3)e Êöictoclte Gou/fccmt
CONCOURS HIPPIQUE TE BUSSUM.
De aankomst van H. K. H. Prinses Juliana aan de sociëteit .Thalia" te Bergen op Zoom ter bij
woning der jaarvergadering van het Nederlandsch Roode Kruis
Z. K. H. Prins Bernhard bracht Vrijdag een bezoek aan het internationaal
concours hippique te Bussum, waar hij de demonstraties bijwoonde van de
stamboekpaarden der „Nationale Vereeniging tot bevordering der paarden
fokkerij in Nederland"
De burgemeester van Bussum, de heer
H. de Bordes, begroet Z. K. H. Prins
Bernhard bij diens bezoek aan het
internationaal concours hippique
De jaarvergadering van het Ned. Roode
Kruis, welke Vrijdag te Bergen op
Zoom werd gehouden, werd bijgewoond
door H. K. H. Prinses Juliana. Een
overzicht tijdens de vergadering
De .luchtaanval". Het luchtafweergeschut neemt de „vijandelijke vliegtuigen"
onder vuur tijdens de luchtafweerdemonstraties, welke deze week te Maas
tricht gehouden werden
Minister prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine heeft Vrijdag het nieuw inge
richte Rijksmuseum Kam te Nijmegen officieel heropend. De minister met de
overige autoriteiten bij een maquette van oud-Nijmegen
De restauratie van het Koninklijk Paleis op den Dam te
Amsterdam. Het puin wordt op snelle en stofvrije wijze
door een houten koker afgevoerd
FEUILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Haar het Engelsch
door
THEA BLOEMERS.
53)
Nogi kwam haastig naar binnen om zijn
misstap goed te maken, maar zag dat het
al te laat was. In al die jaren van conscien-
tieuse plichtsbetrachting was dit zijn eerste
fout. Hij had de instructie gekregen de
kandelaars niet in de kamer te brengen,
zoolang als mr. Farquhar er was. En nu
stelde de zieke mijnheer hem allerlei vra
gen!
Toen Nogi Michael een uur later zag,
zei hij:
Ik heb vergeten. Ik kandelaars in de
kamer brengen en zieke mijnheer het mer
ken. Hij mij vragen of hier woont mr.
McMillan. Ik zeggen niets. Zijn zuster
komen en zegt hem.
Toen Michael de eetkamer binnenging,
die aan de bibliotheek grensde, hoorde hij
Rickey's stem.
Ik blijf hier geen minuut langer, Jin
ny. Als ik aangekleed ben, zal ik een taxi
laten roepen.
Maar waar wil je heengaan?
Dat kan me niet schelen. Naar de
maan voor myn part.
Michael kon hen nu zien: Rickey in zijn
grooten stoel, Virginia met een wanhopig
gezichtje voor den haard. Haar stem klonk
gebroken:
Rickey, lieveling, als je weggaat, ga ik
met je mee.
Toen trad Michael binnen. Hij hield zijn
hoofd hoog opgeheven en verontwaardi
ging straalde uit zijn oogen. Hij ging dade
lijk naast Virginia staan.
Wat heeft dit te beteekenen? vroeg
hij, en sloeg zijn arm om haar heen Zij ver
welkomde hem met een dankbaar lachje,
terwijl Rickey zei:
Dus je dacht, dat je me voor den gek
kon houden, McMillan?
Michael keek hem aan, maar zijn oogen
waren niet hard meer.
Het leek ons hier beter voor je dan in
het ziekenhuis, Farquhar.
Als ik het geweten had, dat dit jouw
huis was, was ik nog liever ginds op het
zolderkamertje gebleven!
Op het zolderkamertje, waar je zuster
dagen en nachten gezwoegd heeft om het
werk te doen, dat jij had behooren te
doen! Ja, misschien hadden we'je daar wel
moeten laten, Rickey.
Virginia wilde zich van hem losmaken,
maar Michael liet haar niet gaan.
Neen, zei hij, hij moet maar eens de
waarheid hooren. Als hij gaat, dan gaat hij
alleen. Jij gaat niet met hem mee.
Er heerschte even stilte, toen verborg
Virginia haar gezicht tegen zijn schouder.
Dus jij geeft haar bevelen! barstte Ric
key uit.
Het zijn in ieder geval betere bevelen
dan de jouwe, vind je niet?
