Ned. Indisch
tegenpartij voor
elftal was geen
de Oranjeploeg
MAANDAG 27 JUNI 1938
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
Buvoeosel
Osendarp, luit. de Bruine
en Loaiti winnaars bij
de persoonlijke nummers
De Olympische dag is ook dit jaar uit
nemend geslaagd. Van half twee tot zes
uur werd in het stadion te Amsterdam,
waar meer dan 45.000 toeschouwers aan
wezig waren, een programma afgewerkt,
dat boeide door variatie en goede sport.
Organisatorisch ontbrak er, hoe kan het
anders onder leiding van Karei Lotsy,
weinig of niets aan. De weersomstandig
heden lieten niets te wenschen over en de
dichtbevolkte tribunes boden met haar
talrijke in zomertoiletjes gestoken dames
een fleurigen opgewekten aanblik.
Een bijzondere noot werd aan dezen dag
verleend door de aanwezigheid van Prins
Bernhard. Z. K. H. kwam kort voor den
aanvang van den voetbalwedstrijd Neder-
land-Nederlandsch Indië en bleef verder
tot het slot, waarbij de prins, een paarden
liefhebber bij uitstek, vooral het spring
concours van de Nederlandsche en Indi
sche ruiters, met groote interesse volgde.
Voor den aanvang van de tweede helft
van den voetbalwedstrijd had de prins
zich op het beton van de wielerbaan voor
de eeretribune, de spelers van beide ploe
gen laten voorstellen. Z. K. H. onderhield
zich vervolgens enkele oogenblikken met
de beide aanvoerders van de elftallen, in
een prettig ongedwongen samenzijn.
Het programma opende ditmaal met een
massademonstratie van ongeveer 1600
tunrsters van K.N.G.V. vereenigingen uit
Noord-Holland. Toen de meisjes in haar
kleurige kleedij op het groene veld ston
den opgesteld en de muziek de K.L.M.-
marsch liet hooren ontwikkelde zich voor
de tienduizenden toeschouwers een prach
tig tafreel van harmonische bewegingen,
vrije oefeningen in modernen stijl, wel
ke zonder fouten werden uitgevoerd. Hier
was nu eens niet het individu aap het
woord, maar werd het publiek onthaald
op een massa demonstratie, welke zoo
overduideijk bewees, hoe aantrekkelijk
ook deze tak der lichamelijke ontwikke
ling voor de. toeschouwers kan zijn. Het
was een nummer,, dat insloeg, getuige ook
het donderend applaus na afloop. Voor de
zesde maal is thans deze olympische dag
gehouden en voor den eersten keer stond
er een turndemonstratie op het program
ma.
DE ATHLETIEKWEDSTRIJDEN.
Osendarp wint van Strandberg.
Van de atletiekwedstrijden was het
treffen tusschen Osendarp en den Zweed
Strandberg op de 100 meter natuurlijk het
belangrijkste. Beiden hadden zich uit de
series gemakkellijk voor den eindstrijd ge
plaatst In de finale bleek, dat Osendarp
op het oogenblik beter in vorm is dan de
Zweed. Reeds na vijftig meter had de
Trekvogelman een dergelijken voorsprong,
dat hij van de zege zeker was. Met dui
delijk verschil ging Osendarp als eerste
door de finish. Voor hem werd 10,5 sec. ge
noteerd, waarbij men rekening moet hou
den met het feit, dat de loopers vrij ster
ken wind achter hadden.
Voor Strandberg werd een tijd van 10,6
opgegeven. O.i. is Standberg op het oogen-
bilk nog niet in grooten vorm. Eerst op de
laatste 25 meter liep hij vol uit, daarvóór
deed zijn oopen wat krampachtig en stroef
aan.
Op de 800 meter liep Bouman van
scratch, terwijl zijn concurrenten allen
een voorgift hadden, varieerend van 10 tot
50 meter. Bouman en de Haarlemmer
Herfst gingen precies gelijk door de fi
nish. Voor beiden werd 1 min. 54,4 sec.
genoteerd, doch de Haarlemmer had 30
meter voorgift gekregen. Bouman had het
Nederlandsch record, dat op zijn eigen
naam staat, dus geëvenaard.
Hetzelfde geschiedde op de 1500 meter.
Petit kon wqgens een blessure niet uitko
men, zoodat de Ruyter het alleen tegen de
andere loopers moest opnemen. Zijn te
genstanders hadden een voorgift van 40
tot 90 meter. De Ruyter slaagde er in al
zijn tegenstanders te passeeren, met uit
zondering van Kalkman, die 40 meter
voorsprong had gekregen. Hem kon de
Quickman niet meer inhalen. Kalkman
noteerde 3 min. 57 sec. tegen de Ruyter 4
min. 0,4 sec., waarmede de laatste zijn re
cord dus evenaarde.
Bij de dames won Fanny Koen gemak
kelijk de 100 meter, terwijl de eeuwige ri
valen in het hordennummer, de dames ter
Braake en Doorgeest elkaar ook nu niets
toegaven en gelijk door de finish gingen.
De uitslagen luiden: 100 M.:
1. Osendarp, 10,5 sec., 2. Standberg 10,6
sec., 3. Van Beveren 10,7 sec., 4. 'H. Baum-
garten, 5. K. Baumgarten, 6. van Geen
huizen.
100 M. dames: 1. F. Koen 12,2 sec., 2. K.
ter Braake 12,5 sec., 3. A. de Vries, 12,6
sec.
800 M met voorgift: 1. M. Herfst (Haar-
em) 30 meter, 1 min. 54,4 sec., 2. S. Bou
man (A.A.C.) 1 min. 54,4 sec., Scratch.
3. S. Woltjer (Groningen) 30 meter 1 min.
56 sec. 4. A. ten Cate (Holland Leiden) 35
meter.
1500 M. met voorgift: 1. H. Kalkman 40
meter (Trekvogels 3 min. 57 sec., 2. F.
A. de Ruyter (Quick) Scratch 4 min. 0,4
sec., 3. P. van Rijn, 55 meter (Trekvogels)
4 min. 0,6 sec., 4. H. Plieger 90 meter (A.
V. 1923).
4 X 100 M. Estafette dames: 1. A.D.A.
50,5 sec. 2. Gem. Ploeg, 52,2 sec. 3. Haar-
emsche comb. 52,2 sec.
4 x 100 M. estafette heeren: 1. Trekvo
gels Den Haag, 42,8 sec. 2. A.V.' 1923 (met
Z. K. H. Prins Bernhard gaf tijdens de sportwedstrijden op den Olympischen Dag in het Amsterdamsch stadion blijk van
Zijn hooge belangstelling en liet de spelers van den voetbalwedstrijd NederlandN ed. Indië aan zich voorstellen.
Strandberg) 43 sec. 3. A.A.C., 43.1 sec.
80 M. hordenloop dames finale: 1. en 2.
A. Doorgeest en K. ter Braake (beiden
A.D.A.) beiden 12;2 sec. 3. N. van Baaien
Blanken (Sagitta) 13, 1 sec.
Moge het al zijn, dat van den voetbal
wedstrijd NederlandNederlandsch Indië
een bijzondere bekoring uitging, omdat
voor het eerst een vertegenwoordigend In
disch elftal hier speelde, spanning heeft
deze ontmoeting zeker geen oogenblik ge
bracht. Het krachtsverschil was zóó groot,
dat vrijwel onmiddellijk na den aanvang
vaststond, dat het Nederlandsche elftal zelf
kon vaststellen, met hoeveel doelpunten
verschil het wilde winnen.
En dan rijst de vraag: hoe kan het, dat
dit Indisch elftal in Reims slechts met zes
doelpunten van Hongarije heeft verloren?
Het wil ons voorkomen, dat de ploeg slech
ter heeft gespeeld dan in het tournooi om
het wereldkampioenschap. Toen zagen we
toch een spel, dat naast al zijn gebreken
ook eenige kwaliteiten had; felheid, durf.