Michael zei het kalm en Rickey wist er
niets op te antwoorden.
Wat bedoel je? gooide hij ter ten slot
te uit.
Jij hebt altijd alles van haar geëischt.
Je hebt nooit aan haar geluk gedacht en
ook nu denk je er niet aan. Je denkt alleen
maar aan je eigen gekwetste ijdelheid. Je
hebt niets tegen mij als die eene grief, dat
ik je de waarheid heb gezegd over „Vlam
mende Schoonheid" dat het je talent
niet waard was. Dat wist je zelf ook, dat
weet je nu zeker!
De onbarmhartige stem sneed door den
bolster van Rickey's verwaandheid heen en
dwong hem te luisteren.
Je weet het immers, nietwaar, dat
het je talent oneer aandeed?
Rickey klemde zich aan het woord vast.
Dus je denkt dat ik talent heb?
Van een bepaald soort, ja.
Wat bedoel je met „van een bepaald
soort"?
In het genre van dichterlijke fantasie.
Zooiets als je nu met Mary Lee aan het
doen bent.
Heeft zij jou ons stuk laten zien?
Ja.
Hoe waagt ze het!
Zijn wangen gloeiden.
Het is prachtig, beter dan je zelf ver
moedt misschien.
Meen je d at? vroeg hij ademloos.
Ja.
Rickey leunde plotseling achterover en
sloot zijn oogen. Hij had 'n visioen van een
heele zaal vol menschen, die applaudiss-
seerden, allen, behalve één, die daar in haar
zilveren gewaad zat en op hem neerkeek.
En hij lachte in haar gezicht. En het pu
bliek riep: De schrijver! De schrijver! en
wierp bloemen naar hem.
Toen hy tot zichzelf kwam, lag hij weer
onder den purperen hemel, en alleen de
verpleegster was bij hem.
Wat is er gebeurd? vroeg Rickey.
U bent flauwgevallen, verklaarde de
verpleegster en hij voelde zich opgelucht
dat zijn zwakte hem van de noodzaak om
zich met Michael te verzoenen, gered had.
Hij had niet veel zin om naar het zolder
kamertje terug te gaan. En wat had Mi
chael ook weer gezegd?
„Het is prachtig, beter dan je zelf
vermoedt misschien".
En van McMillan kon je de waarheid
verwachten.
Toen Michael den volgenden morgen
binnen kwam, tegen hem glimlachte en
zei: Laten we maar weer goede vrienden
zijn, had hij hem en Virginia een hand toe
gestoken. In ieder geval beteekende Mi
chael wat in de literarire wereld en als
Jinny's man kon hij hem van veel nut zijn.
Even later bekende hij:
Het spijt mij, dat ik het boek heb ver
brand.
Maar je hebt het niet verbrand.
Wel waar. Ik heb het in de kachel
gestopt.
Er zijn maar een paar bladzijden ver
nietigd, maar ik had er doorslagen van ge
maakt.
En ben je van plan het te publiceeren?
Niet zonder jouw toestemming.
Rickey keek naar den purperen hemel
en dacht over het geval na. Hy voelde zich
in alle opzichten op zijn gemak en hij was
het middelpunt van de situatie.
Publiceer het dan onder Virginia's
naam en dien van mij! riep hy ten slotte.
Zij heeft het wél verdiend.
Maar ik wil mijn naam er niet op
hebben, Rickey.
Het moet!
Zij wil het heusch liever niet, kerel,
zei Michael. Het is genoeg voor haar te
weten, dat ze je geholpen heeft.
In de dagen, die daarop volgden werden
er plannen gemaakt voor het huwelijk van
Virginia en Michael. Hoe eerder, hoe beter,
vond iedereen. Virginia zou eerst naar An
napolis gaan om het huis in orde te laten
brengen voor haar vader en moeder. Daar
na zou zij trouwen en met Michael naar het
buitenland gaan. Rickey ging naar tante
Molly om goed aan te sterken en Mary Lee
zou met hem meegaan. Het zou een prach
tige gelegenheid zijn om hun plannen voor
hun artistieke toekomst samen verder uit
te werken, had Michael gezegd.
En jullie zult altyd het gezond ver
stand van tante Molly als tegenwicht heb
ben voor jullie artistieke extase.
(Wordt vervolgd).