Die felheid leek dezen middag te ontbre
ken: ook van den kant der Indiërs was het
wat men noemt een makke wedstrijd. En
verder werd onze indruk bevestigd, dat de
ploeg van overzee veel te weinig ervaring
heeft, eigenlijk in het geheel geen erva
ring. Evenals tegen de Hongaren, namen
de Indiërs nu weer al te vaak tegenover
het aanvalsspel der Nederlandsche voor
hoede een afwachtende houding aan: zij za
ten den Nederlanders niet geneog op den
huid en maakten hun het scoren zoo wel
wat al te gemakkelijk. Vlug waren ze en
lenig, ongetwijfeld, maar tegen de techni
sche meerderheid der Nederlanders woog
dat toch niet op. Op het combinatiespel van
de voorhoede van het moederland had de
koloniale verdediging niet veel vat. Daar
kwam nog bij de groote handicap der In
diërs, die door hun geringe lengte bij het
koppen naar een hoogen bal steeds het
loodje moesten leggen. Van hun lichtheid
hebben de Indiërs niet veel last gehad, om
dat het Nederlandsche elftal daarop niet
speculeerde en trouwens van zijn grooter
lichaamsgewicht geen gebruik behoefde te
maken.
In de Indische verdediging was Mo Heng
weer en zwakke plek, evenals te Reims.
Wel maakte hij af en toe spectaculaire
sprongen, maar hij is te klein om zijn doel
op behoorlijke wijze te beveiligen en bo
vendien is zijn stoppen lang niet altijd
safe. Samuels, die tegen Hongarije zoo'n
goeden wedstrijd speelde, deed ook nu aar
dige dingen, maar hij viel toch niet erg op.
Hetzelfde moet eigenlijk van de geheele
middenlinie gezegd worden. In de voorhoe
de was Pattiwael de beste man; hij kon
een aanval aardig opzetten en ook wel eens
door de verdediging dringen; met Taihuttu
speelde hij soms verdienstelijk samen. Zo
mers was een sterke middenvoor en de
linksbuiten, Hong Djien, de man die juist
nogal eens een kans kreeg, miste herhaal
delijk. Dan was Soedarmadji beter. En
het groote gebrek van deze voorhoede is,
dat zij geen schot heeft. Vrijwel geen hard
schot heeft van Male te verwerken ge
kregen.
Het is duidelijk, dat ten aanzien van het
Nederlandsch elftal uit dezen wedstrijd
geen vergelijkingen gemaakt kunnen wor
den. De ploeg ondervond te weinig tegen
stand, behoefde zich niet al te erg in te
spannen en in een ontmoeting als deze is
iedere speler zijn plaats waard. Toch kan
van enkele debutanten gezegd worden, dat
zij een gunstige entree hebben gemaakt.
Dat geldt voor Drager en Dumortier.
Drager heeft boven Wels voor, dat hij niet
tegen een stevigen back aan het kortste
eind trekt, en in de ontmoeting van gis
termiddag heeft hij uitstekend werk laten
zien. Zijn voorzetten waren vaak zeer goed.
Dumortier leek ons een zeer bruikbare
middenvoor. Hij stelde zich goed op en was
goed op schot. Van de Vroet en Linssen,
die tegen de Indiërs wel voldeden, kan niet
gezegd worden, wat zij tegen een sterkeren
tegenstander zouden presteeren.
De Nederlandsche ploeg nam het reeds
van den aanvang af vrij kalm op. En Hong
Djien had daarvan gebruik kunnen ma
ken, toen hij vrij voor doel kwam te staan:
hij schoot echter naast. Het publiek, dat
den Indiërs den steun van zijn sympathie
gaf, hief na tien minuten een luid ge
juich aan, toén de bal in het Nederlandsche
doel zeilde. Maar een der Indiërs had van
Male den bal op ongeoorloofde wijze uit
de handen getrapt en het doelpunt was
dus niet geldig. Na dertien minuten kwam
het eerste deel van den doelpuntenregen:
eerst scoorde van Spaendonck, na keurig
samenspel tusschen Drager en Dumortier,
daarna schoot Linssen den bal in het net
en vier minuten na het eerste doelpunt
kopte Dumortier in, toen de Indische ver
dediging zich verkeerd opstelde. Zoo was
het in korten tijd 3—0 geworden en toen
wist men ook al, dat het krachtsverschil
te groot was.
Dumortier was de man, die het grootste
aantal doelpunten op zijn naam zou bren
gen. Tweemaal nog voor de rust kopte hij
uit een hoekschop den bal in het Indische
doel, zoodat Nederland na 25 minuten een
5o voorsprong had. Een tijdlang paste
de Indische verdediging toen met eenig
succes den buitenspel val toe; de ploeg be
ging echter weer een fout door te hoog
te spelen. Niettemin smaakten de gasten
het genoegen in deze periode twee doelpun
ten te maken, die door het publiek even
luide werden toegejuicht, alsof het Neder
landsche doelpunten bij voorbeeld tegen
België betrof! Zes minuten voor de rust
scoorde Taihuttu bij een goeden aanval op
een voorzet van links en in de laatste mi
nuut nam Pattiwael een vrijen schop op den
hoek van het strafschopgebied zoo goed, dat
de bal in den bovenhoek van het doel ver
dween. Zoo kwam de rust met 52.
Na de hervatting vertoonde het spel het-
DE WIELERWEDSTRIJDEN.
Loatti winnaar sprint.
De wielerwedstrijden waren, evenals
de athletieknummers, voor de eerste maal
internationaal. Twee buitenlandsche ren
ners hadden een uitnoodiging ontvangen,
n.l. Loatti (Italië en Horn (Engeland). De
laatste werd reeds in zijn serie uitgescha
keld door Ooms en den Zwollenaar Derk-
sen. Loatti bracht het verder, al werd het
hem niet gemakkelijk gemaakt. Winnaars
van de serie waren Smits, Ooms, van der
Vijver en Loatti. Zij waren allen a quatre
gereden. In de eerste halve beslissing
werd de wereldkampioen van der Vijver
door Ooms geslagen. Bij de Marathontri
bune spurtte Bernard Leene weg, Ooms
zelfde beeld van een gemakkelijke Neder
landsche meerderheid, zoodat de ontmoe
ting wel eens wat saai dreigde te worden.
Na vier minuten was de stand op 72 ge
bracht: het zesde punt scoorde Drager bij
een doel worsteling; het zevende werd door
de Vroet op een voorzet van Drager ge
maakt. We kregen daarna nog eenige goede
dingen van de Indiërs te zien. Een uitste
kenden kopbal van Soedarmadji, door van
Male gestopt, een goede safe van Mo Heng
op een gevaarlijken kopbal in den hoek van
zijn doel.
Na 26 minuten gaf Drager van de lijn af
een voorzet, die tot een schot werd: over
de handen van Mo Heng verdween de bal
in het doel. 'En wat later bracht Dumor
tier den stand op 92. Daarbij bleef het,
roewei Pattiwael nog een uitstekende kans
kreeg.
De eerste wedstrijd tusschen Nederland
en Nederlandsch-Indië was ten einde.
De opstelling van beide elftallen was als
volgt:
Nederland:
Doel: van Male (Feijenoord).
Achter: Weber (AGOW), Caldenhoven
(DWS).
Midden: Paauwe (Feijenoord), Anderie-
sen (Ajax), van Heer (Feijenoord).
Voor: Drager (DWS), van Spaendonck
(Neptunus), Dumortier (DOS), de Vroet
(Feijenoord), Linssen (Feijenoord).
Ned.-Indië:
Doel: Bing Mo Heng.
Achter: Samuels en Hukom.
Midden Anwar, Meeng, en Nawir.
Vo:r. Taihuutu, Pattiwael, Zomers, Soe
darmadji en The Hong Djien.
hield zoowel hem als van der Vijver ach
ter zich in het oog. De wereldkampioen
schoot, toen hij over twee renners heen
moest, in snelheid en kracht tekort, zoodat
Ooms winnaar werd. In de tweede halve
beslissing werd het een felle strijd tus
schen Loatti en Kropman met Smits als
gevaarlijken derden man. Eerst op het
laatste rechte eind werd hier de strijd be
slist, toen Loatti met enkele felle rukken
zijn fiets als eerste over de streep liet
gaan, Kropman met gering verschil klop
pend.
In den eindstrijd ging Ooms van kop.
Eerst bij het uitkomen van den bocht
kreeg Loatti zijn tegenstander te pakken.
Meter voor meter werd betwist en met
banddikte werd Ooms geslagen.
De uitslagen luiden: Sprint 1000 meter:
1. Loatti (Italië) 13 1/5 sec. 2. B. Leene
(Den Haag). Eerste halve besillising a
quatre. 1. Ooms, 2. van der Vijver, 3. Lee
ne, 4. Collard. Tweede halve besilissing 4
quatre. 1. Loatti 12 1/5 sec., 2. Kropman,
3. Smits, 4. Derke.i. Om de derde en vierde
plaats a deux. 1. van der Vijver, 12 2/5
sec. 2. Kropman enkele lengten. Finale: 1.
Loatti 12 4/5 sec. 2. Ooms banddikte.
HIPPISCHE SPORT.
Het springen voor luitenant de Bruine.
De Olympiscl Dag werd traditioneel
besloten met het springconcours, waaraan
ruiters en paarden deelnamen, die reeds
meermalen Nederland hebben vertegen
woordigd op internationae wedstrijden.
Op het veld waren veertien hindernissen
opgesteld met een maximale hoogte van
1.40 meter. De lengte van het parcours be
droeg 560 meter. Bij een foutoos parcours
beslist- de tijd.
Het opmerkelijke was, dat verscheidene
ruiters het overigens niet al te zware par-
coux-s zonder fouten aflegden. Ritmeester
Sirtema van Grovestins met „Ben" wierp
geen hindernis om, de tijd bedroeg 1 min.
23 sec.
Luitenant Greter maakte een veel bete
ren tijd, n.l. 1 min. 16,1 sec. Steeds snel
ler gingen de volgende deelnemers over
het parcours. Ritmeester Heuff noteerde 1
min. 10,3 sec., ritmeester van der Voort
van Zijp 1 min. 5,3 sec. en luitenant de
Bruine met Ernica 1 min. 4,1 sec.
Deze tijd bleek de snelste te zijn. He
laas werd de dag besloten met een inci
dent, waarvan de gevolgen gelukkig mee
vielen. De heer E. Kahn ging met „Espoir"
als laatste over de hindernissen. Bij de
tweede hindernis zette het paard verkeerd
af, met het gevolg, dat de ruiter een tui
meling maakte en ook „Espoir" ten val
kwam. De heer Kahn moest per brancard
worden weggedragen, terwijl het paard
kreupel uit het stadion werd geleid Naar
wij later vernamen is de toestand van den
heer Kahn zeer bevredigend. Vermoede
lijk heeft hij een zeer lichte hersenschud
ding bij den val opgeloopen.
Het resultaat van het springconcours
luidt:
1. Luit. de Bruine met „Ernica" 0 fouten
1 min. 4,1 sec. 2. Ritmeester van der Voort
van Zijp met „Hannes" 0 fouten 1 min.
5,3 sec. 3. Ritmeester Heuff met „Kestrel-
e" 1 min. 10,3 sec. 4. Luitenant Greter met
„Trixie" 1 min. 16,1 sec. 5. D. H. Pasman
met „Sint George" 1 min. 16,4 sec. 6. Rit
meester baron Sirtema van Grovestins 0
fouten 1 min. 23 sec.
